«Σε αυτή τη φάση, το κόμμα εξακολουθεί να είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου, και ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι η πλέον ευφυής, λαμπρή αλλά και η πλέον διφορούμενη προσωπικότητα στην πολιτική σκηνή της σύγχρονης Ελλάδας. Παρά το γεγονός ότι έχει ζήσει τη μισή ζωή του μέχρι σήμερα στην Αμερική παραμένει Έλληνας μέχρι τα άκρα των δαχτύλων του. Δεν νομίζω ότι μπορεί να θεωρείται σοσιαλιστής. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι όπως ο Θεμιστοκλής, ο οποίος αφού έσωσε την πόλη - κράτος της Αθήνας από τους Πέρσες, αυτομόλησε στον εχθρό ή όπως ο Καραϊσκάκης ο οποίος στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου έλεγε "Όποτε θέλω είμαι άγγελος και όποτε θέλω είμαι διάβολος". Στις αντικοινοτικές θέσεις που έχει ο Ανδρέας Παπανδρέου υπάρχουν περιθώρια για να κάνει διορθώσεις, αλλά η εχθρότητα που έχει εναντίον της Αμερικής και του ΝΑΤΟ είναι θεμελιώδης. Το όραμά του είναι για μια Ελλάδα αδέσμευτη, ουδέτερη που θα μπορεί να ζει με τις δικές της δυνατότητες και με τα πετροδολάρια του Καντάφι.- stamos 2009 .-
Ο Σοφός είπε, «η ηθική υπάρχει για να προστατέψει τους άλλους από τα πάθη σου»........ Όμως ο Ακέραιος, ο Ολοκληρωμένος άνθρωπος δεν γνωρίζει την ηθική, δεν την χρειάζεται γιατί έχει το δικό του λαμπερό φως και ζει σύμφωνα με αυτό. - sns arfara . 2008 , Decemder .-
` *** Αρφαρά - Μεσσηνίας , 2008, ερασιτεχνική Βιντεοσκόπηση μια άποψης του Δήμου Αρφαρών.- : sns arfara , stamos , 2008 .- http://www.facebook.com/home.php?ref=home , ** http://www.facebook.com/home.php?ref=home#/profile.php?id=1446349692&ref=profile,STAMOSSTAMOS SKOULIKAS Αρχική σελίδα .-
*** http://www.djgrigoris306.com/,
Στην φωτογραφία ένα παλιό πέτρινο σπίτι στο Σταματινού -Αρφαρών -Μεσσηνίας , sns arfara , 2008.-
Video Highlights , : Με ένα αριστερό κλικ του ποντικιού ανοίγουν όλα τα βίντεο για ακρόαση .- www.meligala.gr , ΔΗΜΟΣ ΜΕΛΙΓΑΛΑ.- ~ www.nea-meligala.gr, Eφημερίδα τα ΝΕΑ των Μελιγαλαίων.- ARFARA -KALAMATAS ο τόπος που γεννηθήκαμε και ζήσαμε ... http://www.djgrigoris306.com/ 
Ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός των Αγίων Θεοδώρων -Αρφραφών -Μεσσηνίας ,διακρίνεται λίγο και η νότια πλευρά του ησηχαστηρίου-νεκροταφείου με το δρόμο όπου και η παλιά είσοσός του . sns arfara, 2008.- ~ www.thouria.gov.gr /, , ΔΗΜΟΣ ΘΟΥΡΙΑΣ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.- ΣΤΟ ΠΕΛΕΚΗΤΟ εκεί ψηλά στα όμορφα λαγγάδια και βουνά υπάρχουν ο ΆΗ-ΓΙΑΝΝΗΣ το πετρόκτιστο πανέμορφο εκκλησάκι των Σταματιναίων , και όχι μόνο , κι΄ένα από τα ιστορικά πηγάδια του Πελεκητού - Σταματινού- Αρφαρών .....
κτλ.-
Στο Δ. Δ. Σταματινού -ΑΡΦΑΡΩΝ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ,το πηγάδι και το όμορφο εξωκκλήσι του Άη- Γιάννηη του Νυστευτή , που εορτάζει κάθε χρόνο στις 29 Αυγούστου .-{Στη φωτογραφία μας μια άποψη από , Το κάστρο του Πηδήματος -Αρφαρών- Μεσσηνίας 2008}.- 
ΑΡΦΑΡΑ- ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 2008.- 
http://windowshelp.microsoft.com/Windows/el-GR/default.mspx http://windowshelp.microsoft.com/windows/el-GR/editions.mspx , << Κανένας μας δεν πρέπει , να αμφισβητεί τη θρησκευτική ελευθερία του οποιουδήποτε .- Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να υπάρχει άνθρωπος λογικός ή άλογος , που να θέλει να επιβάλλει στον άλλον τις δικές του θρησκευτικές ή άλλες απόψεις .- Η θρησκευτική ελευθερία είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα , απόλυτα σεβαστό σε μια δημοκρατική κοινωνία .- Η Πίστης , η ή απιστία , δεν παύει να είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση του καθενός .- Είναι όμως αδιανόητο να φτάνουμε στο άλλο άκρο κι έτσι να φαλκιδεύουμε αντιθέτως τη θρησκευτική ελευθερία των άλλων πολιτών>> .- *** ~ " Ο Ευφυής άνθρωπος αλλάζει γνώμη , ο ανόητος ποτέ" . - (Στερό).- * http://movies.yahoo.com/movie/1809963548/video , 'Madagascar: Escape 2 Africa' Theatrical Trailer , * http://movies.yahoo.com/movie/1809963548/video/10360691 , ~ ΣΤΑΜΑΤΗΣ Ν. ΣΚΟΥΛΙΚΑΣ ~ ` ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ~ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ~ . ~ . ~ ΑΡΦΑΡΑ - ΑΜΦΕΙΑΣ ~ - Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ .- Στο υπ’ άριθμ. 70 Φύλλο της Εφημερίδας «ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ .» , -Εφημερίδα που πρώτο εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1964 , όταν πριν λίγους μήνες στις 19-Απριλίου του 1964 , σε ένα πατάρι καφενείου , στην οδό Ακαδημίας 76 , στην Αθήνα , συγκεντρώθηκαν μια ομάδα Αρφαραίων και δημιούργησαν τον Προοδευτικό Σύλλογο -Σωματείο των καταγόμενων από το Αρφαρά Μεσσηνίας « ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ.», - γράφει μια πραγματεία ο Πέτρος Ηλίου Μουτεβελής ( Παπα-Μουτεβελής ), γιος του ιερέα Ηλία Παναγ. Μουτεβελή - Σακελλάριου άρθρο με τίτλο : «Η Ιστορία των Αρφαρών και των οικογενειών Γιαννιλαίων- Μανιτσαίων και όλων των άλλων οικογενειών » τα εξής : { ο Πέτρος Μουτεβελής , απεβίωσε σε ηλικία 67 ετών , στις 25-12-1945.- } .-Περί το 1600 με 1650 μ.Χ. ήρθαν στο Αρφαρά δύο οικογένειες , η οικογένεια ΓΙΑΝΝΙΛΟΥ , και η οικογένεια ΜΑΝΙΤΣΟΥ , και κατοίκησαν στην τοποθεσία Κουτρουλιάνικα των Άνω Αρφαρών .- Εκεί έκτισαν τα πρώτα τους σπίτια . Η τοποθεσία αυτή , βρίσκεται στο Βόρειο τμήμα -μέρος του κάμπου της Πολιανής και προς το μεσημβρινό του Άνω Αρφαρά.- Οι Πολιανίτες αμέσως ανέφεραν στην αστυνομία των Τούρκων κατακτητών , ότι αυτή που εγκαταστάθηκαν σε αυτή την περιοχή , είναι κλέφτες , και τότε η Τούρκικη αστυνομία τους εξεδίωξε από την περιοχή των Κουτρουλιάνικων .- Τότε οι οικογένειες εγκατέλειψαν αναγκαστικά τα σπίτια τους και πήγαν και έκτισαν νέα στην τοποθεσία Παλιάμπελα , όπου εκεί έμειναν για δύο χρόνια και μετά πήγαν κι΄ έκτισαν πάλι νέα σπίτια στην τοποθεσία Ριζόβραχο των Άνω Αρφαρών.- 
Εκεί παρέμειναν μαζί με τα μικρά και μεγάλα ζώα τους , για μερικά χρόνια .- Εκεί , μια μέρα παρατήρησαν , ότι ένας τράγος έφευγε συνέχεια από το κοπάδι , και έμπαινε μέσα στο δάσος και μετά έβγαινε με τα γένια του γεμάτα νερό .- Αφού τον παρακολούθησαν βρήκαν την βρύση , που ήταν κοντά στο σημερινό μεγάλο πηγάδι , στο Άνω Αρφαρά , και στο σημερινό προαύλιο της εκκλησίας Αγίας Παρασκευής , και έτσι έφυγαν από τον Ριζόβραχο και πήγαν εκεί που ήταν το νερό και έκτισαν καινούργια σπίτια , Στο σημερινό ΑΝΩ ΑΡΦΑΡΑ.- Από πού ήρθαν αυτοί οι πρώτοι κάτοικοι ,είναι άγνωστο .- Οι παραδώσεις αναφέρουν ότι ήρθαν από το ΑΡΦΑΡΑ της Αιγείρας του Νομού Αχαΐας , ή από κάποιο νησί του Αιγαίου την ΣΥΜΗ ή την ΡΟΔΟ ή από το χωριό ΜΠΟΥΡΑ της Αρκαδίας ( όπου και σήμερα υπάρχει οικογένεια Μπούρα) ή από την Ηπειρο από τους Τουρκαλβανούς κτλ.-
{ Στη δίπλα φωτογραφία μας ,. Σε Περιοχή Άνω Αρφαρών, Ο βοσκός βόσκει το κοπάδι του κάπου εκεί στη λάκα από Ανω Αρφαρά προς Πελεκητό }. sns arfara 2008.- Ο οδοντίατρος Γιάννης Θ. Μπούρας ,στο αρ. φύλλο 223 /2008 , αναφέρει ότι γνώρισε πρόσφατα το 2008 τον καθηγητή του Πανεπιστημίου HILDESHEN του Ανοβέρου Γερμανίας κύριο Μιχάλη Αρφαρά και του ανέφερε ότι κατάγεται από την ΣΥΜΗ και πως ο προ-πάππος του , από τους προγόνους του είχε ξεκινήσει πριν από 250 περίπου χρόνια , από το χωρίο ΑΡΦΑΡΑ Μεσσηνίας .- Πάντα σύμφωνα με μαρτυρίες του πατέρα του και του παππού του… και αναγνωρίζοντας πάντοτε την καταγωγή του .- Στην Γερμανία ο Μιχάλης Αρφαράς βρέθηκε πριν 40 περίπου χρόνια.- Ο Γιάννης Παναγόπουλος (Παναγογιανάκης) , ο οποίος πέθανε το 1930 σε ηλικία 100 χρόνων είχε πει στον Πέτρο Μουτεβελή , που γράφει , ότι του είχε αναφέρει κατ΄ επανάληψη ο Παπα-γιαννάκης Παπαϊωάννου ( ( Παπαγιαννάκι-Μουτεβελή ) , από την οικογένεια ΓΙΑΝΝΙΛΟΥ , ότι είχε έρθει από το Αρφαρά Αιγείρας , πρίν από το 1830 μ. χ., αλλά δεν του είχε πει , αν και οι άλλες οικογένειες ήρθαν από το ίδιο μέρος .- Εγώ νομίζω , αναφέρει , ο αρθρογράφων , ότι αρχικά θα ήρθαν στο Επάνω Αρφαρά οι οικογένειες Γιαννίλου και Μανίτσου , και κατόπιν συγκεντρώθηκαν - ήρθαν και άλλες οικογένειες ,ίσως καταδιωκόμενοι από τους Τούρκους .- Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματα του γράφει για την οικογένεια του , ότι πλησίον του χωριού Τουρκολαίϊκα ήταν ένα χωριό το ΡΟΥΠΑΚΙ , όταν οι Τούρκοι εδώ και 350 χρόνια κατέστρεψαν το Πουπάκι , ένας ονόματι Τσεργίνης ήρθε και εγκαταστάθηκε στο ΛΙΜΠΟΒΙΤΣΙ , ΚΑΙ πως από αυτό το χωριό κατάγονται όλοι οι Κολοκοτρωναίοι , και πως άλλες οικογένειες από το ίδιο χωριό , έφυγαν και εγκαταστάθηκαν σε άλλα μέρη των γύροθεν περιοχών.- Ο Παπα-Μουτεβελής πίστευε ότι οι οικογένειες Γιαννίλου και Μανίτσου ξεκίνησαν και ήρθαν στο Άνω Αρφαρά , από το χωριό Ρουπάκι , που διηγείται ο Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΏΝΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΤΑ Κουτρουλιάνικα και το Ριζόβραχο , εγκαταστάθηκαν πρώτα στο Άνω Αρφαρά και μετά ξεχύθηκαν στο σημερινό ΑΡΦΑΡΑ.- Ενδεχομένως άλλες οικογένειες , του ιδίου χωριού Ρουπάκι , να ήρθαν και στην ΓΚΛΟΓΓΟΒΑ , διότι και εκεί κατοίκησαν κάποιοι μετανάστες ,για να φύγουν αργότερα από εκεί και να έρθουν στο Άνω Αρφαρά. Που ήταν προσηλιακό και με νερό , διότι στην Γκλόγγοβα ο χειμώνας ήταν πολύ βαρύς .- Οικογένεια Γιαννίλου είναι εγκατεστημένη -βρίσκεται και στην Τεγέα Αρκαδίας .- Οι παλαιότεροι κάτοικοι διηγιόντουσαν τα εξής :
{ Στην φωτογραφία μας δίπλα , το ιστορικό εξωκκλάσι του... } .- sns Arfara , 2008 .- - Με την εγκατάσταση του Γιαννίλου και των συντρόφων του σε μια περιοχή- τοποθεσία στο Άνω Αρφαρά , τότε , μερικές Τούρκικες οικογένειες περνούσαν νύχτα με τα ζώα τους φορτωμένα διάφορα ήδη οικιακής χρήσης .- Ο Γιαννίλος με τους συντρόφους του έστησαν ενέδρα και συνέλαβαν όλους του Τούρκους .- Παρά τις έρευνες που έκαναν στους Τούρκους , δεν βρήκαν τίποτε το αξιόλογο .- Τότε ο Γιαννίλος ρώτησε ένα μικρό Τουρκάκι που έχουν κρυμμένα τα χρήματά τους και τότε αφελέστατα το μικρό παιδάκι τους αποκάλυψε ότι τα χρήματα τα είχαν κρυμμένα στην στρώση του σαμαριού , σέλλας της άσπρης φοράδας.- Ο Γιαννίλος αφού έμαθε το μυστικό για τα χρήματα , κρυφά σκότωσε το μικρό Τουρκάκι , και κατά την μοιρασιά των λαφύρων από τους αιχμαλώτους , ζήτησε και πήρε μόνο την σέλα της άσπρης φοράδας , από τους συντρόφους τους , για να κοιμηθεί δήθεν η σκύλα του καθώς είπε , κι έτσι πήρε την σέλα.- Τους Τούρκους τους κράτησαν για μερικές μέρες , και μετά όλους μαζί με τα ζώα τους και τα υπάρχοντα τους έριξαν μέσα σε μια χαράδρα για να πεθάνουν φρικτά όλοι τους .- Επειδή το έγκλημα στο μικρό τουρκάκι του Γιαννίλου ήταν βαρύτατο , βγήκε η κακιά φήμη , ότι οι Γιαννίλοι θα προκόψουν , μόνον όταν μαζέψουν και καταστρέψουν-θάψουν , όλα όσα είχαν ρίξει μέσα στην χαράδρα, το βάραθρο της εκεί περιοχής.- Περνούσε ο χρόνος και η διάλυση όλων δεν ήταν δυνατόν να πραγματωθεί , διότι τα μεταλλικά αντικείμενα και με την παρέλευση δύο και τριών γενναίων δεν γινότανε όπως γράφει και αναφέρει ο Παπα -Μουτεβελή.- Τελευταία λέγεται ότι έλειωσαν τα πάντα κι έτσι έφυγε η κατάρα από την οικογένεια Γιαννίλου.- Στο Άνω Αρφαρά από την οικογένεια Γιαννίλου , προήλθαν οι οικογένειες Μουτεβελή , Σταθάκη , Καρμίρη και Τσάλτα .- Από την οικογένεια Μουτεβελή , προήλθαν , έγιναν οι οικογένειες , Παναγοπούλου ,Νιάρχου, Παπαϊωάννου και ίσως η οικογένεια Σκούλικα .- Από την οικογένεια Σταθάκη , έγιναν οι οικογένειες Σαμπαζιώτιδων οι οποίες κατοικούσαν στο Καρακασίλη και η οικογένεια Σταθακάκη που κατοικεί στο Πλατύ (Μπάστα ).- Από την οικογένεια Καρμίρη , έγινε η οικογένεια Καμαρινού .- Από την οικογένεια Μανίτσου , έγιναν οι οικογένειες Βασιλόπουλου , Κάρτσωνα ,Λαφαζάνου ,και Σουλιμά .- Από την οικογένεια Βασιλοπούλου , έγιναν οι οικογένειες Γιαννακοπούλου , Πολυχρόνη, Πουλοπούλου , Βαλασόπουλου,,.- Όλες οι οικογένειες που προαναφέρθηκαν , κατάγονται από τους Γιαννιλαίους και τους Μανιτσαίους .- Μετά από αυτές τις οικογένειες ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο Άνω Αρφαρά και οι άλλες οικογένειες , Παπαδόπουλου , από την οποία έγιναν οι οικογένειες Θεοφιλόπουλου , Γεωργούντζου , , Γιαννακούντζου, Θεόκα , κ. α. - Από την οικογένεια Θεόκα , έγιναν οι οικογένειες Θεοφάνη , Νταραχάνη , από την τελευταία προήλθε και η οικογένεια Αλεξανδρόπουλου .- Επίσης ήρθε και η οικογένεια Λαγόγιαννη , από την οποία προέκυψε η οικογένεια Κρέπη και Αγγελή .- Ήρθε και η οικογένεια Καπράλου , από την οποία προέκυψε και η οικογένεια Καράγιαννη .- Οι οικογένειες Παπανηκολού ,Μωρογιώργα , Μωρογιάννη, και Κότσιαρης ήταν μια οικογένεια , της οποίας ο πατέρας είναι άγνωστος.- Οι οικογένειες Μαυρέα, Σκούλικα , και Γιαννιά , κατάγονται από την οικογένεια Μπουζαλά από το Μπουρνάζι.- Επίσης ήρθαν οι οικογένειες Φέστα, Αργυράκη , Αρμένη , και Σούμπαση, της οποίας τελευταίως άγαμος κληρονόμος ήταν ο Νικόλαος , που δεν άφησε κανένα άρρεν παιδί .- Επίσης ήρθαν και οι οικογένειες Ηλιόπουλου , Μαγκλάρα , Πετρόπουλου , από την οποία έγιναν οι οικογένειες Ματθαίου και μετέπειτα Λίβα.- Όλες οι οικογένειες ήρθαν και κατοίκησαν στο Άνω Αρφαρά , άγνωστο από που , σύμφωνα πάντα με τον αρθρογραφούντα Μουτεβελή.- Αργότερα και σταδιακά οι οικογένειες αυτές μετανάστευσαν κατεβαίνοντας στο Πελεκητό, Σταματινού , και στο κάτω σημερινό ΑΡΦΑΡΑ , 
{" To όμορφο και με εξεραιτική θέα προς τον Μεσσηνιακό κάμπο , εξωκκλήσι του Αγίου Νικολάου στο ....} 2008 sns arfara .- στις περιοχές Σκόμαρα , Τραγόραχη ,
{Στην φωτογραφία μας ο Αγιος Βασίλειος Αρφαρών ανακατασκευασθείς , από τον π. Ευθύμιο , η παλαια Μητρόπολη των Αρφαρών στην περιοχή-τοποθεσία Αγιος Βασίλης - Τραγόραχη sns arfara 2008.-} Άγιο Βασίλειο , Σγουρόβραχο , Παλιόσπιτι , Καραγιωργαίϊκα, Σερβία , Λαφαζαναίϊκα , Μπουραίϊκα , κτ.λπ. μέχρι και τον σημερινό Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών.- Αναφέρεται , ότι από την περιοχή του Άγιο-Βασίλη και Τραγόραχη , μετά το 1850 μ. χ. κατέβηκαν στην θέση Νεάπολη των κάτω Αρφαρών.- Λέγεται επίσης , πως κατεβαίνοντας στο σημερινό Αρφαρά , σ΄όλη την τότε περιοχή , δεν βρήκαν καμιά καλλιέργεια και πως όλα ήταν άγρια και δασώδη , .- Αυτό όμως δεν φαίνεται να είναι αληθές , διότι στην περιοχή βρέθηκαν ελαιόδενδρα , τα οποία πρέπει ηλικιακά να είχαν φυτευτεί πρίν από το 1800.- Επίσης η κεντρική θέση της Νεαπόλεως του σημερινού Κάτω Αρφαρά , ήταν γύρο από το ονομαζόμενο « Κατάστημα» , που ήταν το Δημοτικό Σχολείο και τα Μουτεβελαίϊκα σπίτια , του γέρο Οικονόμου , του Παπαϊωάννου .- 
Αναφέρεται εδώ , ότι κατά την εκσκαφή για τη θεμελίωση του σπιτιού του Ιωάννου Πανάγου Μουτεβελή, βρέθηκαν Αρχαίοι τάφη κτισμένη με αρχαίες πλάκες .- Ίσως μια σωστή και προγραμματισμένη εκσκαφή από αρχαιολόγους να φέρει στο φως αρκετά νέα στοιχεία για το ΑΡΦΑΡΑ , και την καταγωγή μας .- Λέγεται επίσης ότι εκεί υπάρχει θαμμένη μικρά εκκλησία με ο όνομα Αγία Κυριακή .- Ο Αρχαιολόγος του μέλλοντος έχει το δικό του λόγο .-{ Sns .Arfara 2008} .-
http://windowshelp.microsoft.com/Windows/el-GR/default.mspx http://windowshelp.microsoft.com/windows/el-GR/editions.mspx , << Κανένας μας δεν πρέπει , να αμφισβητεί τη θρησκευτική ελευθερία του οποιουδήποτε .- Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να υπάρχει άνθρωπος λογικός ή άλογος , που να θέλει να επιβάλλει στον άλλον τις δικές του θρησκευτικές ή άλλες απόψεις .- Η θρησκευτική ελευθερία είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα , απόλυτα σεβαστό σε μια δημοκρατική κοινωνία .- Η Πίστης , η ή απιστία , δεν παύει να είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση του καθενός .- Είναι όμως αδιανόητο να φτάνουμε στο άλλο άκρο κι έτσι να φαλκιδεύουμε αντιθέτως τη θρησκευτική ελευθερία των άλλων πολιτών>> .- *** ~ " Ο Ευφυής άνθρωπος αλλάζει γνώμη , ο ανόητος ποτέ" . - (Στερό).- * http://movies.yahoo.com/movie/1809963548/video , 'Madagascar: Escape 2 Africa' Theatrical Trailer , * http://movies.yahoo.com/movie/1809963548/video/10360691 , ~ ΣΤΑΜΑΤΗΣ Ν. ΣΚΟΥΛΙΚΑΣ ~ ` ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ~ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ~ . ~ . ~ ΑΡΦΑΡΑ - ΑΜΦΕΙΑΣ ~ - Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ .- Στο υπ’ άριθμ. 70 Φύλλο της Εφημερίδας «ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ .» , -Εφημερίδα που πρώτο εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1964 , όταν πριν λίγους μήνες στις 19-Απριλίου του 1964 , σε ένα πατάρι καφενείου , στην οδό Ακαδημίας 76 , στην Αθήνα , συγκεντρώθηκαν μια ομάδα Αρφαραίων και δημιούργησαν τον Προοδευτικό Σύλλογο -Σωματείο των καταγόμενων από το Αρφαρά Μεσσηνίας « ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ.», - γράφει μια πραγματεία ο Πέτρος Ηλίου Μουτεβελής ( Παπα-Μουτεβελής ), γιος του ιερέα Ηλία Παναγ. Μουτεβελή - Σακελλάριου άρθρο με τίτλο : «Η Ιστορία των Αρφαρών και των οικογενειών Γιαννιλαίων- Μανιτσαίων και όλων των άλλων οικογενειών » τα εξής : { ο Πέτρος Μουτεβελής , απεβίωσε σε ηλικία 67 ετών , στις 25-12-1945.- } .-Περί το 1600 με 1650 μ.Χ. ήρθαν στο Αρφαρά δύο οικογένειες , η οικογένεια ΓΙΑΝΝΙΛΟΥ , και η οικογένεια ΜΑΝΙΤΣΟΥ , και κατοίκησαν στην τοποθεσία Κουτρουλιάνικα των Άνω Αρφαρών .- Εκεί έκτισαν τα πρώτα τους σπίτια . Η τοποθεσία αυτή , βρίσκεται στο Βόρειο τμήμα -μέρος του κάμπου της Πολιανής και προς το μεσημβρινό του Άνω Αρφαρά.- Οι Πολιανίτες αμέσως ανέφεραν στην αστυνομία των Τούρκων κατακτητών , ότι αυτή που εγκαταστάθηκαν σε αυτή την περιοχή , είναι κλέφτες , και τότε η Τούρκικη αστυνομία τους εξεδίωξε από την περιοχή των Κουτρουλιάνικων .- Τότε οι οικογένειες εγκατέλειψαν αναγκαστικά τα σπίτια τους και πήγαν και έκτισαν νέα στην τοποθεσία Παλιάμπελα , όπου εκεί έμειναν για δύο χρόνια και μετά πήγαν κι΄ έκτισαν πάλι νέα σπίτια στην τοποθεσία Ριζόβραχο των Άνω Αρφαρών.- 
Εκεί παρέμειναν μαζί με τα μικρά και μεγάλα ζώα τους , για μερικά χρόνια .- Εκεί , μια μέρα παρατήρησαν , ότι ένας τράγος έφευγε συνέχεια από το κοπάδι , και έμπαινε μέσα στο δάσος και μετά έβγαινε με τα γένια του γεμάτα νερό .- Αφού τον παρακολούθησαν βρήκαν την βρύση , που ήταν κοντά στο σημερινό μεγάλο πηγάδι , στο Άνω Αρφαρά , και στο σημερινό προαύλιο της εκκλησίας Αγίας Παρασκευής , και έτσι έφυγαν από τον Ριζόβραχο και πήγαν εκεί που ήταν το νερό και έκτισαν καινούργια σπίτια , Στο σημερινό ΑΝΩ ΑΡΦΑΡΑ.- Από πού ήρθαν αυτοί οι πρώτοι κάτοικοι ,είναι άγνωστο .- Οι παραδώσεις αναφέρουν ότι ήρθαν από το ΑΡΦΑΡΑ της Αιγείρας του Νομού Αχαΐας , ή από κάποιο νησί του Αιγαίου την ΣΥΜΗ ή την ΡΟΔΟ ή από το χωριό ΜΠΟΥΡΑ της Αρκαδίας ( όπου και σήμερα υπάρχει οικογένεια Μπούρα) ή από την Ηπειρο από τους Τουρκαλβανούς κτλ.-
{ Στη δίπλα φωτογραφία μας ,. Σε Περιοχή Άνω Αρφαρών, Ο βοσκός βόσκει το κοπάδι του κάπου εκεί στη λάκα από Ανω Αρφαρά προς Πελεκητό }. sns arfara 2008.- Ο οδοντίατρος Γιάννης Θ. Μπούρας ,στο αρ. φύλλο 223 /2008 , αναφέρει ότι γνώρισε πρόσφατα το 2008 τον καθηγητή του Πανεπιστημίου HILDESHEN του Ανοβέρου Γερμανίας κύριο Μιχάλη Αρφαρά και του ανέφερε ότι κατάγεται από την ΣΥΜΗ και πως ο προ-πάππος του , από τους προγόνους του είχε ξεκινήσει πριν από 250 περίπου χρόνια , από το χωρίο ΑΡΦΑΡΑ Μεσσηνίας .- Πάντα σύμφωνα με μαρτυρίες του πατέρα του και του παππού του… και αναγνωρίζοντας πάντοτε την καταγωγή του .- Στην Γερμανία ο Μιχάλης Αρφαράς βρέθηκε πριν 40 περίπου χρόνια.- Ο Γιάννης Παναγόπουλος (Παναγογιανάκης) , ο οποίος πέθανε το 1930 σε ηλικία 100 χρόνων είχε πει στον Πέτρο Μουτεβελή , που γράφει , ότι του είχε αναφέρει κατ΄ επανάληψη ο Παπα-γιαννάκης Παπαϊωάννου ( ( Παπαγιαννάκι-Μουτεβελή ) , από την οικογένεια ΓΙΑΝΝΙΛΟΥ , ότι είχε έρθει από το Αρφαρά Αιγείρας , πρίν από το 1830 μ. χ., αλλά δεν του είχε πει , αν και οι άλλες οικογένειες ήρθαν από το ίδιο μέρος .- Εγώ νομίζω , αναφέρει , ο αρθρογράφων , ότι αρχικά θα ήρθαν στο Επάνω Αρφαρά οι οικογένειες Γιαννίλου και Μανίτσου , και κατόπιν συγκεντρώθηκαν - ήρθαν και άλλες οικογένειες ,ίσως καταδιωκόμενοι από τους Τούρκους .- Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματα του γράφει για την οικογένεια του , ότι πλησίον του χωριού Τουρκολαίϊκα ήταν ένα χωριό το ΡΟΥΠΑΚΙ , όταν οι Τούρκοι εδώ και 350 χρόνια κατέστρεψαν το Πουπάκι , ένας ονόματι Τσεργίνης ήρθε και εγκαταστάθηκε στο ΛΙΜΠΟΒΙΤΣΙ , ΚΑΙ πως από αυτό το χωριό κατάγονται όλοι οι Κολοκοτρωναίοι , και πως άλλες οικογένειες από το ίδιο χωριό , έφυγαν και εγκαταστάθηκαν σε άλλα μέρη των γύροθεν περιοχών.- Ο Παπα-Μουτεβελής πίστευε ότι οι οικογένειες Γιαννίλου και Μανίτσου ξεκίνησαν και ήρθαν στο Άνω Αρφαρά , από το χωριό Ρουπάκι , που διηγείται ο Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΏΝΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΤΑ Κουτρουλιάνικα και το Ριζόβραχο , εγκαταστάθηκαν πρώτα στο Άνω Αρφαρά και μετά ξεχύθηκαν στο σημερινό ΑΡΦΑΡΑ.- Ενδεχομένως άλλες οικογένειες , του ιδίου χωριού Ρουπάκι , να ήρθαν και στην ΓΚΛΟΓΓΟΒΑ , διότι και εκεί κατοίκησαν κάποιοι μετανάστες ,για να φύγουν αργότερα από εκεί και να έρθουν στο Άνω Αρφαρά. Που ήταν προσηλιακό και με νερό , διότι στην Γκλόγγοβα ο χειμώνας ήταν πολύ βαρύς .- Οικογένεια Γιαννίλου είναι εγκατεστημένη -βρίσκεται και στην Τεγέα Αρκαδίας .- Οι παλαιότεροι κάτοικοι διηγιόντουσαν τα εξής :
{ Στην φωτογραφία μας δίπλα , το ιστορικό εξωκκλάσι του... } .- sns Arfara , 2008 .- - Με την εγκατάσταση του Γιαννίλου και των συντρόφων του σε μια περιοχή- τοποθεσία στο Άνω Αρφαρά , τότε , μερικές Τούρκικες οικογένειες περνούσαν νύχτα με τα ζώα τους φορτωμένα διάφορα ήδη οικιακής χρήσης .- Ο Γιαννίλος με τους συντρόφους του έστησαν ενέδρα και συνέλαβαν όλους του Τούρκους .- Παρά τις έρευνες που έκαναν στους Τούρκους , δεν βρήκαν τίποτε το αξιόλογο .- Τότε ο Γιαννίλος ρώτησε ένα μικρό Τουρκάκι που έχουν κρυμμένα τα χρήματά τους και τότε αφελέστατα το μικρό παιδάκι τους αποκάλυψε ότι τα χρήματα τα είχαν κρυμμένα στην στρώση του σαμαριού , σέλλας της άσπρης φοράδας.- Ο Γιαννίλος αφού έμαθε το μυστικό για τα χρήματα , κρυφά σκότωσε το μικρό Τουρκάκι , και κατά την μοιρασιά των λαφύρων από τους αιχμαλώτους , ζήτησε και πήρε μόνο την σέλα της άσπρης φοράδας , από τους συντρόφους τους , για να κοιμηθεί δήθεν η σκύλα του καθώς είπε , κι έτσι πήρε την σέλα.- Τους Τούρκους τους κράτησαν για μερικές μέρες , και μετά όλους μαζί με τα ζώα τους και τα υπάρχοντα τους έριξαν μέσα σε μια χαράδρα για να πεθάνουν φρικτά όλοι τους .- Επειδή το έγκλημα στο μικρό τουρκάκι του Γιαννίλου ήταν βαρύτατο , βγήκε η κακιά φήμη , ότι οι Γιαννίλοι θα προκόψουν , μόνον όταν μαζέψουν και καταστρέψουν-θάψουν , όλα όσα είχαν ρίξει μέσα στην χαράδρα, το βάραθρο της εκεί περιοχής.- Περνούσε ο χρόνος και η διάλυση όλων δεν ήταν δυνατόν να πραγματωθεί , διότι τα μεταλλικά αντικείμενα και με την παρέλευση δύο και τριών γενναίων δεν γινότανε όπως γράφει και αναφέρει ο Παπα -Μουτεβελή.- Τελευταία λέγεται ότι έλειωσαν τα πάντα κι έτσι έφυγε η κατάρα από την οικογένεια Γιαννίλου.- Στο Άνω Αρφαρά από την οικογένεια Γιαννίλου , προήλθαν οι οικογένειες Μουτεβελή , Σταθάκη , Καρμίρη και Τσάλτα .- Από την οικογένεια Μουτεβελή , προήλθαν , έγιναν οι οικογένειες , Παναγοπούλου ,Νιάρχου, Παπαϊωάννου και ίσως η οικογένεια Σκούλικα .- Από την οικογένεια Σταθάκη , έγιναν οι οικογένειες Σαμπαζιώτιδων οι οποίες κατοικούσαν στο Καρακασίλη και η οικογένεια Σταθακάκη που κατοικεί στο Πλατύ (Μπάστα ).- Από την οικογένεια Καρμίρη , έγινε η οικογένεια Καμαρινού .- Από την οικογένεια Μανίτσου , έγιναν οι οικογένειες Βασιλόπουλου , Κάρτσωνα ,Λαφαζάνου ,και Σουλιμά .- Από την οικογένεια Βασιλοπούλου , έγιναν οι οικογένειες Γιαννακοπούλου , Πολυχρόνη, Πουλοπούλου , Βαλασόπουλου,,.- Όλες οι οικογένειες που προαναφέρθηκαν , κατάγονται από τους Γιαννιλαίους και τους Μανιτσαίους .- Μετά από αυτές τις οικογένειες ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο Άνω Αρφαρά και οι άλλες οικογένειες , Παπαδόπουλου , από την οποία έγιναν οι οικογένειες Θεοφιλόπουλου , Γεωργούντζου , , Γιαννακούντζου, Θεόκα , κ. α. - Από την οικογένεια Θεόκα , έγιναν οι οικογένειες Θεοφάνη , Νταραχάνη , από την τελευταία προήλθε και η οικογένεια Αλεξανδρόπουλου .- Επίσης ήρθε και η οικογένεια Λαγόγιαννη , από την οποία προέκυψε η οικογένεια Κρέπη και Αγγελή .- Ήρθε και η οικογένεια Καπράλου , από την οποία προέκυψε και η οικογένεια Καράγιαννη .- Οι οικογένειες Παπανηκολού ,Μωρογιώργα , Μωρογιάννη, και Κότσιαρης ήταν μια οικογένεια , της οποίας ο πατέρας είναι άγνωστος.- Οι οικογένειες Μαυρέα, Σκούλικα , και Γιαννιά , κατάγονται από την οικογένεια Μπουζαλά από το Μπουρνάζι.- Επίσης ήρθαν οι οικογένειες Φέστα, Αργυράκη , Αρμένη , και Σούμπαση, της οποίας τελευταίως άγαμος κληρονόμος ήταν ο Νικόλαος , που δεν άφησε κανένα άρρεν παιδί .- Επίσης ήρθαν και οι οικογένειες Ηλιόπουλου , Μαγκλάρα , Πετρόπουλου , από την οποία έγιναν οι οικογένειες Ματθαίου και μετέπειτα Λίβα.- Όλες οι οικογένειες ήρθαν και κατοίκησαν στο Άνω Αρφαρά , άγνωστο από που , σύμφωνα πάντα με τον αρθρογραφούντα Μουτεβελή.- Αργότερα και σταδιακά οι οικογένειες αυτές μετανάστευσαν κατεβαίνοντας στο Πελεκητό, Σταματινού , και στο κάτω σημερινό ΑΡΦΑΡΑ , 
{" To όμορφο και με εξεραιτική θέα προς τον Μεσσηνιακό κάμπο , εξωκκλήσι του Αγίου Νικολάου στο ....} 2008 sns arfara .- στις περιοχές Σκόμαρα , Τραγόραχη ,
{Στην φωτογραφία μας ο Αγιος Βασίλειος Αρφαρών ανακατασκευασθείς , από τον π. Ευθύμιο , η παλαια Μητρόπολη των Αρφαρών στην περιοχή-τοποθεσία Αγιος Βασίλης - Τραγόραχη sns arfara 2008.-} Άγιο Βασίλειο , Σγουρόβραχο , Παλιόσπιτι , Καραγιωργαίϊκα, Σερβία , Λαφαζαναίϊκα , Μπουραίϊκα , κτ.λπ. μέχρι και τον σημερινό Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών.- Αναφέρεται , ότι από την περιοχή του Άγιο-Βασίλη και Τραγόραχη , μετά το 1850 μ. χ. κατέβηκαν στην θέση Νεάπολη των κάτω Αρφαρών.- Λέγεται επίσης , πως κατεβαίνοντας στο σημερινό Αρφαρά , σ΄όλη την τότε περιοχή , δεν βρήκαν καμιά καλλιέργεια και πως όλα ήταν άγρια και δασώδη , .- Αυτό όμως δεν φαίνεται να είναι αληθές , διότι στην περιοχή βρέθηκαν ελαιόδενδρα , τα οποία πρέπει ηλικιακά να είχαν φυτευτεί πρίν από το 1800.- Επίσης η κεντρική θέση της Νεαπόλεως του σημερινού Κάτω Αρφαρά , ήταν γύρο από το ονομαζόμενο « Κατάστημα» , που ήταν το Δημοτικό Σχολείο και τα Μουτεβελαίϊκα σπίτια , του γέρο Οικονόμου , του Παπαϊωάννου .- 
Αναφέρεται εδώ , ότι κατά την εκσκαφή για τη θεμελίωση του σπιτιού του Ιωάννου Πανάγου Μουτεβελή, βρέθηκαν Αρχαίοι τάφη κτισμένη με αρχαίες πλάκες .- Ίσως μια σωστή και προγραμματισμένη εκσκαφή από αρχαιολόγους να φέρει στο φως αρκετά νέα στοιχεία για το ΑΡΦΑΡΑ , και την καταγωγή μας .- Λέγεται επίσης ότι εκεί υπάρχει θαμμένη μικρά εκκλησία με ο όνομα Αγία Κυριακή .- Ο Αρχαιολόγος του μέλλοντος έχει το δικό του λόγο .-{ Sns .Arfara 2008} .- {Δίπλα βλέπουμε , Όμορφες εικόνες από την περιοχή του Δήμου Αρφαρών , νω Αρφαρών κλπ.}
.- sns , 2008.- ~ Ο Κωνσταντίνος Γ. Λαγόγιαννης , κατά το 1965 , αναφέρει γράφοντας για την Ιστορία των Αρφαρών Μεσσηνίας την δική του άποψη : « Κατά τον 5ο ή 6ο αιώνα μ.Χ. κατεβήκανε οι Σλάβοι και Αρβανίτες στην Ελλάδα φθάνοντας μέχρι και την Πελοπόννησο , ερημώνοντας στο πέρασμά τους τα πάντα . Αφού παρέμειναν σαν κυρίαρχοι , έδωσαν σε ορισμένες περιοχές Σλαβικές ονομασίες , όπως Γκλόγκοβα , Άκοβα , Αναστάσοβα , Σίτσοβα κ. α. Η Γκλόγκοβα , υπήρξε κατά το παρελθόν , πόλη με αρκετές χιλιάδες κατοίκους , με κατοίκους που ερχόντουσαν από τα βόρεια μέρη.- Η Αρκαδία , όπως είναι ιστορικά γνωστό , είχε πολλές πολεμικές περιπέτειες.- Η Γκλόγκοβα όμως , λόγο της θέσης της δεν γνώρισε πολέμους , και ίσως γι ΄αυτό και κατοικήθηκε από Σλάβους μετανάστες.- Στην συνέχεια ο Λαγόγιαννης εναφέται στην προέλευση του ονόματος Αρφαρά και γράφει ότι ο Αρφαράς , ήταν υπαρκτό πρόσωπο οικογένειας από την Αρκαδία και επειδή τότε υπήρχαν πολλοί αποικιστές λόγω των πολέμων στην Αρκαδία , δυο αδέλφια , η Άννα και ο Αρφαράς , ξεκίνησαν μαζί από την Αρκαδία σαν τυχοδιώκτες πλέον και φτάσανε στην Γκλόγκοβα.- Εκεί φαίνεται πως δεν βρήκαν ανεκμετάλλευτο μέρος και συνέχισαν την πορεία τους προς τον κάμπο της Πολιανής (Πολιάνα).- Στην αρχή έφτασαν στους πρόποδες του βουνού Περδίκι.- Εκεί υπήρχε ένας μικρός υδρόμυλος ο οποίος κινιόταν με τα νερά ενός ξεροπόταμου που προερχότανε από την Παπουτσού της Γκλόγκοβας.- Όλα αυτά αναφέρει ο γράφων , ότι υπάρχουν μέχρι και σήμερα, όπως το αυλάκι προς τον υδρόμυλο.- Αφού περίμεναν ,παραμένοντες εκεί για λίγο , ανιχνεύοντας και εξερευνώντας την όλη περιοχή μέχρι του κάμπου της Πολιάνας , αποφάσισαν για μόνιμη εγκατάσταση , και βρίσκοντας έφορα εδάφη εγκαθίστανται για να έρθουν κι άλλοι μέτοικοι , κάτοικοι με τα κοπάδια των ζώων , αρχίζοντας να γίνεται στην αρχή ένα μεγάλο χωριό και αργότερα πόλης .- Αυτό αποδεικνύεται και από τις 72 εκκλησίες που υπήρχαν σε αυτή την περιοχή , τα ερείπια των όποίων βρίσκονται ακόμη και σήμερα σε όλη την περιοχή της Γκλόγκοβας .- Την νέα αυτή περιοχή πόλη η Άννα την ονόμασε Πολιάνα , δηλαδή η πόλη της Άννας.- Η Άννα φαίνεται ότι ήταν πολύ δυναμική και σατανική γυναίκα , κι αποφασίζει να διώξει τον αδελφό της Αρφαρά για να γίνει αυτή κυρίαρχος όλης της περιοχής την σημερινής Πολιανής .- Του κάνει πρόταση να του δώσει 100 αιγοπρόβατα και να έγαταλείψη την περιοχή και την περιουσία του .- Τελικά τον πείθει κι έτσι ο Αρφαράς παίρνοντας το ποίμνιό του και όλα τα υπάρχοντά του και πορεύεται προς το Δυτικό τμήμα της Πολιανής για να βρει νέο τόπο κατοικίας και χειμαδιό για το ποίμνιό του .- Παίρνοντας μια λαγκαδιά από την άκρη και στο δυτικό μέρος της Πολιανής , περνά από του Κάμπανη, τα Κουτρουλιάνικα , το Πρασιναίϊκο , την Σπασόγουβα , το Πιτουρά , τα Παλιάμπελα , και την Μπούκα , για να φτάσει στα Ριζόβραχα , όπου εκεί υπήρχε μικρή σπηλιά , ένα κι ένα για το ποίμνιό του.- Οι προαναφερθέντες ονομασίες είναι και σημερινές.- Αφού εγκαταστάθηκε στη σπηλιά μιας τσούμπας μετονομάσθηκε σε οβορό του Θανάση, ήτοι δηλαδή ποιμνιοστάσιο του Θανάση , όπου και μέχρι σήμερα σώζονται η κατοικία και το ποιμνιοστάσιο .- Εδώ όμως ο Αρφαράς βρέθηκε αντιμέτωπος με την λειψυδρία , δηλ. δεν υπήρχε νερό ούτε για τον ίδιο , ούτε και για τα ζώα του .- Όλα τα υπάρχοντα νερά ήταν επιφανειακά και λιγοστά.- Με τον ερχομό της άνοιξης εγκαταλείπει τον Ριζόβραχο και φτάνει στην τοποθεσία του σημερινού Παν Αρφαρά ή Άνω Αρφαρά ή Πάνω Αρφαρά., και ανοίγει μικρό πηγάδι στη θέση την λάκκα του Παπά , που μέχρι και σήμερα σώζεται , αλλά κι εδώ το νερό ήταν λιγοστό.-
Γνώριζε όμως ότι την εποχή εκείνη μόνο η Γκλόγκοβα είχε αρκετό νερό , και αποφάσισε να εγκατασταθεί πλέον εκεί - Αλλά εδώ γίνεται ένα θαυμαστό γεγονός που του άλλαξε τα σχέδια της αγκατάληψης αυτής της τοποθεσίας .- Παρέμεινε λοιπόν εκεί απέκτησε οικογένεια , από την οποία σήμερα έχουμε την καταγωγή μας οι περισσότεροι κάτοικοι των Αρφαρών , πάντα σύμφωνα με τα αναφερόμενα από τον Κωνσταντ. Λαγόγιαννη.- Μια μέρα λοιπόν κατά την οποία ετοιμαζότανε για την Γκλόγκοβα , σταμάτησε για ξεκούραση στο δασώδες εκεί μέρος του σημερινού Άνω Αρφαρά , .- 
{ Στην δίπλα εικόνα- φωτογραφία φαίνεται η Αγία Παρασκευή , στο Άνω Αρφαρά και το ιστορικό Πηγάδι } sns arfara , 2008.- Τότε είδε έναν τράγο να βγαίνει από τα βάτα με την γενειάδα του βρεγμένη , και κατάλαβε ότι κάπου εκεί υπάρχει νερό , ‘όπου πράγματι εξερευνώντας την πορεία του τράγου μετά από παρακολούθηση , βρίσκει το μέρος που έτρεχε το νερό , και αποφασίζει την εκεί παραμονή του , κι έτσι γίνεται ο πρώτος οικισμός του Παν΄Αρφαρά.- Στην πορεία του όμως προς την Γκλόγκοβα , συνάντησε έναν Νικολαρόπουλο και του διηγήθηκε το περιστατικό με τον τράγο , για να έρθουν μαζί και να ανοίξουν ένα πηγάδι που είχε αρκετό νερό .- Όπως αφηγούνται οι παππούδες μας και οι λοιποί ηλικιωμένοι , γέροντες , ο Νικολαρόπουλος εγκαταστάθηκε σε ένα μικρό σπιτάκι , που τότε βρισκόταν πίσω από την Αγία Παρασκευή και πως βοηθούσε στις διάφορες εργασίες τον Αρφαρά.- Όσον αφορά την κτίση και δημιουργία των απογόνων του Αρφαρά δεν γνωρίζουμε την πορεία του.- Θα αναφέρει ο γράφων μια απόγονο του Αρφαρά την Σταματίνα , την οποία εγκατέστησε ανατολικά και απέναντι από σημερινό χωριό , διότι εκεί βρήκε βρύση με τρεχούμενο νερό .- Αργότερα γίνεται κι αυτό χωριό και το ονόμασε Σταματινού.- Αυτά αναφέρει ο κ. Λαγόγιαννης , ας τα έχουμε κι αυτά σαν παράδοση κατά νου .- Στην συνέχεια ο Κ. Γ. Λαγόγιαννης αναφέρεται στα ονόματα οικογενειών που εγκαταστάθηκαν στο Άνω Αρφαρά , στο Σταματινού και το σημερινό κάτω Αρφαρά .- Στο Α. Αρφαρά αναφέρει τον Αρφαρά , Νικολαρόπουλο , Τσώνη ή Καρτσώνη, ή Κάρτσωνα , ο Λίβας , ο Θεοφιλόπουλος , ο Μπούρας Γεώργιος , ο Νταραχάνης , ο Μαγκλάρας , ή Κιουσιούλας , ο Αργυράκης , ο Μπαλάσης , ο Ματθαίος , ο Κρέπης , ο Καράγιαννης , ο Καρμίρης , ο Μωραγιάννης , μάλλον ήταν στην Κλόγκοβα ο Καπράλος κ. α. - Στο Σταματινού Μπούρας Γεώργιος του Ιωαν. , ο οποίος απέκτησε πέντε (5) παιδιά , τον Δημήτριον ή Λαφαζάνον , τον Ιωάννην , τον Βασίλειον τον Παναγιώτην , και τον Αθανάσιον .- Οι Μωραγιαναίοι , οι Κρεπαίοι , και οι Λαγογιαναίοι , προέρχονται από την Κλόγκοβα.- Επίσης και οι Κοτσαραίοι και Μαυρικαίοι κ.α. .- Στο Κάτω Αρφαρά και μάλιστα στον Άγιο Βασίλειο , ο Κάρτσωνας , ο Λίβας , ο Αρμένης , οι Μπουραίοι , ο Δημήτριος ή Λαφαζάνος ,ο Μουτσοκλούκας ή Μουτεβελής , και οι δυο αδελφοί του , , ο οποίος Μητσοκλούκας καθότανε απέναντι από τον Άγιο Βασίλειο μαζί με τους Χιώτες ή Μπουρέους , .- Ο Μουτσοκλούκας ήταν δυναμικός και πολύ παλικαράς .- Στην κυριολεξία Μουτεβελής σημαίνει άριστος εκκλησιαστικός ταμίας .- Κατόπιν είναι οι Νιαρχαίοι , οι Σταθακαίοι , οι Παναγόπουλοι , οι Καρμιραίοι , και οι Καμαριναίοι .- Ο Σταυρόπουλος , από την οποία οικογένεια Σταυρόπουλου κατάγονται οι Σκουλικαίοι , ο Γιαννιάς , ο Μαυρέας , ο Κατσίρης , ο Γάτσος , ο Θεοδωρόπουλος , ο Αρμένης , ο Τσάλτας , ο Πουλόπουλος , οι Πολυχροναίοι , οι Γιαννακοπουλαίοι , οι Βασιλοπουλαίοι , οι Βαλασαίοι , είναι μια οικογένεια .- Οι Σκουλικαίοι κατοίκησαν στην Τραγόραχη , καθώς και οι Παπανηκολαίοι , Βαλασσαίοι , Ζαλαχώρης ή Μπούρας στο Πλαϊνού , ο Καπράλος στο Σγουρόβραχο , ο Λαγός ή Λαγόγιαννης στην Τραγόραχη , ο Αργυράκης στο Χελωνιά , Ο Καράγιαννης και Μωρογιώργας στην Σκόμαρα .- Επίσης αναφέρεται στον πρώτο παπά , τον Παπαθεοφίλη που πρώτο-λειτούργησε στην Αγία Παρασκευή στο Πάνα ΑΡΦΑΡΆ και μετώκησε στο κάτω Αρφαρά , είχε όμως και το Άνω Αρφαρά .- Αναφέρει επίσης και το ανέκδοτο του Παπά -Θεοφίλη , που επρόκειτο να στεφανώσει μια κοπέλα από το Άνω Αρφαρά και έστειλαν έναν χωριάτη τους να ειδοποιήσει τον Παπά Θεοφίλη να κάνει το μυστήριο , στο Κάτω Αρφαρά , στον Άγιο Βασίλη .- Ο Συγχωριανός τους αφού έφτασε στο μισό-σκαλο φώναξε τον Σταματέλο Σκούλικα στην Τραγόραχη , και του είπε : « Σταματέλο να πεις στον Παπαθεοφίλη να πάρει τα ίγγλια του τα πανοϊγγλια του , τα πέρα δώθε και τα πάνω , και τα κάτω και τον μπελά του κεφαλιού του , και να έρθει επάνω , γιατί παντρεύτηκε η Τρισεύγενη , δηλαδή , να πάρει τα ιερά άμφιά του το θυμιατό του και το καλυμαύχη του, .- Οι οικογένειες τέλος , Καραχάλιος , Σακκάς, Κρέπης, Μουτσούλας , Τσιγγαρίδης , ήταν Αιγύπτιοι.- Αναφέρει δε , ότι όλα τα γραφόμενά του τα έχει ακούσει από τους παπούδες του , και πως δεν είναι δική του θέση , γνώμη ή άποψη. Για την πορεία του Αρφαρά , αναφέρει , ότι ο ίδιος την έκανε από την Πολιανή μέχρι τον Ριζόβραχο (Τσούμπα).- Κλείνοντας τα γραφόμενά του προσκαλεί τους γνωρίζοντας κάτι το διαφορετικό συγχωριανούς του να τον διορθώσουν ή να γράφουν κι αυτοί κάτι που γνωρίζουν από την παράδοση των γονιών του .- Αυτά αναφέρει υπογράφοντας ο Κωνσταντίνος Γεωργ. Λαγόγιαννης .-{ Αριθμός Φύλλου 11 και 12 , μηνών Οκτωβρίου και Νοεμβρίου του 1965 της εφημερίδας «ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ ,».- - sns -2008 .-
~ Σε απαντητική επιστολή ο τότε Δικηγόρος Θεόδωρος Δημ. Λαφαζάνος στο υπ ΄αριθμ. 17-18 φύλλο της «ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ» γράφει τα εξής : Τα στοιχεία που μας έδωσε ο κ. Κων. Γ. Λαγόγιαννης είναι αρκετά διαφωτιστικά ,αν και κατ ΄ανάγκην ατελή , λόγω της έλλειψης γραπτών ιστορικών πηγών.- { Στη φωτογραφία δίπλα το εξωκκλήσι του Προφήτι Ηλίου & Αγίου Νεκταρίου στο Αρφαρά , παλιότερα γυναικία Ι. Μονή } sns arfara , 2008.- …… Θέλω να ανακατασκευάσω - διορθώσω για τα όσα γράφει στα εξής : Είναι αλήθεια ότι η οικογένεια των Λαφαζαναίων προέρχεται από τους Μπουραίους αλλά η πραγματικότητα είναι ότι , ο πρώτος μετονομασθείς Λαφαζάνος , είναι ο Κώστας Μπούρας , γιος του Δημήτρη Μπούρα και εγγονός του Μπουρόγιωργα.- Ο Μπουρόγιωργας , μαζί με τον αδερφό του Μπουρόκωστα , ήταν οι πρώτοι γνωστοί γενάρχες της οικογένειας των Μπουραίων.- Ο Κωσταντής , ο οποίος προ της επανάστασης του ΄21 , είχε μεταβεί με τον πατέρα του στην Σμύρνη της Μ. Ασίας , για να εργασθεί , επέστρεψε με το παρατσούκλι ¨< Λαφαζάνος> το οποίο στην Τουρκική γλώσσα σημαίνει «πολυλογάς,» ,και το οποίο λόγω μιας παρεξηγήσεως και οικονομικής διαφοράς με τους συγγενείς του Μπουραίους διατήρησε οριστικά το επίθετο Λαφαζάνος .- Το επώνυμο αυτό διατήρησαν και τα παιδιά του Ιωάννης, Δημήτριος , Αριστείδης και Σπύρος καθώς και οι μετέπειτα απόγονοί των .- Θεωρεί αναληθή την διαμονή των Λαφαζαναίων στο Σταματινού .- Ο Κωσταντής Λαφαζάνος ή Μπούρας όταν επέστρεψαν από τη Σμύρνη κατέβηκε από το Πάνω Αρφαρά και έκτισε μια « χαμοκέλα,» στο Νοτιοδυτικό σημείο - περιοχή του Κάτω Αρφαρά , το οποίο από τότε και μετέπειτα πήρε το όνομα «Λαφαζαναίϊκα,» .- Η Χαμοκέλα αυτή , η οποία επισκευάσθηκε σώζεται μέχρι και προ ετών , και πως ήταν , αναφέρει ο κ. Θεόδωρος Δημ. Λαφαζάνος (πρόεδρος Αρείου Πάγου ) , η πρώτη οικία , το πρώτο σπίτι του σημερινού χωριού- κωμοπόλεως των ΑΡΦΑΡΩΝ.- Στην ίδια τοποθεσία κτίσθηκαν κι άλλες κατοικίες των απογόνων του Κωσταντή Λαφαζάνου , οι οποίοι και σε κανένα άλλο σημείο - περιοχή -τοποθεσία των Αρφαρών δεν έκτισαν σπίτια ΄- Κατά την άποψή μου θεωρείται μια σωστή θέση η εξιστόρηση του κ. Θ. Δ. Λ. ο οποίος και στο υπ ΄αριθμ. 5 φύλλο της ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ ,αναφέρεται αρθρογραφώντας , με τίτλο « ΓΥΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ,» για τον Ηπειρώτη πρώτο κάτοικο του Άνω Αρφαρά , με το όνομα ΑΡΦΑΡΑΣ , ο οποίος ήταν Τούρκος Αγάς μαζί με τους αγάδες Τσεφερεμίνη, Διαβολίτσι , Ντελίμεμη αγά κ.α., που έδωσε και το ‘όνομα στο χωριό Αρφαρά.- Επίσης αναφέρεται και για την δημιουργία του πρώτου πηγαδιού και για τα τρία παιδιά κατά την παράδοση , που είχε ο Άρφαράς , τον Γιαννήλο , τον Μανίτσο και τον Παπαδαίο , από τα παιδιά αυτά προέρχονται και οι μετέπειτα οικογένειες , αναφερόμενος και σε αυτές , κατά τα γνωστά αναφερθέντα και από τον Κ.Γ.Λαγόγιαννη.- Ο κ. Λαφαζάνος Θεόδωρος γράφει επίσης στο 88 φύλλο της ιδίας τοπικής εφημερίδας με τίτλο « ΑΡΦΑΡΑ : ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ,» , στο υπ΄ αριθμ. 80 /1981 φύλλο « Οι Αρφαραίϊκες οικογένειες και το γενεαλογικό τους δένδρο ,», στο αρ. φύλλο 91/1982 « Ta ΑΡΦΑΡΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Της ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ », στο υπ΄ αριθμ. 92/1982 φύλλο , για< την ΙΣΤΟΡΙΑ ενός Καφενείου > ,και στη συνέχεια στα επόμενα 2-3 φύλλα ο κ. Θ. Δ. Λαφαζάνος , αναφέρεται γράφοντας για τα Επαγγέλματα και τους Επαγγελματίες των Αρφαρών , κατά το πέρασμα των χρόνων , και για όλα αυτά και για πολλά άλλα , θα ξανά επανέλθουμε στην συνέχειά μας .- Σ Ν Σ Arfara -2008- *** ΟΝΟΜΑΣΙΑ της οικογένειας ΜΠΟΥΡΑ .- Από πού προήλθε το όνομα της οικογένειας Μπούρα? Ο απλός άνθρωπος , που τα περασμένα χρόνια γνωρίζει τα του τόπου του και του Έθνους του από πάππον προς πάππον , με τις προφορικές παραδόσεις , κι ΄ αυτές έχει για «ιστορία» του τόπου του και δεν ενδιαφέρεται για λεπτομέρειες κι΄ ακρίβειες.- Αφήνει την ασχολία αυτή στους περισσότερο « διαβασμένους » .- Μια είναι η ουσία , που τον απασχολεί και τον βάνει σε σκέψη και του διεγείρει συναισθήματα : Το επίθετο ΜΠΟΥΡΑΣ , συγκρατεί πρώτα απ΄ όλα στην μνήμη του και το παραδίνει στους επιγόνους του , και απογόνους του , γιατί αυτό αποτελεί την μόνη και πλήρη αλήθειας της οικογένειας των Μπουραίων ανά την Ελλάδα.- Κοντά στο Λιοντάρι της Αρκαδίας της επαρχίας Φαλαισίας , υπάρχει χωριό με το όνομα Μπούρα.-
{ Στη φωτογραφία μας , Αρχαιολογική , ιστορική περιοχή των Αρφαρών } .- 2008.- Πέντε χιλιόμετρα πιο ψηλά υπάρχει και το γυναικείο Μοναστήρι της Παναγίας της Μεγαλομάτας , του ΜΠΟΥΡΑ (Ι. Μ. ΜΠΟΥΡΑ- Αρκαδίας) , που η ιστορία του ξεκινά σίγουρα πρίν από το 1700μ. χ. με καταγραφέντα ιστορικά στοιχεία .- Η μεγαλύτερη εκδοχή είναι , η ιστορία του χωριού Μπούρα και της ομώνυμης Ιεράς Μονής , να ξεκινά το 1143 μ .χ - 1180 μ. χ. , επί της εποχής του Μανουήλ του Κομνηνού.- Μπορούμε λοιπόν να πούμε και πως η παρουσία του μοναστηριού της κοίμησης της Θεοτόκου , Μπουρα , ότι ξεκινάει τον 11ον και 12ον μ . χ. αιώνα.- Η ονομασία του χωριού Μπούρα και της οικογένειας Μπούρα , προέρχονται από την Τούρκικη λέξη ¨μπούρα ¨΄ , που σημαίνει στα τούρκικα { « γενναίο » , παλικάρι, ανδρείο, λεβέντης} .- Τούτο το βλέπουμε και στον Αλή Πασά των Ιωαννίνων , που όταν ήθελε να επαινέσει την ανδρεία του Οδυσσέα Ανδρούτσου , του Θανάση Βάγια και άλλων , τους φώναζε « ορέ μπούρα Οδυσσέα » , « ορέ Θανάση Βάγια μπούρα » κ.τ.λ. .- Δεν αποκλείεται όμως η ονομασία «Μπούρα»να προέρχεται από το όνομα κάποιου τιμαρίου , που ο τιμαριούχος του , να λεγότανε Μπούρας , και να έβαλε και στο χωριό της Αρκαδίας , αλλά και στην οικογένεια , το επίθετο ΜΠΟΥΡΑ .- ~ Στην εποχή των Κομνηνών , πολλές Βυζαντινές οικογένειες , έφυγαν από την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκαν στην Πελοπόννησο Αρκαδία , Κλόγκοβα , ίσως και γιατί όχι και στο Άνω Αρφαρά , καθώς και σε άλλα μέρη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας .- Σε αυτές τις οικογένειες , δόθηκαν Τιμάρια , « πρόνοιες » , δηλαδή εκτάσεις γης για καλλιέργεια και εκμετάλλευση.- όσοι είχαν πάρει αυτά τα τιμάρια, έδωσαν και τα ονόματά τους σε χωριά και περιοχές .-Όπως τιμάριο του Μελιγαλά , του Βουτσαρά, του Λεοντάρη ,του Γεωργίτση, του Μπούρα , του Γκλόγκοβα , του Αρφαρά κ . π. α. .- ~ Η οικογένεια Μπούρα , ίσως να μετοίκησε στην Γκλόγκοβα και στην συνέχεια στο Άνω Αρφαρά , κοντά στον γενάρχη Αρφαρά , που είχε προηγηθεί του ερχομού σε αυτή την περιοχή , από το χωριό Μπούρα της Φαλαισίας -Αρκαδίας , περί το 1700μ. χ. σαν βοσκός , κτηνοτρόφος , για τα κοπάδια τους , ή ίσως αναγκασθείς να μετοικήσει εκδιωκόμενος από κάποιο διαδραματισθέν επεισόδιο .- Καθόλου όμως απίθανο , η ονομασία Μπούρα να είναι Αρβανίτικη και να οφείλεται σε κάποιο διάσιμο αμαρτωλό της Αρκαδίας Πέτρο Μπούα , εγγονό του ομώνυμου φυλάρχου-αρχηγού Μπούα του Χωλού , που αναφέρεται και Μπούρας , από τους πρώτους Αρβανίτες που ήρθαν περί το 1348 μ. χ. στην Πελοπόννησο και χρησιμοποιήθηκαν από τον Δεσπότη του Μυστρά , Μανουήλ Κατακουζινού για να δημιουργήσουν - αποτελέσουν τη φρουρά των συνόρων της υπαίθρου.- Η μετάκληση αυτή , αναφέρει ιστορικά , ο Μανουήλ Παλαιολόγος , έγινε χωρίς εγγυήσεις , αλλά με μια υπόσχεση λόγου .- Αυτοί βέβαια οι Αρβανίτες , δεν έχουν καμιά σχέση με τους σημερινούς Αλβανούς ( Αρναούτες , Τελχίνες ) , που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο το 1770 μ. χ .- Sns Arfara - Messinias, 2008.- *** Ιδιαίτερη θέση στην ενημέρωση των δημοτών μας καταλαμβάνει ο τοπικός τύπος τον οποίο αποτελούν, Η εφημερίδα "Ηχώ των Αρφαρών", η εφημερίδα "Το Πλατυ", το περιοδικό "Σταματινού" και το περιοδικό του Αγρίλου. Για την Ιστορία του χωριού ΑΡΦΑΡΩΝ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ { Στη φωτογραφία μας η Αγία Παρασκευή στο Άνω Αρφαρά }.- Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΡΟΣΕΡΗΣ από τον Νικήτα Ιωαν. Κώτσιαρη . Η Δροσερή βρίσκεται ,στο Ανατολικό μέρος της Κωμόπολης Αρφαρών και απέχει δύο ώρες με τα πόδια από το χωριό Αρφαρά ( Κάτω Αρφαρά ) . Είναι μια βραχώδης περιοχή , και κάτωθι του βράχου βρίσκεται ο δρόμος από το Πελεκητό , προς το Άνω Αρφαρά . Κατά την αναφερόμενη διήγηση της γιαγιάς του κυρίου Νικήτα Κώτσιαρη , εκεί στη Δροσερή , πέρασαν οι Τούρκοι και κυνηγούσαν τους Έλληνες και κάπου εκεί κάτω από το βράχο και παράπλευρα του δρόμου υπήρχε ένα πηγάδι που έβγαζε και αρκετό νερό , κάθισαν κάπου εκεί οι Τούρκοι , για πολύ καιρό στο κυνήγι των Ελλήνων . Τότε ένας ιερέας , ονομαζόμενος Παπα-θεοφίλης , ανέβηκε πάνω στο βράχο και προσευχήθηκε στο θεό , για το κακό που προξενούν οι Τούρκοι στους κατοίκους , και τότε τελειώνοντας την προσευχή του , ένα μεγάλο κομμάτι βράχου , έπεσε πάνω στο πηγάδι , και σκέπασε το πηγάδι , με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να μη μπορούν να το χρησιμοποιήσουν , αναγκαζόμενοι να φύγουν από την περιοχή προς Αργές και να ηρεμήσουν έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα από το κυνηγητό των Τούρκων . Εκεί όπως αναφέρεται , κατοικούσαν πολύ Παπανικολαίοι , και μόλις έμαθαν ότι οι Τούρκοι εγκατέλειψαν την περιοχή , οι Παπανικολαίοι φεύγουν για το άλλο βουνό του Αηλιά , εγκαταλείποντας τα πάντα ακόμη κι ένα κοριτσάκι στην νάκα κρεμασμένο σε μια γκοριτσιά , κι όταν έφτασαν ψηλά στον Αη-λιά , και έπειτα από μια μέρα , ρώτησε ένας Παπανηκολός την γυναίκα του , τα φλοργιά που τα έχει ? Εκείνη του είπε πως τα ξέχασε μαζί με το παιδί στο προσκέφαλό του .Τότε ο Παπανικολός γύρισε πίσω στην Δροσερή , βρίσκει το κοριτσάκι ζωντανό και το πήρε γλιτώνοντας το από τους Τούρκους . Το κοριτσάκι μεγάλωσε παντρεύτηκε και μάλιστα λέγεται ότι ήταν η μητέρα των Χρήστου και Γεώργου Παπανηκολάου μετέπειτα κατοίκων του Κάτω Αρφαρά ή της Νεάπολης. Οι Τούρκοι κατέβηκαν πάλι στο Αρφαρά και είδαν ένα σπιτάκι στην περιοχή της Τραγόραχης να καπνίζει . Ήταν ένας Παπανικολός κατεβασμένος εκεί από τις Αργές και έψηνε μια πίττα .- Πάει ο Τούρκος για να δει τι γίνεται , κι ΄όταν έφτασε στο σπίτι του Παπα- Νικολή , τον βλέπει ο Παπανικολός και τρομαγμένος πάει να φύγει άλλά ο Τούρκος τον Αρπάζει από τα ράσα , για να του μείνουν τα ράσα στα χέρια και ο Παπανικολός να φύγει τρέχοντας και να φτάσει στις Αργές χωρίς τα ράσα του . Εκεί λοιπόν ανάμεσα στο βρόχο της Δροσερής είναι μια τρύπα , ένα σπήλαιο . Εκεί ανέβαιναν οι Έλληνες από ένα υπάρχων δέντρο και κρυβόντουσαν , αλλά οι Τούρκοι έκοψαν αυτό το δένδρο και έμειναν εκεί μέσα οι άνθρωποι , όπως αναφέρεται , και πέθαναν όλοι τους.- Μέσα εκεί θα πρέπει να είχαν αφήσει μαζί με τα υπάρχοντά τους οπλισμό , ασιμοπιστόλες , κ.α. ,όπου και μέχρι σήμερα δεν μπορεί εκεί πάνω να ανεβεί κανένας , λόγο του απόκρημνου και πολύ επικίνδυνου βράχους . Στους πρόποδες του βουνού της Δροσερής , υπάρχει ακόμη και σήμερα μια βρυσούλα που βγάζει λιγοστό νερό από το βουνό και όπως αναφέρεται το είχε φτιάξη ο μακαρίτης Δ. Αγγελής , με μια μικρή πορτούλα για προστασία της μικρής αυτής δροσοπηγής . Εκεί κοντά στη Δροσερή, είναι και το Πελεκητό ,μια ωραία κτηματική περιφέρεια του χωριού Σταματινού .- Το όνομα Πελεκιτό πήρε από την πελεκητή στέρνα που πρώτο κατασκεύασαν οι πρώτοι κάτοικοί της . Λέγεται επίσης ότι υπήρχε κι άλλη μία πελεκητή στέρνα που δεν βρέθηκε όπως αναφέρεται κατά την παράδοση , γεμάτη διάφορα πράγματα , χρήματα κ.α. , από τους Τούρκους , επί Τουρκοκρατίας .- {Στη φωτογραφία μας μια σημερινή φωτογραφία του Ι.Ν. Άγίου Βασιλείου Αρφαρών -Μεσσηνίας }.-
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΡΦΑΡΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Το όμορφο με εξαιρετική θέα εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου , άλλοτε παλιότερα μητροπολιτικός ναός των κατοίκων των Αρφαρών , που σταδιακά κατέβηκαν από το Άνω Αρφαρά , περνώντας από το Πελεκιτό . το Σταματινού , τον ΑΗ-Βασίλη , την Τραγόραχη , Σκόμαρα , για να καταλήξουν στο σημερινό Αρφαρά , Κάτω Αρφαρά ή Νεάπολη , είναι ένα θαυμαστό οικοδόμημα , που κτίσθηκε το 1838 μ.Χ. , λίγο έξω από το σημερινό Δήμο Αρφαρών , και επί του παλιού δρόμου , μονοπατιού . κατσικόδρομου Αρφαρών -Σταματινού , και ανάμεσα στις τοποθεσίες Χαιρώματα Σταματινού , Πλαϊνού , και Τραγόραχης .- Η θέα προς τον Μεσσηνιακό κάμπο είναι εκλπικτική και πολύ πανοραμική . δίπλα και ανατολικά του Ιερού Ναού του Αγίου Βασιλείου ακόμη και σήμερα βρίσκεται οστεοφυλάκιο με τα οστά , λείψανα , των προγόνων μας , όπως και στο Άνω Αρφαρά , υπάρχει οστεοφυλάκιο , δίπλα και ανατολικά στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου , ακόμη και σήμερα . Επομένως εκεί στα σίγουρα ήταν και τα πρώτα νεκροταφεία των προγόνων μας .- Νότιο-Ανατολικά της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου , υπάρχει η όχθη του χειμάρρου , ξεροπόταμου , όπου και ο δρόμος μας οδηγεί στο Πλαϊνού στην Τραγόραχη , και στον οικισμό Σκόμαρας των σημερινών Αρφαρών . Κατά την παράδοση το εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου είχε αναγερθεί πιο παλιότερα , γύρο στα 1800 , εντός παρακείμενου σπηλαίου , βορειότερα της σημερινής του θέσης και ήταν καλυμμένο από πυκνό δάσος από άγρια δένδρα για να μη διακρίνεται από τους Τούρκους στην Τουρκοκρατούμενη περιοχή . - Σήμερα , από το δρόμο που οδηγεί από Αρφαρά προς Βρομώβρυση , και δεξιά σε απόσταση 300 περίπου μέτρων του δρόμου , βρίσκεται και σήμερα πλήρως ανακαινισθέν από τον Παπα -Ευθύμιο , πρώην εφημέριο των Αρφαρών , το πανέμορφο και με εξαιρετική θέα εξωκκλήσι του Αγίου Βασιλείου Αρφαρών . Στην δεξιά γωνία του Ιερού της εκκλησίας , υπάρχει εντοιχισμένη πλάκα που φέρει την χρονολογία 1830 μ.Χ. , του έτους ίδρυσης - κατασκευής του Ι. Ναού και κάτωθι έχει τρεις στίχους. Στην πορεία μας δεξιά του δρόμου προς « Τραγόραχη ,»και «πλαϊνού,» και λίγο μετά τις όχθες του ξεροπόταμου , έχουν αναδειχθεί στοιχεία που οδηγούν σε ανασκαφές , όπου φανερώνουν την ύπαρξη κτισμάτων , ελαιοτριβείου κ. α. . Στο εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου , ο εσωτερικώς χώρος του χωρίζεται από το ιερό τέμπλο με διάφορες παραστάσεις - εικόνες , σε δύο τμήματα , το ιερό και το χώρο των εκκλησιαζόμενων πιστών . Το ιερό είναι κατά τρία σκαλοπάτια ψιλότερα του κυρίως Ναού. Υπάρχει επίσης η θέση του θρόνου του Μητροπολίτου και η Σολέα ή Άμβωνας . Η σολέα στους μεγάλους ναούς χωρίζεται με κιγκλιδώματα , για να υπάρχει επαρκής χώρος στον Ιερέα κατά την κάθοδο του στην θεία λειτουργία . Η Σολέα στον Ι. Ν. του Αγίου Βασιλείου είναι ψηλότερος του υπόλοιπου χώρου κατά 40 εκατοστά . Σε κανέναν ιερό Ναό της εποχής εκείνης δεν ευρέθη σολέα . Η ιερά τράπεζα έχει κτισθεί πάνω σε προεξέχοντα βράχο , και εντός της κόγχης , έχει εικονογραφηθεί η Πλατυτέρα . Το τέμπλο είναι εικονογραφημένο και φέρει τον Εσταυρωμένο , μια σειρά από εικόνες του Δωδεκαόρτου , τον Άγιο Δημήτριο , τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο , τον Ιησού Χρηστό , την Παναγία την Βρεφοκρατούσα το θείο βρέφος αριστερά της , η εικόνα του Αγίου Βασιλείου , και κάτω από την εικόνα είναι ζωγραφισμένα τα εξαπτέρυγα . Το καταπληκτικότερο όλων είναι η εικόνα της Παναγίας της βρεφοκρατούσας , όπου πράγματι πρόκειται για ένα σπάνιο έργο ΄τέχνης στην αγιογραφία μας .- Για την συντήρηση του Ιερού αυτού Ναού του Αγίου Βασιλείου θα ήταν παράλειψή μου , αν δεν ανέφερα τις ενέργειες και συνεχείς προσπάθειες και το σημαντικότατο έργο προσφοράς , του αειμνήστου Ιερέα -Δάσκάλου - & Οικονόμου Παπα-Γιάννη , Ιωάννη Παν . Παπανικολάου .- Δεν μπορώ επίσης να ξεχάσω ΤΟΝ ΙΕΡΑ- ΆΝΘΡΩΠΟ Παπα-Γιάννη , που για μένα πάντα ένωνε το χωριό , πάντα προσέφερε σε όλους τους κατοίκους του χωριού , που όταν νέος τότε Οδοντίατρος στο Αρφαρά το 1975 , αρρώστησα για περισσότερους από τρεις μήνες με οξεία δισκοπάθεια- δισκοκοίλη και προσέτρεξε όχι μόνο να μου δώσει χρήματα , όχι μόνο ψυχολογικά σαν νέος άνθρωπος με οικογένεια και ένα παιδί να με ενισχύσει , αλλά και να μου αναφέρει ότι θα πει στο ΓΙΌ ΤΟΥ Σταύρο , καθηγητή τότε πανεπιστήμιου , να μου στείλει κάποιο συνάδελφο οδοντίατρο φοιτητή να με βοηθήσει στην αρχική μου τότε διαδρομή σαν νέος Οδοντίατρος .Δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ μου και παντού και πάντοτε θα το αναφέρω,. Ας είναι αιωνία και αξέχαστος η μνήμη του πατέρα μου Παπαγιάνη , διότι είχα την τύχη να μείνω ορφανός από πατέρα σε ηλικία 11 ετών . Στον ιερό ναό του Αγίου Βασιλείου επίσης πρέπει να αναφερθεί και η προσφορά , ο αγώνας και η αγωνία και του ιερέα Αριστοτέλη Ιωαν. Νιάρχου , καθώς και τελευταία του ιερέα , ιερομόναχου π. Ευθυμίου .- Ο ιερός ναός του Αγίου Βασιλείου με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες -αγιογραφίες του με την θαυμαστή θέα του , υπήρξε κατά το παρελθόν και Μητροπολιτικός Ναός των Αρφαρών .- Σ.Ν.Σ.- Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΡΦΑΡΩΝ { ΧΕΝ} .- Κατά το ΄έτος 1964 , άρχισε να λειτουργεί στο Αρφαρά Μεσσηνίας Σύλλογος υπό την επωνυμία « Χριστιανική Ένωση Αρφαρών ,» με πρωτεργάτη και δημιουργό τον αξέχαστο ιερέα Παναγιώτη Ν. Καράγιαννη ή Παπα-Καράγιαννη , και με σκοπό του σωματείου ηθικοθρησκευτική αναγέννηση όλων των μελών της , της κοινωνίας των Αρφαρών και ιδιαίτερα όλων των νέων ανθρώπων της περιοχής της κωμόπολης των Αρφαρών τότε .- Στην Χριστιανική Ένωση , που στεγαζότανε , επί του παλαιού κτηρίου , πριν της ανοικοδόμησης του σημερινού Δημαρχείου ή παλαιότερα της κοινότας , υπήρχε λοιπόν , σε ΄κείνο το κτήριο , που ανεβαίναμε με σκάλες από την πλευρά του δρόμου προς το Πήδημα , υπήρχε βιβλιοθήκη με περισσότερους από 2500 τόμους βιβλίων διαφόρου χριστιανικού , λογοτεχνικού και άλλων περιεχομένου. Η βιβλιοθήκη , λειτουργούσε καθημερινά και ως δανειστική . Επίσης καθημερινά σχεδόν 5-8 μ.μ. γινόντουσαν επιμορφωτικές ομιλίες στους νέους από καθηγητές του Γυμνασίου , καθώς και από ιεροκήρυκες της Ιεράς Μητρόπολης Μεσσηνίας , και καθημερινά λειτουργούσαν αίθουσα παιχνιδιών , όπως σκάκι , πινγκ-πονγκ κ.λ.π. .- Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της ΧΕΝ Αρφαρών ήταν με πρόεδρο τον ιερέα Παν. Ν. Καράγιαννη ,Γραμματέα τον γραμματέα της κοινότητας Αρφαρών κ. Παν. Ιωαν. Πετρόπουλο , και τα πρώτα μέλη : τους Παν . Ιωαν . Παπανικολάου ( Θεολόγο - Αντιπρόεδρος ΧΕΝ ) , Χρήστο Γ. Μπούρα έμπορος - ως Ταμεία , Χαράλαμπο Ν. Μωραγιάννη Δάσκαλος , Ιωάν. Δ. Κοτταρίδης Υποδηματοποιός , και Γεώργιο Δ. Αρμένη Ξυλουργός και ιεροψάλτης , όλοι τους ως μέλη της ΧΕΝ .- Εδώ θα πρέπει να γίνει γνωστό σε όλους μας ότι η δημιουργία και ίδρυση του Πνευματικού κέντρου Αρφαρών του Ι. Ν. Αγίων Θεοδώρων Αρφαρών και της Ιεράς Μητρόπολης Μεσσηνίας , οφείλεται στις προσπάθειες της ΧΕΝ , με πρωτεργάτες τον παπα-Καράγιαννη και Παπα-Γιάννη & στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΧΕΝ και του ενοριακού ναού των Αγίων Θεοδώρων Αρφαρών . Η ΧΕΝ έκανε την αγορά του οικοπέδου 800 τ.μ. για την δημιουργία και ανέγερση αίθουσας στέγασης υπηρεσιών της ΧΕΝ , αίθουσα διαλέξεων , βιβλιοθήκη , ξενώνας κ.τ.λ. .- Ο αείμνηστος Παπα- Καράγιαννης αφήνοντας τούτο τον κόσμο , από την απέρατον νόσο , ήταν η αιτία να σταματήσει και η δημιουργική λειτουργία της ΧΕΝ Αρφαρών . - Εμείς όλοι μας πάντα των θυμούμαστε , όπως και τον Παπα-Γιάννη μας .-
ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΟ ΑΡΦΑΡΑ & αξέχαστες Αρφαραίϊκες ανθρώπινες φιγούρες .- Ακούγοντας τη λέξη «απόκριες,» η σκέψης μου γυρνά πρίν το έτος 1965 , τότε που ζούσαμε μικρή μεν αλλά αξέχαστες γιορταστικές εκδηλώσεις των απόκρεων στην κωμόπολη των Αρφαρών . Ιστορικά πρίν το 1940 , και φυσικά προτού ξεσπάσει ο καταστρεπτικός και ολέθριος πόλεμος , που σκόρπισε τόσα και τόσα κακά στον κόσμο ολόκληρο , και ως ήταν φυσικό και στο δικό μας χωριό το Αρφαρά , .- Ο κόσμος τότε ζούσε κάτω από πολύ διαφορετικές των σημερινών συνθηκών , ήταν λιγότερο απαιτητικός , αρκείτο στα όσα είχε , δεν σκοτιζότανε για τα πολλά , χωρίς τα σημερινά αγαθά , φωτισμό , ύδρευση, τηλεόραση , τηλέφωνα σταθερά ή κινητά , Ηλεκτρονικούς υπολογιστές κ. π. α. - Απόκριες λοιπόν στο Αρφαρά πριν από τον πόλεμο του ΄40 κι ΄όπως διηγώντουσαν οι παλαιότεροι , παντού χαρές , τραγούδια και χοροί , και το μήνυμα των απόκρεων το΄φεραν , τα γουρνοσφαξίματα . Οι κρεατινές απόκριες με τις φωτιές στις ρούγες και τις διάφορες γειτονιές του χωριού , και με τις αξέχαστες στολές των μασκαράδων και τα απροσδόκητα ντυσίματά τους , παρουσίαζαν ένα γραφικό θέαμα . Παντού χοροί μέσα σε εκτυφλωτικές από καπνούς ατμόσφαιρα , των φωτιών , με πρωτοπόρους πάντα τους γεροντότερους , « κρίμα ήτανε μωρέ παιδιά , που γέρασα και μυαλό δεν έβαλα ….» τότε στις ξένες παρέες πως ερχόντουσαν , προσφέρετο μεζές λουκάνικο , και αρκετό κρασί , ενώ τεράστιες φλόγες πεταγόντουσαν από τις αναμμένες φωτιές που αδιάκοπα τις τάιζαν με καυσόξυλα . Ατέλειωτοι χοροί , παρέες , τραγούδια φωνές και καρνάβαλοι , ερχόντουσαν και πήγαιναν από γειτονία σε γειτονιά . ¨Σήμερα βγει , και αμάν -αμάν -σήμερα βγήκα να χαρώ ….. και να ξεχαστώ …..» και η μασκαρεμένη γριά σειόταν και κουνιόταν με ρυθμό , δίχως να έχει τελειωμό …. Αλίμονο στις φράχτες εκείνων που δεν έδιναν ξύλα για τις φωτιές , κι ως επί το πλείστον ξύλα από κλίματα ή κληματόβεργες . Τα ταράζανε οι νέοι εκείνης της εποχής κατά την διάρκεια όλης της νύχτας , όταν αυτοί κι οι άλλοι χόρευαν ανέμελα κι ίσως επηρεασμένη από τον μεζέ και το κρασάκι . Τα ίδια και σε μεγαλύτερη έκταση εγένοντο και κατά την τυρινή απόκρια . Φιγούρες εκείνης της εποχής και μετέπειτα ήταν ο Φωτογιώρης (Γεώργιος Σκούλικας ) , Ο Τσελεπολιάς ( Ηλίας Μωρογιώργας ) , Κωνσταντίνος Σωτηρόπουλος, ( ο κύριος με το γαρύφαλλο στο πέτο ), και άλλοι που θα αναφέρουμε στη συνέχεια σε διάφορα περιστατικά που συνέβησαν εκείνη την εποχή με όλους αυτούς τους Αρφαραίους κατοίκους εκείνης της περιόδου και μετέπειτα . - Ξεχνιέται από τους μεγαλύτερους , τότε μικρούς , το Φώτο-Γιώργη , να τον βλέπει να παλεύει με μια αληθινή αρκούδα, των τσιγγάνων ? Με μασκαράδες , φωτιές , χορούς , και το βράδυ της τυρινής τα φτιαχτά μακαρόνια και τα ψητά αυγά , γύρω-γύρω στη φωτιά της γωνιάς του σπιτικού τσακιού , που πολλές φορές τα αυγά έσκαζαν με θόρυβο όπλου και γέμιζαν τα σπίτι με θράκα , και κάπως έτσι έκλεινε η αποκριά για να ξημερώσει η καθαρά Δευτέρα , που εδίδετο το παν για την επιτυχία του γλεντιού και του ξεφαντώματος της τυρινής αποκριάς . Από το πρωί έκανε την εμφάνιση της η γνωστή τότε Αρκούδα που οι κατασκευαστές της ήσαν από τα βόρεια , τη συνοικία Καραγιωργέϊκα , πάντοτε , αντιγράφοντας τη φιγούρα του Ξακουστού τότε Φώτο-ΓΙΏΡΓΗ που ζωντανά πάντα πάλευε , όπως ξανάπαμε , με την Αληθινή αρκούδα των περιπλανώμενων τσιγγάνων .- Καθ΄όλη λοιπόν την ημέρα , παρέες μασκαρεμένων , όργωναν κυριολεκτικά το χωριό , από το ένα έως το άλλο άκρον. Όλα αυτά τα θυμάμαι κι ΄ εγώ , αλλά και πολλοί άλλα όταν κι εγώ μεγάλωνα τα έλεγαν σαν ιστορίες κι΄εγώ τα ΄γραφα και τώρα τα εξιστορούμε για να τα μάθουν και οι νεώτεροι . Από τη Σερβία των Αρφαρών (γειτονιά) , να ανεβαίνει ένας όμιλος αρκετά μεγάλος σε όγκο και δυναμισμό , με πάρα πολλούς μασκαρεμένους - μασκαράδες . Επροπορεύετο ο τότε γνωστός ΜαστροΚώστας , μουτζουρωμένος και παριστάνοντας τον Ινδιάνο , ενώ στο μέσον του ομίλου των μασκαράδων , γνωστός τότε σ όλους Αρφαραίος , για τα χοντρά αλλά όμορφα καλαμπούρια του , πάνω σε ένα υπομονετικό υποζύγιο ( γαϊδουράκι ) , κάτασπρος μασκαρεμένος με μπόλικο ασβέστη , και με σηκωμένο χέρι , δείχνοντας το άπειρο που μάλλον παρίστανε κάποιο άγαλμα .- Το τέλος της καθαράς δευτέρας ΄έκλεινε το αξέχαστο τότε δικαστήριο , με τον αλησμόνητο τότε Κυρ- Γιάννη . Στις αξέχαστες φιγούρες Αρφαραίων εκείνης της εποχής , που όλοι τους ντυνόντουσαν και καρνάβαλοι , μπορούμε να αναφέρουμε , τους Κων/νο Μπούρα (κωτσίκο) , Μπούρα Νικόλαο (αγροφύλακας - φύλακας για χρόνια του πρώτου αντλιοστασίου στο Αρφαρά ) ,Κάρτσωνας Θεώδορος ( Γρίβας) , Κάρτσιωνας Βασίλειος (Λούμπαρδης ), Μπούρας Γεώργιος ( μεμέτης), Μπούρας Θεόδωρος (Γαλινοθώδοράκης ), Μπούρας Τάκης (Πελοπίδας- καρνέρας) , Μπούρας Γιάννης (φούσκας), Δημήτρης Λαφαζάνος (τζίρος), Γιώργης Λεντζής , Γιώργης Λαφαζάνος , Ο Γιώργης Μπούρας( ο χαβιόλος) , Γιώργης Αρμένης (ο χαρχάτης), ο Παναγιώτης ο Θεόκας , ….κ.α. Η παράσταση του Δικαστηρίου , άρχιζε , αφού πρώτα στηνότανε η εξέδρα , πάνω στην οποία κάθονταν οι δικαστές για να αρχίσουν την δίκη και να δικάσουν τους κατηγορούμενους για τα διαπραχθέντα αδικήματά τους. Η πλατεία ήταν κατάμεστη από κόσμο . Η δίκη αρχίζει και ο πρόεδρος « κυρ- Γιάννης ,» εμφανίζεται στην έδρα και ακολουθούν πανζουρλισμοί , και εν συνεχεία εμφανίζονται επί της έδρας -σκηνής και οι δικαστές . Πρώτος κατηγορούμενος ο Ειρηνοδίκης κ. Παπαδόπουλος πλησιάζει και απολογείται , ενώ ο πρόεδρος αφού συμβουλεύεται τους δικαστές , καλυπτόμενος πάντοτε με την δικογραφία , επιβάλλει πρόστιμο 50 δραχμών στον κατηγορούμενο .Επακολούθησαν και άλλοι κατηγορούμενοι ως επί το πλείστον υπάλληλοι και ξενητεμένα παιδιά μας , με διάφορες σχεδιασμένες κατηγορίες . Τα έσοδα του Δικαστηρίου διετέθησαν για την αγορά σε λαγάνες , χαλβά, ταραμά, ελιές και κρασί για όλους τους συγχωριανούς που μέχρι αργά την νύχτα τραγουδούσαν και χόρευαν. Είναι αξέχαστα χρόνια που πέρασαν και θα μείνουν για πάντα στην ψυχή μας , στην καρδιά μας . Οι άνθρωποι ,εκείνης της εποχής ήταν άλλοι άνθρωποι , με άλλες συνήθειες , με άλλες αρχές , άνθρωποι χωρίς κακία , χωρίς μίση, αυτοί ήσαν οι τότε άνθρωποι - κάτοικοι της κοινωνίας του Αρφαρά και μείς που τους γνωρίσαμε και τους ζήσαμε , λίγο ή πολύ , ας του θυμούμαστε .- Ξεχνιέται ο δάσκαλος Δημήτρης Λίγουρης , ο αγρονόμος Κανάκης , ο συμβολαιογράφος Νικολουλαίας, ο ταχυδρομικός Σωκράτης , ο φούρναρης Κλέαρχος Λαφαζάνος και Νίκος Η. Σκούλικας , ο Παναγιώτης Γ. Σκούλικας ( σαμαρτζής) , και τόση άλλοι κάτοικοι τότε των Αρφαρών? ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Γράφει ο Γιάννης Δ. Κοτταρίδης Υποδηματοποιός τότε στο ΑΡΦΑΡΑ Μεσσηνίας . Μας λέει λοιπόν ο αξέχαστος ,ήρεμος και καλός άνθρωπος στην τότε κοινωνία των Αρφαρών Κοτταριδόγιαννης : «Θυμάμαι ότι κατά το 1915 -1920 μ.Χ. σε ηλικία τότε 10-15 χρόνων , που ερχόντουσαν στο καφενείο , που τότε είχε ο Αθανάσιος Μαγκλάρας μαζί με τον Δημήτρη Κοτταρίδη (πατέρα μου) στο κτήριο τότε του Λιβόγιαννη και μετέπειτα Δημήτρη Σταθάκη και στη συνέχεια καφενείο Γεωργίου Μπούρα (μεμέτη) και Δημητρίου Μωρογιώργα (κουρέας & μετέπειτα επιστάτη στο Γυμνάσιο -Λύκειο Αρφαρών)- (Αρμένιο σχολείο) , ο γέρο Λιβόγιαννης ο γέρο Σταθακογεωργάκης , ο γέρο Κοτταριδόγιαννης , ο Νικητο-Παναγιώτης , ο Αθανάσιος Τερζάκης (δικολάβος) , ο Αλέξης Καπράλος , ο γέρο-Λιάς ο Μπούρας , ο Καρτσιωνο-Νικήτας , ο γερο-Γιώργης Μουτεβελής, ο Γιατρός Γεωργ. Π. Μουτεβελής, ο γιατρός Νίκος Μουτεβελής , ο γιατρός ο Λίβας , ο γιατρός ο Αδαμόπουλος , ο δάσκαλος ο Λίγουρης, ο δάσκαλος ο Μπούρας , ο βουλευτής Νικολής Κάρτσιωνας, κ. α. Τι σεβασμός υπήρχε εκείνη την εποχή από τους νεώτερους των , μπορώ να πω , πως ήταν θρησκευτικός σεβασμός , με ευλάβεια , με υπακοή και κατανόηση , με αγάπη τόσο για όλους τους προαναφερθέντες , όσο και για τις αρχές του χωριού μας . Στο ένα πλάϊ του καφενείου εκάθηντο πάντοτε ι αρχές του τόπου , του χωριού μας , ο ειρηνοδίκης , ο αστυνόμος, ο καθηγητής του τότε Ελληνικού Σχολείου , οι δάσκαλοι , οι γιατροί, οι Δικολάβοι, και στην άλλη πλευρά καθόντουσαν οι υπόλοιποι του χωριού κάτοικοι , και κανείς από σεβασμό δεν τολμούσε να πάει και να καθίσει σε αυτές τις θέσεις των αρχόντων του χωριού , έστω κι΄αν δεν υπήρχε άλλο κάθισμα κενό .- Υπήρχε το βαθύ αίσθημα του σεβασμού , όχι η ισοπέδωση, υπήρχε η καλή συμπεριφορά , υπήρχε το συναίσθημα της ντροπής , του φόβου , υπήρχε η κοινωνική ισορροπία , υπήρχε κάτι που ξεχώριζε σε ΄κείνους τους ανθρώπους . Σήμερα όμως ύστερα από τόσα χρόνια , η ζωή άλλαξε όλα τα πράγματα , τις συνήθειες και τις συμπεριφορές των ανθρώπων αναμεταξύ τους . Ο Οδοστρωτήρας που λέγεται πολιτισμός , εξέλιξη, πρόοδος , δυστυχώς , δεν έχει σύνορα στις διάφορες εκδηλώσεις της ζωής των ανθρώπων , είμεθα κακώς , όλοι ίσοι , γέροι και νέοι , μορφωμένοι και αμόρφωτοι , λαϊκοί και κληρικοί , πιστεύοντας ,προσωπικά , ότι βαδίζουμε το δρόμο της καταστροφής , του χάους , του πάτου του δοχείου που ονομάζουμε ζωή . Ιδού μερικές στιχομυθίες που ακούγονται σήμερα μεταξύ αρμοδίων παραγόντων , και νέων μπροστά στα ίδια μας τα μάτια : « Λέει ο επίτροπος της εκκλησίας του χωριού, σε νεαρό που κάθεται σε ένα στασίδι του ναού …μικρέ σε παρακαλώ , παραχώρησε τη θέση σου ,στον ανήμπορο ,άρρωστο γέροντα , που στέκεται όρθιος για να καθίσει . ! … Η άμεση απάντηση του νεαρού άφησέμε ήσυχο καημένε κι΄εγώ είμαι ανήμπορος ….!!! Και μέσα στο λεωφορείο ,.. ο εισπράκτορας , ..μια θέση παρακαλώ για τον ιερέα …σε νεαρό που κάθεται αδιάφορος και… Ουδείς δεν σηκώθηκε ενώ τρεις τέσσερις νεαροί κάθονται αδιάφοροι ,χωρίς καν να θέλουν να ακούσουν , να δείξουν λίγο σεβασμό . Ας παραλληλίσουμε την άλλοτε εποχή και την σημερινή. Σ.Ν.Σ. - Ο Στρατηγός ΛΙΒΑΣ ΞΕΡΞΗΣ {1899-1965}. Ο στρατηγός Ξέρξης Λίβας γεννήθηκε στο Αρφαρά το 1899 και πέθανε στην Αθήνα στης 24-Ιουνίου το 1965 και σε ηλικία 66 ετών .- Στη σχολή Ευελπίδων εισήλθε το 1912 και αποφοίτησε με άριστα. Το 1916 ανθυπολοχαγός του πυροβολικού , παίρνει μέρος στους πολέμους του 1917-1923 , επίσης στον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο του 1940 -41 καθώς επίσης και στον ανταρτοπόλεμο , μέχρι και το 1949 , ως διοικητής Μεραρχίας .- Υπήρξε εκτός από στρατηγός και πολύ καλός συγγραφέας . Τιμήθηκε με αρκετά παράσημα , για τη συμμετοχή του σε όλους τους αγώνες της πατρίδας και σαν συγγραφέας για το σύγγραμμα του « Η Αιγηίς κοιτίς των Αρίων και του πολιτισμού ,» ,είχε τιμηθεί το 1956 με το βραβείο της Ελληνικής Ανθρωπολογικής Εταιρείας . Πρίν φύγει απ΄αυτό τον κόσμο συνέγραψε και το βιβλίο « Ο Χριστιανισμός είναι Ελληνισμός » .- Ο εκλεκτός συμπατριώτης μας Πότης Γεωργούντζος , επίτιμος πρόεδρος του Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Συμβουλίου , έλεγε για το στρατηγό Ξέρξη Λίβα : « Το Αρφαρά εξέθρεψαν ένα από τα καλύτερα τέκνα του , τον Ξέρξη….. Άνθρωπο, αγνό πατριώτη, άριστο στρατηγό, άριστο επιστήμονα, ευγενικό, αληθινό , τίμιο , δίκαιο , σοβαρός , ευθύς στρατιώτης , γόνος παλαιάς αρχοντικής οικογενείας , και φαινόμενο πνευματικής δυνάμεως και ικανότητας …κ.π.α. - Η ΙΣΤΟΡΙΑ του Α. Π. Σ. Αστέρας Αρφαρών – Νομού Μεσσηνίας.- Κατά το έτος 1930 , αρχίζει η Αθλητική ποδοσφαιρική δραστηριότητα , στην μικρή κωμόπολη των Αρφαρών, των 1500 μόνιμων κατοίκων .- Τότε στο Αρφαρά, μη όμως νόμιμα , ήρχε Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος . Η αναγνώριση του Σωματείου , σύμφωνα με πληροφορίες , έγινε λίγο αργότερα . Μεταξύ των ποδοσφαιριστών της εποχής εκείνης του 1930 , αναφέρονται οι : Μπούρας Γεώργιος του Δημοσθένη (ο μεμέτης ) , Λίβας Μίμης του Κλεομένη , Φέστας Σπύρος του Κωνσταντίνου , Μουτεβελής Βασίλειος του Γεωργίου , Μουτεβελής Ιωάννης του Πέτρου , Κοτταρίδης Βασίλειος του Δημητρίου , Κάρτσιωνας Αντώνιος του Νικολάου , Μωραγιώργας Δημήτριος , Μωραγιώργας Κώστας , Θεόκας Ιωάννης, Κότσιαρης Γρηγόριος, Λαφαζάνος Δημήτριος , Γιανακούτζος Χρήστος , Κοτταρίδης Ιωάννης ,Πετρόπουλος Ιωάννης , Καπράλος Κωνσταντίνος , Κότσιαρης Ντίνος , Παπανηκολάου Γιάννης , κ.τ.λ…-Έπειτα από πολλές προσπάθειες φιλοπρόοδων ατόμων , της κωμόπολης των Αρφαρών , ένα όνειρο των τότε νέων ανθρώπων του τόπου, έγινε πραγματικότητα .-Ο Αθλητικό Ποδοσφαιρικός Σύλλογος ΑΣΤΗΡ Αρφαρών ,γίνεται πραγματικότητα , με όλες τις προβλεπόμενες νόμιμες διαδικασίες , ίδρυσης , δημιουργίας και λειτουργίας .- Το τρίπτυχο της ίδρυσης και λειτουργίας του ΑΠΣ Αστήρ Αρφαρών , ήταν :Εργατικότητα , Συμμετοχικότητα και Δημιουργικότητα .- Έτσι απλά , εργασία ,δημιουργία και συμμετοχή .- Έτσι λοιπόν , για πρώτη φορά ,το έτος 1955 , ιδρύεται ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Αστέρας Αρφαρών .- Δεν κατόρθωσε όμως ο Σύλλογος αυτός να κρατηθεί στη ζωή , για πολύ .- Ο Σύλλογος διαλύεται για να ιδρυθεί και πάλι το έτος 1971 .- Οι άνθρωποι που πρωτοστάτησαν στην δημιουργία και ίδρυσα του Αστέρα Αρφαρών ήσαν : Σπύρος Κ.Φέστας, Βασίλης Δ. Κοτταρίδης , Κωνσταντίνος Γ. Χριστόπουλος , Ιωάννης Γ. Χριστόπουλος , Μένης Γ. Χριστόπουλος , Περικλής Γ. Μπούρας , Χρήστος Γ. Μπούρας , Παναγιώτης Κυριαζής , Νίκος Γάμπας , Παναγιώτης Γ. Σκούλικας , και αρκετοί άλλοι που σιγά και δειλά μεγάλωναν την ποδοσφαιρική αθλητική οικογένεια , της κωμόπολης Αρφαρών των 3500 περίπου τότε κατοίκων .- Από τους πρώτους ποδοσφαιριστές του τότε Αστέρα Αρφαρών ήσαν οι : Νίκος Περικλή Τσιάβας , Μίμης Τσιάβας , Λάκης Ιω. Παπανηκολάου , Άγγελος Γ. Παπανικολάου , Γεώργιος Δημ . Μπούρας , Περικλής Γ. Μπούρας , Σταύρος Ι. Παπανηκολάου , Γεώργιος Ιω.– Παπανηκολάου Αριστείδης Γ. Λαφαζάνος , Γεώργιος Κ. Αργυράκης , Γεώργιος Η. Αργυράκης , Νικόλαος Η. Αργυράκης , Λευτέρης Ιω. Παπανηκολάου , Κωνσταντίνος Ιω. Πετρόπουλος, Παναγής Πέτρου Μπούρας , Χρήστος Πετρ. Μπούρα , Γεώργιος Πετρ. Μπούρα , Αριστείδη Γ. Μαλαπάνη , Γρηγόρη Θ. Μπούρα , Ιωάννη Θ. Μπούρα , Ηλία Χρ. Καράγιαννη , Αναστάσιος Χρ. Νιάρχος , Νίκος Γ. Νιάρχος , Κώστας Αθ. Κατσιαμπάνης , Νίκος Κ . Γάμπας , Κώστας (Ντίνος) Σκούλικας , Τάσος Δ. Μπούρας , Ασαστάσιος Σιάγκρης , Γεώργιος Δ. Μπούρας , Μένης Κ. Κατσιαμπάνης , Σωτήρης Ν. Γεωργούντζος ,Δημήτριος Κουλούρης , Αντώνιος Ν. Γεωργούτζος , Αντώνιος Π. Θεόκας , (Τσιότρας), Αντώνιος Γ. Μπούρας , και πάρα πολλοί άλλοι με την πάροδο και των ετών .- Είναι δυνατόν να ξεχαστούν οι τότε αγώνες μεταξύ Αστέρα και Ατρόμητου Πλατύ , όπως και οι αγώνες Σιξάϊτ που δινόντουσαν στο γήπεδο Μεσσηνιακού με ΑΕΚ Καλαμάτας , Απόλλωνα , Πράσινα Πουλιά Καλαμάτας , Εθνικό Μελιγαλά κ.τ.λ. τις τότε ποδοσφαιρικές ομάδες ; Αναφερθήκαμε σε ορισμένα ονόματα , από τους πρώτους ποδοσφαιριστές της ομάδας .- Ίσως κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές να ξεχάστηκαν να αναφερθούν ,..όχι πάντως από καλή ή καλή πρόθεση .- Το 1971 μια από τις συνθέσεις της ομάδος του Αστέρα ήταν : Μωρογιώργας Κ. Νίκος , Κοτταρίδης Γ. Δημήτριος , Νιάρχος Γ. Νικόλαος . Λαγόγιαννης Σαράντος , Αργυράκης Η. Γεώργιος , Φέστας Παν, Ηλίας , Παπανηκολός Γ. Στυλιανός , Κολυμπίρης Δημήτριος , Σιάγκας Αναστάσιος , Παπανηκολάου Ηλ. Θεόδωρος , Νιάρχος Χρ. Αναστάσιος , Αγγελής Κ. Περικλής , Μουτεβελής Βασίλειος , Μουτεβελής Π. Δημήτριος , Καράγιαννης Χρ, Ηλίας , Γεωργούντζος Νικ. Αντώνιος , Μπούρας Θ. Τηλέμαχος , Γιαννακούντζος Γ. Απόστολος , Γεωργούντζος Νικ. Σωτήρης , Μπύρας Δημ. Αναστάσιος , κ. α .- Κατά το έτος 1971 το πρώτο εκλεγέν με αρχαιρεσίες Διοικητικό Συμβούλιο , του Αθλ. Ποδοσ., Συλλόγου Αστήρ Αρφαρών (27-06-197 ), ήταν :Βασίλειος Γ.Πολυχρόννης Νικόλαος Γ. Μωραγιώργας , Κωνσταντίνος Σπύρ. Φέστας , Ηλίας Γ. Αγγελής , Αθανάσιος Βασιλ . Κοτταρίδης , και Ιωάννης Θεόδ. Κάρτσιωνας , Και αναπληρωματικά Μέλη : Ιωάννης Παν Καμαρινόπουλος , Αριστείδης Γ. Μαλαπάνης , και Μέλη Εξελεγκτικής Επιτροπής εξελέγησαν : Παναγιώτης Ιωαν. Πετρόπουλος , Παναγιώτης Γ. Σκούλικας , και Κωνσταντίνος Γ . Τριαντάφυλλος .- Αντιπρόσωπος του Σωματείου : ο Χρήστος Γ. Μπούρας .- Γιατρός της ομάδας ορίζεται . ο αγροτικός γιατρός Κωνσταντίνος Σιβένας .- * Στον Αστέρα είχε απενεμήθη για δυο ή τρεις χρονιές και το κύπελλο ήθους,.- ― Ίδρυση Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Ατρόμητος Πλατύ : ~~Γύρο στα : 1960 ιδρύεται στο Πλατύ ( Μπάστα ) , ποδοσφαιρικός Σύλλογος Σωματείο με την επωνυμία «ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ Πλατύ » .- Πρωτεργάτες της δημιουργίας του Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Ατρόμητος Πλατύ ήσαν οι : Γεώργιος Τσιγγαρίδης , Γεώργιος Κοντόπουλος , Αθανάσιος Κοντόπουλος , Παναγιώτης Μπαρούνης , Θεώδορος Τσιγγαρίδης , Αναστάσιος Φρούντζας , Παναγιώτης Τσαβάρας , Γιάννης Μαντζής , Νίκος Χρονόπουλος , κ.α. ― Ίδρυση Αθλητικού Συλλόγου εις Άγιο Φλώρο υπό την επωνυμία ΠΑΜΙΣΟΣ ―Την 21-12-1970 , ιδρύεται στον Άγιο Φλώρο , Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος «Πάμισος» Αγίου Φλώρου .-Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου ,«Πάμισος » , αποτελούσαν οι κ.κ. : Δ. Θεοδορόπουλος , (Πρόεδρος ), και Μέλη : Αθανάσιος Μακρής , Αθανάσιος Ζγάντζος , Σταύρος Ζγάντζος , Νικόλαος Μπελόγιαννης , Τρύφωνας Θεοδορόπουλος , Γεώργιος Γεωργακόπουλος , κι Ταμίας ορίζεται ο Αθανάσιος Ζγάντζος .-Οι πρώτη ποδοσφαιριστές του Παμίσου Αγίου Φλώρου ήσαν : Σ. Π. Γεωργούντζος , Γρηγ. Ε. Βανηκιώτης , Ι. Β. Ζγάντζος , Γ.Α.Βούτσας , Π. Κ. Βέργης , Χρ. Ανδρ. Αναστασόπουλος , Δ.Γ. Μαρκόπουλος , Ε .Π . Βανηκιώτης , Ν. Α. Αναστασόπουλος , Ν. Δ. Βέργης , Κ.Δ. Χρονόπουλος , .. κ.α. · Αυτά σε λίγες γραμμές για την Αθλητική δράση της περιοχής μας .- Θα πρέπει επίσης να αναφέρω ότι γύρο στα 1975με 1977 , ο Ποδοσφαιρικός Σύλλογος του Παμίσου Αγίου Φλώρου , διαλύεται συνχωνευόμενος και μετονομαζόμενος σε :«ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ » Παραλία Καλαμάτας .- Σε αυτό το σημείο , θα πρέπει να αναφέρω , ότι και τα τρία προαναφερθέντα Ποδοσφαιρικά Σωματεία : Αστέρας , Ατρόμητος και Πάμισος , τα περισσότερα χρόνια , αγωνιζόντουσαν , στην Β΄ Ερασιτεχνική κατηγορία ποδοσφαίρου , του Νομού Μεσσηνίας .- ΑΝΑΔΡΟΜΗ : ― Το 1999 :,πρωταθλητής Β΄τοπικής ερασιτεχνικής Κατηγορίας Ν. Μεσσηνίας , με προπονητή τον Ευστάθιο Βανηκιώτη .-- ― Το 2000 :, Κυπελλούχος Ερασιτεχνικής Κυπέλλου Ν. Μεσσηνίας , Στον τελικό : ΑΡΦΑΡΑ – ΣΠΕΡΧΟΓΕΙΑ 4-2 .- Πρόεδρος του Συλλόγου Ανδρέας Ν. Καράγιαννης , μετέπειτα διατελέσας για δυο συνεχόμενες τετραετίες Δήμαρχος Αρφαρών(2ος Δήμαρχος Καποδηστρικών Δήμων ) , και με προπονητή τον κ. Νικόλαο Μουλατσιώτη .- ―Το 2005 :, Πρωταθλητής Α΄ Τοπικής Ερασιτεχνικής Κατηγορίας του Ν. Μεσσηνίας , με πρόεδρο τον κ. Κωνσταντίνο Αθαν. Κατσιαμπάνης και Μάριο Παν. Κουτσιουμπό και προπονητή τους : Αντώνη Μαυρέα και Μηνά Κακαλέτρη .- ― Το 2006: , Κυπελλούχος ερασιτεχνών Ν. Μεσσηνίας , με πρόεδρο τον Παναγιώτη Δημ. Μωραγιώργα , και προπονητές : Αντώνη Μαυρέα ,Μηνά Κακαλέτρη και Κωνσταντίνο Κρητικάκη. .- Στον τελικό : ΑΡΦΑΡΑ – ΠΕΠΑΦΛΕΣΣΑΣ Χώρας 6-0 .- Α. Π. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ΑΡΦΑΡΩΝ έτος 2007 . ―Το 2006 : ,Στην Δ΄εθνική Κατηγορία του περιφερειακού Πρωταθλήματος , στον 6ο όμιλο , με 42 βαθμούς ,ανάμεσα σε 15 ομάδες , κατετάγη έκτος 6ος .- Πρόεδρος : Αριστείδης Γ. Λαφαζόνος και Βασίλης Περικλή Σακκάς , και προπονητή : Ευστάθιο Βανηκιώτη , Νίκο Μουλατσιώτη και Νίκο Κ. Μπούρα ― Το 2007: , Στον 6ο όμιλο του περιφερειακού Πρωταθλήματος Δ΄εθνικής κατηγορίας με 42 βαθμούς κατετάγη 7ος , με πρόεδρο το Βασίλη Σακκά και προπονητή το κ. Νίκο Μουλατσιώτη .- ― ― Το 2008 : , Με πρόεδρο : τον Βασίλη Κλεομένη Σακκά , Αντιπρόεδρο: Σταμ. Ν. Σκούλικα , και προπονητές Αντώνης Μαυρέας , Πολήμερος , και Κωνσταντίνος Μητρογιανόπουλος , μετέχει για Τρίτη εν συνεχόμενη φορά στο περιφερειακό πρωτάθλημα , Δ΄εθνικής με 18 ομάδες από 16 που ήταν τα προηγούμενα χρόνια .- ~ Κατετάγη 9ος με 46 βαθμούς.- ~ - Το 2009 : Η ποδοσφαιρική ομάδα του Αστέρα Αρφαρών ,δεν δηλώνει συμμετοχή στο πρωτάθλημα Δ΄εθνικής -περιφερειακό , λόγω οικονομικών προβλημάτων , με αποτέλεσμα η ομάδα να υποβιβάζεται στην Β΄τοπική κατηγορία για την επόνη χρονιά 2009-2010.- Το σύνολο των ποδοσφαιριστών αποδεσμεύτηκαν με τους περισσότερους να πάρουν το δρόμο για Ατρόμητο Πλατύ , Εθνικό Μελιγαλά , Πάμισο Μεσσήνης κ.α. ποδοσφαιρικά Σωματεία .-
.- sns , 2008.- ~ Ο Κωνσταντίνος Γ. Λαγόγιαννης , κατά το 1965 , αναφέρει γράφοντας για την Ιστορία των Αρφαρών Μεσσηνίας την δική του άποψη : « Κατά τον 5ο ή 6ο αιώνα μ.Χ. κατεβήκανε οι Σλάβοι και Αρβανίτες στην Ελλάδα φθάνοντας μέχρι και την Πελοπόννησο , ερημώνοντας στο πέρασμά τους τα πάντα . Αφού παρέμειναν σαν κυρίαρχοι , έδωσαν σε ορισμένες περιοχές Σλαβικές ονομασίες , όπως Γκλόγκοβα , Άκοβα , Αναστάσοβα , Σίτσοβα κ. α. Η Γκλόγκοβα , υπήρξε κατά το παρελθόν , πόλη με αρκετές χιλιάδες κατοίκους , με κατοίκους που ερχόντουσαν από τα βόρεια μέρη.- Η Αρκαδία , όπως είναι ιστορικά γνωστό , είχε πολλές πολεμικές περιπέτειες.- Η Γκλόγκοβα όμως , λόγο της θέσης της δεν γνώρισε πολέμους , και ίσως γι ΄αυτό και κατοικήθηκε από Σλάβους μετανάστες.- Στην συνέχεια ο Λαγόγιαννης εναφέται στην προέλευση του ονόματος Αρφαρά και γράφει ότι ο Αρφαράς , ήταν υπαρκτό πρόσωπο οικογένειας από την Αρκαδία και επειδή τότε υπήρχαν πολλοί αποικιστές λόγω των πολέμων στην Αρκαδία , δυο αδέλφια , η Άννα και ο Αρφαράς , ξεκίνησαν μαζί από την Αρκαδία σαν τυχοδιώκτες πλέον και φτάσανε στην Γκλόγκοβα.- Εκεί φαίνεται πως δεν βρήκαν ανεκμετάλλευτο μέρος και συνέχισαν την πορεία τους προς τον κάμπο της Πολιανής (Πολιάνα).- Στην αρχή έφτασαν στους πρόποδες του βουνού Περδίκι.- Εκεί υπήρχε ένας μικρός υδρόμυλος ο οποίος κινιόταν με τα νερά ενός ξεροπόταμου που προερχότανε από την Παπουτσού της Γκλόγκοβας.- Όλα αυτά αναφέρει ο γράφων , ότι υπάρχουν μέχρι και σήμερα, όπως το αυλάκι προς τον υδρόμυλο.- Αφού περίμεναν ,παραμένοντες εκεί για λίγο , ανιχνεύοντας και εξερευνώντας την όλη περιοχή μέχρι του κάμπου της Πολιάνας , αποφάσισαν για μόνιμη εγκατάσταση , και βρίσκοντας έφορα εδάφη εγκαθίστανται για να έρθουν κι άλλοι μέτοικοι , κάτοικοι με τα κοπάδια των ζώων , αρχίζοντας να γίνεται στην αρχή ένα μεγάλο χωριό και αργότερα πόλης .- Αυτό αποδεικνύεται και από τις 72 εκκλησίες που υπήρχαν σε αυτή την περιοχή , τα ερείπια των όποίων βρίσκονται ακόμη και σήμερα σε όλη την περιοχή της Γκλόγκοβας .- Την νέα αυτή περιοχή πόλη η Άννα την ονόμασε Πολιάνα , δηλαδή η πόλη της Άννας.- Η Άννα φαίνεται ότι ήταν πολύ δυναμική και σατανική γυναίκα , κι αποφασίζει να διώξει τον αδελφό της Αρφαρά για να γίνει αυτή κυρίαρχος όλης της περιοχής την σημερινής Πολιανής .- Του κάνει πρόταση να του δώσει 100 αιγοπρόβατα και να έγαταλείψη την περιοχή και την περιουσία του .- Τελικά τον πείθει κι έτσι ο Αρφαράς παίρνοντας το ποίμνιό του και όλα τα υπάρχοντά του και πορεύεται προς το Δυτικό τμήμα της Πολιανής για να βρει νέο τόπο κατοικίας και χειμαδιό για το ποίμνιό του .- Παίρνοντας μια λαγκαδιά από την άκρη και στο δυτικό μέρος της Πολιανής , περνά από του Κάμπανη, τα Κουτρουλιάνικα , το Πρασιναίϊκο , την Σπασόγουβα , το Πιτουρά , τα Παλιάμπελα , και την Μπούκα , για να φτάσει στα Ριζόβραχα , όπου εκεί υπήρχε μικρή σπηλιά , ένα κι ένα για το ποίμνιό του.- Οι προαναφερθέντες ονομασίες είναι και σημερινές.- Αφού εγκαταστάθηκε στη σπηλιά μιας τσούμπας μετονομάσθηκε σε οβορό του Θανάση, ήτοι δηλαδή ποιμνιοστάσιο του Θανάση , όπου και μέχρι σήμερα σώζονται η κατοικία και το ποιμνιοστάσιο .- Εδώ όμως ο Αρφαράς βρέθηκε αντιμέτωπος με την λειψυδρία , δηλ. δεν υπήρχε νερό ούτε για τον ίδιο , ούτε και για τα ζώα του .- Όλα τα υπάρχοντα νερά ήταν επιφανειακά και λιγοστά.- Με τον ερχομό της άνοιξης εγκαταλείπει τον Ριζόβραχο και φτάνει στην τοποθεσία του σημερινού Παν Αρφαρά ή Άνω Αρφαρά ή Πάνω Αρφαρά., και ανοίγει μικρό πηγάδι στη θέση την λάκκα του Παπά , που μέχρι και σήμερα σώζεται , αλλά κι εδώ το νερό ήταν λιγοστό.-
Γνώριζε όμως ότι την εποχή εκείνη μόνο η Γκλόγκοβα είχε αρκετό νερό , και αποφάσισε να εγκατασταθεί πλέον εκεί - Αλλά εδώ γίνεται ένα θαυμαστό γεγονός που του άλλαξε τα σχέδια της αγκατάληψης αυτής της τοποθεσίας .- Παρέμεινε λοιπόν εκεί απέκτησε οικογένεια , από την οποία σήμερα έχουμε την καταγωγή μας οι περισσότεροι κάτοικοι των Αρφαρών , πάντα σύμφωνα με τα αναφερόμενα από τον Κωνσταντ. Λαγόγιαννη.- Μια μέρα λοιπόν κατά την οποία ετοιμαζότανε για την Γκλόγκοβα , σταμάτησε για ξεκούραση στο δασώδες εκεί μέρος του σημερινού Άνω Αρφαρά , .- 
{ Στην δίπλα εικόνα- φωτογραφία φαίνεται η Αγία Παρασκευή , στο Άνω Αρφαρά και το ιστορικό Πηγάδι } sns arfara , 2008.- Τότε είδε έναν τράγο να βγαίνει από τα βάτα με την γενειάδα του βρεγμένη , και κατάλαβε ότι κάπου εκεί υπάρχει νερό , ‘όπου πράγματι εξερευνώντας την πορεία του τράγου μετά από παρακολούθηση , βρίσκει το μέρος που έτρεχε το νερό , και αποφασίζει την εκεί παραμονή του , κι έτσι γίνεται ο πρώτος οικισμός του Παν΄Αρφαρά.- Στην πορεία του όμως προς την Γκλόγκοβα , συνάντησε έναν Νικολαρόπουλο και του διηγήθηκε το περιστατικό με τον τράγο , για να έρθουν μαζί και να ανοίξουν ένα πηγάδι που είχε αρκετό νερό .- Όπως αφηγούνται οι παππούδες μας και οι λοιποί ηλικιωμένοι , γέροντες , ο Νικολαρόπουλος εγκαταστάθηκε σε ένα μικρό σπιτάκι , που τότε βρισκόταν πίσω από την Αγία Παρασκευή και πως βοηθούσε στις διάφορες εργασίες τον Αρφαρά.- Όσον αφορά την κτίση και δημιουργία των απογόνων του Αρφαρά δεν γνωρίζουμε την πορεία του.- Θα αναφέρει ο γράφων μια απόγονο του Αρφαρά την Σταματίνα , την οποία εγκατέστησε ανατολικά και απέναντι από σημερινό χωριό , διότι εκεί βρήκε βρύση με τρεχούμενο νερό .- Αργότερα γίνεται κι αυτό χωριό και το ονόμασε Σταματινού.- Αυτά αναφέρει ο κ. Λαγόγιαννης , ας τα έχουμε κι αυτά σαν παράδοση κατά νου .- Στην συνέχεια ο Κ. Γ. Λαγόγιαννης αναφέρεται στα ονόματα οικογενειών που εγκαταστάθηκαν στο Άνω Αρφαρά , στο Σταματινού και το σημερινό κάτω Αρφαρά .- Στο Α. Αρφαρά αναφέρει τον Αρφαρά , Νικολαρόπουλο , Τσώνη ή Καρτσώνη, ή Κάρτσωνα , ο Λίβας , ο Θεοφιλόπουλος , ο Μπούρας Γεώργιος , ο Νταραχάνης , ο Μαγκλάρας , ή Κιουσιούλας , ο Αργυράκης , ο Μπαλάσης , ο Ματθαίος , ο Κρέπης , ο Καράγιαννης , ο Καρμίρης , ο Μωραγιάννης , μάλλον ήταν στην Κλόγκοβα ο Καπράλος κ. α. - Στο Σταματινού Μπούρας Γεώργιος του Ιωαν. , ο οποίος απέκτησε πέντε (5) παιδιά , τον Δημήτριον ή Λαφαζάνον , τον Ιωάννην , τον Βασίλειον τον Παναγιώτην , και τον Αθανάσιον .- Οι Μωραγιαναίοι , οι Κρεπαίοι , και οι Λαγογιαναίοι , προέρχονται από την Κλόγκοβα.- Επίσης και οι Κοτσαραίοι και Μαυρικαίοι κ.α. .- Στο Κάτω Αρφαρά και μάλιστα στον Άγιο Βασίλειο , ο Κάρτσωνας , ο Λίβας , ο Αρμένης , οι Μπουραίοι , ο Δημήτριος ή Λαφαζάνος ,ο Μουτσοκλούκας ή Μουτεβελής , και οι δυο αδελφοί του , , ο οποίος Μητσοκλούκας καθότανε απέναντι από τον Άγιο Βασίλειο μαζί με τους Χιώτες ή Μπουρέους , .- Ο Μουτσοκλούκας ήταν δυναμικός και πολύ παλικαράς .- Στην κυριολεξία Μουτεβελής σημαίνει άριστος εκκλησιαστικός ταμίας .- Κατόπιν είναι οι Νιαρχαίοι , οι Σταθακαίοι , οι Παναγόπουλοι , οι Καρμιραίοι , και οι Καμαριναίοι .- Ο Σταυρόπουλος , από την οποία οικογένεια Σταυρόπουλου κατάγονται οι Σκουλικαίοι , ο Γιαννιάς , ο Μαυρέας , ο Κατσίρης , ο Γάτσος , ο Θεοδωρόπουλος , ο Αρμένης , ο Τσάλτας , ο Πουλόπουλος , οι Πολυχροναίοι , οι Γιαννακοπουλαίοι , οι Βασιλοπουλαίοι , οι Βαλασαίοι , είναι μια οικογένεια .- Οι Σκουλικαίοι κατοίκησαν στην Τραγόραχη , καθώς και οι Παπανηκολαίοι , Βαλασσαίοι , Ζαλαχώρης ή Μπούρας στο Πλαϊνού , ο Καπράλος στο Σγουρόβραχο , ο Λαγός ή Λαγόγιαννης στην Τραγόραχη , ο Αργυράκης στο Χελωνιά , Ο Καράγιαννης και Μωρογιώργας στην Σκόμαρα .- Επίσης αναφέρεται στον πρώτο παπά , τον Παπαθεοφίλη που πρώτο-λειτούργησε στην Αγία Παρασκευή στο Πάνα ΑΡΦΑΡΆ και μετώκησε στο κάτω Αρφαρά , είχε όμως και το Άνω Αρφαρά .- Αναφέρει επίσης και το ανέκδοτο του Παπά -Θεοφίλη , που επρόκειτο να στεφανώσει μια κοπέλα από το Άνω Αρφαρά και έστειλαν έναν χωριάτη τους να ειδοποιήσει τον Παπά Θεοφίλη να κάνει το μυστήριο , στο Κάτω Αρφαρά , στον Άγιο Βασίλη .- Ο Συγχωριανός τους αφού έφτασε στο μισό-σκαλο φώναξε τον Σταματέλο Σκούλικα στην Τραγόραχη , και του είπε : « Σταματέλο να πεις στον Παπαθεοφίλη να πάρει τα ίγγλια του τα πανοϊγγλια του , τα πέρα δώθε και τα πάνω , και τα κάτω και τον μπελά του κεφαλιού του , και να έρθει επάνω , γιατί παντρεύτηκε η Τρισεύγενη , δηλαδή , να πάρει τα ιερά άμφιά του το θυμιατό του και το καλυμαύχη του, .- Οι οικογένειες τέλος , Καραχάλιος , Σακκάς, Κρέπης, Μουτσούλας , Τσιγγαρίδης , ήταν Αιγύπτιοι.- Αναφέρει δε , ότι όλα τα γραφόμενά του τα έχει ακούσει από τους παπούδες του , και πως δεν είναι δική του θέση , γνώμη ή άποψη. Για την πορεία του Αρφαρά , αναφέρει , ότι ο ίδιος την έκανε από την Πολιανή μέχρι τον Ριζόβραχο (Τσούμπα).- Κλείνοντας τα γραφόμενά του προσκαλεί τους γνωρίζοντας κάτι το διαφορετικό συγχωριανούς του να τον διορθώσουν ή να γράφουν κι αυτοί κάτι που γνωρίζουν από την παράδοση των γονιών του .- Αυτά αναφέρει υπογράφοντας ο Κωνσταντίνος Γεωργ. Λαγόγιαννης .-{ Αριθμός Φύλλου 11 και 12 , μηνών Οκτωβρίου και Νοεμβρίου του 1965 της εφημερίδας «ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ ,».- - sns -2008 .-
~ Σε απαντητική επιστολή ο τότε Δικηγόρος Θεόδωρος Δημ. Λαφαζάνος στο υπ ΄αριθμ. 17-18 φύλλο της «ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ» γράφει τα εξής : Τα στοιχεία που μας έδωσε ο κ. Κων. Γ. Λαγόγιαννης είναι αρκετά διαφωτιστικά ,αν και κατ ΄ανάγκην ατελή , λόγω της έλλειψης γραπτών ιστορικών πηγών.- { Στη φωτογραφία δίπλα το εξωκκλήσι του Προφήτι Ηλίου & Αγίου Νεκταρίου στο Αρφαρά , παλιότερα γυναικία Ι. Μονή } sns arfara , 2008.- …… Θέλω να ανακατασκευάσω - διορθώσω για τα όσα γράφει στα εξής : Είναι αλήθεια ότι η οικογένεια των Λαφαζαναίων προέρχεται από τους Μπουραίους αλλά η πραγματικότητα είναι ότι , ο πρώτος μετονομασθείς Λαφαζάνος , είναι ο Κώστας Μπούρας , γιος του Δημήτρη Μπούρα και εγγονός του Μπουρόγιωργα.- Ο Μπουρόγιωργας , μαζί με τον αδερφό του Μπουρόκωστα , ήταν οι πρώτοι γνωστοί γενάρχες της οικογένειας των Μπουραίων.- Ο Κωσταντής , ο οποίος προ της επανάστασης του ΄21 , είχε μεταβεί με τον πατέρα του στην Σμύρνη της Μ. Ασίας , για να εργασθεί , επέστρεψε με το παρατσούκλι ¨< Λαφαζάνος> το οποίο στην Τουρκική γλώσσα σημαίνει «πολυλογάς,» ,και το οποίο λόγω μιας παρεξηγήσεως και οικονομικής διαφοράς με τους συγγενείς του Μπουραίους διατήρησε οριστικά το επίθετο Λαφαζάνος .- Το επώνυμο αυτό διατήρησαν και τα παιδιά του Ιωάννης, Δημήτριος , Αριστείδης και Σπύρος καθώς και οι μετέπειτα απόγονοί των .- Θεωρεί αναληθή την διαμονή των Λαφαζαναίων στο Σταματινού .- Ο Κωσταντής Λαφαζάνος ή Μπούρας όταν επέστρεψαν από τη Σμύρνη κατέβηκε από το Πάνω Αρφαρά και έκτισε μια « χαμοκέλα,» στο Νοτιοδυτικό σημείο - περιοχή του Κάτω Αρφαρά , το οποίο από τότε και μετέπειτα πήρε το όνομα «Λαφαζαναίϊκα,» .- Η Χαμοκέλα αυτή , η οποία επισκευάσθηκε σώζεται μέχρι και προ ετών , και πως ήταν , αναφέρει ο κ. Θεόδωρος Δημ. Λαφαζάνος (πρόεδρος Αρείου Πάγου ) , η πρώτη οικία , το πρώτο σπίτι του σημερινού χωριού- κωμοπόλεως των ΑΡΦΑΡΩΝ.- Στην ίδια τοποθεσία κτίσθηκαν κι άλλες κατοικίες των απογόνων του Κωσταντή Λαφαζάνου , οι οποίοι και σε κανένα άλλο σημείο - περιοχή -τοποθεσία των Αρφαρών δεν έκτισαν σπίτια ΄- Κατά την άποψή μου θεωρείται μια σωστή θέση η εξιστόρηση του κ. Θ. Δ. Λ. ο οποίος και στο υπ ΄αριθμ. 5 φύλλο της ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ ,αναφέρεται αρθρογραφώντας , με τίτλο « ΓΥΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ,» για τον Ηπειρώτη πρώτο κάτοικο του Άνω Αρφαρά , με το όνομα ΑΡΦΑΡΑΣ , ο οποίος ήταν Τούρκος Αγάς μαζί με τους αγάδες Τσεφερεμίνη, Διαβολίτσι , Ντελίμεμη αγά κ.α., που έδωσε και το ‘όνομα στο χωριό Αρφαρά.- Επίσης αναφέρεται και για την δημιουργία του πρώτου πηγαδιού και για τα τρία παιδιά κατά την παράδοση , που είχε ο Άρφαράς , τον Γιαννήλο , τον Μανίτσο και τον Παπαδαίο , από τα παιδιά αυτά προέρχονται και οι μετέπειτα οικογένειες , αναφερόμενος και σε αυτές , κατά τα γνωστά αναφερθέντα και από τον Κ.Γ.Λαγόγιαννη.- Ο κ. Λαφαζάνος Θεόδωρος γράφει επίσης στο 88 φύλλο της ιδίας τοπικής εφημερίδας με τίτλο « ΑΡΦΑΡΑ : ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ,» , στο υπ΄ αριθμ. 80 /1981 φύλλο « Οι Αρφαραίϊκες οικογένειες και το γενεαλογικό τους δένδρο ,», στο αρ. φύλλο 91/1982 « Ta ΑΡΦΑΡΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Της ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ », στο υπ΄ αριθμ. 92/1982 φύλλο , για< την ΙΣΤΟΡΙΑ ενός Καφενείου > ,και στη συνέχεια στα επόμενα 2-3 φύλλα ο κ. Θ. Δ. Λαφαζάνος , αναφέρεται γράφοντας για τα Επαγγέλματα και τους Επαγγελματίες των Αρφαρών , κατά το πέρασμα των χρόνων , και για όλα αυτά και για πολλά άλλα , θα ξανά επανέλθουμε στην συνέχειά μας .- Σ Ν Σ Arfara -2008- *** ΟΝΟΜΑΣΙΑ της οικογένειας ΜΠΟΥΡΑ .- Από πού προήλθε το όνομα της οικογένειας Μπούρα? Ο απλός άνθρωπος , που τα περασμένα χρόνια γνωρίζει τα του τόπου του και του Έθνους του από πάππον προς πάππον , με τις προφορικές παραδόσεις , κι ΄ αυτές έχει για «ιστορία» του τόπου του και δεν ενδιαφέρεται για λεπτομέρειες κι΄ ακρίβειες.- Αφήνει την ασχολία αυτή στους περισσότερο « διαβασμένους » .- Μια είναι η ουσία , που τον απασχολεί και τον βάνει σε σκέψη και του διεγείρει συναισθήματα : Το επίθετο ΜΠΟΥΡΑΣ , συγκρατεί πρώτα απ΄ όλα στην μνήμη του και το παραδίνει στους επιγόνους του , και απογόνους του , γιατί αυτό αποτελεί την μόνη και πλήρη αλήθειας της οικογένειας των Μπουραίων ανά την Ελλάδα.- Κοντά στο Λιοντάρι της Αρκαδίας της επαρχίας Φαλαισίας , υπάρχει χωριό με το όνομα Μπούρα.-
{ Στη φωτογραφία μας , Αρχαιολογική , ιστορική περιοχή των Αρφαρών } .- 2008.- Πέντε χιλιόμετρα πιο ψηλά υπάρχει και το γυναικείο Μοναστήρι της Παναγίας της Μεγαλομάτας , του ΜΠΟΥΡΑ (Ι. Μ. ΜΠΟΥΡΑ- Αρκαδίας) , που η ιστορία του ξεκινά σίγουρα πρίν από το 1700μ. χ. με καταγραφέντα ιστορικά στοιχεία .- Η μεγαλύτερη εκδοχή είναι , η ιστορία του χωριού Μπούρα και της ομώνυμης Ιεράς Μονής , να ξεκινά το 1143 μ .χ - 1180 μ. χ. , επί της εποχής του Μανουήλ του Κομνηνού.- Μπορούμε λοιπόν να πούμε και πως η παρουσία του μοναστηριού της κοίμησης της Θεοτόκου , Μπουρα , ότι ξεκινάει τον 11ον και 12ον μ . χ. αιώνα.- Η ονομασία του χωριού Μπούρα και της οικογένειας Μπούρα , προέρχονται από την Τούρκικη λέξη ¨μπούρα ¨΄ , που σημαίνει στα τούρκικα { « γενναίο » , παλικάρι, ανδρείο, λεβέντης} .- Τούτο το βλέπουμε και στον Αλή Πασά των Ιωαννίνων , που όταν ήθελε να επαινέσει την ανδρεία του Οδυσσέα Ανδρούτσου , του Θανάση Βάγια και άλλων , τους φώναζε « ορέ μπούρα Οδυσσέα » , « ορέ Θανάση Βάγια μπούρα » κ.τ.λ. .- Δεν αποκλείεται όμως η ονομασία «Μπούρα»να προέρχεται από το όνομα κάποιου τιμαρίου , που ο τιμαριούχος του , να λεγότανε Μπούρας , και να έβαλε και στο χωριό της Αρκαδίας , αλλά και στην οικογένεια , το επίθετο ΜΠΟΥΡΑ .- ~ Στην εποχή των Κομνηνών , πολλές Βυζαντινές οικογένειες , έφυγαν από την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκαν στην Πελοπόννησο Αρκαδία , Κλόγκοβα , ίσως και γιατί όχι και στο Άνω Αρφαρά , καθώς και σε άλλα μέρη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας .- Σε αυτές τις οικογένειες , δόθηκαν Τιμάρια , « πρόνοιες » , δηλαδή εκτάσεις γης για καλλιέργεια και εκμετάλλευση.- όσοι είχαν πάρει αυτά τα τιμάρια, έδωσαν και τα ονόματά τους σε χωριά και περιοχές .-Όπως τιμάριο του Μελιγαλά , του Βουτσαρά, του Λεοντάρη ,του Γεωργίτση, του Μπούρα , του Γκλόγκοβα , του Αρφαρά κ . π. α. .- ~ Η οικογένεια Μπούρα , ίσως να μετοίκησε στην Γκλόγκοβα και στην συνέχεια στο Άνω Αρφαρά , κοντά στον γενάρχη Αρφαρά , που είχε προηγηθεί του ερχομού σε αυτή την περιοχή , από το χωριό Μπούρα της Φαλαισίας -Αρκαδίας , περί το 1700μ. χ. σαν βοσκός , κτηνοτρόφος , για τα κοπάδια τους , ή ίσως αναγκασθείς να μετοικήσει εκδιωκόμενος από κάποιο διαδραματισθέν επεισόδιο .- Καθόλου όμως απίθανο , η ονομασία Μπούρα να είναι Αρβανίτικη και να οφείλεται σε κάποιο διάσιμο αμαρτωλό της Αρκαδίας Πέτρο Μπούα , εγγονό του ομώνυμου φυλάρχου-αρχηγού Μπούα του Χωλού , που αναφέρεται και Μπούρας , από τους πρώτους Αρβανίτες που ήρθαν περί το 1348 μ. χ. στην Πελοπόννησο και χρησιμοποιήθηκαν από τον Δεσπότη του Μυστρά , Μανουήλ Κατακουζινού για να δημιουργήσουν - αποτελέσουν τη φρουρά των συνόρων της υπαίθρου.- Η μετάκληση αυτή , αναφέρει ιστορικά , ο Μανουήλ Παλαιολόγος , έγινε χωρίς εγγυήσεις , αλλά με μια υπόσχεση λόγου .- Αυτοί βέβαια οι Αρβανίτες , δεν έχουν καμιά σχέση με τους σημερινούς Αλβανούς ( Αρναούτες , Τελχίνες ) , που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο το 1770 μ. χ .- Sns Arfara - Messinias, 2008.- *** Ιδιαίτερη θέση στην ενημέρωση των δημοτών μας καταλαμβάνει ο τοπικός τύπος τον οποίο αποτελούν, Η εφημερίδα "Ηχώ των Αρφαρών", η εφημερίδα "Το Πλατυ", το περιοδικό "Σταματινού" και το περιοδικό του Αγρίλου. Για την Ιστορία του χωριού ΑΡΦΑΡΩΝ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ { Στη φωτογραφία μας η Αγία Παρασκευή στο Άνω Αρφαρά }.- Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΡΟΣΕΡΗΣ από τον Νικήτα Ιωαν. Κώτσιαρη . Η Δροσερή βρίσκεται ,στο Ανατολικό μέρος της Κωμόπολης Αρφαρών και απέχει δύο ώρες με τα πόδια από το χωριό Αρφαρά ( Κάτω Αρφαρά ) . Είναι μια βραχώδης περιοχή , και κάτωθι του βράχου βρίσκεται ο δρόμος από το Πελεκητό , προς το Άνω Αρφαρά . Κατά την αναφερόμενη διήγηση της γιαγιάς του κυρίου Νικήτα Κώτσιαρη , εκεί στη Δροσερή , πέρασαν οι Τούρκοι και κυνηγούσαν τους Έλληνες και κάπου εκεί κάτω από το βράχο και παράπλευρα του δρόμου υπήρχε ένα πηγάδι που έβγαζε και αρκετό νερό , κάθισαν κάπου εκεί οι Τούρκοι , για πολύ καιρό στο κυνήγι των Ελλήνων . Τότε ένας ιερέας , ονομαζόμενος Παπα-θεοφίλης , ανέβηκε πάνω στο βράχο και προσευχήθηκε στο θεό , για το κακό που προξενούν οι Τούρκοι στους κατοίκους , και τότε τελειώνοντας την προσευχή του , ένα μεγάλο κομμάτι βράχου , έπεσε πάνω στο πηγάδι , και σκέπασε το πηγάδι , με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να μη μπορούν να το χρησιμοποιήσουν , αναγκαζόμενοι να φύγουν από την περιοχή προς Αργές και να ηρεμήσουν έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα από το κυνηγητό των Τούρκων . Εκεί όπως αναφέρεται , κατοικούσαν πολύ Παπανικολαίοι , και μόλις έμαθαν ότι οι Τούρκοι εγκατέλειψαν την περιοχή , οι Παπανικολαίοι φεύγουν για το άλλο βουνό του Αηλιά , εγκαταλείποντας τα πάντα ακόμη κι ένα κοριτσάκι στην νάκα κρεμασμένο σε μια γκοριτσιά , κι όταν έφτασαν ψηλά στον Αη-λιά , και έπειτα από μια μέρα , ρώτησε ένας Παπανηκολός την γυναίκα του , τα φλοργιά που τα έχει ? Εκείνη του είπε πως τα ξέχασε μαζί με το παιδί στο προσκέφαλό του .Τότε ο Παπανικολός γύρισε πίσω στην Δροσερή , βρίσκει το κοριτσάκι ζωντανό και το πήρε γλιτώνοντας το από τους Τούρκους . Το κοριτσάκι μεγάλωσε παντρεύτηκε και μάλιστα λέγεται ότι ήταν η μητέρα των Χρήστου και Γεώργου Παπανηκολάου μετέπειτα κατοίκων του Κάτω Αρφαρά ή της Νεάπολης. Οι Τούρκοι κατέβηκαν πάλι στο Αρφαρά και είδαν ένα σπιτάκι στην περιοχή της Τραγόραχης να καπνίζει . Ήταν ένας Παπανικολός κατεβασμένος εκεί από τις Αργές και έψηνε μια πίττα .- Πάει ο Τούρκος για να δει τι γίνεται , κι ΄όταν έφτασε στο σπίτι του Παπα- Νικολή , τον βλέπει ο Παπανικολός και τρομαγμένος πάει να φύγει άλλά ο Τούρκος τον Αρπάζει από τα ράσα , για να του μείνουν τα ράσα στα χέρια και ο Παπανικολός να φύγει τρέχοντας και να φτάσει στις Αργές χωρίς τα ράσα του . Εκεί λοιπόν ανάμεσα στο βρόχο της Δροσερής είναι μια τρύπα , ένα σπήλαιο . Εκεί ανέβαιναν οι Έλληνες από ένα υπάρχων δέντρο και κρυβόντουσαν , αλλά οι Τούρκοι έκοψαν αυτό το δένδρο και έμειναν εκεί μέσα οι άνθρωποι , όπως αναφέρεται , και πέθαναν όλοι τους.- Μέσα εκεί θα πρέπει να είχαν αφήσει μαζί με τα υπάρχοντά τους οπλισμό , ασιμοπιστόλες , κ.α. ,όπου και μέχρι σήμερα δεν μπορεί εκεί πάνω να ανεβεί κανένας , λόγο του απόκρημνου και πολύ επικίνδυνου βράχους . Στους πρόποδες του βουνού της Δροσερής , υπάρχει ακόμη και σήμερα μια βρυσούλα που βγάζει λιγοστό νερό από το βουνό και όπως αναφέρεται το είχε φτιάξη ο μακαρίτης Δ. Αγγελής , με μια μικρή πορτούλα για προστασία της μικρής αυτής δροσοπηγής . Εκεί κοντά στη Δροσερή, είναι και το Πελεκητό ,μια ωραία κτηματική περιφέρεια του χωριού Σταματινού .- Το όνομα Πελεκιτό πήρε από την πελεκητή στέρνα που πρώτο κατασκεύασαν οι πρώτοι κάτοικοί της . Λέγεται επίσης ότι υπήρχε κι άλλη μία πελεκητή στέρνα που δεν βρέθηκε όπως αναφέρεται κατά την παράδοση , γεμάτη διάφορα πράγματα , χρήματα κ.α. , από τους Τούρκους , επί Τουρκοκρατίας .- {Στη φωτογραφία μας μια σημερινή φωτογραφία του Ι.Ν. Άγίου Βασιλείου Αρφαρών -Μεσσηνίας }.-
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΡΦΑΡΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Το όμορφο με εξαιρετική θέα εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου , άλλοτε παλιότερα μητροπολιτικός ναός των κατοίκων των Αρφαρών , που σταδιακά κατέβηκαν από το Άνω Αρφαρά , περνώντας από το Πελεκιτό . το Σταματινού , τον ΑΗ-Βασίλη , την Τραγόραχη , Σκόμαρα , για να καταλήξουν στο σημερινό Αρφαρά , Κάτω Αρφαρά ή Νεάπολη , είναι ένα θαυμαστό οικοδόμημα , που κτίσθηκε το 1838 μ.Χ. , λίγο έξω από το σημερινό Δήμο Αρφαρών , και επί του παλιού δρόμου , μονοπατιού . κατσικόδρομου Αρφαρών -Σταματινού , και ανάμεσα στις τοποθεσίες Χαιρώματα Σταματινού , Πλαϊνού , και Τραγόραχης .- Η θέα προς τον Μεσσηνιακό κάμπο είναι εκλπικτική και πολύ πανοραμική . δίπλα και ανατολικά του Ιερού Ναού του Αγίου Βασιλείου ακόμη και σήμερα βρίσκεται οστεοφυλάκιο με τα οστά , λείψανα , των προγόνων μας , όπως και στο Άνω Αρφαρά , υπάρχει οστεοφυλάκιο , δίπλα και ανατολικά στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου , ακόμη και σήμερα . Επομένως εκεί στα σίγουρα ήταν και τα πρώτα νεκροταφεία των προγόνων μας .- Νότιο-Ανατολικά της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου , υπάρχει η όχθη του χειμάρρου , ξεροπόταμου , όπου και ο δρόμος μας οδηγεί στο Πλαϊνού στην Τραγόραχη , και στον οικισμό Σκόμαρας των σημερινών Αρφαρών . Κατά την παράδοση το εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου είχε αναγερθεί πιο παλιότερα , γύρο στα 1800 , εντός παρακείμενου σπηλαίου , βορειότερα της σημερινής του θέσης και ήταν καλυμμένο από πυκνό δάσος από άγρια δένδρα για να μη διακρίνεται από τους Τούρκους στην Τουρκοκρατούμενη περιοχή . - Σήμερα , από το δρόμο που οδηγεί από Αρφαρά προς Βρομώβρυση , και δεξιά σε απόσταση 300 περίπου μέτρων του δρόμου , βρίσκεται και σήμερα πλήρως ανακαινισθέν από τον Παπα -Ευθύμιο , πρώην εφημέριο των Αρφαρών , το πανέμορφο και με εξαιρετική θέα εξωκκλήσι του Αγίου Βασιλείου Αρφαρών . Στην δεξιά γωνία του Ιερού της εκκλησίας , υπάρχει εντοιχισμένη πλάκα που φέρει την χρονολογία 1830 μ.Χ. , του έτους ίδρυσης - κατασκευής του Ι. Ναού και κάτωθι έχει τρεις στίχους. Στην πορεία μας δεξιά του δρόμου προς « Τραγόραχη ,»και «πλαϊνού,» και λίγο μετά τις όχθες του ξεροπόταμου , έχουν αναδειχθεί στοιχεία που οδηγούν σε ανασκαφές , όπου φανερώνουν την ύπαρξη κτισμάτων , ελαιοτριβείου κ. α. . Στο εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου , ο εσωτερικώς χώρος του χωρίζεται από το ιερό τέμπλο με διάφορες παραστάσεις - εικόνες , σε δύο τμήματα , το ιερό και το χώρο των εκκλησιαζόμενων πιστών . Το ιερό είναι κατά τρία σκαλοπάτια ψιλότερα του κυρίως Ναού. Υπάρχει επίσης η θέση του θρόνου του Μητροπολίτου και η Σολέα ή Άμβωνας . Η σολέα στους μεγάλους ναούς χωρίζεται με κιγκλιδώματα , για να υπάρχει επαρκής χώρος στον Ιερέα κατά την κάθοδο του στην θεία λειτουργία . Η Σολέα στον Ι. Ν. του Αγίου Βασιλείου είναι ψηλότερος του υπόλοιπου χώρου κατά 40 εκατοστά . Σε κανέναν ιερό Ναό της εποχής εκείνης δεν ευρέθη σολέα . Η ιερά τράπεζα έχει κτισθεί πάνω σε προεξέχοντα βράχο , και εντός της κόγχης , έχει εικονογραφηθεί η Πλατυτέρα . Το τέμπλο είναι εικονογραφημένο και φέρει τον Εσταυρωμένο , μια σειρά από εικόνες του Δωδεκαόρτου , τον Άγιο Δημήτριο , τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο , τον Ιησού Χρηστό , την Παναγία την Βρεφοκρατούσα το θείο βρέφος αριστερά της , η εικόνα του Αγίου Βασιλείου , και κάτω από την εικόνα είναι ζωγραφισμένα τα εξαπτέρυγα . Το καταπληκτικότερο όλων είναι η εικόνα της Παναγίας της βρεφοκρατούσας , όπου πράγματι πρόκειται για ένα σπάνιο έργο ΄τέχνης στην αγιογραφία μας .- Για την συντήρηση του Ιερού αυτού Ναού του Αγίου Βασιλείου θα ήταν παράλειψή μου , αν δεν ανέφερα τις ενέργειες και συνεχείς προσπάθειες και το σημαντικότατο έργο προσφοράς , του αειμνήστου Ιερέα -Δάσκάλου - & Οικονόμου Παπα-Γιάννη , Ιωάννη Παν . Παπανικολάου .- Δεν μπορώ επίσης να ξεχάσω ΤΟΝ ΙΕΡΑ- ΆΝΘΡΩΠΟ Παπα-Γιάννη , που για μένα πάντα ένωνε το χωριό , πάντα προσέφερε σε όλους τους κατοίκους του χωριού , που όταν νέος τότε Οδοντίατρος στο Αρφαρά το 1975 , αρρώστησα για περισσότερους από τρεις μήνες με οξεία δισκοπάθεια- δισκοκοίλη και προσέτρεξε όχι μόνο να μου δώσει χρήματα , όχι μόνο ψυχολογικά σαν νέος άνθρωπος με οικογένεια και ένα παιδί να με ενισχύσει , αλλά και να μου αναφέρει ότι θα πει στο ΓΙΌ ΤΟΥ Σταύρο , καθηγητή τότε πανεπιστήμιου , να μου στείλει κάποιο συνάδελφο οδοντίατρο φοιτητή να με βοηθήσει στην αρχική μου τότε διαδρομή σαν νέος Οδοντίατρος .Δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ μου και παντού και πάντοτε θα το αναφέρω,. Ας είναι αιωνία και αξέχαστος η μνήμη του πατέρα μου Παπαγιάνη , διότι είχα την τύχη να μείνω ορφανός από πατέρα σε ηλικία 11 ετών . Στον ιερό ναό του Αγίου Βασιλείου επίσης πρέπει να αναφερθεί και η προσφορά , ο αγώνας και η αγωνία και του ιερέα Αριστοτέλη Ιωαν. Νιάρχου , καθώς και τελευταία του ιερέα , ιερομόναχου π. Ευθυμίου .- Ο ιερός ναός του Αγίου Βασιλείου με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες -αγιογραφίες του με την θαυμαστή θέα του , υπήρξε κατά το παρελθόν και Μητροπολιτικός Ναός των Αρφαρών .- Σ.Ν.Σ.- Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΡΦΑΡΩΝ { ΧΕΝ} .- Κατά το ΄έτος 1964 , άρχισε να λειτουργεί στο Αρφαρά Μεσσηνίας Σύλλογος υπό την επωνυμία « Χριστιανική Ένωση Αρφαρών ,» με πρωτεργάτη και δημιουργό τον αξέχαστο ιερέα Παναγιώτη Ν. Καράγιαννη ή Παπα-Καράγιαννη , και με σκοπό του σωματείου ηθικοθρησκευτική αναγέννηση όλων των μελών της , της κοινωνίας των Αρφαρών και ιδιαίτερα όλων των νέων ανθρώπων της περιοχής της κωμόπολης των Αρφαρών τότε .- Στην Χριστιανική Ένωση , που στεγαζότανε , επί του παλαιού κτηρίου , πριν της ανοικοδόμησης του σημερινού Δημαρχείου ή παλαιότερα της κοινότας , υπήρχε λοιπόν , σε ΄κείνο το κτήριο , που ανεβαίναμε με σκάλες από την πλευρά του δρόμου προς το Πήδημα , υπήρχε βιβλιοθήκη με περισσότερους από 2500 τόμους βιβλίων διαφόρου χριστιανικού , λογοτεχνικού και άλλων περιεχομένου. Η βιβλιοθήκη , λειτουργούσε καθημερινά και ως δανειστική . Επίσης καθημερινά σχεδόν 5-8 μ.μ. γινόντουσαν επιμορφωτικές ομιλίες στους νέους από καθηγητές του Γυμνασίου , καθώς και από ιεροκήρυκες της Ιεράς Μητρόπολης Μεσσηνίας , και καθημερινά λειτουργούσαν αίθουσα παιχνιδιών , όπως σκάκι , πινγκ-πονγκ κ.λ.π. .- Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της ΧΕΝ Αρφαρών ήταν με πρόεδρο τον ιερέα Παν. Ν. Καράγιαννη ,Γραμματέα τον γραμματέα της κοινότητας Αρφαρών κ. Παν. Ιωαν. Πετρόπουλο , και τα πρώτα μέλη : τους Παν . Ιωαν . Παπανικολάου ( Θεολόγο - Αντιπρόεδρος ΧΕΝ ) , Χρήστο Γ. Μπούρα έμπορος - ως Ταμεία , Χαράλαμπο Ν. Μωραγιάννη Δάσκαλος , Ιωάν. Δ. Κοτταρίδης Υποδηματοποιός , και Γεώργιο Δ. Αρμένη Ξυλουργός και ιεροψάλτης , όλοι τους ως μέλη της ΧΕΝ .- Εδώ θα πρέπει να γίνει γνωστό σε όλους μας ότι η δημιουργία και ίδρυση του Πνευματικού κέντρου Αρφαρών του Ι. Ν. Αγίων Θεοδώρων Αρφαρών και της Ιεράς Μητρόπολης Μεσσηνίας , οφείλεται στις προσπάθειες της ΧΕΝ , με πρωτεργάτες τον παπα-Καράγιαννη και Παπα-Γιάννη & στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΧΕΝ και του ενοριακού ναού των Αγίων Θεοδώρων Αρφαρών . Η ΧΕΝ έκανε την αγορά του οικοπέδου 800 τ.μ. για την δημιουργία και ανέγερση αίθουσας στέγασης υπηρεσιών της ΧΕΝ , αίθουσα διαλέξεων , βιβλιοθήκη , ξενώνας κ.τ.λ. .- Ο αείμνηστος Παπα- Καράγιαννης αφήνοντας τούτο τον κόσμο , από την απέρατον νόσο , ήταν η αιτία να σταματήσει και η δημιουργική λειτουργία της ΧΕΝ Αρφαρών . - Εμείς όλοι μας πάντα των θυμούμαστε , όπως και τον Παπα-Γιάννη μας .-
ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΟ ΑΡΦΑΡΑ & αξέχαστες Αρφαραίϊκες ανθρώπινες φιγούρες .- Ακούγοντας τη λέξη «απόκριες,» η σκέψης μου γυρνά πρίν το έτος 1965 , τότε που ζούσαμε μικρή μεν αλλά αξέχαστες γιορταστικές εκδηλώσεις των απόκρεων στην κωμόπολη των Αρφαρών . Ιστορικά πρίν το 1940 , και φυσικά προτού ξεσπάσει ο καταστρεπτικός και ολέθριος πόλεμος , που σκόρπισε τόσα και τόσα κακά στον κόσμο ολόκληρο , και ως ήταν φυσικό και στο δικό μας χωριό το Αρφαρά , .- Ο κόσμος τότε ζούσε κάτω από πολύ διαφορετικές των σημερινών συνθηκών , ήταν λιγότερο απαιτητικός , αρκείτο στα όσα είχε , δεν σκοτιζότανε για τα πολλά , χωρίς τα σημερινά αγαθά , φωτισμό , ύδρευση, τηλεόραση , τηλέφωνα σταθερά ή κινητά , Ηλεκτρονικούς υπολογιστές κ. π. α. - Απόκριες λοιπόν στο Αρφαρά πριν από τον πόλεμο του ΄40 κι ΄όπως διηγώντουσαν οι παλαιότεροι , παντού χαρές , τραγούδια και χοροί , και το μήνυμα των απόκρεων το΄φεραν , τα γουρνοσφαξίματα . Οι κρεατινές απόκριες με τις φωτιές στις ρούγες και τις διάφορες γειτονιές του χωριού , και με τις αξέχαστες στολές των μασκαράδων και τα απροσδόκητα ντυσίματά τους , παρουσίαζαν ένα γραφικό θέαμα . Παντού χοροί μέσα σε εκτυφλωτικές από καπνούς ατμόσφαιρα , των φωτιών , με πρωτοπόρους πάντα τους γεροντότερους , « κρίμα ήτανε μωρέ παιδιά , που γέρασα και μυαλό δεν έβαλα ….» τότε στις ξένες παρέες πως ερχόντουσαν , προσφέρετο μεζές λουκάνικο , και αρκετό κρασί , ενώ τεράστιες φλόγες πεταγόντουσαν από τις αναμμένες φωτιές που αδιάκοπα τις τάιζαν με καυσόξυλα . Ατέλειωτοι χοροί , παρέες , τραγούδια φωνές και καρνάβαλοι , ερχόντουσαν και πήγαιναν από γειτονία σε γειτονιά . ¨Σήμερα βγει , και αμάν -αμάν -σήμερα βγήκα να χαρώ ….. και να ξεχαστώ …..» και η μασκαρεμένη γριά σειόταν και κουνιόταν με ρυθμό , δίχως να έχει τελειωμό …. Αλίμονο στις φράχτες εκείνων που δεν έδιναν ξύλα για τις φωτιές , κι ως επί το πλείστον ξύλα από κλίματα ή κληματόβεργες . Τα ταράζανε οι νέοι εκείνης της εποχής κατά την διάρκεια όλης της νύχτας , όταν αυτοί κι οι άλλοι χόρευαν ανέμελα κι ίσως επηρεασμένη από τον μεζέ και το κρασάκι . Τα ίδια και σε μεγαλύτερη έκταση εγένοντο και κατά την τυρινή απόκρια . Φιγούρες εκείνης της εποχής και μετέπειτα ήταν ο Φωτογιώρης (Γεώργιος Σκούλικας ) , Ο Τσελεπολιάς ( Ηλίας Μωρογιώργας ) , Κωνσταντίνος Σωτηρόπουλος, ( ο κύριος με το γαρύφαλλο στο πέτο ), και άλλοι που θα αναφέρουμε στη συνέχεια σε διάφορα περιστατικά που συνέβησαν εκείνη την εποχή με όλους αυτούς τους Αρφαραίους κατοίκους εκείνης της περιόδου και μετέπειτα . - Ξεχνιέται από τους μεγαλύτερους , τότε μικρούς , το Φώτο-Γιώργη , να τον βλέπει να παλεύει με μια αληθινή αρκούδα, των τσιγγάνων ? Με μασκαράδες , φωτιές , χορούς , και το βράδυ της τυρινής τα φτιαχτά μακαρόνια και τα ψητά αυγά , γύρω-γύρω στη φωτιά της γωνιάς του σπιτικού τσακιού , που πολλές φορές τα αυγά έσκαζαν με θόρυβο όπλου και γέμιζαν τα σπίτι με θράκα , και κάπως έτσι έκλεινε η αποκριά για να ξημερώσει η καθαρά Δευτέρα , που εδίδετο το παν για την επιτυχία του γλεντιού και του ξεφαντώματος της τυρινής αποκριάς . Από το πρωί έκανε την εμφάνιση της η γνωστή τότε Αρκούδα που οι κατασκευαστές της ήσαν από τα βόρεια , τη συνοικία Καραγιωργέϊκα , πάντοτε , αντιγράφοντας τη φιγούρα του Ξακουστού τότε Φώτο-ΓΙΏΡΓΗ που ζωντανά πάντα πάλευε , όπως ξανάπαμε , με την Αληθινή αρκούδα των περιπλανώμενων τσιγγάνων .- Καθ΄όλη λοιπόν την ημέρα , παρέες μασκαρεμένων , όργωναν κυριολεκτικά το χωριό , από το ένα έως το άλλο άκρον. Όλα αυτά τα θυμάμαι κι ΄ εγώ , αλλά και πολλοί άλλα όταν κι εγώ μεγάλωνα τα έλεγαν σαν ιστορίες κι΄εγώ τα ΄γραφα και τώρα τα εξιστορούμε για να τα μάθουν και οι νεώτεροι . Από τη Σερβία των Αρφαρών (γειτονιά) , να ανεβαίνει ένας όμιλος αρκετά μεγάλος σε όγκο και δυναμισμό , με πάρα πολλούς μασκαρεμένους - μασκαράδες . Επροπορεύετο ο τότε γνωστός ΜαστροΚώστας , μουτζουρωμένος και παριστάνοντας τον Ινδιάνο , ενώ στο μέσον του ομίλου των μασκαράδων , γνωστός τότε σ όλους Αρφαραίος , για τα χοντρά αλλά όμορφα καλαμπούρια του , πάνω σε ένα υπομονετικό υποζύγιο ( γαϊδουράκι ) , κάτασπρος μασκαρεμένος με μπόλικο ασβέστη , και με σηκωμένο χέρι , δείχνοντας το άπειρο που μάλλον παρίστανε κάποιο άγαλμα .- Το τέλος της καθαράς δευτέρας ΄έκλεινε το αξέχαστο τότε δικαστήριο , με τον αλησμόνητο τότε Κυρ- Γιάννη . Στις αξέχαστες φιγούρες Αρφαραίων εκείνης της εποχής , που όλοι τους ντυνόντουσαν και καρνάβαλοι , μπορούμε να αναφέρουμε , τους Κων/νο Μπούρα (κωτσίκο) , Μπούρα Νικόλαο (αγροφύλακας - φύλακας για χρόνια του πρώτου αντλιοστασίου στο Αρφαρά ) ,Κάρτσωνας Θεώδορος ( Γρίβας) , Κάρτσιωνας Βασίλειος (Λούμπαρδης ), Μπούρας Γεώργιος ( μεμέτης), Μπούρας Θεόδωρος (Γαλινοθώδοράκης ), Μπούρας Τάκης (Πελοπίδας- καρνέρας) , Μπούρας Γιάννης (φούσκας), Δημήτρης Λαφαζάνος (τζίρος), Γιώργης Λεντζής , Γιώργης Λαφαζάνος , Ο Γιώργης Μπούρας( ο χαβιόλος) , Γιώργης Αρμένης (ο χαρχάτης), ο Παναγιώτης ο Θεόκας , ….κ.α. Η παράσταση του Δικαστηρίου , άρχιζε , αφού πρώτα στηνότανε η εξέδρα , πάνω στην οποία κάθονταν οι δικαστές για να αρχίσουν την δίκη και να δικάσουν τους κατηγορούμενους για τα διαπραχθέντα αδικήματά τους. Η πλατεία ήταν κατάμεστη από κόσμο . Η δίκη αρχίζει και ο πρόεδρος « κυρ- Γιάννης ,» εμφανίζεται στην έδρα και ακολουθούν πανζουρλισμοί , και εν συνεχεία εμφανίζονται επί της έδρας -σκηνής και οι δικαστές . Πρώτος κατηγορούμενος ο Ειρηνοδίκης κ. Παπαδόπουλος πλησιάζει και απολογείται , ενώ ο πρόεδρος αφού συμβουλεύεται τους δικαστές , καλυπτόμενος πάντοτε με την δικογραφία , επιβάλλει πρόστιμο 50 δραχμών στον κατηγορούμενο .Επακολούθησαν και άλλοι κατηγορούμενοι ως επί το πλείστον υπάλληλοι και ξενητεμένα παιδιά μας , με διάφορες σχεδιασμένες κατηγορίες . Τα έσοδα του Δικαστηρίου διετέθησαν για την αγορά σε λαγάνες , χαλβά, ταραμά, ελιές και κρασί για όλους τους συγχωριανούς που μέχρι αργά την νύχτα τραγουδούσαν και χόρευαν. Είναι αξέχαστα χρόνια που πέρασαν και θα μείνουν για πάντα στην ψυχή μας , στην καρδιά μας . Οι άνθρωποι ,εκείνης της εποχής ήταν άλλοι άνθρωποι , με άλλες συνήθειες , με άλλες αρχές , άνθρωποι χωρίς κακία , χωρίς μίση, αυτοί ήσαν οι τότε άνθρωποι - κάτοικοι της κοινωνίας του Αρφαρά και μείς που τους γνωρίσαμε και τους ζήσαμε , λίγο ή πολύ , ας του θυμούμαστε .- Ξεχνιέται ο δάσκαλος Δημήτρης Λίγουρης , ο αγρονόμος Κανάκης , ο συμβολαιογράφος Νικολουλαίας, ο ταχυδρομικός Σωκράτης , ο φούρναρης Κλέαρχος Λαφαζάνος και Νίκος Η. Σκούλικας , ο Παναγιώτης Γ. Σκούλικας ( σαμαρτζής) , και τόση άλλοι κάτοικοι τότε των Αρφαρών? ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Γράφει ο Γιάννης Δ. Κοτταρίδης Υποδηματοποιός τότε στο ΑΡΦΑΡΑ Μεσσηνίας . Μας λέει λοιπόν ο αξέχαστος ,ήρεμος και καλός άνθρωπος στην τότε κοινωνία των Αρφαρών Κοτταριδόγιαννης : «Θυμάμαι ότι κατά το 1915 -1920 μ.Χ. σε ηλικία τότε 10-15 χρόνων , που ερχόντουσαν στο καφενείο , που τότε είχε ο Αθανάσιος Μαγκλάρας μαζί με τον Δημήτρη Κοτταρίδη (πατέρα μου) στο κτήριο τότε του Λιβόγιαννη και μετέπειτα Δημήτρη Σταθάκη και στη συνέχεια καφενείο Γεωργίου Μπούρα (μεμέτη) και Δημητρίου Μωρογιώργα (κουρέας & μετέπειτα επιστάτη στο Γυμνάσιο -Λύκειο Αρφαρών)- (Αρμένιο σχολείο) , ο γέρο Λιβόγιαννης ο γέρο Σταθακογεωργάκης , ο γέρο Κοτταριδόγιαννης , ο Νικητο-Παναγιώτης , ο Αθανάσιος Τερζάκης (δικολάβος) , ο Αλέξης Καπράλος , ο γέρο-Λιάς ο Μπούρας , ο Καρτσιωνο-Νικήτας , ο γερο-Γιώργης Μουτεβελής, ο Γιατρός Γεωργ. Π. Μουτεβελής, ο γιατρός Νίκος Μουτεβελής , ο γιατρός ο Λίβας , ο γιατρός ο Αδαμόπουλος , ο δάσκαλος ο Λίγουρης, ο δάσκαλος ο Μπούρας , ο βουλευτής Νικολής Κάρτσιωνας, κ. α. Τι σεβασμός υπήρχε εκείνη την εποχή από τους νεώτερους των , μπορώ να πω , πως ήταν θρησκευτικός σεβασμός , με ευλάβεια , με υπακοή και κατανόηση , με αγάπη τόσο για όλους τους προαναφερθέντες , όσο και για τις αρχές του χωριού μας . Στο ένα πλάϊ του καφενείου εκάθηντο πάντοτε ι αρχές του τόπου , του χωριού μας , ο ειρηνοδίκης , ο αστυνόμος, ο καθηγητής του τότε Ελληνικού Σχολείου , οι δάσκαλοι , οι γιατροί, οι Δικολάβοι, και στην άλλη πλευρά καθόντουσαν οι υπόλοιποι του χωριού κάτοικοι , και κανείς από σεβασμό δεν τολμούσε να πάει και να καθίσει σε αυτές τις θέσεις των αρχόντων του χωριού , έστω κι΄αν δεν υπήρχε άλλο κάθισμα κενό .- Υπήρχε το βαθύ αίσθημα του σεβασμού , όχι η ισοπέδωση, υπήρχε η καλή συμπεριφορά , υπήρχε το συναίσθημα της ντροπής , του φόβου , υπήρχε η κοινωνική ισορροπία , υπήρχε κάτι που ξεχώριζε σε ΄κείνους τους ανθρώπους . Σήμερα όμως ύστερα από τόσα χρόνια , η ζωή άλλαξε όλα τα πράγματα , τις συνήθειες και τις συμπεριφορές των ανθρώπων αναμεταξύ τους . Ο Οδοστρωτήρας που λέγεται πολιτισμός , εξέλιξη, πρόοδος , δυστυχώς , δεν έχει σύνορα στις διάφορες εκδηλώσεις της ζωής των ανθρώπων , είμεθα κακώς , όλοι ίσοι , γέροι και νέοι , μορφωμένοι και αμόρφωτοι , λαϊκοί και κληρικοί , πιστεύοντας ,προσωπικά , ότι βαδίζουμε το δρόμο της καταστροφής , του χάους , του πάτου του δοχείου που ονομάζουμε ζωή . Ιδού μερικές στιχομυθίες που ακούγονται σήμερα μεταξύ αρμοδίων παραγόντων , και νέων μπροστά στα ίδια μας τα μάτια : « Λέει ο επίτροπος της εκκλησίας του χωριού, σε νεαρό που κάθεται σε ένα στασίδι του ναού …μικρέ σε παρακαλώ , παραχώρησε τη θέση σου ,στον ανήμπορο ,άρρωστο γέροντα , που στέκεται όρθιος για να καθίσει . ! … Η άμεση απάντηση του νεαρού άφησέμε ήσυχο καημένε κι΄εγώ είμαι ανήμπορος ….!!! Και μέσα στο λεωφορείο ,.. ο εισπράκτορας , ..μια θέση παρακαλώ για τον ιερέα …σε νεαρό που κάθεται αδιάφορος και… Ουδείς δεν σηκώθηκε ενώ τρεις τέσσερις νεαροί κάθονται αδιάφοροι ,χωρίς καν να θέλουν να ακούσουν , να δείξουν λίγο σεβασμό . Ας παραλληλίσουμε την άλλοτε εποχή και την σημερινή. Σ.Ν.Σ. - Ο Στρατηγός ΛΙΒΑΣ ΞΕΡΞΗΣ {1899-1965}. Ο στρατηγός Ξέρξης Λίβας γεννήθηκε στο Αρφαρά το 1899 και πέθανε στην Αθήνα στης 24-Ιουνίου το 1965 και σε ηλικία 66 ετών .- Στη σχολή Ευελπίδων εισήλθε το 1912 και αποφοίτησε με άριστα. Το 1916 ανθυπολοχαγός του πυροβολικού , παίρνει μέρος στους πολέμους του 1917-1923 , επίσης στον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο του 1940 -41 καθώς επίσης και στον ανταρτοπόλεμο , μέχρι και το 1949 , ως διοικητής Μεραρχίας .- Υπήρξε εκτός από στρατηγός και πολύ καλός συγγραφέας . Τιμήθηκε με αρκετά παράσημα , για τη συμμετοχή του σε όλους τους αγώνες της πατρίδας και σαν συγγραφέας για το σύγγραμμα του « Η Αιγηίς κοιτίς των Αρίων και του πολιτισμού ,» ,είχε τιμηθεί το 1956 με το βραβείο της Ελληνικής Ανθρωπολογικής Εταιρείας . Πρίν φύγει απ΄αυτό τον κόσμο συνέγραψε και το βιβλίο « Ο Χριστιανισμός είναι Ελληνισμός » .- Ο εκλεκτός συμπατριώτης μας Πότης Γεωργούντζος , επίτιμος πρόεδρος του Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Συμβουλίου , έλεγε για το στρατηγό Ξέρξη Λίβα : « Το Αρφαρά εξέθρεψαν ένα από τα καλύτερα τέκνα του , τον Ξέρξη….. Άνθρωπο, αγνό πατριώτη, άριστο στρατηγό, άριστο επιστήμονα, ευγενικό, αληθινό , τίμιο , δίκαιο , σοβαρός , ευθύς στρατιώτης , γόνος παλαιάς αρχοντικής οικογενείας , και φαινόμενο πνευματικής δυνάμεως και ικανότητας …κ.π.α. - Η ΙΣΤΟΡΙΑ του Α. Π. Σ. Αστέρας Αρφαρών – Νομού Μεσσηνίας.- Κατά το έτος 1930 , αρχίζει η Αθλητική ποδοσφαιρική δραστηριότητα , στην μικρή κωμόπολη των Αρφαρών, των 1500 μόνιμων κατοίκων .- Τότε στο Αρφαρά, μη όμως νόμιμα , ήρχε Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος . Η αναγνώριση του Σωματείου , σύμφωνα με πληροφορίες , έγινε λίγο αργότερα . Μεταξύ των ποδοσφαιριστών της εποχής εκείνης του 1930 , αναφέρονται οι : Μπούρας Γεώργιος του Δημοσθένη (ο μεμέτης ) , Λίβας Μίμης του Κλεομένη , Φέστας Σπύρος του Κωνσταντίνου , Μουτεβελής Βασίλειος του Γεωργίου , Μουτεβελής Ιωάννης του Πέτρου , Κοτταρίδης Βασίλειος του Δημητρίου , Κάρτσιωνας Αντώνιος του Νικολάου , Μωραγιώργας Δημήτριος , Μωραγιώργας Κώστας , Θεόκας Ιωάννης, Κότσιαρης Γρηγόριος, Λαφαζάνος Δημήτριος , Γιανακούτζος Χρήστος , Κοτταρίδης Ιωάννης ,Πετρόπουλος Ιωάννης , Καπράλος Κωνσταντίνος , Κότσιαρης Ντίνος , Παπανηκολάου Γιάννης , κ.τ.λ…-Έπειτα από πολλές προσπάθειες φιλοπρόοδων ατόμων , της κωμόπολης των Αρφαρών , ένα όνειρο των τότε νέων ανθρώπων του τόπου, έγινε πραγματικότητα .-Ο Αθλητικό Ποδοσφαιρικός Σύλλογος ΑΣΤΗΡ Αρφαρών ,γίνεται πραγματικότητα , με όλες τις προβλεπόμενες νόμιμες διαδικασίες , ίδρυσης , δημιουργίας και λειτουργίας .- Το τρίπτυχο της ίδρυσης και λειτουργίας του ΑΠΣ Αστήρ Αρφαρών , ήταν :Εργατικότητα , Συμμετοχικότητα και Δημιουργικότητα .- Έτσι απλά , εργασία ,δημιουργία και συμμετοχή .- Έτσι λοιπόν , για πρώτη φορά ,το έτος 1955 , ιδρύεται ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Αστέρας Αρφαρών .- Δεν κατόρθωσε όμως ο Σύλλογος αυτός να κρατηθεί στη ζωή , για πολύ .- Ο Σύλλογος διαλύεται για να ιδρυθεί και πάλι το έτος 1971 .- Οι άνθρωποι που πρωτοστάτησαν στην δημιουργία και ίδρυσα του Αστέρα Αρφαρών ήσαν : Σπύρος Κ.Φέστας, Βασίλης Δ. Κοτταρίδης , Κωνσταντίνος Γ. Χριστόπουλος , Ιωάννης Γ. Χριστόπουλος , Μένης Γ. Χριστόπουλος , Περικλής Γ. Μπούρας , Χρήστος Γ. Μπούρας , Παναγιώτης Κυριαζής , Νίκος Γάμπας , Παναγιώτης Γ. Σκούλικας , και αρκετοί άλλοι που σιγά και δειλά μεγάλωναν την ποδοσφαιρική αθλητική οικογένεια , της κωμόπολης Αρφαρών των 3500 περίπου τότε κατοίκων .- Από τους πρώτους ποδοσφαιριστές του τότε Αστέρα Αρφαρών ήσαν οι : Νίκος Περικλή Τσιάβας , Μίμης Τσιάβας , Λάκης Ιω. Παπανηκολάου , Άγγελος Γ. Παπανικολάου , Γεώργιος Δημ . Μπούρας , Περικλής Γ. Μπούρας , Σταύρος Ι. Παπανηκολάου , Γεώργιος Ιω.– Παπανηκολάου Αριστείδης Γ. Λαφαζάνος , Γεώργιος Κ. Αργυράκης , Γεώργιος Η. Αργυράκης , Νικόλαος Η. Αργυράκης , Λευτέρης Ιω. Παπανηκολάου , Κωνσταντίνος Ιω. Πετρόπουλος, Παναγής Πέτρου Μπούρας , Χρήστος Πετρ. Μπούρα , Γεώργιος Πετρ. Μπούρα , Αριστείδη Γ. Μαλαπάνη , Γρηγόρη Θ. Μπούρα , Ιωάννη Θ. Μπούρα , Ηλία Χρ. Καράγιαννη , Αναστάσιος Χρ. Νιάρχος , Νίκος Γ. Νιάρχος , Κώστας Αθ. Κατσιαμπάνης , Νίκος Κ . Γάμπας , Κώστας (Ντίνος) Σκούλικας , Τάσος Δ. Μπούρας , Ασαστάσιος Σιάγκρης , Γεώργιος Δ. Μπούρας , Μένης Κ. Κατσιαμπάνης , Σωτήρης Ν. Γεωργούντζος ,Δημήτριος Κουλούρης , Αντώνιος Ν. Γεωργούτζος , Αντώνιος Π. Θεόκας , (Τσιότρας), Αντώνιος Γ. Μπούρας , και πάρα πολλοί άλλοι με την πάροδο και των ετών .- Είναι δυνατόν να ξεχαστούν οι τότε αγώνες μεταξύ Αστέρα και Ατρόμητου Πλατύ , όπως και οι αγώνες Σιξάϊτ που δινόντουσαν στο γήπεδο Μεσσηνιακού με ΑΕΚ Καλαμάτας , Απόλλωνα , Πράσινα Πουλιά Καλαμάτας , Εθνικό Μελιγαλά κ.τ.λ. τις τότε ποδοσφαιρικές ομάδες ; Αναφερθήκαμε σε ορισμένα ονόματα , από τους πρώτους ποδοσφαιριστές της ομάδας .- Ίσως κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές να ξεχάστηκαν να αναφερθούν ,..όχι πάντως από καλή ή καλή πρόθεση .- Το 1971 μια από τις συνθέσεις της ομάδος του Αστέρα ήταν : Μωρογιώργας Κ. Νίκος , Κοτταρίδης Γ. Δημήτριος , Νιάρχος Γ. Νικόλαος . Λαγόγιαννης Σαράντος , Αργυράκης Η. Γεώργιος , Φέστας Παν, Ηλίας , Παπανηκολός Γ. Στυλιανός , Κολυμπίρης Δημήτριος , Σιάγκας Αναστάσιος , Παπανηκολάου Ηλ. Θεόδωρος , Νιάρχος Χρ. Αναστάσιος , Αγγελής Κ. Περικλής , Μουτεβελής Βασίλειος , Μουτεβελής Π. Δημήτριος , Καράγιαννης Χρ, Ηλίας , Γεωργούντζος Νικ. Αντώνιος , Μπούρας Θ. Τηλέμαχος , Γιαννακούντζος Γ. Απόστολος , Γεωργούντζος Νικ. Σωτήρης , Μπύρας Δημ. Αναστάσιος , κ. α .- Κατά το έτος 1971 το πρώτο εκλεγέν με αρχαιρεσίες Διοικητικό Συμβούλιο , του Αθλ. Ποδοσ., Συλλόγου Αστήρ Αρφαρών (27-06-197 ), ήταν :Βασίλειος Γ.Πολυχρόννης Νικόλαος Γ. Μωραγιώργας , Κωνσταντίνος Σπύρ. Φέστας , Ηλίας Γ. Αγγελής , Αθανάσιος Βασιλ . Κοτταρίδης , και Ιωάννης Θεόδ. Κάρτσιωνας , Και αναπληρωματικά Μέλη : Ιωάννης Παν Καμαρινόπουλος , Αριστείδης Γ. Μαλαπάνης , και Μέλη Εξελεγκτικής Επιτροπής εξελέγησαν : Παναγιώτης Ιωαν. Πετρόπουλος , Παναγιώτης Γ. Σκούλικας , και Κωνσταντίνος Γ . Τριαντάφυλλος .- Αντιπρόσωπος του Σωματείου : ο Χρήστος Γ. Μπούρας .- Γιατρός της ομάδας ορίζεται . ο αγροτικός γιατρός Κωνσταντίνος Σιβένας .- * Στον Αστέρα είχε απενεμήθη για δυο ή τρεις χρονιές και το κύπελλο ήθους,.- ― Ίδρυση Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Ατρόμητος Πλατύ : ~~Γύρο στα : 1960 ιδρύεται στο Πλατύ ( Μπάστα ) , ποδοσφαιρικός Σύλλογος Σωματείο με την επωνυμία «ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ Πλατύ » .- Πρωτεργάτες της δημιουργίας του Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Ατρόμητος Πλατύ ήσαν οι : Γεώργιος Τσιγγαρίδης , Γεώργιος Κοντόπουλος , Αθανάσιος Κοντόπουλος , Παναγιώτης Μπαρούνης , Θεώδορος Τσιγγαρίδης , Αναστάσιος Φρούντζας , Παναγιώτης Τσαβάρας , Γιάννης Μαντζής , Νίκος Χρονόπουλος , κ.α. ― Ίδρυση Αθλητικού Συλλόγου εις Άγιο Φλώρο υπό την επωνυμία ΠΑΜΙΣΟΣ ―Την 21-12-1970 , ιδρύεται στον Άγιο Φλώρο , Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος «Πάμισος» Αγίου Φλώρου .-Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου ,«Πάμισος » , αποτελούσαν οι κ.κ. : Δ. Θεοδορόπουλος , (Πρόεδρος ), και Μέλη : Αθανάσιος Μακρής , Αθανάσιος Ζγάντζος , Σταύρος Ζγάντζος , Νικόλαος Μπελόγιαννης , Τρύφωνας Θεοδορόπουλος , Γεώργιος Γεωργακόπουλος , κι Ταμίας ορίζεται ο Αθανάσιος Ζγάντζος .-Οι πρώτη ποδοσφαιριστές του Παμίσου Αγίου Φλώρου ήσαν : Σ. Π. Γεωργούντζος , Γρηγ. Ε. Βανηκιώτης , Ι. Β. Ζγάντζος , Γ.Α.Βούτσας , Π. Κ. Βέργης , Χρ. Ανδρ. Αναστασόπουλος , Δ.Γ. Μαρκόπουλος , Ε .Π . Βανηκιώτης , Ν. Α. Αναστασόπουλος , Ν. Δ. Βέργης , Κ.Δ. Χρονόπουλος , .. κ.α. · Αυτά σε λίγες γραμμές για την Αθλητική δράση της περιοχής μας .- Θα πρέπει επίσης να αναφέρω ότι γύρο στα 1975με 1977 , ο Ποδοσφαιρικός Σύλλογος του Παμίσου Αγίου Φλώρου , διαλύεται συνχωνευόμενος και μετονομαζόμενος σε :«ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ » Παραλία Καλαμάτας .- Σε αυτό το σημείο , θα πρέπει να αναφέρω , ότι και τα τρία προαναφερθέντα Ποδοσφαιρικά Σωματεία : Αστέρας , Ατρόμητος και Πάμισος , τα περισσότερα χρόνια , αγωνιζόντουσαν , στην Β΄ Ερασιτεχνική κατηγορία ποδοσφαίρου , του Νομού Μεσσηνίας .- ΑΝΑΔΡΟΜΗ : ― Το 1999 :,πρωταθλητής Β΄τοπικής ερασιτεχνικής Κατηγορίας Ν. Μεσσηνίας , με προπονητή τον Ευστάθιο Βανηκιώτη .-- ― Το 2000 :, Κυπελλούχος Ερασιτεχνικής Κυπέλλου Ν. Μεσσηνίας , Στον τελικό : ΑΡΦΑΡΑ – ΣΠΕΡΧΟΓΕΙΑ 4-2 .- Πρόεδρος του Συλλόγου Ανδρέας Ν. Καράγιαννης , μετέπειτα διατελέσας για δυο συνεχόμενες τετραετίες Δήμαρχος Αρφαρών(2ος Δήμαρχος Καποδηστρικών Δήμων ) , και με προπονητή τον κ. Νικόλαο Μουλατσιώτη .- ―Το 2005 :, Πρωταθλητής Α΄ Τοπικής Ερασιτεχνικής Κατηγορίας του Ν. Μεσσηνίας , με πρόεδρο τον κ. Κωνσταντίνο Αθαν. Κατσιαμπάνης και Μάριο Παν. Κουτσιουμπό και προπονητή τους : Αντώνη Μαυρέα και Μηνά Κακαλέτρη .- ― Το 2006: , Κυπελλούχος ερασιτεχνών Ν. Μεσσηνίας , με πρόεδρο τον Παναγιώτη Δημ. Μωραγιώργα , και προπονητές : Αντώνη Μαυρέα ,Μηνά Κακαλέτρη και Κωνσταντίνο Κρητικάκη. .- Στον τελικό : ΑΡΦΑΡΑ – ΠΕΠΑΦΛΕΣΣΑΣ Χώρας 6-0 .- Α. Π. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ΑΡΦΑΡΩΝ έτος 2007 . ―Το 2006 : ,Στην Δ΄εθνική Κατηγορία του περιφερειακού Πρωταθλήματος , στον 6ο όμιλο , με 42 βαθμούς ,ανάμεσα σε 15 ομάδες , κατετάγη έκτος 6ος .- Πρόεδρος : Αριστείδης Γ. Λαφαζόνος και Βασίλης Περικλή Σακκάς , και προπονητή : Ευστάθιο Βανηκιώτη , Νίκο Μουλατσιώτη και Νίκο Κ. Μπούρα ― Το 2007: , Στον 6ο όμιλο του περιφερειακού Πρωταθλήματος Δ΄εθνικής κατηγορίας με 42 βαθμούς κατετάγη 7ος , με πρόεδρο το Βασίλη Σακκά και προπονητή το κ. Νίκο Μουλατσιώτη .- ― ― Το 2008 : , Με πρόεδρο : τον Βασίλη Κλεομένη Σακκά , Αντιπρόεδρο: Σταμ. Ν. Σκούλικα , και προπονητές Αντώνης Μαυρέας , Πολήμερος , και Κωνσταντίνος Μητρογιανόπουλος , μετέχει για Τρίτη εν συνεχόμενη φορά στο περιφερειακό πρωτάθλημα , Δ΄εθνικής με 18 ομάδες από 16 που ήταν τα προηγούμενα χρόνια .- ~ Κατετάγη 9ος με 46 βαθμούς.- ~ - Το 2009 : Η ποδοσφαιρική ομάδα του Αστέρα Αρφαρών ,δεν δηλώνει συμμετοχή στο πρωτάθλημα Δ΄εθνικής -περιφερειακό , λόγω οικονομικών προβλημάτων , με αποτέλεσμα η ομάδα να υποβιβάζεται στην Β΄τοπική κατηγορία για την επόνη χρονιά 2009-2010.- Το σύνολο των ποδοσφαιριστών αποδεσμεύτηκαν με τους περισσότερους να πάρουν το δρόμο για Ατρόμητο Πλατύ , Εθνικό Μελιγαλά , Πάμισο Μεσσήνης κ.α. ποδοσφαιρικά Σωματεία .- { Στη φωτογραφία μας παλιό πέτρινο σπίτι πετρόκτιστο , με τον φούρνο όπου οι νοικοκυρές έψιναν πρωτίστος τον επιούσιο άρτο της οικόγενείας του κάθε σπιτικου , εκείνες τις παλιές όμορφες και αξέχαστές εποχές .} - 
ΤΟ ΠΕΛΕΚΗΤΟ του ΣΤΑΜΑΤΙΝΟΥ Για το πελεκητό το 1966 , γράφει ο τότε εν ζωή Ιωάννης Π. Μουτεβελής , Αντισυνταγματάρχης Πεζικού - Αρχιτέκτονας . Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΝ 29ην ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟ ΠΕΛΕΚΗΤΟ : ΤΟ Πελεκητό βρίσκεται σε οροπέδιο έξω από το χωριό Σταματινού και σε απόσταση 5 χιλιομέτρων . Απέχει επίσης 5 χιλιόμετρα και από το ΑΝΩ ΑΡΦΑΡΑ και ένα χιλιόμετρο από την ΔΡΟΣΕΡΗ και περιβάλλεται από οροσειρές (όρη) .- Πολύ πλησίον στο Πελεκητό διέρχεται ο δρόμος Αρφαρών -Σταματινού- Πελεκητό- Δροσερή- Κρεβάτια - Άνω Αρφαρά.- Το Πελεκητό έχει λάβει την ονομασία από μια δεξαμενή ( στέρνα ) , η οποία έχει λαξευτεί εντός του βράχου , όπου έχει πελεκηθεί ι πέτρα . Η δεξαμενή έχει τέλειο σφαιρικό σχήμα διαμέτρου περίπου 5,5 μέτρα και έχει άνωθεν κυκλικό στόμιο δια την άντληση του νερού και στον πυθμένα έχει κατασκευαστεί μικρά κοιλότητα για να συγκεντρώνονται τα βρώσιμα από τις βροχές ύδατα - νερά .- Η κοιλότητα αυτή στον πυθμένα , σε όλες τις δεξαμενές και στέρνες , λέγεται από τους ντόπιους κατοίκους«λυμπί ».-Για αυτή τη δεξαμενή υπάρχουν πολλές φήμες , λέγεται ότι είχε κατασκευαστεί για την απόκρυψη θησαυρού . Άλλη φήμη αναφέρει ότι μέσα στη δεξαμενή την είχαν για κρύπτη από τους εκάστοτε επιδρομείς -εχθρούς .- Στην περιοχή του Πελεκητού , λόγω του εξαίρετου δροσερού και ξερού κλήματος , κατά τους καλοκαιρινούς μήνες διέμεναν πάρα πολλές οικογένειες από Σταματινού και Αρφαρά .- Υπάρχουν σήμερα γύρο στα 15-20 όμορφα μικρά σπίτια , λίθινα κ.α. με κεραμοσκεπές , που έχουν εξέχουσα θέση με ωραιότατη θέα προς τον Μεσσηνιακό κάμπο και όχι μόνο . Σε αυτή την όμορφη θέα προς την Μεσσηνιακή πεδιάδα , έχει αναγερθεί το όμορφο πέτρινο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του νηστευτή. .Το εκκλησάκι είναι κεραμοσκεπές με παλαιά πεπλατυσμένα κεραμίδια .- Η λιθοδομή του ιερού ναού είναι από λίθους χωρίς καμιά επεξεργασία . Εσωτερικά ο ναός δεν έχει στέγη , αλλά καλύπτεται από θόλο , ο οποίος διατρέχει καθ΄όλο το μήκος του ιερού ναού μέχρι και του κάτω τοιχώματος του Ιερού . Εντός της εκκλησίας και στον περίβολό της επίσης συγκεντρώνονται πλήθος πιστών κάθε χρόνο , στην μνήμη τόπου Αγίου στις 29 Αυγούστου , παραμονή και ανήμερα . Η περιοχή του Πελεκητού φημίζεται από πολλά χρόνια για τα πολλά και ποικίλα άγρια χόρτα , ιδιαίτερα οι φαρμακούλες , οι τζοχοί, τα κρικελάκια , τα αγριορόδικα , οι πικραλίδες κ.π.α. - Κάθε χρόνο συρρέουν οι κάτοικοι από όλα τα πέριξ χωριά Αρφαρά, Σταματινού, Βρωμόβρυση, Μπάλα ή Πεύκο , Λευκίνη, Άνω Αρφαρά , Παλιά Βρωμόβρυση, Βελανιδιά, Άγριλος , Πήδημα , Καλαμάτα κ.τ.λ. - Μετά τη θεία λειτουργία επακολουθεί χορός , στην πλατεία όπου είναι τα τρία πηγάδια του Πελεκητού , έργα όπως λέγεται και είναι καταγραμμένο , του Θεόδωρου Σκούλικα , αρχιμάστορα και καλλιτέχνη στο κτίσιμο με πέτρα στα πηγάδια . Στην περιοχή του Πελεκητού , και στην θέση « παπαζογλαίϊκα » στα υψώματα , διατηρούν ακόμη και σήμερα πολλοί Αρφαραίοι αγροκτήματα , που τα έχουν από την εποχή που πρωτοέγινε η εγκατάσταση η εγκατάσταση των Σταματιναίων και των Αρφαραίων , στη θέση που κατοικούν σήμερα όταν κατήλθαν όλοι μαζί άνευ διακρίσεως από τα ορεινότερα σημεία αυτών των περιοχών . Είναι και αυτό ένα σημάδι της κοινής καταγωγής των Αρφαραίων και των Σταματιναίων .- Οι κατοικούντες μέχρι το 2ο Παγκόσμιο πόλεμο το Αρφαρά Μεσσηνίας , ήσαν δύο προελεύσεων , αφενός μεν οι γηγενείς που κατέβηκαν από το Άνω Αρφαρά , και αφετέρου αυτοί που ήρθαν από διάφορες άλλες περιοχές και μάλιστα χωριών που βρισκόντουσαν πλησίον του Πελεκητού .- *** Οικογένειες- ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΤΆ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΉ ΣΕΙΡΆ που κατοίκησαν στο ΑΡΦΑΡΑ μέχρι και του πολέμου 1940-41 : Εκ των εν συνεχεία κατωτέρω αναφερομένων οικογενειών -ονομάτων , άλλες οικογένειες εξακολουθούν και σήμερα να κατοικούν , να διαμένουν στο ΑΡΦΑΡΑ , και άλλες να έχουν μετοικήσει ,σε άλλα μέρη της Ελλάδας ή του εξωτερικού. Α / Επώνυμα ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΩΝ Αρφαρών , που προέρχονται από το Άνω Αρφαρά ή Πάνω Αρφαρά : : Αγγελής , Αλεξανδρόπουλος , Αργυράκης , Αρμένης , Βαλασόπουλος , Βασιλόπουλος , Γεωργούντζος, Γιαννακόπουλος , Γιαννιάς, Γιαννακούντζος, Ζαλαχώρης, Θεόκας , Θεοφάνης , Θεοφιλόπουλος , Καμαρινός , Καπράλος , Καράγιαννης , Καρμίρης , Καρτσωνας ,Κρέπης , Λαγόγιαννης , Λαφαζάνος , Λίβας , Μαγκλάρας , Ματθαίος , Μουτεβελής , Μπούρας , Μωρογιώργας , Νιάρχος , Νταραχάνης , Παπανικολάου ή Παπανικολός , Παπαϊωάννου , Παπαδόπουλος , Παναγόπουλος , Πετρόπουλος , Σταθάκης , Σκούλικας , Σούμπασης, Σουλιμάς , Τσάλτας ., ΚΑΙ Φέστας .- Β / ΕΠΩΝΥΜΑ κατοίκων των Αρφαρών που προέρχονται από διάφορες - άλλες περιοχές : Αδαμόπουλος , Αλειφέρης , Αναστασόπουλος , Αντωναίος , Βέκκος , Καρέλας , Βλαχονικολός , Γεωργακόπουλος , Γάμπας , Ζώγας , Κατσιαμπάνης , Κορομηλάς , Κοτταρίδης, Κατσόγιανης , Λεντζής , Λίγουρης , Λυμπερόπουλος , Μαλαπάνης , Μητρόπουλος , Μπαρούνης , Μπουγιουκλής ή Βουγιουκλής , Μωραγιάννης , Μανιάτης, Πανταζής , Πολυχρόνης , Πράσινος , Σωτηρόπουλος , Σακκάς, Νίκας , Τερζάκης , Τσίμπουρης , Τερψίδης , Τζιάβας , Τσιλίκας , Χριστόπουλος , Φράγκος … - Από τους κατοίκους της κωμόπολης των Αρφαρών ,πλην μεμονωμένων περιπτώσεων , άλλοι έφυγαν προς μόνιμη εγκατάσταση σε Αθήνα , Καλαμάτα , Θεσσαλονίκη , άλλες περιοχές ή οικισμούς του Νομού μας , καθώς επίσης στο Εξωτερικό Αμερική , Αυστραλία , Καναδά, Γερμανία κ.α. Πολλοί εκ των κατοίκων αυτών των μεταναστών , ακόμη και σήμερα αποτελούν συμπαγείς ομάδες στους τόπου , χώρες και περιοχές που μετεγκατασταθηκαν , οικογενειακές και σήμερα ομάδες .- *** Στις
πηγές του Αγίου Φλώρου Αρφαρών -Ν. Μεσσηνίας 2008.- {Στη φωτογραφία μας ,ένας αγρότης με τα ζώα του και μια ωραία κυρία του απολαυμβάνει την απογευματινή Αυγουστιάτικη βόλτα της στο αναπλασθέντα και αρκετά όμορφα διαμορφωθέντα χώρο των πηγών του Αγίου Φλώρου και του ποταμού Παμίσου κατά τα έτη 2007-08 }.- Είναι ένα αξιόλογο έργο του Δήμου Αρφαρών , που περιλαμβάνει πλάτους τριών και πλέον μέτρων πλακόστρωτο παιζόδρομο ,με ηλεκτροφωτισμό , παγκάκια , δενδροφύτευση , παιδική χαρά , κατά μήκος τωμ πηγών του ποταμού απόστασης πλέον των 800 μέτρων από την περιοχή-τοποθεσία Μάτια & Aντλιοστάσια , μέχρι τoυ υπεραιωνόβιου πλάτανου , του Αγίου Φλώρου . Επίσης κατα μήκος των πηγών και του ποταμού Παμίσου υπάρχει και ασφαλτοστρωμένος δρόμος πλάτους πλέον των τριών μέτρων και μήκους πλέον των 1000 μέτρων . Είναι ένα αξιόλογο και θαυμαστο έργο για να το απολαμβάνουν μικροί και μεγάλοι της περιοχής και όχι μόνον .- sns Arfara , stamos , Dentist , 2008 .- ** " Οι πληροφορίες δεν είναι Σοφία ...!!! " ***** 
Στον Άγιο Φλώρο Αρφαρών -Ν. Μεσσηνίας ,Στις πηγές του Παμίσου ποταμού και στην θέση Αλειφεραίϊκο σπίτι ή παλαιότερα Γεωργουτζαίϊκο .- Κάπου εδώ , στις όχθες των πηγών και κάτω από τους πανύψηλους ευκαλίπτους , μαζί με τις πάπιες , χίνες και νερόκοτες , μελετούσε , διάβαζε , ξεκουραζόταν , ο αήμνηστος Παναγιώτης ( Πότης) Γεωργούντζος ακαδημαϊκός και Γ. Γ. του Υπουργείου Παιδείας .- Είναι υπέροχη και θαυμαστή τοποθεσία για ένα μεσημεριανό απολαυστικό ξεκούρασμα ,μέσα στη δροσιά των πηγών του ποταμού και τον διάπλατο αρωματικό ίσκιο των πανύψηλων ευκαλύπτων .- Εκεί από την ξύλινη διαμορφωμένη εξέδρα μπορεί ο καθένας να απολαυμβάνει ην φύση ,ωατεύοντας με το καλάμι του . Είναι ένα τοπίο χωρταστικό που ξεκουράζει τον κάθε ταιαιποτημμένο .- sns Arfara -Dentist .- 2008.-** Το αίνηγμά μας : Την ημέρα στολισμένο και το βράδυ φορτωμμένο . Τι είναι ; ? Είναι το κρεβάτι ..- * " Στη ζωή μας , να ζούμε , να αγαπάμε , και να μαθαίνουμε από τις πράξεις μας & τις συμπεριφορές , τις δικές μας , αλλά και των άλλων , περπατώντας πάντα μέσα στο θαύμα τις φύσης !!!!' " Stamos, .- 
*** Στο Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών -Καλαμάτας ,επί του εθνικού δρόμου Κααμάτας -Αθηνών και στο 15ον χιλιόμετρο από την Καλαμάτα , στην οικία ( αγροικία ) του οδοντιάτρου Σταμ. Ν. Σκούλικα ,.. . {Στην φωτογραγία μας με τον μικρό Μηχαήλ-Κωνσταντίνο Α. Γάτο , που παρακολουθεί τα παιγχνίδια των μικρών γατιών του σπιτιού , και περιμένοντας να πάρει και τα φρέσκα αυγουλάκια από τις κοτούλες του σπιτιού } μια Ζεστή μέρα του Αυγούστου ,το 2008 , κατά την 10ημερη φυλοξενία , της οικογένεια του Οφθαλμιάτρου Τάσου Κ. Γάτου από την Ξάνθη . - *** " Πάντα πρέπει το όνειρο που ονομάζουμε ζωή , να είναι γλυκύτερο .. " .- < Από το σύνηθες , ας νοιώσουμε , μέσα στην πορεία της ζωής μας και το ασύνηθες .. > .- Stamos.- 
** {Στην αγροικία , (εξωχικό σπίτι) του Οδοντογιατρό Σ.Ν. Σκούλικα , στο 15ο χιλιόμετρο της Ε.Ο. Καλαμάτας -Αθηνών , στο Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών - Μεσσηνίας }, που κληρονόμος του έχει ορισθεί από τον πατέρα του ο γιός του Βλάσσιος , και που οικοδομήθηκε το 1989 , λίγο καιρό μετά από τους καταστροφικούς σεισμούς , του Σεπτεμβρίου του έτους 1986 στην Καλαμάτα .- Είναι ένα σπιτάκι όμορφο , μέσα στην καταπράσινη φύση , σε έκταση περίπου δύο στρεμμάτων , ανάμεσα στα ελαιόδεντρα , με την γεώτρησή και τα άφθονα νερά ...κ.π.α. .. *** " Η Αγάπη δεν είναι δρόμος , είναι σθμμετοχή και μοιρασιά . " ** " Μόνο ο Άνθρωπος που ρισκάρει , είναι ελεύθερος ." .- Stamos .- 
** Oικία - κατοικία από το 1989 του Οδοντιατρου Σ.Ν. Σκούλικα , στον Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών , .- ** Ο γιατρός δεν πρέπει ποτέ του , να συμπεριφέρεται σαν " τεχνικός " και να αντιμετωπίζει τους αρρώστους του σαν " αντικείμενα " , που έχουν ανάγκη επισκευής . Αλλά να θεραπεύει τους αρρώστους με τις ιατρκές του γνώσεις , και να συμπεριφέρεται σαν γιλόσοφος . Πάντα με συμπόνοια στην κατανόηση , του πόνου & τα ψυχολογικά προβλήματα του αρρώστου , με αγάπη , αξιοπρέπεια , και ε πολύ¨" ανθρωπιά " , ώστε όλες του οι φροντίδες να επιτελούν " λειτούργημα¨" .- * < Ας γνωρίζουμε όλοι μας , πως όλες οι γυναίκες είναι σαν τα θεατρικά σενάρια !!! & πως αποδοχή , σημαίνει ελευθερία του άνδρα από την γυναίκα και αντίστροφα > .- Stamos .-http://snsarfara.blogspot.com/ , http://sdentist.spaces.live.com/guestbook/ , http://my.live.com/ , .- Stamos.- 
** Στην νέα πλατεία Αρφαρών -Μεσσηνίας ( Στα παλαιά σπίτια Μουτεβελαίϊκα & Λιβαίϊκα ) , που δημιουργήθηκε επί Δημαρχίας Ιωάννη Β. Αργυράκη το 2000 , βλέπουμε {στην φωτογραφία μας , την οικία Σταμάτη Ν. Σκούλικα , που κληρονόμησε ο γιός του Βασίλειος Σ. Σκούλικας , αστυνομικός}, που ποζάρει μαζί με την μητέρα του Δέσποινα ,Θεσσαλονικιά και που κατασκευάστηκε το 2004 . Εκεί παλαιότερα ήταν τα οικίματα του Ιωάννη Ζαλαχωρη ,... ήταν το Αρτοποιείο για πολλά χρόνια , που εργαζότανε ο Νικόλαος Ηλ. Σκούλικας , που έφυγε νέος το 1958 σε ηλικία 47 ετών , από τούτη τη πρόσκαιρη ζωή , που δίνουμε σίγουρα εξετάσεις , για να πάρουμε την βάση του δέκα 10 και να μπούμε στην αληθινή , μετά θάνατον ζωή !! .-Το Αρφαρά είναι η έδρα του Δήμου Αρφαρών και βρίσκεται 18 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, έχει 1.247 κατοίκους, και καλύπτει πεδινές και ημιορεινές εκτάσεις 2.380 στεμμάτων. ** Το ΑΡΦΑΡΑ , ένα όμορφο και φιλόξενο χωριό της Μεσσηνίας ,που δημιουργήθηκε περί το 1870 μ.χ. , κατεβαίνοντας οι κάτοικοί του από το Άνω Αρφαρά , Σταματινού , Τραγόραχη , Αγιος Βασίλειος , Σκόμαρα , Λαφαζαναίϊκα , Καραγιωργαίϊκα , Καρτσωναίϊκα , Μουτεβελαίϊκα .. Σερβία ,.. Αγιος Κωνσταντίνος ,.. διαδοχικά , με το διάβα (το πέρασμα) των χρόνων .-** http://radiorock.9hz.com/ , Ακούγοντας ζωντινή μουσική .- 
*** Ο Δήμος Αρφαρών επήλθε απο την εφαρμογή του νόμου "Ιωάννης Καποδίστριας" (1998) για τους δήμους και τις κοινότητες. Ο συγκεκριμένος δήμος προέκυψε από συνένωση οκτώ (8) πρώην κοινοτήτων, Αρφαρών, Πλατέως (Μπάστα), Πηδήματος, Βελανιδιάς, Βρομόβρυσης{ Κρασοπούλα, Δρέμη & Σφεντάμι }, Αγρίλου, Αγίου Φλώρου(υπάγεται και ο συνοικισμός των Χριστοφιλέικων) και Σταματινού , { Πελεκητό & παλιά Βρωμόβρυση μαζί και με το Άνω Αρφαρά }.** www.dimosarfaron.gr/ , ιστοσελίδα ~ ΔΗΜΟΣ ΑΡΦΑΡΩΝ .- Εδρα του Δήμου είναι το Αρφαρά. Ο συνολικός πληθυσμός του δήμου με βάση την τελευταία απογραφή (2001) είναι 3.081 κάτοικοι. Η έκταση του είναι 8.671 στρεμματα. - 
*** " {Στη φωτοφραφία μας μια πανοραμική φωτογράφιση της κομόπολης των Αρφαρών ].- Ερχόμαστε από την άβυσσο και πηγαίνουμε σε μια άβυσσο . Το ενδιάμεσο διάστημα είναι - λέγεται Ζωή !! Μόνοι μας γεννιόμαστε & μόνοι μας πεθαίνουμε , κι΄ότι γεννιέται στα σίγουρα πεθαίνει .!! " . Η ζωή μας είναι αγώνας και αγωνία ...:!!!! .- Stamos.- Greece.- ** Ένα άλλο αίνηγμα : Σαμάρι έχει μα γαίδαρος δεν είναι , κέρατα έχει μα τράγος δεν είναι , γραμματικός δεν είναι , γράμματα αφήνει . Τι είναι :; ? Είναι Ο σαλλίγκαρος.- 
** Το διόροφο κτήριο του Δημαρχείου , του Δήμου Αρφαρών , όπου στο εισόγειο στεγάζεται το Αστυνομικό τμήμα ή Σταθμός Χωροφυλακής Αρφαρών & στο δεύτερα όροφο τα γραφεία του Δήμου Αρφαρών , και παλαιότερα του κοινοτηκού καταστήματος , της κοινότητας Αρφαρών .- Το κτήριο αυτό ανηγέρθηκε πρίν το 1977 και πρί της κατασκευής του πάλι παλιό διόροφο στεγαζότανε για ένα χρονικό διάστημα η Χριστιανική Ένωση Αρφαρών με βιβλιοθήκη και χώρο για σκάι & πινγκ πόγκ της τότε νεολαίας , γημιούργημα , του αξάχαστου για μας παπα-Καράγιαννη .- Δίπλα και δεξιά του κτηρίου από το 2000 , στεγόζονται τα γραφεία Ενημέρωσης του πολίτη , κτήριο ενοικιαζόμενο από τον Ηλία Γ.Σκούλ ικα .- 
** Η αναπλασθείσα παλιά μικρή πλατεία του χωριού Αρφρά ( μικρό σταυροδρόμι ) , το έτος 2007-08 , επί δημαρχείας Ανδρέα Ν. Καράγιαννη , μαζί με τον κεντρικό δρόμο α/ της Νέα πλατεία , β/ οδος Γ. Αρμένη & γ/ κεντρικός δρόμος από νέα μεγάλη πλατεία του Δήμου , μέχρι τα γραφεία του Δήμου , όπου και ο δρόμος πρός το Δ. Δ. του Πηάματος , οδός Στ. Κωστόπουλου .- Ενα ωραίο έργο με πλακόστρωση και φωτισμό .- Στη φωτογραφεία μας βλέπουμε το πλακόστρωτο της παλιάς μικρής πλατειούλας (Σταυροδρόμι ) και το δρόμο προς Άγιο Κωνσταντίνο και την νέα μεγάλη πραγματική πλατεί του Δήμου Αρφαρών .- ** Το κάκο σήμερα ανθίζει στην κοινωνία μας , γιατί το επιτρέπουν οι καλοί κι΄όχι οι ...κάλοι .. Στο καθαρό πνεύμα δεν υπάρχει " ΕΓΩ " , υπάρχει μόνο το " ΕΜΕΙΣ " .- Stamos .- ― *** Πρέπει το όνειρο , που ονομάζουμε ζωή , να είναι γλυκύτερο .Να είναι πρόγευση της αληθινής ζωής στην καθ΄ αυτό πατρίδα μας , στην οποία το ζων πνεύμα δεν θα φέρει την άλυσι του σώματος , την σκευοθήκη του χώρου , την μάστιγα των γήινων πόνων και όπου δεν θα το πιέζουν οι πειρασμοί των πολύ μικρών μας αναγκών και επιθυμιών . Ας φέρουμε με θάρρος και χωρίς γογγυσμό το φορτίο μέχρι τέλους χωρίς να λησμονούμε καθόλου εκείνον τον υψηλότερο σκοπό . Θα είμαστε γεμάτοι χαρά , όταν θα σημάνουν οι τελευταίες ΄ώρες της ζωής μας , για να αποθέσουμε το φορτίο και να βλέπουμε να φεύγει από επάνω μας κάθε τι το φθαρτό .-(Κάρολος Γκάους ).- *** Ένα ωραίο μεγάλο χωριό, σχεδόν κωμόπολη, το κάτω Αρφαρά είναι η έδρα του νεοσύστατου δήμου Αρφαρών ( με 1.350 κατοίκους, μαζί με τους συνοικισμούς 'Aνω Αρφαρά, και 'Aγιο Κωνσταντίνο). Χτισμένο αμφιθεατρικά στα βορειοανατολικά της Μεσσηνιακής πεδιάδας, στους πρόποδες της βουνοσειράς Συρόκα, σε υψόμετρο 60 μέτρων, απέχει από την Καλαμάτα 19 χλμ. 
Περιβάλλεται από ελαιώνες, συκόδεντρα και περιβόλια με οπωροφόρα, αναπτύσσεται άνετα, καθαρογραμμένο ανάμεσα στις ελιές, στις συκιές, και στα οπωροφόρα του. Η συγκρότησή του, η ανάπτυξή του σε οικονομικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής, σημειώνεται, στο δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα. Η οριστική του εγκατάσταση και το ρίζωμά του στη νέα του θέση έγινε με πολλούς αγώνες, καθώς, μετά την απελευθέρωση, τα ορεινά χωριά, όπως η Πολιανή και η Βρομόβρυση, επεκτάθηκαν προς τα νοτιοδυτικά και του κάμπου μέρη, όταν τα κτήματα εγκαταλείφθηκαν από τους Τούρκους. Φυσικά η κάθοδος των κατοίκων του 'Aνω Αρφαρά προς την σημερινή θέση είχε γίνει έναν αιώνα πριν, στην β' Τουρκοκρατία. Συγκεκριμένα υπολογίζεται, από την παράδοση, ότι πρέπει να έφθασαν οι οικιστές του 'Aνω Αρφαρά μεταξύ 1635 - 1690 εγκαταλείποντας άγνωστο ποιόν γειτονικό ίσως τόπο. Λίγες δεκαετίες αργότερα, ανάμεσα στις δυό χαράδρες της Δροσερής και του Σταματινού οι Αρφαραίοι, τρύπωσαν για να βρούν λύση προς τον κάμπο, σ' αυτές τις εκτάσεις που κανείς δεν καλλιεργούσε (από τον 'Aγιο Βασίλειο μέχρι το βάλτο ήταν δάσος από δρύς). Η περιοχή του πρώτου οικισμού, σε υψόμετρο 750 μέτρων, συνόρευε βόρεια με την περιοχή του Μπάλα, την Παλιά Βρομόβρυση, το 'Aκοβο, και νοτιοανατολικά με την Πολιανή. Νοτιοδυτικά με τον ορεινό όγκο της Βελανιδιάς, δυτικά με τις πλαγιές των Νομίων και βορειοδυτικά έφτανε τα βουνά της Κρασοπούλας. Στο κέντρο είχε την κορυφή του Προφήτη Ηλία (1.273 μέτρα υψόμετρο). Γρήγορα οι κάτοικοι, που δεν τους αρκούσε πια αυτό το απόμονο άγονο πρωτορίζωμα, σκέφτηκαν να γλιτώσουν πιάνοντας τις βουνοπλαγιές δυτικά, έχοντας πάντα με προσδοκία τα βλέμματά τους προς τον κάμπο. Αυτή η ευρύτερη ορεινή περιοχή του 'Aνω Αρφαρά στάθηκε από αιώνες ένα πεδίο συγκρούσεων, αγώνων, και σφαγών. Από τις γνωστότερες καταστροφές της περιοχής 'Aμφειας (Κόκκαλα) είναι αυτή του 1460 από τον Μωάμεθ τον Κατακτητή, που κατάσφαξε τους υπερασπιστές του Κάστρου της Ωριάς, και ερήμωσε την περιοχή. Ανάμεσα στους οικισμούς που καταστράφηκαν ήταν μια πεδινή εύφορη αμπελόφυτη έκταση - ανάμεσα σε 'Aνω Αρφαρά και 'Aκοβο - η Κλόγκοβα, όπου φαίνονται τα ίχνη της καταστροφής του παλιού οικισμού. Σύμφωνα με την διοικητική διαίρεση της περιοχής κατά την β' ενετική κατοχή, που αναφέρεται από τον περιηγητή ιερέα 'Aντώνιο Πασίφικο, στην περιοχή μνημονεύονται και τα άνω Αρφαρά. Όταν άρχιζε να αναπτύσσεται το χωριό Αρφαρά μέσα στο 18ο αιώνα, η τόσο επώδυνη για την Πελοπόννησο επανάσταση του 1770 ανέκοψε και την πρόοδο του Κάτω Αρφαρά που οι κάτοικοί του αναγκάστηκαν να καταφύγουν πάλι στο πάνω χωριό. Ύστερα, μετά την εξολόθρευση των Αλβανών, ξανάρχισαν να κατεβαίνουν προς τον κάμπο. Στην Επανάσταση του '21 οι Αρφαριώτες πολέμησαν μαζί με τους Λεονταρίτες, καθώς ανήκαν στην περιοχή. Μαζί με τον Παπαφλέσσα, τον Αναγνωσταρά, το Νικηταρά - τα πρωτοπαλίκαρα της Πολιανής, του Δυρραχίου και της Αλαγονίας. Μετά την απελευθέρωση οι Αρφαριώτες διεκδίκησαν με πείσμα τα κτήματα που ήταν πέρα από τη δημόσια οδό, και τελικά τα πήραν. Καθώς ήταν και φιλόπονοι, ολοένα στεριώνουν στη νέα θέση. Από το 1845-1860 χτίζονται στο Κάτω Αρφαρά μεγάλα διώροφα σπίτια ενός χωριού που μεταβάλει την κτηνοτροφική του οικονομία σε γεωργική και βιοτεχνική. Το 1857 έχει γίνει το μεγαλύτερο κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Το χωριό έγινε κωμόπολη. Και σήμερα ξεχωρίζει στη μορφή και στη πολιτισμένη κοινωνική ανέλιξη. Το Αρφαρά κρατήθηκε συγκροτημένο και παράδειγμα προκοπής, στις δε τελευταίες δεκαετίες έδοσε αρκετούς επιστήμονες, ανθρώπους των γραμμάτων, εμπόρους και επιχειρηματίες. Το 1870 θεμελιώνεται και αποπερατώνεται το1879 ο περικαλλής καθεδρικός ναός των Αγίων Θεοδώρων. Ο μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός των Αγίων Θεοδώρων Αρφαρών είναι πραγματικό στολίδι και χτίστηκε το έτος 1834, όταν μετοίκησαν οι κάτοικοι του 'Aνω Αρφαρά στη σημερινή έδρα του Δήμου. Η θολωτή στέγη του στηρίζεται σε 8 κίονες με ανάγλυφα κιονόκρανα. Μεγάλο τοπικό θρησκευτικό πανηγύρι γίνεται κατά την διάρκεια της γιορτής των Αγίων Θεοδώρων. Ο 'Aγιος Βασίλειος είναι ο παλιός μητροπολιτικός ναός. Χτίστηκε κατά την μετοίκηση των κατοίκων του 'Aνω Αρφαρά στο Κάτω Αρφαρά το 1838 όπως μαρτυρείται από λίθινη πλάκα εντοιχισμένη στο μεσημβρινο παράθυρο του ιερού. Ο Προφήτης Ηλίας έχει χτιστεί πάνω σε λόφο στη νότια πλευρά των Αρφαρών που δεσπόζει της περιοχής και παρέχει ωραία θέα του κάμπου και των βουνών της νοτιοδυτικής Μεσσηνίας. Αριθμεί ζωή ενός αιώνα, και έχει κτήτορα τον Ηλία Μπούρα (Μπουρολιά). Έχει πολύχρωμο μωσαϊκό δάπεδο και καλαίσθητο τέμπλο. Εδώ υπάρχει και το ησυχαστήριο Καλογριών που ασχολούνται με την υφαντική.
Ο Ιερός Ναός της Αναστάσεως στον Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών , έργο του Καθηγητού της Φιλοσσοφίας του ΠανεπιστημίουΑθηνών , Κων. Γεωργ, ιερεως Νιάρχου , το έτος 2001 .- Κλόγκοβα Μεταξύ του οικισμού άνω Αρφαρά βορειοανατολικά και του Ακόβου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης Κλόγκοβας, κοντά στους πρόποδες του βουνού "Ρεκατσιάνα" Αρφαραίικος Αι-Λιάς και σε τοποθεσία επί λεκανοπεδίου που γύρω-γύρω περικλείεται από χαμηλούς λοφίσκους, στα σύνορα των νομών Μεσσηνίας - Αρκαδίας. Δεν γνωρίζουμε το πώς και πότε καταστράφηκε και από ποιους επιδρομείς, Ενετούς, Φράγκους η Τούρκους. Μετέπειτα κατοικείτο από τους χωρικούς των 'Aνω και Κάτω Αρφαρών, όπου έμειναν εκεί για πολλούς αιώνες χτίζοντας καλύβια-μαντριά και στάνες αιγοπροβάτων, μεταβάλοντας την περιοχή σε αγροκτήματα, αμπέλια και βοσκοτόπια. Στα γύρω χωράφια εντοπίσθηκαν καλοδουλεμένες κεραμίδες, όστρακα από λεπτά αγγεία και καθαρό πηλό των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων. Επίσης ανευρέθησαν όστρακα τροχοειδή με ραβδώσεις των παλαιοχριστιανικών και βυζαντινών χρόνων. Κατά την τοπική παράδοση στην Κλόγκοβα υπήρξε μεγάλη πόλη (ολόκληρο βασίλειο), και με βάση τα ανευρεθέντα αντικείμενα, κατάλοιπα εγκαταστάσεων κλπ. Εκεί υπήρξε μικρή αγροτική εγκατάσταση των ρωμαικών χρόνων (2ος με 4ο μ.Χ.αιώνα), τα βυζαντινά και τα υστερότερα χρόνια. Γενικά η θέση της Κλόγκοβας, το έδαφος και τα γύρω πηγάδια αποτελούσαν ιδανικό τόπο για αγροτική εγκατάσταση. Ο Καθεδρικός ναός της Κλόγκοβας, η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, είναι σχέδιο Βυζαντινού Ρυθμού στο δε ιερό και μάλλον στο χώρο της Αγίας Τράπεζας είναι τώρα φυτρωμένο ένα θεόρατο δέντρο βελανιδιάς. Στο κέντρο του λεκανοπεδίου επί μικρού εδαφικού εξάρματος διατηρείται το ερείπιο του Αγίου Γεωργίου, μονόκλιτου ναού με ημικυκλική αψίδα και τοιχοδομία τουλάχιστον Τουρκοκρατίας 'Aλλες ακόμη εκκλησίες Βυζαντινού επίσης ρυθμού είναι: ο 'Aγιος Δημήτριος, ο 'Aγιος Ανδρέας και άλλες που δεν ξέρουμε σε ποιους Αγίους ήταν αφιερωμένες Το παραδοσιακό κέντρο της πόλης είναι μια γειτονιά Παραδοσιακά μαγαζιά, καφενεία, ουζερί, καφετέριες και πεζόδρομοι συνδυασμένα με τα παλιά κτίρια, δίνουν ένα ξεχωριστό συναίσθημα στον επισκέπτη Το Δημαρχείο είναι ανοικτό από τις 08.30 έως 14.30 καθημερινά εκτός Κυριακής Ένα παραδοσιακό λιοτρίβι (ιδιοκτησίας του Δήμου) μετατρέπεται σε Λαογραφικό μουσείο και αίθουσα δημοτικών συνεδριάσεων. Το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών Το κτίριο που στεγάζεται το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι. Στο χώρο του αθλητισμού, γήπεδο, ομάδα. Πολιτιστικές εκδηλώσεις Ο 'Aγιος Κωνσταντίνος είναι συνοικισμός των Αρφαρών και βρίσκεται επί του κεντρικού δρόμου Καλαμάτας - Τριπόλεως. Υπάρχει ακόμη το "μπεζεστένι" όπου παλιότερα γινόταν μεγάλη εμποροπανήγυρις την ημέρα γιορτής του Αγίου Κωνσταντίνου. Απέχει 1,5 χλμ. από τα Αρφαρά. Ο οικισμός 'Aνω Αρφαρά βρίσκεται εις τους λόφους των νοτίων εκβολών του βουνού Μακρυπλαγίου σε υψόμετρο 750 μέτρων και απέχει 3 χλμ. από την Πολιανή και 17χλμ από τα Αρφαρά. Κατά την βενετοκρατία, όπως αναφέρεται σε σύγγραμμα του βενετού κληρικού Πιερ Αντόνιο Πασίφικο (1699), υπαγόταν διοικητικά στο Λεοντάρι, ενώ το Πήδημα στην Καλαμάτα. Στην Τουρκοκρατία ήταν φωλιά κλεφταρματολισμού. Στολίδι του χωριού είναι ο παμπάλαιος μητροπολιτικός ναός της Αγίας Παρασκευής, βυζαντινού ρυθμού, με τρούλο από μελιγκονόπετρα. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, δίπλα σε ένα θεόρατο πλατάνι, φυτεμένο το 1908. Τον ίδιο χώρο κοσμεί μια εξαιρετικά επιμελημένη κατασκευή παραδοσιακού πηγαδιού. 
*** Ο Οδντίατρος ΣΝΣκούλικας στο γραφείο του στο Κ.Υ. Μελιγαλα το 2008 .- 
*** Ώρα εργασίας , στο χειρουργείο .- ** Η θεώρηση της φύσης χαρίζει μια πρόγευση της ουρανίου ευδαιμονίας , μια διαρκή χαρά της ψυχής και μια αρχή για το πλήρες ξεδίψασμά της , που θα είναι η υψηλότερα κορυφή της ανθρώπινης ευτυχίας .- Όσο συμμετέχει σε αυτό η ψυχή , τόσο ξυπνά από μια βαθιά νάρκη που βαδίζει στο φως , λησμονεί τον εαυτόν της και οδηγεί τη ζωή της σε μια ουράνια γη ή σε ένα επίγειο ουρανό .( Κάραλος Λιναίος ).- 
***** *** Οι Άγιοι Θεόδωροι των Αρφαρών~ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ των ΑΓΙΩΝ Θεοδώρων ΑΡΦΑΡΩΝ : Ο Ιερός Ναός αποπερατώθηκε το έτος 1879 , όπως αναγράφεται στο παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης , με την επιμέλεια του τότε Αρφαραίου Βουλευτή κ. Δημητρίου Καρτσωνα.- Δεν γνωρίζουμε πότε άρχισε η ανοικοδόμηση του Ναού , αλλά υποθέτουμε ότι θα διήρκεσε αρκετά χρόνια λόγω του Μεγάλου μεγέθους σε κτίσμα του Ι.Ναού .- Άλλες λεπτομέριες δεν είναι γνωστές , σχετικά με την ανέγερσήτου .- Έτσι υποθέτουμε ότι η επιμέλεια του Βουλευτή , ο οποίος κατά διαστήματα διετέλεσε και Δήμαρχος Αμφείας , συνίστατο στη λήψη της απόφασης για την ανέγερση και στη συγκέντρωση των αναγκαίων χρημάτων και υλικών , με την άμεση συμπαράσταση όλων των Αρφαραίων .- Τα αναγκαία προφανώς έγιναν το έτος 1879 από τον τότε Μητροπολίτη Μεσσηνίας .- Ο ρυθμός του Ναού είναι βυζαντινός με ένα κλίτος και μεγαλοπρεπή τρούλο.- Αρχικά ο Ναός δεν είχε Πρόναο και το καμπαναριό υψωνόταν στο νοτιοδυτικό άκρο του Ναού .- Ο Πρόναος και το σημερινό καμπαναριό κατασκευάσθηκαν μετάπειτα κατά το έτος 1954.- 
*** Στις πηγές του Δ.Δ ΠΗΔΉΜΑΤΟΣ ΑΡΦΑΡΏΝ , του ποταμού Άρη , στο εξωχικό κέντρο Παναγ. Ηλ. Δημόπουλου , " ο Μήλος " , με τον Νερόμυλο και την Νεροτρυβή , εκεί που συλλέγονται τα νερά για την ύδρευση της πόλης ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ .- Είναι μια ιδανική περιοχή για εκδρομή , για μια καλοκαιρινή ξεκούραση , για ένα ωραία και νόστημο αυτοσερβιρώμμενο φαγητό , για μια αναζοωγόνηση μικρών και μεγάλων στην καθημερινότητα των προβληματων , της δουλιάς κ.α. της ζωής μας .- Εδώ είναι τα μιναδικά ιδιόκτητ νερά -πηγές στην Ελλάδα , που δώρησαν στον Θεόδωρο Κολοκοτρόνη , για την προσφορά του στους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821 .- 
*** Στις φωτογραφίες βλέπουμε τις αναπλαθέντες και διαμορφωθέντες πηγές , στο Πήδημα Αρφαρών - Μεσσηνίας ,εκεί κάτω από το Κάστρο του Πήδήματος και δίπλα από το παλαιό νταμάρι.- Από αυτές τις πηγές του Άρη ποταμού υδροδωτούνται τα Δ.Δ. του Δήμου Αρφαρών και η πόλη της Καλαμάτας .- *** " Ο ήλιος φωτίζει τα σώματα τα , η δε σοφία τις ψυχές .Ο κόσμος είναι ένα ανάκτορο της σοφίας του Υψίστου . Ο Θεός άναψε κάθε μία ψυχή με το δικό του πυρ . Έτσι λάμπουν όλοι οι άνθρωποι με τη σοφία του σε αυτό το θέατρο , όπως ο Θεός τους έπλασε .-Μερικούς τους έκανε μεγάλα φώτα , σε άλλους μικρά " .-(Κάρλος Λιναίος ) .- 
*** Παιδική χαρά - παιδότοπος στη Σκόμαρα του Δήμου Αρφαρών , ένα έργο του Δήμου την περίοδο 2000-04 .- Στο βάθος της φωτογραγίας , μπορούμε να διακρίνουμε πάνω στο βουνό , το εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους .- 
*** Στην φωτογραφία μας μια άποψη της κεντρικής πλατείας των Αρφαρών , από ψηλά .- ***― Όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτόν του , τότε δεν μπορεί να βοηθήσει και τους άλλους .-Οι μοναχοί φεύγουν στα όρη για να σώσουν την ψυχή τους ,και αφήνουν όλο το κοινωνικό έργο στους ιερωμένους .-Όταν μιλάνε οι ιερείς, τα λόγια πηγαίνουν στα αυτιά των ανθρώπων , όταν όμως μιλούν οι μοναχοί , τότε τα λόγια πρώτα πηγαίνουν στο αυτί του θεού και μετά φτάνουν στο αυτί του ανθρώπου .- Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο θεός τη γνωρίζει . Όταν σε μια χώρα πέσει πολλή αμαρτία , τότε και τα πολιτικά πράγματα πάνε στραβά . Όταν δενόμαστε με πρόσωπα και με πράγματα, αρρωσταίνουμε. (Γέροντας Πορφύριος). 
*** Δ.Δ Αγίου Φλώρου του Δήμου Αρφαρών , Ο 'Aγιος Φλώρος είναι ένα χωριό 294 κατοίκων με πανέμορφη βλάστηση, 20 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας και μόνο 3 χλμ βορειοδυτικά του Αρφαρά, χτισμένο στις όχθες του ποταμού Παμίσου. Εϊναι πεδινή περιοχή με έκταση 820 στρεμμάτων .- Στην φωτογραφία μας , στις πηγές κοντά στον υπεραιωνόβιο πλάτανο , του Αγίου Φλώρου , σημείο αναφοράς για συναντήσεις και για στάση για καφέ ή για ξεκούραση . Από το εθνικό δρόμο διέρχονται 8000 τροχοφόρα ημερεσίως , σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που συλλέχθηκαν .- 
***Στο βορειοανατολικό άκρο της Μεσσηνιακής πεδιάδας σε απόσταση 18 χλμ. από την Καλαμάτα και 3 χλμ. από το Αρφαρά βρίσκεται το δ.δ. του Αγίου Φλώρου (294 κάτοικοι). Λίγα χωριά στη Μεσσηνία είναι τόσο γνωστά όσο ο 'Aγιος Φλώρος. Το πρώτο μεγάλο χωριό στο κατέβασμα για Μεσσηνία πέρασμα - σταθμός. Εκεί οι πηγές του Παμίσου, εκεί το ιστορικό πλατάνι του. Ένα χωριό που σχεδόν αγνοούμε το εσωτερικό του. Τόσο κρατάει τον ταξιδιώτη η υπόσχεση μιας μικρής γαλήνιας διακοπής του ταξιδιού, εκεί κατάδρομα, στο δροσερότερο ίσκιο της διαδρομής. Εκεί που όλες οι αισθήσεις συλλειτουργούν και συγκινούνται καθώς σαν ένα θαύμα του νερού, μιας χθόνιας θεότητας "επιφάνεια", σαρκώνεται σαν παρουσία, στη μορφή του παμμέγιστου πλάτανου.
Ένα ιερό πανάρχαιο ποτάμι διαστέλλει τον κορμό του, μεταγγίζοντας στις φλέβες του δέντρου τη ζωοδότειρα δύναμή του. "Στο δρόμο από τη Θουρία προς την Αρκαδία υπάρχουν οι πηγές του Παμίσου όπου μικρά παιδιά βρίσκουν γατρειά". (Παυσανίας Μεσσηνιακά: IV, 31-4). Η Προδωρική λατρεία του ποτάμιου Θεού Παμίσου, με τα χρόνια επαναφέρθηκε από τους Δωριείς ηγεμόνες, όπως και άλλες - του Ιθωμάτα και του Μαχάονα. Του Παμίσου ξανανέωσε ο Συβότας, και όρισε γιορτή και θυσία στις πηγές του. Ο Πάμισος, προελληνικό το όνομά του, όπως ίσως και η λατρεία του, λατρευόταν σαν θεός θεραπευτής. Προς βορρά του χωριού βρίσκεται ο μικρός δωρικός ναός του Παμίσου, που ανασκάφθηκε από τον Natan Valmin το 1934.
Στο εσωτερικό του, και σε βάθος 1,55μ. βρέθηκαν ένα πλήθος αναθήματα που θεωρήθηκαν σαν "βόθρος προσφορών". Εκεί πρέπει να ρίχνονταν τα ειδώλια και τα' άλλα τάματα μέσα σε κάποια πηγή "μάτι" για το καλόπιασμα του θεού. 
ΤΟ ΠΕΛΕΚΗΤΟ του ΣΤΑΜΑΤΙΝΟΥ Για το πελεκητό το 1966 , γράφει ο τότε εν ζωή Ιωάννης Π. Μουτεβελής , Αντισυνταγματάρχης Πεζικού - Αρχιτέκτονας . Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΝ 29ην ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟ ΠΕΛΕΚΗΤΟ : ΤΟ Πελεκητό βρίσκεται σε οροπέδιο έξω από το χωριό Σταματινού και σε απόσταση 5 χιλιομέτρων . Απέχει επίσης 5 χιλιόμετρα και από το ΑΝΩ ΑΡΦΑΡΑ και ένα χιλιόμετρο από την ΔΡΟΣΕΡΗ και περιβάλλεται από οροσειρές (όρη) .- Πολύ πλησίον στο Πελεκητό διέρχεται ο δρόμος Αρφαρών -Σταματινού- Πελεκητό- Δροσερή- Κρεβάτια - Άνω Αρφαρά.- Το Πελεκητό έχει λάβει την ονομασία από μια δεξαμενή ( στέρνα ) , η οποία έχει λαξευτεί εντός του βράχου , όπου έχει πελεκηθεί ι πέτρα . Η δεξαμενή έχει τέλειο σφαιρικό σχήμα διαμέτρου περίπου 5,5 μέτρα και έχει άνωθεν κυκλικό στόμιο δια την άντληση του νερού και στον πυθμένα έχει κατασκευαστεί μικρά κοιλότητα για να συγκεντρώνονται τα βρώσιμα από τις βροχές ύδατα - νερά .- Η κοιλότητα αυτή στον πυθμένα , σε όλες τις δεξαμενές και στέρνες , λέγεται από τους ντόπιους κατοίκους«λυμπί ».-Για αυτή τη δεξαμενή υπάρχουν πολλές φήμες , λέγεται ότι είχε κατασκευαστεί για την απόκρυψη θησαυρού . Άλλη φήμη αναφέρει ότι μέσα στη δεξαμενή την είχαν για κρύπτη από τους εκάστοτε επιδρομείς -εχθρούς .- Στην περιοχή του Πελεκητού , λόγω του εξαίρετου δροσερού και ξερού κλήματος , κατά τους καλοκαιρινούς μήνες διέμεναν πάρα πολλές οικογένειες από Σταματινού και Αρφαρά .- Υπάρχουν σήμερα γύρο στα 15-20 όμορφα μικρά σπίτια , λίθινα κ.α. με κεραμοσκεπές , που έχουν εξέχουσα θέση με ωραιότατη θέα προς τον Μεσσηνιακό κάμπο και όχι μόνο . Σε αυτή την όμορφη θέα προς την Μεσσηνιακή πεδιάδα , έχει αναγερθεί το όμορφο πέτρινο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του νηστευτή. .Το εκκλησάκι είναι κεραμοσκεπές με παλαιά πεπλατυσμένα κεραμίδια .- Η λιθοδομή του ιερού ναού είναι από λίθους χωρίς καμιά επεξεργασία . Εσωτερικά ο ναός δεν έχει στέγη , αλλά καλύπτεται από θόλο , ο οποίος διατρέχει καθ΄όλο το μήκος του ιερού ναού μέχρι και του κάτω τοιχώματος του Ιερού . Εντός της εκκλησίας και στον περίβολό της επίσης συγκεντρώνονται πλήθος πιστών κάθε χρόνο , στην μνήμη τόπου Αγίου στις 29 Αυγούστου , παραμονή και ανήμερα . Η περιοχή του Πελεκητού φημίζεται από πολλά χρόνια για τα πολλά και ποικίλα άγρια χόρτα , ιδιαίτερα οι φαρμακούλες , οι τζοχοί, τα κρικελάκια , τα αγριορόδικα , οι πικραλίδες κ.π.α. - Κάθε χρόνο συρρέουν οι κάτοικοι από όλα τα πέριξ χωριά Αρφαρά, Σταματινού, Βρωμόβρυση, Μπάλα ή Πεύκο , Λευκίνη, Άνω Αρφαρά , Παλιά Βρωμόβρυση, Βελανιδιά, Άγριλος , Πήδημα , Καλαμάτα κ.τ.λ. - Μετά τη θεία λειτουργία επακολουθεί χορός , στην πλατεία όπου είναι τα τρία πηγάδια του Πελεκητού , έργα όπως λέγεται και είναι καταγραμμένο , του Θεόδωρου Σκούλικα , αρχιμάστορα και καλλιτέχνη στο κτίσιμο με πέτρα στα πηγάδια . Στην περιοχή του Πελεκητού , και στην θέση « παπαζογλαίϊκα » στα υψώματα , διατηρούν ακόμη και σήμερα πολλοί Αρφαραίοι αγροκτήματα , που τα έχουν από την εποχή που πρωτοέγινε η εγκατάσταση η εγκατάσταση των Σταματιναίων και των Αρφαραίων , στη θέση που κατοικούν σήμερα όταν κατήλθαν όλοι μαζί άνευ διακρίσεως από τα ορεινότερα σημεία αυτών των περιοχών . Είναι και αυτό ένα σημάδι της κοινής καταγωγής των Αρφαραίων και των Σταματιναίων .- Οι κατοικούντες μέχρι το 2ο Παγκόσμιο πόλεμο το Αρφαρά Μεσσηνίας , ήσαν δύο προελεύσεων , αφενός μεν οι γηγενείς που κατέβηκαν από το Άνω Αρφαρά , και αφετέρου αυτοί που ήρθαν από διάφορες άλλες περιοχές και μάλιστα χωριών που βρισκόντουσαν πλησίον του Πελεκητού .- *** Οικογένειες- ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΤΆ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΉ ΣΕΙΡΆ που κατοίκησαν στο ΑΡΦΑΡΑ μέχρι και του πολέμου 1940-41 : Εκ των εν συνεχεία κατωτέρω αναφερομένων οικογενειών -ονομάτων , άλλες οικογένειες εξακολουθούν και σήμερα να κατοικούν , να διαμένουν στο ΑΡΦΑΡΑ , και άλλες να έχουν μετοικήσει ,σε άλλα μέρη της Ελλάδας ή του εξωτερικού. Α / Επώνυμα ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΩΝ Αρφαρών , που προέρχονται από το Άνω Αρφαρά ή Πάνω Αρφαρά : : Αγγελής , Αλεξανδρόπουλος , Αργυράκης , Αρμένης , Βαλασόπουλος , Βασιλόπουλος , Γεωργούντζος, Γιαννακόπουλος , Γιαννιάς, Γιαννακούντζος, Ζαλαχώρης, Θεόκας , Θεοφάνης , Θεοφιλόπουλος , Καμαρινός , Καπράλος , Καράγιαννης , Καρμίρης , Καρτσωνας ,Κρέπης , Λαγόγιαννης , Λαφαζάνος , Λίβας , Μαγκλάρας , Ματθαίος , Μουτεβελής , Μπούρας , Μωρογιώργας , Νιάρχος , Νταραχάνης , Παπανικολάου ή Παπανικολός , Παπαϊωάννου , Παπαδόπουλος , Παναγόπουλος , Πετρόπουλος , Σταθάκης , Σκούλικας , Σούμπασης, Σουλιμάς , Τσάλτας ., ΚΑΙ Φέστας .- Β / ΕΠΩΝΥΜΑ κατοίκων των Αρφαρών που προέρχονται από διάφορες - άλλες περιοχές : Αδαμόπουλος , Αλειφέρης , Αναστασόπουλος , Αντωναίος , Βέκκος , Καρέλας , Βλαχονικολός , Γεωργακόπουλος , Γάμπας , Ζώγας , Κατσιαμπάνης , Κορομηλάς , Κοτταρίδης, Κατσόγιανης , Λεντζής , Λίγουρης , Λυμπερόπουλος , Μαλαπάνης , Μητρόπουλος , Μπαρούνης , Μπουγιουκλής ή Βουγιουκλής , Μωραγιάννης , Μανιάτης, Πανταζής , Πολυχρόνης , Πράσινος , Σωτηρόπουλος , Σακκάς, Νίκας , Τερζάκης , Τσίμπουρης , Τερψίδης , Τζιάβας , Τσιλίκας , Χριστόπουλος , Φράγκος … - Από τους κατοίκους της κωμόπολης των Αρφαρών ,πλην μεμονωμένων περιπτώσεων , άλλοι έφυγαν προς μόνιμη εγκατάσταση σε Αθήνα , Καλαμάτα , Θεσσαλονίκη , άλλες περιοχές ή οικισμούς του Νομού μας , καθώς επίσης στο Εξωτερικό Αμερική , Αυστραλία , Καναδά, Γερμανία κ.α. Πολλοί εκ των κατοίκων αυτών των μεταναστών , ακόμη και σήμερα αποτελούν συμπαγείς ομάδες στους τόπου , χώρες και περιοχές που μετεγκατασταθηκαν , οικογενειακές και σήμερα ομάδες .- *** Στις
πηγές του Αγίου Φλώρου Αρφαρών -Ν. Μεσσηνίας 2008.- {Στη φωτογραφία μας ,ένας αγρότης με τα ζώα του και μια ωραία κυρία του απολαυμβάνει την απογευματινή Αυγουστιάτικη βόλτα της στο αναπλασθέντα και αρκετά όμορφα διαμορφωθέντα χώρο των πηγών του Αγίου Φλώρου και του ποταμού Παμίσου κατά τα έτη 2007-08 }.- Είναι ένα αξιόλογο έργο του Δήμου Αρφαρών , που περιλαμβάνει πλάτους τριών και πλέον μέτρων πλακόστρωτο παιζόδρομο ,με ηλεκτροφωτισμό , παγκάκια , δενδροφύτευση , παιδική χαρά , κατά μήκος τωμ πηγών του ποταμού απόστασης πλέον των 800 μέτρων από την περιοχή-τοποθεσία Μάτια & Aντλιοστάσια , μέχρι τoυ υπεραιωνόβιου πλάτανου , του Αγίου Φλώρου . Επίσης κατα μήκος των πηγών και του ποταμού Παμίσου υπάρχει και ασφαλτοστρωμένος δρόμος πλάτους πλέον των τριών μέτρων και μήκους πλέον των 1000 μέτρων . Είναι ένα αξιόλογο και θαυμαστο έργο για να το απολαμβάνουν μικροί και μεγάλοι της περιοχής και όχι μόνον .- sns Arfara , stamos , Dentist , 2008 .- ** " Οι πληροφορίες δεν είναι Σοφία ...!!! " ***** 
Στον Άγιο Φλώρο Αρφαρών -Ν. Μεσσηνίας ,Στις πηγές του Παμίσου ποταμού και στην θέση Αλειφεραίϊκο σπίτι ή παλαιότερα Γεωργουτζαίϊκο .- Κάπου εδώ , στις όχθες των πηγών και κάτω από τους πανύψηλους ευκαλίπτους , μαζί με τις πάπιες , χίνες και νερόκοτες , μελετούσε , διάβαζε , ξεκουραζόταν , ο αήμνηστος Παναγιώτης ( Πότης) Γεωργούντζος ακαδημαϊκός και Γ. Γ. του Υπουργείου Παιδείας .- Είναι υπέροχη και θαυμαστή τοποθεσία για ένα μεσημεριανό απολαυστικό ξεκούρασμα ,μέσα στη δροσιά των πηγών του ποταμού και τον διάπλατο αρωματικό ίσκιο των πανύψηλων ευκαλύπτων .- Εκεί από την ξύλινη διαμορφωμένη εξέδρα μπορεί ο καθένας να απολαυμβάνει ην φύση ,ωατεύοντας με το καλάμι του . Είναι ένα τοπίο χωρταστικό που ξεκουράζει τον κάθε ταιαιποτημμένο .- sns Arfara -Dentist .- 2008.-** Το αίνηγμά μας : Την ημέρα στολισμένο και το βράδυ φορτωμμένο . Τι είναι ; ? Είναι το κρεβάτι ..- * " Στη ζωή μας , να ζούμε , να αγαπάμε , και να μαθαίνουμε από τις πράξεις μας & τις συμπεριφορές , τις δικές μας , αλλά και των άλλων , περπατώντας πάντα μέσα στο θαύμα τις φύσης !!!!' " Stamos, .- 
*** Στο Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών -Καλαμάτας ,επί του εθνικού δρόμου Κααμάτας -Αθηνών και στο 15ον χιλιόμετρο από την Καλαμάτα , στην οικία ( αγροικία ) του οδοντιάτρου Σταμ. Ν. Σκούλικα ,.. . {Στην φωτογραγία μας με τον μικρό Μηχαήλ-Κωνσταντίνο Α. Γάτο , που παρακολουθεί τα παιγχνίδια των μικρών γατιών του σπιτιού , και περιμένοντας να πάρει και τα φρέσκα αυγουλάκια από τις κοτούλες του σπιτιού } μια Ζεστή μέρα του Αυγούστου ,το 2008 , κατά την 10ημερη φυλοξενία , της οικογένεια του Οφθαλμιάτρου Τάσου Κ. Γάτου από την Ξάνθη . - *** " Πάντα πρέπει το όνειρο που ονομάζουμε ζωή , να είναι γλυκύτερο .. " .- < Από το σύνηθες , ας νοιώσουμε , μέσα στην πορεία της ζωής μας και το ασύνηθες .. > .- Stamos.- 
** {Στην αγροικία , (εξωχικό σπίτι) του Οδοντογιατρό Σ.Ν. Σκούλικα , στο 15ο χιλιόμετρο της Ε.Ο. Καλαμάτας -Αθηνών , στο Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών - Μεσσηνίας }, που κληρονόμος του έχει ορισθεί από τον πατέρα του ο γιός του Βλάσσιος , και που οικοδομήθηκε το 1989 , λίγο καιρό μετά από τους καταστροφικούς σεισμούς , του Σεπτεμβρίου του έτους 1986 στην Καλαμάτα .- Είναι ένα σπιτάκι όμορφο , μέσα στην καταπράσινη φύση , σε έκταση περίπου δύο στρεμμάτων , ανάμεσα στα ελαιόδεντρα , με την γεώτρησή και τα άφθονα νερά ...κ.π.α. .. *** " Η Αγάπη δεν είναι δρόμος , είναι σθμμετοχή και μοιρασιά . " ** " Μόνο ο Άνθρωπος που ρισκάρει , είναι ελεύθερος ." .- Stamos .- 
** Oικία - κατοικία από το 1989 του Οδοντιατρου Σ.Ν. Σκούλικα , στον Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών , .- ** Ο γιατρός δεν πρέπει ποτέ του , να συμπεριφέρεται σαν " τεχνικός " και να αντιμετωπίζει τους αρρώστους του σαν " αντικείμενα " , που έχουν ανάγκη επισκευής . Αλλά να θεραπεύει τους αρρώστους με τις ιατρκές του γνώσεις , και να συμπεριφέρεται σαν γιλόσοφος . Πάντα με συμπόνοια στην κατανόηση , του πόνου & τα ψυχολογικά προβλήματα του αρρώστου , με αγάπη , αξιοπρέπεια , και ε πολύ¨" ανθρωπιά " , ώστε όλες του οι φροντίδες να επιτελούν " λειτούργημα¨" .- * < Ας γνωρίζουμε όλοι μας , πως όλες οι γυναίκες είναι σαν τα θεατρικά σενάρια !!! & πως αποδοχή , σημαίνει ελευθερία του άνδρα από την γυναίκα και αντίστροφα > .- Stamos .-http://snsarfara.blogspot.com/ , http://sdentist.spaces.live.com/guestbook/ , http://my.live.com/ , .- Stamos.- 
** Στην νέα πλατεία Αρφαρών -Μεσσηνίας ( Στα παλαιά σπίτια Μουτεβελαίϊκα & Λιβαίϊκα ) , που δημιουργήθηκε επί Δημαρχίας Ιωάννη Β. Αργυράκη το 2000 , βλέπουμε {στην φωτογραφία μας , την οικία Σταμάτη Ν. Σκούλικα , που κληρονόμησε ο γιός του Βασίλειος Σ. Σκούλικας , αστυνομικός}, που ποζάρει μαζί με την μητέρα του Δέσποινα ,Θεσσαλονικιά και που κατασκευάστηκε το 2004 . Εκεί παλαιότερα ήταν τα οικίματα του Ιωάννη Ζαλαχωρη ,... ήταν το Αρτοποιείο για πολλά χρόνια , που εργαζότανε ο Νικόλαος Ηλ. Σκούλικας , που έφυγε νέος το 1958 σε ηλικία 47 ετών , από τούτη τη πρόσκαιρη ζωή , που δίνουμε σίγουρα εξετάσεις , για να πάρουμε την βάση του δέκα 10 και να μπούμε στην αληθινή , μετά θάνατον ζωή !! .-Το Αρφαρά είναι η έδρα του Δήμου Αρφαρών και βρίσκεται 18 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, έχει 1.247 κατοίκους, και καλύπτει πεδινές και ημιορεινές εκτάσεις 2.380 στεμμάτων. ** Το ΑΡΦΑΡΑ , ένα όμορφο και φιλόξενο χωριό της Μεσσηνίας ,που δημιουργήθηκε περί το 1870 μ.χ. , κατεβαίνοντας οι κάτοικοί του από το Άνω Αρφαρά , Σταματινού , Τραγόραχη , Αγιος Βασίλειος , Σκόμαρα , Λαφαζαναίϊκα , Καραγιωργαίϊκα , Καρτσωναίϊκα , Μουτεβελαίϊκα .. Σερβία ,.. Αγιος Κωνσταντίνος ,.. διαδοχικά , με το διάβα (το πέρασμα) των χρόνων .-** http://radiorock.9hz.com/ , Ακούγοντας ζωντινή μουσική .- 
*** Ο Δήμος Αρφαρών επήλθε απο την εφαρμογή του νόμου "Ιωάννης Καποδίστριας" (1998) για τους δήμους και τις κοινότητες. Ο συγκεκριμένος δήμος προέκυψε από συνένωση οκτώ (8) πρώην κοινοτήτων, Αρφαρών, Πλατέως (Μπάστα), Πηδήματος, Βελανιδιάς, Βρομόβρυσης{ Κρασοπούλα, Δρέμη & Σφεντάμι }, Αγρίλου, Αγίου Φλώρου(υπάγεται και ο συνοικισμός των Χριστοφιλέικων) και Σταματινού , { Πελεκητό & παλιά Βρωμόβρυση μαζί και με το Άνω Αρφαρά }.** www.dimosarfaron.gr/ , ιστοσελίδα ~ ΔΗΜΟΣ ΑΡΦΑΡΩΝ .- Εδρα του Δήμου είναι το Αρφαρά. Ο συνολικός πληθυσμός του δήμου με βάση την τελευταία απογραφή (2001) είναι 3.081 κάτοικοι. Η έκταση του είναι 8.671 στρεμματα. - 
*** " {Στη φωτοφραφία μας μια πανοραμική φωτογράφιση της κομόπολης των Αρφαρών ].- Ερχόμαστε από την άβυσσο και πηγαίνουμε σε μια άβυσσο . Το ενδιάμεσο διάστημα είναι - λέγεται Ζωή !! Μόνοι μας γεννιόμαστε & μόνοι μας πεθαίνουμε , κι΄ότι γεννιέται στα σίγουρα πεθαίνει .!! " . Η ζωή μας είναι αγώνας και αγωνία ...:!!!! .- Stamos.- Greece.- ** Ένα άλλο αίνηγμα : Σαμάρι έχει μα γαίδαρος δεν είναι , κέρατα έχει μα τράγος δεν είναι , γραμματικός δεν είναι , γράμματα αφήνει . Τι είναι :; ? Είναι Ο σαλλίγκαρος.- 
** Το διόροφο κτήριο του Δημαρχείου , του Δήμου Αρφαρών , όπου στο εισόγειο στεγάζεται το Αστυνομικό τμήμα ή Σταθμός Χωροφυλακής Αρφαρών & στο δεύτερα όροφο τα γραφεία του Δήμου Αρφαρών , και παλαιότερα του κοινοτηκού καταστήματος , της κοινότητας Αρφαρών .- Το κτήριο αυτό ανηγέρθηκε πρίν το 1977 και πρί της κατασκευής του πάλι παλιό διόροφο στεγαζότανε για ένα χρονικό διάστημα η Χριστιανική Ένωση Αρφαρών με βιβλιοθήκη και χώρο για σκάι & πινγκ πόγκ της τότε νεολαίας , γημιούργημα , του αξάχαστου για μας παπα-Καράγιαννη .- Δίπλα και δεξιά του κτηρίου από το 2000 , στεγόζονται τα γραφεία Ενημέρωσης του πολίτη , κτήριο ενοικιαζόμενο από τον Ηλία Γ.Σκούλ ικα .- 
** Η αναπλασθείσα παλιά μικρή πλατεία του χωριού Αρφρά ( μικρό σταυροδρόμι ) , το έτος 2007-08 , επί δημαρχείας Ανδρέα Ν. Καράγιαννη , μαζί με τον κεντρικό δρόμο α/ της Νέα πλατεία , β/ οδος Γ. Αρμένη & γ/ κεντρικός δρόμος από νέα μεγάλη πλατεία του Δήμου , μέχρι τα γραφεία του Δήμου , όπου και ο δρόμος πρός το Δ. Δ. του Πηάματος , οδός Στ. Κωστόπουλου .- Ενα ωραίο έργο με πλακόστρωση και φωτισμό .- Στη φωτογραφεία μας βλέπουμε το πλακόστρωτο της παλιάς μικρής πλατειούλας (Σταυροδρόμι ) και το δρόμο προς Άγιο Κωνσταντίνο και την νέα μεγάλη πραγματική πλατεί του Δήμου Αρφαρών .- ** Το κάκο σήμερα ανθίζει στην κοινωνία μας , γιατί το επιτρέπουν οι καλοί κι΄όχι οι ...κάλοι .. Στο καθαρό πνεύμα δεν υπάρχει " ΕΓΩ " , υπάρχει μόνο το " ΕΜΕΙΣ " .- Stamos .- ― *** Πρέπει το όνειρο , που ονομάζουμε ζωή , να είναι γλυκύτερο .Να είναι πρόγευση της αληθινής ζωής στην καθ΄ αυτό πατρίδα μας , στην οποία το ζων πνεύμα δεν θα φέρει την άλυσι του σώματος , την σκευοθήκη του χώρου , την μάστιγα των γήινων πόνων και όπου δεν θα το πιέζουν οι πειρασμοί των πολύ μικρών μας αναγκών και επιθυμιών . Ας φέρουμε με θάρρος και χωρίς γογγυσμό το φορτίο μέχρι τέλους χωρίς να λησμονούμε καθόλου εκείνον τον υψηλότερο σκοπό . Θα είμαστε γεμάτοι χαρά , όταν θα σημάνουν οι τελευταίες ΄ώρες της ζωής μας , για να αποθέσουμε το φορτίο και να βλέπουμε να φεύγει από επάνω μας κάθε τι το φθαρτό .-(Κάρολος Γκάους ).- *** Ένα ωραίο μεγάλο χωριό, σχεδόν κωμόπολη, το κάτω Αρφαρά είναι η έδρα του νεοσύστατου δήμου Αρφαρών ( με 1.350 κατοίκους, μαζί με τους συνοικισμούς 'Aνω Αρφαρά, και 'Aγιο Κωνσταντίνο). Χτισμένο αμφιθεατρικά στα βορειοανατολικά της Μεσσηνιακής πεδιάδας, στους πρόποδες της βουνοσειράς Συρόκα, σε υψόμετρο 60 μέτρων, απέχει από την Καλαμάτα 19 χλμ. 
Περιβάλλεται από ελαιώνες, συκόδεντρα και περιβόλια με οπωροφόρα, αναπτύσσεται άνετα, καθαρογραμμένο ανάμεσα στις ελιές, στις συκιές, και στα οπωροφόρα του. Η συγκρότησή του, η ανάπτυξή του σε οικονομικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής, σημειώνεται, στο δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα. Η οριστική του εγκατάσταση και το ρίζωμά του στη νέα του θέση έγινε με πολλούς αγώνες, καθώς, μετά την απελευθέρωση, τα ορεινά χωριά, όπως η Πολιανή και η Βρομόβρυση, επεκτάθηκαν προς τα νοτιοδυτικά και του κάμπου μέρη, όταν τα κτήματα εγκαταλείφθηκαν από τους Τούρκους. Φυσικά η κάθοδος των κατοίκων του 'Aνω Αρφαρά προς την σημερινή θέση είχε γίνει έναν αιώνα πριν, στην β' Τουρκοκρατία. Συγκεκριμένα υπολογίζεται, από την παράδοση, ότι πρέπει να έφθασαν οι οικιστές του 'Aνω Αρφαρά μεταξύ 1635 - 1690 εγκαταλείποντας άγνωστο ποιόν γειτονικό ίσως τόπο. Λίγες δεκαετίες αργότερα, ανάμεσα στις δυό χαράδρες της Δροσερής και του Σταματινού οι Αρφαραίοι, τρύπωσαν για να βρούν λύση προς τον κάμπο, σ' αυτές τις εκτάσεις που κανείς δεν καλλιεργούσε (από τον 'Aγιο Βασίλειο μέχρι το βάλτο ήταν δάσος από δρύς). Η περιοχή του πρώτου οικισμού, σε υψόμετρο 750 μέτρων, συνόρευε βόρεια με την περιοχή του Μπάλα, την Παλιά Βρομόβρυση, το 'Aκοβο, και νοτιοανατολικά με την Πολιανή. Νοτιοδυτικά με τον ορεινό όγκο της Βελανιδιάς, δυτικά με τις πλαγιές των Νομίων και βορειοδυτικά έφτανε τα βουνά της Κρασοπούλας. Στο κέντρο είχε την κορυφή του Προφήτη Ηλία (1.273 μέτρα υψόμετρο). Γρήγορα οι κάτοικοι, που δεν τους αρκούσε πια αυτό το απόμονο άγονο πρωτορίζωμα, σκέφτηκαν να γλιτώσουν πιάνοντας τις βουνοπλαγιές δυτικά, έχοντας πάντα με προσδοκία τα βλέμματά τους προς τον κάμπο. Αυτή η ευρύτερη ορεινή περιοχή του 'Aνω Αρφαρά στάθηκε από αιώνες ένα πεδίο συγκρούσεων, αγώνων, και σφαγών. Από τις γνωστότερες καταστροφές της περιοχής 'Aμφειας (Κόκκαλα) είναι αυτή του 1460 από τον Μωάμεθ τον Κατακτητή, που κατάσφαξε τους υπερασπιστές του Κάστρου της Ωριάς, και ερήμωσε την περιοχή. Ανάμεσα στους οικισμούς που καταστράφηκαν ήταν μια πεδινή εύφορη αμπελόφυτη έκταση - ανάμεσα σε 'Aνω Αρφαρά και 'Aκοβο - η Κλόγκοβα, όπου φαίνονται τα ίχνη της καταστροφής του παλιού οικισμού. Σύμφωνα με την διοικητική διαίρεση της περιοχής κατά την β' ενετική κατοχή, που αναφέρεται από τον περιηγητή ιερέα 'Aντώνιο Πασίφικο, στην περιοχή μνημονεύονται και τα άνω Αρφαρά. Όταν άρχιζε να αναπτύσσεται το χωριό Αρφαρά μέσα στο 18ο αιώνα, η τόσο επώδυνη για την Πελοπόννησο επανάσταση του 1770 ανέκοψε και την πρόοδο του Κάτω Αρφαρά που οι κάτοικοί του αναγκάστηκαν να καταφύγουν πάλι στο πάνω χωριό. Ύστερα, μετά την εξολόθρευση των Αλβανών, ξανάρχισαν να κατεβαίνουν προς τον κάμπο. Στην Επανάσταση του '21 οι Αρφαριώτες πολέμησαν μαζί με τους Λεονταρίτες, καθώς ανήκαν στην περιοχή. Μαζί με τον Παπαφλέσσα, τον Αναγνωσταρά, το Νικηταρά - τα πρωτοπαλίκαρα της Πολιανής, του Δυρραχίου και της Αλαγονίας. Μετά την απελευθέρωση οι Αρφαριώτες διεκδίκησαν με πείσμα τα κτήματα που ήταν πέρα από τη δημόσια οδό, και τελικά τα πήραν. Καθώς ήταν και φιλόπονοι, ολοένα στεριώνουν στη νέα θέση. Από το 1845-1860 χτίζονται στο Κάτω Αρφαρά μεγάλα διώροφα σπίτια ενός χωριού που μεταβάλει την κτηνοτροφική του οικονομία σε γεωργική και βιοτεχνική. Το 1857 έχει γίνει το μεγαλύτερο κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Το χωριό έγινε κωμόπολη. Και σήμερα ξεχωρίζει στη μορφή και στη πολιτισμένη κοινωνική ανέλιξη. Το Αρφαρά κρατήθηκε συγκροτημένο και παράδειγμα προκοπής, στις δε τελευταίες δεκαετίες έδοσε αρκετούς επιστήμονες, ανθρώπους των γραμμάτων, εμπόρους και επιχειρηματίες. Το 1870 θεμελιώνεται και αποπερατώνεται το1879 ο περικαλλής καθεδρικός ναός των Αγίων Θεοδώρων. Ο μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός των Αγίων Θεοδώρων Αρφαρών είναι πραγματικό στολίδι και χτίστηκε το έτος 1834, όταν μετοίκησαν οι κάτοικοι του 'Aνω Αρφαρά στη σημερινή έδρα του Δήμου. Η θολωτή στέγη του στηρίζεται σε 8 κίονες με ανάγλυφα κιονόκρανα. Μεγάλο τοπικό θρησκευτικό πανηγύρι γίνεται κατά την διάρκεια της γιορτής των Αγίων Θεοδώρων. Ο 'Aγιος Βασίλειος είναι ο παλιός μητροπολιτικός ναός. Χτίστηκε κατά την μετοίκηση των κατοίκων του 'Aνω Αρφαρά στο Κάτω Αρφαρά το 1838 όπως μαρτυρείται από λίθινη πλάκα εντοιχισμένη στο μεσημβρινο παράθυρο του ιερού. Ο Προφήτης Ηλίας έχει χτιστεί πάνω σε λόφο στη νότια πλευρά των Αρφαρών που δεσπόζει της περιοχής και παρέχει ωραία θέα του κάμπου και των βουνών της νοτιοδυτικής Μεσσηνίας. Αριθμεί ζωή ενός αιώνα, και έχει κτήτορα τον Ηλία Μπούρα (Μπουρολιά). Έχει πολύχρωμο μωσαϊκό δάπεδο και καλαίσθητο τέμπλο. Εδώ υπάρχει και το ησυχαστήριο Καλογριών που ασχολούνται με την υφαντική.
Ο Ιερός Ναός της Αναστάσεως στον Άγιο Κωνσταντίνο Αρφαρών , έργο του Καθηγητού της Φιλοσσοφίας του ΠανεπιστημίουΑθηνών , Κων. Γεωργ, ιερεως Νιάρχου , το έτος 2001 .- Κλόγκοβα Μεταξύ του οικισμού άνω Αρφαρά βορειοανατολικά και του Ακόβου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης Κλόγκοβας, κοντά στους πρόποδες του βουνού "Ρεκατσιάνα" Αρφαραίικος Αι-Λιάς και σε τοποθεσία επί λεκανοπεδίου που γύρω-γύρω περικλείεται από χαμηλούς λοφίσκους, στα σύνορα των νομών Μεσσηνίας - Αρκαδίας. Δεν γνωρίζουμε το πώς και πότε καταστράφηκε και από ποιους επιδρομείς, Ενετούς, Φράγκους η Τούρκους. Μετέπειτα κατοικείτο από τους χωρικούς των 'Aνω και Κάτω Αρφαρών, όπου έμειναν εκεί για πολλούς αιώνες χτίζοντας καλύβια-μαντριά και στάνες αιγοπροβάτων, μεταβάλοντας την περιοχή σε αγροκτήματα, αμπέλια και βοσκοτόπια. Στα γύρω χωράφια εντοπίσθηκαν καλοδουλεμένες κεραμίδες, όστρακα από λεπτά αγγεία και καθαρό πηλό των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων. Επίσης ανευρέθησαν όστρακα τροχοειδή με ραβδώσεις των παλαιοχριστιανικών και βυζαντινών χρόνων. Κατά την τοπική παράδοση στην Κλόγκοβα υπήρξε μεγάλη πόλη (ολόκληρο βασίλειο), και με βάση τα ανευρεθέντα αντικείμενα, κατάλοιπα εγκαταστάσεων κλπ. Εκεί υπήρξε μικρή αγροτική εγκατάσταση των ρωμαικών χρόνων (2ος με 4ο μ.Χ.αιώνα), τα βυζαντινά και τα υστερότερα χρόνια. Γενικά η θέση της Κλόγκοβας, το έδαφος και τα γύρω πηγάδια αποτελούσαν ιδανικό τόπο για αγροτική εγκατάσταση. Ο Καθεδρικός ναός της Κλόγκοβας, η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, είναι σχέδιο Βυζαντινού Ρυθμού στο δε ιερό και μάλλον στο χώρο της Αγίας Τράπεζας είναι τώρα φυτρωμένο ένα θεόρατο δέντρο βελανιδιάς. Στο κέντρο του λεκανοπεδίου επί μικρού εδαφικού εξάρματος διατηρείται το ερείπιο του Αγίου Γεωργίου, μονόκλιτου ναού με ημικυκλική αψίδα και τοιχοδομία τουλάχιστον Τουρκοκρατίας 'Aλλες ακόμη εκκλησίες Βυζαντινού επίσης ρυθμού είναι: ο 'Aγιος Δημήτριος, ο 'Aγιος Ανδρέας και άλλες που δεν ξέρουμε σε ποιους Αγίους ήταν αφιερωμένες Το παραδοσιακό κέντρο της πόλης είναι μια γειτονιά Παραδοσιακά μαγαζιά, καφενεία, ουζερί, καφετέριες και πεζόδρομοι συνδυασμένα με τα παλιά κτίρια, δίνουν ένα ξεχωριστό συναίσθημα στον επισκέπτη Το Δημαρχείο είναι ανοικτό από τις 08.30 έως 14.30 καθημερινά εκτός Κυριακής Ένα παραδοσιακό λιοτρίβι (ιδιοκτησίας του Δήμου) μετατρέπεται σε Λαογραφικό μουσείο και αίθουσα δημοτικών συνεδριάσεων. Το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών Το κτίριο που στεγάζεται το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι. Στο χώρο του αθλητισμού, γήπεδο, ομάδα. Πολιτιστικές εκδηλώσεις Ο 'Aγιος Κωνσταντίνος είναι συνοικισμός των Αρφαρών και βρίσκεται επί του κεντρικού δρόμου Καλαμάτας - Τριπόλεως. Υπάρχει ακόμη το "μπεζεστένι" όπου παλιότερα γινόταν μεγάλη εμποροπανήγυρις την ημέρα γιορτής του Αγίου Κωνσταντίνου. Απέχει 1,5 χλμ. από τα Αρφαρά. Ο οικισμός 'Aνω Αρφαρά βρίσκεται εις τους λόφους των νοτίων εκβολών του βουνού Μακρυπλαγίου σε υψόμετρο 750 μέτρων και απέχει 3 χλμ. από την Πολιανή και 17χλμ από τα Αρφαρά. Κατά την βενετοκρατία, όπως αναφέρεται σε σύγγραμμα του βενετού κληρικού Πιερ Αντόνιο Πασίφικο (1699), υπαγόταν διοικητικά στο Λεοντάρι, ενώ το Πήδημα στην Καλαμάτα. Στην Τουρκοκρατία ήταν φωλιά κλεφταρματολισμού. Στολίδι του χωριού είναι ο παμπάλαιος μητροπολιτικός ναός της Αγίας Παρασκευής, βυζαντινού ρυθμού, με τρούλο από μελιγκονόπετρα. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, δίπλα σε ένα θεόρατο πλατάνι, φυτεμένο το 1908. Τον ίδιο χώρο κοσμεί μια εξαιρετικά επιμελημένη κατασκευή παραδοσιακού πηγαδιού. 
*** Ο Οδντίατρος ΣΝΣκούλικας στο γραφείο του στο Κ.Υ. Μελιγαλα το 2008 .- 
*** Ώρα εργασίας , στο χειρουργείο .- ** Η θεώρηση της φύσης χαρίζει μια πρόγευση της ουρανίου ευδαιμονίας , μια διαρκή χαρά της ψυχής και μια αρχή για το πλήρες ξεδίψασμά της , που θα είναι η υψηλότερα κορυφή της ανθρώπινης ευτυχίας .- Όσο συμμετέχει σε αυτό η ψυχή , τόσο ξυπνά από μια βαθιά νάρκη που βαδίζει στο φως , λησμονεί τον εαυτόν της και οδηγεί τη ζωή της σε μια ουράνια γη ή σε ένα επίγειο ουρανό .( Κάραλος Λιναίος ).- 
***** *** Οι Άγιοι Θεόδωροι των Αρφαρών~ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ των ΑΓΙΩΝ Θεοδώρων ΑΡΦΑΡΩΝ : Ο Ιερός Ναός αποπερατώθηκε το έτος 1879 , όπως αναγράφεται στο παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης , με την επιμέλεια του τότε Αρφαραίου Βουλευτή κ. Δημητρίου Καρτσωνα.- Δεν γνωρίζουμε πότε άρχισε η ανοικοδόμηση του Ναού , αλλά υποθέτουμε ότι θα διήρκεσε αρκετά χρόνια λόγω του Μεγάλου μεγέθους σε κτίσμα του Ι.Ναού .- Άλλες λεπτομέριες δεν είναι γνωστές , σχετικά με την ανέγερσήτου .- Έτσι υποθέτουμε ότι η επιμέλεια του Βουλευτή , ο οποίος κατά διαστήματα διετέλεσε και Δήμαρχος Αμφείας , συνίστατο στη λήψη της απόφασης για την ανέγερση και στη συγκέντρωση των αναγκαίων χρημάτων και υλικών , με την άμεση συμπαράσταση όλων των Αρφαραίων .- Τα αναγκαία προφανώς έγιναν το έτος 1879 από τον τότε Μητροπολίτη Μεσσηνίας .- Ο ρυθμός του Ναού είναι βυζαντινός με ένα κλίτος και μεγαλοπρεπή τρούλο.- Αρχικά ο Ναός δεν είχε Πρόναο και το καμπαναριό υψωνόταν στο νοτιοδυτικό άκρο του Ναού .- Ο Πρόναος και το σημερινό καμπαναριό κατασκευάσθηκαν μετάπειτα κατά το έτος 1954.- 
*** Στις πηγές του Δ.Δ ΠΗΔΉΜΑΤΟΣ ΑΡΦΑΡΏΝ , του ποταμού Άρη , στο εξωχικό κέντρο Παναγ. Ηλ. Δημόπουλου , " ο Μήλος " , με τον Νερόμυλο και την Νεροτρυβή , εκεί που συλλέγονται τα νερά για την ύδρευση της πόλης ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ .- Είναι μια ιδανική περιοχή για εκδρομή , για μια καλοκαιρινή ξεκούραση , για ένα ωραία και νόστημο αυτοσερβιρώμμενο φαγητό , για μια αναζοωγόνηση μικρών και μεγάλων στην καθημερινότητα των προβληματων , της δουλιάς κ.α. της ζωής μας .- Εδώ είναι τα μιναδικά ιδιόκτητ νερά -πηγές στην Ελλάδα , που δώρησαν στον Θεόδωρο Κολοκοτρόνη , για την προσφορά του στους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821 .- 
*** Στις φωτογραφίες βλέπουμε τις αναπλαθέντες και διαμορφωθέντες πηγές , στο Πήδημα Αρφαρών - Μεσσηνίας ,εκεί κάτω από το Κάστρο του Πήδήματος και δίπλα από το παλαιό νταμάρι.- Από αυτές τις πηγές του Άρη ποταμού υδροδωτούνται τα Δ.Δ. του Δήμου Αρφαρών και η πόλη της Καλαμάτας .- *** " Ο ήλιος φωτίζει τα σώματα τα , η δε σοφία τις ψυχές .Ο κόσμος είναι ένα ανάκτορο της σοφίας του Υψίστου . Ο Θεός άναψε κάθε μία ψυχή με το δικό του πυρ . Έτσι λάμπουν όλοι οι άνθρωποι με τη σοφία του σε αυτό το θέατρο , όπως ο Θεός τους έπλασε .-Μερικούς τους έκανε μεγάλα φώτα , σε άλλους μικρά " .-(Κάρλος Λιναίος ) .- 
*** Παιδική χαρά - παιδότοπος στη Σκόμαρα του Δήμου Αρφαρών , ένα έργο του Δήμου την περίοδο 2000-04 .- Στο βάθος της φωτογραγίας , μπορούμε να διακρίνουμε πάνω στο βουνό , το εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους .- 
*** Στην φωτογραφία μας μια άποψη της κεντρικής πλατείας των Αρφαρών , από ψηλά .- ***― Όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτόν του , τότε δεν μπορεί να βοηθήσει και τους άλλους .-Οι μοναχοί φεύγουν στα όρη για να σώσουν την ψυχή τους ,και αφήνουν όλο το κοινωνικό έργο στους ιερωμένους .-Όταν μιλάνε οι ιερείς, τα λόγια πηγαίνουν στα αυτιά των ανθρώπων , όταν όμως μιλούν οι μοναχοί , τότε τα λόγια πρώτα πηγαίνουν στο αυτί του θεού και μετά φτάνουν στο αυτί του ανθρώπου .- Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο θεός τη γνωρίζει . Όταν σε μια χώρα πέσει πολλή αμαρτία , τότε και τα πολιτικά πράγματα πάνε στραβά . Όταν δενόμαστε με πρόσωπα και με πράγματα, αρρωσταίνουμε. (Γέροντας Πορφύριος). 
*** Δ.Δ Αγίου Φλώρου του Δήμου Αρφαρών , Ο 'Aγιος Φλώρος είναι ένα χωριό 294 κατοίκων με πανέμορφη βλάστηση, 20 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας και μόνο 3 χλμ βορειοδυτικά του Αρφαρά, χτισμένο στις όχθες του ποταμού Παμίσου. Εϊναι πεδινή περιοχή με έκταση 820 στρεμμάτων .- Στην φωτογραφία μας , στις πηγές κοντά στον υπεραιωνόβιο πλάτανο , του Αγίου Φλώρου , σημείο αναφοράς για συναντήσεις και για στάση για καφέ ή για ξεκούραση . Από το εθνικό δρόμο διέρχονται 8000 τροχοφόρα ημερεσίως , σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που συλλέχθηκαν .- 
***Στο βορειοανατολικό άκρο της Μεσσηνιακής πεδιάδας σε απόσταση 18 χλμ. από την Καλαμάτα και 3 χλμ. από το Αρφαρά βρίσκεται το δ.δ. του Αγίου Φλώρου (294 κάτοικοι). Λίγα χωριά στη Μεσσηνία είναι τόσο γνωστά όσο ο 'Aγιος Φλώρος. Το πρώτο μεγάλο χωριό στο κατέβασμα για Μεσσηνία πέρασμα - σταθμός. Εκεί οι πηγές του Παμίσου, εκεί το ιστορικό πλατάνι του. Ένα χωριό που σχεδόν αγνοούμε το εσωτερικό του. Τόσο κρατάει τον ταξιδιώτη η υπόσχεση μιας μικρής γαλήνιας διακοπής του ταξιδιού, εκεί κατάδρομα, στο δροσερότερο ίσκιο της διαδρομής. Εκεί που όλες οι αισθήσεις συλλειτουργούν και συγκινούνται καθώς σαν ένα θαύμα του νερού, μιας χθόνιας θεότητας "επιφάνεια", σαρκώνεται σαν παρουσία, στη μορφή του παμμέγιστου πλάτανου.
Ένα ιερό πανάρχαιο ποτάμι διαστέλλει τον κορμό του, μεταγγίζοντας στις φλέβες του δέντρου τη ζωοδότειρα δύναμή του. "Στο δρόμο από τη Θουρία προς την Αρκαδία υπάρχουν οι πηγές του Παμίσου όπου μικρά παιδιά βρίσκουν γατρειά". (Παυσανίας Μεσσηνιακά: IV, 31-4). Η Προδωρική λατρεία του ποτάμιου Θεού Παμίσου, με τα χρόνια επαναφέρθηκε από τους Δωριείς ηγεμόνες, όπως και άλλες - του Ιθωμάτα και του Μαχάονα. Του Παμίσου ξανανέωσε ο Συβότας, και όρισε γιορτή και θυσία στις πηγές του. Ο Πάμισος, προελληνικό το όνομά του, όπως ίσως και η λατρεία του, λατρευόταν σαν θεός θεραπευτής. Προς βορρά του χωριού βρίσκεται ο μικρός δωρικός ναός του Παμίσου, που ανασκάφθηκε από τον Natan Valmin το 1934.
Στο εσωτερικό του, και σε βάθος 1,55μ. βρέθηκαν ένα πλήθος αναθήματα που θεωρήθηκαν σαν "βόθρος προσφορών". Εκεί πρέπει να ρίχνονταν τα ειδώλια και τα' άλλα τάματα μέσα σε κάποια πηγή "μάτι" για το καλόπιασμα του θεού. 
Αρκετά "αφιερώματα" βρίσκονται στο Μπενάκειο αρχαιολογικό μουσείο Καλαμάτας για συντήρηση και φύλαξη, αλλά και η ακροκέραμος του ιερού ναού. Όλα τα ορειχάλκινα ευρήματα (24 ορειχάλκινα ειδώλια, 19 διάφορα ορειχάλκινα αντικείμενα και 14 νομίσματα) μεταφέρθηκαν το 1934 και βρίσκονται μέχρι σήμερα στο Τμήμα Ορειχαλκίνων του Εθνικού Μουσείου Αθηνών. Στον ιστορικό πλάτανο του Αγίου Φλώρου καταγράφονται πλήθος σημαντικές μνήμες από τις πιο οδυνηρές - όπως το κρέμασμα πολλών Ελλήνων αγωνιστών κατά τον κατατρεγμό, των κλεφτών αλλά και κατά την Επανάσταση για παραδειγματισμό. Το 1825 οι άραβες κρέμασαν και τον Γιάννη Φλέσσα, αδελφό του πυρπολητή των ψυχών Δικαίου Παπαφλέσσα, που είχε πιασθεί αιχμάλωτος στη μάχη των Ελληνικών. Επίσης στον ίδιο πλάτανο βρήκε στις νάκες τους, ο Γέρος του Μωριά, έξι παιδιά βυζαστάρικα. "Τα είχαν - όπως αφηγείται ο Φωτάκος - αφήσει οι μανάδες τους για να σωθούν από το κυνήγι των Αραπάδων. Αυτοί τα πήραν και τα κρέμασαν με τις νάκες τους στον πλάτανο και ύστερα από τρεις μέρες τα βρήκε ο Κολοκοτρώνης. Είχαν τα χέρια στο στόμα τους και εβύζαιναν τα ματωμένα πλέον δάχτυλά τους". (Φωτάκος, απομνημονεύματα τ. Β΄ σελ.307 - 308). Πριν το 1867 στη θέση του σημερινού χωριού υπήρχαν μόνο δυο κτίρια. Μια καζάρμα (φυλάκιο), που είχε χτιστεί επί Οθωνα για ασφάλεια των περαστικών, και ένα μικρό μπακάλικο ταβερνάκι., στη θέση του σημερινού παλιού καφενείου. Εκεί κοντά στην πηγή του πλάτανου ήρθαν οι νέοι μετεπαναστατικοί κάτοικοι της Βρομόβρυσης, για να βρούν καλύτερη τύχη και νερό, στα πεδινά χωράφια τους. Βρήκαν τότε εκεί έναν ειδυλλιακό παρθένο τόπο, πνιγμένο στις ιτιές, στις μουριές, στις λυγαριές και στις πικροδάφνες. Μ' άγριες συκιές και βάτους, υδρόχαρα φυτά και κουνούπια. Σε λίγο καιρό ημέρεψαν τον τόπο που έγινε χωριό, καθώς χτίζονταν ολοένα τα πέτρινα τα διώροφα, τα στέρεα σπίτια του Αγίου Φλώρου από τους θαυμαστούς Λαγκαδιανούς μαστόρους. Το χωριό χτίστηκε με ραχοκοκκαλιά του το δρόμο, δεξιά και αριστερά τα σπίτια τα περισσότερα προς της ανατολής τα ριζώματα, μπροστά από τα παρακλάδια του Μακρυπλαγίου. Πρός τη δύση, η ανοιχτή πεδιάδα που την ποτίζει ο Πάμισος ένα από τα πολυυδρότερα ποτάμια στην Πελοπόννησο. Βόρεια έχει το Παπαδόρεμα, νότια το χείμαρρο του Αγίου Δημητρίου. Προς την ανατολή τη βουνοπλαγιά της Τσούκας και του Κάστρου, στα δυτικά το ρέμα της Κοκοσιάς και τον Βία, παραπόταμου του Παμίσου. Το όνομά του που προϋπήρχε, το χρωστάει σε ένα ξωκλήσι των Αγίων Μαρτύρων Φλώρου και Λαύρου (αδελφών λιθοξόων, βυζαντινών του 4ου αιώνα): ήταν χτισμένο 5 μ. από τη δυτική πλευρά του σημερινού ναού Αγίου Φλώρου, και δεν έμεινε κανένα χνάρι του. Ο μητροπολιτικός ναός του δ.δ. είναι αφιερωμένος στη μνήμη των Αγίων μαρτύρων Φλώρου και Λαύρου και άρχισε να χτίζεται το 1880 με συνεισφορές των κατοίκων. Το Ιερό Ευαγγέλιο είναι εκδόσεως του 1857 του Ελληνικού Τυπογραφείου "Αγίου Γεωργίου". Στις 18 Αυγούστου γιορτάζει ο ιερός ναός και πανηγυρίζει το χωριό στο χώρο "Πανηγυρίστρα" (τριήμερη διάρκεια εμποροπανήγυρις από 16 μέχρι 18 Αυγούστου). Από έκθεση των Βενετσιάνων της Β' κυριαρχίας του 1661, με το όνομα 'Aγιος Φλώρος η Ρούντα ήταν γνωστός και ο Πάμισος. Αλλά και "Pirnazza". Τον αναφέρει ο περιηγητής Pacifico την ίδια εποχή. Σημαντικό εκκλησάκι της περιοχής είναι ο πάνω 'Aγιος Χαράλαμπος (ναός ταφικός μάλλον) χτισμένος στο 1835 στα Μακραίικα πάνω ψηλά στην πλαγιά του βουνού. Βόρεια του συνοικισμού Σπυραίικα υπάρχει η σπηλιά "Γιαννήρακας" με σταλαχτίτες - σταλαγμίτες, ανεξερεύνητη. Στο εσωτερικό της βρέθηκαν τεμάχια αγγείων διαφόρων εποχών. Το Κάστρο η Καστρούλι στον 'Aγιο Φλώρο έχει τείχη από το βορρά και την ανατολή, και πύλη στη βορειοδυτική γωνία. Σύνορο της εύφορης Μεσσηνίας προς τα ανυπότακτα λημέρια των κλεφτών μοιάζει να είναι, αμυντική κατασκευή των Παλαιολόγων σε κάποια σχέση με το κάστρο στο Πήδημα που σε αυτό έμειναν κατά διαστήματα οι Παλαιολόγοι. Πρώτοι οι Βενετσιάνοι είχαν οργανώσει ιχθυοτροφείο (ντιβάρι) στις εκβολές του Παμίσου κατά την τριακονταετία 1685-1715 που κατείχαν το Μοριά. Το 1972 οργανώνεται νέο, και το 1978 πωλείται στους αδελφούς Ηλία και Παναγιώτη Γεωργούντζου από το Αρφαρά. Μέχρι σήμερα συνεχίζουν να καλλιεργούν σ'αυτό, με μεθόδους καθαρά επιστημονικές, πέστροφες (salmo irideus) που θεωρούνται το πιο εκλεκτό είδος ποτάμιων ψαριών. Δίπλα στο ιχθυοτροφείο διατηρούν εξοχικό κέντρο όπου μπορεί να γευτεί κανείς τη νοστιμιά της πέστροφας. Οι σημερινοί κάτοικοι φιλόξενοι και γλυκομίλητοι κρατούν κάποιες μνήμες - ιδιαίτερα οι μεγαλύτεροι - από την ιστορία του χωριού τους. Πολλά από τα έθιμα κρατιούνται ακόμη. Στο δ.δ. του Αγίου Φλώρου υπάγεται ο οικισμός Χριστοφιλαίικα που έχουν χτιστεί δεξιά και αριστερά του δημοσίου δρόμου Καλαμάτας - Τριπόλεως σε απόσταση 3χλμ. από τον 'Aγιο Φλώρο. Είναι και οι κάτοικοι στα Χριστοφιλαίικα από την ίδια ρίζα: τη Βρομόβρυση, την ορεινή τους πατρίδα. Αισθάνονταν ορεινοί πρίν λίγες δεκαετίες, τώρα δέθηκαν κι αυτοί με τον Μεσσηνιακό κάμπο. Καλλιεργούν δημητριακά, ελιές και διατηρούν λίγη κτηνοτροφία. - 
*** Στην εικόνα μας , η εκκλησία του Αγρίλου Αρφαρών - Μεσσηνίας .- Ο 'Αγριλος είναι ένα χωριό 211 κατοίκων με ξεχωριστή ομορφιά, και βρίσκεται 25 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας και 7 χλμ ανατολικά του Αρφαρά, χτισμένο στο βουνό Κούτουπα. Εϊναι ορεινή περιοχή με έκταση 855 στρεμμάτων. - ***Στα ριζά του βουνού Κούτουπα πάνω σε ομαλό αυχένα, 7 χλμ. από τα Αρφαρά συναντάμε το δ. δ. του Αγρίλου με 211 κατοίκους. Ένα απομονωμένο ημιορεινό χωριό που συνδέεται οδικά με το Πήδημα και με το Γαρδίκι - Τζιρόρεμα - Θουρία. Η επικοινωνία του με την Πολιανή σφυρηλατήθηκε πάνω σε μακρόχρονους δεσμούς συγγενικής επαφής. Οι περισσότερες οικογένειες της Πολιανής ζούσαν ένα μέρος του χρόνου και στον 'Aγριλο, όπου είχαν σπίτια όπως η οικογένεια Δικαίου-Φλέσσα Οι περιπέτειες των ξεσηκωμών συνέδεαν αυτούς τους τόπους - περάσματα και καταφύγια. Και η ιστορία του Αγρίλου, στα επαναστατικά του εικοσιένα χρόνια, γράφεται κοινή με της Πολιανής, της Βελανιδιάς, της 'Aνω Βρομόβρυσης η του 'Aνω Αρφαρά. Με το κύριο όνομα-τοπωνυμικό του "Αγρίλου" αναφέρονται πολλά κτήματα εκκλησιαστικά (βυζαντινή περίοδος 1264). Στο κέντρο του Αγρίλου δεσπόζει ο ενοριακός ναός του Αγίου Ιωάννου με το επιβλητικό καμπαναριό του, ο οποίος έχει κριθεί ως διατηρητέο μνημείο. Ολόκληρη η περιοχή του 'Aγρίλου είναι γεμάτη από βυζαντινά μνημεία. Ο 'Aγιος Σπυρίδων, ο 'Aγιος Χαράλαμπος, η Υπαπαντή, και η Παναγιά "Χαλεβιδιώτισσα", προσφέρονται απλόχερα σε κείνους που επιθυμούν να ανακαλύψουν βυζαντινά μονοπάτια με πρωτόφαντες ιστορικές διαδρομές. Λίγο πριν φτάσουμε στον 'Aγριλο, είναι πάλι ένας τοίχος αναδυόμενος από σωρούς ερειπίων και συστάδα θάμνων . Η μελέτη του μπορεί να μας επιφυλάσσει εκπλήξεις. Θέμα μελέτης πως, αλλά και πως, ένας 'Aγιος της Δυτικής Εκκλησίας από την Καλαβρία, απέκτησε ναό στην Μεσσηνία. 'Aλλος ναός του Αγίου Φαντίνου δεν υπάρχει στην Ελλάδα, ενώ το μνημείο δεν φαίνεται κτίσμα των Φράγκων. Ανατολικά του Αγρίλου στους πρόποδες του Μακρυπλαγίου και στην κοίτη του Τζιρορέματος χάσκουν τα ερείπια ενός αλευρόμυλου, ιδιοκτησίας Δημόπουλου *** Ο 'Aγιος Σπυρίδων Βρίσκεται στην δυτική πλευρά του βουνού Κούτουπας, βορειοανατολικά του χωριού 'Aγριλος, σε θέση βραχώδη με έντονη κατωφέρεια και ακόμη δύσκολη πρόσβαση. Σώζεται σε καλή κατάσταση με εκτεταμένες ανακατασκευές που έγιναν σε μεταβυζαντινούς χρόνους, αλλά και πολύ πρόσφατα. Ο ναός καλύπτεται με σύγχρονα βυζαντινού τύπου κεραμίδια, που τοποθετήθηκαν κατά την τελευταία δεκαετία. Είναι σταυρεπίστεγος ναός προσανατολισμένος με ακρίβεια. Το ιερό του είναι κυριολεκτικά χωμένο στο φυσικό έδαφος. Τμήματα του φυσικού βράχου φαίνονται μπρός και πίσω από το τέμπλο που προφανώς για λόγους οικονομίας εργατικών δεν έχει απολαξευθεί. Η Αγία Τράπεζα διαμορφώνεται από τον εν μέρει λαξευμένο και συμπληρωμένο φυσικό βράχο. Το μικρό μονόλοβο παράθυρο δεν σώθηκε στην αρχική του μορφή, κι' η ποδιά του βρίσκεται περίπου στην φυσική στάθμη του περιβάλλοντος εδάφους. Η τοιχοποιία του είναι κοινή αργολιθοδομή, (εκτός από μερικά τμήματα πλινθοπερίκλειστης τοιχοποιίας) που παρέμεινε εσωτερικώς και εξωτερικώς ανεπίχριστη. Η δυτική θύρα πρόσφατα ανακατασκευασμένη είναι επιμελημένη, με αξιοπρόσεκτα κεραμοπλαστικά κοσμήματα. Το ημικυκλικό υπέρθυρο περιβάλλεται από οδοντωτή ταινία που επεκτείνεται για λίγο οριζόντια. Τα παράθυρα είναι και τα δύο δίλοβα, με πώρινο αμφικιονίσκο του οποίου τα επιθήματα είναι ακόσμητα. Η χρονολόγησή του τοποθετείται στα τέλη του 14ου η στις αρχές του 15ου αιώνα.( 'Aλλοι χρονολογούν το μνημείο τον ΙΒ' αιώνα και μερικοί τον ΙΓ' αιώνα). Ο πρωτομάστοράς του μιμείται μορφές από τα μνημεία του Μυστρά. Το γεγονός ότι ο ναός είναι εσωτερικά ανεπίχριστος θα μπορούσε ίσως να σημαίνει ότι τα προβλεπόμενα επιχρίσματα με την ζωγραφική τους διακόσμηση δεν έγιναν, λόγω των τουρκικών εισβολών (1423 και 1446), καθώς και της πολιορκίας του Μυστρά από Αλβανούς (1453), γεγονότα που προηγήθηκαν της οριστικής κατακτήσεως του Μυστρά και της Πελοποννήσου από τους Τούρκους το 1460. *** Ο 'Aγιος Χαράλαμπος βρίσκεται στην δυτική πλευρά του βουνού Κούτουπας, βορειοδυτικά του χωριού 'Aγριλος του Δήμου Αρφαρών και νοτίως του Αγίου Σπυρίδωνα, σ' ένα μικρό ύψωμα. Σώζεται σε καλή κατάσταση με εκτεταμένες όμως συμπληρώσεις που έγιναν σε μεταβυζαντινούς χρόνους, αλλά και πολύ πρόσφατα. Σήμερα ο ναός καλύπτεται με πλαστικά φύλλα ελενίτ. Ο ναός είναι σταυρεπίστεγος. 
Το μικρό μονόλοβο παράθυρο της κόγχης του ιερού, δεν σώζεται στην πρώτη του μορφή. Το μικρό μνημείο είναι εσωτερικώς και εξωτερικώς ανεπίχριστο, και το κτιστό του τέμπλο είναι σύγχρονο που εμπρός του υπάρχει τμήμα του φυσικού βράχου που έχει παραμείνει αλάξευτο. Η τοιχοποιία του μνημείου είναι κοινή αργολιθοδομή με εξαιρετικά προσεγμένα ορισμένα σημεία. Υπάρχουν τμήματα από χαλαρή πλινθοπερίκλειστη τοιχοποιία κυρίως στην δυτική όψη του ναού. Στην ίδια όψη και πάνω από το μονόλοβο παράθυρο υπάρχει σταυρός από λίθους, του οποίου το περίγραμμα περιβάλλεται από οδοντωτή ταινία .(Σπάνια οι πέτρινοι σταυροί δεν πατούν στο έδαφος , και σπανιώτατα περιβάλλονται από οδοντωτές ταινίες) .Το παράθυρο της δυτικής όψεως έχει σταθμούς από δύο τετράγωνους λίθους και ένα επιμήκη τοποθετημένο οριζόντια, όλους προσεκτικά λαξευμένους, οι οποίοι περιβάλλονται από πλίνθινη ταινία. Ο πώρινος λοβός περιβάλλεται από οδοντωτή ταινία, που στη συνέχεια κάμπτεται οριζόντια και συνεχίζεται για λίγο. Παράθυρα υπάρχουν και στα τύμπανα της εγκάρσιας καμάρας, αλλά κανένα δεν σώζεται ακέραιο. Από το βόρειο παράθυρο σώζεται ένα πολύ μικρό τμήμα στην βάση του, ενώ το άλλο σώζεται σε αρκετό ύψος. Κεραμοπλαστικά κοσμήματα υπάρχουν στην μεσημβρινή όψη, και προφανώς περιέβαλλαν την πρόσφατα ανακατασκευασμένη θύρα. Μια οριζόντια οδοντωτή ταινία, που τμήματά της σώζονται, ίσως βρισκόταν στο ύψος της βάσεως του ημικυκλικού υπερθύρου. Πιο πάνω σώζονται τμήματα μιας ταινίας από ζιγκ-ζαγκ. Από τον κεραμοπλαστικό διάκοσμο και τη μορφή των παραθύρων της δυτικής όψεως και της μεσημβρινής το μικρό μνημείο τοποθετείται χρονολογικά στα τέλη του 14ου η στις αρχές του 15ου αιώνα. Το γεγονός ότι ο ναός παρέμεινε εσωτερικά ανεπίχριστος σημαίνει ότι η προβλεπόμενη ζωγραφική διακόσμηση δεν έγινε λόγω των πολεμικών γεγονότων που επί πολλά χρόνια ταλαιπώρησαν την περιοχή πρίν την οριστική κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Τούρκους το 1460. **
Η Υπαπαντή Αργίλου βρίσκεται στην δυτική πλευρά του βουνού Κούτουπας, βορειοανατολικά του χωριού 'Aγριλος. Οικογενειακό παρεκκλήσιο, ταφικού χαρακτήρα. Λαξευμένος στο βράχο τάφος βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη βόρεια πλευρά του ναίσκου. Το μικρό μνημείο σώζεται σε καλή κατάσταση με εκτεταμένες ανακατασκευές που έγιναν το 1871 ( κτιστό τέμπλο τοιχογραφημένο, πλακόστρωση του κυρίως ναού με μαλτεζόπλακες ) ενώ τερατώδης προσθήκη από τσιμεντόλιθους και ξύλινη στέγη πραγματοποιήθηκε το 1960. Εχει γίνει ανακεράμωση της στέγης του Πρόκειται για μικρή μονόκλιτη καμαροσκέπαστη βασιλική κτισμένη με κοινή αργολιθοδομή. Τη βυζαντινή ηλικία του μικρού μνημείου αποδεικνύουν τα λείψανα του κεραμοπλαστικού διάκοσμου στη δυτική όψη, που τοποθετούν τον αρχικό ναίσκο στις αρχές του ΙΕ΄ αιώνα. Με την πάροδο του χρόνου το κτίσμα ερειπώθηκε, για να ανακατασκευαστεί στην σημερινή του μορφή το 1871. Ο ναός λειτουργείται μία φορά ετησίως. ** ** Δημοτικά Διαμερίσματα - Αρφαρά - Ιστορική Αναδρομή Ένα ωραίο μεγάλο χωριό, σχεδόν κωμόπολη, το κάτω Αρφαρά είναι η έδρα του νεοσύστατου δήμου Αρφαρών ( με 1.350 κατοίκους, μαζί με τους συνοικισμούς 'Aνω Αρφαρά, και 'Aγιο Κωνσταντίνο). Χτισμένο αμφιθεατρικά στα βορειοανατολικά της Μεσσηνιακής πεδιάδας, στους πρόποδες της βουνοσειράς Συρόκα, σε υψόμετρο 60 μέτρων, απέχει από την Καλαμάτα 19 χλμ. Περιβάλλεται από ελαιώνες, συκόδεντρα και περιβόλια με οπωροφόρα, αναπτύσσεται άνετα, καθαρογραμμένο ανάμεσα στις ελιές, στις συκιές, και στα οπωροφόρα του. Η συγκρότησή του, η ανάπτυξή του σε οικονομικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής, σημειώνεται, στο δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα. Η οριστική του εγκατάσταση και το ρίζωμά του στη νέα του θέση έγινε με πολλούς αγώνες, καθώς, μετά την απελευθέρωση, τα ορεινά χωριά, όπως η Πολιανή και η Βρομόβρυση, επεκτάθηκαν προς τα νοτιοδυτικά και του κάμπου μέρη, όταν τα κτήματα εγκαταλείφθηκαν από τους Τούρκους. Φυσικά η κάθοδος των κατοίκων του 'Aνω Αρφαρά προς την σημερινή θέση είχε γίνει έναν αιώνα πριν, στην β' Τουρκοκρατία. Συγκεκριμένα υπολογίζεται, από την παράδοση, ότι πρέπει να έφθασαν οι οικιστές του 'Aνω Αρφαρά μεταξύ 1635 - 1690 εγκαταλείποντας άγνωστο ποιόν γειτονικό ίσως τόπο. Λίγες δεκαετίες αργότερα, ανάμεσα στις δυό χαράδρες της Δροσερής και του Σταματινού οι Αρφαραίοι, τρύπωσαν για να βρούν λύση προς τον κάμπο, σ' αυτές τις εκτάσεις που κανείς δεν καλλιεργούσε (από τον 'Aγιο Βασίλειο μέχρι το βάλτο ήταν δάσος από δρύς). Η περιοχή του πρώτου οικισμού, σε υψόμετρο 750 μέτρων, συνόρευε βόρεια με την περιοχή του Μπάλα, την Παλιά Βρομόβρυση, το 'Aκοβο, και νοτιοανατολικά με την Πολιανή. Νοτιοδυτικά με τον ορεινό όγκο της Βελανιδιάς, δυτικά με τις πλαγιές των Νομίων και βορειοδυτικά έφτανε τα βουνά της Κρασοπούλας. Στο κέντρο είχε την κορυφή του Προφήτη Ηλία (1.273 μέτρα υψόμετρο). Γρήγορα οι κάτοικοι, που δεν τους αρκούσε πια αυτό το απόμονο άγονο πρωτορίζωμα, σκέφτηκαν να γλιτώσουν πιάνοντας τις βουνοπλαγιές δυτικά, έχοντας πάντα με προσδοκία τα βλέμματά τους προς τον κάμπο. Αυτή η ευρύτερη ορεινή περιοχή του 'Aνω Αρφαρά στάθηκε από αιώνες ένα πεδίο συγκρούσεων, αγώνων, και σφαγών. Από τις γνωστότερες καταστροφές της περιοχής 'Aμφειας (Κόκκαλα) είναι αυτή του 1460 από τον Μωάμεθ τον Κατακτητή, που κατάσφαξε τους υπερασπιστές του Κάστρου της Ωριάς, και ερήμωσε την περιοχή. Ανάμεσα στους οικισμούς που καταστράφηκαν ήταν μια πεδινή εύφορη αμπελόφυτη έκταση - ανάμεσα σε 'Aνω Αρφαρά και 'Aκοβο - η Κλόγκοβα, όπου φαίνονται τα ίχνη της καταστροφής του παλιού οικισμού. Σύμφωνα με την διοικητική διαίρεση της περιοχής κατά την β' ενετική κατοχή, που αναφέρεται από τον περιηγητή ιερέα 'Aντώνιο Πασίφικο, στην περιοχή μνημονεύονται και τα άνω Αρφαρά. Όταν άρχιζε να αναπτύσσεται το χωριό Αρφαρά μέσα στο 18ο αιώνα, η τόσο επώδυνη για την Πελοπόννησο επανάσταση του 1770 ανέκοψε και την πρόοδο του Κάτω Αρφαρά που οι κάτοικοί του αναγκάστηκαν να καταφύγουν πάλι στο πάνω χωριό. Ύστερα, μετά την εξολόθρευση των Αλβανών, ξανάρχισαν να κατεβαίνουν προς τον κάμπο. Στην Επανάσταση του '21 οι Αρφαριώτες πολέμησαν μαζί με τους Λεονταρίτες, καθώς ανήκαν στην περιοχή. Μαζί με τον Παπαφλέσσα, τον Αναγνωσταρά, το Νικηταρά - τα πρωτοπαλίκαρα της Πολιανής, του Δυρραχίου και της Αλαγονίας. Μετά την απελευθέρωση οι Αρφαριώτες διεκδίκησαν με πείσμα τα κτήματα που ήταν πέρα από τη δημόσια οδό, και τελικά τα πήραν. Καθώς ήταν και φιλόπονοι, ολοένα στεριώνουν στη νέα θέση. Από το 1845-1860 χτίζονται στο Κάτω Αρφαρά μεγάλα διώροφα σπίτια ενός χωριού που μεταβάλει την κτηνοτροφική του οικονομία σε γεωργική και βιοτεχνική. Το 1857 έχει γίνει το μεγαλύτερο κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Το χωριό έγινε κωμόπολη. Και σήμερα ξεχωρίζει στη μορφή και στη πολιτισμένη κοινωνική ανέλιξη. Το Αρφαρά κρατήθηκε συγκροτημένο και παράδειγμα προκοπής, στις δε τελευταίες δεκαετίες έδοσε αρκετούς επιστήμονες, ανθρώπους των γραμμάτων, εμπόρους και επιχειρηματίες. Το 1870 θεμελιώνεται και αποπερατώνεται το1879 ο περικαλλής καθεδρικός ναός των Αγίων Θεοδώρων. Ο μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός των Αγίων Θεοδώρων Αρφαρών είναι πραγματικό στολίδι και χτίστηκε το έτος 1834, όταν μετοίκησαν οι κάτοικοι του 'Aνω Αρφαρά στη σημερινή έδρα του Δήμου. Η θολωτή στέγη του στηρίζεται σε 8 κίονες με ανάγλυφα κιονόκρανα. Μεγάλο τοπικό θρησκευτικό πανηγύρι γίνεται κατά την διάρκεια της γιορτής των Αγίων Θεοδώρων. Ο 'Aγιος Βασίλειος είναι ο παλιός μητροπολιτικός ναός. Χτίστηκε κατά την μετοίκηση των κατοίκων του 'Aνω Αρφαρά στο Κάτω Αρφαρά το 1838 όπως μαρτυρείται από λίθινη πλάκα εντοιχισμένη στο μεσημβρινο παράθυρο του ιερού. Ο Προφήτης Ηλίας έχει χτιστεί πάνω σε λόφο στη νότια πλευρά των Αρφαρών που δεσπόζει της περιοχής και παρέχει ωραία θέα του κάμπου και των βουνών της νοτιοδυτικής Μεσσηνίας. Αριθμεί ζωή ενός αιώνα, και έχει κτήτορα τον Ηλία Μπούρα (Μπουρολιά). Έχει πολύχρωμο μωσαϊκό δάπεδο και καλαίσθητο τέμπλο. Εδώ υπάρχει και το ησυχαστήριο Καλογριών που ασχολούνται με την υφαντική.
Κλόγκοβα Μεταξύ του οικισμού άνω Αρφαρά βορειοανατολικά και του Ακόβου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης Κλόγκοβας, κοντά στους πρόποδες του βουνού "Ρεκατσιάνα" Αρφαραίικος Αι-Λιάς και σε τοποθεσία επί λεκανοπεδίου που γύρω-γύρω περικλείεται από χαμηλούς λοφίσκους, στα σύνορα των νομών Μεσσηνίας - Αρκαδίας. Δεν γνωρίζουμε το πώς και πότε καταστράφηκε και από ποιους επιδρομείς, Ενετούς, Φράγκους η Τούρκους. Μετέπειτα κατοικείτο από τους χωρικούς των 'Aνω και Κάτω Αρφαρών, όπου έμειναν εκεί για πολλούς αιώνες χτίζοντας καλύβια-μαντριά και στάνες αιγοπροβάτων, μεταβάλοντας την περιοχή σε αγροκτήματα, αμπέλια και βοσκοτόπια. Στα γύρω χωράφια εντοπίσθηκαν καλοδουλεμένες κεραμίδες, όστρακα από λεπτά αγγεία και καθαρό πηλό των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων. Επίσης ανευρέθησαν όστρακα τροχοειδή με ραβδώσεις των παλαιοχριστιανικών και βυζαντινών χρόνων. Κατά την τοπική παράδοση στην Κλόγκοβα υπήρξε μεγάλη πόλη (ολόκληρο βασίλειο), και με βάση τα ανευρεθέντα αντικείμενα, κατάλοιπα εγκαταστάσεων κλπ. Εκεί υπήρξε μικρή αγροτική εγκατάσταση των ρωμαικών χρόνων (2ος με 4ο μ.Χ.αιώνα), τα βυζαντινά και τα υστερότερα χρόνια. Γενικά η θέση της Κλόγκοβας, το έδαφος και τα γύρω πηγάδια αποτελούσαν ιδανικό τόπο για αγροτική εγκατάσταση. Ο Καθεδρικός ναός της Κλόγκοβας, η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, είναι σχέδιο Βυζαντινού Ρυθμού στο δε ιερό και μάλλον στο χώρο της Αγίας Τράπεζας είναι τώρα φυτρωμένο ένα θεόρατο δέντρο βελανιδιάς. Στο κέντρο του λεκανοπεδίου επί μικρού εδαφικού εξάρματος διατηρείται το ερείπιο του Αγίου Γεωργίου, μονόκλιτου ναού με ημικυκλική αψίδα και τοιχοδομία τουλάχιστον Τουρκοκρατίας 'Aλλες ακόμη εκκλησίες Βυζαντινού επίσης ρυθμού είναι: ο 'Aγιος Δημήτριος, ο 'Aγιος Ανδρέας και άλλες που δεν ξέρουμε σε ποιους Αγίους ήταν αφιερωμένες Το παραδοσιακό κέντρο της πόλης είναι μια γειτονιά Παραδοσιακά μαγαζιά, καφενεία, ουζερί, καφετέριες και πεζόδρομοι συνδυασμένα με τα παλιά κτίρια, δίνουν ένα ξεχωριστό συναίσθημα στον επισκέπτη Το Δημαρχείο είναι ανοικτό από τις 08.30 έως 14.30 καθημερινά εκτός Κυριακής Ένα παραδοσιακό λιοτρίβι (ιδιοκτησίας του Δήμου) μετατρέπεται σε Λαογραφικό μουσείο και αίθουσα δημοτικών συνεδριάσεων. Το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών Το κτίριο που στεγάζεται το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι. Στο χώρο του αθλητισμού, γήπεδο, ομάδα. Πολιτιστικές εκδηλώσεις Ο 'Aγιος Κωνσταντίνος είναι συνοικισμός των Αρφαρών και βρίσκεται επί του κεντρικού δρόμου Καλαμάτας - Τριπόλεως. Υπάρχει ακόμη το "μπεζεστένι" όπου παλιότερα γινόταν μεγάλη εμποροπανήγυρις την ημέρα γιορτής του Αγίου Κωνσταντίνου. Απέχει 1,5 χλμ. από τα Αρφαρά. Ο οικισμός 'Aνω Αρφαρά βρίσκεται εις τους λόφους των νοτίων εκβολών του βουνού Μακρυπλαγίου σε υψόμετρο 750 μέτρων και απέχει 3 χλμ. από την Πολιανή και 17χλμ από τα Αρφαρά. Κατά την βενετοκρατία, όπως αναφέρεται σε σύγγραμμα του βενετού κληρικού Πιερ Αντόνιο Πασίφικο (1699), υπαγόταν διοικητικά στο Λεοντάρι, ενώ το Πήδημα στην Καλαμάτα. Στην Τουρκοκρατία ήταν φωλιά κλεφταρματολισμού. Στολίδι του χωριού είναι ο παμπάλαιος μητροπολιτικός ναός της Αγίας Παρασκευής, βυζαντινού ρυθμού, με τρούλο από μελιγκονόπετρα. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, δίπλα σε ένα θεόρατο πλατάνι, φυτεμένο το 1908. Τον ίδιο χώρο κοσμεί μια εξαιρετικά επιμελημένη κατασκευή παραδοσιακού πηγαδι .- 
**Δημοτικά Διαμερίσματα - Βελανιδιά - Ιστορική Αναδρομή Σε απόσταση 8χλμ. από τα Αρφαρά συναντάμε το δ.δ. της Βελανιδιάς με 112 κατοίκους σύμφωνα με την τελευταία απογραφή. Βρίσκεται στις παρυφές του βουνού Μάγκλαβι σε υψόμετρο 550 μέτρων. 
** Δημοτικά Διαμερίσματα - Βρομόβρυση - Ιστορική Αναδρομή Η Βρομόβρυση, ο 'Aγιος Φλώρος, τα Χριστοφιλαίικα και τα Τσουκαλαίικα, είναι τέσσερα χωριά που έχουν την ίδια ορεινή ρίζα. Η πατρίδα τους, η ορεινή, των νεότερων αυτών οικισμών, ήταν η 'Aνω Βρομόβρυση - χτισμένη ψηλά στα Βρομοβρυσαίικα βουνά - που σήμερα αποτελεί ένα πανέμορφο τοπίο αναψυχής. Λίγα ερείπια και ένα εκκλησάκι της Παναγιάς ("καψοχειροβολούσα" - γιορτάζεται στις 2 Ιουλίου), σημαδεύουν ένα χωριό δυνατό, που έδωσε πολλά στον Αγώνα του ΄21. Το κακόηχο όνομά της η Βρομόβρυση ενδεχομένως το πήρε από κάποια θειούχα πηγή. Ο Πουκεβίλ γράφει ότι το τοπωνυμικό Βρομόβρυση σημαίνει τις μερικές θειούχες πηγές που είχαν τη χαρακτηριστική οσμή του θειαφιού (1800 και πρίν). Από παράδοση και από συσχέτιση γραφτών μαρτυριών φαίνεται ότι η παλιά Βρομόβρυση, από το 1460 ήταν οικισμός, όταν ήρθαν κυνηγημένες από το φόβο των Τούρκων, οικογένειες. Οι Βρομοβρυσαίοι στην περίοδο 1686-1715 (Βενετοκρατία) ξεθαρρεύουν κι όλο κατεβαίνουν προς το δημόσιο δρόμο, κι αρχίζουν και αποκτούν ριζοπιασίματα, εκεί που η ζωή ήταν ταν ευκολότερη. Και χτίζουν πέτρινες καλύβες στους συνοικισμούς της σημερινής Βρομόβρυσης - Δρέμι, Σφενδάμι, Κρασοπούλα, Παλιοκαλύβες, Μακραίικα, Παλιά Χριστοφιλαίικα και Σγατζαίικα, ανατολικά από το μεγάλο γεφύρι του Αγίου Φλώρου. Στην περίοδο 1715-1770 (αρχές β' Τουρκοκρατίας), η Βρομόβρυση που υπάγεται στο βιλαέτι του Λεονταρίου, εδραιώνεται στις νέες της οικιστικές εστίες, αλλά μειώνεται ο πληθυσμός από επιδημίες, που κατά παράδοση ήταν ως 300 οικογένειες. Οι Βρομοβρυσαίοι, ορεινοί διεκδικητές της κάθε σπιθαμής γης, εργατικοί και φιλότιμοι, έκαναν μεγάλο αγώνα για να στεριώσουν σε πεδινότερα κτήματα. Η παράδοση δίνει πολλούς εξοντωτικούς πολέμους ανάμεσα στις οικογένειες αλλά και με τους κατέχοντες καμπίσια κτήματα. Και με τον αέρα της προσφοράς τους στους απελευθερωτικούς πολέμους, έβαλαν χέρι-πόδι κάτω στον κάμπο. Οι διαμάχες με τα χωριά της Σκάλας και του Μπάστα, για τα δυτικά του δρόμου χωράφια, κράτησαν χρόνια. Με τα Ορλωφικά, αρχίζουν συνεχείς οι δύσκολες μέρες. Φαίνεται ότι οι Βρομοβρυσαίοι κυνήγησαν τους Αρβανίτες, που είχαν αφανίσει τον τόπο και όλο το Μοριά. Επίσης και στον καταδιωγμό των κλεφτών οι Βρομοβρυσιώτες πολέμησαν τους Τούρκους με τα παλικάρια τους: τον Παναγιώτη Κούστα και τον Αθανάσιο Δαγρέ. Οι Bρομοβρυσαίοι ανήκαν στα Σαμπάζικα, περιοχή φημισμένη πως είχε τα "δυνατότερα ελληνικά όπλα". Σ' αυτήν και η βρομόβρυση. Πολέμησαν τα παλικάρια της στο Λεοντάρι, στην Καρύταινα, στο Βαλτέτσι, στην Τριπολιτσά, όπου σκοτώθηκε και ο Δαγρές. Στο πλευρό του και ο Κωνσταντίνος Κολλιτσίδας έδωσε πολλά καθώς και πάρα πολλοί άλλοι, που πρόσφεραν μεγάλες υπηρεσίες σ' όλη τη διάρκεια του Εικοσιένα. Με την Απελευθέρωση, κατέβηκαν στα παλιά τους χειμαδιά κι έκαναν εννιά οικισμούς: Τα Καραγεωργαίικα, τα Μακραίικα, την Κρασοπούλα, το Σφενδάμι, το Δρέμι, τα Σγατζαίικα, τα παλιά Χριστοφιλαίικα, τα παλιά Τσουκαλαίικα και τα Γεωργανταίικα. Απ' αυτούς έμειναν μόνο τέσσερις να κατοικούνται ακόμη: η Κρασοπούλα, το Σφενδάμι και το Δρέμι, οικισμοί, που απαρτίζουν το σημερινό δημοτικό διαμέρισμα της Βρομόβρυσης, και τα Χριστοφιλαίικα που υπάγεται στο δ.δ. του Αγίου Φλώρου. Στολίδι για την Βρομόβρυση είναι ο θολογύριστος ναός του Αγίου Νικολάου, εξαιρετικό δημιούργημα βυζαντινής τεχνοτροπίας χτισμένος το 1845. Έχει οικοδομηθεί στην ίδια θέση παλαιότερου μικρού ναού και δίπλα του υπάρχει ακόμη και σήμερα το κελί που χρησιμοποιούσαν οι βρομοβρυσαίοι για σχολείο στα δύσκολα χρόνια της μετοικήσεως των κατοίκων στη τωρινή θέση. Ο 'Aγιος Χαράλαμπος ('Aνω) βρίσκεται στον έρημο σήμερα συνοικισμό Μακραίικα σκαρφαλωμένο ψηλά στην πλαγιά του βουνού και έχει διαστάσεις 9Χ4,50μ. Σώζεται σήμερα όπως σχεδόν πρωτοχτίστηκε το 1835. Στην κορυφή του όρους Γουβάλα και λίγο ανατολικά στα σύνορα με τον Δήμο Οιχαλίας βρίσκεται ο Νεραιδόκηπος. Ο Παυσανίας τον αναφέρει μεγάλη τάφρο, λόγω μεγάλης καθίζησης του εδάφους. Στα σύνορα της Βρομόβρυσης με το χωριό Σταματινού και στη θέση Τρούπα, συναντάμε την εκκλησία του 'Aγίου Γεωργίου του "Χοζεβίτη". Η σημερινή Βρομόβρυση αριθμεί 158 κατοίκους. Οι κάτοικοι της 'Aνω Βρομόβρυσης μετά την απελευθέρωση επεκτάθηκαν δυτικά σε μια μεγάλη ορεινή περιοχή, που ορίζεται δυτικά από τον σημερινό δρόμο Καλαμάτας-Τριπόλεως, νότια από το ρέμα Αγίου Δημητρίου, και βόρεια από τα ευρισκόμενα νοτίως του Κατσαρού υψώματα. Σήμερα κατοικούνται μόνο η Κρασοπούλα, το Σφενδάμι και το Δρέμι. οικισμοί που απαρτίζουν το νέο δημοτικό διαμέρισμα της Βρωμόβρυσης του νεοσύστατου Δήμου Αρφαρών. Το ίδιο χρονικό διάστημα εγκαταστάθηκαν στον 'Aγιο Φλώρο και άλλοι στα Χριστοφιλαίικα. Τα βρομοβρυσαίικα βουνά είναι η σημαντικότερη πρόκληση για τους φίλους της ορεινής απόλαυσης, της πεζοπορίας και της αναρρίχησης. Η κατάβαση του φαραγγιού βαθυρέματος με τους καταπληκτικούς καταρράκτες, αληθινή πρόκληση. Η μεγαλοπρέπεια σε συνδυασμό με την μεγαλειώδη ομορφιά και την αρμονία των αντιθέσεων συναρπάζουν και γαληνεύουν την ψυχή του ανθρώπου. Πανέμορφα δάση από βελανιδιές και κουμαριές, πλατάνια, πουρνάρια, φαράγγια, χαράδρες, σπήλαια, πηγές, καταρράκτες, ποτάμια και νερά, ζώα, πουλιά, ξερόχτιστα πετροκαλύβια και χωριά με παραδοσιακά χτίσματα, σαγηνεύουν τον ταξιδιώτη και τον μεταφέρουν σε άλλους κόσμους και άλλες εποχές. Εποχές του μύθου, του θρύλου, αλλά και της ιστορίας. Και αναζητά στο δρόμο του, νύμφες και δρυάδες, καραούλια και κλεφταρματωλούς, πεδία και αντάρτες, αφού διασχίζει τα βουνά και τις κορυφογραμμές, όπου η κάθε πέτρα, το κάθε δενδρί, έχει και κάτι να διηγηθεί και να μαρτυρήσει. ****
Δημοτικά Διαμερίσματα - Πήδημα - Ιστορική Αναδρομή Στο δ.δ. Πηδήματος (3 χλμ. από τα Αρφαρά) υπάρχουν οι πηγές απ΄ όπου υδρεύεται η Καλαμάτα, η Μεσσήνη και πολλά άλλα διαμερίσματα. Υπάρχει ωραιότατος χώρος αναψυχής με σκιερά πλατάνια για ξεκούραση, αλλά και άπλετος χώρος όπου πραγματοποιούνται οι Αυγουστιάτικες πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου και όχι μόνον. Δεσπόζει στην περιοχή το βυζαντινό κάστρο Πηδήματος όπου σώζονται μέρη των τειχών του, η πύλη του, και τα χαμηλά ερείπια ενός μικρού ναίσκου αφιερωμένου στον 'Aγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Πλήθος από βυζαντινά μνημεία κοσμούν τη ευρύτερη περιοχή του Πηδήματος Αυτά είναι: Η Αγία Κυριακή, η Ανώνυμος κάστρου, ο 'Aγιος Γεώργιος, ο 'Aγιος Ευθύμιος και η Παναγία η Παυσολύπη. 
Η συναρπαστική μορφολογία του εδάφους η σιωπή του δάσους και τα πολυτρίχια που σκεπάζουν την πηγή αλλά και τους ερειπωμένους τοίχους του ναυδρίου συνθέτουν εικόνα σπανίου φυσικού κάλλους. Παναγία η Παυσολύπη. Ένα από τα σπανιώτερα προσωνύμια της Θεοτόκου. Μονή της Παναγίας της Παυσολύπης υπήρχε μόνον στην Κωνσταντινούπολη, κάποιου Καλλινίκου, στα μέσα του 13ου αιώνα. Το προσωνύμιο βρίσκουμε και σε βυζαντινή ζωγραφική. Το Παυσολύπη συνδέεται με το αρχαιοελληνικό επίθετο παυσίλυπος κι' είναι σημαντικό το ότι ήταν προσωνύμιο του Δία. Κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας υπήρχαν στο Πήδημα εννέα νερόμυλοι. 
Ο Γιάννης Κολοκοτρώνης κατά την παράδοση έδωσε στην κόρη του ως προίκα έναν από αυτούς. Σήμερα λειτουργεί ακόμη ο μύλος του Παναγιώτη Δημόπουλου, αλέθοντας σιτηρά. 
Ο Παυσανίας μνημονεύει τον ποταμό 'Aρι που κατεβαίνει από το χωριό Πήδημα περνάει δυτικά από τη σημερινή 'Aνθεια και χύνεται στον Πάμισο. Σε αυτό το ευνοημένο χωριό ξεπηδούν οι πηγές του 'Aρι. Κέντρα εξοχικά μέσα σε γραφικό περίγυρο, με τα νερά στα πρωινά τους καθρεφτίσματα, προσφέρουν το καλοδέξιμό τους. Το τοπωνυμικό "Πήδημα" θα μπορούσε να έχει ετυμολογική ρίζα, από το ομηρικό ρήμα "πηδάω" και σε σχέση με το φυσικό φαινόμενο της περιοχής. Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται ο ενοριακός ναός του Αγίου Κωνσταντίνου που εορτάζεται την 21η Μαΐου. Οι κάτοικοι είναι 356 σύμφωνα με την τελευταία απογραφή. 
Δημοτικά Διαμερίσματα - Πήδημα - Αγία Κυριακή Η Αγία Κυριακή βρίσκεται σε ομώνυμη θέση αγροτικής περιοχής, αριστερά του ασφαλτοστρωμένου δρόμου, που, από την εθνική οδό Καλαμάτας-Αθηνών, οδηγεί στο μικρό χωριό Πήδημα. Το μικρό μνημείο σώζεται σε καλή κατάσταση, ορισμένες όμως επισκευές που έγιναν από τους κατοίκους έχουν επιφέρει αλλοιώσεις αλλά ταυτόχρονα απεσόβησαν την κατάρρευση του κτίσματος. Στο δυτικό μέρος του ναού έχει προστεθεί πρόσφατα και υπόστεγος κεραμοσκεπής χώρος εν είδει εξωνάρθηκος. Από άποψη μεγέθους είναι ένας από τους μικρότερους σταυρεπίστεγους ναούς. Η τοιχοποιία του μνημείου είναι από κοινή αργολιθιδομή με πρόσμιξη βησάλων και πλίνθων, στις πλάγιες πλευρές του. Το μικρό μονόλοβο παράθυρο της κόγχης του ιερού, που διατηρείται στην αρχική του μορφή, είναι εξαιρετικά στενό προς τα έξω. Ο λοβός και οι σταθμοί του περιβάλλονται από οδοντωτή ταινία. Στην βάση του παραθύρου αυτού μια άλλη οδοντωτή ταινία περιθέει και τις τρείς πλευρές της κόγχης. Το παράθυρο του νότιου τυμπάνου που εξωτερικώς έχει μεγαλύτερο ύψος, εδράζεται κι' αυτό σε σειρά λαξευμένων πωρόλιθων. Η διακόσμηση τελειώνει με εντοιχισμένα μαρμάρινα μέλη και θραύσμα από πήλινο αγγείο. Η τεχνοτροπία κατασκευής είναι σπάνια για μεταβυζαντινούς ναούς στα τέλη του 13ου αιώνα. Ο σταυρεπίστεγος ναός ήταν κατάγραφος από τοιχογραφίες καλής σχετικώς τέχνης , που κατά μέγα μέρος διατηρούνται , αν και εν μέρει ασβεστοχρισμένες η καλυμμένες με αιθάλη, μπορούν να θεωρηθούν έργα του 14ου αιώνα .- 
***Δημοτικά Διαμερίσματα - Πήδημα - Παναγιά η Παυσόλυπη Η Παναγία η Παυσόλυπη Πηδήματος βρίσκεται βορειοανατολικώς του κάστρου Πήδημα, δίπλα σε μια μικρή πηγή, στην άκρη μιας μικρορεματιάς. Προς Νότον υψώνονται βράχια και κυριολεκτικά από πάνω του, κρέμεται ένας τεράστιος βράχος , ύψους δέκα περίπου μέτρων. Η συναρπαστική μορφολογία του εδάφους η σιωπή του δάσους και τα πολυτρίχια που σκεπάζουν την πηγή αλλά και τους ερειπωμένους τοίχους του ναυδρίου συνθέτουν εικόνα σπανίου φυσικού κάλλους. Παναγία η Παυσολύπη. Ένα από τα σπανιώτερα προσωνύμια της Θεοτόκου. Μονή της Παναγίας της Παυσολύπης υπήρχε μόνον στην Κωνσταντινούπολη, κάποιου Καλλίνικου, γύρω στα μέσα του 13ου αιώνα. Το προσωνύμιο βρίσκουμε και σε βυζαντινή ζωγραφική. Το Παυσολύπη συνδέεται με το αρχαιοελληνικό επίθετο παυσίλυπος κι' είναι σημαντικό το ότι ήταν προσωνύμιο του Διός. Το μικροσκοπικό μέγεθος του ναίσκου, αποδεικνύει ότι το μικρό μνημείο δεν ήταν ενοριακός, κοιμητηριακός η οικογενειακός ναός. Ούτε προσκυνητάρι. Είναι επιτύμβιος ναίσκος δηλαδή ναός κτισμένος πάνω η δίπλα σε μονήρη τάφο. Έτσι εξηγείται και η ανέγερσή του δίπλα σε πηγή. Η συνήθεια της ταφής δίπλα σε πηγές η ακροποταμιές, νησιά, ακροθαλασσιές, είναι πανάρχαια και οικουμενική. - **
Δημοτικά Διαμερίσματα - Πήδημα - Ανώνυμος Κάστρου 
Ο ναός βρίσκεται επί υψώματος, ανατολικώς της Αγίας Κυριακής και νοτίως του κάστρου Πήδημα. Το μικρό μνημείο βρίσκεται σε ερειπιώδη κατάσταση και σώζεται μόνον ο βόρειος τοίχος και η κόγχη του ιερού. Από άποψη μεγέθους είναι πολύ μεγαλύτερος της Αγίας Κυριακής, αλλά με εμβαδόν 27 τετραγωνικά μέτρα είναι πάντα ένας μικρός σταυρεπίστεγος ναός. Ο ναός είναι προσανατολισμένος με ακρίβεια, και, λόγω της κλίσεως του εδάφους, το ανατολικό του τμήμα είναι σχεδόν χωμένο στο έδαφος. 
Η τοιχοποιία του μνημείου είναι κοινή αργολιθοδομή, αλλά το βόρειο τύμπανο της εγκάρσιας καμάρας, που και που, είναι κτισμένο μ' ένα χαλαρό πλινθοπερίκλειστο σύστημα, που διακόπτεται από τρείς οριζόντιες οδοντωτές ταινίες. Τα μέτωπα των θόλων και της κόγχης είναι κατασκευασμένα από χονδρολαξευμένους πωρόλιθους. Το παράθυρο της βόρειας κεραίας παρουσιάζει ενδιαφέρον και ήταν δίλοβο. Στο εσωτερικό διατηρούνται ακόμη στην θέση τους δύο πωρόλιθοι, σε καθένα από τους οποίους έχει λαξευθεί το ημικύκλιο του λοβού. Μεταξύ των δύο αυτών πωρόλιθων υπάρχει κενός χώρος, όπου προφανώς θα είχε πακτωθεί το άνω μέρος του αμφικιονίσκου του παραθύρου. Εξωτερικώς, περίπου στο μέσον του παραθύρου και εκατέρωθεν, υπάρχει οδοντωτή ταινία, όπως και μια άλλη στις ίδιες με την πρώτη διαστάσεις, υπήρχε στο ύψος της βάσεως των λοβών. Σώζονται ακόμη λείψανα του κεραμοπλαστικού διάκοσμου στην δυτική όψη του ναού. Ο τύπος του ναού, οι αναλογίες της κατόψεώς του, τα λείψανα του κεραμοπλαστικού διάκοσμου, επιτρέπουν την τοποθέτηση του ναίσκου στον 14ον αιώνα .-
** Δημοτικά Διαμερίσματα - Πήδημα - 'Αγιος Ευθύμιος Ο 'Αγιος Ευθύμιος Πηδήματος βρίσκεται βορειανατολικά του κάστρου Πηδήματος κοντά στην Παναγία τη Παυσολύπη. Ο μεταβυζαντινός ναίσκος αφιερωμένος στον 'Aγιο Ευθύμιο, είναι κυριολεκτικά κτισμένος σε κρεμαστό βράχο, σαν τις μονές των Μετεώρων στο "χείλος του γκρεμού ". Κάποιες πέτρες έχουν γύρο τους πλίνθους, αλλά το όλο κτίσμα έχει ταλαιπωρηθεί και αλλοιωθεί από συνεχείς και επανειλημμένες ανακαινίσεις και ανακατασκευές.Στο ναό αυτό, τα ψυχοσάββατα, η άλλα τακτά η όχι διαστήματα, θα συγκεντρωνόταν η οικογένεια του νεκρού που αναπαυόταν λίγα μέτρα πιο κάτω. - ** 
Δημοτικά Διαμερίσματα - Πλατύ - Ιστορική Αναδρομή Το Πλατύ είναι ένα όμορφο χωριό 520 κατοίκων, 16 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας και μόνο 4 χλμ από το Αρφαρά, χτισμένο λίγο πιο πέρα από τις ανατολικές όχθες του ποταμού Παμίσου. Μπάστα λεγόταν μέχρι και το 1927 όπου μετονομάσθει με Β.Δ. στο σημερινό του όνομα Πλατύ. Με την νέα διοικητική διαίρεση της χώρας και την εφαρμογή των συνενώσεων το Πλατύ αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του νεοσύστατου Δήμου Αρφαρών. Ένα από τα σημαντικότερα ενδιαφέροντα, όχι μόνον του Πλατέως, αλλά ολόκληρης της Μεσσηνίας, ακόμη και της Πελοποννήσου, είναι οι ιππικοί αγώνες που γίνονται κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου. Λέγεται - κατά την παράδοση - ότι στους αγώνες έπαιρναν μέρος κυρίως έφηβοι, που γυμνάζονταν στην ιππασία για να χρησιμοποιηθούν ως έφιπποι αγγελιοφόροι του αγώνα για την Εθνική Ανεξαρτησία. Οι εμπνευστές των ιππικών αγώνων για να εξαπατήσουν τους Τούρκους ισχυρίζονταν ότι οι αγώνες έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα και γίνονται την ημέρα που το χωριό έχει πανηγύρι προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου. Η παράδοση μας λέει ακόμη ότι επ΄ ευκαιρία του εορτασμού - πανηγυριού και των αγώνων, συγκεντρώνονταν στο Πλατύ διάφοροι οπλαρχηγοί και αντάλλασσαν απόψεις και γνώμες για την καλύτερη διεξαγωγή του απελευθερωτικού αγώνα. Οι αγώνες γίνονται στο ιπποδρόμιο, ο οποίος είναι ένας χωμάτινος δρόμος μήκους 1 χιλιομέτρου και πλάτους 10 μέτρων, ξεκινάει από το ξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου και φτάνει μέχρι το χωριό. Κάθε χρόνο πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται στο Πλατύ για να προσκυνήσου τον 'Aγιο Γεώργιο αλλάκαι να παρακολουθήσουν τους ιππικούς αγώνες. - 
***Δημοτικά Διαμερίσματα - Σταματινού - Ιστορική Αναδρομή Το γραφικό δημοτικό διαμέρισμα Σταματινού (128 κάτοικοι) είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στο ρίζωμα του κοκκινόβραχου (παραφυάδα του όρους Ταυγέτου), σε υψόμετρο 465 μέτρων και απέχει 8χλμ.από το Αρφαρά. Καλοδιατηρημένα πέτρινα σπίτια, φούρνοι, στέρνες και αλώνια παραμένουν ακόμα αναλλοίωτα στο χρόνο, να μας θυμίζουν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου. Στο κέντρο του χωριού συναντάμε τον ενοριακό ναό της Υπαπαντής του Σωτήρος που οικοδομήθηκε το 1908 και εορτάζει στις 2 Φεβρουαρίου. Στις νότιες παρυφές των Βρομοβρυσαίικων βουνών και κάτω από την κορυφή του 'Aι Λιά, σε ομαλό αυχένα βρίσκεται το Πελεκητό σε υψόμετρο 650 μέτρων, και απέχει 4 χλμ από το δ.δ. του Σταματινού. Η διαδρομή που οδηγεί σε αυτό είναι γεμάτη από αγροτικές καλύβες, στέρνες, και καταπληκτικά πέτρινα αλώνια. Το όνομά του οφείλει σε μια στέρνα σπάνιας αρχιτεκτονικής τέχνης καμωμένη εντός συμπαγούς πετρώματος, σε σχήμα κομμένο πιθάρι. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το ξωκλήσι του Αγιάννη του νηστευτή που στις 29 Αυγούστου προσέρχονται πολλοί πιστοί και πανηγυρίζουν. Μετά την απελευθέρωση οι Πολιανίτες επεκτάθησαν στις γύρω ορεινές εκτάσεις και δημιούργησαν νέα κτήματα και νέα χωριά, την Βελανιδιά, τον 'Aγριλο το Γαρδίκι, και το Πήδημα καταλαμβάνοντες εύφορα εδάφη της πεδιάδας. -
Στο βάθος από το Αρφαρά διακρίνεται το χωριό Σταματινού . sns arfara 2008.- ** Πολιτιστικά 
Στο Δήμο υπάρχουν 6 Πολιτιστικοί Σύλλογοι οι οποίοι ασχολούνται με πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκδρομές κλπ. και είναι οι εξής: 1. Πολιτιστικός Σύλλογος Αρφαρών "Η Αναγέννηση" 2. Πολιτιστικός Σύλλογος εν Αθήναις Αρφαραίων "Οι 'Aγιοι Θεόδωροι" 3. Πολιτιστικός Σύλλογος Πλατέως " Η Συνεργασία" 4. Πολιτιστικός Σύλλογος Βρομόβρυσης " Αθανάσιος Δαγρές" 5. Πολιτιστικός Σύλλογος Αγιοφλωριταίων Αθήνας "Ο Πάμισος" 6. Μορφωτικός Σϋλογος ΒελανιδιάςΣτο Δήμο Αρφαρών διοργανώνονται κάθε χρόνο τοπικές λαϊκές πανήγυρεις. Στο Δ.Δ. Πλατέως υπάρχει ιππόδρομος ο οποίος διατηρείται από την εποχή της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα και κάθε χρόνο διοργανώνονται ιπποδορμίες την ημέρα της εορτής του Αγίου Γεωργίου καθώς και την 15η Αυγούστου. Το γεγονός αυτό προσελκύει πολύ κόσμο από τις γύρω περιοχές αλλά και από όλη την Ελλάδα καθώς είναι μια θεαματική εκδήλωση και επειδή ο ιππόδορμος του Πλατέως είναι από τους λίγους που έχουν απομείνει. Από την πλευρά του Δήμου επιταχύνεται η διαδικασία αναβάθμισης του ιπποδρόμου με την ενσωμάτωση ειδικού διαμορφωμένου χώρου με πλήρη υποστήριξη κτιριακής υποδομής. - ***ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕς από το Δ.Δ, ΠΗΔΗΜΑΤΟΣ snsARFARA 20O8.- 
Στις πολύ όμορφες αυτές φωτογραφίες από το Πήδημ - Αρφαρών , βλέπουμε , στην πρώτη 
από αριστερά μας την περιοχή του Πηδήματος και τον Ι. Ναού (ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΤΙΚΌΣ) , του ΑΓΊΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΥ & ΑΓΊΑΣ ΕΛΕΝΗΣ με την όμορφη κατσικούλα να βόσκει , & ένα μέρος από το Κάστρο του Πηδήματος , στην άλλη φωτογραφία , τον μπαξιέ -περιβόλι στο Πήδημα ,με τα μαπολάχανα κλπ.- Επίσης μια πανοραμική άποψη , από ψηλά του Χωριού Πηδήματος - Αρφαρών , 2008.-
Στις πολύ όμορφες αυτές φωτογραφίες από το Πήδημ - Αρφαρών , βλέπουμε , στην πρώτη 
από αριστερά μας την περιοχή του Πηδήματος και τον Ι. Ναού (ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΤΙΚΌΣ) , του ΑΓΊΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΥ & ΑΓΊΑΣ ΕΛΕΝΗΣ με την όμορφη κατσικούλα να βόσκει , & ένα μέρος από το Κάστρο του Πηδήματος , στην άλλη φωτογραφία , τον μπαξιέ -περιβόλι στο Πήδημα ,με τα μαπολάχανα κλπ.- Επίσης μια πανοραμική άποψη , από ψηλά του Χωριού Πηδήματος - Αρφαρών , 2008.- 
* Σε αυτή τη φωτογραφία μας στο Πελεκητό του Σταματινού , ένα από τα πηγάδια με την ποτίστρα & πλύστρα εκείνη την αξέχαστη και γεμάτη ζωντάνια , ανθιρή εποχή της περιοχής ολάκερης , 2008 sns arfara , stamos .-
** O Άγιος Ιωάννης ο νηστευτής στο Πελεκητό του Σταματινού-Αρφαρών-Μεσσηνίας , να πανέμορφο πέτρινο εκκλησάκι , που κάθε χρόνο στις 28-29 Αυγούστου εορτάζει και η περιοχή ξαναζοντανεύει τις παλιές όμορφες στιγμές . .- ** 
Διάφορες όψεις φωτογράφισης του πανοραμικού σε θέα χωριού Σταματινού ,& διάφορες τοποθεσίες στο Πελεκητό με τα πετρόκτιστα σπίτια κλπ. 
Σπίτια πετρόκτιστα στο 
Πελεκητο. ΣΤΑΜΑΤΙΝΟΥ -Πελεκητό , το πηγάδι σε μια φωτοράφση , ΈΡΓΟ ΤΟΥ ΜΆΣΤΟΡΑ (ΠΕΤΡΌΚΤΙΣΤΟ )θΕΟΔΩΡΟΥ ΣΚΟΥΛΙΚΑ .....
ΣΤΑΜΑΤΙΝΟΥ-ΠΕΛΕΚΗΤΟ , η λεκάνι του οροπεδίου σε υψώμετρο 600 + μέτρων , με την αλωνίστρα των σιτιρών , τους πετρόκτιστους αποθηκευτικούς χώρους κ.α - , 2008 arfara
, stamos.- Εδώ βλέπουμε και το πηγάδι σε σημερινή χρήση , από τους κατοίκους , που και σήμερα ιδιέτερα τους καλοκαιρινούς μήνες το χρησιμοποιούν για όλες τις ανάγκες των .- Άνω και δεξιά στη φωτογαγία μας το πέτρινο πηγάδι στο Πελικητό του Σταματινού - Αρφαρών . Δίπλα και αριστερά , η φωτογραφία του οροπεδίου του Πελεκητού , ο κάμπος με τα άφθονα αγριόχορτα , τις καρυδιές κ.α το νεόκτιστο μικρό σπιτάκι , και διάφορες πέτρινες κατασκευές , σπίτια , αλώνια , φούρνους , μαντρότοιχους , δεξαμενές βρόχη μου νερού κ.α - Εδώ σε αυτή την τοποθεσία , σ΄αυτή την όμορφη και σε θέα περιοχή του Σταματινού - Αρφαρών , κάθε καλοκαίρι , την ημέρα του Αγιαννιού , παραμονή , κυρίως μετά τον εσπερινό ( 28, 29 Αυγούστου ) κι όλο το βράδυ όρχίστρα με μπουζούκια και τραγούδια , φαγητά διάφορα , κυρίως τη γουρνοπούλα , και μαζί με μπύρες ή κρασιά η διασκέδαση και το ξεφάντωμα διαρκή μέχρι σχεδόν το πρωί του Εκκλησιασμού . http://sdentist.spaces.live.com/feed.rss , http://snsstamoskal.blogspot.com/, http://snsarfara.blogspot.com/, http://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/, http://sdentist.spaces.live.com/guestbook/ , WWW.NETVIBES.COM/SNSTAM , stamos.- http://www.sync.gr/stamos ,http://www.myheritage.com/FP/simple-photo-selection.php?s=27329812 , ~~~~ http://www.myheritage.gr/FP/add-photo-summary.php?s=27329812&identifier=9b63ee841ej8dm09 , http://my.live.com/, http://www.hi5.com/ , , stamos .- ** Ο Άγιος Φλώρος Αρφαρών σε μικρά ερασιτεχνικά Βιντεο , sns arfara , 2008 . : _~~ ** 1o/ Video στην περιοχή , τοποθεσία πηγών Παμίσου ποταμού " Μάτια " , εδώ που σαν παιδιά τα καλοκαίρια ερχόμασταν για τα πρώτα μας μπάνια , διότι η μετάβαση στη θάλασσα της Καλαμάτας , ήταν δύσκολη υπόθεση , εκείνη την εποχή , της δεκαετίας του 1950 & ΄60 : * 1ο .-~ ** 2o/ video στην περιοχή -τοποθεσία ¨" ΜΑΤΙΑ " των πηγών του Παμίσου Ποταμού στον Άγιο Φλώρο Αρφαρών , 2008 , sns arfara , Stamos .- http://www.bulk-sms.gr/ , 11831, 123, 6971000123 cosmote .-
~~ ** 2o .-
** 3oν .- vide στην περιοχή του Αγίου Φλώρου πηγές Παμίσου Παταμου με τους ευκάλυπτους κτλ. στο Αλειφεραίϊκο πετρόκτιστο ,σπίτι- αρχοντικό : Κάπου εκεί στους ευκαλίπτους διάβαζε - μελετούσε σαν Γυμνασιόπαις ο αείμνηστος Πότης Γεωργούντζος .- Εδώ που σήμερα είναι ο παιδότοπος , βρησκότανε η κοίτη ροής του Παμίσου ποταμού , το παλιό ποτάμι , πριν την νέα εκτροπή του στην γέφυρα κοντά στο κέντρο με τους πέστροφες " Ρομάντζα ¨των αφών Π. Γεωργούντζου ΤΟ 1967-74 .-
** 4o / Στις πηγές του Παμίσου ποταμού , στον Άγιο Φλώρο Αρφαρών - Ν. Μεσσηνίας , στο Αλειφεραίϊο αρχοντικό , εκεί που τα δροσερά νερά των πηγών από το θόρυβο των πηγών δημιουργούν μια πολύ ευχάριστη κατάσταση για τον κάθε επισκέπτη :
** 5o / Άγιος Φλώρος - Δήμου Αρφαρών , Στις πηγές του ποταμού Παμίσου , εκεί κοντά στη νέ γέφυρα του ποταμού από ις πηγές , στην νέα εκτροπή του το 1967-1974 , με μια άποψη του Αγίου Φλώρου , το Κέντρο ¨"Ρομάντζα" των Αφών Π. Γεωργούνζτου , με την ιχθυοκαλιέργεια της Πέστροφας .-
** Agios Floros Arfaron -Messinias Greece ,2008 .- foto-video .-
** Ενα μικρό βιντεάκι video από την κεντρική , νέα πλατεία (2002-04) του Δήμου Αρφαρών & η οικία του Βασίλη Σταμ. Σκούλικα στο Αρφαρά ( 2002 ) ... λήψη έτος 2008 , πρίν καλά -καλά κατοικηθεί από τον Βασιλάκη.--
** Video Arfara , home Bill Stam. Skoulika ,2008.- Ώρα εργασίας , τοποθέτηση μαράρων στο τζάκι του σπιτιού από τον Π. & υιούς Πανουσάκη από Μελιγαλα .- ερασιτεχνική βιντεοσκόπιση.- sns arfara , 2008.-
* Sto σπίτι στο Αρφαρά - Μεσσηνίας του Βασ. Σταμ. Σκούλικα το 2008 , όταν τα συνεργεία εργάζονται για την περάτωση και παράδωση στον οικοδεσπότη του .-
** Χριστούγεννα , Πρωτοχρονιά , 2008 στο Αρφαρά : http://media.salemwebnetwork.com/crosscards/wallpapers/cc_wall12082_1440.jpg , Φωτογραφία χριστουγέννων .- http://www.youtube.com/watch?v=_8HehlaZG5Y&eurl=http://www.facebook.com/profile.php?id=585735305 , Καλά χριστούγεννα .-o Holy Night , the stars are brightly , Shining it is the night , of the dear Savior's birth: ; Long lay the worldin sin and error pining , Till He appearad and the soul fell its worth.- Stamos , Dentist , from Greece with love ....etc .-
~* LEROS - ΛΕΡΟΣ ένα μικρό όμορφο νησί στο Αιγαίο ..: :::
Στην αεροφωτογραφία , πρώτη αριστερά , φαίνεται το επιβλητικό σχήμα του νησιού της Λέρου , με τα φίδια , τις Σαϊτες της Λέρου ......
***Η Λέρος – ή αλλιώς το νησί της Θεάς Αρτέμιδας- οφείλει το όνομα της στην αρχαία λέξη ‘λερός’ που σημαίνει λείος, επίπεδος. - Βρίσκεται ανάμεσα στην Πάτμο και την Κάλυμνο.. - {Στο νησί της Αποκάληψης του Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού και μαθητού , και το νησί των σφουγγαράδων ,}.- Η Λέρος, είναι ένας παράδεισος προικισμένος με απέραντες καταπράσινες εκτάσεις και δαντελωτές ακρογιαλιές. Και είναι το νησί της Δωδεκανήσου με τις περισσότερες εναλλαγές στα τοπία του. Έχει έκταση 53 τ. χλμ. και το μήκος των ακτών του φτάνει το 71 τ. χλμ. το νησί είναι πεδινό, με απέραντους κάμπους που φτάνουν ως την ακροθαλασσιά και χαμηλά βουνά κατάφυτα από πεύκα, βελανιδιές και μια πλούσια ποικιλία λουλουδιών.-
** Η Παναγιά του Κάστρου είναι ένα από τα αξιοθέατα του νησιού.- Στην φωτογραφία μας το όμορφο με εξαιρετική θέα στο πέλαγος , κάστρο της Παναγιάς , με το όμορφο εκκλησάκι ...
{συνολο 67 σελιδες}
Blogs ¨: Τα αγαπημένα μου ...
·
· ApNeaGr
· Asimonis
· Atsarantos
· Bollywood Greece
· City Press
· DrSeeng
· ElectroGothic
· Faust Diaries
· Greek Alert
· Griniarogatos
· InfoPress
· Iraklio Web Radio
· Kostasxan
· Laikoura
· Media Industry
· Media Koufales
· Media Watch
· MediaXwri
· Megalopolis 2008
· Mikros Fokion
· Mind Floga
· No News News
· Orfni
· OurGreekTV
· PIAZZA del POPOLO
· PIAZZA Web Radio
· PIAZZA Web TV
· Press Gr
· Press MME
· Respentza
· Salonica Press
· Skinious
· TaXalia
· Troktiko
· TV Νέα
· Tzonakos
· Vendetta
· Y Mag Blog
· Ίχνος
· Κακός Λύκος
· Καφενείο Gr
· Κόσμος News
· Λημέρι
· Μεγαλόπολη
· Παιδεία Gr Παραπολιτική
.-
Αναρτήσεις
