STAMOS -ARFARA -GREECE: ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ-(κατά Ματθαίου)

STAMOS -ARFARA -GREECE: ΙΣΤΟΡΙΚΑ -ΕΠΙΚΑΙΡΑ - ΣΧΟΛΙΑ .


http://www.sync.gr/stamos1 ,
http://www.perfspot.com/home.asp ,
http:/Δείτε online Ελληνικά και ξένα τηλεοπτικά κανάλιαhttp://wwitv.com/Ραδιοφωνικοί σταθμοί απο Ελλάδα και Κύπροhttp://www.e-radio.gr/Direct download ταινιών απο FTP
http://www.rapidshareking.com/download/1250-movies-and-tv-shows-collectionftp-link.html1250-movies-and-tv-shows-collectionftp-link.htmlKατεβάστε videos απο Youtube, MetaCafe, κα.http://keepvid.com/Ένα πολύ ενδιαφέρον site για την αρχαία Ελλάδακαι την φιλοσοφίαhttp://www.mousa.gr/html/initial.htmlΜια ενδιαφέρουσα σελίδα για διαφημίσειςαυτοκινήτων απο το
http://beneas13.blogspot.com/2009/03/blog-post_9681.html , Γιώργος Μπενέας .-
http://aboutmylamia.blogspot.com/ , 1914 , Σπύρος ΦΟΎΝΤΑΣ -Λαμία ..-
http://www.adclassix.com/caradsindex.htm Για τους μικρούς μας φίλους, εκτυπώστεκαι χρωματίστεhttp://users.pel.sch.gr/agparask/index.htmlΕλληνικές και ξένες ταινίες για ipod-iphonehttp://mp4all.forumup.gr/Απολαύστε τρισδιάστατες, πανοραμικές φωτογραφίεςαπο διάφορα μέρη της Ελλάδαςhttp://www.360visits.gr//www.facebook.com/home.php?ref=home ,
http://sdentist.spaces.live.com/guestbook/ ,
http://stamosskoulikas.hi5.com/ , http://www.youtube.com/watch? ,
http://stelioskazantzidis.blogspot.com/ ,
http://www.blogger.com/edit-profile.g ,
http://my.live.com/ ,
http://snsstamoskal.blogspot.com/ ,
http://snsarfara.blogspot.com/ ,
http://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/,
http://sdentist.spaces.live.com/guestbook/ ,
WWW.NETVIBES.COM/SNSTAM , stamos.-
http://www.sync.gr/stamos ,
http://www.myheritage.com/FP/simple-photo-selection.php?s=27329812 ,
http://odontiatros.pblogs.gr/ , http://www.sync.gr/KARAMΗTSOS/ , = Καραμήτσος -Οδοντίατρος- Κοζάνη .-
http://vlasiosarfara.blogspot.com/?zx=62dfb4ee469b4834 , Vlasis .- (a;) http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.com/2009/02/stamos-arfara-greece.html , vlasios .- (α) http://www.tagged.com/profile.html , Σταμος;



~* * ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ[i] ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Κεφάλαιον Α’.
Στίχοι 1 - 17, Η γενεαλογία του Κυρίου Ιησού. -
Μτ Α-1. Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαυΐδ υιού Αβραάμ.
Μτ Α-2. Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού,
Μτ Α-3. Ιούδας δε εγέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά εκ της Θάμαρ, Φαρές δε εγέννησε τον Εσρώμ, Εσρώμ δε εγέννησε τον Αράμ,
Μτ Α-4. Αράμ δε εγέννησε τον Αμιναδάβ, Αμιναδάβ δε εγέννησε τον Ναασσών, Ναασσών δε εγέννησε τον Σαλμών,
Μτ Α-5. Σαλμών δε εγέννησε τον Βοόζ εκ της Ραχάβ, Βοόζ δε εγέννησε τον Ωβήδ εκ της Ρούθ, Ωβήδ δε εγέννησε τον Ιεσσαί,
Μτ Α-6. Ιεσσαί δε εγέννησε τον Δαυΐδ τον βασιλέα. Δαυΐδ δε ο βασιλεύς εγέννησε τον Σολομώντα εκ της του Ουρίου,
Μτ Α-7. Σολομών δε εγέννησε τον Ροβοάμ, Ροβοάμ δε εγέννησε τον Αβιά, Αβιά, δε εγέννησε τον Ασά,
Μτ Α-8. Ασά δε εγέννησε τον Ιωσαφάτ, Ιωσαφάτ δε εγέννησε τον Ιωράμ, Ιωράμ δε εγέννησε τον Οζίαν,
Μτ Α-9. Οζίας δε εγέννησε τον Ιωάθαμ, Ιωάθαμ δε εγέννησε τον Αχαζ, Αχαζ δε εγέννησε τον Εζεκίαν,
Μτ Α-10. Εζεκίας δε εγέννησε τον Μανασσή, Μανασσής δε εγέννησε τον Αμών, Αμών δε εγέννησε τον Ιωσίαν,
Μτ Α-11. Ιωσίας δε εγέννησε τον Ιεοχονίαν και τους αδελφούς αυτού επί της μετοικεσίας Βαβυλώνος.
Μτ Α-12. Μετά δε την μετοικεσίαν Βαβυλώνος Ιεχονίας εγέννησε τον Σαλαθιήλ, Σαλαθιήλ δε εγέννησε τον Ζοροβάβελ,
Μτ Α-13. Ζοροβάβελ δε εγέννησε τον Αβιούδ, Αβιούδ δε εγέννησε τον Ελιακείμ, Ελιακείμ δε εγέννησε τον Αζώρ,
Μτ Α-14. Αζώρ δε εγέννησε τον Σαδώκ, Σαδώκ δε εγέννησε τον Αχείμ, Αχείμ δε εγέννησε τον Ελιούδ,
Μτ Α-15. Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, Ελεάζαρ δε εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ,
Μτ Α-16. Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ης εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός.-
Μτ Α-17. Πάσαι ουν αι γενεαί από Αβραάμ έως Δαυΐδ γενεαί δεκατέσσαρες, και από Δαυΐδ έως της μετοικεσίας Βαβυλώνος γενεαί δεκατέσσαρες, και από της μετοικεσίας Βαβυλώνος έως του Χριστού γενεαί δεκατέσσαρες.-
Στίχοι 18-25 Η υπερφυσική γέννησις του Κυρίου. -
Μτ Α-18. Του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ην. μνηστευθείσης γαρ της μητρός αυτού Μαρίας τω Ιωσήφ, πριν ή συνελθείν αυτούς ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου.
Μτ Α-19. Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής, δίκαιος ων και μη θέλων αυτήν παραδειγματίσαι, εβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν.
Μτ Α-20. ταύτα δε αυτού ενθυμηθέντος ιδού άγγελος Κυρίου κατ’ όναρ εφάνη αυτώ λέγων. Ιωσήφ υιός Δαυΐδ μη φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκα σου. το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν Αγίου.
Μτ Α-21. τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν. αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών.
Μτ Α-22. Τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου δια του προφήτου λέγοντος.
Μτ Α-23. Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ ο έστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός.
Μτ Α-24. Διεγερθείς δε ο Ιωσήφ από του ύπνου εποίησεν ως προσέταξεν αυτώ ο άγγελος Κυρίου και παρέλαβε την γυναίκα αυτού,
Μτ Α-25. και ουκ εγίνωσκεν αυτήν έως ου έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.
[i] Συγγραφεύς του πρώτου Ευαγγελίου είναι ο απόστολος και ευαγγελιστής Ματθαίος. Προτού τον καλέση ο κύριος εις το αποστολικόν αξίωμα, ωνομάζετο Λευίς (Μαρκ.β’14, Λουκ.ε’27). όταν δε ηκολούθησε τον Χριστόν, τότε έλαβε το επώνυμον Ματθαίος. Τα περιστατικά της προσκλήσεως του από τον Κύριον αναφέρει και ο ίδιος εις το Ευαγγέλιον του(κεφ, θ’9-13). Ο Ματθαίος ήτο προηγουμένως τελώνης το επάγγελμα, εγκατεστημένος εις την Καπερναούμ, η οποία φαίνεται να ήτο και η πατρίς του. Όταν δε ο Κύριος τον συνήντησε καθήμενον εις το τελώνιον και το εκάλεσε να τον ακολουθήση, το έπραξε χωρίς κανένα δισταγμόν και καμμίαν αναβολήν. Όπως αναφέρει η παράδοσις, ο Ματθαίος εκήρυξε το Ευαγγέλιον εις τους Εβραίους, κατόπιν δε μετέβη και εις την Αιθιοπίαν και εις την Παρθίαν, όπου και απέθανε.
Το Ευαγγέλιον του ο Ματθαίος συνέγραψε κατά πρώτον εις την εβραϊκήν (αραμαϊκήν) γλώσσαν, επειδή δια τους Εβραίους κατ΄ αρχάς το προώριζε. Το μετέφρασεν όμως εις την ελληνικήν γλώσσαν ο ίδιος ή άλλος αποστολικός ανήρ. Συνεγράφη δε το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον μεταξύ των ετών 60-66 μ.Χ. -
~* Κεφάλαιον Β΄
Στίχοι 1-12. Η προσκύνησις των μάγων. -
Μτ Β-1. Του δε Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας εν ημέραις Ηρώδου του βασιλέως, ιδού μάγοι από ανατολών παρεγένοντο εις Ιεροσόλυμα.
Μτ Β-2. Λέγοντες. πού έστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; είδομεν γαρ αυτού τον αστέρα εν τη ανατολή και ήλθομεν προσκυνήσαι αυτώ.
Μτ Β-3. Ακούσας δε Ηρώδης ο βασιλεύς εταράχθη και πάσα Ιεροσόλυμα μετ’ αυτού,
Μτ Β-4. και συναγαγών πάντας τους αρχιερείς και γραμματείς του λαού επυνθάνετο παρ’ αυτών πού ο Χριστός γεννάται.
Μτ Β-5. οι δε είπον αυτώ. εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας. ούτω γαρ γέγραπται δια του προφήτου.
Μτ Β-6. Και συ Βηθλεέμ, γη Ιούδα, ουδαμώς ελαχίστη ει εν τοις ηγεμόσιν Ιούδα. εκ σου γαρ εξελεύσεται ηγούμενος, όστις ποιμανεί τον λαόν μου τόν Ισραήλ.
Μτ Β-7. Τότε Ηρώδης λάθρα καλέσας τους μάγους ηκρίβωσε παρ’ αυτών τον χρόνον του φαινομένου αστέρος,
Μτ Β-8. και πέμψας αυτούς εις Βηθλεέμ είπε. πορευθέντες ακριβώς εξετάσατε περί του παιδίου, επάν δε εύρητε, απαγγείλατε μοι, όπως καγώ ελθών προσκυνήσω αυτώ.
Μτ Β-9. οι δε ακούσαντες του βασιλέως επορεύθησαν. και ιδού ο αστήρ ον είδον εν τη ανατολή προήγεν αυτούς, έως ελθών έστη επάνω ου ην το παιδίον.
Μτ Β-10. ιδόντες δε τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα,
Μτ Β-11. και ελθόντες εις την οικίαν είδον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού, και πεσόντες προσεκύνησαν αυτώ, και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν.
Μτ Β-12. και χρηματισθέντες κατ’ όναρ μη ανακάμψαι προς Ηρώδην, δι’ άλλης οδού ανεχώρησαν εις την χώραν αυτών. -
Στίχοι 13-18. Η φυγή εις Αίγυπτον και σφαγή των νηπίων. -
Μτ Β-13. Αναχωρησάντων δε αυτών ιδού άγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ όναρ τω Ιωσήφ λέγων. εγερθείς παράλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φύγε εις Αίγυπτον, και ίσθι εκεί έως αν είπω σοι, μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό.
Μτ Β-14. Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού νυκτός και ανεχώρησεν εις Αίγυπτον,
Μτ Β-15. και ην εκεί έως της τελευτής του Ηρώδου, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου δια του προφήτου λέγοντος. εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου.
Μτ Β-16. Τότε Ηρώδης ιδών ότι ενεπαίχθη υπό των μάγων, εθυμώθη λίαν, και αποστείλας ανείλε πάντας τους παίδας τους εν βηθλεέμ και εν πάσι τοις ορίοις αυτής από διετούς και κατωτέρω, κατά τον χρόνον ον ηκρίβωσε παρά των μάγων.
Μτ Β-17. τότε επληρώθη το ρηθέν υπό Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος.
Μτ Β-18. Φωνή εν Ραμά ηκούσθη, θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς. Ραχήλ κλαίουσα τα τέκνα αυτής, και ουκ ήθελε παρακληθήναι, ότι ουκ εισίν.-
Στίχοι 19-23 Η αγία οικογένεια εγκαθίσταται εις την Ναζαρέτ. -
Μτ Β-19. Τελευτήσαντος δε του Ηρώδου ιδού άγγελος Κυρίου κατ’ όναρ φαίνεται τω Ιωσήφ εν Αιγύπτω
Μτ Β-20. Λέγων. εγερθείς παράλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και πορεύου εις γήν Ισραήλ. τεθνήκασι γαρ οι ζητούντες την ψυχήν του παιδίου.
Μτ Β-21. ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και ήλθεν εις γήν Ισραήλ.
Μτ Β-22. ακούσας δε ότι Αρχέλαος βασιλεύει επί της Ιουδαίας αντί Ηρώδου του πατρός αυτού, εφοβήθη εκεί απελθείν. χρηματισθείς δε κατ’ όναρ ανεχώρησεν εις τα μέρη της Γαλιλαίας,
Μτ Β-23. και ελθών κατώκησεν εις πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, όπως πληρωθή το ρηθέν δια των προφητών ότι Ναζωραίος κληθήσεται.-
Βηθλεέμ :Κωμόπολις της φυλής Ιούδα, 10 χιλιόμετρα Ν.Δ. της Ιερουσαλήμ, καλούμενη και Εφραθά. Από αυτήν κατήγετο και ο Δαυίδ, ο οποίος εκεί είχε χρισθή βασιλεύς, διό και η Βηθλεέμ ελέγετο και «πόλις Δαυίδ».
μάγοι :Απετέλουν ιδιαιτέραν σεβαστήν τάξιν κατά την προχριστιανικήν εποχήν μεταξύ των Μήδων, Περσών, Χαλδαίων, Ασσυρίων, Ελαμιτών κ.α. Ησχολούντο με την θρησκεία, την φιλοσοφίαν και την επιστήμην, πολλοί δε και με την μαγείαν υπό την ταπεινή της έννοιαν. Παράδοσις αναφέρει ότι οι τρείς μάγοι, οι επισκεφθέντες το παιδίον Ιησούς ελέγοντο Γάσπαρ, Μελχίορ και Βαλτάσαρ.
Ηρώδης : Α; Ηρώδης ο μέγας, Υιός του Ιδουμαίου Αντιπάτρου. Εχρημάτισε τετράρχης της Γαλιλαίας το 47 π.Χ. έπειτα κυβερνήτης της Κοίλης Συρίας και τέλος επι Αντωνίνου βασιλεύς της Ιουδαίας. Έσφαξε τά νήπια της Βηθλεέμ την σύζυγον του, τρία από τά τέκνα του, τον πενθερόν του και πλήθος άλλων αθώων, απέθανε όχι πολύν χρόνον μετά την σφαγήν των νηπίων, κατόπιν φρικτής και οδυνηροτάτης ασθενείας.
Β; Ηρώδης Αντίπας: Υιός του Ηρώδου του Μεγάλου, τετράρχης της Γαλιλαίας και Περαίας (4-39 μ.Χ.). Ήτο ύπουλος, ακόλαστος δεισιδαίμων. Συνέζη παρανόμως με την ανεψιάν του Ηρωδιάδα, νόμιμον σύζυγον του ετεροθαλούς αδελφού του Φιλίππου. Αποκεφάλισεν Ιωάννην τον Βαπτιστήν και εζήτει να φονεύση τον Κύριον, κατά δε την ημέρα του Πάθους, ενέπαιξε και εξουθένωσεν αυτόν εις Ιεροσόλυμα.
Γ; Ηρώδης Αγρίππας ο Α’. Έγγονος του μεγάλου Ηρώδου, κατεδίωξεν την Εκκλησίαν της Ιερουσαλήμ και διέταξεν την σφαγήν του Ιακώβου, αδελφού του Ευαγγελιστού Ιωάννου. Είχε φυλακίσει και τον Πέτρον με σκοπόν να τον εκτελέση.
Δ; Ηρώδης Αγρίππας ο Β΄. Ή απλώς Αγρίππας. Υιός του Αγρίππα του Α΄. Οκτώ έτη μετά τον θάνατον του πατρός του, εις ηλικίαν 24 ετών έγινε βασιλεύς των περιοχών που διοικούσε ο πατήρ του. Ενώπιον αυτού απελογήθη εις Καισάρειαν ο απόστολος Παύλος.
γραμματείς :Ανήκαν εις την τάξιν των Φαρισαίων και κατείχαν εξέχουσαν θέσιν μεταξύ αυτών, αποτελούντες την πνευματικήν αριστοκρατία των Εβραίων, εκαλούντο λογιώτατοι, ιερογραμματείς, διδάσκαλοι, πατέρες, νομικοί, νομοδιδάσκαλοι.
Ραμά :Πόλις της φυλής Βενιαμίν, 15 χιλιόμετρα βορείως της Βηθλεέμ.
Ναζαρέτ :Κωμόπολις της Γαλιλαίας, 25 περίπου χιλιόμετρα δυτικώς του νοτίου άκρου της λίμνης Γεννησαρέτ. .-
** Κεφάλαιον Γ΄
Στίχοι 1-12 Ο πρόδρομος Ιωάννης εις την έρημον.-
Μτ Γ-1. Εν δε ταις ημέραις εκείναις παραγίνεται Ιωάννης ο βαπτιστής κηρύσσων αν τη ερήμω της Ιουδαίας.
Μτ Γ-2. και λέγων. μετανοείτε. ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών.
Μτ Γ-3. ούτος γαρ έστιν ο ρηθείς υπό Ησαΐου του προφήτου λέγοντος. φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού.
Μτ Γ-4. Αυτός δε ο Ιωάννης είχε το ένδυμα αυτού από τριχών καμήλου και ζώνην δερματίνην περί την οσφύν αυτού, η δε τροφή αυτού ην ακρίδες και μέλι άγριον.
Μτ Γ-5. Τότε εξεπορεύετο προς αυτόν Ιεροσόλυμα και πάσα η Ιουδαία και πάσα η περίχωρος του Ιορδάνου.
Μτ Γ-6. Και εβαπτίζοντο εν τω Ιορδάνη υπ’ αυτού εξομολογούμενοι τας αμαρτίας αυτών.
Μτ Γ-7. ιδών δε πολλούς των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ερχομένους επί το βάπτισμα αυτού είπεν αυτοίς. γεννήματα εχιδνών, τις υπέδειξεν υμίν φυγείν από της μελλούσης οργής;
Μτ Γ-8. ποιήσατε ουν καρπόν άξιον της μετανοίας.
Μτ Γ-9. και μη δόξητε λέγειν εν εαυτοίς, πατέρα έχομεν τον Αβραάμ. λέγω γαρ υμίν ότι δύναται ο Θεός εκ των λίθων τούτων εγείραι τέκνα τω Αβραάμ.
Μτ Γ-10. ήδη δε και η αξίνη προς την ρίζαν των δένδρων κείται. πάν ουν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται.
Μτ Γ-11. εγώ μεν βαπτίζω υμάς εν ύδατι εις μετάνοιαν. ο δε οπίσω μου ερχόμενος ισχυρότερος μου έστιν, ου ουκ ειμί ικανός τα υποδήματα βαστάσαι. αυτός υμάς βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί.
Μτ Γ-12. ου το πτύον εν τη χειρί αυτού και διακαθαριεί την άλωνα αυτού, και συνάξει τον σίτον αυτού εις την αποθήκην, το δε άχυρον κατακαύσει πυρί ασβέστω. -
Στίχοι 13-17 Βάπτισις του Ιησού εις τον Ιορδάνην.-
Μτ Γ-13. Τότε παραγίνεται ο Ιησούς από της Γαλιλαίας επί τον Ιορδάνην προς τον Ιωάννην του βαπτισθήναι υπ’ αυτού.
Μτ Γ-14. ο δε Ιωάννης διεκώλυεν αυτόν λέγων. εγώ χρείαν έχω υπό σου βαπτισθήναι, και συ έρχη προς με;
Μτ Γ-15. αποκριθείς δε ο Ιησούς είπε προς αυτόν. άφες άρτι. ούτω γαρ πρέπον εστίν ημίν πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην. τότε αφίησιν αυτόν.
Μτ Γ-16. και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος. και ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνον ωσεί περιστεράν και ερχόμενον έπ’ αυτόν.
Μτ Γ-17. και ιδού φωνή εκ των ουρανών λέγουσα. ούτος έστιν ο υιός ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα. -
Κεφάλαιον Δ΄
Στίχοι 1-11. Οι τρεις πειρασμοί του Ιησού. -
Μτ Δ-1. Τότε ο Ιησούς ανήχθη εις την έρημον υπό του Πνεύματος πειρασθήναι υπό του διαβόλου,
Μτ Δ-2. και νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα και νύκτας τεσσαράκοντα ύστερον επείνασε.
Μτ Δ-3. και προσελθών αυτώ ο πειράζων είπεν. ει υιός ει του Θεού, είπε ίνα οι λίθοι ούτοι άρτοι γένωνται.
Μτ Δ-4. Ο δε αποκριθείς είπε. γέγραπται, ουκ έπ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω δια στόματος Θεού.
Μτ Δ-5. Τότε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις την αγίαν πόλιν, και ίστησιν αυτόν επί το πτερύγιον του ιερού
Μτ Δ-6. και λέγει αυτώ. ει υιός ει του Θεού, βάλε σεαυτόν κάτω, γέγραπται γαρ ότι τοις αγγέλοις αυτού εντελείται περί σου, και επί χειρών αρούσι σε, μήποτε προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου.
Μτ Δ-7. Εφη αυτώ ο Ιησούς. πάλιν γέγραπται, ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου.
Μτ Δ-8. Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος υψηλόν λίαν, και δείκνυσιν αυτώ πάσας τας βασιλείας του κόσμου και την δόξαν αυτών
Μτ Δ-9. και λέγει αυτώ. ταύτα πάντα σοι δώσω, εάν πεσών προσκυνήσης μοι.
Μτ Δ-10. Τότε λέγει αυτώ ο Ιησούς. ύπαγε οπίσω μου, σατανά. γέγραπται γαρ, Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνο λατρεύσεις.
Μτ Δ-11. Τότε αφίησιν αυτόν ο διάβολος, και ιδού άγγελοι προσήλθον και διηκόνουν αυτώ. -
Στίχοι 12-25. Ο Κύριος αρχίζει το σωτήριον έργον Του εις τη Γαλιλαίαν. Οι πρώτοι μαθηταί.-
Μτ Δ-12. Ακούσας δε ο Ιησούς ότι Ιωάννης παρεδόθη, ανεχώρησεν εις την Γαλιλαίαν,
Μτ Δ-13. και καταλιπών την Ναζαρέτ ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ την παραθαλασσίαν εν ορίοις Ζαβουλών και Νεφθαλείμ,
Μτ Δ-14. ίνα πληρωθή το ρηθέν δια Ησαΐου του προφήτου λέγοντος.
Μτ Δ-15. γη Ζαβουλών και γη Νεφθαλείμ, οδόν θαλάσσης, πέραν του Ιορδάνου, Γαλιλαία των εθνών,
Μτ Δ-16. ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς.
Μτ Δ-17. Από τότε ήρξατο ο Ιησούς κηρύσσειν και λέγειν. μετανοείτε. ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών.
Μτ Δ-18. Περιπατών δε παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας είδε δύο αδελφούς, Σίμωνα τον λεγόμενον Πέτρον και Ανδρέαν τον αδελφόν αυτού, βάλλοντας αμφίβληστρον εις την θάλασσαν. ήσαν γαρ αλιείς.
Μτ Δ-19. και λέγει αυτοίς. δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων.
Μτ Δ-20. οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ.
Μτ Δ-21. Και προβάς εκείθεν είδεν άλλους δύο αδελφούς, Ιάκωβον τον του Ζεβεδαίου και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού, εν τω πλοίω μετά Ζεβεδαίου του πατρός αυτών καταρτίζοντας τα δίκτυα αυτών, και εκάλεσεν αυτούς.
Μτ Δ-22. οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ.
Μτ Δ-23. Και περιήγεν όλην την Γαλιλαίαν ο Ιησούς διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ.
Μτ Δ-24. και απήλθεν η ακοή αυτού εις όλην την Συρίαν και προσήνεγκαν αυτώ πάντας τους κακώς έχοντας ποικίλαις νόσοις και βασάνοις συνεχομένους, και δαιμονιζομένους και σεληνιαζομένους και παραλυτικούς, και εθεράπευσεν αυτούς.
Μτ Δ-25. και ηκολούθησαν αυτώ όχλοι πολλοί από της Γαλιλαίας και Δεκαπόλεως και Ιεροσολύμων και Ιουδαίας και πέραν του Ιορδάνου. -
Κεφάλαιον Ε΄
Η επί του όρους ομιλία
Στίχοι 1-12. Οι μακαρισμοί. -
Μτ Ε-1. Ιδών δε τους όχλους ανέβη εις το όρος, και καθίσαντος αυτού προσήλθον αυτώ οι μαθηταί αυτού,
Μτ Ε-2. και ανοίξας το στόμα αυτού εδίδασκεν αυτούς λέγων.
Μτ Ε-3. μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών.
Μτ Ε-4. μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται.
Μτ Ε-5. μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.
Μτ Ε-6. μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται.
Μτ Ε-7. μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται.
Μτ Ε-8. μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται.
Μτ Ε-9. μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.
Μτ Ε-10. μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών.
Μτ Ε-11. μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.
Μτ Ε-12. χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς. ούτω γαρ εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών. -
Στίχοι 13-16. Οι Χριστιανοί άλας και φως. -
Μτ Ε-13. Υμείς εστε το άλας της γης. εάν δε το άλας μωρανθή εν τίνι αλισθήσεται; εις ουδέν ισχύει έτι, ει μη βληθήναι έξω και καταπατείσθαι υπό των ανθρώπων.
Μτ Ε-14. Υμείς εστέ το φως του κόσμου, ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη.
Μτ Ε-15. ουδέ καίουσι λύχνον και τιθέασιν αυτόν υπό τον μόδιον, αλλ’ επί την λυχνίαν, και λάμπει πάσι τοις εν τη οικία.
Μτ Ε-16. ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς.-
Στίχοι 17-48 Ο Κύριος τελειοποιεί και συμπληρώνει τον Μωσαϊκόν νόμον. -
Μτ Ε-17. Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι.
Μτ Ε-18. αμήν γαρ λέγω υμίν, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου έως αν πάντα γένηται.
Μτ Ε-19. ος εάν ουν λύση μίαν των εντολών τούτων και ελαχίστων και διδάξη ούτω τους ανθρώπους, ελάχιστος κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών. ος δ’ αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών.
Μτ Ε-20. λέγω γαρ υμίν ότι εάν μη περισσεύση η δικαιοσύνη υμών πλείον των γραμματέων και Φαρισαίων, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών.
Μτ Ε-21. Ηκούσατε ότι ερρέθη τοις αρχαίοις, ου φονεύσεις ος δ’ αν φονεύση ένοχος έσται τη κρίσει.
Μτ Ε-22. Εγώ δε λέγω υμίν ότι πάς ο οργιζόμενος τω αδελφώ αυτού εική, ένοχος έσται τη κρίσει. ος δ’ αν είπη τω αδελφώ αυτού ρακά, ένοχος έσται τω συνεδρίω. ος δ’ αν είπη μωρέ, ένοχος έσται εις την γέενναν του πυρός.
Μτ Ε-23. Εάν ουν προσφέρης το δώρον σου επί το θυσιαστήριον κάκεί μνησθής ότι ο αδελφός σου έχει τι κατά σου,
Μτ Ε-24. άφες εκεί το δώρον σου έμπροσθεν του θυσιαστηρίου, και ύπαγε πρώτον διαλλάγηθι τω αδελφώ σου, και τότε ελθών πρόσφερε το δώρον σου.
Μτ Ε-25. Ίσθι ευνοών τω αντιδίκω σου ταχύ έως ότου ει εν τη οδώ μετ’ αυτού, μήποτε σε παραδώ ο αντίδικος τω κριτή και ο κριτής σε παραδώ τω υπηρέτη, και εις φυλακήν βληθήση.
Μτ Ε-26. αμήν λέγω σοι, ου μη εξέλθης εκείθεν έως ου αποδώς τον έσχατον κοδράντην.
Μτ Ε-27. Ηκούσατε ότι ερρέθη τοις αρχαίοις, ου μοιχεύσεις.
Μτ Ε-28. Εγώ δε λέγω υμίν ότι πάς ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού.
Μτ Ε-29. ει δε ο οφθαλμός σου ο δεξιός σκανδαλίζει σε, έξελε αυτόν και βάλε από σου, συμφέρει γαρ σοι ίνα απόληται εν των μελών σου και μη όλον το σώμα σου βληθή εις γέενναν.
Μτ Ε-30. και ει η δεξιά σου χειρ σκανδαλίζει σε, έκκοψον αυτήν και βάλε από σου. συμφέρει γαρ σοι ίνα απόληται εν των μελών σου και μη όλον το σώμα σου βληθή εις γέενναν.
Μτ Ε-31. Ερρέθη δε. ος αν απολύση την γυναίκα αυτού, δότω αυτή αποστάσιον.
Μτ Ε-32. Εγώ δε λέγω υμίν ότι ος αν απολύση την γυναίκα αυτού παρεκτός λόγου πορνείας, ποιεί αυτήν μοιχάσθαι, και ος απολελυμένην γαμήση, μοιχάται.
Μτ Ε-33. Πάλιν ηκούσατε ότι ερρέθη τοις αρχαίοις, ουκ επιορκήσεις, αποδώσεις δε τω Κυρίω τους όρκους σου.
Μτ Ε-34. Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως. μήτε εν τω ουρανώ, ότι θρόνος εστί του Θεού.
Μτ Ε-35. μήτε εν τη γη, ότι υποπόδιον εστί των ποδών αυτού, μήτε εις Ιεροσόλυμα, ότι πόλις εστί του μεγάλου βασιλέως.
Μτ Ε-36. μήτε εν τη κεφαλή σου ομόσης, ότι ου δύνασαι μίαν τρίχα λευκήν ή μέλαιναν ποιήσαι.
Μτ Ε-37. έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου, το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού έστιν.
Μτ Ε-38. Ηκούσατε ότι ερρέθη, οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος.
Μτ Ε-39. Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ. αλλ’ όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην.
Μτ Ε-40. και τω θέλοντι σοι κριθήναι και τον χιτώνα σου λαβείν, άφες αυτώ και το ιμάτιον.
Μτ Ε-41. και όστις σε αγγαρεύσει μίλιον εν, ύπαγε μετ’ αυτού δύο.
Μτ Ε-42. τω αιτούντι σε δίδου και τον θέλοντα από σου δανείσασθαι μη αποστραφής.
Μτ Ε-43. Ηκούσατε ότι ερρέθη, αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου.
Μτ Ε-44. Εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, και ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζότων υμάς και διωκόντων υμάς,
Μτ Ε-45. όπως γένησθε υιοί του πατρός υμών του εν ουρανοίς, ότι τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.
Μτ Ε-46. εάν γαρ αγαπήσητε τους αγαπώντας υμάς, τίνα μισθόν έχετε; ουχί και οι τελώναι το αυτώ ποιούσι;
Μτ Ε-47. και εάν ασπάσησθε τους φίλους υμών μόνον, τι περισσόν ποιείτε; ουχί και οι τελώναι ούτω ποιούσιν;
Μτ Ε-48. Έσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος εστίν. -
ακρίδες : η Ακρίς: Ο Μωσαϊκός νόμος επιτρέπει την βρώσιν ακρίδων τεσσάρων ειδών και των ομοίων προς αυτά άλλων ειδών. Από αυτάς έτρωγεν έν τη ερήμω ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Και πολλοί άλλοι αρχαίοι λαοί, έτρωγον ακρίδας. Και σήμερον υπάρχουν λαοί είς την ανατολήν οι οποίοι τρώγουν ακρίδας. Σηνήθως τάς αποξηραίνουν είς τον ήλιον, τάς μεταβάλουν είς κόνιν ή τάς ζημώνουν με άλευρον και κάνουν είδος πήττας με προσθήκη βουτήρου και άλατος.
Φαρισαίων : Φαρισαίοι, από τον 2 π.Χ. αιώνα απετέλουν ιδιαιτέραν τάξιν. Ήσαν κατ΄αρχάς οι ζηλωταί του Νόμου και φανατικοί εθνικισταί. Ταχέως όμως παραμέρισαν έν πολλοίς τον Νόμον, διά την παράδοσιν των πρεσβυτέρων, και κατήντησαν εις μίαν ξηράν τυπολατρείαν.
Σαδδουκαίων : Σαδδουκαίοι : Εμφανίζονται κατά τον πρώτον π.Χ. αιώνα. Ήσαν φιλόπλουτοι, φιλόκοσμοι, φίλοι των πλουσίων και των αρχόντων και αυτών ακόμη των κατακτητών Ρωμαίων.
Καπερναούμ : Πόλις της Γαλιλαίας, παρά την λίμνην Γεννησαρέτ.
Δεκαπόλεως : Η Δεκάπολις : Ευρεία περιοχή ανατολικώς του Ιορδάνου, περιλαμβάνουσα δέκα πόλεις, μεταξύ αυτών ήσαν αι: Φιλαδέλφεια, Πέλλα, Σκυθόπολις, Δίων, Ραφανά, Γέργεσα κ.α. Ωμίλουν τήν ελληνικήν γλώσσαν.
μόδιον : Μόδιος : Μέτρον ξηρών προϊόντων, το έκτο του αττικού μεδίμνου.
κοδράντην : ο Κοδράντης : Μικρόν ρωμαϊκόν νόμισμα, το οποίον ισοδυναμούσε προς το τέταρτο του ασσαρίου, ήτοι περίπου δύο λεπτά.
αποστάσιον : Γραπτόν διαζύγιον, το οποίον κατά τον Μωσαϊκό νόμο εδικαιούτο ο ανήρ να δώση εις την σύζυγον.-
**Κεφάλαιον στ΄
Επί του όρους ομιλία (συνέχεια)
Στίχοι 1-8. Η ελεημοσύνη και η προσευχή. -
Μτ ΣΤ-1. Προσέχετε την ελεημοσύνην υμών μη ποιείν έμπροσθεν των ανθρώπων προς το θεαθήναι αυτοίς. ει δε μήγε, μισθόν ουκ έχετε παρά τω πατρί υμών τω εν τοις ουρανοίς.
Μτ ΣΤ-2. Όταν ουν ποιής ελεημοσύνην, μη σαλπίσης έμπροσθεν σου, ώσπερ οι υποκριταί ποιούσιν εν ταις συναγωγαίς και εν ταις ρύμαις, όπως δοξασθώσιν υπό των ανθρώπων. αμήν λέγω υμίν, απέχουσι τον μισθόν αυτών.
Μτ ΣΤ-3. σου δε ποιούντος ελεημοσύνην μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου,
Μτ ΣΤ-4. όπως η σου η ελεημοσύνη εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ.
Μτ ΣΤ-5. Και όταν προσεύχη, ουκ έση ώσπερ οι υποκριταί, ότι φιλούσιν εν ταις συναγωγαίς και εν ταις γωνίαις των πλατειών εστώτες προσεύχεσθαι, όπως αν φανώσι τοις ανθρώποις. αμήν λέγω υμίν ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών.
Μτ ΣΤ-6. συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείον σου, και κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ.
Μτ ΣΤ-7. Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί. δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται.
Μτ ΣΤ-8. μη ουν ομοιωθήτε αυτοίς, οίδε γαρ ο πατήρ υμών ων χρείαν έχετε προ του υμάς αιτήσαι αυτόν.
Στίχοι 9-13 Η Κυριακή προσευχή. -
Μτ ΣΤ-9. ούτως ουν προσεύχεσθε υμείς. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς. αγιασθήτω το όνομα σου.
Μτ ΣΤ-10. ελθέτω η βασιλεία σου. γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.
Μτ ΣΤ-11. τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον.
Μτ ΣΤ-12. και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.
Μτ ΣΤ-13. και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. ότι σου έστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας. αμήν. -
Στίχοι 14-15 Πως θα συγχωρηθώμεν. -
Μτ ΣΤ-14. Εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο ουράνιος.
Μτ ΣΤ-15. εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών. -
Στίχοι 16-24 Η Θεάρεστος νηστεία. Επίγειοι και ουράνιοι θησαυροί. Ο οφθαλμός της ψυχής. Οι δύο κύριοι. -
Μτ ΣΤ-16. Όταν δε νηστεύητε, μη γίνεσθε ώσπερ οι υποκριταί σκυθρωποί. αφανίζουσι γαρ τα πρόσωπα αυτών όπως φανώσι τοις ανθρώποις νηστεύοντες. αμήν λέγω υμίν ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών.
Μτ ΣΤ-17. συ δε νηστεύων άλειψαι σου την κεφαλήν και το πρόσωπον σου νίψαι.
Μτ ΣΤ-18. όπως μη φανής τοις ανθρώποις νηστεύων, αλλά τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι τω φανερώ.
Μτ ΣΤ-19. Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σης και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι.
Μτ ΣΤ-20. θησαυρίζετε δε ημίν θησαυρούς εν τω ουρανώ, όπου ούτε σης, ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν.
Μτ ΣΤ-21. όπου γαρ έστιν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών.
Μτ ΣΤ-22. Ο λύχνος του σώματος εστίν ο οφθαλμός. εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται.
Μτ ΣΤ-23. εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός η, όλον το σώμα σου σκοτεινόν έσται. ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;
Μτ ΣΤ-24. Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν. ή γαρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει. ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά. -
Στίχοι 25-34. Ο Θεός προνοεί δια τας ανάγκας μας. -
Μτ ΣΤ-25. Δια τούτο λέγω υμίν, μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε και τι πίητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε, ουχί η ψυχή πλείον εστί της τροφής και το σώμα του ενδύματος;
Μτ ΣΤ-26. εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά. ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών;
Μτ ΣΤ-27. τις δε εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί την ηλικίαν αυτού πήχυν ένα;
Μτ ΣΤ-28. και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνει. ου κοπιά ουδέ νήθει.
Μτ ΣΤ-29. λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων.
Μτ ΣΤ-30. Ει δε τον χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς ολιγόπιστοι;
Μτ ΣΤ-31. μη ουν μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλώμεθα;
Μτ ΣΤ-32. πάντα γαρ ταύτα τα έθνη επιζητεί. οίδε γαρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων.
Μτ ΣΤ-33. ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν.
Μτ ΣΤ-34. Μη ουν μεριμνήσητε εις την αύριον. η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής. αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής.-
Κεφάλαιον Ζ΄
Συνέχεια της επί του όρους ομιλίας
Στίχοι 1-6. Δεν πρέπει να κατακρίνωμεν
Μτ Ζ-1. Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε.
Μτ Ζ-2. εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν.
Μτ Ζ-3. τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σώ οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς;.
Μτ Ζ-4. ή πώς ερείς τω αδελφώ σου, άφες εκβάλω το κάρφος από του οφθαλμού σου, και ιδού η δοκός εν τω οφθαλμώ σου;.
Μτ Ζ-5. υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου.
Μτ Ζ-6. Μη δώτε το άγιον τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοις ποσίν αυτών και στραφέντες ρήξωσιν υμάς. -
Στίχοι 7-11. Τα αποτελέσματα της προσευχής.-
Μτ Ζ-7.Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν, ζητείτε, και ευρήσετε, κρούετε, και ανοιγήσεται υμίν.
Μτ Ζ-8.πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται.
Μτ Ζ-9. ή τις εξ υμών άνθρωπος, ον εάν αιτήση ο υιός αυτού άρτον, μη λίθον επιδώσει αυτώ;
Μτ Ζ-10. και εάν ιχθύν αιτήση, μη όφιν επιδώσει αυτώ;
Μτ Ζ-11.ει ουν υμείς πονηροί όντες, οίδατε δόματα αγαθά διδόναι τοις τέκνοις υμών, πόσω μάλλον ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς δώσει αγαθά τοις αιτούσιν αυτόν; -
Στίχοι 12-20. Ο χρυσούς κανών. Οι δύο δρόμοι. Προσοχή από τους ψευδοπροφήτας. -
Μτ Ζ-12. Πάντα ουν όσα αν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς. ούτος γαρ έστιν ο νόμος και οι προφήται.
Μτ Ζ-13. Εισέλθετε δια της στενής πύλης. ότι πλατεία η πύλη και ευρύχωρος η οδός η απάγουσα εις την απώλειαν, και πολλοί εισιν οι εισερχόμενοι δι’ αυτής.
Μτ Ζ-14. τι στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν, και ολίγοι εισίν οι ευρίσκοντες αυτήν!
Μτ Ζ-15. Προσέχετε δε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δε εισι λύκοι άρπαγες.
Μτ Ζ-16. από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς. μήτι συλλέγουσιν από ακανθών σταφυλήν ή από τριβόλων σύκα;
Μτ Ζ-17. ούτω πάν δένδρον αγαθόν καρπούς καλούς ποιεί, το δε σαπρόν δένδρον καρπούς πονηρούς ποιεί.
Μτ Ζ-18. ου δύναται δένδρον αγαθόν καρπούς πονηρούς ποιείν, ουδέ δένδρον σαπρόν καρπούς καλούς ποιείν.
Μτ Ζ-19. πάν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται.
Μτ Ζ-20. άραγε από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς. -
Στίχοι 21-29. Να εφαρμόζωμεν τας εντολάς του Θεού. -
Μτ Ζ-21. Ου πάς ο λέγων μοι Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς.
Μτ Ζ-22. πολλοί ερούσι μοι εν εκείνη τη ημέρα. Κύριε Κύριε, ου τω σώ ονόματι προεφητεύσαμεν, και τω σώ ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και τω σώ ονόματι δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν;
Μτ Ζ-23. και τότε ομολογήσω αυτοίς ότι ουδέποτε έγνων υμάς. αποχωρείτε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.
Μτ Ζ-24. Πάς ουν όστις ακούει μου τους λόγους τούτους και ποιεί αυτούς, ομοιώσω αυτόν ανδρί φρονίμω, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την πέτραν.
Μτ Ζ-25. και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέπεσον τη οικία εκείνη, και ουκ έπεσε. τεθεμελίωτο γαρ επί την πέτραν.
Μτ Ζ-26. και πάς ο ακούων μου τους λόγους τούτους και μη ποιών αυτούς ομοιωθήσεται ανδρί μωρώ, όστις ωκοδώμησε την οικίαν αυτού επί την άμμον.
Μτ Ζ-27. και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέκοψαν τη οικία εκείνη, και έπεσε, και ην η πτώσις αυτής μεγάλη.
Μτ Ζ-28. Και εγένετο ότε συνετέλεσεν ο Ιησούς τους λόγους τούτους, εξεπλήσσοντο οι όχλοι επί τη διδαχή αυτού.
Μτ Ζ-29. ην γαρ διδάσκων αυτούς ως εξουσίαν έχων, και ουχ ως οι γραμματείς.
μαμωνά : Ο μαμωνάς : Αραμαϊκή λέξις. Χρησιμοποιείτο εις την Παλαιάν Διαθήκην, διά να δηλώση τον πλούτον τά υλικά αγαθά, και ειδικώτερα το κέρδος από τάς διαφόρους επιχειρήσεις.-
**Κεφάλαιον Η΄
Στίχοι 1-17. Ο Κύριος θεραπεύει τον λεπρόν, τον δούλον του εκατοντάρχου, την πενθερά του Πέτρου και άλλους ασθενείς. -
Μτ Η-1. Καταβάντι δε αυτώ από του όρους ηκολούθησαν αυτώ όχλοι πολλοί.
Μτ Η-2. Και ιδού λεπρός ελθών προσεκύνει αυτώ λέγων. Κύριε, εάν θέλης, δύνασαι με καθαρίσαι.
Μτ Η-3. και εκτείνας την χείρα ήψατο αυτού ο Ιησούς λέγων. θέλω, καθαρίσθητι. και ευθέως εκαθαρίσθη αυτού η λέπρα.
Μτ Η-4. και λέγει αυτώ ο Ιησούς. όρα μηδενί είπης, αλλά ύπαγε σεαυτόν δείξον τω ιερεί και προσένεγκε το δώρον ο προσέταξε Μωσής εις μαρτύριον αυτοίς.
Μτ Η-5. Εισελθόντι δε αυτώ εις Καπερναούμ προσήλθεν αυτώ εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν και λέγων.
Μτ Η-6. Κύριε, ο παις μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος.
Μτ Η-7. και λέγει αυτώ ο Ιησούς. εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν.
Μτ Η-8. και αποκριθείς ο εκατόνταρχος έφη, Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης. αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παις μου.
Μτ Η-9. και γαρ εγώ άνθρωπος ειμί υπό εξουσίαν, έχων υπ’ εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω τούτω, πορεύθητι, και πορεύεται, και άλλω, έρχου, και έρχεται, και τω δούλω μου, ποίησον τούτο, και ποιεί.
Μτ Η-10. ακούσας δε ο Ιησούς εθαύμασε και είπε τοις ακολουθούσιν. αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον.
Μτ Η-11. λέγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακλιθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών.
Μτ Η-12. οι δε υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται εις το σκότος το εξώτερον. εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.
Μτ Η-13. και είπεν ο Ιησούς τω εκατοντάρχω. ύπαγε, και ως επίστευσας γενηθήτω σοι. και ιάθη ο παις αυτού εν τη ώρα εκείνη.
Μτ Η-14. Και ελθών ο Ιησούς εις τη οικίαν Πέτρου είδε την πενθεράν αυτού βεβλημένην και πυρέσσουσαν.
Μτ Η-15. και ήψατο της χειρός αυτής, και αφήκεν αυτήν ο πυρετός, και ηγέρθη και διηκόνει αυτώ.
Μτ Η-16. Οψίας δε γενομένης προσήνεγκαν αυτώ δαιμονιζομένους πολλούς, και εξέβαλε τα πνεύματα λόγω και πάντας τους κακώς έχοντας εθεράπευσεν,
Μτ Η-17. όπως πληρωθή το ρηθέν δια Ησαΐου του προφήτου λέγοντος. αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασεν. -
Στίχοι 18-22. Ο Ιησούς ζητεί αυταπάρνησιν. -
Μτ Η-18. Ιδών δε ο Ιησούς πολλούς όχλους περί αυτόν εκέλευσεν απελθείν εις το πέραν.
Μτ Η-19. Και προσελθών εις γραμματεύς είπεν αυτώ. διδάσκαλε, ακολουθήσω σοι όπου εάν απέρχη.
Μτ Η-20. και λέγει αυτώ ο Ιησούς. αι αλώπεκες φωλεούς έχουσι και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε υιός του ανθρώπου ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη.
Μτ Η-21. Έτερος δε των μαθητών αυτού είπεν αυτώ. Κύριε, επίτρεψον μοι πρώτον απελθείν και θάψαι τον πατέρα μου.
Μτ Η-22. ο δε Ιησούς είπεν αυτώ. ακολούθει μοι, και άφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς.-
Στίχοι 23-27. Τρικυμία και γαλήνευσις της θαλάσσης.-
Μτ Η-23. Και εμβάντι αυτώ εις το πλοίον ηκολούθησαν αυτώ οι μαθηταί αυτού.
Μτ Η-24. και ιδού σεισμός μέγας εγένετο εν τη θαλάσση, ώστε το πλοίον καλύπτεσθαι υπό των κυμάτων. αυτός δε εκάθευδε.
Μτ Η-25. και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού ήγειραν αυτόν λέγοντες. Κύριε, σώσον ημάς, απολλύμεθα.
Μτ Η-26. και λέγει αυτοίς. τι δειλοί έστε, ολιγόπιστοι; τότε εγερθείς επετίμησε τοις ανέμοις και τη θαλάσση, και εγένετο γαλήνη μεγάλη.
Μτ Η-27. οι δε άνθρωποι εθαύμασαν λέγοντες. ποταπός έστιν ούτος, ότι και οι άνεμοι και η θάλασσα υπακούουσιν αυτώ; -
Στίχοι 28-34. Θεραπεία δύο δαιμονιζομένων.-
Μτ Η-28. Και ελθόντι αυτώ εις το πέραν εις την χώραν των Γεργεσηνών υπήντησαν αυτώ δύο δαιμονιζόμενοι εκ των μνημείων εξερχόμενοι, χαλεποί λίαν, ώστε μη ισχύειν τινά παρελθείν δια της οδού εκείνης.
Μτ Η-29. και ιδού έκραξαν λέγοντες. τι ημίν και σοι, Ιησού υιέ του Θεού; ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς;
Μτ Η-30. ην δε μακράν απ’ αυτών αγέλη χοίρων πολλών βοσκομένη.
Μτ Η-31. οι δε δαίμονες παρεκάλουν αυτόν λέγοντες. ει εκβάλλεις ημάς, επίτρεψον ημίν απελθείν εις την αγέλην των χοίρων.
Μτ Η-32. και είπεν αυτοίς. υπάγετε, οι δε εξελθόντες απήλθον εις την αγέλην των χοίρων. και ιδού ώρμησε πάσα η αγέλη των χοίρων κατά του κρημνού εις την θάλασσαν και απέθανον εν τοις ύδασιν.
Μτ Η-33. οι δε βόσκοντες έφυγον, και απελθόντες εις την πόλιν απήγγειλαν πάντα και τα των δαιμονιζομένων.
Μτ Η-34. και ιδού πάσα η πόλις εξήλθεν εις συνάντησιν τω Ιησού, και ιδόντες αυτόν παρεκάλεσαν όπως μεταβή από των ορίων αυτών. -
Κεφάλαιον Θ΄
Στίχοι 1-8. Θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ. -
Μτ Θ-1. Και εμβάς εις πλοίον διεπέρασε και ήλθεν εις την ιδίαν πόλιν.
Μτ Θ-2. Και ιδού προσέφερον αυτώ παραλυτικόν επί κλίνης βεβλημένον. και ιδών ο Ιησούς την πίστιν αυτών είπε τω παραλυτικώ θάρσει, τέκνον. αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου.
Μτ Θ-3. και ιδού τινες των γραμματέων είπον εν εαυτοίς. ούτος βλασφημεί.
Μτ Θ-4. και ιδών ο Ιησούς τας ενθυμίσεις αυτών είπεν. ίνα τι υμείς ενθυμείσθε πονηρά εν ταις καρδίαις υμών;
Μτ Θ-5. τι γαρ έστιν ευκοπώτερον, ειπείν, αφέωνται σου αι αμαρτίαι, ή ειπείν, έγειρε και περιπάτει;
Μτ Θ-6. ίνα δε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου επί της γης αφιέναι αμαρτίας -τότε λέγει τω παραλυτικώ. εγερθείς άρον σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκον σου.
Μτ Θ-7. και εγερθείς απήλθεν εις τον οίκον αυτού.
Μτ Θ-8. ιδόντες δε οι όχλοι εθαύμασαν και εδόξασαν τον Θεόν τον δόντα εξουσίαν τοιαύτην τοις ανθρώποις. -
Στίχοι 9-13. Κλήσις του Ματθαίου.-
Μτ Θ-9. Και παράγων ο Ιησούς εκείθεν είδεν άνθρωπον καθήμενον επί το τελώνιον, Ματθαίον λεγόμενον, και λέγει αυτώ. ακολούθει μοι. και αναστάς ηκολούθησεν αυτώ.
Μτ Θ-10. Και εγένετο αυτού ανακειμένου εν τη οικία, και ιδού πολλοί τελώναι και αμαρτωλοί ελθόντες συνανέκειντο τω Ιησού και τοις μαθηταίς αυτού.
Μτ Θ-11. και ιδόντες οι Φαρισαίοι είπον τοις μαθηταίς αυτού. διατί μετά των τελωνών και αμαρτωλών εσθίει ο διδάσκαλος υμών;
Μτ Θ-12. ο δε Ιησούς ακούσας είπεν αυτοίς. ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού, αλλ’ οι κακώς έχοντες.
Μτ Θ-13. πορευθέντες δε μάθετε τι έστιν έλεον θέλω και ου θυσίαν. ου γαρ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν. -
Στίχοι 14-17. Ερώτησις περί νηστείας. -
Μτ Θ-14. Τότε προσέρχονται αυτώ οι μαθηταί Ιωάννου λέγοντες. διατί ημείς και οι Φαρισαίοι νηστεύομεν πολλά, οι δε μαθηταί σου ου νηστεύουσι;
Μτ Θ-15. και είπεν αυτοίς ο Ιησούς. μη δύνανται οι υιοί του νυμφώνος πενθείν εφ’ όσον χρόνον μετ’ αυτών έστιν ο νυμφίος; ελεύσονται δε ημέραι, όταν απαρθή απ’ αυτών ο νυμφίος, και τότε νηστεύσουσιν.
Μτ Θ-16. ουδείς δε επιβάλλει επίβλημα ράκους αγνάφου επί ιματίω παλαιώ. αίρει γαρ το πλήρωμα αυτού από του ιματίου, και χείρον σχίσμα γίνεται.
Μτ Θ-17. ουδέ βάλλουσιν οίνον νέον εις ασκούς παλαιούς. ει δε μήγε, ρήγνυνται και οι ασκοί, και ο οίνος εκχείται και οι ασκοί απολούνται. αλλά οίνον νέον εις ασκούς βάλλουσι καινούς, και αμφότεροι συντηρούνται. -
Στίχοι 18-38. Η ανάστασις της θυγατρός του Ιαείρου, θεραπεία της αιμορροούσης, των δύο τυφλών, του κωφού και άλλαι θεραπείαι.-
Μτ Θ-18. Ταύτα αυτού λαλούντος αυτοίς, ιδού άρχων εις προσελθών προσεκύνει αυτώ λέγων ότι η θυγάτηρ μου άρτι ετελεύτησεν. αλλά ελθών επίθες την χείρα σου έπ’ αυτήν και ζήσεται.
Μτ Θ-19. και εγερθείς ο Ιησούς ηκολούθησεν αυτώ και οι μαθηταί αυτού.
Μτ Θ-20. Και ιδού γυνή, αιμορροούσα δώδεκα έτη, προσελθούσα όπισθεν ήψατο του κρασπέδου του ιματίου αυτού.
Μτ Θ-21. έλεγε γαρ εν εαυτή, εάν μόνον άψωμαι του ιματίου αυτού, σωθήσομαι.
Μτ Θ-22. ο δε Ιησούς επιστραφείς και ιδών αυτήν είπε. θάρσει, θύγατερ η πίστις σου σέσωκε σε. και εσώθη η γυνή από της ώρας εκείνης.
Μτ Θ-23. Και ελθών ο Ιησούς εις την οικίαν του άρχοντος και ιδών τους αυλητάς και τον όχλον θορυβούμενον, λέγει αυτοίς.
Μτ Θ-24. Αναχωρείτε. ου γαρ απέθανε το κοράσιον, αλλά καθεύδει. και κατεγέλων αυτού.
Μτ Θ-25. ότε δε εξεβλήθη ο όχλος, εισελθών εκράτησε της χειρός αυτής, και ηγέρθη το κοράσιον.
Μτ Θ-26. και εξήλθεν η φήμη αύτη εις όλην την γην εκείνην.
Μτ Θ-27 Καί παράγοντι εκείθεν τω Ιησού ηκολούθησαν αυτώ δύο τυφλοί κράζοντες και λέγοντες. ελέησον ημάς, υιέ Δαυΐδ.
Μτ Θ-28. ελθόντι δε εις την οικίαν προσήλθον αυτώ οι τυφλοί, και λέγει αυτοίς ο Ιησούς. πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι; λέγουσιν αυτώ. ναι Κύριε.
Μτ Θ-29. τότε ήψατο των οφθαλμών αυτών λέγων. κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν.
Μτ Θ-30. και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί. και ενεβριμήσατο αυτοίς ο Ιησούς λέγων. οράτε μηδείς γινωσκέτω.
Μτ Θ-31. οι δε εξελθόντες διεφήμισαν αυτόν εν όλη τη γη εκείνη.
Μτ Θ-32. Αυτών δε εξερχομένων ιδού προσήνεγκαν αυτώ άνθρωπον κωφόν δαιμονιζόμενον.
Μτ Θ-33. και εκβληθέντος του δαιμονίου ελάλησεν ο κωφός, και εθαύμασαν οι όχλοι λέγοντες ότι ουδέποτε εφάνη ούτως εν τω Ισραήλ.
Μτ Θ-34. οι δε Φαρισαίοι έλεγον. εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια.
Μτ Θ-35. Και περιήγεν ο Ιησούς τας πόλεις πάσας και τας κώμας διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ.
Μτ Θ-36. Ιδών δε τους όχλους εσπλαγχνίσθη περί αυτών, ότι ήσαν εκλελυμένοι και ερριμμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα.
Μτ Θ-37. τότε λέγει τοις μαθηταίς αυτού. ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι.
Μτ Θ-38. δεήθητε ουν του κυρίου του θερισμού όπως εκβάλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού.-
Κεφάλαιον Ι΄
Στίχοι 1-31. Οι δώδεκα μαθηταί, το έργον και η αποστολή των. -
Μτ Ι-1. Και προσκαλεσάμενος τους δώδεκα μαθητάς αυτού έδωκεν αυτοίς εξουσίαν πνευμάτων ακαθάρτων ώστε εκβάλλειν αυτά και θεραπεύειν πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.
Μτ Ι-2. Των δε δώδεκα αποστόλων τα ονόματα είσι ταύτα. πρώτος Σίμων ο λεγόμενος Πέτρος και Ανδρέας ο αδελφός αυτού, Ιάκωβος ο του Ζεβεδαίου και Ιωάννης ο αδελφός αυτού,
Μτ Ι-3. Φίλιππος και Βαρθολομαίος, Θωμάς και Ματθαίος ο τελώνης, Ιάκωβος ο του Αλφαίου και Λεββαίος ο επικληθείς Θαδδαίος,
Μτ Ι-4. Σίμων ο Κανανίτης και Ιούδας ο Ισκαριώτης ο και παραδούς αυτόν.
Μτ Ι-5. Τούτους τους δώδεκα απέστειλεν ο Ιησούς παραγγείλας αυτοίς λέγων εις οδόν εθνών μη απέλθητε και εις πόλιν Σαμαρειτών μη εισέλθητε.
Μτ Ι-6. πορεύεσθε δε μάλλον προς τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ.
Μτ Ι-7. πορευόμενοι δε κηρύσσετε λέγοντες ότι ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών.
Μτ Ι-8. ασθενούντας θεραπεύετε, λεπρούς καθαρίζετε, νεκρούς εγείρετε, δαιμόνια εκβάλλετε. δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε.
Μτ Ι-9. μη κτήσησθε χρυσόν μηδέ άργυρον μηδέ χαλκόν εις τας ζώνας υμών,
Μτ Ι-10. μη πήραν εις οδόν μηδέ δύο χιτώνας μηδέ υποδήματα μηδέ ράβδον. άξιος γαρ έστιν ο εργάτης της τροφής αυτού.
Μτ Ι-11. εις ην δ’ αν πόλιν ή κώμην εισέλθητε, εξετάσατε τις εν αυτή άξιος εστί, κακεί μείνατε έως αν εξέλθητε.
Μτ Ι-12. εισερχόμενοι δε εις την οικίαν ασπάσασθε αυτήν λέγοντες. ειρήνη τω οίκω τούτω.
Μτ Ι-13. και εάν μεν ή η οικία αξία, ελθέτω η ειρήνη υμών έπ’ αυτήν. εάν δε μη η αξία, η ειρήνη υμών προς υμάς επιστραφήτω.
Μτ Ι-14. και ος εάν μη δέξηται υμάς μηδέ ακούση τους λόγους υμών, εξερχόμενοι έξω της οικίας ή της πόλεως εκείνης εκτινάξατε τον κονιορτόν των ποδών υμών.
Μτ Ι-15. αμήν λέγω υμίν, ανεκτότερον έσται γη Σοδόμων και Γομόρρας εν ημέρα κρίσεως ή τη πόλει εκείνη.
Μτ Ι-16. Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων. γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί.
Μτ Ι-17. Προσέχετε δε από των ανθρώπων. παραδώσουσι γαρ υμάς εις συνέδρια και εν ταις συναγωγαίς αυτών μαστιγώσουσιν υμάς.
Μτ Ι-18. και επί ηγεμόνας δε και βασιλείς αχθήσεσθε ένεκεν εμού εις μαρτύριον αυτοίς και τοις έθνεσιν.
Μτ Ι-19. όταν δε παραδώσωσιν υμάς, μη μεριμνήσητε πώς ή τι λαλήσετε. δοθήσεται γαρ υμίν εν εκείνη τη ώρα τι λαλήσετε.
Μτ Ι-20. ου γαρ υμείς έστε οι λαλούντες, αλλά το Πνεύμα του πατρός υμών το λαλούν εν υμίν.
Μτ Ι-21. Παραδώσει δε αδελφός αδελφόν εις θάνατον και πατήρ τέκνον, και επαναστήσονται τέκνα επί γονείς και θανατώσουσιν αυτούς.
Μτ Ι-22. και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομα μου. ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται.
Μτ Ι-23. όταν δε διώκωσιν υμάς εν τη πόλει ταύτη, φεύγετε εις την άλλην. αμήν γαρ λέγω υμίν, ου μη τελέσητε τας πόλεις του Ισραήλ έως αν έλθη ο υιός του ανθρώπου.
Μτ Ι-24. Ουκ έστι μαθητής υπέρ τον διδάσκαλον ουδέ δούλος υπέρ τον κύριον αυτού.
Μτ Ι-25. αρκετόν τω μαθητή ίνα γένηται ως ο διδάσκαλος αυτού, και τω δούλω ως ο κύριος αυτού. ει τον οικοδεσπότην Βεελζεβούλ εκάλεσαν, πόσω μάλλον τους οικιακούς αυτού;.
Μτ Ι-26. μη ουν φοβηθήτε αυτούς. ουδέν γαρ έστι κεκαλυμμένον ο ουκ αποκαλυφθήσεται, και κρυπτόν ο ου γνωσθήσεται.
Μτ Ι-27. ο λέγω έγω υμίν εν τη σκοτία, είπατε εν τω φωτί, και ο εις το ους ακούετε, κηρύξατε επί των δωμάτων.
Μτ Ι-28. και μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι. φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα απολέσαι εν γεέννη.
Μτ Ι-29. ουχί δύο στρουθία ασσαρίου πωλείται; και εν εξ αυτών ου πεσείται επί την γην άνευ του πατρός υμών.
Μτ Ι-30. υμών δε και αι τρίχες της κεφαλής πάσαι ηριθμημέναι εισί.
Μτ Ι-31. μη ουν φοβηθήτε. πολλών στρουθίων διαφέρετε υμείς. -
Στίχοι 32-42 Να ομολογώμεν την πίστιν μας εις τον Χριστόν. -
Μτ Ι-32. Πάς ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς.
Μτ Ι-33. όστις δ’ αν αρνήσηται με έμπροσθεν των ανθρώπων, αρνήσομαι αυτόν καγώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς.
Μτ Ι-34. Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην. ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν.
Μτ Ι-35. ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής.
Μτ Ι-36. και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.
Μτ Ι-37. Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος. και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος.
Μτ Ι-38. και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος.
Μτ Ι-39. ο ευρών την ψυχήν αυτού απολέσει αυτήν, και ο απολέσας την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού ευρήσει αυτήν.
Μτ Ι-40. ο δεχόμενος υμάς εμέ δέχεται, και ο εμέ δεχόμενος δέχεται τον αποστείλαντα με.
Μτ Ι-41. ο δεχόμενος προφήτην εις όνομα προφήτου μισθόν προφήτου λήψεται, και ο δεχόμενος δίκαιον εις όνομα δικαίου μισθόν δικαίου λήψεται.
Μτ Ι-42. και ος εάν ποτίση ένα των μικρών τούτων ποτήριον ψυχρού μόνον εις όνομα μαθητού, αμήν λέγω υμίν, ου μη απολέση τον μισθόν αυτού.
αυλητάς : Ο αυλητής : ο παίζων αυλόν. Οι αυληταί έπαιζον και θρηνώδη άσματα εις τάς κηδείας, διά να προκαλούν λύπην και δάκρυα είς τους προσερχομένους.
συνέδρια :Το συνέδριον περί του οποίου γίνεται εις τά ιστορικά βιβλία της Καινής Διαθήκης, απετέλει κατά την εποχήν εκείνην την υψίστην διά τον ισραηλιτικόν λαόν αρχήν, είδος κυβερνήσεως με διοικητικήν, θρησκευτικήν και δικαστικήν εξουσίαν υπό τον έλεγχον όμως των Ρωμαίων.
Βεελζεβούλ : Κατά πάσαν πιθανότητα το όνομα αυτό προήλθε από τον ειδωλολατρικόν θεόν της Ακκαρών βάαλ, ο οποίος ελέγετο και Βεελζεβούβ ή Βεελζεβούλ, πού σημαίνει θεός-μυία. Κατά την εποχή του Κυρίου μέ το όνομα αυτό εκαλείτο ο άρχων των δαιμονίων, και κύριος των κατοικών του Άδου. Το όνομα του ήτο μισητόν και κατηραμένον και δι’ αυτό οι εμπαθείς Φαρισαίοι το εχρησιμοποίησαν εναντίον του Κυρίου.
ασσαρίου : Το ασσάριον: Ρωμαϊκό ορειχάλκινο νόμισμα, βάρους εννέα γραμμαρίων και αξίας 6-7 λεπτών.
**Κεφάλαιον ΙΑ΄
Μτ Ια-1. Και εγένετο ότε ετέλεσεν ο Ιησούς διατάσσων τοις δώδεκα μαθηταίς αυτού μετέβη εκείθεν του διδάσκειν και κυρύσσειν εν ταις πόλεσιν αυτών. -
Στίχοι 2-15. Το μεγαλείον Ιωάννου του Βαπτιστού. --
Μτ Ια-2. Ο δε Ιωάννης ακούσας εν τω δεσμωτηρίω τα έργα του Χριστού, πέμψας δύο των μαθητών αυτού
Μτ Ια-3. είπεν αυτώ. συ ει ο ερχόμενος ή έτερον προσδοκώμεν;
Μτ Ια-4. και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς. πορευθέντες απαγγείλατε Ιωάννη α ακούετε και βλέπετε.
Μτ Ια-5. τυφλοί αναβλέπουσι και χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται και κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται και πτωχοί ευαγγελίζονται.
Μτ Ια-6. και μακάριος εστίν ος εάν μη σκανδαλισθή εν εμοί.
Μτ Ια-7. Τούτων δε πορευομένων ήρξατο ο Ιησούς λέγειν τοις όχλοις περί Ιωάννου. τι εξήλθετε εις την έρημον θεάσασθαι; κάλαμον υπό ανέμου σαλευόμενον;.
Μτ Ια-8. αλλά τι εξήλθετε ιδείν; άνθρωπον εν μαλακοίς ιματίοις ημφιεσμένον; ιδού οι τα μαλακά φορούντες εν τοις οίκοις των βασιλέων εισίν.
Μτ Ια-9. αλλά τι εξήλθετε ιδείν; προφήτην; ναι λέγω υμίν, και περισσότερον προφήτου.
Μτ Ια-10. ούτος γαρ έστι περί ου γέγραπται. ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελον μου προ προσώπου σου, ος κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθεν σου.
Μτ Ια-11. αμήν λέγω υμίν, ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου του βαπτιστού ο δε μικρότερος εν τη βασιλεία των ουρανών μείζων αυτού έστιν.
Μτ Ια-12. από δε των ημερών Ιωάννου του βαπτιστού έως άρτι η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν.
Μτ Ια-13. πάντες γαρ οι προφήται και ο νόμος έως Ιωάννου προεφήτευσαν.
Μτ Ια-14. και ει θέλετε δέξασθαι, αυτός εστιν Ηλίας ο μέλλων έρχεσθαι.
Μτ Ια-15. ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω. =
Στίχοι 16-24. Ο Κύριος προλέγει την τιμωρίαν των πόλεων της Γαλιλαίας διότι δεν επίστευσαν.-
Μτ Ια-16. Τίνι δε ομοιώσω την γενεάν ταύτην; ομοία εστί παιδίοις καθημένοις εν αγοραίς, α προσφωνούντα τοις εταίροις αυτών λέγουσιν.
Μτ Ια-17. ηυλήσαμεν υμίν, και ουκ ωρχήσασθε, εθρηνήσαμεν υμίν, και ουκ εκόψασθε.
Μτ Ια-18. ήλθε γαρ Ιωάννης μήτε εσθίων μήτε πίνων, και λέγουσι. δαιμόνιον έχει.
Μτ Ια-19. ήλθεν ο υιός του ανθρώπου εσθίων και πίνων, και λέγουσιν. ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, τελωνών φίλος και αμαρτωλών. και εδικαιώθη η σοφία από των τέκνων αυτής!
Μτ Ια-20. Τότε ήρξατο ονειδίζειν τας πόλεις εν αίς εγένοντο αι πλείσται δυνάμεις αυτού, ότι ου μετενόησαν.
Μτ Ια-21. ουαί σοι, Χοραζίν, ουαί σοι, Βηθσαϊδά. ότι ει εν Τύρω και Σιδώνι εγενήθησαν αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν υμίν, πάλαι αν εν σάκκω και σποδώ καθήμεναι μετενόησαν.
Μτ Ια-22. πλην λέγω υμίν, Τύρω και Σιδώνι ανεκτότερον έσται εν ημέρα κρίσεως ή υμίν.
Μτ Ια-23. και συ Καπερναούμ ή έως του ουρανού υψωθείσα, έως άδου καταβιβασθήση. ότι ει εν Σοδόμοις εγενήθησαν αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν σοι, έμειναν αν μέχρι της σήμερον.
Μτ Ια-24. πλην λέγω υμίν. ότι γη Σοδόμων ανεκτότερον έσται εν ημέρα κρίσεως ή σοι. -
Στίχοι 25-27. Αι θείαι αλήθειαι φανερώνονται εις τους ταπεινούς. -
Μτ Ια-25. Εν εκείνω τω καιρώ αποκριθείς ο Ιησούς είπεν. εξομολογούμαι σοι, πάτερ, κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις.
Μτ Ια-26. ναι, ο πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθεν σου.
Μτ Ια-27. Πάντα μοι παρεδόθη υπό του πατρός μου, και ουδείς επιγινώσκει τον υιόν ει μη ο πατήρ, και ουδέ τον πατέρα τις επιγινώσκει ει μη ο υιός και ω εάν βούληται ο υιός αποκαλύψαι. -
Στίχοι 28-30. Ο Κύριος προσκαλεί εις μετάνοιαν. -
Μτ Ια-28. Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς.
Μτ Ια-29. άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών.
Μτ Ια-30. ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν έστιν. -
Κεφάλαιον ΙΒ΄
Στίχοι 1-13. Πώς αγιάζεται η μέρα του Θεού. -
Μτ Ιβ-1. Εν εκείνω τω καιρώ επορεύθη ο Ιησούς τοις σάββασι δια των σπορίμων. οι δε μαθηταί αυτού επείνασαν, και ήρξαντο τίλλειν στάχυας και εσθίειν.
Μτ Ιβ-2. οι δε Φαρισαίοι ιδόντες είπον αυτώ. ιδού οι μαθηταί σου ποιούσιν ο ουκ έξεστι ποιείν εν σαββάτω.
Μτ Ιβ-3. ο δε είπεν αυτοίς. ουκ ανέγνωτε τι εποίησε Δαυΐδ ότε επείνασεν αυτός και οι μετ’ αυτού;
Μτ Ιβ-4. πώς εισήλθεν εις τον οίκον του Θεού και τους άρτους της προθέσεως έφαγεν, ους ουκ εξόν ην αυτώ φαγείν ουδέ τοις μετ’ αυτού, ει μη μόνοις τοις ιερεύσι;
Μτ Ιβ-5. ή ουκ ανέγνωτε εν τω νόμω ότι τοις σάββασιν οι ιερείς εν τω ιερώ το σάββατον βεβηλούσι, και αναίτιοι είσι;.
Μτ Ιβ-6. λέγω δε υμίν ότι του ιερού μείζον εστίν ώδε.
Μτ Ιβ-7. ει δε εγνώκειτε τι έστιν έλεον θέλω και ου θυσίαν, ουκ αν κατεδικάσατε τους αναιτίους.
Μτ Ιβ-8. κύριος γαρ έστιν ο υιός του ανθρώπου και του σαββάτου.
Μτ Ιβ-9. Και μεταβάς εκείθεν ήλθεν εις την συναγωγήν αυτών.
Μτ Ιβ-10. και ιδού άνθρωπος ην εκεί την χείρα έχων ξηράν, και επηρώτησαν αυτόν λέγοντες. ει έξεστι τοις σάββασι θεραπεύειν; ίνα κατηγορήσωσιν αυτού.
Μτ Ιβ-11. ο δε είπεν αυτοίς. τις έσται εξ υμών άνθρωπος ος έξει πρόβατον εν, και εάν εμπέση τούτο τοις σάββασιν εις βόθυνον, ουχί κρατήσει αυτό και εγερεί;
Μτ Ιβ-12. πόσω ουν διαφέρει άνθρωπος προβάτου; ώστε έξεστι τοις σάββασι καλώς ποιείν.
Μτ Ιβ-13. τότε λέγει τω ανθρώπω. έκτεινον σου την χείρα. και εξέτεινε, και αποκατεστάθη υγιής ως η άλλη. -
Στίχοι 14-21. Προφητείαι εκπληρωθείσαι εις τον Ιησούν. -
Μτ Ιβ-14. εξελθόντες δε οι Φαρισαίοι συμβούλιον έλαβον κατ’ αυτού, όπως αυτόν απολέσωσιν.
Μτ Ιβ-15. Ο δε Ιησούς γνούς ανεχώρησεν εκείθεν. και ηκολούθησαν αυτώ όχλοι πολλοί, και εθεράπευσεν αυτούς πάντας,
Μτ Ιβ-16. και επετίμησεν αυτοίς, ίνα μη φανερόν ποιήσωσιν αυτόν,
Μτ Ιβ-17. όπως πληρωθή το ρηθέν δια Ησαΐου του προφήτου λέγοντος.
Μτ Ιβ-18. ιδού ο παις μου, ον ηρέτισα, ο αγαπητός μου, εις ον ευδόκησεν η ψυχή μου. θήσω το πνεύμα μου έπ’ αυτόν, και κρίσιν τοις έθνεσιν απαγγελεί.
Μτ Ιβ-19. ουκ ερίσει ουδέ κραυγάσει, ουδέ ακούσει τις εν ταις πλατείαις την φωνήν αυτού.
Μτ Ιβ-20. κάλαμον συντετριμμένον ου κατεάξει και λίνον τυφόμενον ου σβέσει, έως αν εκβάλη εις νίκος την κρίσιν.
Μτ Ιβ-21. και τω ονόματι αυτού έθνη ελπιούσι.
Στίχοι 22-32. Η Θεραπεία του τυφλού και κωφού. Ο Κύριος θαυματουργεί με την θεϊκήν του δύναμιν. Η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. -
Μτ Ιβ-22. Τότε προσηνέχθη αυτώ δαιμονιζόμενος τυφλός και κωφός, και εθεράπευσεν αυτόν, ώστε τον τυφλόν και κωφόν και λαλείν και βλέπειν.
Μτ Ιβ-23. και εξίσταντο πάντες οι όχλοι και έλεγον μήτι ούτος εστίν ο Χριστός ο υιός Δαυΐδ;
Μτ Ιβ-24. οι δε Φαρισαίοι ακούσαντες είπον. ούτος ουκ εκβάλλει τα δαιμόνια ειμή εν τω Βεελζεβούλ, άρχοντι των δαιμονίων.
Μτ Ιβ-25. ειδώς δε ο Ιησούς τας ενθυμήσεις αυτών είπεν αυτοίς. πάσα βασιλεία μερισθείσα καθ’ εαυτήν ερημούται, και πάσα πόλις ή οικία μερισθείσα καθ’ εαυτήν ου σταθήσεται.
Μτ Ιβ-26. και ει ο σατανάς τον σατανάν εκβάλλει, εφ’ εαυτόν εμερίσθη. πώς ουν σταθήσεται η βασιλεία αυτού;
Μτ Ιβ-27. και ει εγώ εν Βεελζεβούλ εκβάλλω τα δαιμόνια, οι υιοί υμών εν τίνι εκβάλλουσι; δια τούτο αυτοί κριταί έσονται υμών.
Μτ Ιβ-28. ει δε εγώ εν Πνεύματι Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εφ’ υμάς η βασιλεία του Θεού.
Μτ Ιβ-29. ή πώς δύναται τις εισελθείν εις την οικίαν του ισχυρού και τα σκεύη αυτού αρπάσαι, εάν μη πρώτον δήση τον ισχυρόν; και τότε την οικίαν αυτού διαρπάσει.
Μτ Ιβ-30. ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού έστι, και ο μη συνάγων μετ’ εμού σκορπίζει.
Μτ Ιβ-31. Δια τούτο λέγω υμίν, πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις.
Μτ Ιβ-32. και ος εάν είπη λόγον κατά του υιού του ανθρώπου, αφεθήσεται αυτώ. ος δ’ αν είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, ουκ αφεθήσεται αυτώ ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι.
Στίχοι 33-45. Αι πράξεις και οι λόγοι πηγάζουν εκ της καρδίας. Όσοι δεν πιστεύσουν, θα καταδικασθούν.
Μτ Ιβ-33. Ή ποιήσατε το δένδρον καλόν, και τον καρπόν αυτού καλόν, ή ποιήσατε το δένδρον σαπρόν, και τον καρπόν αυτού σαπρόν. εκ γαρ του καρπού το δένδρον γινώσκεται.
Μτ Ιβ-34. γεννήματα εχιδνών, πώς δύνασθε αγαθά λαλείν πονηροί όντες; εκ γαρ του περισσεύματος της καρδίας το στόμα λαλεί.
Μτ Ιβ-35. ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού εκβάλλει αγαθά, και ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού εκβάλλει πονηρά.
Μτ Ιβ-36. λέγω δε υμίν ότι πάν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως.
Μτ Ιβ-37. εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση.
Μτ Ιβ-38. Τότε απεκρίθησαν τινές των γραμματέων και Φαρισαίων λέγοντες. διδάσκαλε, θέλομεν από σου σημείον ιδείν.
Μτ Ιβ-39. ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς. γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον επιζητεί, και σημείον ου δοθήσεται αυτή ειμή το σημείον Ιωνά του προφήτου.
Μτ Ιβ-40. ώσπερ γαρ εγένετο Ιωνάς ο προφήτης εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτως έσται και ο υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας.
Μτ Ιβ-41. άνδρες Νινευΐται αναστήσονται εν τη κρίσει μετά της γενεάς ταύτης και κατακρινούσιν αυτήν, ότι μετενόησαν εις το κήρυγμα Ιωνά, και ιδού πλείον Ιωνά ώδε.
Μτ Ιβ-42. βασίλισσα νότου εγερθήσεται εν τη κρίσει μετά της γενεάς ταύτης και κατακρινεί αυτήν, ότι ήλθεν εκ των περάτων της γης ακούσαι την σοφίαν Σολομώνος, και ιδού πλείον Σολομώνος ώδε.
Μτ Ιβ-43. Όταν δε το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου, διέρχεται δι’ ανύδρων τόπων ζητούν ανάπαυσιν και ουχ ευρίσκει.
Μτ Ιβ-44. τότε λέγει εις τον οίκον μου επιστρέψω όθεν εξήλθον. και ελθόν ευρίσκει σχολάζοντα και σεσαρωμένον και κεκοσμημένον.
Μτ Ιβ-45. τότε πορεύεται και παραλαμβάνει μεθ’ εαυτού επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικεί εκεί, και γίνεται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων. ούτως έσται και τη γενεά τη πονηρά ταύτη.-
Στίχοι 46-50. Ποίους ο Κύριος θεωρεί συγγενείς Του. -
Μτ Ιβ-46. Έτι δε αυτού λαλούντος τοις όχλοις ιδού η μήτηρ και οι αδελφοί αυτού ειστήκεισαν έξω, ζητούντες λαλήσαι αυτώ.
Μτ Ιβ-47. είπε δε τις αυτώ, ιδού η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου εστήκασιν έξω ζητούντες σε ιδείν.
Μτ Ιβ-48. ο δε αποκριθείς είπε τω λέγοντι αυτώ. τις έστιν η μήτηρ μου και τίνες εισίν οι αδελφοί μου;.
Μτ Ιβ-49. και εκτείνας την χείρα αυτού επί τους μαθητάς αυτού έφη. ιδού η μήτηρ μου και οι αδελφοί μου.
Μτ Ιβ-50. όστις γαρ αν ποιήση το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου αδελφός και αδελφή και μήτηρ εστίν. -
Κεφάλαιον ΙΓ΄
Στίχοι 1-52. Η παραβολή του σπορέως, των ζιζανίων, του σινάπεως, της ζύμης, του κρυμμένου θησαυρού, του καλού μαργαρίτου και του δικτύου.-
Μτ Ιγ-1. Εν δε τη ημέρα εκείνη εξελθών ο Ιησούς της οικίας εκάθητο παρά την θάλασσαν.
Μτ Ιγ-2. και συνήχθησαν προς αυτόν όχλοι πολλοί, ώστε αυτόν εις πλοίον εμβάντα καθήσθαι, και πάς ο όχλος έπί τον αιγιαλόν ειστήκει.
Μτ Ιγ-3. και ελάλησεν αυτοίς πολλά εν παραβολαίς λέγων.
Μτ Ιγ-4. Ιδού εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι. και εν τω σπείρειν αυτόν α μεν έπεσε παρά την οδόν, και ελθόντα τα πετεινά κατέφαγεν αυτά.
Μτ Ιγ-5. άλλα δε έπεσεν επί τα πετρώδη, όπου ουκ είχε γην πολλήν, και ευθέως εξανέτειλε δια το μη έχειν βάθος γης.
Μτ Ιγ-6. ηλίου δε ανατείλαντος εκαυματίσθη, και δια το μη έχειν ρίζαν εξηράνθη.
Μτ Ιγ-7. άλλα δε έπεσεν επί τας ακάνθας, και ανέβησαν αι άκανθαι και απέπνιξαν αυτά.
Μτ Ιγ-8. άλλα δε έπεσεν επί την γην την καλήν και εδίδου καρπόν ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα.
Μτ Ιγ-9. ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.
Μτ Ιγ-10. Και προσελθόντες οι μαθηταί είπον αυτώ. διατί εν παραβολαίς λαλείς αυτοίς;
Μτ Ιγ-11. ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς. ότι υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εκείνοις δε ου δέδοται.
Μτ Ιγ-12. όστις γαρ έχει, δοθήσεται αυτώ και περισσευθήσεται. όστις δε ουκ έχει, και ο έχει αρθήσεται απ’ αυτού.
Μτ Ιγ-13. δια τούτο εν παραβολαίς αυτοίς λαλώ, ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη ακούωσι μηδέ συνώσι,
Μτ Ιγ-14. μήποτε επιστρέψωσι. και τότε πληρωθήσεται αυτοίς η προφητεία Ησαΐου η λέγουσα. ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε.
Μτ Ιγ-15. επαχύνθη γαρ η καρδία του λαού τούτου, και τοις ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοις οφθαλμοίς και τοις ωσίν ακούσωσι και τη καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς.
Μτ Ιγ-16. Υμών δε μακάριοι οι οφθαλμοί, ότι βλέπουσι, και τα ώτα υμών, ότι ακούουσιν.
Μτ Ιγ-17. αμήν γαρ λέγω υμίν ότι πολλοί προφήται και δίκαιοι επεθύμησαν ιδείν α βλέπετε, και ουκ είδον, και ακούσαι α ακούετε, και ουκ ήκουσαν.
Μτ Ιγ-18. υμείς ουν ακούσατε την παραβολήν του σπείραντος.
Μτ Ιγ-19. παντός ακούοντος τον λόγον της βασιλείας και μη συνιέντος, έρχεται ο πονηρός και αίρει το εσπαρμένον εν τη καρδία αυτού. ούτος εστίν ο παρά την οδόν σπαρείς.
Μτ Ιγ-20. ο δε επί τα πετρώδη σπαρείς, ούτος εστίν ο τον λόγον ακούων και ευθέως μετά χαράς δεχόμενος και λαμβάνων αυτόν.
Μτ Ιγ-21. ουκ έχει δε ρίζαν εν εαυτώ, αλλά πρόσκαιρος εστί, γενομένης δε θλίψεως ή διωγμού δια τον λόγον ευθύς σκανδαλίζεται.
Μτ Ιγ-22. ο δε εις τας ακάνθας σπαρείς, ούτος εστίν ο τον λόγον ακούων, και η μέριμνα του αιώνος τούτου και η απάτη του πλούτου συμπνίγει τον λόγον, και άκαρπος γίνεται.
Μτ Ιγ-23. ο δε επί την γην την καλήν σπαρείς, ούτος εστίν ο τον λόγον ακούων και συνιών. ος δη καρποφορεί και ποιεί ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα.
Μτ Ιγ-24. Άλλην παραβολήν παρέθηκεν αυτοίς λέγων. ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω σπείραντι καλόν σπέρμα εν τω αγρώ αυτού.
Μτ Ιγ-25. εν δε τω καθεύδειν τους ανθρώπους ήλθεν αυτού ο εχθρός και έσπειρε ζιζάνια ανά μέσον του σίτου και απήλθεν.
Μτ Ιγ-26. ότε δε εβλάστησεν ο χόρτος και καρπόν εποίησε, τότε εφάνη και τα ζιζάνια.
Μτ Ιγ-27. προσελθόντες δε οι δούλοι του οικοδεσπότου είπον αυτώ. κύριε, ουχί καλόν σπέρμα έσπειρας εν τω σώ αγρώ; πόθεν ουν έχει ζιζάνια;
Μτ Ιγ-28. ο δε έφη αυτοίς. εχθρός άνθρωπος τούτο εποίησεν. οι δε δούλοι είπον αυτώ. θέλεις ουν απελθόντες συλλέξωμεν αυτά;
Μτ Ιγ-29. ο δε έφη. ου, μήποτε συλλέγοντες τα ζιζάνια εκριζώσητε άμα αυτοίς τον σίτον.
Μτ Ιγ-30. άφετε συναυξάνεσθαι αμφότερα μέχρι του θερισμού, και εν καιρώ του θερισμού ερώ τοις θερισταίς. συλλέξατε πρώτον τα ζιζάνια και δήσατε αυτά εις δέσμας προς το κατακαύσαι αυτά, τον δε σίτον συναγάγετε εις την αποθήκην μου.
Μτ Ιγ-31. Άλλην παραβολήν παρέθηκεν αυτοίς λέγων. ομοία εστίν η βασιλεία των ουρανών κόκκω σινάπεως, ον λαβών άνθρωπος έσπειρεν εν τω αγρώ αυτού.
Μτ Ιγ-32. ο μικρότερον μεν έστι πάντων των σπερμάτων, όταν δε αυξηθή, μείζων πάντων των λαχάνων εστί και γίνεται δένδρον, ώστε ελθείν τα πετεινά του ουρανού και κατασκηνούν εν τοις κλάδοις αυτού.
Μτ Ιγ-33. Άλλην παραβολήν ελάλησεν αυτοίς. ομοία εστίν η βασιλεία των ουρανών ζύμη, ην λαβούσα γυνή ενέκρυψεν εις αλεύρου σάτα τρία, έως ου εζυμώθη όλον.
Μτ Ιγ-34. Ταύτα πάντα ελάλησεν ο Ιησούς εν παραβολαίς τοις όχλοις, και χωρίς παραβολής, ουδέν ελάλει αυτοίς.
Μτ Ιγ-35. όπως πληρωθή το ρηθέν δια του προφήτου λέγοντος. ανοίξω εν παραβολαίς το στόμα μου, ερεύξομαι κεκρυμμένα από καταβολής κόσμου.
Μτ Ιγ-36. Τότε αφείς τους όχλους ήλθεν εις την οικίαν αυτού. Και προσήλθον αυτώ οι μαθηταί αυτού λέγοντες. φράσον ημίν την παραβολήν των ζιζανίων του αγρού.
Μτ Ιγ-37. ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς. ο σπείρων το καλόν σπέρμα εστίν ο υιός του ανθρώπου.
Μτ Ιγ-38. ο δε αγρός εστίν ο κόσμος. το δε καλόν σπέρμα, ούτοι εισίν οι υιοί της βασιλείας, τα δε ζιζάνια εισίν οι υιοί του πονηρού.
Μτ Ιγ-39. ο δε εχθρός ο σπείρας αυτά έστιν ο διάβολος. ο δε θερισμός συντέλεια του αιώνος εστίν οι δε θερισταί άγγελοι εισίν.
Μτ Ιγ-40. ώσπερ ουν συλλέγεται τα ζιζάνια και πυρί καίεται, ούτως έσται εν τη συντελεία του αιώνος τούτου.
Μτ Ιγ-41. αποστελεί ο υιός του ανθρώπου τους αγγέλους αυτού, και συλλέξουσιν εκ της βασιλείας αυτού πάντα τα σκάνδαλα και τους ποιούντας την ανομίαν,
Μτ Ιγ-42. και βαλούσιν αυτούς εις την κάμινον του πυρός. εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.
Μτ Ιγ-43. τότε οι δίκαιοι εκλάμψουσιν ως ο ήλιος εν τη βασιλεία του πατρός αυτών. ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.
Μτ Ιγ-44. Πάλιν ομοία εστίν η βασιλεία των ουρανών θησαυρώ κεκρυμμένω εν τω αγρώ, ον ευρών άνθρωπος έκρυψε, και από της χαρά αυτού υπάγει και πάντα όσα έχει πωλεί και αγοράζει τον αγρόν εκείνον.
Μτ Ιγ-45. Πάλιν ομοία εστίν η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω εμπόρω ζητούντι καλούς μαργαρίτας.
Μτ Ιγ-46. ος ευρών ένα πολύτιμον μαργαρίτην απελθών πέπρακε πάντα όσα είχε και ηγόρασεν αυτόν.
Μτ Ιγ-47. Πάλιν ομοία εστίν η βασιλεία των ουρανών σαγήνη βληθείση εις την θάλασσαν και εκ παντός γένους συναγαγούση.
Μτ Ιγ-48. ην, ότε επληρώθη, αναβιβάσαντες αυτήν επί τον αιγιαλόν και καθίσαντες συνέλεξαν τα καλά αγγεία, τα δε σαπρά έξω έβαλον.
Μτ Ιγ-49. ούτως έσται εν τη συντελεία του αιώνος. εξελεύσονται οι άγγελοι και αφοριούσι τους πονηρούς εκ μέσου των δικαίων,
Μτ Ιγ-50. και βαλούσιν αυτούς εις την κάμινον του πυρός. εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.
Μτ Ιγ-51. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς. συνήκατε ταύτα πάντα; λέγουσιν αυτώ, ναι, Κύριε.
Μτ Ιγ-52. ο δε είπεν αυτοίς. δια τούτο πάς γραμματεύς μαθητευθείς εις την βασιλείαν των ουρανών όμοιος εστίν ανθρώπω οικοδεσπότη, όστις εκβάλλει εκ του θησαυρού αυτού καινά και παλαιά. -
Στίχοι 53-58. Ο Ιησούς διδάσκει εις την Ναζαρέτ. -
Μτ Ιγ-53. Και εγένετο ότε ετέλεσεν ο Ιησούς τας παραβολάς ταύτας μετήρεν εκείθεν,
Μτ Ιγ-54. και ελθών εις την πατρίδα αυτού εδίδασκεν αυτούς εν τη συναγωγή αυτών, ώστε εκπλήττεσθαι αυτούς και λέγειν. πόθεν τούτω η σοφία αύτη και αι δυνάμεις;
Μτ Ιγ-55. ουχ ούτος εστίν ο του τέκτονος υιός; ουχί η μήτηρ αυτού λέγεται Μαριάμ και οι αδελφοί αυτού Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων και Ιούδας;
Μτ Ιγ-56. και αι αδελφαί αυτού ουχί πάσαι προς ημάς είσι; πόθεν ουν τούτω ταύτα πάντα;
Μτ Ιγ-57. και εσκανδαλίζοντο εν αυτώ. ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς. ουκ έστι προφήτης άτιμος ει μη εν τη πατρίδι αυτού και εν τη οικία αυτού.
Μτ Ιγ-58. και ουκ εποίησεν εκεί δυνάμεις πολλάς δια την απιστίαν αυτών. =
συναγωγήν :Αιθουσα εις την οποίαν συνεκεντρώνοντο οι Εβραίοι κατά πάν ιδίως Σάββατον, διά να μελετήσουν την Γραφήν, να προσευχηθούν και να λατρεύσουν τον Θεόν.
κρίσιν : Κρίσις: Διά του όρου αυτού εδηλούτο το μικρόν συνέδριον, το οποίον απετελείτο από 23 δικαστάς διά τάς μεγαλυτέρας πόλεις και από 7 δικαστάς διά τάς μικροτέρας, και είχε το δικαίωμα να κρίνη τάς ελαφροτέρας παραβάσεις του Νόμου και των νόμων, ενώ αι μεγαλύτεραι παραβάσεις, αι οποίαι συνεπείγοντο την ποινήν του θανάτου εκρίνοντο από το μέγα συνέδριον.-
** Κεφάλαιον ΙΔ΄ -
Στίχοι 1-12. Η αποκεφάλισις του Βαπτιστού. -
Μτ Ιδ-1. Εν εκείνω τω καιρώ ήκουσεν Ηρώδης ο τετράρχης την ακοήν Ιησού,
Μτ Ιδ-2. και είπε τοις παισίν αυτού. ούτος εστίν Ιωάννης ο βαπτιστής. αυτός ηγέρθη από των νεκρών, και δια τούτο αι δυνάμεις ενεργούσιν εν αυτώ.
Μτ Ιδ-3. ο γαρ Ηρώδης κρατήσας τον Ιωάννην έδησεν αυτόν και έθετο εν φυλακή δια Ηρωδιάδα την γυναίκα Φιλίππου του αδελφού αυτού.
Μτ Ιδ-4. ελεγε γαρ αυτώ ο Ιωάννης. ουκ έξεστι σοι έχειν αυτήν.
Μτ Ιδ-5. και θέλων αυτόν αποκτείναι εφοβήθη τον όχλον, ότι ως προφήτην αυτόν είχον.
Μτ Ιδ-6. γενεσίων δε αγομένων του Ηρώδου ωρχήσατο η θυγάτηρ της Ηρωδιάδος εν τω μέσω και ήρεσε τω Ηρώδη.
Μτ Ιδ-7. όθεν μεθ’ όρκου ωμολόγησεν αυτή δούναι ο εάν αιτήσηται.
Μτ Ιδ-8. η δε, προβιβασθείσα υπό της μητρός αυτής, δός μοι, φησίν, ώδε επί πίνακι την κεφαλήν Ιωάννου του βαπτιστού.
Μτ Ιδ-9. και ελυπήθη ο βασιλεύς, δια δε τους όρκους και τους συνανακειμένους εκέλευσε δοθήναι,
Μτ Ιδ-10. και πέμψας απεκεφάλισε τον Ιωάννην εν τη φυλακή.
Μτ Ιδ-11. και ηνέχθη η κεφαλή αυτού επί πίνακι και εδόθη τω κορασίω, και ήνεγκε τη μητρί αυτής.
Μτ Ιδ-12. και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού ήραν το σώμα και έθαψαν αυτό, και ελθόντες απήγγειλαν τω Ιησού. -
Στίχοι 13-21. Ο πολλαπλασιασμός των πέντε άρτων εις την έρημον. -
Μτ Ιδ-13. Ακούσας δε ο Ιησούς ανεχώρησεν εκείθεν εν πλοίω εις έρημον τόπον κατ’ ιδίαν. και ακούσαντες οι όχλοι ηκολούθησαν αυτώ πεζή από των πόλεων.
Μτ Ιδ-14. Και εξελθών ο Ιησούς είδε πολύν όχλον, και εσπλαγχνίσθη έπ’ αυτοίς και εθεράπευσε τους αρρώστους αυτών.
Μτ Ιδ-15. οψίας δε γενομένης προσήλθον αυτώ οι μαθηταί αυτού λέγοντες. έρημος εστίν ο τόπος και η ώρα ήδη παρήλθεν. απόλυσον τους όχλους, ίνα απελθόντες εις τας κώμας αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα. Μτ Ιδ-16. ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς. ου χρείαν έχουσιν απελθείν. δότε αυτοίς υμείς φαγείν.
Μτ Ιδ-17. οι δε λέγουσιν αυτώ ουκ έχομεν ώδε ει μη πέντε άρτους και δύο ιχθύας.
Μτ Ιδ-18. ο δε είπε φέρετε μοι αυτούς ώδε.
Μτ Ιδ-19. και κελεύσας τους όχλους ανακλιθήναι επί τους χόρτους, λαβών τους πέντε άρτους και τους δύο ιχθύας, αναβλέψας εις τον ουρανόν ευλόγησε, και κλάσας έδωκε τοις μαθηταίς τους άρτους, οι δε μαθηταί τοις όχλοις.
Μτ Ιδ-20. και έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, και ήραν το περισσεύον των κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις.
Μτ Ιδ-21. οι δε εσθίοντες ήσαν άνδρες ωσεί πεντακισχίλιοι χωρίς γυναικών και παιδίων. -
Στίχοι 22-36. Ο Κύριος περιπατεί επί της θαλάσσης. -
Μτ Ιδ-22. Και ευθέως ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ου απολύση τους όχλους.
Μτ Ιδ-23. και απολύσας τους όχλους ανέβη εις το όρος κατ’ ιδίαν προσεύξασθαι. οψίας δε γενομένης μόνος ην εκεί.
Μτ Ιδ-24. το δε πλοίον ήδη μέσον της θαλάσσης ην, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων. ην γαρ εναντίος ο άνεμος.
Μτ Ιδ-25. τετάρτη δε φυλακή της νυκτός απήλθε προς αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί της θαλάσσης.
Μτ Ιδ-26. και ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμα εστί, και από του φόβου έκραξαν.
Μτ Ιδ-27. ευθέως δε ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων. θαρσείτε, εγώ ειμί. μη φοβείσθε.
Μτ Ιδ-28. αποκριθείς δε αυτώ ο Πέτρος είπε. Κύριε, ει συ ει, κέλευσον με προς σε ελθείν επί τα ύδατα.
Μτ Ιδ-29. ο δε είπεν, ελθέ. και καταβάς από του πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τα ύδατα ελθείν προς τον Ιησούν.
Μτ Ιδ-30. βλέπων δε τον άνεμον ισχυρόν εφοβήθη, και αρξάμενος καταποντίζεσθαι έκραξε λέγων. Κύριε, σώσον με.
Μτ Ιδ-31. ευθέως δε ο Ιησούς εκτείνας την χείρα επελάβετο αυτού και λέγει αυτώ. ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας;
Μτ Ιδ-32. και εμβάντων αυτών εις το πλοίον εκόπασεν ο άνεμος.
Μτ Ιδ-33. οι δε εν τω πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες. αληθώς Θεού υιός ει.
Μτ Ιδ-34. Και διαπεράσαντες ήλθον εις την γην Γεννησαρέτ.
Μτ Ιδ-35. και επιγνόντες αυτόν οι άνδρες του τόπου εκείνου απέστειλαν εις όλην την περίχωρον εκείνην και προσήνεγκαν αυτώ πάντας τους κακώς έχοντας.
Μτ Ιδ-36. και παρεκάλουν αυτόν ίνα καν μόνον άψωνται του κρασπέδου του ιματίου αυτού και όσοι ήψαντο διεσώθησαν. -
Κεφάλαιον Ι Ε΄
Στίχοι 1-20. Διδασκαλία περί της καθαράς καρδίας. -
Μτ Ιε-1. Τότε προσέρχονται τω Ιησού οι από Ιεροσολύμων γραμματείς και Φαρισαίοι λέγοντες.
Μτ Ιε-2. διατί οι μαθηταί σου παραβαίνουσι την παράδοσιν των πρεσβυτέρων; ου γαρ νίπτονται τας χείρας αυτών όταν άρτον εσθίωσιν.
Μτ Ιε-3. ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς. διατί και υμείς παραβαίνετε την εντολή του Θεού δια την παράδοσιν υμών;
Μτ Ιε-4. ο γαρ Θεός ενετείλατο λέγων. τίμα τον πατέρα και την μητέρα. και. ο κακολογών πατέρα ή μητέρα θανάτω τελευτάτω.
Μτ Ιε-5. υμείς δε λέγετε. ος αν είπη τω πατρί ή τη μητρί, δώρον ο εάν εξ εμού ωφεληθής, και ου μη τιμήση τον πατέρα αυτού ή την μητέρα αυτού.
Μτ Ιε-6. και ηκυρώσατε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσιν υμών.
Μτ Ιε-7. υποκριταί! καλώς προεφήτευσε περί υμών Ησαΐας λέγων.
Μτ Ιε-8. εγγίζει μοι ο λαός ούτος τω στόματι αυτών και τοις χείλεσι με τιμά, η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ’ εμού.
Μτ Ιε-9. μάτην δε σέβονται με, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων.
Μτ Ιε-10. Και προσκαλεσάμενος τον όχλον είπεν αυτοίς. ακούετε και συνιέτε.
Μτ Ιε-11. ου το εισερχόμενον εις το στόμα κοινοί τον άνθρωπον, αλλά το εκπορευόμενον εκ του στόματος τούτο κοινοί τον άνθρωπον.
Μτ Ιε-12. τότε προσελθόντες οι μαθηταί αυτού είπον αυτώ. οίδας ότι οι Φαρισαίοι εσκανδαλίσθησαν ακούσαντες τον λόγον;
Μτ Ιε-13. ο δε αποκριθείς είπε. πάσα φυτεία ην ουκ εφύτευσεν ο πατήρ μου ο ουράνιος εκριζωθήσεται.
Μτ Ιε-14. άφετε αυτούς. οδηγοί είσι τυφλοί τυφλών. τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται.
Μτ Ιε-15. αποκριθείς δε ο Πέτρος είπεν αυτώ. φράσον ημίν την παραβολήν ταύτην.
Μτ Ιε-16. ο δε Ιησούς είπεν. ακμήν και υμείς ασύνετοι εστέ;
Μτ Ιε-17. ούπω νοείτε ότι πάν το εισπορευόμενον εις το στόμα εις την κοιλίαν χωρεί και εις τον αφεδρώνα εκβάλλεται;
Μτ Ιε-18. τα δε εκπορευόμενα εκ του στόματος εκ της καρδίας εξέρχεται, κακείνα κοινοί τον άνθρωπον.
Μτ Ιε-19. εκ γαρ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.
Μτ Ιε-20. ταύτα εστί τα κοινούντα τον άνθρωπον. το δε ανίπτοις χερσί φαγείν ου κοινοί τον άνθρωπον. -
Στίχοι 21-28. Θεραπεία της θυγατρός της Χαναναίας. -
Μτ Ιε-21. Και εξελθών εκείθεν ο Ιησούς ανεχώρησεν εις τα μέρη Τύρου και Σιδώνος.
Μτ Ιε-22. και ιδού γυνή Χαναναία από των ορίων εκείνων εξελθούσα εκραύγασεν αυτώ λέγουσα. ελέησον με, Κύριε, υιέ Δαυΐδ. η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται.
Μτ Ιε-23. ο δε ουκ απεκρίθη αυτή λόγον. και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού ηρώτων αυτόν λέγοντες. απόλυσον αυτήν, ότι κράζει όπισθεν ημών.
Μτ Ιε-24. ο δε αποκριθείς είπεν. ουκ απεστάλην ει μη εις τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ.
Μτ Ιε-25. η δε ελθούσα προσεκύνησεν αυτώ λέγουσα. Κύριε, βοήθει μοι.
Μτ Ιε-26. ο δε αποκριθείς είπεν. ουκ έστι καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοις κοιναρίοις.
Μτ Ιε-27. η δε είπε. ναι, Κύριε. και γαρ τα κυνάρια εσθίει από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης των κυρίων αυτών.
Μτ Ιε-28. τότε αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτή. ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις! γενηθήτω σοι ως θέλεις. και ιάθη η θυγάτηρ αυτής από της ώρας εκείνης. -
Στίχοι 29-31. Διάφοροι θεραπείαι. -
Μτ Ιε-29. Και μεταβάς εκείθεν ο Ιησούς ήλθε παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας, και αναβάς εις το όρος εκάθητο εκεί.
Μτ Ιε-30. και προσήλθον αυτώ όχλοι πολλοί έχοντες μεθ’ εαυτών χωλούς, τυφλούς, κωφούς, κυλλούς και ετέρους πολλούς, και έρριψαν αυτούς παρά τους πόδας του Ιησού, και εθεράπευσεν αυτούς,
Μτ Ιε-31. ώστε τους όχλους θαυμάσαι βλέποντας κωφούς ακούοντας, αλάλους λαλούντας, κυλλούς υγιείς, χωλούς περιπατούντας και τυφλούς βλέποντας. και εδόξασαν τον Θεόν Ισραήλ.-
Στίχοι 32-39. Ο πολλαπλασιασμός των άρτων. -
Μτ Ιε-32. Ο δε Ιησούς προσκαλεσάμενος τους μαθητάς αυτού είπε. σπλαγχνίζομαι επί τον όχλον, ότι ήδη ημέραι τρεις προσμένουσι μοι και ουκ έχουσι τι φάγωσι. και απολύσαι αυτούς νήστεις ου θέλω, μήποτε εκλυθώσιν εν τη οδώ.
Μτ Ιε-33. και λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί αυτού. πόθεν ημίν εν ερημία άρτοι τοσούτοι ώστε χορτάσαι όχλον τοσούτον;
Μτ Ιε-34. και λέγει αυτοίς ο Ιησούς. πόσους άρτους έχετε; οι δε είπον. επτά, και ολίγα ιχθύδια.
Μτ Ιε-35. και εκέλευσε τοις όχλοις αναπεσείν επί την γην.
Μτ Ιε-36. και λαβών τους επτά άρτους και τους ιχθύας, ευχαριστήσας έκλασε και έδωκε τοις μαθηταίς αυτού, οι δε μαθηταί τοις όχλοις.
Μτ Ιε-37. και έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, και ήραν το περισσεύον των κλασμάτων επτά σπυρίδας πλήρεις.
Μτ Ιε-38. οι δε εσθίοντες ήσαν τετρακισχίλιοι άνδρες χωρίς γυναικών και παιδίων.
Μτ Ιε-39. και απολύσας τους όχλους ανέβη εις το πλοίον και ήλθεν εις τα όρια Μαγδαλά. -
** Κεφάλαιον ΙΣΤ΄
Στίχοι 1-12. Μόνον την διδασκαλία του Κυρίου πρέπει να έχωμεν οδηγόν μας.-
Μτ Ιστ-1. Και προσελθόντες οι Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι πειράζοντες επηρώτησαν αυτόν σημείον εκ του ουρανού επιδείξαι αυτοίς.
Μτ Ιστ-2. ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς. οψίας γενομένης λέγετε. ευδία. πυρράζει γαρ ο ουρανός.
Μτ Ιστ-3. και πρωί. σήμερον χειμών. πυρράζει γαρ στυγνάζων ο ουρανός. υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;
Μτ Ιστ-4. γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον επιζητεί, και σημείον ου δοθήσεται αυτή ει μη το σημείον Ιωνά του προφήτου. και καταλιπών αυτούς απήλθεν.
Μτ Ιστ-5. Και ελθόντες οι μαθηταί αυτού εις το πέραν επελάθοντο άρτους λαβείν.
Μτ Ιστ-6. ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς. οράτε και προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων.
Μτ Ιστ-7. οι δε διελογίζοντο εν εαυτοίς λέγοντες ότι άρτους ουκ ελάβομεν.
Μτ Ιστ-8. γνούς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς. τι διαλογίζεσθε εν εαυτοίς, ολιγόπιστοι, ότι άρτους ουκ ελάβετε;
Μτ Ιστ-9. ούπω νοείτε, ουδέ μνημονεύετε τους πέντε άρτους των πεντακισχιλίων και πόσους κοφίνους ελάβετε;
Μτ Ιστ-10. ουδέ τους επτά άρτους των τετρακισχιλίων και πόσας σπυρίδας ελάβετε;
Μτ Ιστ-11. πώς ου νοείτε ότι ου περί άρτου είπον υμίν προσέχειν από της ζύμης των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων;
Μτ Ιστ-12. τότε συνήκαν ότι ουκ είπε προσέχειν από της ζύμης του άρτου, αλλ’ από της διδαχής των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων.-
Στίχοι 13-20. Η ομολογία του Πέτρου και των μαθητών. -
Μτ Ιστ-13. Ελθών δε ο Ιησούς εις τα μέρη Καισαρείας της Φιλίππου ηρώτα τους μαθητάς αυτού λέγων. τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι τον υιόν του ανθρώπου;
Μτ Ιστ-14. οι δε είπον. οι μεν Ιωάννην τον βαπτιστήν, άλλοι δε Ηλίαν, έτεροι δε Ιερεμίαν ή ένα των προφητών.
Μτ Ιστ-15. λέγει αυτοίς. υμείς δε τίνα με λέγετε είναι;
Μτ Ιστ-16. αποκριθείς δε Σίμων Πέτρος είπε. συ ει ο Χριστός ο υιός του Θεού του ζώντος.
Μτ Ιστ-17. και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτώ. μακάριος ει, Σίμων Βαριωνά, ότι σαρξ και αίμα ουκ απεκάλυψε σοι, αλλ’ ο πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς.
Μτ Ιστ-18. καγώ δε σοι λέγω ότι συ ει Πέτρος, και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής.
Μτ Ιστ-19. και δώσω σοι τας κλεις της βασιλείας των ουρανών, και ο εάν δήσης επί της γης, έσται δεδεμένον εν τοις ουρανοίς, και ο εάν λύσης επί της γης, έσται λελυμένον εν τοις ουρανοίς.
Μτ Ιστ-20. τότε διεστείλατο τοις μαθηταίς αυτού ίνα μηδενί είπωσιν ότι αυτός έστιν Ιησούς ο Χριστός.-
Στίχοι 21-28. Προαναγγελία του Πάθους. -
Μτ Ιστ-21. Από τότε ήρξατο ο Ιησούς δεικνύειν τοις μαθηταίς αυτού ότι δει αυτόν απελθείν εις Ιεροσόλυμα και πολλά παθείν από των πρεσβυτέρων και αρχιερέων και γραμματέων και αποκτανθήναι, και τη τρίτη ημέρα εγερθήναι.
Μτ Ιστ-22. και προσλαβόμενος αυτόν ο Πέτρος, ήρξατο επιτιμάν αυτώ λέγων. ίλεως σοι, Κύριε. ου μη έσται σοι τούτο.
Μτ Ιστ-23. ο δε στραφείς είπε τω Πέτρω. ύπαγε οπίσω μου, σατανά. σκάνδαλον μου ει. ότι ου φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων.
Μτ Ιστ-24. Τότε ο Ιησούς είπε τοις μαθηταίς αυτού. ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι.
Μτ Ιστ-25. ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν. ος δ’ αν απολέση την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού, ευρήσει αυτήν.
Μτ Ιστ-26. τι γαρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;
Μτ Ιστ-27. μέλλει γαρ ο υιός του ανθρώπου έρχεσθαι εν τη δόξη του πατρός αυτού μετά των αγγέλων αυτού, και τότε αποδώσει εκάστω κατά την πράξιν αυτού.
Μτ Ιστ-28. αμήν λέγω υμίν, εισί τινές των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσι τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν τη βασιλεία αυτού. -
Κεφάλαιον ΙΖ΄
Στίχοι 1-13. Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος.
Μτ Ιζ-1. Και μεθ’ ημέρας εξ παραλαμβάνει ο Ιησούς τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού και αναφέρει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν.
Μτ Ιζ-2. και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως.
Μτ Ιζ-3. και ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής και Ηλίας μετ’ αυτού συλλαλούντες.
Μτ Ιζ-4. αποκριθείς δε ο Πέτρος είπε τω Ιησού. Κύριε, καλόν έστιν ημάς ώδε είναι. ει θέλεις, ποιήσωμεν ώδε τρεις σκηνάς, σοι μίαν και Μωσεί μίαν και μίαν Ηλία.
Μτ Ιζ-5. έτι αυτού λαλούντος ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς, και ιδού φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα. ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα. αυτού ακούετε.
Μτ Ιζ-6. και ακούσαντες οι μαθηταί έπεσον επί πρόσωπον αυτών και εφοβήθησαν σφόδρα.
Μτ Ιζ-7. και προσελθών ο Ιησούς ήψατο αυτών και είπεν. εγέρθητε και μη φοβείσθε.
Μτ Ιζ-8. επάραντες δε τους οφθαλμούς αυτών ουδένα είδον ει μη τον Ιησούν μόνον.
Μτ Ιζ-9. και καταβαινόντων αυτών από του όρους ενετείλατο αυτοίς ο Ιησούς λέγων. μηδενί είπητε το όραμα έως ου ο υιός του ανθρώπου εκ νεκρών αναστή.
Μτ Ιζ-10. Και επηρώτησαν αυτόν οι μαθηταί αυτού λέγοντες. τι ουν οι γραμματείς λέγουσιν ότι Ηλίαν δει ελθείν πρώτον;
Μτ Ιζ-11. ο δε Ιησούς αποκριθείς είπεν αυτοίς. Ηλίας μεν έρχεται πρώτον και αποκαταστήσει πάντα.
Μτ Ιζ-12. λέγω δε υμίν ότι Ηλίας ήδη ήλθε, και ουκ επέγνωσαν αυτόν, αλλ’ εποίησαν εν αυτώ όσα ηθέλησαν. ούτω και ο υιός του ανθρώπου μέλλει πάσχειν υπ’ αυτών.
Μτ Ιζ-13. τότε συνήκαν οι μαθηταί ότι περί Ιωάννου του βαπτιστού είπεν αυτοίς.
Στίχοι 14-21. Θεραπεία του σεληνιαζομένου νέου.
Μτ Ιζ-14. Και ελθόντων αυτών προς τον όχλον προσήλθεν αυτώ άνθρωπος γονυπετών αυτόν και λέγων.
Μτ Ιζ-15. Κύριε, ελέησον μου τον υιόν, ότι σεληνιάζεται και κακώς πάσχει. πολλάκις γαρ πίπτει εις το πυρ και πολλάκις εις το ύδωρ.
Μτ Ιζ-16. και προσήνεγκα αυτόν τοις μαθηταίς σου, και ουκ ηδυνήθησαν αυτόν θεραπεύσαι.
Μτ Ιζ-17. αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν. ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! έως πότε έσομαι μεθ’ υμών; έως πότε ανέξομαι υμών; φέρετε μοι αυτόν ώδε.
Μτ Ιζ-18. και επετίμησεν αυτώ ο Ιησούς, και εξήλθεν απ’ αυτού το δαιμόνιον και εθεραπεύθη ο παις από της ώρας εκείνης.
Μτ Ιζ-19. Τότε προσελθόντες οι μαθηταί τω Ιησού κατ’ ιδίαν είπον. διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό;
Μτ Ιζ-20. ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς. δια την απιστίαν υμών. αμήν γαρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί και μεταβήσεται, και ουδέν αδυνατήσει υμίν.
Μτ Ιζ-21. τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία.
Στίχοι 22-27. Η δια θαύματος πληρωμή του φόρου.
Μτ Ιζ-22. Αναστρεφομένων δε αυτών εις την Γαλιλαίαν είπεν αυτοίς ο Ιησούς. μέλλει ο υιός του ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων.
Μτ Ιζ-23. και αποκτενούσιν αυτόν, και τη τρίτη ημέρα εγερθήσεται. και ελυπήθησαν σφόδρα.
Μτ Ιζ-24. Ελθόντων δε αυτών εις Καπερναούμ προσήλθον οι τα δίδραχμα λαμβάνοντες τω Πέτρω και είπον. ο διδάσκαλος υμών ου τελεί τα δίδραχμα;
Μτ Ιζ-25. λέγει, ναι. και ότε εισήλθεν εις την οικίαν, προέφθασεν αυτόν ο Ιησούς λέγων. τι σοι δοκεί, Σίμων; οι βασιλείς της γης από τίνων λαμβάνουσι τέλη ή κήνσον; κήνσον; από των υιών αυτών ή από των αλλοτρίων;
Μτ Ιζ-26. λέγει αυτώ ο Πέτρος. από των αλλοτρίων. έφη αυτώ ο Ιησούς. άραγε ελεύθεροι εισίν οι υιοί.
Μτ Ιζ-27. ίνα δε μη σκανδαλίσωμεν αυτούς, πορευθείς εις την θάλασσαν βάλε άγκιστρον και τον αναβάντα πρώτον ιχθύν άρον, και ανοίξας το στόμα αυτού ευρήσεις στατήρα. εκείνον λαβών δός αυτοίς αντί εμού και σου.
Κεφάλαιον ΙΗ΄.
Στίχοι 1-17. Συνδιαλέξεις και λόγοι του Κυρίου εν Καπερναούμ.
Μτ Ιη-1. Εν εκείνη τη ώρα προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού λέγοντες. τις άρα μείζων εστίν εν τη βασιλεία των ουρανών;.
Μτ Ιη-2. και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν.
Μτ Ιη-3. αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών.
Μτ Ιη-4. όστις ουν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών.
Μτ Ιη-5. και ος εάν δέξηται παιδίον τοιούτον εν επί τω ονόματι μου, εμέ δέχεται.
Μτ Ιη-6. ος δ’ αν σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει αυτώ ίνα κρεμασθή μύλος ονικός εις τον τράχηλον αυτού και καταποντισθή εν τω πελάγει της θαλάσσης.
Μτ Ιη-7. Ουαί τω κόσμω από των σκανδάλων. ανάγκη γαρ έστιν ελθείν τα σκάνδαλα. πλην ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι’ ου το σκάνδαλον έρχεται.
Μτ Ιη-8. ει δε η χειρ σου ή ο πους σου σκανδαλίζει σε, έκκοψον αυτά και βάλε από σου. καλόν σοι έστιν εισελθείν εις την ζωήν χωλόν ή κυλλόν, ή δύο χείρας ή δύο πόδας έχοντα βληθήναι εις το πυρ το αιώνιον.
ΜΤ Ιη-9. και ει ο οφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, έξελε αυτόν και βάλε από σου καλόν σοι έστι μονόφθαλμον εις την ζωήν εισελθείν, ή δύο οφθαλμούς έχοντα βληθήναι εις την γέενναν του πυρός.
ΜΤ Ιη-10. Οράτε μη καταφρονήσητε ενός των μικρών τούτων. λέγω γαρ υμίν ότι οι άγγελοι αυτών εν ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του πατρός μου του εν ουρανοίς.
Μτ Ιη-11. ήλθε γαρ ο υιός του ανθρώπου σώσαι το απολωλός.
Μτ Ιη-12. Τι υμίν δοκεί; εάν γένηται τινί ανθρώπω εκατόν πρόβατα και πλανηθή εν εξ αυτών, ουχί αφείς τα ενενήκοντα εννέα επί τα όρη, πορευθείς ζητεί το πλανώμενον;
Μτ Ιη-13. και εάν γένηται ευρείν αυτό, αμήν λέγω υμίν ότι χαίρει έπ’ αυτώ μάλλον ή επί τοις ενενήκοντα εννέα τοις μη πεπλανημένοις.
Μτ Ιη-14. ούτως ουκ έστι θέλημα έμπροσθεν του πατρός υμών του εν ουρανοίς ίνα απόληται εις των μικρών τούτων.
Μτ Ιη-15. Εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου. εάν σου ακούση εκέρδησας τον αδελφόν σου.
Μτ Ιη-16. εάν δε μη ακούση, παράλαβε μετά σου έτι ένα ή δύο, ίνα επί στόματος δύο μαρτύρων ή τριών σταθή πάν ρήμα.
Μτ Ιη-17. εάν δε παρακούση αυτών, ειπέ τη εκκλησία. εάν δε και της εκκλησίας παρακούση, έστω σοι ώσπερ ο εθνικός και ο τελώνης.
Στίχοι 18-35. Η εξουσία της αφέσεως εις τους Αποστόλους.
Η παραβολή των μυρίων ταλάντων.
Μτ Ιη-18. Αμήν λέγω υμίν, όσα εάν δήσητε επί της γης, έσται δεδεμένα εν τω ουρανώ, και όσα εάν λύσητε επί της γης, έσται λελυμένα εν τω ουρανώ.
Μτ Ιη-19. Πάλιν αμήν λέγω υμίν ότι εάν δύο υμών συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος ου εάν αιτήσωνται, γενήσεται αυτοίς παρά του πατρός μου του εν ουρανοίς.
Μτ Ιη-20. ου γαρ είσι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί είμι εν μέσω αυτών.
Μτ Ιη-21. Τότε προσελθών αυτώ ο Πέτρος είπε. Κύριε, ποσάκις αμαρτήσει εις εμέ ο αδελφός μου και αφήσω αυτώ; έως επτάκις;
Μτ Ιη-22. λέγει αυτώ ο Ιησούς. ου λέγω σοι έως επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά.
Μτ Ιη-23. Δια τούτο ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί, ος ηθέλησε συνάραι λόγον μετά των δούλων αυτού.
Μτ Ιη-24. αρξαμένου δε αυτού συναίρειν προσηνέχθη αυτώ εις οφειλέτης μυρίων ταλάντων.
Μτ Ιη-25. μη έχοντος δε αυτού αποδούναι εκέλευσεν αυτόν ο κύριος αυτού πραθήναι και την γυναίκα αυτού και τα τέκνα και πάντα όσα είχε, και αποδοθήναι.
Μτ Ιη-26. πεσών ουν ο δούλος προσεκύνει αυτώ λέγων. κύριε, μακροθύμησον έπ’ εμοί και πάντα σοι αποδώσω.
Μτ Ιη-27. σπλαγχνισθείς δε ο κύριος του δούλου εκείνου απέλυσεν αυτόν και το δάνειον αφήκεν αυτώ.
Μτ Ιη-28. εξελθών δε ο δούλος εκείνος εύρεν ένα των συνδούλων αυτού, ος ώφειλεν αυτώ εκατόν δηνάρια, και κρατήσας αυτόν έπνιγε λέγων. απόδος μοι ει τι οφείλεις.
Μτ Ιη-29. πεσών ουν ο σύνδουλος αυτού εις τους πόδας αυτού παρεκάλει αυτόν λέγων μακροθύμησον έπ’ εμοί και αποδώσω σοι.
Μτ Ιη-30. ο δε ουκ ήθελεν, αλλά απελθών έβαλεν αυτόν εις φυλακήν έως ου αποδώ το οφειλόμενον.
Μτ Ιη-31. ιδόντες δε οι σύνδουλοι αυτού τα γενόμενα ελυπήθησαν σφόδρα, και ελθόντες διεσάφησαν τω κυρίω εαυτών πάντα τα γενόμενα.
Μτ Ιη-32. τότε προσκαλεσάμενος αυτόν ο κύριος αυτού λέγει αυτώ. δούλε πονηρέ, πάσαν την οφειλήν εκείνην αφήκα σοι, επί παρεκάλεσας με.
Μτ Ιη-33. ουκ έδει και σε ελεήσαι τον σύνδουλον σου, ως και εγώ σε ηλέησα;
Μτ Ιη-34. και οργισθείς ο κύριος αυτού παρέδωκεν αυτόν τοις βασανισταίς έως ου αποδώ πάν το οφειλόμενον αυτώ.
Μτ Ιη-35. Ούτω και ο πατήρ μου ο επουράνιος ποιήσει υμίν, εάν μη αφήτε έκαστος τω αδελφώ αυτού από των καρδιών υμών τα παραπτώματα αυτών.
κήνσον; Κήνσος: Ρωμαϊκός όρος, διά του οποίου εδηλούτο ο καταβαλόμενος φόρος επί της περιουσίας και του εισοδήματος. Κήνσος ελέγετο και ειδικόν ρωμαϊκόν νόμισμα, δηνάριον διά του οποίου επληρώνετο ο φόρος.
στατήρα :Ελληνικόν και εβραϊκόν νόμισμα αξίας τεσσάρων δραχμών.
δηνάρια : Ρωμαϊκόν αργυρούν νόμισμα της εποχής του Αυγούστου, βάρους 3,9 γραμμαρίων.-
** Κεφάλαιον ΙΘ΄.
Στίχοι 1-12. Το διαζύγιον. -
ΜΤ Ιθ-1. Και εγένετο ότι ετέλεσεν ο Ιησούς τους λόγους τούτους, μετήρεν από της Γαλιλαίας και ήλθεν εις τα όρια της Ιουδαίας πέραν του Ιορδάνου.
ΜΤ Ιθ-2. και ηκολούθησαν αυτώ όχλοι πολλοί, και εθεράπευσεν αυτούς εκεί.
Μτ Ιθ-3. Και προσήλθον αυτώ οι Φαρισαίοι πειράζοντες αυτόν και λέγοντες αυτώ. ει έξεστιν ανθρώπω απολύσαι την γυναίκα αυτού κατά πάσαν αιτίαν;
Μτ Ιθ-4. ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς. ουκ ανέγνωτε ότι ο ποιήσας απ’ αρχής άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς και είπεν,
Μτ Ιθ-5. ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και κολληθήσεται τη γυναικί αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν;
Μτ Ιθ-6. ώστε ουκέτι εισί δύο, αλλά σαρξ μία. ο ουν ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω.
Μτ Ιθ-7. λέγουσιν αυτώ. τι ουν Μωσής ενετείλατο δούναι βιβλίον αποστασίου και απολύσαι αυτήν;
Μτ Ιθ-8. λέγει αυτοίς. ότι Μωσής προς την σκληλοκαρδίαν υμών επέτρεψεν υμίν απολύσαι τας γυναίκας υμών απ’ αρχής δε ου γέγονεν ούτω.
Μτ Ιθ-9. λέγω δε υμίν ότι ος αν απολύση την γυναίκα αυτού μη επί πορνεία και γαμήση άλλην, μοιχάται. και ο απολελυμένην γαμήσας μοιχάται.
Μτ Ιθ-10. λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί αυτού. ει ούτως εστίν ή αιτία του ανθρώπου μετά της γυναικός, ου συμφέρει γαμήσαι.
Μτ Ιθ-11. ο δε είπεν αυτοίς. ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον, αλλ’ οις δέδοται.
Μτ Ιθ-12. είσι γαρ ευνούχοι οίτινες εκ κοιλίας μητρός εγεννήθησαν ούτω. και εισίν ευνούχοι οίτινες ευνουχίσθησαν υπό των ανθρώπων, και εισίν ευνούχοι οίτινες ευνούχισαν εαυτούς δια την βασιλεία των ουρανών. ο δυνάμενος χωρείν χωρείτω. -
Στίχοι 13-15. Ο Ιησούς ευλογεί τα παιδιά. -
Μτ Ιθ-13. Τότε προσηνέχθη αυτώ παιδία, ίνα επιθή αυτοίς τας χείρας και προσεύξηται οι δε μαθηταί επετίμησαν αυτοίς.
Μτ Ιθ-14. ο δε Ιησούς είπεν. άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με. των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών.
Μτ Ιθ-15. και επιθείς τας χείρας αυτοίς επορεύθη εκείθεν.-
Στίχοι 16-26. Ο πλούσιος νέος. -
Μτ Ιθ-16. Και ιδού εις προσελθών είπεν αυτώ. διδάσκαλε αγαθέ, τι αγαθόν ποιήσω ίνα έχω ζωήν αιώνιον;
Μτ Ιθ-17. ο δε είπεν αυτώ. τι με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός ει μη εις ο Θεός. ει δε θέλεις εισελθείν εις την ζωήν, τήρησον τας εντολάς.
Μτ Ιθ-18. λέγει αυτώ. ποίας; ο δε Ιησούς είπε. το ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις, ου κλέψεις, ου ψευδομαρτυρήσεις,
Μτ Ιθ-19. τίμα τον πατέρα και την μητέρα, και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Μτ Ιθ-20. λέγει αυτώ ο νεανίσκος. πάντα ταύτα εφυλαξάμην εκ νεότητος μου. τι έτι υστερώ;
Μτ Ιθ-21. έφη αυτώ ο Ιησούς. ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησον σου τα υπάρχοντα και δός πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι.
Μτ Ιθ-22. ακούσας δε ο νεανίσκος τον λόγον απήλθε λυπούμενος. ην γαρ έχων κτήματα πολλά.
Μτ Ιθ-23. Ο δε Ιησούς είπε τοις μαθηταίς αυτού. αμήν λέγω υμίν ότι δυσκόλως πλούσιος εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών.
Μτ Ιθ-24. πάλιν δε λέγω υμίν, ευκοπώτερον εστί κάμηλον δια τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν.
Μτ Ιθ-25. ακούσαντες δε οι μαθηταί αυτού εξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες. τις άρα δύναται σωθήναι;
Μτ Ιθ-26. εμβλέψας δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς. παρά ανθρώποις τούτο αδύνατον έστι, παρά δε Θεώ πάντα δυνατά εστί. -
Στίχοι 27-30. Αι αμοιβαί εις όσους αφήκαν τα πάντα δια τον Χριστόν. -
Μτ Ιθ-27. Τότε αποκριθείς ο Πέτρος είπεν αυτώ. ιδού ημείς αφήκαμεν πάντα και ηκολουθήσαμεν σοι. τι άρα έσται ημίν;
Μτ Ιθ-28. ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς. αμήν λέγω υμίν ότι υμείς οι ακολουθήσαντες μοι, εν τη παλιγγενεσία, όταν καθίση ο υιός του ανθρώπου επί θρόνου δόξης αυτού, καθίσεσθε και υμείς επί δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ.
Μτ Ιθ-29. και πάς ος αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματος μου, εκατονταπλασίονα λήψεται και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει.
Μτ Ιθ-30. Πολλοί δε έσονται πρώτοι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι. -
Κεφάλαιον Κ΄
Στίχοι 1-16. Η παραβολή των εργατών του αμπελώνος. -
Μτ Κ-1. Ομοία γαρ έστιν η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω οικοδεσπότη, όστις εξήλθεν άμα πρωί μισθώσασθαι εργάτας εις τον αμπελώνα αυτού.
Μτ Κ-2. και συμφωνήσας μετά των εργατών εκ δηναρίου την ημέραν απέστειλεν αυτούς εις τον αμπελώνα αυτού.
Μτ Κ-3. και εξελθών περί τρίτην ώραν είδεν άλλους εστώτας εν τη αγορά αργούς.
Μτ Κ-4. και εκείνοις είπεν. υπάγετε και υμείς εις τον αμπελώνα, και ο εάν η δίκαιον δώσω υμίν. οι δε απήλθον.
Μτ Κ-5. πάλιν εξελθών περί έκτην και ενάτην ώρα εποίησεν ωσαύτως.
Μτ Κ 6. περί δε την ενδεκάτην ώραν εξελθών εύρεν άλλους εστώτας αργούς, και λέγει αυτοίς. τι ώδε εστήκατε όλην την ημέραν αργοί;
Μτ Κ-7. λέγουσιν αυτώ. ότι ουδείς ημάς εμισθώσατο. λέγει αυτοίς. υπάγετε και υμείς εις τον αμπελώνα, και ο εάν η δίκαιον λήψεσθε.
Μτ Κ-8. οψίας δε γενομένης λέγει ο κύριος του αμπελώνος τω επιτρόπω αυτού. κάλεσον τους εργάτας και απόδος αυτοίς τον μισθόν, αρξάμενος από των εσχάτων έως των πρώτων.
Μτ Κ-9. και ελθόντες οι περί την ενδεκάτην ώραν έλαβον ανά δηνάριον.
Μτ Κ-10. ελθόντες δε οι πρώτοι ενόμισαν ότι πλείονα λήψονται, και έλαβον και αυτοί ανά δηνάριον.
Μτ Κ-11. λαβόντες δε εγόγγυζον κατά του οικοδεσπότου.
Μτ Κ-12. λέγοντες ότι ούτοι οι έσχατοι μίαν ώραν εποίησαν, και ίσους ημίν αυτούς εποίησας τοις βαστάσασι το βάρος της ημέρας και τον καύσωνα.
Μτ Κ-13. ο δε αποκριθείς είπεν ενί αυτών. εταίρε, ουκ αδικώ σε. ουχί δηναρίου συνεφώνησας μοι;
Μτ Κ-14. άρον το σον και ύπαγε θέλω δε τούτω τω εσχάτω δούναι ως σοι.
Μτ Κ-15. ή ουκ έξεστι μοι ποιήσαι ο θέλω εν τοις εμοίς; ή ο οφθαλμός σου πονηρός έστιν ότι εγώ αγαθός είμι;
Μτ Κ-16. Ούτως έσονται οι έσχατοι πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι. πολλοί γαρ είσι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί. -
Στίχοι 17-28. Οι δύο αδελφοί ζητούν πρωτοκαθεδρίας. -
Μτ Κ-17. Και αναβαίνων ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα παρέλαβε τους δώδεκα μαθητάς κατ’ ιδίαν εν τη οδώ και είπεν αυτοίς.
Μτ Κ-18. ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, και ο υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται τοις αρχιερεύσι και γραμματεύσι και κατακρινούσιν αυτόν θανάτω,
Μτ Κ-19. και παραδώσουσιν αυτόν τοις έθνεσιν εις το εμπαίξαι και μαστιγώσαι και σταυρώσαι, και τη τρίτη ημέρα αναστήσεται.
Μτ Κ-20. Τότε προσήλθεν αυτώ η μήτηρ των υιών Ζεβεδαίου μετά των υιών αυτής προσκυνούσα και αιτούσα τι παρ’ αυτού.
Μτ Κ-21. ο δε είπεν αυτή. τι θέλεις; λέγει αυτώ. ειπέ ίνα καθίσωσιν ούτοι οι δύο υιοί μου εις εκ δεξιών σου και εις εξ ευωνύμων σου εν τη βασιλεία σου.
Μτ Κ-22. αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν. ουκ οίδατε τι αιτείσθε. δύνασθε πιείν το ποτήριον ο εγώ μέλλω πίνειν, ή το βάπτισμα ο εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήναι; λέγουσιν αυτώ. δυνάμεθα.
Μτ Κ-23. και λέγει αυτοίς. το μεν ποτήριον μου πίεσθε, και το βάπτισμα ο εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε. το δε καθίσαι εκ δεξιών μου και εξ ευωνύμων μου ουκ έστιν εμόν δούναι, αλλ’ οις ητοίμασται υπό του πατρός μου.
Μτ Κ-24. και ακούσαντες οι δέκα ηγανάκτησαν περί των δύο αδελφών.
Μτ Κ-25. ο δε Ιησούς προσκαλεσάμενος αυτούς είπεν. οίδατε ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτών.
Μτ Κ-26. ουχ ούτως έσται εν υμίν, αλλ’ ος εαν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος,
Μτ Κ-27. και ος αν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος.
Μτ Κ-28. ώσπερ ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών. -
Στίχοι 29-34. Η θεραπεία δύο τυφλών. -
Μτ Κ-29. Και εκπορευομένων αυτών από Ιεριχώ ηκολούθησεν αυτώ όχλος πολύς.
Μτ Κ-30. και ιδού δύο τυφλοί καθήμενοι παρά την οδόν, ακούσαντες ότι Ιησούς παράγει, έκραξαν λέγοντες. ελέησον ημάς, Κύριε, υιός Δαυΐδ.
Μτ Κ-31. ο δε όχλος επετίμησεν αυτοίς ίνα σιωπήσωσιν. οι δε μείζον έκραζον λέγοντες. ελέησον ημάς, Κύριε, υιός Δαυΐδ.
Μτ Κ-32. και στάς ο Ιησούς εφώνησεν αυτούς και είπε. τι θέλετε ποιήσω υμίν;
Μτ Κ-33. λέγουσιν αυτώ. Κύριε, ίνα ανοιχθώσιν ημών οι οφθαλμοί.
Μτ Κ-34. σπλαγχνισθείς δε ο Ιησούς ήψατο των οφθαλμών αυτών, και ευθέως ανέβλεψαν αυτών οι οφθαλμοί, και ηκολούθησαν αυτώ.
Κεφάλαιον ΚΑ΄.
Στίχοι 1-17. Η θριαμβευτική είσοδος του Κυρίου εις Ιεροσόλυμα.
Μτ Κα-1. Και ότε ήγγισαν εις Ιεροσόλυμα και ήλθον εις Βηθσφαγή προς το όρος των ελαιών, τότε ο Ιησούς απέστειλε δύο μαθητάς
Μτ Κα-2. λέγων αυτοίς. πορεύθητε εις την κώμην την απέναντι υμών, και ευθέως ευρήσετε όνον δεδεμένην και πώλον μετ’ αυτής. λύσαντες αγάγετε μοι.
Μτ Κα-3. και εάν τις υμίν είπη τι, ερείτε ότι ο Κύριος αυτών χρείαν έχει. ευθέως δε αποστέλλει αυτούς.
Μτ Κα-4. τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθή το ρηθέν δια του προφήτου λέγοντος.
Μτ Κα-5. είπατε τη θυγατρί Σιών, ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται σοι πραΰς και επιβεβηκώς επί όνον και πώλον υιόν υποζυγίου.
Μτ Κα-6. πορευθέντες δε οι μαθηταί και ποιήσαντες καθώς προσέταξεν αυτοίς ο Ιησούς,
Μτ Κα-7. ήγαγον την όνον και τον πώλον, και επέθηκαν επάνω αυτών τα ιμάτια αυτών, και επεκάθισεν επάνω αυτών.
Μτ Κα-8. ο δε πλείστος όχλος έστρωσαν εαυτών τα ιμάτια εν τη οδώ, άλλοι δε έκοπτον κλάδους από των δένδρων και εστρώννυον εν τη οδώ.
Μτ Κα-9. οι δε όχλοι οι προάγοντες και οι ακολουθούντες έκραζον λέγοντες. ωσαννά τω υιώ Δαυΐδ. ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. ωσαννά εν τοις υψίστοις.
Μτ Κα-10. και εισελθόντος αυτού εις Ιεροσόλυμα εσείσθη πάσα η πόλις λέγουσα. τις έστιν ούτος;
Μτ Κα-11. οι δε όχλοι έλεγον. ούτος εστίν Ιησούς ο προφήτης ο από Ναζαρέτ της Γαλιλαίας.
Μτ Κα-12. Και εισήλθεν ο Ιησούς εις το ιερόν του Θεού, και εξέβαλε πάντας τους πωλούντας και αγοράζοντας εν τω ιερώ, και τας τραπέζας των κολλυβιστών κατέστρεψε και τας καθέδρας των πωλούντων τας περιστεράς,
Μτ Κα-13. και λέγει αυτοίς. γέγραπται, ο οίκος μου οίκος προσευχής κληθήσεται. υμείς δε αυτόν εποιήσατε σπήλαιον ληστών.
Μτ Κα-14. Και προσήλθον αυτώ χωλοί και τυφλοί εν τω ιερώ και εθεράπευσεν αυτούς.
Μτ Κα-15. ιδόντες δε οι αρχιερείς και οι γραμματείς τα θαυμάσια α εποίησε και τους παίδας κράζοντας εν τω ιερώ και λέγοντας, ωσαννά τω υιώ Δαυΐδ, ηγανάκτησαν.
Μτ Κα-16. και είπον αυτώ. ακούεις τι ούτοι λέγουσιν; ο δε Ιησούς λέγει αυτοίς. ναι. ουδέποτε ανέγνωτε ότι εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αίνον;
Μτ Κα-17. και καταλιπών αυτούς εξήλθεν έξω της πόλεως εις Βηθανίαν και ηυλίσθη εκεί.
Στίχοι 18-22. Η αποξηρανθείσα συκή.
Μτ Κα-18. Πρωίας δε επανάγων εις την πόλιν επείνασε.
Μτ Κα-19. και ιδών συκήν μίαν επί της οδού ήλθεν έπ’ αυτήν, και ουδέν εύρεν εν αυτή ει μη φύλλα μόνον, και λέγει αυτή. μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα. και εξηράνθη παραχρήμα η συκή.
Μτ Κα-20. και ιδόντες οι μαθηταί εθαύμασαν λέγοντες. πώς παραχρήμα εξηράνθη η συκή;
Μτ Κα-21. αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς. αμήν λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, ου μόνον το της συκής ποιήσετε, αλλά καν τω όρει τούτω είπητε, άρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν, γενήσεται.
Μτ Κα-22. και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε.
Στίχοι 23-46. Αποστομωτικαί απαντήσεις προς τους Φαρισαίους. Αι παραβολαί των δύο υιών και των κακών γεωργών.
Μτ Κα-23. Και ελθόντι αυτώ εις το ιερόν προσήλθον αυτώ διδάσκοντι οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού λέγοντες. εν ποία εξουσία ταύτα ποιείς, και τις σοι έδωκε την εξουσίαν ταύτην;
Μτ Κα-24. αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς. ερωτήσω υμάς καγώ λόγον ένα, ον εάν είπητε μοι, καγώ υμίν ερώ εν ποία εξουσία ταύτα ποιώ.
Μτ Κα-25. το βάπτισμα Ιωάννου πόθεν ην, εξ ουρανού ή εξ ανθρώπων; οι δε διελογίζοντο παρ’ εαυτοίς λέγοντες. εάν είπωμεν, εξ ουρανού, ερεί ημίν, διατί ουν ουκ επιστεύσατε αυτώ;
Μτ Κα-26. εάν δε είπωμεν, εξ ανθρώπων, φοβούμεθα τον όχλον, πάντες γαρ έχουσι τον Ιωάννην ως προφήτην.
Μτ Κα-27. και αποκριθέντες τω Ιησού είπον. ουκ οίδαμεν. έφη αυτοίς και αυτός. ουδέ εγώ λέγω υμίν εν ποία εξουσία ταύτα ποιώ.
Μτ Κα-28. Τι δε υμίν δοκεί; άνθρωπος τις είχε τέκνα δύο, και προσελθών τω πρώτω είπε. τέκνον, ύπαγε σήμερον εργάζου εν τω αμπελώνι μου.
Μτ Κα-29. ο δε αποκριθείς είπεν. ου θέλω. ύστερον δε μεταμεληθείς απήλθε.
Μτ Κα-30. και προσελθών τω δευτέρω είπεν ωσαύτως. ο δε αποκριθείς είπεν. εγώ, κύριε. και ουκ απήλθε.
Μτ Κα-31. τις εκ των δύο εποίησε το θέλημα του πατρός; λέγουσιν αυτώ. ο πρώτος. λέγει αυτοίς ο Ιησούς. αμήν λέγω υμίν ότι οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού.
Μτ Κα-32. ήλθε γαρ προς υμάς Ιωάννης εν οδώ δικαιοσύνης, και ουκ επιστεύσατε αυτώ. οι δε τελώναι και αι πόρναι επίστευσαν αυτώ. υμείς δε ιδόντες ου μετεμελήθητε ύστερον του πιστεύσαι αυτώ.
Μτ Κα-33. Άλλην παραβολήν ακούσατε. άνθρωπος τις ην οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν αμπελώνα και φραγμόν αυτώ περιέθηκε και ώρυξεν εν αυτώ ληνόν και ωκοδόμησε πύργον, και εξέδοτο αυτόν γεωργοίς και απεδήμησεν.
Μτ Κα-34. ότε δε ήγγισεν ο καιρός των καρπών, απέστειλε τους δούλους αυτού προς τους γεωργούς λαβείν τους καρπούς αυτού.
Μτ Κα-35. και λαβόντες οι γεωργοί τους δούλους αυτού ον μεν έδειραν, ον δε απέκτειναν. ον δε ελιθοβόλησαν.
Μτ Κα-36. πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους πλείονας των πρώτων, και εποίησαν αυτοίς ωσαύτως.
Μτ Κα-37. ύστερον δε απέστειλε προς αυτούς τον υιόν αυτού λέγων. εντραπήσονται τον υιόν μου.
Μτ Κα-38. οι δε γεωργοί ιδόντες τον υιόν είπον εν εαυτοίς. ούτος εστίν ο κληρονόμος. δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν και κατάσχωμεν την κληρονομίαν αυτού.
Μτ Κα-39. και λαβόντες αυτόν εξέβαλον έξω του αμπελώνος και απέκτειναν.
Μτ Κα-40. όταν ουν έλθη ο κύριος του αμπελώνος, τι ποιήσει τοις γεωργοίς εκείνοις;
Μτ Κα-41. λέγουσιν αυτώ. κακούς κακώς απολέσει αυτούς, και τον αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινες αποδώσουσιν αυτώ τους καρπούς εν τοις καιροίς αυτών.
Μτ Κα-42. λέγει αυτοίς ο Ιησούς. ουδέποτε ανέγνωτε εν ταις γραφαίς, λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας. παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών;
Μτ Κα-43. δια τούτο λέγω υμίν ότι αρθήσεται αφ’ υμών η βασιλεία του Θεού και δοθήσεται έθνει ποιούντι τους καρπούς αυτής.
Μτ Κα-44. και ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται. εφ’ ον δ’ αν πέση, λικμήσει αυτόν.
Μτ Κα-45. και ακούσαντες οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι τας παραβολάς αυτού έγνωσαν ότι περί αυτών λέγει.
Μτ Κα-46. και ζητούντες αυτόν κρατήσαι εφοβήθησαν τους όχλους, επειδή ως προφήτην αυτόν είχον.
Κεφάλαιον ΚΒ΄.
Στίχοι 1-14. Η παραβολή των βασιλικών γάμων.
Μτ Κβ-1. Και αποκριθείς ο Ιησούς πάλιν είπεν αυτοίς εν παραβολαίς λέγων.
Μτ Κβ-2. ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί, όστις εποίησε γάμους τω υιώ αυτού.
Μτ Κβ-3. και απέστειλε τους δούλους αυτού καλέσαι τους κεκλημένους εις τους γάμους, και ουκ ήθελον ελθείν.
Μτ Κβ-4. πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους λέγων. είπατε τοις κεκλημένοις. ιδού το άριστον μου ητοίμασα, οι ταύροι μου και τα σιτιστά τεθυμένα, και πάντα έτοιμα. δεύτε εις τους γάμους.
Μτ Κβ-5. οι δε αμελήσαντες απήλθον, ο μεν εις τον ίδιον αγρόν, ο δε εις την εμπορίαν αυτού.
Μτ Κβ-6. οι δε λοιποί κρατήσαντες τους δούλους αυτού ύβρισαν και απέκτειναν.
Μτ Κβ-7. ακούσας δε ο βασιλεύς εκείνος ωργίσθη, και πέμψας τα στρατεύματα αυτού απώλεσε τους φονείς εκείνους και την πόλιν αυτών ενέπρησε.
Μτ Κβ-8. τότε λέγει τοις δούλοις αυτού. ο μεν γάμος έτοιμος εστίν, οι δε κεκλημένοι ουκ ήσαν άξιοι.
Μτ Κβ-9. πορεύεσθε ουν επί τας διεξόδους των οδών, και όσους εάν εύρητε καλέσατε εις τους γάμους.
Μτ Κβ-10. και εξελθόντες οι δούλοι εκείνοι εις τας οδούς συνήγαγον πάντας όσους εύρον, πονηρούς τε και αγαθούς. και επλήσθη ο γάμος ανακειμένων.
Μτ Κβ-11. εισελθών δε ο βασιλεύς θεάσαθαι τους ανακειμένους είδεν εκεί άνθρωπον ουκ ενδεδυμένον ένδυμα γάμου,
Μτ Κβ-12. και λέγει αυτώ. εταίρε, πώς εισήλθες ώδε μη έχων ένδυμα γάμου; ο δε εφιμώθη.
Μτ Κβ-13. τότε είπεν ο βασιλεύς τοις διακόνοις. δήσαντες αυτού πόδας και χείρας άρατε αυτόν και εκβάλετε εις το σκότος το εξώτερον. εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.
Μτ Κβ-14. πολλοί γαρ είσι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί.
Στίχοι 15-46. Αι πονηραί ερωτήσεις των Φαρισαίων και αι θαυμασταί αποκρίσεις του Κυρίου.
Μτ Κβ-15. Τότε πορευθέντες οι Φαρισαίοι συμβούλιον έλαβον όπως αυτόν παγιδεύσωσιν εν λόγω.
Μτ Κβ-16. και αποστέλλουσιν αυτώ τους μαθητάς αυτών μετά των Ηρωδιανών λέγοντες. διδάσκαλε, οίδαμεν ότι αληθής ει και την οδόν του Θεού εν αληθεία διδάσκεις, και ου μέλει σοι περί ουδενός. ου γαρ βλέπεις εις πρόσωπον ανθρώπων.
Μτ Κβ-17. ειπέ ουν ημίν, τι σοι δοκεί; έξεστι δούναι κήνσον Καίσαρι ή ου;
Μτ Κβ-18. γνούς δε ο Ιησούς την πονηρία αυτών είπε. τι με πειράζετε, υποκριταί;
Μτ Κβ-19. επιδείξατε μοι το νόμισμα του κήνσου οι δε προσήνεγκαν αυτώ δηνάριον.
Μτ Κβ-20. και λέγει αυτοίς τίνος ή εικών αύτη και η επιγραφή;
Μτ Κβ-21. λέγουσιν αυτώ. Καίσαρος. τότε λέγει αυτοίς. απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.
Μτ Κβ-22. και ακούσαντες εθαύμασαν, και αφέντες αυτόν απήλθον.
Μτ Κβ-23. Εν εκείνη τη ημέρα προσήλθον αυτώ Σαδδουκαίοι, οι λέγοντες μη είναι ανάστασιν, και επηρώτησαν αυτόν
Μτ Κβ-24. λέγοντες διδάσκαλε, Μωσής είπεν, εάν τις αποθάνη μη έχων τέκνα, επιγαμβρεύσει ο αδελφός αυτού την γυναίκα αυτού και αναστήσει σπέρμα τω αδελφώ αυτού.
Μτ Κβ-25. ήσαν δε παρ’ ημίν επτά αδελφοί. και ο πρώτος γαμήσας ετελεύτησε, και μη έχων σπέρμα αφήκε την γυναίκα αυτού τω αδελφώ αυτού.
Μτ Κβ-26. ομοίως και ο δεύτερος και ο τρίτος, έως των επτά.
Μτ Κβ-27. ύστερον δε πάντων απέθανε και η γυνή.
Μτ Κβ-28. εν τη ουν αναστάσει τίνος των επτά έσται η γυνή; πάντες γαρ έσχον αυτήν.
Μτ Κβ-29. αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς. πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού.
Μτ Κβ-30. εν γαρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν, ούτε εκγαμίζονται, αλλ’ ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ είσι.
Μτ Κβ-31. περί δε της αναστάσεως των νεκρών ουκ ανέγνωτε το ρηθέν υμίν υπό του Θεού λέγοντος,
Μτ Κβ-32. εγώ ειμί ο Θεός Αβραάμ και ο Θεός Ισαάκ και ο Θεός Ιακώβ; ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων.
Μτ Κβ-33. και ακούσαντες οι όχλοι εξεπλήσσοντο επί τη διδαχή αυτού.
Μτ Κβ-34. Οι δε Φαρισαίοι ακούσαντες ότι εφίμωσε τους Σαδδουκαίους, συνήχθησαν επί το αυτό,
Μτ Κβ-35. και επηρώτησεν εις εξ αυτών, νομικός, πειράζων αυτόν και λέγων.
Μτ Κβ-36. διδάσκαλε, ποία εντολή μεγάλη εν τω νόμω;
Μτ Κβ-37. ο δε Ιησούς έφη αυτώ. αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου.
Μτ Κβ-38. αύτη εστί πρώτη και μεγάλη εντολή.
Μτ Κβ-39. δευτέρα δε ομοία αυτή. αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Μτ Κβ-40. εν ταύταις τοις δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται.
Μτ Κβ-41. Συνηγμένων δε των Φαρισαίων επηρώτησεν αυτούς ο Ιησούς
Μτ Κβ-42. Λέγων. τι υμίν δοκεί περί του Χριστού; τίνος υιός έστι; λέγουσιν αυτώ. του Δαυΐδ.
Μτ Κβ-43. λέγει αυτοίς. πώς ουν Δαυΐδ εν Πνεύματι Κύριον αυτόν καλεί λέγων,
Μτ Κβ-44. είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου, κάθου εκ δεξιών μου έως αν θώ τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου;
Μτ Κβ-45. ει ουν Δαυΐδ καλεί αυτόν Κύριον, πώς υιός αυτού έστι;.
Μτ Κβ-46. και ουδείς εδύνατο αυτώ αποκριθήναι λόγον, ουδέ ετόλμησε τις απ’ εκείνης της ημέρας επερωτήσαι αυτόν ουκέτι.
Κεφάλαιον ΚΓ΄.
Στίχοι 1-39. Ο Κύριος ελέγχει τους γραμματείς και Φαρισαίους.
Μτ Κγ-1. Τότε ο Ιησούς ελάλησε τοις όχλοις και τοις μαθηταίς αυτού
Μτ Κγ-2. Λέγων. επί της Μωσέως καθέδρας εκάθισαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι.
Μτ Κγ-3. πάντα ουν όσα εάν είπωσιν υμίν τηρείν, τηρείτε και ποιήτε, κατά δε τα έργα αυτών μη ποιείτε. λέγουσι γαρ, και ου ποιούσι.
Μτ Κγ-4. δεσμεύουσι γαρ φορτία βαρέα και δυσβάστακτα και επιτιθέασιν επί τους ώμους των ανθρώπων, τω δε δακτύλω αυτών ου θέλουσι κινήσαι αυτά.
Μτ Κγ-5. πάντα δε τα έργα αυτών ποιούσι προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις. πλατύνουσι γαρ τα φυλακτήρια αυτών και μεγαλύνουσι τα κράσπεδα των ιματίων αυτών,
Μτ Κγ-6. φιλούσι δε την πρωτοκλισίαν εν τοις δείπνοις και τας πρωτοκαθεδρίας εν ταις συναγωγαίς
Μτ Κγ-7. και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς και καλείσθαι υπό των ανθρώπων ραββί ραββί.
Μτ Κγ-8. υμείς δε μη κληθήτε ραββί. εις γαρ υμών έστιν ο διδάσκαλος, ο Χριστός. πάντες δε υμείς αδελφοί έστε.
Μτ Κγ-9. και πατέρα μη καλέσητε υμών επί της γης. εις γαρ έστιν ο πατήρ υμών, ο εν τοις ουρανοίς.
Μτ Κγ-10. μηδέ κληθήτε καθηγηταί. εις γαρ υμών έστιν ο καθηγητής, ο Χριστός.
Μτ Κγ-11. ο δε μείζων υμών έσται υμών διάκονος.
Μτ Κγ-12. όστις δε υψώσει εαυτόν ταπεινωθήσεται, και όστις ταπεινώσει εαυτόν υψωθήσεται.
Μτ Κγ-13. Ουαί δε υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατεσθίετε τας οικίας των χηρών και προφάσει μακρά προσευχόμενοι. δια τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα.
Μτ Κγ-14. Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων. υμείς γαρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίετε εισελθείν.
Μτ Κγ-15. Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι περιάγετε την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον, και όταν γένηται, ποιείτε αυτόν υιόν γεέννης διπλότερον υμών.
Μτ Κγ-16. Ουαί υμίν, οδηγοί τυφλοί, οι λέγοντες. ος αν ομόση εν τω ναώ, ουδέν έστιν, ος δ’ αν ομόση εν τω χρυσώ του ναού, οφείλει.
Μτ Κγ-17. μωροί και τυφλοί! τις γαρ μείζων εστίν, ο χρυσός ή ο ναός ο αγιάζων τον χρυσόν;
Μτ Κγ-18. Και. ος αν ομόση εν τω θυσιαστηρίω, ουδέν έστιν, ος δ’ αν ομόση εν τω δώρω τω επάνω αυτού οφείλει.
Μτ Κγ-19. μωροί και τυφλοί! τι γαρ μείζον, το δώρον ή το θυσιαστήριον το αγιάζον το δώρον;
Μτ Κγ-20. ο ουν ομόσας εν τω θυσιαστηρίω ομνύει εν αυτώ και εν πάσι τοις επάνω αυτού.
Μτ Κγ-21. και ο ομόσας εν τω ναώ ομνύει εν αυτώ και εν τω κατοικήσαντι αυτόν.
Μτ Κγ-22. και ο ομόσας εν τω ουρανώ ομνύει εν τω θρόνω του Θεού και εν τω καθημένω επάνω αυτού.
Μτ Κγ-23. Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι αποδεκατούτε το ηδύοσμον και το άνηθον και το κύμινον, και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστιν. ταύτα δε έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι.
Μτ Κγ-24. οδηγοί τυφλοί, οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες!
Μτ Κγ-25. Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι καθαρίζετε το έξωθεν του ποτηρίου και της παροψίδος, έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας.
Μτ Κγ-26. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισον πρώτον το εντός του ποτηρίου και της παροψίδος, ίνα γένηται και το εκτός αυτών καθαρόν.
Μτ Κγ-27. Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δε γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας.
Μτ Κγ-28. ούτω και υμείς έξωθεν μεν φαίνεσθε τοις ανθρώποις δίκαιοι, έσωθεν δε μεστοί έστε υποκρίσεως και ανομίας.
Μτ Κγ-29. Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι οικοδομείτε τους τάφους των προφητών και κοσμείτε τα μνημεία των δικαίων,
Μτ Κγ-30. και λέγετε. ει ήμεν εν ταις ημέραις των πατέρων ημών, ουκ αν ήμεν κοινωνοί αυτών εν τω αίματι των προφητών.
Μτ Κγ-31. ώστε μαρτυρείτε εαυτοίς ότι υιοί έστε των φονευσάντων τους προφήτας.
Μτ Κγ-32. και υμείς πληρώσατε το μέτρον των πατέρων υμών.
Μτ Κγ-33. όφεις, γεννήματα εχιδνών! Πώς φύγητε από της κρίσεως της γεέννης;
Μτ Κγ-34. δια τούτο ιδού εγώ αποστέλλω προς υμάς προφήτας και σοφούς και γραμματείς, και εξ αυτών αποκτενείτε και σταυρώσετε, και εξ αυτών μαστιγώσετε εν ταις συναγωγαίς υμών και διώξετε από πόλεως εις πόλιν.
Μτ Κγ-35. όπως έλθη εφ’ υμάς πάν αίμα δίκαιον εκχυνόμενον επί της γης από του αίματος Αβελ του δικαίου έως του αίματος Ζαχαρίου υιού Βαραχίου, ον εφονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου.
Μτ Κγ-36. αμήν λέγω υμίν ότι ήξει ταύτα πάντα επί την γενεάν ταύτην.
Μτ Κγ-37. Ιερουσαλήμ Ιερουσαλήμ, η αποκτέννουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήν! ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας, και ουκ ηθελήσατε.
Μτ Κγ-38. ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος.
Μτ Κγ-39. λέγω γαρ υμίν, ου μη με ίδητε απ’ άρτι έως αν είπητε, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Κεφάλαιον ΚΔ΄
Στίχοι 1-35. Η καταστροφή του Ναού και της Ιουδαίας και το τέλος του κόσμου.
Μτ Κδ-1. Και εξελθών ο Ιησούς επορεύετο από του ιερού. και προσήλθον οι μαθηταί αυτού επιδείξαι αυτώ τας οικοδομάς του ιερού.
Μτ Κδ-2. ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς. ου βλέπετε ταύτα πάντα; αμήν λέγω υμίν, ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον, ος ου καταλυθήσεται.
Μτ Κδ-3. καθημένου δε αυτού επί του όρους των ελαιών προσήλθον αυτώ οι μαθηταί κατ’ ιδίαν λέγοντες. ειπέ ημίν πότε ταύτα έσται, και τι το σημείον της σης παρουσίας και της συντελείας του αιώνος;
Μτ Κδ-4. και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς. βλέπετε μη τις υμάς πλανήση.
Μτ Κδ-5. πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματι μου λέγοντες, εγώ ειμί ο Χριστός, και πολλούς πλανήσουσι.
Μτ Κδ-6. μελλήσετε δε ακούειν πολέμους και ακοάς πολέμων. οράτε μη θροείσθε. δει γαρ πάντα γενέσθαι, αλλ’ ούπω εστί το τέλος.
Μτ Κδ-7. εγερθήσεται γαρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και έσονται λιμοί και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους.
Μτ Κδ-8. πάντα δε ταύτα αρχή ωδίνων.
Μτ Κδ-9. τότε παραδώσουσιν υμάς εις θλίψιν και αποκτενούσιν υμάς, και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομα μου.
Μτ Κδ-10. και τότε σκανδαλισθήσονται πολλοί και αλλήλους παραδώσουσι και μισήσουσιν αλλήλους.
Μτ Κδ-11. και πολλοί ψευδοπροφήται εγερθήσονται και πλανήσουσι πολλούς,
Μτ Κδ-12. και δια το πληθυνθήναι την ανομίαν ψυγήσεται η αγάπη των πολλών.
Μτ Κδ-13. ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται.
Μτ Κδ-14. και κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσι τοις έθνεσι, και τότε ήξει το τέλος.
Μτ Κδ-15. Όταν ουν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως το ρηθέν δια Δανιήλ του προφήτου εστώς εν τόπω αγίω -- ο αναγινώσκων νοείτω--
Μτ Κδ-16. τότε οι εν τη Ιουδαία φευγέτωσαν επί τα όρη,
Μτ Κδ-17. ο επί του δώματος μη καταβαινέτω άραι τα εκ της οικίας αυτού,
Μτ Κδ-18. και ο εν τω αγρώ μη επιστρεψάτω οπίσω άραι τα ιμάτια αυτού.
Μτ Κδ-19. ουαί δε ταις εν γαστρί εχούσαις και ταις θηλαζούσαις εν εκείναις ταις ημέραις.
Μτ Κδ-20. προσεύχεσθε δε ίνα μη γένηται η φυγή υμών χειμώνος μηδέ σαββάτω.
Μτ Κδ-21. έσται γαρ τότε θλίψις μεγάλη, οία ου γέγονεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν ουδ’ ου μη γένηται.
Μτ Κδ-22. και ει μη εκολοβώθησαν αι ημέραι εκείναι, ουκ αν εσώθη πάσα σαρξ δια δε τους εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι.
Μτ Κδ-23. τότε εάν τις υμίν είπη, ιδού ώδε ο Χριστός ή ώδε, μη πιστεύσητε.
Μτ Κδ-24. εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς.
Μτ Κδ-25. ιδού προείρηκα υμίν.
Μτ Κδ-26. εάν ουν είπωσιν υμίν, ιδού εν τη ερήμω εστί, μη εξέλθητε, ιδού εν τοις ταμείοις, μη πιστεύσητε.
Μτ Κδ-27. ώσπερ γαρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτως έσται και η παρουσία του υιού του ανθρώπου.
Μτ Κδ-28. όπου γαρ εάν η το πτώμα, εκεί συναχθήσονται οι αετοί.
Μτ Κδ-29. Ευθέως δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων ο ήλιος σκοτισθήσεται και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες πεσούνται από του ουρανού, και αι δυνάμεις των ουρανών σαλευθήσονται.
Μτ Κδ-30. και τότε φανήσεται το σημείον του υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε κόψονται πάσαι αι φυλαί της γης και όψονται τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής.
Μτ Κδ-31. και αποστελεί τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και επισυνάξουσι τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ’ άκρων ουρανών έως άκρων αυτών.
Μτ Κδ-32. Από δε της συκής μάθετε την παραβολήν. όταν ήδη ο κλάδος αυτής γένηται απαλός και τα φύλλα εκφύη, γινώσκετε ότι εγγύς το θέρος.
Μτ Κδ-33. ούτω και υμείς όταν ίδητε ταύτα πάντα, γινώσκετε ότι εγγύς έστιν επί θύραις.
Μτ Κδ-34. αμήν λέγω υμίν, ου μη παρέλθη η γενεά αύτη έως αν πάντα ταύτα γένηται.
Μτ Κδ-35. ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι.
Στίχοι 36-51. Άγνωστος η ώρα της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου.
Μτ Κδ-36. Περί δε της ημέρας εκείνης και ώρας ουδείς οίδεν, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ει μη ο πατήρ μου μόνος.
Μτ Κδ-37. ώσπερ δε αι ημέραι του Νώε, ούτως έσται και η παρουσία του υιού του ανθρώπου.
Μτ Κδ-38. ώσπερ γαρ ήσαν εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού τρώγοντες και πίνοντες, γαμούντες και εκγαμίζοντες, άχρι ης ημέρας εισήλθε Νώε εις την κιβωτόν,
Μτ Κδ-39. και ουκ έγνωσαν έως ήλθεν ο κατακλυσμός και ήρεν άπαντας, ούτως έσται και η παρουσία του υιού του ανθρώπου.
Μτ Κδ-40. τότε δύο έσονται εν τω αγρώ, ο εις παραλαμβάνεται και εις αφίεται.
Μτ Κδ-41. δύο αλήθουσαι εν τω μυλώνι, μία παραλαμβάνεται και μία αφίεται.
Μτ Κδ-42. γρηγορείτε ουν, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται.
Μτ Κδ-43. Εκείνο δε γινώσκετε ότι ει ήδει ο οικοδεσπότης ποία φυλακή ο κλέπτης έρχεται, εγρηγόρησεν αν και ουκ αν είασε διορυγήναι την οικίαν αυτού.
Μτ Κδ-44. δια τούτο και υμείς γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται.
Μτ Κδ-45. Τις άρα εστίν ο πιστός δούλος και φρόνιμος, ον κατέστησεν ο κύριος αυτού επί της θεραπείας αυτού του διδόναι αυτοίς την τροφήν εν καιρώ;
Μτ Κδ-46. μακάριος ο δούλος εκείνος ον ελθών ο κύριος αυτού ευρήσει ποιούντα ούτως.
Μτ Κδ-47. αμήν λέγω υμίν ότι επί πάσι τοις υπάρχουσιν αυτού καταστήσει αυτόν.
Μτ Κδ-48. εάν δε είπη ο κακός δούλος εκείνος εν τη καρδίαχ αυτού, χρονίζει ο κύριος μου ελθείν,
Μτ Κδ-49. και άρξηται τύπτειν τους συνδούλους αυτού, εσθίη δε και πίνη μετά των μεθυόντων,
Μτ Κδ-50. ήξει ο κύριος του δούλου εκείνου εν ημέρα η ου προσδοκά και εν ώρα η ου γινώσκει.
Μτ Κδ-51. και διχοτομήσει αυτόν, και το μέρος αυτού μετά των υποκριτών θήσει. εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.
Κεφάλαιον ΚΕ΄
Στίχοι 1-13. Η παραβολή των δέκα παρθένων.
Μτ Κε-1. Τότε ομοιωθήσεται η βασιλεία των ουρανών δέκα παρθένοις, αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών εξήλθον εις απάντησιν του νυμφίου.
Μτ Κε-2. πέντε δε ήσαν εξ αυτών φρόνιμοι και αι πέντε μωραί.
Μτ Κε-3. αίτινες μωραί λαβούσαι τας λαμπάδας εαυτών ουκ έλαβον μεθ’ εαυτών έλαιον.
Μτ Κε-4. αι δε φρόνιμοι έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών.
Μτ Κε-5. χρονίζοντος δε του νυμφίου ενύσταξαν πάσαι και εκάθευδον.
Μτ Κε-6. μέσης δε νυκτός κραυγή γέγονεν. ιδού ο νυμφίος έρχεται, εξέρχεσθε εις απάντησιν αυτού.
Μτ Κε-7. τότε ηγέρθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι και εκόσμησαν τας λαμπάδας αυτών.
Μτ Κε-8. αι δε μωραί ταις φρονίμοις είπον. δότε ημίν εκ του ελαίου υμών, ότι αι λαμπάδες ημών σβέννυνται.
Μτ Κε-9. απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι λέγουσαι. μήποτε ουκ αρκέσει ημίν και υμίν. πορεύεσθε δε μάλλον προς τους πωλούντας και αγοράσατε εαυταίς.
Μτ Κε-10. απερχομένων δε αυτών αγοράσαι ήλθεν ο νυμφίος και αι έτοιμοι εισήλθον μετ’ αυτού εις τους γάμους, και εκλείσθη η θύρα.
Μτ Κε-11. ύστερον δε έρχονται και αι λοιπαί παρθένοι λέγουσαι. κύριε κύριε, άνοιξον ημίν.
Μτ Κε-12. ο δε αποκριθείς είπεν. αμήν λέγω υμίν, ουκ οίδα υμάς.
Μτ Κε-13. γρηγορείτε ουν, ότι ουκ οίδατε την ημέραν ουδέ την ώραν εν η ο υιός του ανθρώπου έρχεται.
Στίχοι 14-30. Η παραβολή των ταλάντων.
Μτ Κε-14. Ώσπερ γαρ άνθρωπος αποδημών εκάλεσε τους ιδίους δούλους και παρέδωκεν αυτοίς τα υπάρχοντα αυτού,
Μτ Κε-15. και ω μεν έδωκε πέντε τάλαντα, ω δε δύο, ω δε εν, εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν, και απεδήμησεν ευθέως.
Μτ Κε-16. πορευθείς δε ο τα πέντε τάλαντα λαβών ειργάσατο εν αυτοίς και εποίησεν άλλα πέντε τάλαντα.
Μτ Κε-17. ωσαύτως και ο τα δύο εκέρδησε και αυτός άλλα δύο.
Μτ Κε-18. ο δε το εν λαβών απελθών ώρυξεν εν τη γη και απέκρυψε το αργύριον του κυρίου αυτού.
Μτ Κε-19. μετά δε χρόνον πολύν έρχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και συναίρει μετ’ αυτών λόγον.
Μτ Κε-20. και προσελθών ο τα πέντε τάλαντα λαβών προσήνεγκεν άλλα πέντε τάλαντα λέγων κύριε, πέντε τάλαντα μοι παρέδωκας. ίδε άλλα πέντε τάλαντα εκέρδησα έπ’ αυτοίς.
Μτ Κε-21. έφη αυτώ ο κύριος αυτού. ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ! επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω. είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου.
Μτ Κε-22. προσελθών δε και ο τα δύο τάλαντα λαβών είπε. κύριε, δύο τάλαντα μοι παρέδωκας. ίδε άλλα δύο τάλαντα εκέρδησα έπ’ αυτοίς.
Μτ Κε-23. έφη αυτώ ο κύριος αυτού. ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ! επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω. είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου.
Μτ Κε-24. προσελθών δε και ο το εν τάλαντον ειληφώς είπε. κύριε. έγνων σε ότι σκληρός ει άνθρωπος, θερίζων όπου ουκ έσπειρας και συνάγων όθεν ου διεσκόρπισας.
Μτ Κε-25. και φοβηθείς απελθών έκρυψα το τάλαντον σου εν τη γη. ίδε έχεις το σον.
Μτ Κε-26. αποκριθείς δε ο κύριος αυτού είπεν αυτώ. πονηρέ δούλε και οκνηρέ! ήδεις ότι θερίζω όπου ουκ έσπειρα και συνάγω όθεν ου διεσκόρπισα!
Μτ Κε-27. έδει ουν σε βαλείν το αργύριον μου τοις τραπεζίταις, και ελθών εγώ εκομισάμην αν το εμόν συν τόκω.
Μτ Κε-28. άρατε ουν απ’ αυτού το τάλαντον και δότε τω έχοντι τα δέκα τάλαντα.
Μτ Κε-29. τω γαρ έχοντι παντί δοθήσεται και περισσευθήσεται, από δε του μη έχοντος και ο έχει αρθήσεται απ’ αυτού.
Μτ Κε-30. και τον αχρείον δούλον εκβάλετε εις το σκότος το εξώτερον. εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.
Στίχοι 31-46. Η δεύτερα παρουσία του Κυρίου και η τελική κρίσις και ανταπόδοσις.
Μτ Κε-31. Όταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού.
Μτ Κε-32. και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και αφοριεί αυτούς απ’ αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τα πρόβατα από των ερίφων.
Μτ Κε-33. και στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ ευωνύμων.
Μτ Κε-34. τότε ερεί ο βασιλεύς τοις εκ δεξιών αυτού δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου.
Μτ Κε-35. επείνασα γαρ, και εδώκατε μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατε με, ξένος ήμην, και συνηγάγετε με,
Μτ Κε-36. γυμνός, και περιεβάλετε με, ησθένησα, και επεσκέψασθε με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με.
Μτ Κε-37. τότε αποκριθήσονται αυτώ οι δίκαιοι λέγοντες. κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν;
Μτ Κε-38. πότε δε σε είδομεν ξένον και συνηγάγομεν, ή γυμνόν και περιεβάλομεν;
Μτ Κε-39. πότε δε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή, και ήλθομεν προς σε;
Μτ Κε-40. και αποκριθείς ο βασιλεύς ερεί αυτοίς. αμήν λέγω υμίν, ότι εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε.
Μτ Κε-41. τότε ερεί και τοις εξ ευωνύμων. πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού.
Μτ Κε-42. επείνασα γαρ, και ουκ εδώκατε μοι φαγείν, εδίψησα, και ουκ εποτίσατε με,
Μτ Κε-43. ξένος ήμην, και ου συνηγάγετε με, γυμνός, και ου περιεβάλετε με, ασθενής και εν φυλακή, και ουκ επεσκέψασθε με.
Μτ Κε-44. τότε αποκριθήσονται αυτώ και αυτοί λέγοντες. κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα ή διψώντα ή ξένον ή γυμνόν ή ασθενή ή εν φυλακή, και ου διηκονίσαμεν σοι;
Μτ Κε-45. τότε αποκριθήσεται αυτοίς λέγων. αμήν λέγω υμίν, εφ’ όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε.
Μτ Κε-46. και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον.
Κεφάλαιον ΚΣΤ΄
Στίχοι 1-5. Απόφασις θανατώσεως του Ιησού.
Μτ Κστ-1. Και εγένετο ότε ετέλεσεν ο Ιησούς πάντας τους λόγους τούτους είπε τoις μαθηταίς αυτού.
Μτ Κστ-2. οίδατε ότι μετά δύο ημέρας το πάσχα γίνεται, και ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις το σταυρωθήναι.
Μτ Κστ-3. τότε συνήχθησαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι του λαού εις την αυλήν του αρχιερέως του λεγομένου Καϊάφα,
Μτ Κστ-4. και συνεβουλεύσαντο ίνα τον Ιησούν δόλω κρατήσωσι και αποκτείνωσιν.
Μτ Κστ-5. έλεγον δε. μη εν τη εορτή, ίνα μη θόρυβος γένηται εν τω λαώ.
Στίχοι 6-16. Το μύρον της Βηθανίας και η προδοσία του Ιούδα.
Μτ Κστ-6. Του δε Ιησού γενομένου εν Βηθανία εν οικία Σίμωνος του λεπρού,
Μτ Κστ-7. προσήλθεν αυτώ γυνή αλάβαστρον μύρου έχουσα βαρυτίμου, και κατέχεεν επί την κεφαλήν αυτού ανακειμένου.
Μτ Κστ-8. ιδόντες δε οι μαθηταί αυτού ηγανάκτησαν λέγοντες. εις τι η απώλεια αύτη;
Μτ Κστ-9. ηδύνατο γαρ τούτο το μύρον πραθήναι πολλού και δοθήναι τοις πτωχοίς.
Μτ Κστ-10. γνούς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς. τι κόπους παρέχετε τη γυναικί; έργον γαρ καλόν ειργάσατο εις εμέ.
Μτ Κστ-11. τους πτωχούς γαρ πάντοτε έχετε μεθ’ εαυτών, εμέ δε ου πάντοτε έχετε.
Μτ Κστ-12. βαλούσα γαρ αύτη το μύρον επί του σώματος μου, προς το ενταφιάσαι με εποίησεν.
Μτ Κστ-13. αμήν λέγω υμίν, όπου εάν κηρυχθή το ευαγγέλιον τούτο εν όλω τω κόσμω, λαληθήσεται και ο εποίησεν αύτη εις μνημόσυνον αυτής.
Μτ Κστ-14. Τότε πορευθείς εις των δώδεκα, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης, προς τους αρχιερείς είπε.
Μτ Κστ-15. τι θέλετε μοι δούναι, και εγώ υμίν παραδώσω αυτόν; οι δε έστησαν αυτώ τριάκοντα αργύρια.
Μτ Κστ-16. και από τότε εζήτει ευκαιρίαν ίνα αυτόν παραδώ.
Στίχοι 17-29. Ετοιμασία δια το Πάσχα. Το δείπνον. Η παράδοσις του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
Μτ Κστ-17. Τη δε πρώτη των αζύμων προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού λέγοντες αυτώ. που θέλεις ετοιμάσωμεν σοι φαγείν το πάσχα;
Μτ Κστ-18. ο δε είπεν. υπάγετε εις την πόλιν προς τον δείνα και είπατε αυτώ. ο διδάσκαλος λέγει, ο καιρός μου εγγύς έστι. προς σε ποιώ το πάσχα μετά των μαθητών μου.
Μτ Κστ-19. και εποίησαν οι μαθηταί ως συνέταξεν αυτοίς ο Ιησούς, και ητοίμασαν το πάσχα.
Μτ Κστ-20. Οψίας δε γενομένης ανέκειτο μετά των δώδεκα.
Μτ Κστ-21. και εσθιόντων αυτών είπεν. αμήν λέγω υμίν ότι εις εξ υμών παραδώσει με.
Μτ Κστ-22. και λυπούμενοι σφόδρα ήρξαντο λέγειν αυτώ έκαστος αυτών. μήτι εγώ είμι, Κύριε;.
Μτ Κστ-23. ο δε αποκριθείς είπεν. ο εμβάψας μετ’ εμού εν τω τρυβλίω την χείρα, ούτος με παραδώσει.
Μτ Κστ-24. ο μεν υιός του ανθρώπου υπάγει καθώς γέγραπται περί αυτού. ουαί δε τω ανθρώπω εκείνω δι’ ου ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται. καλόν ην αυτώ ει ουκ εγεννήθη ο άνθρωπος εκείνος.
Μτ Κστ-25. αποκριθείς δε Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν είπε. μήτι εγώ ειμί, ραββί; λέγει αυτώ. συ είπας.
Μτ Κστ-26. Εσθιόντων δε αυτών λαβών ο Ιησούς τον άρτον και ευχαριστήσας έκλασε και εδίδου τοις μαθηταίς και είπε. λάβετε φάγετε. τούτο εστί το σώμα μου.
Μτ Κστ-27. και λαβών το ποτήριον και ευχαριστήσας έδωκεν αυτοίς λέγων. πίετε εξ αυτού πάντες.
Μτ Κστ-28. τούτο γαρ έστι το αίμα μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών.
Μτ Κστ-29. λέγω δε υμίν ότι ου μη πίω απ’ άρτι εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης, όταν αυτό πίνω μεθ’ υμών καινόν εν τη βασιλεία του πατρός μου.
Στίχοι 30-46. Εις το όρος των Ελαιών. Η αγωνία της Γεθσημανή.
Μτ Κστ-30. Και υμνήσαντες εξήλθον εις το όρος των ελαιών. τότε λέγει αυτοίς ο Ιησούς.
Μτ Κστ-31. πάντες υμείς σκανδαλισθήσεσθε εν εμοί εν τη νυκτί ταύτη. γέγραπται γαρ, πατάξω τον ποιμένα, και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα της ποίμνης.
Μτ Κστ-32. μετά δε το εγερθήναι με προάξω υμάς εις την Γαλιλαίαν.
Μτ Κστ-33. αποκριθείς δε ο Πέτρος είπεν αυτώ. ει πάντες σκανδαλισθήσονται εν σοι, εγώ δε ουδέποτε σκανδαλισθήσομαι.
Μτ Κστ-34. έφη αυτώ ο Ιησούς. αμήν λέγω σοι ότι εν ταύτη τη νυκτί πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις απαρνήση με.
Μτ Κστ-35. λέγει αυτώ ο Πέτρος. καν δέη με συν σοι αποθανείν, ου μη σε απαρνήσομαι. ομοίως δε και πάντες οι μαθηταί είπον.
Μτ Κστ-36. Τότε έρχεται μετ’ αυτών ο Ιησούς εις χωρίον λεγόμενον Γεθσημανή, και λέγει τοις μαθηταίς. καθίσατε αυτού έως ου απελθών προσεύξωμαι εκεί.
Μτ Κστ-37. και παραλαβών τον Πέτρον και τους δύο υιούς Ζεβεδαίου ήρξατο λυπείσθαι και αδημονείν.
Μτ Κστ-38. τότε λέγει αυτοίς ο Ιησούς. περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου. μείνατε ώδε και γρηγορείτε μετ’ εμού.
Μτ Κστ-39. και προελθών μικρόν έπεσεν επί πρόσωπον αυτού προσευχόμενος και λέγων. πάτερ μου, ει δυνατόν έστι, παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο. πλην ουχ ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ.
Μτ Κστ-40. και έρχεται προς τους μαθητάς και ευρίσκει αυτούς καθεύδοντας, και λέγει τω Πέτρω. ούτως ουκ ισχύσατε μίαν ώραν γρηγορήσαι μετ’ εμού!
Μτ Κστ-41. γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν. το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.
Μτ Κστ-42. πάλιν εκ δευτέρου απελθών προσηύξατο λέγων. πάτερ μου, ει ου δύναται τούτο το ποτήριον παρελθείν απ’ εμού εάν μη αυτό πίω, γενηθήτω το θέλημα σου.
Μτ Κστ-43. και ελθών ευρίσκει αυτούς πάλιν καθεύδοντας. ήσαν γαρ αυτών οι οφθαλμοί βεβαρημένοι.
Μτ Κστ-44. και αφείς αυτούς απελθών πάλιν προσηύξατο εκ τρίτου τον αυτόν λόγον ειπών.
Μτ Κστ-45. τότε έρχεται προς τους μαθητάς αυτού και λέγει αυτοίς. καθεύδετε το λοιπόν και αναπαύεσθε! Ιδού ήγγικεν η ώρα και ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών.
Μτ Κστ-46. εγείρεσθε άγωμεν. ιδού ήγγικεν ο παραδιδούς με.
Στίχοι 47-56. Σύλληψις του Ιησού.
Μτ Κστ-47. Και έτι αυτού λαλούντος ιδού Ιούδας εις των δώδεκα ήλθε, και μετ’ αυτού όχλος πολύς μετά μαχαιρών και ξύλων από των αρχιερέων και πρεσβυτέρων του λαού.
Μτ Κστ-48. ο δε παραδιδούς αυτόν έδωκεν αυτοίς σημείον λέγων. ον αν φιλήσω, αυτός έστι. κρατήσατε αυτόν.
Μτ Κστ-49. και ευθέως προσελθών τω Ιησού είπε χαίρε, ραββί, και κατεφίλησεν αυτόν.
Μτ Κστ-50. ο δε Ιησούς είπεν αυτώ. εταίρε, εφ’ ω πάρει. τότε προσελθόντες επέβαλον τας χείρας επί τον Ιησούν και εκράτησαν αυτόν.
Μτ Κστ-51. και ιδού εις των μετά Ιησού εκτείνας την χείρα απέσπασε την μάχαιραν αυτού και πατάξας τον δούλον του αρχιερέως αφείλεν αυτού το ωτίον.
Μτ Κστ-52. τότε λέγει αυτώ ο Ιησούς. απόστρεψον σου την μάχαιραν εις τον τόπον αυτής. πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρα αποθανούνται.
Μτ Κστ-53. ή δοκείς ότι ου δύναμαι άρτι παρακαλέσαι τον πατέρα μου, και παραστήσει μοι πλείους ή δώδεκα λεγεώνας αγγέλων;
Μτ Κστ-54. πώς ουν πληρωθώσιν αι γραφαί ότι ούτω δει γενέσθαι;.
Μτ Κστ-55. Εν εκείνη τη ώρα είπεν ο Ιησούς τοις όχλοις. ως επί ληστήν εξήλθετε μετά μαχαιρών και ξύλων συλλαβείν με. καθ’ ημέραν προς υμάς εκαθεζόμην διδάσκων εν τω ιερώ, και ουκ εκρατήσατε με.
Μτ Κστ-56. τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθώσιν αι γραφαί των προφητών. Τότε οι μαθηταί πάντες αφέντες αυτόν έφυγον. -
Στίχοι 57-75. Ο Ιησούς ενώπιον του Καϊάφα. Η άρνησις και η μετάνοια του Πέτρου.
Μτ Κστ-57. Οι δε κρατήσαντες τον Ιησούν απήγαγον προς Καϊάφα τον αρχιερέα, όπου οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι συνήχθησαν.
Μτ Κστ-58. ο δε Πέτρος ηκολούθει αυτώ από μακρόθεν έως της αυλής του αρχιερέως, και εισελθών έσω εκάθητο μετά των υπηρετών ιδείν το τέλος.
Μτ Κστ-59. Οι δε αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι και το συνέδριον όλον εζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατά του Ιησού όπως θανατώσωσιν αυτόν,
Μτ Κστ-60. και ουχ εύρον. και πολλών ψευδομαρτύρων προσελθόντων, ουχ εύρον. ύστερον δε προσελθόντες δύο ψευδομάρτυρες
Μτ Κστ-61. Είπον. ούτος έφη, δύναμαι καταλύσαι τον ναόν του Θεού και δια τριών ημερών οικοδομήσαι αυτόν.
Μτ Κστ-62. και αναστάς ο αρχιερεύς είπεν αυτώ. ουδέν αποκρίνη; τι ούτοι σου καταμαρτυρούσιν;
Μτ Κστ-63. ο δε Ιησούς εσιώπα. και αποκριθείς ο αρχιερεύς είπεν αυτώ. εξορκίζω σε κατά του Θεού του ζώντος ίνα ημίν είπης ει συ ει ο Χριστός ο υιός του Θεού.
Μτ Κστ-64. λέγει αυτώ ο Ιησούς. συ είπας. πλην λέγω υμίν, απ’ άρτι όψεσθε τον υιόν του ανθρώπου καθήμενον εκ δεξιών της δυνάμεως και ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού.
Μτ Κστ-65. τότε ο αρχιερεύς διέρρηξε τα ιμάτια αυτού λέγων ότι εβλασφήμησε. τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; ίδε νυν ηκούσατε την βλασφημίαν αυτού.
Μτ Κστ-66. τι υμίν δοκεί; οι δε αποκριθέντες είπον. ένοχος θανάτου εστί.
Μτ Κστ-67. τότε ενέπτυσαν εις το πρόσωπον αυτού και εκολάφισαν αυτόν, οι δε ερράπισαν
Μτ Κστ-68. Λέγοντες. προφήτευσον ημίν, Χριστέ, τις έστιν ο παίσας σε;
Μτ Κστ-69. Ο δε Πέτρος έξω εκάθητο εν τη αυλή. και προσήλθεν αυτώ μία παιδίσκη λέγουσα. και συ ήσθα μετά Ιησού του Γαλιλαίου.
Μτ Κστ-70. ο δε ηρνήσατο έμπροσθεν αυτών πάντων λέγων. ουκ οίδα τι λέγεις.
Μτ Κστ-71. εξελθόντα δε αυτόν εις τον πυλώνα είδεν αυτόν άλλη και λέγει αυτοίς. εκεί και ούτος ην μετά Ιησού του Ναζωραίου.
Μτ Κστ-72. και πάλιν ηρνήσατο μεθ’ όρκου ότι ουκ οίδα τον άνθρωπον.
Μτ Κστ-73. μετά μικρόν δε προσελθόντες οι εστώτες είπον τω Πέτρω. αληθώς και συ εξ αυτών ει. και γαρ η λαλιά σου δήλον σε ποιεί.
Μτ Κστ-74. τότε ήρξατο καταθεματίζειν και ομνύειν ότι ουκ οίδα τον άνθρωπον. και ευθέως αλέκτωρ εφώνησε.
Μτ Κστ-75. και εμνήσθη ο Πέτρος του ρήματος Ιησού ειρηκότος αυτώ ότι πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις απαρνήση με. και εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς. -
Κεφάλαιον ΚΖ΄
Στίχοι 1-26. Ο Ιησούς ενώπιον του Πιλάτου. Το φοβερόν τέλος του Ιούδα. Η δίκη του Ιησού ενώπιον του Πιλάτου.
Μτ Κζ-1. Πρωίας δε γενομένης συμβούλιον έλαβον πάντες οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού κατά του Ιησού ώστε θανατώσαι αυτόν.
Μτ Κζ-2. και δήσαντες αυτόν απήγαγον και παρέδωκαν αυτόν Ποντίω Πιλάτω τω ηγεμόνι.
Μτ Κζ-3. Τότε ιδών Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν ότι κατεκρίθη, μεταμεληθείς απέστρεψε τα τριάκοντα αργύρια τοις αρχιερεύσι και τοις πρσβυτέροις
Μτ Κζ-4. Λέγων. ήμαρτον παραδούς αίμα αθώον. οι δε είπον. τι προς ημάς; συ όψει.
Μτ Κζ-5. και ρίψας τα αργύρια εν τω ναώ ανεχώρησε και απελθών απήγξατο.
Μτ Κζ-6. οι δε αρχιερείς λαβόντες τα αργύρια είπον. ουκ έξεστι βαλείν αυτά εις τον κορβανάν, επί τιμή αίματος εστί.
Μτ Κζ-7. συμβούλιον δε λαβόντες ηγόρασαν εξ αυτών τον αγρόν του κεραμέως, εις ταφήν τοις ξένοις.
Μτ Κζ-8. διό εκλήθη ο αγρός εκείνος αγρός αίματος έως της σήμερον.
Μτ Κζ-9. τότε επληρώθη το ρηθέν δια Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος. και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια την τιμήν του τετιμημένου ον ετιμήσαντο από υιών Ισραήλ,
Μτ Κζ-10. και έδωκαν αυτά εις τον αγρόν του κεραμέως, καθά συνέταξε μοι Κύριος.
Μτ Κζ-11. Ο δε Ιησούς έστη έμπροσθεν του ηγεμόνος. και επηρώτησεν αυτόν ο ηγεμών λέγων. συ ει ο βασιλεύς των Ιουδαίων; ο δε Ιησούς έφη αυτώ. συ λέγεις.
Μτ Κζ-12. και εν τω κατηγορείσθαι αυτόν υπό των αρχιερέων και των πρεσβυτέρων ουδέν απεκρίνατο.
Μτ Κζ-13. τότε λέγει αυτώ ο Πιλάτος. ουκ ακούεις πόσα σου καταμαρτυρούσι;
Μτ Κζ-14. και ουκ απεκρίθη αυτώ προς ουδέ εν ρήμα, ώστε θαυμάζειν τον ηγεμόνα λίαν.
Μτ Κζ-15. κατά δε την εορτήν ειώθει ο ηγεμών απολύειν ένα τω όχλω δέσμιον, ον ήθελον
Μτ Κζ-16. είχον δε τότε δέσμιον επίσημον λεγόμενον Βαραββάν.
Μτ Κζ-17. συνηγμένων ουν αυτών είπεν αυτοίς ο Πιλάτος. τίνα θέλετε απολύσω υμίν; Βαραββάν ή Ιησούν τον λεγόμενον Χριστόν;
Μτ Κζ-18. ήδει γαρ ότι δια φθόνον παρέδωκαν αυτόν.
Μτ Κζ-19. Καθημένου δε αυτού επί του βήματος απέστειλε προς αυτόν η γυνή αυτού λέγουσα. μηδέν σοι και τω δικαίω εκείνω. πολλά γαρ έπαθον σήμερον κατ’ όναρ δι’ αυτόν.
Μτ Κζ-20. Οι δε αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι έπεισαν τους όχλους ίνα αιτήσωνται τον Βαραββάν, τον δε Ιησούν απολέσωσιν.
Μτ Κζ-21. αποκριθείς δε ο ηγεμών είπεν αυτοίς. τίνα θέλετε από των δύο απολύσω υμίν; Οι δε είπον. Βαραββάν.
Μτ Κζ-22. λέγει αυτοίς ο Πιλάτος. τι ουν ποιήσω Ιησούν τον λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν αυτώ πάντες. σταυρωθήτω.
Μτ Κζ-23. ο δε ηγεμών έφη. τι γαρ κακόν εποίησεν; οι δε περισσώς έκραζον λέγοντες. σταυρωθήτω.
Μτ Κζ-24. ιδών δε ο Πιλάτος ότι ουδέν ωφελεί, αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται, λαβών ύδωρ απενίψατο τας χείρας απέναντι του όχλου λέγων. αθώος ειμί από του αίματος του δικαίου τούτου. υμείς όψεσθε.
Μτ Κζ-25. και αποκριθείς πας ο λαός είπε. το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών.
Μτ Κζ-26. τότε απέλυσεν αυτοίς τον Βαραββάν, τον δε Ιησούν φραγελλώσας παρέδωκεν ίνα σταυρωθή.
Στίχοι. 27-31. Ο Ιησούς εμπαίζεται από τους στρατιώτας.
Μτ Κζ-27. Τότε οι στρατιώται του ηγεμόνος παραλαβόντες τον Ιησούν εις το πραιτώριον συνήγαγον έπ’ αυτόν όλην την σπείραν .
Μτ Κζ-28. και εκδύσαντες αυτόν περιέθηκαν αυτώ χλαμύδα κοκκίνην,
Μτ Κζ-29. και πλέξαντες στέφανον εξ ακανθών επέθηκαν επί τη κεφαλήν αυτού και κάλαμον επί την δεξιάν αυτού, και γονυπετήσαντες έμπροσθεν αυτού ενέπαιζον αυτώ λέγοντες. χαίρε ο βασιλεύς των Ιουδαίων.
Μτ Κζ-30. και εμπτύσαντες εις αυτόν έλαβον τον κάλαμον και έτυπτον εις την κεφαλήν αυτού.
Μτ Κζ-31. και ότε ενέπαιξαν αυτώ, εξέδυσαν αυτόν την χλαμύδα και ενέδυσαν αυτόν τα ιμάτια αυτού, και απήγαγον αυτόν εις το σταυρώσαι. -
Στίχοι 32-44. Η σταύρωσις του Κυρίου. -
Μτ Κζ-32. Εξερχόμενοι δε εύρον άνθρωπον Κυρηναίον ονόματι Σίμωνα. τούτον ηγγάρευσαν ίνα άρη τον σταυρόν αυτού.
Μτ Κζ-33. Και εξελθόντες εις τόπον λεγόμενον Γολγοθά, ο έστι λεγόμενος κρανίου τόπος,
Μτ Κζ-34. έδωκαν αυτώ πιείν όξος μετά χολής μεμιγμένον. και γευσάμενος ουκ ήθελε πιείν.
Μτ Κζ-35. σταυρώσαντες δε αυτόν διεμερίσαντο τα ιμάτια αυτού βαλόντες κλήρον.
Μτ Κζ-36. και καθήμενοι ετήρουν αυτόν εκεί.
Μτ Κζ-37. και επέθηκαν επάνω της κεφαλής αυτού την αιτίαν αυτού γεγραμμένην. ούτος εστίν Ιησούς ο βασιλεύς των Ιουδαίων.
Μτ Κζ-38. Τότε σταυρούνται συν αυτώ δύο λησταί, εις εκ δεξιών και εις εξ ευωνύμων.
Μτ Κζ-39. Οι δε παραπορευόμενοι εβλασφήμουν αυτόν κινούντες τας κεφαλάς αυτών
Μτ Κζ-40. και λέγοντες. ο καταλύων τον ναόν και εν τρισίν ημέραις οικοδομών! σώσον σεαυτόν. ει υιός ει του Θεού, κατάβηθι από του σταυρού.
Μτ Κζ-41. ομοίως δε και οι αρχιερείς εμπαίζοντες μετά των γραμματέων και πρεσβυτέρων και Φαρισαίων έλεγον.
Μτ Κζ-42. άλλους έσωσεν, εαυτόν ου δύναται σώσαι. ει βασιλεύς Ισραήλ έστι, καταβάτω νυν από του σταυρού και πιστεύσομεν έπ’ αυτώ.
Μτ Κζ-43. πέποιθεν επί τον Θεόν, ρυσάσθω νυν αυτόν, ει θέλει αυτόν. είπε γαρ ότι Θεού είμι υιός.
Μτ Κζ-44. το δ’ αυτό και οι λησταί οι συσταυρωθέντες αυτώ ωνείδιζον αυτόν. -
Στίχοι 45-56 Ο θάνατος του Ιησού. -
Μτ Κζ-45. Από δε έκτης ώρας σκότος εγένετο επί πάσαν την γην έως ώρας ενάτης.
Μτ Κζ-46. περί δε την ενάτην ώραν ανεβόησεν ο Ιησούς φωνή μεγάλη λέγων. ηλί ηλί, λιμά σαβαχθανί; Τούτ’ έστι, Θεέ μου Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες;
Μτ Κζ-47. τινές δε των εκεί εστώτων ακούσαντες έλεγον ότι Ηλίαν φωνεί ούτος.
Μτ Κζ-48. και ευθέως δραμών εις εξ αυτών και λαβών σπόγγον πλήσας τε όξους και περιθείς καλάμω επότιζεν αυτόν.
Μτ Κζ-49. οι δε λοιποί έλεγον. άφες ίδωμεν ει έρχεται Ηλίας σώσων αυτόν.
Μτ Κζ-50. ο δε Ιησούς πάλιν κράξας φωνή μεγάλη αφήκε το πνεύμα.
Μτ Κζ-51. και ιδού το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω, και η γη εσείσθη και αι πέτραι εσχίσθησαν.
Μτ Κζ-52. και τα μνημεία ανεώχθησαν και πολλά σώματα των κεκοιμημένων αγίων ηγέρθη,
Μτ Κζ-53. και εξελθόντες εκ των μνημείων μετά την έγερσιν αυτού εισήλθον εις την αγίαν πόλιν και ενεφανίσθησαν πολλοίς.
Μτ Κζ-54. Ο δε εκατόνταρχος και οι μετ’ αυτού τηρούντες τον Ιησούν, ιδόντες τον σεισμόν και τα γενόμενα εφοβήθησαν σφόδρα λέγοντες. αληθώς Θεού υιός ην ούτος.
Μτ Κζ-55. Ήσαν δε εκεί και γυναίκες πολλαί από μακρόθεν θεωρούσαι, αίτινες ηκολούθησαν τω Ιησού από της Γαλιλαίας διακονούσαι αυτώ.
Μτ Κζ-56. εν αις ην Μαρία η Μαγδαληνή, και Μαρία η του Ιακώβου και Ιωσή μήτηρ, και η μήτηρ των υιών Ζεβεδαίου. -
Στίχοι 57-66. Αποκαθήλωσις και ταφή του θείου Σώματος. Σφράγισις του τάφου. -
Μτ Κζ-57. Οψίας δε γενομένης ήλθεν άνθρωπος πλούσιος από Αριμαθαίας, τούνομα Ιωσήφ, ος και αυτός εμαθήτευσε τω Ιησού.
Μτ Κζ-58. ούτος προσελθών τω Πιλάτω ητήσατο το σώμα του Ιησού. τότε ο Πιλάτος εκέλευσεν αποδοθήναι το σώμα.
Μτ Κζ-59. και λαβών το σώμα ο Ιωσήφ ενετύλιξεν αυτό συνδόνι καθαρά,
Μτ Κζ-60. και έθηκεν αυτό εν τω καινώ αυτού μνημείω, ο ελατόμησεν εν τη πέτρα, και προσκυλίσας λίθον μέγαν τη θύρα του μνημείου απήλθεν.
Μτ Κζ-61. Ην δε εκεί Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία, καθήμεναι απέναντι του τάφου.
Μτ Κζ-62. Τη δε επαύριον, ήτις εστί μετά την Παρασκευήν, συνήχθησαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι προς Πιλάτον
Μτ Κζ-63. Λέγοντες. κύριε, εμνήσθημεν ότι εκείνος ο πλάνος είπεν έτι ζών, μετά τρεις ημέρας εγείρομαι.
Μτ Κζ-64. κέλευσον ουν ασφαλισθήναι τον τάφον έως της τρίτης ημέρας, μήποτε ελθόντες οι μαθηταί αυτού νυκτός κλέψωσιν αυτόν και είπωσι τω λαώ, ηγέρθη από των νεκρώ., και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης.
Μτ Κζ-65. έφη αυτοίς ο Πιλάτος. έχετε κουστωδίαν. υπάγετε ασφαλίσασθε ως οίδατε.
Μτ Κζ-66. οι δε πορευθέντες ησφαλίσαντο τον τάφον σφραγίσαντες τον λίθον μετά της κουστωδίας. -
Κεφάλαιον ΚΗ΄
Στίχοι 1-10. Η Ανάστασις του Κυρίου και η εμφάνισις Αυτού εις τας Μυροφόρους.
Μτ Κη-1. Οψέ δε σαββάτων, τη επιφωσκούση εις μίαν σαββάτων, ήλθε Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία θεωρήσαι τον τάφον.
Μτ Κη-2. και ιδού σεισμός εγένετο μέγας. άγγελος γαρ Κυρίου καταβάς εξ ουρανού προσελθών απεκύλισε τον λίθον από της θύρας και εκάθητο επάνω αυτού.
Μτ Κη-3. ην δε η ιδέα αυτού ως αστραπή και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών.
Μτ Κη-4. από δε του φόβου αυτού εσείσθησαν οι τηρούντες και εγένοντο ωσεί νεκροί.
Μτ Κη-5. αποκριθείς δε ο άγγελος είπε ταις γυναιξί. μη φοβείσθε υμείς. οίδα γαρ ότι Ιησούν τον εσταυρωμένον ζητείτε.
Μτ Κη-6. ουκ έστιν ώδε. ηγέρθη γαρ καθώς είπε. δεύτε ίδετε τον τόπον όπου έκειτο ο Κύριος.
Μτ Κη-7. και ταχύ πορευθείσαι είπατε τοις μαθηταίς αυτού ότι ηγέρθη από των νεκρών, και ιδού προάγει υμάς εις την Γαλιλαίαν. εκεί αυτόν όψεσθε ιδού είπον υμίν.
Μτ Κη-8. και εξελθούσαι ταχύ από του μνημείου μετά φόβου και χαράς μεγάλης έδραμον απαγγείλαι τοις μαθηταίς αυτού.
Μτ Κη-9. ως δε επορεύοντο απαγγείλαι τοις μαθηταίς αυτού, και ιδού Ιησούς απήντησεν αυταίς λέγων. χαίρετε. αι δε προσελθούσαι εκράτησαν αυτού τους πόδας και προσεκύνησαν αυτώ.
Μτ Κη-10. τότε λέγει αυταίς ο Ιησούς. μη φοβείσθε. υπάγετε απαγγείλατε τοις αδελφοίς μου ίνα απέλθωσιν εις την Γαλιλαίαν, κακεί με όψονται.
- - ίχοι 11-15. Οι φύλακες του τάφου δωροδοκούνται.
Μτ Κη-11. Πορευομένων δε αυτών ιδού τινές της κουστωδίας ελθόντες εις την πόλιν απήγγειλαν τοις αρχιερεύσιν άπαντα τα γενόμενα.
Μτ Κη-12. και συναχθέντες μετά των πρεσβυτέρων συμβούλιον τε λαβόντες αργύρια ικανά έδωκαν τοις στρατιώταις λέγοντες.
Μτ Κη-13. είπατε ότι οι μαθηταί αυτού νυκτός ελθόντες έκλεψαν αυτόν ημών κοιμωμένων.
Μτ Κη-14. και εάν ακουσθή τούτο επί του ηγεμόνος, ημείς πείσομεν αυτόν και υμάς αμέριμνους ποιήσομεν.
Μτ Κη-15. οι δε λαβόντες τα αργύρια εποίησαν ως εδιδάχθησαν. και διεφημίσθη ο λόγος ούτος παρά Ιουδαίοις μέχρι της σήμερον. --
Στίχοι 16-20. Εμφάνισις του Κυρίου εις τους μαθητάς εις το όρος της Γαλιλαίας.
Μτ Κη-16. Οι δε ένδεκα μαθηταί επορεύθησαν εις την Γαλιλαίαν, εις το όρος ου ετάξατο αυτοίς ο Ιησούς.
Μτ Κη-17. καί ιδόντες αυτόν προσεκύνησαν αυτώ, οι δε εδίστασαν.
Μτ Κη-18. και προσελθών ο Ιησούς ελάλησεν αυτοίς λέγων. εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.
Μτ Κη-19. πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, Μτ Κη-20. διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν. και ιδού εγώ μεθ’ υμών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν
πρεσβύτεροι :Κατ΄αρχάς οι αρχηγοί των οικογενειών, οι πατριάρχαι.Όταν δε πολλαί πατριαρχικαί οικογένειαι ειχον αποτελέσει τάς πρώτας κοινωνίας, οι επί μέρους αρχηγοί.
δώματος : Το δώμα : Το ηλιακωτό, ή ταράτσα η οποία εξετείνετο επί όλης της οικίας.
τάλαντα :Το τάλαντο: ποσόν χρημάτων ίσον προς 6.000 αττικάς δραχμάς.
αργύριον : Με τον γενικόν αυτόν τίτλον ωνομάζοντο πάντα τά αργυρά νομίσματα ανεξαρτήτως αξίας, τά οποία εκόπτοντο προς τιμήν αυτοκρατόρων, βασιλέων, ηγεμόνων, πραιτώρων κ.λ.π.
πάσχα :Η επισημοτέρα και αρχαιοτέρα από όλας τάς εβραϊκάς εορτάς.
Καϊάφα : Καϊάφας, ο νόμιμος αρχιερεύς κατά τους χρόνους του Κυρίου και ακριβέστερα από 18 -36 μ.Χ. Το όνομα του ήτο Ιωσήφ. Το επώνυμον Καϊάφας προέρχεται από το αραμαϊκόν Καγιέφα, πού σημαίνει τον συνθλίβοντα, ή από το Κηφάς που σημαίνει βράχος. Γαμπρός του Άννα είχε το κύρος και την καθοδήγησιν του πενθερού του.
Ποντίω : Πόντιος Πιλάτος: έγινε πραίτωρ εις την Ιουδαίαν το 26 μ.Χ. και εκράτησε το αξίωμα επί δώδεκα έτη.
πραιτώριον : Το Πραιτώριον, το ανάκτορο δηλαδή του πραίτωρος και με αρκετούς χώρους για τον στρατωνισμόν της φρουράς του, ευρίσκετο κατά τάς μαρτυρίας ιστορικών, πλησίον του ναού. Ήτο δε το περίφημο ανάκτορον του βασιλέως Ηρώδου. Ήτο ονομαστόν δια την απερίγραπτην πολυτέλειαν των αιθουσών, όπως και των άλλων κτιρίων του.
σπείραν :Η σπείρα: στρατιωτική μονάς, άλλοτε το 1/6 ,άλλοτε το 1/10 της λεγεώνος.
Γολγοθά : ή κρανίου τόπος. Ο μικρός λόφος επί του οποίου εσταύρωσαν τον Κύριον. Σήμερον ο Γολγοθάς περικλείεται εντός της πόλεως, επ’ αυτού δε έχει ανοικοδομηθή ο ναός του Παναγίου τάφου.

~~~ Δείτε online Ελληνικά και ξένα τηλεοπτικά κανάλιαhttp://wwitv.com/Ραδιοφωνικοί σταθμοί απο Ελλάδα και Κύπροhttp://www.e-radio.gr/Direct download ταινιών απο FTP
http://www.rapidshareking.com/download/1250-movies-and-tv-shows-collectionftp-link.html1250-movies-and-tv-shows-collectionftp-link.htmlKατεβάστε videos απο Youtube, MetaCafe, κα.http://keepvid.com/Ένα πολύ ενδιαφέρον site για την αρχαία Ελλάδακαι την φιλοσοφίαhttp://www.mousa.gr/html/initial.htmlΜια ενδιαφέρουσα σελίδα για διαφημίσειςαυτοκινήτων απο το 1914http://www.adclassix.com/caradsindex.htmΓια τους μικρούς μας φίλους, εκτυπώστεκαι χρωματίστεhttp://users.pel.sch.gr/agparask/index.htmlΕλληνικές και ξένες ταινίες για ipod-iphonehttp://mp4all.forumup.gr/Απολαύστε τρισδιάστατες, πανοραμικές φωτογραφίεςαπο διάφορα μέρη της Ελλάδαςhttp://www.360visits.gr/ .-

[TRANSLATED] S-Bahn SBB Zürich Trains
[TRANSLATED] S-Bahn SBB Zürich Trains
Materiał nt. S-Bahn Zurich (Szybka Kolej Regionalna) Zurich odsługujące pocigi pod...
15,854 views KPinfo