ΣΗΜΑΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ

free counters

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

   ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ  ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ   Νο 1  /2019 
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ  2019  ....



~**    Αγάπη πρώτα στο Θεό μας , μετά στον εαυτόν μας και τέλος στον εχθρό μας ! Κι άν περισεύει στα Ζώα και τα Φυτά μας !

***  ΑΥΛΩΝΑ  Τριφυλίας Ν. Μεσσηνίας :
 
 ~*   Οικισμός: Αυλώνα   Υψόμετρο: 589 μ.  Επίσημη Ονομασία: Αυλών,ο  Τοπ. διαμέρισμα: Τ.Δ.Αυλώνος   Δήμος: Δήμος Τριφυλλίας

Έδρα Δήμου: Κυπαρισσία   Περιφ. Ενότητα: Μεσσηνία  Κωδ. Οικισμού: 17100301   Πρώην (Καποδιστριακός) Δήμος: ΔΗΜΟΣ ΑΥΛΩΝΟΣ
~  Η Αυλώνα είναι χωριό του Δήμου Τριφυλίας της περιφερειακής ενότητας Μεσσηνίας.  Βρίσκεται ανάμεσα  σε δυο  λόφους των Νομίων Ορέων, 20 χλμ βορειοανατολικά της Κυπαρισσίας σε υψόμετρο 589 μ.

Η ιστορία του αρχίζει από το 1500 -1600 μ.χ. περίπου με το όνομα Καραμούσταφα. Ήταν έδρα του Τούρκου αγά Καρα-Μουσταφά, από τον οποίο πήρε το όνομα.   Το 1922 μετονομάστηκε σε Αυλώνα. Έτσι 100 χρόνια αργότερα μετά το 1821 το χωριό πήρε Ελληνικό όνομα και μάλιστα το αρχικό του αρχαίο όνομα ΑΥΛΩΝ.  Ενα μικρό ορεινό χωριό που όσο πλησιάζεις τα σύννεφα απομακρύνονται κι αυτό μεγαλώνει την αγκαλιά του να σε υποδεχτεί. Σε μια φιλόξενη από πέτρα πλατεία που αν είσαι τυχερός θα πιείς τον ωραιότερο ελληνικό καφέ της ζωής σου..!    Η Αυλώνα, ή "Καραμούσταφα" (παλαιά ονομασία)

Ο Αυλώνας (Τοπική Κοινότητα Αυλώνος - Δημοτική Ενότητα ΑΥΛΩΝΟΣ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Αυλών”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Αυλώνας ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αυλώνος, του πρώην Δήμου ΑΥΛΩΝΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Αυλώνας έχει υψόμετρο 589 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3613288644 και γεωγραφικό μήκος 21,7991915143. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Αυλώνα θα βρείτε εδώ.
Στην ίδια Δημοτική ενότητα (ΑΥΛΩΝΟΣ), ανήκουν:  η Αγαλιανή, ο Αγιαννάκης, το Άνω Καλό Νερό, η Βανάδα, η Βλασσάδα, το Βουνάκι, η Ελαία, ο Κάκκαβας, η Καλίτσαινα, το Καλό Νερό, οι Καρυές, το Μάρμαρο, η Παλιοβλασσάδα, το Πανόραμα, τα Πηγαδούλια, τα Πλατάνια, ο Πρόδρομος, η Πτέρη, το Σιδηρόκαστρο, η Στάση Σιδηροκάστρου, και η Φόνισσα.                                                      Στον ίδιο δήμο (ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ), ανήκουν:  η Αγαλιανή, η Αγία Κυριακή, ο Αγιαννάκης, ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγριλος, ο Αετός, το Αλιμάκι, το Άνυδρο, το Άνω Καλό Νερό, οι Αρμενιοί, το Αρτίκιο, η Βάλτα, η Βανάδα, ο Βατιάς, η Βλασσάδα, το Βουνάκι, το Βρομονέρι, οι Βρύσες, οι Βρύσες, οι Γαργαλιάνοι, το Γλυκορρίζι, ο Δάρας, η Ελαία, το Εξοχικό, ο Κάκκαβας, η Καλίτσαινα, το Καλό Νερό, το Καλογερέσι, το Καμάρι, ο Κάναλος, το Καρβούνι, οι Καρυές, η Κεφαλόβρυση, το Κλώνι, το Κοπανάκι, το Κουντρί, το Κρυονέρι, η Κυπαρισσία, ο Λαγκουβάρδος, το Λαντζουνάτο, τα Λεμπεστενά, η Λεύκη, το Λιμενάρι, το Λυκουδέσι, η Μάλη, η Μαραθόπολη, το Μάρμαρο, το Μεμί, το Μερολίθι, το Μοναστήρι, το Μουζάκι, η Μουριατάδα, οι Μπλεμενιάνοι, οι Μύλοι, το Μύρο, η Νέα Αγριλιά, ο Ξηρόκαμπος, η Παλιά Βρύση, η Παλιοβλασσάδα, το Πανόραμα, το Περδικονέρι, τα Πηγάδια, τα Πηγαδούλια, τα Πλατάνια, η Πλάτη, η Πολυθέα, ο Πρόδρομος, η Πρώτη (νησίδα), η Πτέρη, ο Πύργος, το Ραπτόπουλο, οι Ράχες, το Ριζοχώρι, τα Ρίκια, η Ροδιά, το Ρουζάκι, ο Σελλάς, το Σιδηρόκαστρο, το Σιτοχώρι, η Σπηλιά, η Στάση Σιδηροκάστρου, το Στασιό, το Στόμιο, η Τερψιθέα, η Τραγάνα, η Τριπύλα, τα Τσερτσαίικα, η Φαρακλάδα, τα Φιλιατρά, η Φλόκα, η Φόνισσα, το Χαλαζόνι, η Χοχλαστή, και η Χριστιανούπολη.

*** Τα παλιά ονόματα χωριών της Μεσσηνίας (180)
Από τον Περιφερειακό Σύμβουλο Μεσσηνίας, Σταυριανόπουλο Θεόδωρο
ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ


TA ΠΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 

1 1.ΑΓΙΟΣ
ΙΣΙΔΩΡΟΣ = ΜΟΥΣΟΥΛΗ

  2.ΑΓΙΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ = ΣΕΛΙΝΙΤΣΑ ΜΑΝΗΣ

  3.ΑΓ.ΝΙΚΩΝΑΣ
= ΠΟΛΙΑΝΑ

4.ΑΕΤΟΦΩΛΙΑ
= ΣΙΑΜΠΑΚΑΛΦΑ

5.ΑΙΠΕΙΑ
= ΦΑΡΜΙΣΙ

6.ΑΙΘΑΙΑ
= ΝΤΕΛΙΜΕΜΙ

7.ΑΚΡΙΤΟΧΩΡΙ
= ΓΡΙΖΙ

8.ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ
= ΚΟΠΑΝΟΙ

9.ΑΛΑΓΟΝΙΑ
= ΣΙΤΣΟΒΑ

10.ΑΛΩΝΙΑ=
ΓΚΟΡΤΖΟΓΛΙ

11.ΑΜΜΟΣ
= ΜΠΑΛΙΑΓΑΣ

12.ΑΜΜΟΥΔΕΡΟ
= ΧΑΜΟΥΖΑ

13.ΑΜΠΕΛΟΦΥΤΟ
= ΑΓΟΡΕΛΙΤΣΑ

14.ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ
= ΜΙΝΑΓΙΑ

15.ΑΜΦΙΘΕΑ
= ΒΡΩΜΟΒΡΥΣΗ (Το 1957)

16.ΑΜΦΙΘΕΑ
ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ = ΚΛΕΣΟΥΡΑ

17.ΑΝΑΛΗΨΗ
= ΤΖΩΡΗ ή ΤΖΙΤΖΩΡΗ

18.ΑΝΔΑΝΙΑ
= ΣΑΝΔΑΝΙ

19.ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ=
ΓΛΙΑΤΑ

20.ΑΝΘΕΙΑ
= ΒΕΪΖΑΓΑ

21.ΑΝΘΟΥΣΑ
= ΖΕΖΑ ή ΔΕΡΕ (παλαιότερα)

22.ΑΝΥΔΡΟ
= ΛΕΣΟΒΙΤΙ

23.ΑΝΩ
ΔΩΡΙΟ = ΣΟΥΛΙΜΑ

24.ΑΡΑΠΟΧΩΡΙ
= ΛΙΝΑΡΔΕΝΑ

25.ΑΡΙΟΧΩΡΙ
= ΓΑΪΔΟΥΡΟΧΩΡΙ & ΒΡΑΧΑΤΑΓΑ

26.ΑΡΙΣ
= ΑΣΛΑΝΑΓΑ

27.ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΕΙΟΝ
= ΧΑΣΑΜΠΑΣΑ

28.ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ
= ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΠΑΣΑ

29.ΑΡΣΙΝΟΗ
= ΣΙΜΙΖΑ

30.ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ
= ΤΣΕΡΝΙΤΣΑ ή ΤΖΕΡΝΙΤΖΑ

31.ΑΡΤΙΚΙΟΝ
= ΑΡΤΙΚΙ

32.ΑΣΙΝΗ
ΚΟΡΩΝΗΣ = ΤΖΑΦΕΡΟΓΛΙ

33.ΑΣΠΡΟΠΟΥΛΙΑ = ΜΠΙΣΜΠΑΡΔΙ

34.ΑΥΛΩΝΑ
= ΚΑΡΑΜΟΥΣΤΑΦΑ

35.ΑΧΛΑΔΟΧΩΡΙ
= ΧΑΪΚΑΛΙ

36.ΒΑΛΥΡΑ
= ΤΖΕΦΕΡΕΜΙΝΙ

37.
ΒΛΑΣΗ = ΒΛΑΣΑΙΪΚΑ

38.ΒΕΡΓΑ
= ΣΕΛΙΤΣΑ

39.ΓΛΥΦΑΔΑ
ΠΥΛΙΑΣ = ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ
40.ΓΛΥΚΟΡΡΙΖΙ
= ΜΟΥΡΤΑΤΟΥ
41.ΔΑΣΟΧΩΡΙ
= ΛΥΚΟΥΡΕΣΙ
42.ΔΑΦΝΗ
= ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΧΩΡΙΟ
43.ΔΙΟΔΙΑ
= ΛΟΪ
44.ΔΡΑΚΟΝΕΡΙ
= ΙΣΜΑΗΛ
45.ΔΡΟΣΙΑ
= ΖΑΙΜΟΓΛΙ
46.ΔΡΟΣΟΠΗΓΗ
= ΒΙΔΙΣΟΒΑ (Από το 1930)
47.ΕΛΑΙΑ = ΜΠΟΥΖΙ
48.ΕΛΑΙΟΧΩΡΙ
= ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
49.ΕΛΑΙΟΦΥΤΟ
= ΣΙΓΡΑΠΑ ή ΣΓΡΑΠΑ
50.ΕΛΛΗΝΟΕΚΚΛΗΣΙΑ
= ΣΑΜΑΡΙ
51.ΕΞΟΧΙΚΟ
ΚΟΡΩΝΗΣ = ΓΑΛΛΕΪΚΑ
52. ΕΞΟΧΙΚΟ ΦΙΛΙΑΤΡΩΝ = ΚΑΤΣΙΜΠΑΛΗ
53.ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ
= ΓΡΙΒΙΤΣΑ ή ΓΡΕΒΙΤΣΑ
54.ΕΥΑ =
ΝΑΖΗΡΙ
55.ΘΟΥΡΙΑ
= ΦΡΟΥΤΖΑΛΑ
56.ΚΑΖΑΡΜΑ
= ΝΤΟΥΒΡΕΪΚΑ
57.ΚΑΚΚΑΒΑ
= ΓΚΟΓΚΕΪΚΑ
58.ΚΑΛΑΜΑΚΙ
= ΤΟΥΡΚΟΒΡΥΣΗ
59.ΚΑΛΛΙΘΕΑ = ΜΕΜΕΡΙΖΙ
60.ΚΑΛΛΙΡΟΗ = ΜΠΟΥΓΑ
61.ΚΑΛΟΒΡΥΣΗ = ΒΟΥΡΝΑΖΙ
62.ΚΑΛΟΧΩΡΙ
= ΧΑΛΑΜΠΡΕΖΑ
63.ΚΑΡΒΕΛΙ
= ΚΟΥΤΣΑΒΑ
64.
ΚΑΡΒΕΛΙ ΚΑΤΩ = ΧΑΝΑΚΙΑ
65.
ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ = ΣΚΑΡΔΑΜΟΥΛΑ
66.
ΚΑΡΥΟΒΟΥΝΙ ΜΑΝΗΣ = ΑΡΑΧΩΒΑ
67.ΚΑΡΝΑΣΙ
= ΤΣΟΡΩΤΑ
68.ΚΑΡΠΟΦΟΡΑ = ΚΑΡΑΚΑΣΕΛΙ ή
ΚΑΡΑΚΑΒΕΛΙ
69.ΚΑΡΥΕΣ
= ΚΟΠΑΝΙΣΑ
70.ΚΑΡΥΟΒΟΥΝΙ
ΜΑΝΗΣ = ΑΡΑΧΩΒΑ
71.ΚΕΝΤΡΙΚΟ
= ΚΟΥΡΤΑΓΑ
72.ΚΕΝΤΡΟ
= ΜΠΙΛΙΟΒΑ -ΓΑΪΤΣΕΣ
73.ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟ = ΧΑΛΒΑΤΣΟΥ
74.ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΗ =  ΡΙΠΕΣΙ
75.ΚΟΓΧΥΛΗ = ΛΑΚΑΚΟΥΚΙΑ
76.ΚΟΚΛΑ
= ΒΗΔΥΣΟΒΑ
77.ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ
= ΖΑΓΟΡΑΙΝΑ ή ΤΑΓΑΡΑΙΝΑ
78.ΚΟΡΥΦΑΣΙΟ
= ΟΣΜΑΝΑΓΑ
79.ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ
= ΦΟΥΡΤΖΙ ή ΦΟΥΡΤΖΟΚΡΕΜΜΥΔΑ
80.ΚΡΥΟΝΕΡΙ
= ΣΑΡΑΚΙΝΑΔΑ
81.ΚΥΒΕΛΕΙΑ
ΜΗΛΕΑΣ = ΓΑΡΜΠΕΛΙΑ
82.ΚΥΝΗΓΟΣ
= ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ
83.ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ
= ΑΡΚΑΔΙΑ
84.ΚΥΨΕΛΗ
= ΜΠΙΖΟ
85.ΛΑΔΑ
= ΚΟΥΤΣΑΒΑ ΛΑΔΑ
86. ΛΑΜΠΑΙΝΑ
= ΛΕΖΙ
87.ΛΕΥΚΟΧΩΡΑ
= ΧΑΣΤΕΜΙ
88.ΛΕΥΚΗ = ΜΟΥΖΟΥΣΤΑ
89.ΜΑΓΟΥΛΑ
=ΜΑΓΟΥΛΑ  (σλαβική λέξη,  σημ. μικρός λοφίσκος).
90.ΜΑΘΙΑ
= ΔΡΑΓΚΑ
91.ΜΑΛΘΗ
= ΜΠΟΝΤΙΑ
92.ΜΑΛΘΗ
ΚΑΤΩ = ΑΚΡΟΠΟΛΗ
93.ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ
ΜΕΓΑΛΗ =ΑΝΩ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ ή ΑΝΩ ΧΩΡΑ
94.ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ
ΜΙΚΡΗ = ΠΑΛΙΟ ΧΩΡΙΟ ή ΜΥΛΟΙ
95. ΜΕΛΠΕΙΑ ΑΝΩ = ΓΑΡΑΤΖΑ
96. ΜΕΛΠΕΙΑ ΚΑΤΩ = ΜΠΟΓΑΖΙ
97.ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΟΣ
= ΒΕΛΗ ΠΕΡΑΝ
98.ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
= ΣΚΑΡΜΙΓΚΑ
99.ΜΕΤΑΞΑΔΑ
= ΣΑΠΡΙΚΙ
100.
ΜΗΛΕΑΣ ΚΥΒΕΛΕΙΑ = ΓΑΡΜΠΕΛΙΑ
101.ΜΙΚΡΟΜΑΝΗ
= ΜΑΝΗ
102.ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ
= ΒΑΡΥΜΠΟΠΗ
103.ΜΥΡΣΙΝΟΧΩΡΙ
= ΠΙΣΠΙΣΙΑ
104.ΝΕΑ
ΑΓΡΙΛΙΑ = ΣΑΝΟΒΑ
105.ΝΕΔΑ
= ΠΕΡΕΚΛΑ ή ΜΠΕΡΕΚΛΑ
106.ΝΕΔΟΥΣΑ
= ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΒΑ
107.ΝΕΟΧΩΡΙ
(Ιθώμης) = ΝΙΧΩΡΙ
108.
ΝΕΡΑΪΔΟΒΡΥΣΗ = ΚΟΥΤΣΟΜΑΔΙ
109.ΝΕΡΑΤΖΙΑ
= ΠΑΣΑΛΙΝΑ
110.ΝΕΡΟΜΥΛΟΣ
= ΜΙΣΚΑ
111.ΞΑΓΝΑΝΤΙΟ
= ΧΑΤΖΑΛΙ
112.ΞΗΡΟΚΑΜΠΟΣ
= ΜΑΛΕΝΙΤΗ
113.ΟΙΧΑΛΙΑ
= ΑΛΗ ΤΣΕΛΕΠΗ & ΤΟΣΚΕΣΙ
114.ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ
= ΞΗΡΟΚΑΣΙ
115.ΠΑΛΑΙΟ
ΛΟΥΤΡΟ = ΑΛΙΚΟΝΤΟΥΖΙ
116.ΠΑΛΙΑ
ΒΡΥΣΗ = ΑΣΟΥΤΕΝΑ
117.ΠΑΝΟΡΑΜΑ
= ΤΟΥΡΚΑΚΙ ή ΤΡΟΥΚΑΚΙ
118.ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ
= ΚΟΝΤΟΓΟΝΙ
119.ΠΕΔΙΝΟ
=ΚΑΤΣΙΜΑΡΕΪΚΑ
120.ΠΕΛΕΚΑΝΑΔΑ
= ΒΙΑΝΤΟΣ
121.ΠΕΡΔΙΚΟΝΕΡΙ
= ΠΟΔΟΓΟΡΑ
122.ΠΕΡΔΙΚΟΒΡΥΣΗ
= ΠΟΥΛΙΤΣΙ
123.ΠΕΡΔΙΚΟΒΡΥΣΗ
= ΡΑΔΟΥ
124.ΠΕΤΡΑ
= ΔΕΛΓΑ
125.ΠΕΤΡΙΤΣΙ
= ΑΡΝΑΟΥΤΑΛΙ
126.ΠΕΥΚΟ
ΟΙΧΑΛΙΑΣ = ΜΠΑΛΑ
127.ΠΕΥΚΗ
= ΚΑΤΣΑΜΠΑΝΑΙΪΚΑ
128.ΠΗΓΗ
= ΛΟΣΝΑ
129.ΠΗΓΕΣ
ΤΑΫΓΕΤΟΥ = ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΒΑ
130.ΠΗΔΑΣΟΣ
= ΧΟΝΖΟΓΛΙ ή Αβαρινίτσα
131.ΠΙΛΑΛΙΣΤΡΑ
= ΚΟΥΡΤΑΛΙ
132.ΠΛΑΤΑΝΟΣ
= ΣΒΙΝΑ
133.ΠΛΑΤΑΝΟΒΡΥΣΗ
= ΚΑΛΙΣΚΗΡΙ ή ΚΑΝΤΗΛΙΣΚΕΡΙ
134.ΠΛΑΤΑΝΟΒΡΥΣΗ
= ΠΩΛΑΙΝΑ
135.ΠΛΑΤΗ
ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ = ΚΑΝΑΛΟΥΠΟΥ
136.ΠΛΑΤΥ=
ΜΠΑΣΤΑ
137.ΠΛΑΤΩΜΑ
(Μάνης) = ΠΛΗΡΩΜΑ ή ΚΑΜΙΝΑ ή ΜΑΛΤΣΙΝΑ
138.ΠΟΛΥΛΟΦΟΣ
= ΝΤΑΡΑΚΛΗ
139.ΠΟΛΥΘΕΑ
= ΜΑΛΙΚΙ
140.ΠΟΤΑΜΙΑ
= ΚΑΝΤΙΡΟΓΛΙ
141.ΠΡΟΣΗΛΙΟ
= ΛΙΑΣΙΝΟΒΑ
142.ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ
= ΚΑΫΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ
143.ΠΡΟΑΣΤΙΟ
= ΠΡΑΣΤΕΙΟ
144.ΠΤΕΡΗ
= ΣΚΛΑΒΑΙΪΚΑ
145.ΠΥΡΓΑΚΙ
(Δωρίου) = ΡΑΧΗ ΣΚΕΦΕΡΗ
146.ΠΥΛΟΣ
= ΝΙΟΚΑΣΤΡΟ ή ΝΑΥΑΡΙΝΟ
147.ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟ
= ΚΑΡΥΟΠΟΥΛΑ
148.ΡΕΜΑΤΙΑ
= ΛΟΥΜΙ
149.ΡΙΖΟΧΩΡΙ
= ΜΠΡΕΧΤΙ
150.ΡΙΖΟΧΩΡΙ
= ΛΑΠΙ
151.ΡΟΔΙΑ
= ΛΕΝΤΕΚΑΔΑ
152.ΣΙΤΟΧΩΡΙ
ΤΡΙΦΥΛ. = ΠΙΤΣΑ
153.ΣΚΑΛΑ
= ΠΑΛΟΚΟΡΑΧΗ
154.ΣΚΛΗΡΟΥ
= ΣΚΛΗΡΟ
155.ΣΠΕΡΧΟΓΕΙΑ
= ΚΟΥΡΤΣΑΟΥΣΙ
156.ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΟ
= ΒΑΡΟΥΣΙΑ
157.ΣΤΕΝΥΚΛΑΡΟΣ
= ΑΛΙΤΟΥΡΓΙ
158.ΣΤΕΝΩΣΙΑ
= ΛΕΖΑΓΑ
159.ΣΥΡΙΖΟ
= ΣΙΡΤΖΙ
160.ΤΡΙΚΟΡΦΟ
= ΠΕΝΤΙΑΣ
161.ΤΡΙΚΗ
= ΤΟΣΚΕΣΙ
162.ΤΡΙΠΥΛΑ
= ΜΥΤΥΛΑ
163.ΤΡΙΟΔΟΣ
= ΑΛΗ ΤΣΕΛΕΠΗ
164.ΤΣΟΥΚΑΛΕΪΚΑ
= ΣΚΑΛΟΡΙΖΑ
165.ΥΑΜΕΙΑ
(Πυλίας) = ΤΖΑΪΖΙ
166.ΦΑΛΑΝΘΗ
= ΠΑΝΙΑΡΗ
167.ΦΑΡΑΚΛΑΔΑ
= ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΦΑΡΟΣ
168.ΦΙΛΙΑ
= ΔΟΓΑΤΖΗΔΕΣ
169.ΦΙΛΙΑΤΡΑ
= ΕΡΑΝΑ
170.ΦΛΕΣΙΑΔΑ(Νέστωρος)
= ΠΑΙΔΕΜΕΝΟΥ
171.ΦΟΙΝΙΚΟΥΝΤΑ
= ΤΑΒΕΡΝΑ
172.ΦΟΙΝΙΚΗ
ΜΕΘΩΝΗΣ = ΑΓΑΤΖΙΚΙ
173.ΧΑΡΑΥΓΗ
(Μάνης) = ΤΡΙΚΟΤΣΟΒΑ
174.
ΧΑΡΑΥΓΗ (Βουφράος) = ΓΡΟΥΣΤΕΣΙ
175.ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΠΟΛΗ
= ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
176.ΧΡΥΣΙΚΟ
= ΛΙΚΟΥΔΕΣΙ (Το 1978 γιά λίγο διάστημα)
177.ΧΡΥΣΟΤΟΠΟΣ
= ΧΡΥΣΟΒΑ
178.ΧΡΥΣΟΧΩΡΙ
= ΒΛΙΑΚΑ (Μετονομασία το 1907)
179.ΧΡΥΣΟΚΕΛΑΡΙΑ
= ΣΑΡΑΤΖΑΣ
           180.ΧΩΡΑ = ΛΙΓΟΥΔΙΣΤΑ
 ~**  Η Αγαλιανή -  Η Αγαλιανή[2] είναι ημιορεινός οικισμός κοντά στο Σιδηρόκαστρο και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας
. Οικισμός: Αγαλιανή  Υψόμετρο: 377 μ.  Επίσημη Ονομασία: Αγαλιανή,η Τοπ. διαμέρισμα: Τ.Δ.Αγαλιανής  Δήμος: Δήμος Τριφυλλίας  Έδρα Δήμου: Κυπαρισσία

Περιφ. Ενότητα: Μεσσηνία  Κωδ. Οικισμού: 17100201  Πρώην (Καποδιστριακός) Δήμος: ΔΗΜΟΣ ΑΥΛΩΝΟΣ
(Τοπική Κοινότητα Αγαλιανής - Δημοτική Ενότητα ΑΥΛΩΝΟΣ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

Η επίσημη ονομασία είναι “η Αγαλιανή”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αγαλιανή ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αγαλιανής, του πρώην Δήμου ΑΥΛΩΝΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αγαλιανή έχει υψόμετρο 377 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,347232865 και γεωγραφικό μήκος 21,7268024994. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αγαλιανή θα βρείτε εδώ.

~** Ο Αγιαννάκης (Τοπική Κοινότητα Ελαίας - Δημοτική Ενότητα ΑΥΛΩΝΟΣ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Αγιαννάκης”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Αγιαννάκης ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ελαίας, του πρώην Δήμου ΑΥΛΩΝΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Αγιαννάκης έχει υψόμετρο 4 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3470934373 και γεωγραφικό μήκος 21,6956494276. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Αγιαννάκη θα βρείτε εδώ.
Περιοχή Κυπαρισσίας Μεσσηνίας 
~** Το Άνω Καλό Νερό (Τοπική Κοινότητα Καλού Νερού - Δημοτική Ενότητα ΑΥΛΩΝΟΣ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Άνω Καλόν Νερόν”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Άνω Καλό Νερό ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Καλού Νερού, του πρώην Δήμου ΑΥΛΩΝΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Το Άνω Καλό Νερό έχει υψόμετρο 60 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3078605341 και γεωγραφικό μήκος 21,7093254551. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Άνω Καλό Νερό θα βρείτε εδώ.
~** Η Αγία Κυριακή (Δημοτική Κοινότητα Φιλιατρών - Δημοτική Ενότητα ΦΙΛΙΑΤΡΩΝ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “η Αγία Κυριακή”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αγία Κυριακή ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Φιλιατρών, του πρώην Δήμου ΦΙΛΙΑΤΡΩΝ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αγία Κυριακή έχει υψόμετρο 1 μέτρο από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1174399266 και γεωγραφικό μήκος 21,5750093094. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αγία Κυριακή θα βρείτε εδώ.
~**  Ο Άγιος Δημήτριος (Τοπική Κοινότητα Κοπανακίου - Δημοτική Ενότητα ΑΕΤΟΥ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Δημήτριος”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Δημήτριος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Κοπανακίου, του πρώην Δήμου ΑΕΤΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Άγιος Δημήτριος έχει υψόμετρο 201 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,274453243 και γεωγραφικό μήκος 21,8134340104. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Δημήτριο θα βρείτε εδώ.
~**  Ο Άγριλος (Δημοτική Κοινότητα Φιλιατρών - Δημοτική Ενότητα ΦΙΛΙΑΤΡΩΝ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγριλος”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγριλος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Φιλιατρών, του πρώην Δήμου ΦΙΛΙΑΤΡΩΝ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Άγριλος έχει υψόμετρο 0 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2083101237 και γεωγραφικό μήκος 21,5933350869. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγριλο θα βρείτε εδώ.
~**  Ο Αετός (Τοπική Κοινότητα Αετού - Δημοτική Ενότητα ΑΕΤΟΥ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Αετός”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Αετός ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αετού, του πρώην Δήμου ΑΕΤΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Αετός έχει υψόμετρο 377 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2437678559 και γεωγραφικό μήκος 21,8323686306. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Αετό θα βρείτε εδώ.
~**   Το Άνυδρο (Τοπική Κοινότητα Σελλά - Δημοτική Ενότητα ΤΡΙΠΥΛΗΣ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “το Άνυδρον”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Άνυδρο ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Σελλά, της πρώην Κοινότητας ΤΡΙΠΥΛΗΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Άνυδρο έχει υψόμετρο 565 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1906004577 και γεωγραφικό μήκος 21,796090267. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Άνυδρο θα βρείτε εδώ.
~** Το Αλιμάκι (Τοπική Κοινότητα Μύρου - Δημοτική Ενότητα ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “το Αλιμάκιον”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Αλιμάκι ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Μύρου, του πρώην Δήμου ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Το Αλιμάκι έχει υψόμετρο 242 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2652855585 και γεωγραφικό μήκος 21,7599686087. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Αλιμάκι θα βρείτε εδώ.
~** Οι Αρμενιοί (Τοπική Κοινότητα Αρμενιών - Δημοτική Ενότητα ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ), ανήκουν στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “οι Αρμενιοί”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, οι Αρμενιοί ανήκαν στο Τοπικό Διαμέρισμα Αρμενιών, του πρώην Δήμου ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Οι Αρμενιοί έχουν υψόμετρο 107 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2145864883 και γεωγραφικό μήκος 21,6567573239. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στους Αρμενιούς θα βρείτε εδώ.
~**  Το Αρτίκιο (Τοπική Κοινότητα Αρτικίου - Δημοτική Ενότητα ΑΕΤΟΥ), ανήκει στον δήμο ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Αρτίκιον”. Έδρα του δήμου είναι η Κυπαρισσία και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Αρτίκιο ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αρτικίου, του πρώην Δήμου ΑΕΤΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Το Αρτίκιο έχει υψόμετρο 262 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2527334092 και γεωγραφικό μήκος 21,7836996712. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Αρτίκιο θα βρείτε εδώ.
~**  ΑΡΦΑΡΑ Ν. Μεσσηνίας - Καλαμάτα :
Δρόμος στο Αρφαρά Μεσσηνίας 2019 

Μιά μερική άποψη Αρφαρά Καλαμάτας 
Κεντρική πλατεία Αρφαρών 2019 
Τα Αρφαρά στη Μεσσηνία είναι κωμόπολη 1.100 κατοίκων και μέχρι το 2011 ήταν έδρα ξεχωριστού Δήμου. Απέχουν από την Καλαμάτα 18 χιλιόμετρα και είναι χτισμένα αμφιθεατρικά στους πρόποδες της βουνοσειράς Συρόκα, σε υψόμετρο 60 μέτρων. Τα Αρφαρά περιβάλλονται από ελαιώνες, συκόδεντρα και περιβόλια με οπωροφόρα.  Αναπτύχθηκε σε οικονομικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Από το 1845-1860 χτίζονται στα Αρφαρά μεγάλα διώροφα σπίτια. Το 1870 θεμελιώνεται και αποπερατώνεται το 1879 ο καθεδρικός ναός των Αγίων Θεοδώρων. Η θολωτή στέγη του στηρίζεται σε 8 κίονες με ανάγλυφα κιονόκρανα. Μεγάλο τοπικό θρησκευτικό πανηγύρι γίνεται την ημέρα της γιορτής των Αγίων Θεοδώρων. Ο Άγιος Βασίλειος είναι ο παλιός μητροπολιτικός ναός των Αρφαρών. Χτίστηκε κατά την μετοίκηση των κατοίκων των Άνω Αρφαρών το 1838, όπως μαρτυρείται από λίθινη πλάκα εντοιχισμένη στο παράθυρο του ιερού.  Ο Προφήτης Ηλίας έχει χτιστεί πάνω σε λόφο στη νότια πλευρά των Αρφαρών και παρέχει ωραία θέα του κάμπου και των βουνών της νοτιοδυτικής Μεσσηνίας. Αριθμεί ζωή ενός αιώνα και έχει κτήτορα τον Ηλία Μπούρα (Μπουρολιά). Έχει πολύχρωμο μωσαϊκό δάπεδο και καλαίσθητο τέμπλο. Εδώ λειτούργησε και γυναικεία Μονή από το 1999 έως το 2008. Το κέντρο των Αρφαρών περιλαμβάνει παραδοσιακά μαγαζιά, καφενεία, ουζερί, καφετέριες και πεζόδρομους που προσφέρονται για βόλτες στα γραφικά δρομάκια.  
Αρφαρά Καλαμάτα Άγιοι Θεόδωροι 
** Τα Άνω Αρφαρά (Τοπική Κοινότητα Αρφαρών - Δημοτική Ενότητα ΑΡΦΑΡΩΝ),
Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής  Α. Αρφαρά
ανήκουν στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “τα Άνω Αρφαρά”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, τα Άνω Αρφαρά ανήκαν στο Τοπικό Διαμέρισμα Αρφαρών, του πρώην Δήμου ΑΡΦΑΡΩΝ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Τα Άνω Αρφαρά έχουν υψόμετρο 871 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1699708197 και γεωγραφικό μήκος 22,1244311585. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στα Άνω Αρφαρά θα βρείτε εδώ.
~*  Στην ίδια Δημοτική ενότητα (ΑΡΦΑΡΩΝ), ανήκουν: ο Άγιος Κωνσταντίνοςο Άγιος Φλώροςο Άγριλοςη Άνω  Βρομόβρυσητα Αρφαράη Βελανιδιάη Βρομόβρυσητο Δρέμιοη Κρασοπούλαη Πελεκητή
~  Στον ίδιο δήμο (ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκουν:
**
  ΑΡΦΑΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
  Χωριά Δήμου Καλαμάτας

~** Ο Άγιος Κωνσταντίνος (Τοπική Κοινότητα Αρφαρών - Δημοτική Ενότητα ΑΡΦΑΡΩΝ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Κωνσταντίνος”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Κωνσταντίνος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αρφαρών, του πρώην Δήμου ΑΡΦΑΡΩΝ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Άγιος Κωνσταντίνος έχει υψόμετρο 35 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1557500573 και γεωγραφικό μήκος 22,0257524434. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Κωνσταντίνο θα βρείτε εδώ.
~**  Ο Άγριλος (Τοπική Κοινότητα Αγρίλου - Δημοτική Ενότητα ΑΡΦΑΡΩΝ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.   Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγριλος”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγριλος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αγρίλου, του πρώην Δήμου ΑΡΦΑΡΩΝ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Άγριλος έχει υψόμετρο 367 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1352557481 και γεωγραφικό μήκος 22,0729057441. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγριλο θα βρείτε εδώ.
~**  Ο Άγιος Φλώρος (Τοπική Κοινότητα Αγίου Φλώρου - Δημοτική Ενότητα ΑΡΦΑΡΩΝ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Φλώρος”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Φλώρος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αγίου Φλώρου, του πρώην Δήμου ΑΡΦΑΡΩΝ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Άγιος Φλώρος έχει υψόμετρο 28 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,166944138 και γεωγραφικό μήκος 22,0250448456. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Φλώρο θα βρείτε εδώ.
~**  Η Άνω Βρομόβρυση (Τοπική Κοινότητα Βρομόβρυσης - Δημοτική Ενότητα ΑΡΦΑΡΩΝ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “η Άνω Βρομόβρυση”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Άνω Βρομόβρυση ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Βρομόβρυσης, του πρώην Δήμου ΑΡΦΑΡΩΝ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Η Άνω Βρομόβρυση έχει υψόμετρο 963 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2237698795 και γεωγραφικό μήκος 22,0893695921. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Άνω Βρομόβρυση θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αγία Μαρίνα (Τοπική Κοινότητα Λαδά - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αγία Μαρίνα”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αγία Μαρίνα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Λαδά, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αγία Μαρίνα έχει υψόμετρο 833 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0830045082 και γεωγραφικό μήκος 22,2199032987. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αγία Μαρίνα θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αγία Τριάδα (Τοπική Κοινότητα Καρβελίου - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αγία Τριάς”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αγία Τριάδα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Καρβελίου, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αγία Τριάδα έχει υψόμετρο 634 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0703853471 και γεωγραφικό μήκος 22,2157131905. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αγία Τριάδα θα βρείτε εδώ.
~*  Ο Άγιος Βασίλειος (Τοπική Κοινότητα Λαδά - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Βασίλειος”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Βασίλειος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Λαδά, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Άγιος Βασίλειος έχει υψόμετρο 1336 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0741733218 και γεωγραφικό μήκος 22,2595439142. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Βασίλειο θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αίθαια (Τοπική Κοινότητα Αιθαίας - Δημοτική Ενότητα ΘΟΥΡΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “η Αίθαια”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αίθαια ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αιθαίας, του πρώην Δήμου ΘΟΥΡΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αίθαια έχει υψόμετρο 39 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0920005252 και γεωγραφικό μήκος 22,0441872013. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αίθαια θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αίπεια (Τοπική Κοινότητα Ανθείας - Δημοτική Ενότητα ΘΟΥΡΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αίπεια”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αίπεια ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ανθείας, του πρώην Δήμου ΘΟΥΡΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αίπεια έχει υψόμετρο 31 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1043168343 και γεωγραφικό μήκος 22,0396251943. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αίπεια θα βρείτε εδώ.
~*  Τα Ακοβίτικα (Τοπική Κοινότητα Ασπροχώματος - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκουν στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “τα Ακοβίτικα”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, τα Ακοβίτικα ανήκαν στο Τοπικό Διαμέρισμα Ασπροχώματος, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Τα Ακοβίτικα έχουν υψόμετρο 13 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0374701425 και γεωγραφικό μήκος 22,0751177028. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στα Ακοβίτικα θα βρείτε εδώ.
~* Η Αλαγονία (Τοπική Κοινότητα Αλαγονίας - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αλαγονία”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αλαγονία ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αλαγονίας, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αλαγονία έχει υψόμετρο 799 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1051063213 και γεωγραφικό μήκος 22,2439833187. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αλαγονία θα βρείτε εδώ.
~ *  Τα Αλώνια (Τοπική Κοινότητα Αλωνίων - Δημοτική Ενότητα ΆΡΙΟΣ), ανήκουν στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “τα Αλώνια”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, τα Αλώνια ανήκαν στο Τοπικό Διαμέρισμα Αλωνίων, του πρώην Δήμου ΑΡΙΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Τα Αλώνια έχουν υψόμετρο 30 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1276476742 και γεωγραφικό μήκος 22,0073557477. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στα Αλώνια θα βρείτε εδώ.
~*  Η Άμμος (Τοπική Κοινότητα Άμμου - Δημοτική Ενότητα ΆΡΙΟΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Άμμος”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Άμμος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Άμμου, του πρώην Δήμου ΑΡΙΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Άμμος έχει υψόμετρο 27 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1042389946 και γεωγραφικό μήκος 21,9994296. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Άμμο θα βρείτε εδώ.
~* Ο Ανεμόμυλος (Τοπική Κοινότητα Ανεμομύλου - Δημοτική Ενότητα ΆΡΙΟΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “ο Ανεμόμυλος”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Ανεμόμυλος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ανεμομύλου, του πρώην Δήμου ΑΡΙΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Ανεμόμυλος έχει υψόμετρο 25 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1325513029 και γεωγραφικό μήκος 22,0048855301. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Ανεμόμυλο θα βρείτε εδώ.
~*  Η Άνθεια (Τοπική Κοινότητα Ανθείας - Δημοτική Ενότητα ΘΟΥΡΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Άνθεια”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Άνθεια ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ανθείας, του πρώην Δήμου ΘΟΥΡΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Άνθεια έχει υψόμετρο 61 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1071779762 και γεωγραφικό μήκος 22,0426709318. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Άνθεια θα βρείτε εδώ.
~*  Ο Αντικάλαμος (Τοπική Κοινότητα Αντικαλάμου - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Αντικάλαμος”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Αντικάλαμος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αντικαλάμου, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Αντικάλαμος έχει υψόμετρο 26 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0665758676 και γεωγραφικό μήκος 22,0624426382. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Αντικάλαμο θα βρείτε εδώ.
~* Η Άνω Άμφεια (Τοπική Κοινότητα Αμφείας - Δημοτική Ενότητα ΘΟΥΡΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Άνω Άμφεια”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Άνω Άμφεια ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αμφείας, του πρώην Δήμου ΘΟΥΡΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Άνω Άμφεια έχει υψόμετρο 304 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1063812547 και γεωγραφικό μήκος 22,0688077746. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Άνω Άμφεια θα βρείτε εδώ.
~* Η Κάτω Άμφεια (Τοπική Κοινότητα Αμφείας - Δημοτική Ενότητα ΘΟΥΡΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Κάτω Άμφεια”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Κάτω Άμφεια ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αμφείας, του πρώην Δήμου ΘΟΥΡΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Κάτω Άμφεια έχει υψόμετρο 214 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1096747194 και γεωγραφικό μήκος 22,0572954465. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Κάτω Άμφεια θα βρείτε εδώ.  
~*  Η Άνω Βέργα (Δημοτική Κοινότητα Βέργας - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “η Άνω Βέργα”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Άνω Βέργα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Βέργας, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Η Άνω Βέργα έχει υψόμετρο 869 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 36,9970280956 και γεωγραφικό μήκος 22,1791747319. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Άνω Βέργα θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αράχοβα (Τοπική Κοινότητα Ελαιοχωρίου - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αράχοβα”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αράχοβα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ελαιοχωρίου, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αράχοβα έχει υψόμετρο 880 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,036625043 και γεωγραφικό μήκος 22,2192444497. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αράχοβα θα βρείτε εδώ.
~* Το Αριοχώρι (Τοπική Κοινότητα Αριοχωρίου - Δημοτική Ενότητα ΆΡΙΟΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Αριοχώριον”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Αριοχώρι ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αριοχωρίου, του πρώην Δήμου ΑΡΙΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Αριοχώρι έχει υψόμετρο 33 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1282291344 και γεωγραφικό μήκος 22,025870586. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Αριοχώρι θα βρείτε εδώ.
~*  Ο Άρις (Τοπική Κοινότητα Άριος - Δημοτική Ενότητα ΆΡΙΟΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άρις”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άρις ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Άριος, του πρώην Δήμου ΑΡΙΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Ο Άρις έχει υψόμετρο 26 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0983733121 και γεωγραφικό μήκος 22,0033423535. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άρι θα βρείτε εδώ.
~*   Η Ασπροπουλιά (Τοπική Κοινότητα Ασπροπουλιάς - Δημοτική Ενότητα ΆΡΙΟΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Ασπροπουλιά”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Ασπροπουλιά ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ασπροπουλιάς, του πρώην Δήμου ΑΡΙΟΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Ασπροπουλιά έχει υψόμετρο 23 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1161387187 και γεωγραφικό μήκος 22,0253738289. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Ασπροπουλιά θα βρείτε εδώ.
~*  Το Ασπρόχωμα (Τοπική Κοινότητα Ασπροχώματος - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Ασπρόχωμα”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Ασπρόχωμα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ασπροχώματος, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Ασπρόχωμα έχει υψόμετρο 19 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0457477974 και γεωγραφικό μήκος 22,0732722093. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Ασπρόχωμα θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αρτεμισία (Τοπική Κοινότητα Αρτεμισίας - Δημοτική Ενότητα ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αρτεμισία”. Έδρα του δήμου είναι η Καλαμάτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αρτεμισία ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αρτεμισίας, του πρώην Δήμου ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αρτεμισία έχει υψόμετρο 692 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0972510603 και γεωγραφικό μήκος 22,2285241926. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αρτεμισία θα βρείτε εδώ
~*

** ΑΝΔΡΟΥΣΑ   Μεσσήνης Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ :
κάστρο Ανδρούσας
  Ναός Σαμαρίνας Ανδρούσα
~ Ανδρούσα
Η Ανδρούσα είναι ένα μεγάλο χωριό του Δήμου Μεσσήνης, που απέχει 21 χιλιόμετρα από την πόλη της Καλαμάτας, 11 χιλιόμετρα από την Μεσσήνη και επίσης 11 χιλιόμετρα από τoν σπουδαιότερο αρχαιολογικό χώρο της περιοχής, την Αρχαία Μεσσήνη.  Το χωριό χρονολογείται από την εποχή του Μεσαίωνα γι’ αυτό και διαθέτει έντονο παραδοσιακό χρώμα. Στην Ανδρούσα διαμένουν περίπου 700 μόνιμοι κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τις αγροτικές καλλιέργειες. Άλλωστε η περιοχή της Ανδρούσας κάθε χρόνο παράγει 500 τόνους σύκα.  Στην Ανδρούσα ξεχωρίζει το κάστρο του χωριού, έργο του Γουλιέλμου Βιλεαρδουινού, το οποίο κατασκευάστηκε στα μέσα του 13ου αιώνα. Ακόμη σώζονται τμήματα του τείχους και του υδραγωγείου του. Κατά την Ενετοκρατία, σύμφωνα με τις πηγές, το Κάστρο της Ανδρούσας ήταν το σημαντικότερο της Μεσσηνίας, ακόμα και από αυτό της Καλαμάτας.  Στην Ανδρούσα θα δείτε τον βυζαντινό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Εύα, τον ναό της Σαμαρίνας αλλά και τον βυζαντινό φάρο του χωριού  .  Πολύ κοντά στην Ανδρούσα υπάρχει και το Ανδρομονάστηρο, είναι ένα ακατοίκητο πια μοναστήρι που όμως αποτελεί ένα από τα σημαντικά βυζαντινά μνημεία της Μεσσηνίας.
~* Στην ίδια Δημοτική ενότητα (ΑΝΔΡΟΥΣΑΣ), ανήκουν: η Αγριλιάη Αμφιθέαη Βασιλάδαη Ελληνοεκκλησίαη Εύαο Καλαμαράςη Καλογερόρραχη,   Μαγγανιακόκαι ο Πολύλοφος.  
Στον ίδιο δήμο (ΜΕΣΣΗΝΗΣ), ανήκουν:
 το Αβραμιόη Αγία Σωτήραο Άγιος Αυγουστίνοςο Άγιος Κωνσταντίνοςτο Αγνάντιη Αγριλιάη Αδριανήη Αετοφωλιάη Αμφιθέαη Ανάληψηη Ανατολική Μηλίτσαη Άνω Βούταιναη Άνω Δροσιάτο Αριστοδήμειοο Αριστομένηςη Αρσινόητο Αχλαδοχώριη Βαλύραη Βασιλάδαη Βελίκατα Βλασαίικαο Βλάσηςη Γαμβριάο Δάραςη Δάφνητα Διόδιαη Δραΐνατο Δρακονέριη Δροσιάη Ελληνοεκκλησίαη Επισκοπήη Εύατα Ζερμπίσιαη Καζάρματο Κακόρρευματο Καλαμάκιο Καλαμαράςη Καλογερόρραχητο Καλοχώριτα Καρποφόρατο Καρτερόλιοτα Καστάνιαη Κάτω Βούταινατο Καφούο Κεφαλινόςτο Κεφαλόβρυσοη Κλεισούρατο Κλήματο Κογχύλιτο Κόκκινοη Κορομηλιάη Κουλκάδατο Κουρτάκιο Κουτίφαρηςο Κυνηγόςη Λάμπαιναη Λευκοχώραη Λογγάη Λύκισσαο Λυκότραφοςτο Μαγγανιακόη Μάδεναη Μαθίαη Μάκρεναο Μάνεσηςτο Μαυρομμάτιτο Μαυρομμάτιο Μαύρος Λόγγοςη Μεσσήνηη Μηλίτσατο Μηλιώτιη Μονή Βουλκάνουτο Μοσχοχώριο Μυλωνάςη Μυρτοποταμιάη Νέα Κορώνητο Νεοχώριη Νεραϊδόβρυσηο Νερόμυλοςο Ξινόςτο Παλαιόκαστροτα Παναίικατο Πανιπέριη Παραλία Βελίκαςη Πελεκανάδαη Περδικόβρυσητο Πεταλίδιτα Πετράλωνατο Πετρίτσιη Πιλαλίστραη Πιπερίτσαη Πλατανόβρυσηο Πολύλοφοςτο Πουλίτσιη Ρευματιάο Ριζόμυλοςτο Σπιτάλιοη Στέρνατο Στρέφιο Τζάνεςτο Τρίκορφοη Τρίοδοςοι Τρύπεςοι Φόροιη Χαραυγήο Χατζήςη Χελωναριάτα Χίλια Σπίτιαη Χορεύτραοι Χράνοιο Χρυσότοποςκαι η Χρυσοφόρα.
~*   ΑΓΡΙΛΙΑ  : 
Η Αγριλιά (Τοπική Κοινότητα Αγριλιάς Μεσσήνης - Δημοτική Ενότητα ΑΝΔΡΟΥΣΑΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “η Αγριλιά”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αγριλιά ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αγριλιάς Μεσσήνης, του πρώην Δήμου ΑΝΔΡΟΥΣΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Η Αγριλιά έχει υψόμετρο 41 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0943702269 και γεωγραφικό μήκος 21,9656449672. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αγριλιά θα βρείτε εδώ.
~* ΑΜΦΕΙΘΕΑ ή  Βρωμόβρυση Ανδρούσας :

Η Αμφιθέα (Τοπική Κοινότητα Αμφιθέας - Δημοτική Ενότητα ΑΝΔΡΟΥΣΑΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “η Αμφιθέα”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αμφιθέα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αμφιθέας, του πρώην Δήμου ΑΝΔΡΟΥΣΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αμφιθέα έχει υψόμετρο 55 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0885313758 και γεωγραφικό μήκος 21,9657263395. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αμφιθέα θα βρείτε εδώ.
~*  Το Αβραμιό (Τοπική Κοινότητα Αβραμιού - Δημοτική Ενότητα ΜΕΣΣΗΝΗΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Αβραμιόν”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Αβραμιό ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αβραμιού, του πρώην Δήμου ΜΕΣΣΗΝΗΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Αβραμιό έχει υψόμετρο 69 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0317542108 και γεωγραφικό μήκος 21,9390502789. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Αβραμιό θα βρείτε εδώ.
~* Η Αγία Σωτήρα (Τοπική Κοινότητα Πανιπερίου - Δημοτική Ενότητα ΠΕΤΑΛΙΔΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “η Αγία Σωτήρα”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αγία Σωτήρα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Πανιπερίου, του πρώην Δήμου ΠΕΤΑΛΙΔΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Η Αγία Σωτήρα έχει υψόμετρο 150 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 36,9692555728 και γεωγραφικό μήκος 21,885410755. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αγία Σωτήρα θα βρείτε εδώ.
~* Ο Άγιος Αυγουστίνος (Τοπική Κοινότητα Αβραμιού - Δημοτική Ενότητα ΜΕΣΣΗΝΗΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Αυγουστίνος”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Αυγουστίνος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αβραμιού, του πρώην Δήμου ΜΕΣΣΗΝΗΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Άγιος Αυγουστίνος έχει υψόμετρο 20 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,000559007 και γεωγραφικό μήκος 21,9532087574. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Αυγουστίνο θα βρείτε εδώ.
~*  Ο Άγιος Κωνσταντίνος (Δημοτική Κοινότητα Μεσσήνης - Δημοτική Ενότητα ΜΕΣΣΗΝΗΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Κωνσταντίνος”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Κωνσταντίνος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Μεσσήνης, του πρώην Δήμου ΜΕΣΣΗΝΗΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Άγιος Κωνσταντίνος έχει υψόμετρο 5 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0159969988 και γεωγραφικό μήκος 21,992872269. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Κωνσταντίνο θα βρείτε εδώ.

~*  Το Αγνάντι (Τοπική Κοινότητα Λυκίσσης - Δημοτική Ενότητα ΠΕΤΑΛΙΔΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Αγνάντιον”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Αγνάντι ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Λυκίσσης, του πρώην Δήμου ΠΕΤΑΛΙΔΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Αγνάντι έχει υψόμετρο 488 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 36,8995178632 και γεωγραφικό μήκος 21,8725051914. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Αγνάντι θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αδριανή (Τοπική Κοινότητα Αδριανής - Δημοτική Ενότητα ΑΙΠΕΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αδριανή”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αδριανή ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αδριανής, του πρώην Δήμου ΑΙΠΕΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Η Αδριανή έχει υψόμετρο 286 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 36,8709795664 και γεωγραφικό μήκος 21,8733094649. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αδριανή θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αετοφωλιά (Τοπική Κοινότητα Στέρνας - Δημοτική Ενότητα ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “η Αετοφωλιά”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αετοφωλιά ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Στέρνας, του πρώην Δήμου ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.  Η Αετοφωλιά έχει υψόμετρο 216 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0863681039 και γεωγραφικό μήκος 21,8658754157. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αετοφωλιά θα βρείτε εδώ.


~*  Η Ανάληψη (Τοπική Κοινότητα Αναλήψεως - Δημοτική Ενότητα ΜΕΣΣΗΝΗΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Ανάληψις”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Ανάληψη ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αναλήψεως, του πρώην Δήμου ΜΕΣΣΗΝΗΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Ανάληψη έχει υψόμετρο 22 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0177753314 και γεωγραφικό μήκος 21,9676138708. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Ανάληψη θα βρείτε εδώ.
~*  Η Ανατολική Μηλίτσα (Τοπική Κοινότητα Μηλίτσης - Δημοτική Ενότητα ΑΙΠΕΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Ανατολική Μηλίτσα”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Ανατολική Μηλίτσα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Μηλίτσης, του πρώην Δήμου ΑΙΠΕΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Ανατολική Μηλίτσα έχει υψόμετρο 281 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 36,8671777367 και γεωγραφικό μήκος 21,8441476316. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Ανατολική Μηλίτσα θα βρείτε εδώ.
~*  Η Άνω Βούταινα (Τοπική Κοινότητα Βουταίνης - Δημοτική Ενότητα ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Άνω Βούταινα”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Άνω Βούταινα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Βουταίνης, του πρώην Δήμου ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Άνω Βούταινα έχει υψόμετρο 628 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1370553678 και γεωγραφικό μήκος 21,7700468386. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Άνω Βούταινα θα βρείτε εδώ.
~*  Η Άνω Δροσιά (Τοπική Κοινότητα Δροσιάς - Δημοτική Ενότητα ΠΕΤΑΛΙΔΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Άνω Δροσιά”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Άνω Δροσιά ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Δροσιάς, του πρώην Δήμου ΠΕΤΑΛΙΔΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Άνω Δροσιά έχει υψόμετρο 253 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0375175504 και γεωγραφικό μήκος 21,8567869493. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Άνω Δροσιά θα βρείτε εδώ.
~*  Το Αριστοδήμειο (Τοπική Κοινότητα Αριστοδημείου - Δημοτική Ενότητα ΙΘΩΜΗΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Αριστοδήμειον”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Αριστοδήμειο ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αριστοδημείου, του πρώην Δήμου ΙΘΩΜΗΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Αριστοδήμειο έχει υψόμετρο 47 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1309495847 και γεωγραφικό μήκος 21,9730168391. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Αριστοδήμειο θα βρείτε εδώ.
~*  Ο Αριστομένης (Τοπική Κοινότητα Αριστομένους - Δημοτική Ενότητα ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Αριστομένης”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Αριστομένης ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αριστομένους, του πρώην Δήμου ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Αριστομένης έχει υψόμετρο 354 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,0837988815 και γεωγραφικό μήκος 21,8387851217. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Αριστομένη θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αρσινόη (Τοπική Κοινότητα Αρσινόης - Δημοτική Ενότητα ΙΘΩΜΗΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αρσινόη”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αρσινόη ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αρσινόης, του πρώην Δήμου ΙΘΩΜΗΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αρσινόη έχει υψόμετρο 302 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,1647984011 και γεωγραφικό μήκος 21,9214146738. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αρσινόη θα βρείτε εδώ.
~*  Το Αχλαδοχώρι (Τοπική Κοινότητα Αχλαδοχωρίου - Δημοτική Ενότητα ΠΕΤΑΛΙΔΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΜΕΣΣΗΝΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Αχλαδοχώριον”. Έδρα του δήμου είναι η Μεσσήνη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Αχλαδοχώρι ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αχλαδοχωρίου, του πρώην Δήμου ΠΕΤΑΛΙΔΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Αχλαδοχώρι έχει υψόμετρο 269 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 36,9248880955 και γεωγραφικό μήκος 21,9009404374. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Αχλαδοχώρι θα βρείτε εδώ.



~*  Ο Δήμος Ανδανίας ήταν δήμος του νομού Μεσσηνίας που συστάθηκε με το πρόγραμμα Καποδίστριας από τη συνένωση παλαιότερων κοινοτήτων της περιοχής, που αποτέλεσαν στη συνέχεια τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου. Λειτούργησε την περίοδο 1999 -2010 οπότε και καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στον νέο δήμο Οιχαλίας. Βρισκόταν στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού και και είχε (πραγματικό) πληθυσμό 3.084 κατοίκους. Έδρα του ήταν το Διαβολίτσι. Ο πληθυσμός δήμου ήταν 3.084 κάτοικοι και η έκταση του 88.694 στρέμματα.
~ Η Ανδανία (Τοπική Κοινότητα Ανδανίας - Δημοτική Ενότητα ΟΙΧΑΛΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Ανδανία”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Ανδανία ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ανδανίας, του πρώην Δήμου ΟΙΧΑΛΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Ανδανία έχει υψόμετρο 89 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2647842942 και γεωγραφικό μήκος 21,9831111972. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Ανδανία θα βρείτε εδώ.

~*  Οι Αγριλιές (Τοπική Κοινότητα Πεύκου - Δημοτική Ενότητα ΟΙΧΑΛΙΑΣ), ανήκουν στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “οι Αγριλιές”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, οι Αγριλιές ανήκαν στο Τοπικό Διαμέρισμα Πεύκου, του πρώην Δήμου ΟΙΧΑΛΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Οι Αγριλιές έχουν υψόμετρο 467 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,212807712 και γεωγραφικό μήκος 22,0689408173. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στις Αγριλιές θα βρείτε εδώ.** Στην ίδια Δημοτική ενότητα (ΟΙΧΑΛΙΑΣ), ανήκουνοι Αγριλιέςη Αλλαγήτα Καλύβιαο Κατσαρόςτο Λουτρόη Μερόπηη Μούστα,
 η Οιχαλίατο Πεύκοτο Σιάμοτο Σολάκιοκαι το Φίλια.  
~*οι Άγιοι Θεόδωροιο Άγιος Αθανάσιοςο Άγιος Γεώργιοςο Άγιος Νικόλαοςο Άγιος Πέτροςο Άγιος Σώστηςοι Αγριλιέςτο Αγριλόβουνοη Αλλαγήη Αμπελιώναη Αμφιθέαη Ανθούσατο Άνω Δώριοη Άνω Μέλπεια,     
~*   Η Αλλαγή (Τοπική Κοινότητα Μερόπης - Δημοτική Ενότητα ΟΙΧΑΛΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αλλαγή”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αλλαγή ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Μερόπης, του πρώην Δήμου ΟΙΧΑΛΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αλλαγή έχει υψόμετρο 98 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2388101401 και γεωγραφικό μήκος 22,011051907. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αλλαγή θα βρείτε εδώ.
~*    Οι Άγιοι Θεόδωροι  (Τοπική Κοινότητα Διαβολιτσίου - Δημοτική Ενότητα ΑΝΔΑΝΙΑΣ), ανήκουν στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “οι Άγιοι Θεόδωροι”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, οι Άγιοι Θεόδωροι ανήκαν στο Τοπικό Διαμέρισμα Διαβολιτσίου, του πρώην Δήμου ΑΝΔΑΝΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Οι Άγιοι Θεόδωροι έχουν υψόμετρο 187 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3124285383 και γεωγραφικό μήκος 21,9581965635. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στους Αγίους Θεοδώρους θα βρείτε εδώ.
~*  Ο Άγιος Αθανάσιος (Τοπική Κοινότητα Άνω Μελπείας - Δημοτική Ενότητα ΑΝΔΑΝΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Αθανάσιος”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Αθανάσιος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Άνω Μελπείας, του πρώην Δήμου ΑΝΔΑΝΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Άγιος Αθανάσιος έχει υψόμετρο 742 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3437263872 και γεωγραφικό μήκος 21,9487507374. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Αθανάσιο θα βρείτε εδώ.
~*   Ο Άγιος Γεώργιος (Τοπική Κοινότητα Δωρίου - Δημοτική Ενότητα ΔΩΡΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Γεώργιος”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Γεώργιος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Δωρίου, του πρώην Δήμου ΔΩΡΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Άγιος Γεώργιος έχει υψόμετρο 184 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3049573984 και γεωγραφικό μήκος 21,850863532. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Γεώργιο θα βρείτε εδώ.
~*  Ο Άγιος Νικόλαος (Τοπική Κοινότητα Ψαρίου - Δημοτική Ενότητα ΔΩΡΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Νικόλαος”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Νικόλαος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ψαρίου, του πρώην Δήμου ΔΩΡΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Άγιος Νικόλαος έχει υψόμετρο 218 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3141574269 και γεωγραφικό μήκος 21,8855487631. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Νικόλαο θα βρείτε εδώ.
~*   Ο Άγιος Πέτρος (Τοπική Κοινότητα Δωρίου - Δημοτική Ενότητα ΔΩΡΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Πέτρος”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Πέτρος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Δωρίου, του πρώην Δήμου ΔΩΡΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Άγιος Πέτρος έχει υψόμετρο 196 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2936028791 και γεωγραφικό μήκος 21,8472435505. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Πέτρο θα βρείτε εδώ.
~*  Ο Άγιος Σώστης (Τοπική Κοινότητα Αγίου Σώστου - Δημοτική Ενότητα ΕΙΡΑΣ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Σώστης”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Σώστης ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αγίου Σώστου, του πρώην Δήμου ΕΙΡΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Ο Άγιος Σώστης έχει υψόμετρο 866 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,4415773681 και γεωγραφικό μήκος 21,9533383741. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στον Άγιο Σώστη θα βρείτε εδώ.
~*  Το Αγριλόβουνο (Τοπική Κοινότητα Αγριλοβούνου - Δημοτική Ενότητα ΑΝΔΑΝΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Αγριλόβουνον”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Αγριλόβουνο ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αγριλοβούνου, του πρώην Δήμου ΑΝΔΑΝΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Αγριλόβουνο έχει υψόμετρο 96 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2964530036 και γεωγραφικό μήκος 21,9413583715. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Αγριλόβουνο θα βρείτε εδώ.
~*  Η Αμπελιώνα (Τοπική Κοινότητα Αμπελιώνας - Δημοτική Ενότητα ΕΙΡΑΣ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αμπελιώνα”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αμπελιώνα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αμπελιώνας, του πρώην Δήμου ΕΙΡΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αμπελιώνα έχει υψόμετρο 833 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,4330956309 και γεωγραφικό μήκος 21,9468076021. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αμπελιώνα θα βρείτε εδώ.
~* Η Αμφιθέα (Τοπική Κοινότητα Δωρίου - Δημοτική Ενότητα ΔΩΡΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Αμφιθέα”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Αμφιθέα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Δωρίου, του πρώην Δήμου ΔΩΡΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Αμφιθέα έχει υψόμετρο 271 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2959786302 και γεωγραφικό μήκος 21,8787723376. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αμφιθέα θα βρείτε εδώ.
~*  Η Ανθούσα (Τοπική Κοινότητα Ανθούσης - Δημοτική Ενότητα ΜΕΛΙΓΑΛΑ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Ανθούσα”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Ανθούσα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Ανθούσης, του πρώην Δήμου ΜΕΛΙΓΑΛΑ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Ανθούσα έχει υψόμετρο 93 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,2053582757 και γεωγραφικό μήκος 21,9646314565. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Ανθούσα θα βρείτε εδώ.
~*  Το Άνω Δώριο (Τοπική Κοινότητα Άνω Δωρίου - Δημοτική Ενότητα ΔΩΡΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.  Η επίσημη ονομασία είναι “το Άνω Δώριον”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.  Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Άνω Δώριο ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Άνω Δωρίου, του πρώην Δήμου ΔΩΡΙΟΥ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Το Άνω Δώριο έχει υψόμετρο 613 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3349542222 και γεωγραφικό μήκος 21,8470618468. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Άνω Δώριο θα βρείτε εδώ.
~* Η Άνω Μέλπεια (Τοπική Κοινότητα Άνω Μελπείας - Δημοτική Ενότητα ΑΝΔΑΝΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΟΙΧΑΛΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “η Άνω Μέλπεια”. Έδρα του δήμου είναι ο Μελιγαλάς και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Άνω Μέλπεια ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Άνω Μελπείας, του πρώην Δήμου ΑΝΔΑΝΙΑΣ του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. Η Άνω Μέλπεια έχει υψόμετρο 688 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,3481145296 και γεωγραφικό μήκος 21,9434011128. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Άνω Μέλπεια θα βρείτε εδώ.
**
 ***  Φιλιατρά :


Τα Φιλιατρά είναι μια όμορφη κωμόπολη με καλή ρυμοτομία χτισμένη πάνω στον Εθνικό δρόμο ΚυπαρισσίαςΠύλου , σε εύφορη πεδιάδα. Είναι μεγάλο αγροτικό και εμπορικό κέντρο της περιοχής με πλατείες, χώρους πρασίνου, παλιά κεραμοσκεπή σπίτια και μερικά νεοκλασικά κτήρια.  Το όνομά της προέρχεται πιθανότατα από τα πολλά πηγάδια που υπήρχαν στην περιοχή, καθώς, φιλιατρό είναι το χείλος του πηγαδιού.  Στην κεντρική πλατεία των Φιλιατρών, δεσπόζει το περίτεχνο σιντριβάνι που παραγγέλθηκε το 1871 από τη Φλωρεντία με τη γυναικεία μορφή στην κορυφή του και τις τέσσερις παιδικές μορφές στη βάση του. Άλλα αξιοθέατα στην πόλη είναι το κτίριο του δημαρχείου, ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Ιωάννη, το νεοκλασικό κτίριο του Λυκείου και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου των Μπουριάνων. Το πιο ιδιαίτερο αξιοθέατο των Φιλιατρών, πάντως, είναι το ομοίωμα του Πύργου του Άιφελ στην βορειοδυτική είσοδο της πόλης, που φιλοτεχνήθηκε τον περασμένο αιώνα με δαπάνη του ομογενούς γιατρού Χαράλαμπου Φουρναράκη, ο οποίος έχτισε και το «Κάστρο των Παραμυθιών» στον Άγριλο.  Η περιοχή κατοικήθηκε από την προϊστορική εποχή, όπως μαρτυρούν ευρήματα και τα Φιλιατρά έχουν ταυτιστεί με την αρχαία Εράνα . Η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή κατά το 19ο αιώνα από τις εξαγωγές σταφίδας , λαδιού και κρασιών σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, όμως ένας καταστροφικός σεισμός το 1896 την ισοπέδωσε σχεδόν ολοκληρωτικά.  Κοντά στα Φιλιατρά υπάρχουν αρκετές παραλίες που προσφέρονται για κολύμπι, όπως η Αγία Κυριακή  και το Στόμιο . Από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της γύρω περιοχής είναι ο βυζαντινός Ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Χριστιανουπόλεως  σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από τα Φιλιατρά.  Στα Φιλιατρά γίνεται κάθε χρόνο η Γιορτή Καρπουζιού στα μέσα Μαΐου- μέχρι τα μέσα Ιουνίου  όπου παρουσιάζονται και προσφέρονται στους επισκέπτες καρπούζια της Τριφυλιακής γης.
***  ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΙ : Γαργαλιάνοι

 Οι Γαργαλιάνοι είναι χτισμένοι στους πρόποδες του όρους Αιγάλεω επάνω σε μια καταπράσινη πλαγιά με εκπληκτική θέα προς τους απέραντους ελαιώνες  και τα αμπέλια που καταλήγουν στη θάλασσα του Ιονίου πελάγους. Στα ανοιχτά διακρίνεται και η νησίδα Πρώτη.  Η κωμόπολη αυτή των 7.500 κατοίκων αποτελεί το εμπορικό κέντρο της περιοχής καθώς μέχρι το 2010 αποτελούσε έδρα ομώνυμου Δήμου. Οι Γαργαλιάνοι διαθέτουν αθλητικό κέντρο, αγροτικό ιατρείο και σχολεία όλων των βαθμίδων. Στην πόλη λειτουργεί ακόμα πνευματικό κέντρο και η Μπρίσκειος Βιβλιοθήκη όπου διοργανώνονται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η σημαντικότερη είναι τα Αγαπήνεια το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου, προς τιμήν του μακεδονομάχου Τέλλου Άγρα που καταγόταν από εδώ. Στην κεντρική πλατεία των Γαργαλιάνων δεσπόζει η εκκλησία της Παναγίας του 18ου αιώνα. Μέσα στο Ιερό του Ναού σώζεται εικόνα που όπως λέγεται έχει πάνω της τις σπαθιές του Ιμπραήμ που λεηλάτησε την πόλη. Στη βόρεια άκρη των Γαργαλιάνων σε πευκόφυτο ύψωμα βρίσκεται ο Ναός του Προφήτη Ηλία με θέα σε όλο το μεσσηνιακό κάμπο και το νησί Πρώτη.  Σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από τους Γαργαλιάνους βρίσκεται η Μαραθόπολη, ένα παραθαλάσσιο ψαροχώρι. Οι κοντινότερες παραλίες για κολύμπι είναι το Μάτι,  ο Λαγκουβάρδος και το Βρωμονέρι.   Στην περιοχή έχουν βρεθεί ίχνη κατοίκησης από την πρωτοελλαδική περίοδο (3.000-2.000 π.Χ.). Κατά την Βενετοκρατία υπήρξαν αναφορές στην πόλη με το όνομα Gargaliano, πιθανόν από το όνομα κάποιου αξιωματούχου που έζησε εκεί. Στη διάρκεια της επανάστασης του 1821 οι Γαργαλιάνοι καταστράφηκαν ολοκληρωτικά.  

*** ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ  :
Κυπαρισσία είναι μία όμορφη παραθαλάσσια πόλη, που βρίσκεται στο δυτικό μέρος του νομού Μεσσηνίας. Υπάγεται στον ομώνυμο δήμο, απέχει 65 χλμ από την πρωτεύουσα του νομού, Καλαμάτα, και απαριθμεί περίπου 5.000 κατοίκους. Η Κυπαρισσία είναι μία σύγχρονη πόλη και αποτελεί το γεωργικό και εμπορικό κέντρο της επαρχίας Τριφυλίας.   Με ανεπτυγμένη τουριστική υποδομή, ενδιαφέροντα αξιοθέατα και υπέροχες παραλίες, προσελκύει πλήθος τουριστών κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.  Η Κυπαρισσία κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια. Κατά το Μεσαίωνα, το όνομά της ήταν Αρκαδιά, ενώ η σημερινή της ονομασία οφείλεται στον Όθωνα. Στην Κυπαρισσία έχουν βρεθεί τάφοι που τοποθετούνται στην Κλασική και Ρωμαϊκή εποχή, ενώ στην κορυφή ενός μικρού λόφου δεσπόζει ενετικό κάστρο.    Χάρτης Κυπαρισσία
Leaflet | Map data (c)OpenStreetMap
v

Η Κυπαρισσία είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες του όρους Ψυχρού, περιτριγυρισμένη από αμπέλια και ελαιώνες. Είναι χωρισμένη στην Παλαιά (Άνω) Πόλη, που αποτελεί διατηρητέο παραδοσιακό οικισμό, και τη Νέα (Κάτω) Πόλη, με άριστη ρυμοτομία.  Η Κυπαρισσία, διαθέτοντας πλήθος από ενδιαφέροντα αξιοθέατα προσελκύει τα βλέμματα των επισκεπτών. Απέραντοι ελαιώνες, γαλαζοπράσινα νερά, μεγαλοπρεπή κάστρα, ιστορικά μνημεία και μέρη αστείρευτης φυσικής ομορφιάς συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό που γοητεύει κάθε επισκέπτη. Στις αμμώδεις παραλίες της Κυπαρισσίας βρίσκει καταφύγιο η χελώνα caretta-caretta. Στην Κυπαρισσία μπορείτε να περπατήσετε στα γραφικά παραδοσιακά καλντερίμια και να απολαύσετε φλογερά ηλιοβασιλέματα. Οι επισκέπτες της Κυπαρισσίας μπορούν να πραγματοποιήσουν επίσης εξορμήσεις στις γύρω περιοχές, να θαυμάσουν μοναδικά αξιοθέατα και να επισκεφθούν σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους.  Η Κυπαρισσία διαθέτει εκτός των άλλων μία ποικιλία από υπέροχες παραλίες που ικανοποιούν όλα τα γούστα. Εδώ θα βρείτε παραλίες αμμώδεις αλλά και με βότσαλο, κοσμοπολίτικες αλλά και απομονωμένες και ήσυχες. Στην Κυπαρισσία μπορείτε να απολαύσετε τον ήλιο και τη θάλασσα στα καθαρά γαλαζοπράσινα νερά του Κυπαρισσιακού Κόλπου και να επιδοθείτε σε υδάτινα σπορ, ζώντας στιγμές ξενοιασιάς και χαλάρωσης. Αξίζει να επισκεφθείτε την παραλία Άι-Λαγούδης, η οποία έχει βραβευτεί με τη Γαλάζια Σημαία.  Τα τελευταία χρόνια η τουριστική υποδομή στην Κυπαρισσία έχει γνωρίσει ιδιαίτερη ανάπτυξη. Εδώ θα βρείτε μία μεγάλη γκάμα από ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια για κάθε προτίμηση, που θα σας προσφέρουν μία ευχάριστη και άνετη διαμονή. Επίσης, υπάρχουν πολλά εστιατόρια και ταβέρνες, όπου θα έχετε την ευκαιρία να γευτείτε εκτός των άλλων τα νοστιμότατα εδέσματα της ντόπιας παραδοσιακής κουζίνας, όπως παστό καγιανά και γουρνοπούλα. Η Κυπαρισσία διαθέτει επίσης έντονη νυχτερινή ζωή. Εδώ, μπορείτε να απολαύσετε το ποτό σας στα διάφορα ατμοσφαιρικά μπαράκια, αλλά και να διασκεδάσετε μέχρι πρωίας στα κλαμπ της περιοχής.  Η Κυπαρισσία με τα επιβλητικά κάστρα, τους πλούσιους ελαιώνες, τις χρυσές δαντελωτές ακτές, τις υπέροχες παραλίες, τα γραφικά σοκάκια και την άρτια τουριστική υποδομή σας προσκαλεί να ζήσετε αξέχαστες καλοκαιρινές διακοπές.  Τοπικές Γεύσεις & Προϊόντα  Στην Κυπαρισσία όπως και σε όλο το νομό Μεσσηνίας θα βρείτε μία πλούσια παραδοσιακή κουζίνα και πολλά αγνά ντόπια προϊόντα. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα που παράγονται στη Μεσσηνία είναι οι ελιές, τα σταφύλια, η σταφίδα, τα σύκα, τα εσπεριδοειδή και τα οπωροκηπευτικά.  Μερικές από τις ξεχωριστές γεύσεις της τοπικής κουζίνας είναι τα παστά, η βραστή γίδα, ο τηγανιτός βακαλάος με σκορδαλιά, το ψητό γουρουνόπουλο, και τα μοναδικά για τη γεύση και την ποιότητά τους λουκάνικα καπνισμένα με φασκόμηλο.  Δοκιμάστε ακόμη θαυμάσιες δίπλες, λαλάγγια και λαδοκούλουρα. Μην παραλείψετε να προμηθευτείτε τις περίφημες ελιές Καλαμών, μέλι, που είναι εξαιρετικής ποιότητας, παστέλια, ούζο, ξύδι μπαλσάμικο, τραχανά, χυλοπίτες, αρωματικά φυτά και βότανα.  Πολιτιστικές Εκδηλώσεις   Πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις διοργανώνονται στο Δήμο Κυπαρισσίας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.  – Στα τέλη Απριλίου οργανώνεται αγώνας δρόμου 4 χλμ (γύρος της Κυπαρισσίας).  – Στις αρχές Μαΐου οργανώνεται στην Κυπαρισσία ποδηλατικός αγώνας 10 χλμ.  – Πανηγύρι στις 3 Μαΐου, ημέρα εορτασμού του Αγ. Μαύρου στο δημοτικό διαμέρισμα Σπηλιά.  – Εορτασμός Αγίας Τριάδας στην Κυπαρισσία (Άνω πόλη), το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος.  – Πανηγύρι στην Κυπαρισσία στις 23-24 Ιουνίου για τον εορτασμό του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου.  – Γιορτή Μπάμιας στο δημοτικό διαμέρισμα Αρμενιοί, όπου προσφέρονται μπάμιες μαγειρεμένες με κοτόπουλο.  – Αθλητικές εκδηλώσεις στην Κυπαρισσία στις 15 Αυγούστου.  – Στις 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα εορτασμού του Τιμίου Σταυρού, διοργανώνεται 7ήμερη εμποροζωοπανήγυρη στη Κυπαρισσία.
***  ΜΕΣΣΗΝΗ  Ν. Μεσσηνίας  :  Μεσσήνη


Η πόλη της Μεσσήνης βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του ποταμού Παμίσου στη Μεσσηνία και απέχει 10 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Σε αυτή διαμένουν περίπου 7.000 μόνιμοι κάτοικοι και αποτελεί την έδρα του Δήμου Μεσσήνης.  Η Μεσσήνη είναι μια σύγχρονη πόλη, η οποία μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη της αρκετές εναλλακτικές λύσεις στον τομέα της διαμονής, της εστίασης και της διασκέδασης.  Στη θέση Μπούκα, μόλις τέσσερα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, υπάρχει μια θαυμάσια παραλία. Εκεί μπορείτε να χαλαρώσετε και να δροσιστείτε στο απέραντο γαλάζιο που το αγκαλιάζει το καταπράσινο τοπίο. Η παραλία της Μπούκας είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο οργανωμένες παραλίες της Μεσσηνίας.  Κορυφαίες εκδηλώσεις στην πόλη είναι τα δρώμενα που διοργανώνονται τις Απόκριες, το Μεσσηνιακό Καρναβάλι αλλά και το έθιμο της φωτιάς. Κατά την περίοδο αυτή, χιλιάδες επισκέπτες συγκεντρώνονται στη Μεσσήνη. Το μεγάλο Μεσσηνιώτικο πανηγύρι  διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 20 Σεπτεμβρίου και συνδυάζεται με την θρησκευτική εορτή της εικόνας της Παναγίας, που έρχεται με πομπή από το Μοναστήρι του Βουλκάνου, το οποίο είναι κτισμένο στο όρος Ιθώμη.  Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας στη Μεσσηνία, η Μεσσήνη συνηθιζόταν να αποκαλείται και ως «Νησί», όνομα που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Το επίσημο όνομα Μεσσήνη προέρχεται από την αρχαία πόλη, η οποία ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της πρώτης µυθικής βασίλισσας της Μεσσηνίας.  Σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τη Μεσσήνη βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Μεσσήνης, που σώζεται σε πάρα πολύ καλή κατάσταση. Η Αρχαία Μεσσήνη συναγωνίζεται σε αίγλη και ομορφιά πολλούς από τους γνωστότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας και δεν θα πρέπει να παραλείψετε να την επισκεφθείτε.
***  ΚΟΡΩΝΗ   Μεσσηνίας :
Απαριθμεί περίπου 2.000 κατοίκους και απέχει 52 χλμ από την πόλη της Καλαμάτας. Σύμφωνα με μία αρχαία λαϊκή παράδοση, η Κορώνη πήρε το όνομά της από το χάλκινο νόμισμα Κουρούνα, το οποίο βρέθηκε στην περιοχή κατά τη διάρκεια ανασκαφών. Η Κορώνη ταυτίζεται με την ομηρική Αίπεια, μία από τις πόλεις που είχε τάξει ο Αγαμέμνονας στον Αχιλλέα κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου.  Στα χρόνια της τουρκοκρατίας προέκυψε η γνωστή φράση …«έχει μπάρμπα στην Κορώνη», πιθανότατα από έναν πασά της Τρίπολης που για να ευχαριστήσει έναν θείο του που τον είχε βοηθήσει, τον έχρισε μπέη στην Κορώνη. Ο μπέης, έπειτα, θέλοντας να είναι εξυπηρετικός προς του Κορωναίους, εκπλήρωνε τις επιθυμίες τους δίνοντας συστατικά γράμματα προς τον πασά της Τρίπολης.  Χάρτης Κορώνη
Leaflet | Map data (c)OpenStreetMap
v

Η Κορώνη, με τις αντιθέσεις του τοπίου της, προσελκύει σήμερα τα βλέμματα των επισκεπτών. Το Ενετικό Κάστρο που δεσπόζει στην κορυφή ενός λόφου, τα γραφικά καλντερίμια, τα διώροφα αρχοντικά σπίτια και οι αμέτρητες εκκλησίες προσδίδουν ένα μεσαιωνικό χαρακτήρα στην πόλη. Το όμορφο λιμάνι γεμάτο ψαροκάικα και ιστιοφόρα, τα πανέμορφα ανοιχτόχρωμα σπίτια με τα μπλε ή κόκκινα παράθυρα και τους ολάνθιστους με πολύχρωμα λουλούδια κήπους, τα στενά ασβεστωμένα σοκάκια, τα γραφικά μαγαζάκια στο Μώλο και οι υπέροχες παραλίες δίνουν πραγματικά ένα νησιωτικό χρώμα. Η Κορώνη προσφέρεται για ήσυχες οικογενειακές διακοπές. Η αστείρευτη φυσική ομορφιά, η γραφικότητα του τοπίου, τα ιστορικά αξιοθέατα και η ζεστή φιλοξενία των κατοίκων γοητεύουν κάθε επισκέπτη. Μικροί περίπατοι θα σας βοηθήσουν να εξερευνήσετε τη μυστηριώδη μεσαιωνική πολιτεία που αγκαλιάζεται από την αίγλη της θάλασσας. Στην Κορώνη θα βρείτε πολλές υπέροχες παραλίες, άλλες με ψιλή χρυσή άμμο και άλλες με βότσαλο, όπου μπορείτε να απολαύσετε τον ήλιο και τη θάλασσα, και να περάσετε ατέλειωτες ώρες ξεγνοιασιάς και ξεκούρασης. Μπορείτε επίσης να επιδοθείτε σε θαλάσσια σπορ, όπως wind surfing, ιστιοπλοΐα, ψάρεμα, jet ski και beach volley που θα σας χαρίσουν στιγμές διασκέδασης και χαλάρωσης.  Η Κορώνη, εκτός από τα ενδιαφέροντα αξιοθέατα και τις θαυμάσιες αμμουδιές, διαθέτει επίσης μία ολοένα αναπτυσσόμενη τουριστική υποδομή. Εδώ θα βρείτε μία αξιόλογη γκάμα από ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, αρχοντικά, ξενώνες και studios για κάθε προτίμηση, όπου θα απολαύσετε μία ευχάριστη και άνετη διαμονή. Στην Κορώνη θα βρείτε επίσης κάθε λογής εστιατόρια και παραδοσιακά ταβερνάκια, όπου θα έχετε την ευκαιρία να γευτείτε εκτός των άλλων, φρέσκο ψάρι και τα νόστιμα τοπικά εδέσματα.  Η περιήγηση στην Κορώνη αποτελεί μία μοναδική εμπειρία για τον επισκέπτη, καθώς νομίζει πως βρίσκεται σε κάποιο νησί και ανακαλύπτει καινούριες αισθήσεις.  Τοπικές Γεύσεις & Προϊόντα  Στην Κορώνη  όπως και σε όλο το νομό Μεσσηνίας θα βρείτε μία πλούσια παραδοσιακή κουζίνα και πολλά αγνά ντόπια προϊόντα. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα που παράγονται στη Μεσσηνία είναι οι ελιές, τα σταφύλια, η σταφίδα, τα σύκα, τα εσπεριδοειδή και τα οπωροκηπευτικά.  Μερικές από τις ξεχωριστές γεύσεις της τοπικής κουζίνας είναι τα παστά, η βραστή γίδα, ο τηγανιτός βακαλάος με σκορδαλιά, το ψητό γουρουνόπουλο, και τα μοναδικά για τη γεύση και την ποιότητά τους λουκάνικα καπνισμένα με φασκόμηλο. Δοκιμάστε ακόμη θαυμάσιες δίπλες, λαλάγγια και λαδοκούλουρα. Μην παραλείψετε να προμηθευτείτε τις περίφημες ελιές Καλαμών, μέλι, που είναι εξαιρετικής ποιότητας, παστέλια, ούζο, ξύδι μπαλσάμικο, τραχανά, χυλοπίτες, αρωματικά φυτά και βότανα. Πολιτιστικές Εκδηλώσεις Πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις διοργανώνονται στην Κορώνη καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το καρναβάλι της Κορώνης, όπου παρελαύνουν εντυπωσιακά άρματα και πεζοπόρα γκρουπ, πανηγυρικές εκδηλώσεις για τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις 25 Μαρτίου στα Βουνάρια Κορώνης, εορτή της «Αποκερασιάς» στο Βασιλίτσι Κορώνης την Κυριακή του Πάσχα, όπου οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν δωρεάν νόστιμα εδέσματα και κρασί. Την Παρασκευή του Πάσχα λαμβάνει χώρα στην Κορώνη πανηγύρι για τον εορτασμό της Ζωοδόχου Πηγής, με λιτανεία της εικόνας. Πανηγυρικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται και στις 21 Μαΐου για τον εορτασμό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Υάμεια Κορώνης.  Επίσης διοργανώνεται Ναυτική Εβδομάδα στην Κορώνη στις 25 Ιουνίου-2 Ιουλίου. Το πρόγραμμα εκδηλώσεων περιλαμβάνει μεταξύ άλλων κολυμβητικούς αγώνες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, αλλά και γιορτή σαρδέλας, διαγωνισμό ψαρέματος, μουσικές εκδηλώσεις κ.ά.  Τέλος στις 15 Αυγούστου γίνεται πανηγύρι στην Κορώνη για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου και στις 26 Οκτωβρίου, πανηγυρικές εκδηλώσεις στο Ακριτοχώρι Κορώνης για τον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου.
 ***  ΜΕΘΩΝΗ Ν. Μεσσηνίας   :
το νοτιοδυτικό άκρο του νομού Μεσσηνίας και σε απόσταση 61 χλμ  από την πόλη της Καλαμάτας βρίσκεται η Μεθώνη. Η Μεθώνη είναι μία όμορφη παραλιακή κωμόπολη με μοναδικά αξιοθέατα. Τους καλοκαιρινούς μήνες προσελκύει πλήθος επισκεπτών, καθώς ενδείκνυται για ήσυχες οικογενειακές διακοπές. Σύμφωνα με τον Παυσανία το πρώτο όνομα της πόλης ήταν Πήδασος. Ο Όμηρος την αναφέρει σαν μία από τις επτά πόλεις που είχε τάξει ο Αγαμέμνονας στον Αχιλλέα κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου.  Η Μεθώνη είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Μεθώνη, και αποτελεί μια από τις πιο ιστορικές κωμοπόλεις της Πελοποννήσου που υπήρξε ονομαστή για το στρατηγικής και εμπορικής σημασίας λιμάνι της. Εδώ βρίσκεται και το επιβλητικό Ενετικό κάστρο, ένα από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου, ονομαστό για την οχυρωματική του θέση στα χρόνια του Μεσαίωνα και της Τουρκοκρατίας. Για το λόγο αυτό, πολλοί λαοί προσπάθησαν να το κατακτήσουν μέσα στους αιώνες, όπως Φράγκοι, Ενετοί και Οθωμανοί.  Χάρτης Μεθώνη
Leaflet | Map data (c)OpenStreetMap
v

Η Μεθώνη αποτελεί μία από τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδας. Η αρμονική συνύπαρξη του παλαιού στοιχείου με το σύγχρονο δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στην περιοχή. Οι φυσικές ομορφιές, τα ιστορικά μνημεία και οι υπέροχες παραλίες, σε συνδυασμό με την άρτια τουριστική υποδομή έχουν αναδείξει τη Μεθώνη σε ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά θέρετρα της νότιας Πελοποννήσου.  Απέναντι από τη Μεθώνη βρίσκεται το θαυμάσιο σύμπλεγμα των Οινουσσών, που αποτελείται από τα γραφικά νησάκια Σαπιέντζα, Σχίζα και Αγία Μαρίνα. Τα νησάκια αυτά διακρίνονται για το σπάνιο φυσικό περιβάλλον και την εξωτική ομορφιά τους. Μέσα στην πλούσια βλάστηση φιλοξενούνται άγρια είδη πουλιών και ζώων. Αξίζει να τα επισκεφθείτε και να απολαύσετε τη μοναδικότητα του τοπίου.  Στη Μεθώνη υπάρχουν πολλές όμορφες παραλίες, άλλες με βότσαλο, άλλες με ψιλή άμμο, άλλες πολυσύχναστες, και άλλες απομονωμένες και ήσυχες. Εδώ ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να κολυμπήσει στα καταγάλανα νερά του Ιονίου Πελάγους, να απολαύσει τον ήλιο, καθώς και να επιδοθεί σε θαλάσσια σπορ, ζώντας στιγμές χαλάρωσης και διασκέδασης.  Η τουριστική υποδομή της Μεθώνης έχει αναπτυχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Εδώ θα βρείτε μία μεγάλη ποικιλία από ξενοδοχεία, ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια για κάθε προτίμηση, όπου μπορείτε να απολαύσετε μία ευχάριστη και άνετη διαμονή. Επίσης, υπάρχουν πολλά εστιατόρια και ταβέρνες, όπου ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να γευτεί εκτός των άλλων τις ξεχωριστές γεύσεις της παραδοσιακής μεσσηνιακής κουζίνας.  Η Μεθώνη με την αστείρευτη φυσική ομορφιά, τα ιστορικά αξιοθέατα, τη γραφικότητα του τοπίου, τις υπεροχές παραλίες, την άρτια τουριστική υποδομή και τη ζεστή φιλοξενία των κατοίκων υπόσχεται να σας χαρίσει αξέχαστες διακοπές.  Τοπικές Γεύσεις & Προϊόντα  Στη Μεθώνη όπως και σε όλο το νομό Μεσσηνίας θα βρείτε μία πλούσια παραδοσιακή κουζίνα και πολλά αγνά ντόπια προϊόντα. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα που παράγονται στη Μεσσηνία είναι οι ελιές, τα σταφύλια, η σταφίδα, τα σύκα, τα εσπεριδοειδή και τα οπωροκηπευτικά.  Μερικές από τις ξεχωριστές γεύσεις της τοπικής κουζίνας είναι τα παστά, η βραστή γίδα, ο τηγανιτός βακαλάος με σκορδαλιά, το ψητό γουρουνόπουλο, και τα μοναδικά για τη γεύση και την ποιότητά τους λουκάνικα καπνισμένα με φασκόμηλο. Δοκιμάστε ακόμη θαυμάσιες δίπλες, λαλάγγια και λαδοκούλουρα. Μην παραλείψετε να προμηθευτείτε τις περίφημες ελιές Καλαμών, μέλι, που είναι εξαιρετικής ποιότητας, παστέλια, ούζο, ξύδι μπαλσάμικο, τραχανά, χυλοπίτες, αρωματικά φυτά και βότανα.  Πολιτιστικές Εκδηλώσεις  Πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις διοργανώνονται στην Μεθώνη καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.  Του Κουτρούλη ο Γάμος: Αναπαράσταση γάμου που γίνεται την Καθαρά Δευτέρα. Δύο άντρες ντύνονται ¨νύφη¨ και ¨γαμπρός¨ και μαζί με τις οικογένειες των ¨συμπεθέρων¨ και τους ¨καλεσμένους¨ πηγαίνουν στην κεντρική πλατεία του χωριού όπου γίνεται η αναπαράσταση του γάμου με ¨παπά¨ και με ¨κουμπάρο¨.
***   Δήμος Μεσσηνιακής Μάνης Χωριά του Δήμου Δυτικής Μάνης

~ Ο Δήμος Δυτικής Μάνης
προέρχεται από την συνένωση των Δήμων Λεύκτρου και Αβίας
και τα χωριά του φτάνουν τα 66-69

Τα χωριά και οι οικισμοί (κατοικημένη και ακατοίκητοι) και είναι τα εξής:
 ΑΒΙΑ
Στην τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα η Παλιόχωρα τοποθετείται από τους ιστορικούς και από τους αρχαιολόγους η ομηρική πόλη Ιρή, την οποία ο Όμηρος αποκαλεί «ποιήεσσα», δηλαδή πολύχλοη, κατάφυτη και εύφορη (Ιλιάδα Ι:150 και Ι:292). Ο περιηγητής Παυσανίας μας πληροφορεί ότι στους ιστορικούς χρόνους η πόλη μετονομάστηκε σε Αβία, από το όνομα της τροφού του Γλήνου, υιού του Ηρακλέους και της Διηάνειρας, η οποία κατέφυγε στην περιοχή διωκόμενη από τους Αχαιούς για να σώσει το βρέφος.
 ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ = ΓΟΥΡΝΙΤΣΑ
Η Γούρνιτσα ήταν οικισμός πολύ κοντά στην  Καρδαμύλη. Μετονομάσθηκε σε Αγία Σοφία το 1956  και πήρε το όνομα του από την ομώνυμη εκκλησία που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και χτίστηκε το 1605. Το χωριό σήμερα υπάγεται στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
   
Το γραφικό λιμανάκι του Αγ. Νικολάου
Ο Άγιος Νικόλαος από ψηλά
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ = ΣΕΛΙΝΙΤΣΑ ΜΑΝΗΣ
Χαρακτηριστικό ψαροχώρι της Μεσσηνιακής Μάνης δίπλα στη Στούπα, με όλη την δράση γύρω από το λιμάνι. Απίθανα κλασικά κτίσματα νεόκτιστες βίλες με παραδοσιακό στυλ και γραφικά δρομάκια, συνθέτουν το όμορφο Μανιατοχώρι. Ονομάζεται και Σελίνιτσα.Το όνομα Σελίνιτσα προέρχεται από τη μικρή Σελήνη ή μικρή Ελένη, σύμφωνα με το: «Σελινίτσα, στ’ άκουσμα σου ριγ’ η Σελήνη, καθώς ο Πάρις θωπεύει την Ελένη».
Στο χωριό βρίσκεται μια μικρή γραφική παραλία με ψιλή άμμο, δίπλα στις εκβολές του Παμίσου ή ποτάμι της Μηλιάς, όπου υπήρχε η αρχαία Πέφνος και απέναντί της το νησάκι Πέφνος, τόπος γέννησης των Διόσκουρων.
 ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ = ΧΡΗΣΤΕΪΚΑ ΜΑΝΗΣ
Ένα ακόμη παραλιακό γραφικό Μανιατοχώρι, που βρίσκεται ΝΑ (δίπλα) στον Αγ. Νικολάο (Σελίνιτσα), στη θέση της αρχαίας Πέφνου, με το βραχονήσι της. Στην Πέφνο, σύμφωνα με τη Μυθολογία, γεννήθηκαν μέσα από ένα αυγό οι Διόσκουροι, Κάστορας και Πολυδεύκης, που ήταν ημίθεοι, προστάτες των ναυτιλλομένων και αδελφοί της Ωραίας Ελένης. Το αυγό αυτό ήταν το αποτέλεσμα του έρωτα του Δία, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί σε κύκνο και της πανέμορφης Λήδας, κόρης του Γλαύκου, που για να τον αποφύγει είχε και αυτή μεταμορφωθεί σε χήνα. Από τον Παυσανία λέγεται ότι στη Πέφνο υπήρχε βασίλειο με βασιλέα τον Τυνδάρεω, πατέρα της Ωραίας Ελένης, βασίλισσας της Σπάρτης και της Κλυταιμνήστρας, βασίλισσας των Μυκηνών. Στον Άγιο Δημήτριο άραξε ο Πάρις με τα πλοία του και έγινε η επιβίβαση της Ωραίας Ελένης και τωναπαγωγέων της με προορισμό τη Τροία. Στο δρόμο προς τη Τραχήλα, 3.5 χλμ. δυτικά βρίσκεται το ανεκμετάλλευτο σπήλαιο «Καταφύγιο» (Αγίου Δημητρίου Σελίνιτσας), που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, σύμφωνα με τις απόψεις ειδικών που το έχουν επισκεφθεί.
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΩΝΑΣ = ΠΟΛΙΑΝΑ
Η Πολιάνα αποτελεί την παλαιότερη ονομασία του τελευταίου χωριού της Έξω (Μεσσηνιακής) Μάνης, το οποίο σήμερα φέρει το όνομα Άγιος Νίκων. Ο Άγιος Νίκων αποτελούσε την ομώνυμη κοινότητα και κατόπιν των μεταρρυθμίσεων του νόμου "Ιωάννης Καποδίστριας" αποτελεί πλέον κοινοτικό διαμέρισμα του Δήμου Λεύκτρου Μεσσηνίας έχοντας περίπου 30 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι φτάνουν τους 150 κατά τη θερινή περίοδο. Κατά την απογραφή του 2001, ο πληθυσμός του χωριού ήταν 146 άτομα. 
Γεωγραφικά αποτελεί το τελευταίο χωριό της Μεσσηνίας που συναντούμε κινούμενοι επί της επαρχιακής οδού Καλαμάτας-Αρεόπολης, ενώ απέχει 64 χιλιόμετρα από την πρώτη. Η περιοχή χαρακτηρίζεται ημιορεινή, βρισκόμενη σε υψόμετρο 400 περίπου μέτρων σε δυτική πλαγιά του όρους Ταΰγετος Από το χωριό υπάρχει άποψη του Μεσσηνιακού Κόλπου, ενώ -με καθαρό τον ορίζοντα- είναι εμφανείς οι ανατολικές περιοχές του πρώτου άκρου της Πελοποννήσου (Κορώνη κ.α.).
Η πρόσβαση στην θάλασσα είναι εφικτή σε περίπου 20 λεπτά με οδικά μέσα. Ιστορικά, το χωριό υφίσταται περισσότερο από 200 χρόνια. Η αρχική του ονομασία (Πολιάνα), έχει σλάβικες ρίζες και σημαίνει ξέφωτο, επίπεδο μέρος. Η ονομασία αυτή αποδίδεται στη φυσιολογία της περιοχής, λόγος που την έκανε να αποτελέσει βοσκότοπο προτού κατοικηθεί. Η σημερινή ονομασία (Άγιος Νίκων) αποδίδεται στον Αγίο Νίκωνα τον Μετανοείτε ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή στα τέλη του 10ου αιώνα ως ιεροκήρυκας του Χριστιανισμού.
Το χωριό δεν προσφέρει εγκαταστάσεις διαμονής ή εστίασης, όμως τα δύο μικρά καφενεία στην πλατεία του χωριού και τα στενά δρομάκια γύρω από αυτή μπορούν να αποτελέσουν μια ευχάριστη στάση μιας οδικής περιήγησης στη Μάνη. Το μοναδικό μέσο μαζικής μεταφοράς που επισκέπτεται το χωριό είναι το ΚΤΕΛ Μεσσηνίας με 4 δρομολόγια από Καλαμάτα καθημερινά. Από την Πολιάνα κατάγοτανται ο πρώην αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ Νίκων Αρκουδέας καθώς επίσης και ο πρώην αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Κωνσταντίνος Αρκουδέας. 
  
Το Ακρογιάλι
ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ = ΚΟΠΑΝΟΙ
To Ακρογιάλι είναι παραθαλάσσιο χωριό του Καποδιστριακού Δήμου Αβίας και του νυν Δήμου Δ. Μάνης του νομού Μεσσηνίας που περιλαμβάνει τους οικισμούς Παλιόχωρα, Αρχοντικό και Ακρογιάλι.
 Γεν. άποψη των Αλτομιρών
ΑΛΤΟΜΙΡΑ
Τα Αλτομιρά βρίσκονται στο 12ο χιλιόμετρο του δρόμου Κάμπου-Καλαμάτας, σε ανηφορικό δρόμο προς το Ταΰγετο, αμφιθεατρικά κτισμένα σε μια βουνοπλαγιά. Αποτελoύσε Δημοτικό Διαμέρισμα του τ. Δήμου Αβίας, αφού σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.. Σύμφωνα με τοπική παράδοση το χωριό οφείλει το όνομά του σε κάποιο ληστή ή φυγάδα, που ονομαζόταν Αλτόμορος και είχε καταφύγει στην περιοχή. Το ορεινό του έδαφος αποτελούσε καταφύγιο των κλεφτών επί Τουρκοκρατίας και ανήκε στην καπετανία και εξαρχία της Ζαρνάτας.
Στην περιοχή υπάρχει παλιό λιθόστρωτο μονοπάτι που άρχιζε στο Κάμπο με προορισμό το Μυστρά. Ενδιάμεσα είναι το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, της Μαρβίνιτσας, τα Αλτομιρά και τα Πηγάδια. Η περιοχή αυτή ήταν υπό τον έλεγχο των Καπετανάκηδων, που είχαν έδρα τη Τρικότσοβα, όπου υπάρχει ερειπωμένο φρουριακό συγκρότημα. Οι Αλτομιριανοί έλαβαν μέρος στη μάχη της Βέργας εναντίον του Ιμπραήμ στις 22 Ιουνίου 1826.
Ο παλαίμαχος αγωνιστής της Βέργας γιατρός Α. Μαυρογένης γράφει για τη συμμετοχή των Αλτομιριανών στη μάχη κατά του Ιμπραήμ: «Οι Καπετανάκαι κυρίως δια των γενναίων Σελιτσιάνων, Αλτομιριανών και άλλων Αβιατών έκτισαν την Βέργαν…και κατέλαβαν τα επικινδυνώτερα σημεία». Το χωριό είναι ακατοίκητο, παρ’ όλο που στην πρόσφατη απογραφή απογράφησαν 92 κάτοικοι. Μερικοί κτηνοτρόφοι παραμένουν μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου και κατόπιν κατεβαίνουν χαμηλότερα σε άλλα χωριά για να ξεχειμωνιάσουν και επανέρχονται την Άνοιξη.
Τα Αλτομιρά έχουν παλιά πέτρινα σπίτια εξαίρετα δείγματα της Μανιάτικης αρχιτεκτονικής, εκ των οποίων αρκετά έχουν αναπαλαιωθεί. Το 1999 κηρύχθηκε διατηρητέος οικισμός από το Υπουργείο Πολιτισμού. Έχει εκκλησίες με θαυμάσιες τοιχογραφίες, ενώ ονομαστό είναι το διπλό πέτρινο γεφύρι στο Μπίλιοβο, στο φαράγγι του Ριντόμου.
  
Αγιος Αθανάσιος Αλτομιρών
  ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ = ΝΕΡΙΝΤΑ
Είναι ένας από τους οικισμούς των Γαϊτσών που αποτελούσαν την ομώνυμη πρώην κοινότητα και μετέπειτα Δήμο Αβίας. Σήμερα ο οικισμός αυτός, που είναι πλοησίον του υπέροχου φαραγιού του Ριντόμου, ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
 Ανατολικό Γαϊτσών
  
ΒΟΡΕΙΟ = ΜΠΡΙΝΤΑ
Ένας ακόμα οικισμός που αποτελούσε την πρώην κοινότητα Γαϊτσές που σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτ. Μάνης. Βρίσκεται πλησίον του Κάμπου που αποτελούσε την έδρα του πρώην Δήμου Αβίας.
 Βόρειο Γαϊτσών
ΓΙΑΤΡΕΪΚΑ
Μανιάτικος οικισμός σε υψόμετρο 720 μέτρα.  Οι κάτοικοι ήταν απόγονοι της οικογένειας των Μεδίκων ή Ιατρών γι' αυτό και ο οικισμός ονομάστηκε Γιατρεϊκα. Οι Μέδικοι ήρθαν από διάφορα μέρη της ανατολικής Μάνης (Οίτυλο). Σήμερα ζουν μόνιμα 7 άτομα στον οικισμό. Πηγή : www.lefktro.gov.gr
ΔΟΛΟΙ ΑΝΩ και ΚΑΤΩ
Οι Δολοί είναι ένα χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης που είναι αμέσως μετά τον Κάμπο που ανήκε στον Καποδιστριακό Δήμο Αβίας, ενώ σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης. Η περιοχή των Δολών παρουσιάζει προϊστορική κατοίκηση, ενώ σε κοντινό σπήλαιο, στη θέση «Κότουλας», βρέθηκαν Νεολιθικά και Πρωτοελλαδικά όστρακα. Κατά το Μεσαίωνα η περιοχή των Δολών συγκέντρωνε μεγάλο πληθυσμό, με απλωμένα τα χωριά σε οχυρούς λόγους και σημαντική καλλιεργήσιμη έκταση, έχουν ακόμα το πλεονέκτημα να εποπτεύουν τη θάλασσα χωρίς να φαίνονται από αυτή.
Οι Δολοί έχουν αξιόλογες εκκλησίες όπως είναι της Αγίας Παρασκευής, μοναστηριακός με διπλό τρούλο και ωραίες τοιχογραφίες του Παναγιώτη Μπενιζέλου του 1698, του Αγίου Νικολάου, στου Κετσέα το πύργο, με τοιχογράφηση του 1785, της Αγίας Τριάδος και της Παναγίας, του Αγίου Βασιλείου, του Προφήτη Ηλία και του Αγίου Βασιλείου. Ο μοναστηριακός ναός του Αγίου Νικήτα (όπου λειτουργούσε κρυφό σχολείο) είναι στους Άνω Δολούς και έχει ωραία αγιογράφηση του 1752. Στην περιοχή σώζεται και ο πύργος του Σαράβα.
Εδώ γεννήθηκε ο καθηγητής και Ακαδημαϊκός Σωκράτης Κουγέας (1877-1966), με πλούσιο συγγραφικό έργο. Στους Δολούς λειτουργεί 1θέσιο Δημοτικό Σχολείο με 15 μαθητές, ενώ έντονη και ουσιαστική είναι η παρουσία του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου που δραστηριοποιείται σε θέματα τοπικής ανάπτυξης, πολιτιστικών εκδηλώσεων και σύσφιξης των μεταξύ των μελών του, σχέσεων ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.
ΔΡΟΣΟΠΗΓΗ
Ένας παλιός ακατοίκητος σήμερα Μανιάτικος οικισμός που ανήκε στο Τ.δ. Σωτηριάνικων του Σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης.
ΔΡΥΩΠΗ = ΠΙΑΛΑ
Μανιάτικος μικρός οικισμός πλησίον της πρώην κοινότητας Καρυοβουνίου. Μέχρι το 2010 ανήκε στο Δήμο Λεύκτρου, ενώ σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
ΖΑΧΑΡΙΑ = ΛΙΜΠΟΧΟΒΟ
Μανιατοχώρι ή καλύτερα Μανιάτικος οικισμός της πρώην κοινότητας Τσέρια, σε υψόμετρο 680 μ.η οποία σήμερα ανήκει στον Δήμο Δυτικής Μάνης που έχει έδρα την Καρδαμύλη. Εδώ είναι και το Δημοτικό Σχολείο που ιδρύθηκε στις 11-12-1859 και έκλεισε, ελλείψει μαθητών, το 1981. Στο συνοικισμό δεσπόζει ο Πύργος του Κουκέα που  κτίστηκε το 1800 και είναι γνωστός ως Πύργος του Ζαχαριά επειδή μέσα σε αυτόν δολοφονήθηκε το 1805 ο αρματολός Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης. Μόνιμοι κάτοικοι σήμερα 4.
ΘΑΛΑΜΑΙ = ΚΟΥΤΗΦΑΡΙ
Ήταν η έδρα της τότε κοινότητας Κουτήφαρι της Μάνης. Ορεινό παραδοσιακό χωριό της έξω Μάνης, 58 χλμ. από τη Καλαμάτα και 15 από την Αρεόπολη, κτισμένο σε υψόμετρο 157 μ. στη θέση που ήταν η ομώνυμη προϊστορική πόλη. Σε απόσταση είκοσι χιλ. βόρεια του Οιτύλου βρισκόταν η αρχαία πολιτεία Θαλάμαι (Κουτήφαρι). Ήταν μια από τις πόλεις του «Κοινού των Ελευθερολακώνων» και βρισκόταν στην περιοχή του σημερινού χωριού Θαλάμαι, του Δήμου Λεύκτρου, που κατά το Στράβωνα ονομαζόντουσαν «Βοιωτοί».
Στην κλασσική εποχή είχε 7.500 κατοίκους. Εκεί στο δρόμο από το Οίτυλο προς τις Θαλάμες βρισκόταν το ιερό Μαντείο της θεάς των ναυτιλομένων της Ινούς. Οι χρησμοί του μαντείου, που ζητούσαν οι περαστικοί και οι καταφεύγοντες σ’ αυτό για να λύσουν τα προβλήματά τους, δίνονται από τη θεά στον ύπνο τους με τη μορφή ονείρου, την ώρα που κοιμόντουσαν μέσα στο Ναό. Το Μαντείο είχε γίνει πανελλήνια γνωστό και μία φορά το χρόνο καταφεύγανε σ' αυτό και οι «παντοδύναμο» Έφοροι της Σπάρτης. Έξω από το Ναό της Ινούς ήταν δύο χάλκινα αγάλματα, ένα της Πασιφάης (Σελήνης) και το άλλο του Ήλιου. Μέσα στο Ναό βρισκόταν και άλλο άγαλμα καλυμμένο από αφιερώματα και στεφάνια. Κοντά στο Ιερό ήταν η Ιερή πηγή απ’ όπου ανάβλυζε γλυκό νερό. Η πόλη κάλυπτε μεγάλη περιοχή και στη θέση που σήμερα βρίσκεται το χωριό Νομιτσί, βρισκόταν τότε η Νομική και τα Δικαστήρια της εποχής. Μερικοί όμως αμφιβάλουν για την τοποθεσία των Θαλαμών στο Κουτήφαρι και την τοποθετούν στη θέση «Παλιόχωρα» λίγο έξω από το χωριό. Στις Θαλάμες, λένε, ότι κατοίκησε και ο Τυνδάρεω πατέρας της ωραίας Ελένης και των Διόσκουρων, Κάστορα και Πολυδεύκη.
Στην περιοχή έχουν βρεθεί επιγραφές που αναφέρουν ότι οι κάτοικοι των Θαλαμών θεωρούσαν προστάτες τους, τους αυτοκράτορες της Ρώμης Μάρκο Αυρήλιο, Αντώνιο και Ανδριανό. Στο κεντρικό δρόμο Καλαμάτας – Αρεόπολης που διασχίζει τις Θαλάμες, δίπλα από το πηγάδι, βρίσκεται σήμερα βάθρο αγάλματος με αφιερωματική επιγραφή προς το Μάρκο Αυρήλιο και στην επάνω πλευρά παρατηρούμε τα αποτυπώματα των ποδιών, όπου στηριζόταν το άγαλμα. Η επιγραφή αναφέρει: ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΚΑΙΣΑΡΑ ΜΑΡΚΟΝ ΑΥΡΗΛΙΟΝ ΑΝΤΩΝΙΝΩΝ ΣΕΒΑΣΤΟΝ Η ΠΟΛΙΣΗ ΘΑΛΑΜΑΤΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΣΑΜΕ ΝΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΩΝΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ. Ο αδελφός του Οσίου Νίκωνα, Δήμος που ήταν ζωγράφος, ήλθε εδώ, παντρεύτηκε και παρέμεινε και ονομάστηκε Δημάγγελος. Οι απόγονοί του ήταν ζωγράφοι και αξιόλογοι τεχνίτες και δημιούργησαν σχολή αγιογραφίας. Αγιογράφοι της σχολής του Κουτήφαρη (Θαλάμες) ήταν ακόμη οι Γεννηματάδες, οι Φασσαίοι, ο Ιερομόναχος Διονύσης, οι Κορογόνες, ο Σελεμπερδάκης, ο Μπουρλέτος, ο Παν. Μπενιζέλος και ο Γ. Αναγνώστης Μακρομάλλης.
Το πυργόσπιτο του Σταυριανέα στέκει αντίκρυ, καθώς και η οικία του Λεβή (1856) με ανάγλυφο εξωτερικό διάκοσμο. Εδώ βρίσκεται η κατοικία του πατέρα του Γιώργου Γεννηματά με ανάγλυφα και λαϊκές προτομές. Από τις Θαλάμες ήταν η καταγωγή του αείμνηστου πολιτικού και ο Δήμος Λεύκτρου τον τίμησε, με τα αποκαλυπτήρια της προτομής του, σε συνεργασία με τον γνωστό Όμιλο «Γιώργος Γεννηματάς».
 Κάμπος Αγ. Θεόδωροι
 ΚΑΜΠΟΣ ΑΒΙΑΣ
Μανιάτικη Κωμόπολη που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους εκεί ήταν χτισμένη η Ομηρική πόλη Ενόπη. Την Ενόπη διαδέχθηκε η Γερήνια που ήταν μέλος στο «κοινό των ΕλευθεροΛακώνων. Υπήρξε έδρα του πρώην Δήμου Αβίας, ενώ σήμερα υπάγεται στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
 Καλιανέϊκα. Η εκκλησία του χωριού
ΚΑΛΛΙΑΝΕΪΚΑ
Οικισμός του Δημοτικού διαμερίσματος Δολών. Απέχει γύρω στα 20 χιλιόμετρα από Καλαμάτα και για να φθάσει κάποιος εκεί μπορεί να ακολουθήσει τη διαδρομή Καλαμάτα - Σταυροπήγιο - Δολοί ή Καλαμάτα - Κιτριές. Η παλιότερη οικογένεια – οικιστής έφερε το όνομα Καλλιάνης, που είναι ο γενάρχης αρκετών σημερινών οικογενειών, ενώ το όνομα το συναντάμε και στη Καλαμάτα. Μετά από πολλά χρόνια επανήλθαν, αφού είχαν μεταναστεύσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι από τους νέους οικισμούς της Μάνης.
Δημιουργήθηκε πιθανόν τον 19ο αιώνα και διαβάζουμε στην εγκυκλοπαίδεια ότι το 1928 είχε 115 κατοίκους, λειτουργούσε σχολείο και παρήγαγε σύκα, λάδι και εξαιρετικής ποιότητας κρασί από αμπέλια που καλλιεργούντο σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους (πεζούλες). Το Βυζαντινού τύπου εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου (11ου-13ου αι.) μονοκάμαρο με τρούλο, βρίσκεται στο δρόμο μεταξύ Δολών και Καλλιανέϊκων, που πρόσφατα συντηρήθηκε και αναστηλώθηκε από την Εφορεία Βυζαντινών Μνημείων (Κλιμάκιο Καλαμάτας). Σημαντικά μνημεία κοσμούν το γύρω χώρο, όπως το ιστορικό Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία ιδιόκτητο της οικογένειας Ρουσάκη, με τρούλο, υπέροχο καμπαναριό και αγιογραφίες του 1758. Η Ζωοδόχος Πηγή, το καθολικό, στην κεντρική πλατεία του χωριού, που εορτάζει την Παρασκευή του Πάσχα και γίνεται μεγάλο πανηγύρι με τη προσέλευση πλήθους κόσμου.1 χλμ. από το χωριό είναι ο Προφήτης Ηλίας Στη περιοχή του Δημοτικού Διαμερίσματος των Δολών, πάνω από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, στο δρόμο Καλιανέϊκα-Καλαμάτα, βρίσκεται το σπήλαιο «Λυκούργου».
Η τοποθεσία είναι μαγευτική σε κτήμα, ιδιοκτησίας του κ. Λυκούργου Γαϊτανάρου, το οποίο δώρισε στη πρώην κοινότητα και γι’ αυτό ονομάζεται Σπήλαιο Λυκούργου.
Κάλυβες. Γεν .άποψη
 ΚΑΛΥΒΕΣ ΜΑΝΗΣ.
(...το κρυμμένο Ευαγγέλιο)
Βρίσκεται 4 χιλιόμετρα από το Προσήλιο προς την Καρδαμύλη και είναι χτισμένο το 1600 από τον Κατσίρη της Χώρας Ανδρουβίτσας στην κορυφή ενός λόφου. Υπάρχει η Εκκλησία του Αγίου Μάμα που χτίστηκε το 1750 από την οικογένεια Κατσιρέων και ανακαινίστηκε από τον απόγονο τους Βασίλη το 1824 με εικόνες που έφερε από την Οδησσό. Στο φαράγγι του Βυρού υπάρχει το Μοναστήρι του Σωτήρος στο οποίο ανήκει, Ευαγγέλιο του Ευαγγελιστή Λουκά και φυλάσσεται σε σίγουρο μέρος.
 Καρδαμύλη όπως φαίνεται από το Πετροβούνι
ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ = ΣΚΑΡΔΑΜΟΥΛΑ
Πανέμορφη, με μεγάλη ποικιλία τοπίων και αυστηρά παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Καρδαμύλη θεωρείται και είναι το κέντρο της Μεσσηνιακής Μάνης. Γραφικά λιμανάκια , παραλίες, λιθόστρωτα δρομάκια, παραδοσιακοί ξενώνες, ελιές, λυγαριές και δάφνες συνθέτουν το σκηνικό αυτής της Μανιάτικης γης. Σπάνια ένας τόπος συνδυάζει τόσες εικόνες μεσογειακής ομορφιάς και έντονων αντιθέσεων όπως η Καρδαμύλη. Η γαλήνια διάφανη θάλασσα του Μεσσηνιακού κόλπου ενώνεται με το απότομο μεγαλείο του Ταΰγετου, οι πλούσιοι ελαιώνες μπλέκονται με κυπαρίσσια και βουκαμβίλιες, ο ένας κολπίσκος διαδέχεται τον άλλον σε κάθε στροφή του δρόμου και οι μανιάτικοι πύργοι δηλώνουν μέσα από την ιστορία της πέτρας τους την φύση και την ψυχή των ανθρώπων που κατοικούν εδώ. Προσανατολισμένη δυτικά και απλωμένη σε μια ομαλή αγκαλιά γης και θάλασσας, προστατεύεται από τον Ταΰγετο που υψώνεται σχεδόν σε ορθή γωνία πίσω της και την καθιστά απλώς μοναδική.
Όντας τμήμα της Μάνης, έχει όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της σπάνιας γης: το εξαιρετικό φως, τις μυρωδιές του θυμαριού και της αλμύρας, την πέτρα, την ελιά και το απέραντο γαλάζιο. Η μαγική παλιά πόλη με το κάστρο, τα πέτρινα ερείπια και την ιδιαίτερη εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, σκαρφαλωμένη στην πλαγιά, ενώνεται πια με την νέα πόλη που κι αυτή διατηρεί την πέτρα στην κατασκευή της αλλά την πλουτίζει με ανθισμένες αυλές και κάτι από την ατμόσφαιρα των νησιών στο γραφικό λιμανάκι και στα δρομάκια της. Μέσα στους ελαιώνες της και στα κυπαρίσσια, διάσπαρτες ωραίες κατοικίες και αρχοντικά δηλώνουν πόσο δημοφιλής τόπος διακοπών είναι η Καρδαμύλη και πόσο μοναδικό είναι αυτό που μπορεί να προσφέρει στους επισκέπτες της. Γι' αυτό πολλοί άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης.  
Η Καρδαμύλη είναι στο κέντρο μιας υπέροχης ακτογραμμής με εξαιρετικές παραλίες, λιμανάκια και κολπίσκους, όπου το πράσινο σχεδόν κατεβαίνει ως την θάλασσα σε πολλά σημεία, όπου απότομοι βράχοι και μικρονήσια στολίζουν τα γαλαζοπράσινα νερά, όπου η αμμουδιά εναλλάσσεται με τα βότσαλα και τις φυσικές πέτρινες εξέδρες. Ωραιότερες παραλίες είναι τα Ριτσά, ο Φονέας, τα Δελφίνια, και λίγο πιο πέρα η Καλογριά στη Στούπα, η παραλία της Στούπας, ο Αγιος Νικόλαος, ο Αγιος Δημήτριος, το Καταφύγι, προς την Καλαμάτα υπάρχει η Σάντοβα, Το Ακρογιάλι και η Μ. Μαντίνεια, προς την Λακωνική Μάνη μέχρι την Αρεόπολη το Νέο Οίτυλο κλπ. 
ΚΑΡΥΟΒΟΥΝΙ = ΑΡΑΧΩΒΑ
Η Αράχοβα της Δυτικής Μάνης που αποτελούσε Δημοτικό Διαμέρισμα του τέως Δήμου Λεύκτρου του σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης. μαζί με τον οικισμό Δρυόπη. Είναι ένα από τα ορεινά χωριά της περιοχής Λεύκτρου και βρίσκεται 55χιλ. νότια της Καλαμάτας και 10 χιλ. ανατολικά της Στούπας. Είναι αμφιθεατρικά κτισμένο ανάμεσα σε δυο πλαγιές που σχηματίζουν ρέμα, σε υψόμετρο 500 μ. και διακρίνουμε τον ερειπωμένο πύργο του Γουδέλη και τις εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, του Προφήτη Ηλία, της Παναγίας της Γιάτρισσας. Ο ποιητής Νικήτας Νιφάκος (1748-1818) στα στιχουργήματά του για τα χωριά της Μάνης γράφει για το Καρυοβούνι: 
"Να έλθω στην Αράχωβα
την πολυξακουσμένη
που μες στο στενολάγκαδο
ευρίσκεται κτισμένη"
 ΚΑΣΤΑΝΙΑ
Η Καστάνια ή Καστανέα ή Μεγάλη Καστάνια είναι ορεινό χωριό του νομού Μεσσηνίας και ανήκε στο δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Λεύκτρου, ενώ σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μεσσηνίας. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 700 μέτρων στους πρόποδες του Ταϋγέτου από την πλευρά της Μεσσηνίας και ανήκει στην περιοχή της ιστορικής Μάνης, ενίσχυσε την επανάσταση του '21 με τετρακόσιους άντρες (τετρακόσια όπλα όπως αναφέρεται σε ορισμένα βιβλία) ενώ στον πύργο του Δουράκη, που υπάρχει στο χωριό έχει μείνει και ο οπλαρχηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Στο χωριό υπάρχουν αρκετές εκκλησίες του 14ου αιώνα και η μία από τις δύο διώροφες χριστιανικές εκκλησίες της Ευρώπης. Προστάτης του χωριού είναι η Παναγία και γιορτάζει στις 15 Αυγούστου με δοξολογία και πανηγύρι έμπροσθεν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην πλατεία του χωριού. Το χωριό είναι προορισμός δροσιάς τους καλοκαιρινούς μήνες και κυνηγιού το χειμώνα.
ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ = ΚΟΨΟΛΑΙΜΕΪΚΑ
υψόμετρο 630 μέτρα 
Μόνιμοι κάτοικοι σήμερα 14. Σε αγκωνάρι του σπιτιού του Ηλία Ευσ. Ταβουλαρέα υπάρχει χρονολογία 1745 άρα ο συνοικισμός άρχισε να κτίζεται το δεύτερο τέταρτο του 17ου αιώνα. Το 1960 ο συνοικισμός μετονομάστηκε σε Καταφύγιο επειδή στην Νότιο Δυτική άκρη λίγο πιο κάτω στο γκρεμό υπάρχουν σπηλιές που ονομάζονται "Καταφύγ(γ)ια" επειδή εκεί κατέφευγαν για να κρυφτούν οι κάτοικοι φοβούμενοι τους Πειρατές. Πηγή www.lefktro.gov.gr
ΚΑΤΩ ΧΩΡΑ
Η Κάτω Χώρα αποτελεί έναν από τους οικισμούς της Μηλέας της Μεσσηνιακής Μάνης, με πληθυσμό 84 άτομα σύμφωνα με την απογραφή 2001. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ = ΜΠΙΛΙΟΒΑ
Είναι χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης πλησίον του Κάμπου Αβίας της Δυτικής Μάνης. Εκεί μπορεί κανείς να περπατήσει στο απολαυστικό μονοπάτι της Μπίλιοβας. μαζί με τους οικισμούς Βόρειο (ή Μπρίντα), Ανατολικό (ή Νερίντα) και η Χώρα, αποτελούσε κοινότητα και σήμερα αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αβίας. Είναι σε οχυρή θέση που το 17ο αιώνα γνώρισε καταστροφές από τους Τούρκους. Έχει αξιόλογους ναούς, όπως του Αγίου Νικολάου (14ου αι.), Προφήτη Ηλία και Παναγίας Χελμού. Από εδώ είναι ο αγιογράφος Χαϊδεμένος που το 1752 τοιχογράφησε τον Άγιο Νικήτα στους Άνω Δολούς. Δίπλα από το Κέντρο παρατηρούμε το υπέροχο φαράγγι του Ριντόμου.
 ΚΙΤΡΙΕΣ
Ο οικισμός των Κιτριών ανήκε στο Δημοτικό Διαμέρισμα Δολών του πρώην Δήμου Αβίας και τωρινού Δήμου Δυτικής Μάνης και απέχει από την Καλαμάτα γύρω στα 15 χιλιόμετρα. Είναι παραθαλάσσιος οικισμός με πλούσια βλάστηση και φανταστική παραλία, που γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη στα χρόνια της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας.
Μέχρι τον 19ο αιώνα που κατασκευάστηκε το λιμάνι της Καλαμάτας, οι Κιτριές ήταν το μοναδικό λιμάνι του Μεσσηνιακού Κόλπου, στην ανατολική πλευρά του κόλπου. Είχαν γίνει ένα σπουδαίο θαλασσινό κέντρο με εξωτερικό εμπόριο από προϊόντα όπως το λάδι, βελανίδι, πρινοκόκκι και μετάξι. Εδώ το 1659 εμφανίστηκε με ισχυρό στόλο ο Χασάν-Μπαμπά, ο οποίος ζήτησε την φόρου υποτέλεια της Μάνης, με αυτοδιοίκηση από τοπικό άρχοντα (Μπέη) που θα διόριζε η Υψηλή Πύλη, τη μη συμμετοχή των Μανιατών σε άλλες πολεμικές ενέργειες και τη παράδοση νεαρών ομήρων από όλες τις ισχυρές οικογένειες ιδίως των Μεδίκων και Στεφανόπουλων. Οι όροι εξόργισαν τους Μανιάτες, που επετέθησαν, κούρσεψαν και κατέστρεψαν τον στόλο του Χασάν - Μπαμπά στις Κιτριές και ετοιμάστηκαν για άλλον έναν μακροχρόνιο πόλεμο με τους Τούρκους.
Στις Κιτριές το 1805 παρεδόθη στο Σερεμέτ Μπέη το κεφάλι του προεπαναστατικού ήρωα Καπετάν Ζαχαριά, που δολοφονήθηκε με δόλο, για να μεταφερθεί στη Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε επίνειο της Ζαρνάτας και έδρα των Μπέηδων της Μάνης.Η περιοχή ήταν η έδρα των πέντε από τους οκτώ ηγεμόνες της Μάνης και συγκεκριμένα: Τζανέτμπεης Κουτήφαρης, Μιχάλμπεης Τρουπάκης, Παναγιώτης Κουμουντουράκης, Αντώνμπεης Γρηγοράκης και Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Από τη περιοχή των Κιτριών ξεκίνησε η εξόρμηση των Μανιατών στις 23 Μαρτίου 1821 για την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τους Τούρκους. Σήμερα οι Κιτριές, όπου καταλήγει το φαράγγι της Σάντοβας, παραμένουν ένα πανέμορφο και ιδανικό λιμανάκι και αποτελεί ένα αξιόλογο μέρος για ήσυχες διακοπές. Υπάρχουν ερείπια από Πύργους και ο ναός Κωνσταντίνου και Ελένης του 1730, με ξυλόγλυπτο τέμπλο. Η εκκλησία των Αγίου Κων/νου και Ελένης πρόσφατα ανακαινισθείσα, είναι συνδεδεμένη με γεγονότα και καταστάσεις παλιότερων εποχών.
Εκεί έγινε, κατά το 1825, η χειροτονία των τεσσάρων αντικανονικών επισκόπων της Μάνης από τον Μητροπολίτη Ζαρνάτας Γαβριήλ Φραγκούλη για τις χηρεύουσες επισκοπές, τον Άνθιμο για την επισκοπή Πλάτσας, τον Ιωαννίκιο για την επισκοπή Μηλέας και Καστάνιας, τον Ιωσήφ για την επισκοπή Μαΐνης και τον Προκόπιο για την επισκοπή Ανδρούβιστας. Οι Κιτριές ήταν ο τόπος των Προεπαναστατικών διαβουλεύσεων και αποφάσεων. Εκεί έγινε στις 8 Μαρτίου 1821 η υπογραφή του Εθνικού Συμβολαίου, με τον Πετρόμπεη να αναλαμβάνει αρχηγός του αγώνα, μετά την απόφαση που έλαβαν οι συγκεντρωθέντες Μανιάτες οπλαρχηγοί και πρόκριτοι. Πηγή : www.mani.org.gr
ΚΟΤΡΩΝΙ
Μανιάτικος οικισμός της πρώην κοινότητας  Πλάτσας με 34 κατοίκους από την απογραφή του 2001. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
ΚΟΥΡΗΣ
Μικρός οικισμός του τ.δ Σωτηριάνικων του πρώην Δήμου Αβίας και νυν Δυτικής Μάνης. Οι κάτοικοι του οικισμού είναι 54
ΚΥΒΕΛΕΙΑ ΜΗΛΕΑΣ ΜΑΝΗΣ = ΓΑΡΜΠΕΛEΑ
Τα Κυβέλεια αποτελούν έναν από τους οικισμούς της Μηλέας Μεσσηνίας, με πληθυσμό 34 άτομα (απογραφή 2001). Άλλοι οικισμοί είναι τα Φαγριάνικα, Ξανθιάνικα, Σεκουριάνικα και Κάτω Χώρα. Η ονομασία του οικισμού συνδέεται με τη θεότητα της μυθολογίας Κυβέλη. Ο οικισμός αναφέρεται και ως Γαρμπελιά από τους ντόπιους, που είναι η παλιά του ονομασία (μετονομάστηκε το 1956). Στο χωριό έχει βρεθεί μυκηναϊκός θολωτός βασιλικός τάφος, ο οποίος χρονολογείται γύρω στο 1250 π.Χ. και παραμένει σε καλή κατάσταση[2].Στο χωριό γεννήθηκε ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος, ο πύργος της οικογένειας του οποίου υπάρχει μέχρι σήμερα,
ΛΑΓΚΑΔΑ ΜΑΝΗΣ
Ένα γνήσιο χωριό της Έξω (Δυτικής ή Μεσσηνιακής) Μάνης, πιστό στην Μανιάτικη αρχιτεκτονική. Το χωριό είναι κτισμένο σε ένα λαγκάδι, από το οποίο πήρε και την ονομασία του. Η ιστορία της φαίνεται να ξεκινά το 68 μχ όπου επί Μάρκου Αυρηλίου οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την διπλανή πόλη που ανήκε στην Σπάρτη του Μενελάου, τις Θαλάμες . Στην λαγκάδα εγκατέστησαν τους σταύλους τους και στα σημερινά Σωματιανά κατέλυσε η σωματοφυλακή τους εξ ου και η ονομασία αυτού του οικισμού. Ετσι η περιοχή έγινε σιγά σιγά οικισμός με πρώτους κατοίκους Ρωμαίους πολίτες τα ονόματα των οποίων εξελληνίστηκαν κρατώντας την λατινική ρίζα μέχρι σήμερα. Αξιοθέατα της περιοχής είναι ο παλιός ναός της Γιάτρισσας με το μεγαλύτερο μοναστήρι της Λακωνικής χερσονήσου που κάποτε είχε 300 μοναχούς, τον ηγούμενο τον οποίον εμύησε στην Φιλική Εταιρία ο Κολοκοτρώνης και στήριξε οικονομικά την επανάσταση. Επίσης τα βυζαντινά εκκλησάκια Φανερωμένης και Αγίας Μαρίνας αγιογραφημένα από τον μοναχό Ανδρόνικο Παλαιολόγο αδελφό του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
Στη Λαγκάδα πέθανε ο εκχριστιανιστής της Μάνης, Αρμένιος στην καταγωγή, Νίκων ο Μετανοείτε, τα οστά του οποίου βρίσκονται σε λάρνακα στην εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου. 
ΛΕΦΤΙΝΙ = ΠΑΛΑΙΟ
Οικισμός της πρώην κοινότητας Τσέρια του σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης. Το υψόμετρο  του οικισμού είναι 650 μέτρα 
Σύμφωνα με τον Γάλλο μεσαιωνοδίφη Bucon, το 16ο αιώνα το Lentini (Λεπτίνιον-Λεπτίνι) ήταν ένα από τα 8 χωριά της Καπετανίας Ανδρούβιστας (σημερινό Ξωχώρι). Στις αρχές του 17ου αιώνα το Λεφτίνι είχε 40 οικογένειες. Το παλαιό Λεφτίνι ήταν κτισμένο περί τα 1000 μέτρα βορειότερα του σημερινού. Σήμερα υπάρχουν μερικά ερείπια που μαρτυρούν την ύπαρξη σπιτιών στην τοποθεσία Κάτω Χώρα. Στην τοποθεσία Αϊ Βασίλης υπάρχουν δύο λιθάρια πρωτόγονου ελαιοτριβείου διαμέτρου 0,95μ. και πάχους 0,25 μια τοποθεσία ονομάζεται "Καμίνια" γιατί εκεί φαίνεται ότι υπήρχαν Καμίνια για το ψήσιμο των κεραμιδιών. Σήμερα βρίσκονται μερικά στις σκεπές παλαιών σπιτιών. Το Λεφτίνι σαν χωριό εγκαταλείφθηκε σε άγνωστη εποχή από τους κατοίκους του εξ' αιτίας καταστροφής των σπιτιών από εχθρικές επιδρομές είτε από ασθένειες επειδή η περιοχή εμαστίζετο από ελονοσία διότι υπήρχαν έλη. Λίγοι κάτοικοι έκτισαν νοτιότερα 1.000 μέτρα το σημερινό συνοικισμό. Μόνιμοι κάτοικοι σήμερα είναι 5 άτομα. Πηγή : www.lefktro.gov.gr
MΑΛΤΑ
Η Μάλτα είναι Μανιάτικο Πυργοχώρι, όπου υπάρχει ο ιστορικός πύργος των Κουτήφαρη-Αλούπηδων. Στη περιοχή δεσπόζει σε κοντινό λόφο ο πύργος του Μαυρίκου (1814). Μετά από ένα χιλιόμετρο απόσταση οδηγούμεθα στη γυναικεία μονή Ανδρουμπεβίτσας, βυζαντινό κτίσμα με στοιχεία μανιάτικης αρχιτεκτονικής. Στο Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, σώζονται μερικές σπουδαίες τοιχογραφίες του 13ου αιώνα. Σήμερα η Μάλτα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Δυτικής Μάνης με 105 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001.
ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ = ΑΝΩ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ ή ΑΝΩ ΧΩΡΑ
Η Μεγάλη Μαντίνεια είναι ημιορεινός οικισμός του δημοτικού διαμερίσματος τ. Δήμου Αβίας του Δήμου Αβίας και του νυν Δήμου της Δυτικής Μάνης του Νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 200 μ. Ο πληθυσμός κατά την απογραφή του 2001 έφτανε τους 180 κατοίκους. Η οικονομία του οικισμού στηρίζεται κυρίως στην ελαιοπαραγωγή και τον τουρισμό.
ΜΗΛΕΑ = ΦΑΓΡΙΑΝΙΚΑ
Έτσι μετονομάσθηκε ο συνοικισμός και ή τότε κοινότητα Φαγριάνικων που μετονομάστηκε το 1912. Η Μηλέα προϋπήρχε ως συνοικισμός, αλλά η έδρα ήταν ο συνοικισμός Φαγριάνικα, που μετονομάσθηκαν. Υπάγεται στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
 Η Μηλιά 
Μέσα σε ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, η Μηλιά, με τις κρυσταλλοστάλαχτες ρεματιές της, το αρμονικό δέσιμο της θαμνόφυτης βλάστησης, με το ασημόχρωμο του λιόφυλλου και το αυτοφυές υψίκορμο σφεντάμι -μόνου αειθαλούς ελληνικού είδους- αποτελεί νότα υψηλού επιπέδου, αισθητικής ικανοποίησης για τον επισκέπτη. Τη ζωγραφιά της συμπληρώνουν τα αναπαλαιωμένα κεραμοσκέπαστα παραδοσιακά σπίτια με ξέχωρο διάκοσμο, τις επιβλητικές εκκλησιές της και το μεγαλόπρεπο καμπαναριό της -μοναδικό στην περιφέρεια- που φαντάζει να ανηφορίζει στα αρχέγονα βράχια του Πενταδάκτυλου Ταλετού, σε έφεση προσέγγισης με το Θείο.Η Μηλέα, γνωστή μας ως Μηλιά, πριν από την εφαρμογή του σχεδίου «Καποδίστριας» (Ν. 2539/4/12/97) ήταν έδρα ομώνυμης Κοινότητας (Β.Δ. 31-8-1912 και διορθωτικό Β.Δ. 20-9-1913). Σήμερα η Μηλιά είναι ένα από τα 19 Δημοτικά Διαμερίσματα του τέως Δήμου Λεύκτρου και νυν Δήμου Δυτικής Μάνης,- Επαρχίας Καλαμάτας Ν. Μεσσηνίας, με έδρα την Καρδαμύλη.                                       Βρίσκεται στη δυτική πλευρά της οροσειράς του Ταϋγέτου, σε υψόμετρο 550 μ. και μεταξύ προβούνων, στην κορυφή των οποίων και ακριβώς πάνω από το χωριό, είναι κτισμένη σε ένα μικρό οροπέδιο, σε υψόμετρο 1000 μ. η Μονή της «Παναγίας της Γιάτρισσας». Το πότε ακριβώς χτίστηκε μας είναι άγνωστο. Κατά την παράδοση, στην τοποθεσία αυτή υπήρχε στους αρχαίους χρόνους ναός της θεάς Αθηνάς διακονούμενος από πολλούς ιερείς. Ένας από αυτούς, ο Βρασίδας, το 382 μ.Χ. επισκέφθηκε την εκχριστιανισθείσα, εν τω μεταξύ, Πάτρα όπου κατηχήθηκε στον Χριστιανισμό και μετονομάστηκε Βιτάλιος. Όταν επέστρεψε, μύησε και τους άλλους ιερείς στον χριστιανισμό και από κοινού, κήρυξαν στα γύρω χωριά την Χριστιανική θρησκεία, αφιέρωσαν δε τον ναό στη Γένεση της Παναγίας, που γιορτάζεται στις 8 του Σεπτέμβρη.
Η Μηλιά αποτελούσε το μέσον μιας εκ των διαδρομών της Αρχαίας Σπάρτης προς τα Μεσσηνιακά παράλια και ήταν βασικός σταθμός ανάπαυλας της διήμερης πορείας που ακολουθούσαν οι ταξιδιώτες. Η Μηλιά μέχρι το 1937, ως Κοινότητα του τέως Δήμου Λεύκτρου, ανήκε στο Νομό Λακωνίας. Έκτοτε οι τρεις τέως Δήμοι Λεύκτρου, Καρδαμύλης και Αβίας μεταφέρθηκαν, διοικητικώς, στο Ν. Μεσσηνίας (Α.Ν. 1026/24-12-1937). Εκκλησιαστικώς όμως εξακολουθεί (όπως και οι παραπάνω Δήμοι) να υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Γυθείου και Οιτύλου. Η Μηλιά γεωγραφικά αποτελεί περιοχή της Έξω Μάνης η οποία αρχίζει από το Οίτυλο και φθάνει μέχρι τη Βέργα του Αλμυρού (2 χλμ. πριν από την Καλαμάτα). Τον διαχωριστικό αυτόν καθορισμό αναφέρει ο ποιητής Νικήτας Νηφάκης στην έμμετρη ιστορία του για τη Μάνη:
Το μέρος τ’ ανατολικό λέγεται Κάτω Μάνη
τα άλλα δύο τα δυτικά Έξω και Μέσα Μάνη"
NEΟΧΩΡΙ ΜΑΝΗΣ = ΝΙΧΩΡΙ
Αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λεύκτρου, μαζί με τον οικισμό Λεύκτρο και τη παραλιακή Στούπα. Βρίσκεται τρία χιλιόμετρα από τη διασταύρωση του επαρχιακού δρόμου Καλαμάτα - Αρεόπολη στο ύψος της Στούπας και είναι αμφιθεατρικά κτισμένο πάνω σε λόφο. Είναι από τους νέους οικισμούς της Μάνης που δημιουργήθηκε στο τέλος του 17ου αιώνα (1680 περίπου) όταν η Βενετσιάνικη διοίκηση της περιοχής θέλησε να εποικήσει το χώρο μεταφέροντος κατοίκους από τα νότια χωριά της καπετανίας του Ζυγού, για να καλύψει το πληθυσμιακό κενό. Εποικίστηκε βασικά από κατοίκους του Νομιτσή. Αυτοί εγκαταστάθηκαν και κατασκεύασαν σπίτια οπό υλικά που λήφθηκαν από την κατεδαφισμένη ακρόπολη του κάστρου του Λεύκτρου. Την επόμενη δεκαετία προσήλθαν και λίγοι έποικοι οπό τη Μηλέα, που εγκαταστάθηκαν και έδεσαν με την περιοχή. Η αρχαία ονομασία της περιοχής ήταν Λεύκτρα, που προέρχεται από το γιο του Περιήρη, Λεύκιππο, ενώ ο Παυσανίας αναφέρει «Πέφνου δε στάδια είκοσιν απέχει Λεύκτρα». Στη προϊστορική πόλη έχουν βρεθεί λίθινη αξίνα πρωτοελλαδικής εποχής, μαρμάρινο κεφάλι Αθηνάς, μαρμάρινο Ιονικό κιονόκρανο, μαρμάρινο κεφάλι γενειοφόρου άντρα ρωμαϊκών χρόνων, πήλινη γυναικεία κεφαλή κλασσικών χρόνων, που βρίσκονται στο Μουσείο της Καλαμάτας, καθώς και Μεσοελλαδικοί και Μυκηναϊκοί θαλαμοειδείς τάφοι στη βάση του λόφου. Το γεγονός ότι τιμούσαν τον Ασκληπιό, ως γιο της κόρης του Λεύκιππου, Αρσινόης και του Ιθωμάτα Δία, αναδεικνύει τις σχέσεις που είχαν αναπτύξει με τους Μεσσήνιους. Στην Ακρόπολη των αρχαίων Λεύκτρων σώζονται υπολείμματα του φράγκικου κάστρου, που έχτισε ο Γουλιέλμος Βιλεαρδουινός το 1250 μ.Χ., το οποίο παραχωρήθηκε στους Βυζαντινούς το 1262, ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωση του αιχμαλώτου Γουλιέλμου και τα ερείπια ναού της Αθηνάς. Στο Λεύκτρο βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Πελαγίας με ωραία λαϊκά ανάγλυφα και στο Νιοχώρι η Παναγίτσα με αγιογραφίες του 1787. 
ΝΙΚΟΒΟ
Το Νίκοβο είναι οικισμός του Εξωχωρίου της Καρδαμύλης. Η Ανδρούβιστα, η Χώρα, τα Πρίπιτσα και το Νίκοβο απετέλεσαν την μετέπειτα κοινότητα Εξωχωρίου που σήμερα είναι Δ.δ. του νέου Δήμου Δυτικής Μάνης.
 Άγιοι Ανάργυροι Νομιτσί
ΝΟΜΙΤΣΙ
Ανάμεσα στα Δημοτικά Διαμερίσματα Πλάτσας και Θαλαμών του πρώην Δήμου Λεύκτρου βρίσκεται το T.Δ Νομιτσή. Βρίσκεται σε απόσταση μιας και πλέον ώρας από την Καλαμάτα (57 χλμ.) και μισής περίπου ώρας από την Αρεόπολη (25 χλμ.). Το 1928 αριθμούσε 459 κατοίκους, το 1991 162 και σήμερα 116 (απογραφή 2001). Στο T.Δ. Νομιτσί ανήκει ο οικισμός Κούμανης. Το Νομιτσί ανήκει στον ορεινό όγκο του Ταϋγέτου και παρουσιάζει όπως και όλη η ορεινή ζώνη, πληθυσμιακή και δημογραφική παρακμή
Κτισμένο αμφιθεατρικά στους πρόποδες ενός μικρού λόφου του Γαϊδουροβουνιού έχει θέα το Μεσσηνιακό κόλπο και αγναντεύει την Κορώνη. Τούτος ο τόπος με την άγρια ομορφιά, τις βαθιές νεροσυρμές αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο της φύσης και του πολιτισμού. Δύσβατα κορφοβούνια, απότομες ρεματιές, κακοτράχαλες πλαγιές, ορθόστηλοι γλυστεροί βράχοι, γαρδίνες και πετροχώραφα περιφραγμένα με ξερότοιχους, ελάχιστα ισιώματα με λιγοστό χώμα και μερικές ελιές, υπήρξαν οι πηγές που τροφοδότησαν και ανέτρεψαν γενιές και γενιές. Καλντερίμια που συνέδεαν το χωριό με γειτονικά χωριά και οικισμούς (ελάχιστα σώζονται, γιατί με την κατασκευή του αμαξιτού δρόμου δυστυχώς καταστράφηκαν), ξαναζωντανεύουν παλιές μνήμες. Στενά σοκάκια, παραδοσιακά πέτρινα σπίτια με τις κεραμοσκεπείς στέγες τους, προσδίδουν μια γραφικότητα στο χώρο, συμπληρώνοντας το σκηνικό της διατήρησης της αυθεντικότητάς του.
Οι γκρεμισμένοι πύργοι από το χρόνο και την εγκατάλειψη αποτελούν μαρτυρίες ενός ένδοξου παρελθόντος. Ερειπωμένες αλλά και καλοδιατηρημένες εκκλησίες μαρτυρούν για το έντονο θρησκευτικό συναίσθημα των κατοίκων. Ο ενοριακός ναός του Αγίου Γεωργίου στο κέντρο του χωριού. Το κτίσμα εκτιμάται ότι είναι παλιότερο του 1784, χρονολογία που αναγράφεται σε μια πέτρα που κατά πάσα πιθανότητα σηματοδοτεί τη χρονιά της αναπαλαίωσης. Το ψηλό καμπαναριό, ακατασκευασμένο από βυζαντινό υλικό (πωρόλιθους και κεραμίδια) ίσως αποτελεί το παλιότερο μέρος του ναού που σώζεται στην αρχική μορφή του, γι αυτό στα υπόλοιπα τμήματα έχουν υπάρξει μεταγενέστερες παρεμβάσεις. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο, λέγεται ότι κατασκευάστηκε από κάποιον που είχε καταφύγει στα μέρη μας, καταδιωκόμενος, με μοναδικό εργαλείο ένα σουγιά και μοναδικό αντάλλαγμα το καθημερινό φαγητό του, που είχαν αναλάβει εναλλάξ οι οικογένειες του χωριού. Ο εσωτερικός χώρος, ολόκληρος, ένα μεγαλείο τέχνης από πλούσιες τοιχογραφίες, με σπάνιες αναπαραστάσεις του θεϊκού μεγαλείου εμπλουτισμένες με τις αυστηρές ασκητικές μορφές Αγίων της εκκλησίας μας.
Η υψηλή ακουστική που διαθέτει ο ναός οφείλεται σε εντοιχισμένα πιθάρια στην περιοχή του τρούλου. Η Μεταμόρφωση (11ος αιώνας) εντυπωσιάζει τον επισκέπτη αν και έχει λεηλατηθεί κάμποσες φορές και έχει επισκευασθεί πρόχειρα (καθαρισμός με ασβέστη). Οι Αγιοι Ανάργυροι (12ος αιώνες), η Υπαπαντή (14ος αιώνας) η Παναγία η Γιάτρισσα (Καμπινάρι) (16ος αιώνας) ο Αγιος Ευστράτιος (Πάνω Κούμανη), ο Άγιος Νικόλαος, οι Άγιοι Θεόδωροι κ.α, αποτελούν μερικά δείγματα εκκλησιαστικών μνημείων, που χάρις στην παρέμβαση των κατοίκων αναστηλώθηκαν και συντηρήθηκαν ώστε να μπορούν να λειτουργούν ως χώρα λατρείας και προσευχής. παρόμοιοι χώροι που δεν κατέστη δυνατό να αποκατασταθούν (απαγορεύσεις αρμοδίων υπηρεσιών κ.λπ.) ερειπώθηκαν ή γκρεμίστηκαν.
Η ύδρευση του χωριού γινόταν παλιότερα από τα νερά δύο πηγών, μία στο κύριο χωριό και μία στον οικισμό Κούμανη που διοχετεύονταν σε καλοκτισμένες πέτρινες βρύσες. Στις βρύσες αυτές δεν πήγαιναν μόνο οι γυναίκες για να πάρουν νερό αλλά για να πλύνουν τα υφαντά στρωσίδια και τα ρούχα. Εκεί όμως πότιζαν και τα ζώα τους καλοκαιρινούς μήνες σε μαρμάρινες γούρνες. Στις βρύσες αυτές που δεν γνωρίζουμε πότε κτίστηκαν, υπάρχουν εντοιχισμένα διακοσμητικά ανάγλυφα και αποτελούν μοναδικά αρχιτεκτονικά κτίσματα με έντονο ενδιαφέρον.
Σημαντική προσωπικότητα του χωριού υπήρξε ο Υπουργός και Βουλευτής Γιάννης Ψαρρέας, Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας σε διάφορες περιόδους από το 1956 έως το 1963. Ο δρόμος Καλαμάτα – Αρεόπολη που έβγαλε τη Μάνη από την απομόνωση, υγειονομικοί σταθμοί, τουριστικά περίπτερα και κτίρια δημοτικών σχολείων φέρουν τη σφραγίδα του. Πηγή : www.leftro.gov.gr (Aντ. Ρουμανέα)
ΞΑΝΘΙΑΝΙΚΑ
Μικρός οικισμός της παραδοσιακής Μανιάτικης πρώην κοινότητας Μηλέας, του σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης.
ΟΡΟΒΑΣ
Οικισμός του χωριού Κάμπος του πρώην Δήμου Αβίας της Μάνης. Ο οικισμός έχει 39 κατοίκους. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
ΠΕΔΙΝΟ = ΚΑΤΣΙΜΑΡΕΪΚΑ
Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Τσέρια. Η μετονομασία έγινε το 1956. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτ. Μάνης. υψόμετρο 600 μέτρα 
Μόνιμοι κάτοικοι σήμερα 14. Στο καμπαναριό της εκκλησίας είναι σκαλισμένη η ανορθόγραφη επιγραφή "1804 Μαρτίου 8 Παναγιώτη Μαυρουδέας κτίτορας" (κτίστης). Σύμφωνα με τα γραμμένα ο συνοικισμός άρχισε να κτίζεται στο τέλος 17ου αιώνα και μετά έκτισαν την εκκλησία. Πηγή : www.lefktro.gov.gr
ΠΕΤΡΟΒΟΥΝΙ
Αποτελεί μικρό και πανέμορφο ημιορεινό οικισμό πλησίον της Καρδαμύλης του Δήμου Δυτικής Μάνης, που όμως σήμερα έχουν απομείνει μόνο 15 κάτοικοι.
Η θέα του στην Καρδαμύλη και όλο σχεδόν το Μεσσηνιακό κόλπο είναι εκπληκτικής ομορφιάς. Είναι κρίμα που τέτοιες πανέμορφες περιοχές μένουν αναξιοποίητες. 
ΠΗΓΗ = ΛΟΣΝΑ
Ήταν συνοικισμός της πρώην κοινότητας Πλάτσας η οποία μετονομάσθηκε το 1912. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
ΠΛΑΤΑΝΟΣ = ΣΒΙΝΑ
Οικισμός της πρώην κοινότητας Θαλάμαι (Κουτήφαρι) του νυν Δήμου Δυτικής Μάνης.
ΠΛΑΤΣΑ
Η Πλάτσα είναι ημιορεινό χωριό κτισμένο σε υψόμετρο 370 μ., που με τους οικισμούς Πηγή και Κοτρώνι αποτελούσε κοινότητα και τώρα Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λεύκτρου. Παρουσιάζει ενδιαφέρον ως χαρακτηριστικός παραδοσιακός οικισμός της Μεσσηνιακής Μάνης με πολλούς οχυρούς πύργους, σε συνδυασμό με το φυσικό της περιβάλλον. Πλάτσα σημαίνει πλάτωμα ή ανοικτή πλατεία και στην αρχαιότητα ήταν ο ορεινός χώρος της αρχαίας Πέφνου, ενώ η παράλια Πέφνος ήταν ο Άγιος Δημήτρης. Οι πανέμορφες εκκλησίες της υποδηλώνουν τη σπουδαιότητα της περιοχής κατά τους Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς χρόνους. Στην Πλάτσα υπάρχουν αρκετοί ναοί βυζαντινών και μεταβυζαντινών χρόνων. Αξιόλογοι είναι οι ναοί του Αγίου Νικολάου, η Αγία Παρασκευή σταυρεπίστεγος ναός με τοιχογραφίες του 15ου αιώνα, ο Άγιος Δημήτριος (11ου-12ου αι.) με εξαίρετες τοιχογραφίες και ανάγλυφα. Ο Άγιος Νικόλαος, που βρίσκεται στο Καμπινάρι της Πλάτσας, είναι τρίκλιτη Βασιλική του 10ου αιώνα, με τρούλο που προστέθηκε το 14ο αι. και ωραία τοιχογράφηση, του 1332. Στο τέμπλο διατηρούνται γλυπτά μεσοβυζαντινών χρόνων, ενώ ο ναός λειτουργείται μία φορά το χρόνο.                                                                                                                          
ΠΛΑΤΩΜΑ = ΠΛΗΡΩΜΑ ή ΚΑΜΙΝΑ ΜΑΛΤΣΙΝΑ
Οικισμός του Κάμπου Αβίας και νυν Δήμου της Δυτικής Μάνης. Ο οικισμός αυτός έχει 50 κατοίκους.
ΠΡΙΠΙΤΣΑ
Είναι οικισμός που μαζί με την Ανδρούβιστα, το Νίκοβο και τη Χώρα δημιούργησαν την κοινότητα Εξωχωρίου του πρώην Δήμου Λεύκτρου του σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης.
ΠΡΟΑΣΤΙΟ = ΠΡΑΣΤΕΙΟ
Βρίσκεται σε υψόμετρο 230μ., μετά τη Καρδαμύλη, ανατολικά και αριστερά του δρόμου, ενώ απέχει 43 χλμ. από τη Καλαμάτα. Μαζί με τους οικισμούς Λάκκο και το παραθαλάσσιο Νέο Προάστιο (ή Πόρτο Καλαμίτσι), αποτελούσαν κοινότητα και τώρα Δημοτικό Διαμέρισμα του τέως Δήμου Λεύκτρου και νυν Δ. Δυτικής Μάνης. Το Προάστιο είναι από τους παλαιότερους και σημαντικότερους οικισμούς της περιοχής. Το 1479 αναφέρονται 4 χωριά της περιφέρειας η Χώρα ή και Ανδρούβιστα, η Καρδαμύλη, το Λεπτίνι και το Προάστιο.
Στο Προάστιο βλέπουμε τους πύργους των Περδικέα και Χιουρέα, την ανακαινισμένη Κρήνη των Μελισσηνών του 1643, τον Άγιο Νικόλαο, τη Κοίμηση της Θεοτόκου (1790), το Μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων (13ος αι.) και ένα εντυπωσιακό πέτρινο γεφύρι. Εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς είναι και το ενάλιο σπήλαιο Καταφύγι του Βατσινήδη ή Βοτσινίδη, κοντά στο Προάστιο, που στο εσωτερικό του υπάρχουν ωραιότατες μικρές λίμνες, αλλά είναι αναξιοποίητο.
ΠΡΟΣΗΛΙΟ = ΛΙΑΣΙΝΟΒΑ
Είναι ένα Μανιατοχώρι που είναι το τελευταίο χωριό πριν φτάσουμε στην Καρδαμύλη. Η Λιασίνοβα μετονομάστηκε σε Προσήλιο και βρίσκεται 30 χλμ. δυτικά της Καλαμάτας, ενώ μαζί με τον οικισμό Κάλυβες αποτελούσε Κοινότητα και τώρα Δημοτικό Διαμέρισμα. Είναι αμφιθεατρικά κτισμένο στη πλαγιά λόφου, σε υψόμετρο 360 μ., με υπέροχη θέα προς τη Καρδαμύλη και το Μεσσηνιακό κόλπο. Ηλιόλουστο χωριό με το ναό του Αγίου Γεωργίου, που κτίστηκε το 1833 πάνω σε παλαιότερη ερειπωμένη εκκλησία, τον Άη Δημήτρη και το Ταξιάρχη με ωραίες τοιχογραφήσεις και το πύργο του Πατριαρχέα. Το Προσήλιο αντικρίζει τις Κάλυβες με τα πέτρινα σπίτια και τα πολύ στενά δρομάκια, που είναι κτισμένες σε κορυφή κοντινού λόφου, με οικιστή, περί το 1600, το Κατσίρη από τη Χώρα Ανδρουβίστας, πρόγονο των σημερινών Κατσιρέων.
 Πύργος Λεύκτρου
ΠΥΡΓΟΣ ΛΕΥΚΤΡΟΥ ΜΑΝΗΣ
Ο Πύργος ή Πυργάκι βρίσκεται σε λόφο πάνω από τη Στούπα, μετά το Νιοχώρι σε υψόμετρο 360 μ. Το όνομά του προήλθε από το κτίσιμο του πρώτου πύργου στη περιοχή από την οικογένεια Μανολίτση, που προερχόταν από τη Κωνσταντινούπολη και από την οποία προέρχονται πολλές σημερινές οικογένειες. Η ιστορία του χωριού αρχίζει το 15ο αιώνα και ήταν παρατηρητήριο, τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, των καπεταναίων που έδρευαν σε Μηλιά, Καστάνια κ.λ.π. Ο Πύργος διαθέτει αρκετές Βυζαντινές και Μεταβυζαντινές εκκλησίες, όπως η Παναγία με αγιογραφίες και παλαιό καμπαναριό, με πιο αξιόλογη του Αγίου Γεωργίου. Είναι κτισμένη επάνω σε παλαιότερη, έχει αγιογραφίες και κιονόκρανα, ενώ διαθέτει επιβλητικό καμπαναριό και πανοραμική θέα από το προαύλιο χώρο της.
Είναι κτισμένος στην περιοχή όπου τα Λεύκτρα κατά τον Παυσανία, πάνω σε ένα λόφο, σε απόσταση 5 χιλιόμετρα από τα νερά του Μεσσηνιακού κόλπου. Βρίσκεται πάνω στο δρόμο που οδηγεί από την παραλιακή Στούπα στα διάφορα χωριά που είναι κτισμένα σ' αυτή την πλαγιά του Ταΰγετου. Κατά την ανηφορική διαδρομή, αφήνοντας πίσω μας τη Στούπα, το πρώτο χωριό που συναντάμε είναι το Νεοχώρι κατέστη συνέχεια ο Πύργος. Το χωριό από το Δημόσιο δρόμο έχει δύο εισόδους. Φυσικό παρατηρητήριο η θέση του. Από τη Δυτική πλατεία «Παλιόπυργα» απολαμβάνει κανείς την Ανατολική ακτή του Μεσσηνιακού κόλπου και τα παραθαλάσσια χωριά τοποθεσίες, Άγιο Δημήτριο, Άγιο Νικόλαο, Στούπα, Καλόγρια Λεύκτρο. Από τις άλλες πλευρές το χωριό έχει θέα προς το Κοτρώνι, Πηγή (παλ. Λοζνά), άνω και κάτω Ρίγκλια, Ελαιοχώριο, Πλάτσα.
Η ιστορία του Πύργου, από τα στοιχεία που υπάρχουν, αρχίζει το 1565 μ.Χ. περίπου. Την εποχή αυτή φθάνει στην περιοχή Σκαφίδι η πρώτη οικογένεια με το όνομα Μανολίτση ή Μάνος. Η οικογένεια αυτή προερχόταν από την Κων/πολη, όπου ακόμα υπάρχει το όνομα Μάνος, κατ' άλλους από τα παράλια της Β. Ηπείρου. Το σίγουρο είναι ότι στο μέρος μας ήρθε από τα χωριά Νομιτσή και Κουτήφαρη. Στην αρχή εγκαταστάθηκαν στο Μαύρο Σπήλαιο. Το σπήλαιο είναι μεγάλο και σημάδια που υπάρχουν ακόμα μαρτυρούν ότι έζησαν εκεί άνθρωποι (διαρρύθμιση χώρου). Η επιλογή του σπηλαίου δεν ήταν τυχαία, γιατί κοντά σ' αυτό υπάρχει άλλο μικρότερο με μια μικροπηγή (σκαφίδι), από εκεί και η ονομασία της περιοχής. Από τις πρώτες εργασίες της οικογένειας ήταν η κατασκευή της εκκλησούλας του 'Αη Δημήτρη, που διατηρείται μέχρι σήμερα αφού αναστηλώθηκε.
Η περιοχή του χωριού ανήκε στη Μηλιά (το αρχαιότερο χωριό της περιοχής). Έτσι άρχισαν διάφορες προστριβές, γιατί κάτοικοι που έρχονταν από τη Μηλιά στα χωράφια που ήταν στη σημερινή τοποθεσία του χωριού, κατοίκους του Σκαφιδιού, πετώντας πέτρες απειλώντας, φωνάζοντας. Έτσι οι Σκαφιδιώτες (οι από κάτω όπως τους έλεγαν) αναγκάστηκαν να ανέβουν επάνω (στο λόφο). Δεν είναι εξακριβωμένο αν αυτή η μετακίνηση έγινε με τη βία ή με χρηματική ή άλλου είδους ανταλλαγή. Το σίγουρο είναι ότι έκτισαν τον πρώτο Πύργο στη θέση όπου η σημερινή πλατεία «Παλιόπυργας».
Ο πρώτος αυτός Πύργος έδωσε το όνομα στο χωριό. Η οικογένεια Μανολίτση ή Μάνος που εγκαταστάθηκε στον Πύργο, είχε πέντε παιδιά. Ήταν και τα πέντε αγόρια. Τον πρώτο γιο τον έλεγαν Γιάννη, αλλά επειδή είχε μεγάλο κεφάλι τον φώναζαν κεφάλα. Από αυτόν προήλθε η οικογένεια Κεφαλέα (επικράτησε το παρατσούκλι). Το δεύτερο γιο τον έλεγαν Πέτρο. Από αυτόν η οικογένεια Πετρέα. Τον τρίτο έλεγαν Στρατή, απ’ όπου η οικογένεια Στρατέα. Ο τέταρτος γιος άκουγε στο όνομα Ηλίας, αλλά επειδή ήταν ψηλός, μακρύς τον φώναζαν Μακρυλιά, απ' αυτόν η οικογένεια Μακρυαλέα. Τον τελευταίο γιο τον έλεγαν Σπύρο, αλλά επειδή ήταν βαρήκοος, τον φώναζαν Κουφό - Κουφάκο, απ' αυτόν η οικογένεια Κουφακέα. Ο Πύργος με πολιούχο τον 'Αη Γιώργη, Βυζαντινή εκκλησία, με όμορφες τοιχογραφίες (όσες βέβαια έχουν απομείνει από την αλόγιστη χρήση ασβέστη), έχει και άλλα εκκλησάκια ανάμεσα στα σπίτια, που μερικά μάλιστα δύσκολα διακρίνονται, γιατί είναι μικρά και σχεδόν όμοια με τα σπίτια, εξωτερικά. Τα εκκλησάκια είναι ο 'Αη Στράτηγας, ο 'Αη Σπυρίδωνας, η Κοίμηση της Θεοτόκου (Παναγίτσα), τα Εισόδια της Θεοτόκου (με καμπαναριό Γοτθικού ρυθμού), ο Προφήτης Ηλίας, στην καρδιά του χωριού και όχι σε κάποιο λόφο ή βουνό όπως το θέλει η παράδοση.
ΡΙΓΚΛΙΑ
Αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λεύκτρου, με τους οικισμούς Ελαιοχώρι, Άνω και Κάτω Ρίγκλια και βρίσκεται μετά τη Στούπα και αριστερά του δρόμου προς Αρεόπολη. Η περιοχή κατοικήθηκε περί το 1800 από τις οικογένειες των Γεννηματέων, Χρηστέων και Κυβελέων και το χωριό πήρε τη σημερινή του μορφή, μετά τη δημιουργία του Ι.Ν. της Παναγίας, από Ιερομόναχο που ήλθε από το Άγιο Όρος. Οι τρεις οικισμοί είναι κτισμένοι σε μια στενή λωρίδα γης ανάμεσα σε δύο χειμάρρους που ξεκινούν από τα βουνά της Μηλέας και καταλήγουν στην όμορφη αμμουδιά Πανταζί. Στα Ρίγκλια συναντάμε το ναό του Αγίου Γεωργίου με αξιόλογο καμπαναριό, την Αγία Παρασκευή σε σπήλαιο με μικρό καμπαναριό, τους Αγίους Αποστόλους και το Σωτήρα, ενώ διατηρούνται ορισμένα προεπαναστατικά κτίσματα και δροσερές κρήνες. Τα Ρίγκια αποτελούνται από 3 οικισμούς, τα Άνω Ρίγκλια, με 122 κατοίκους, Κάτω Ρίγκλια 39 κατοίκους και το Ελαιοχώριο (Ίζινα) με 28 κατοίκους. Πηγή : www.lefktro.gov.gr   
ΣΑΪΔΟΝΑ
Η Σαϊδόνα είναι χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης που απέχει 54 χλμ από την Καλαμάτα, 13 χλμ. από τη Στούπα, και είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στους πρόποδες του Ταϋγέτου, σε υψόμετρο 600 μ περίπου στη ΝΔ πλευρά του όρους Σωτηρίτσα. Διοικητικά υπαγόταν στο Δήμο Λεύκτρου μέχρι και το 2010. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μανης ή έξω Μάνης ή Μεσσηνιακής Μάνης. Οι πρώτοι κάτοικοι υπολογίζεται ότι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή με την κατάληψη της Ελλάδας από τους Τούρκους. Αυτό αποδεικνύεται από ερείπια σπιτιών και κυρίως από την ύπαρξη δύο μοναστηριών. Το πρώτο χτίστηκε από το μοναχό Σαμουήλ που κατά την παράδοση είχε φύγει από την Κωνσταντινούπολη, γιορτάζει στις 15 Αυγούστου και είναι γνωστό ως Σαμουήλι. Το δεύτερο χτίστηκε την ίδια περίπου χρονική περίοδο, όπως φαίνεται από εικόνες και κειμήλια που σώζονται, γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου και λέγεται Βαϊδενίτσα. Το 1829 στην εκλογή αντιπροσώπου για τη Δ΄ Εθοσυνέλευση που έγινε στην Ανδρούβιστα υπήρχε εκπρόσωπος της Σαϊδόνας. Το χωριό πήρε το όνομά του, κατά την επικρατέστερη άποψη, από την ομορφιά του τοπίου και από την ύπαρξη πολλών αηδονιών (Αϊδόνα- Σαν αϊδόνα-Σαϊδόνα). Οι Σαϊδονίτες, όπως αναφέρει η παράδοση αλλά και όπως φαίνεται από γραπτά κείμενα, ήταν προοδευτικοί άνθρωποι που αγωνίζονταν για το γενικό συμφέρον και συμμετείχαν σε όλους τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους (Βαλκανικοί πόλεμοι, Μικρασιατική εκστρατεία, Εμφύλιος, Δικτατορία). Αποκορύφωμα της συμμετοχής της Σαϊδόνας στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες αποτελεί το έπος του 1940. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της αντίστασης, ένα από τα πρώτα χτυπήματα που δέχτηκαν οι εισβολείς του Μουσολίνι προέρχεται από το μικρό αυτό ορεινό χωριό (1942). Τα χρόνια που ακολούθησαν, οι Σαϊδονίτες συνέχισαν τον αγώνα από τις γραμμές του ΕΑΜ μέχρι και τη λήξη της κατοχής. Συγκυρίες όμως αρνητικές τους υποχρέωσαν να επιστρέψουν στα βουνά κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Μετά τον εμφύλιο, οι Σαϊδονίτες επέστρεψαν στο χωριό τους και όταν η πολιτεία το 1984 αναγνώρισε την αντιστασιακή τους δράση ανήγειραν στη είσοδο του χωριού μνημείο για τα θύματα τους. Αργότερα στα ονόματα αυτά προστέθηκαν και τα ονόματα θυμάτων της ευρύτερης περιοχής και κάθε χρόνο, την Κυριακή πριν το Δεκαπενταύγουστο, τελείται στο χώρο αυτό μνημόσυνο.
ΣΒΙΝΑ = ΠΛΑΤΑΝΟΣ
Η Σβίνα είναι ένας οικισμός του χωριού Θαλάμαι της Μάνης. Στο σημείο αυτό βρέθηκαν αρχαία όπως ψευδόστομοι αμφορείς Μυκηναϊκής εποχής, λίθινες αξίνες και εργαλεία κλπ που μαρτυρούν ότι εκεί υπήρχε αρχαίος πολιτισμός. 
ΣΕΚΟΥΡΙΑΝΙΚΑ
Τα Σεκιουριάνικα, είναι ένας από τους 4 οικισμούς που με την συνένωσή τους δημιούργησαν την πρώην κοινότητα Μηλέας που σήμερα είναι Δδ και υπάγεται στο Δήμο Δυτικής Μάνης.    
ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΟ = ΒΑΡΟΥΣΙΑ ή Πηγή
Είναι χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης ανήκει στον τ. Δήμο Αβίας, και βρίσκεται πλησίον της έδρας του τ. Δήμου τον Κάμπο. Σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Δυτικής Μάνης. Μεσογειακό χωριό πνιγμένο στα ελαιοπερίβολα, μετά το Κάμπο, που μαζί με τους οικισμούς Λαγκάδια και Μάλτα αποτελούσαν κοινότητα, ενώ τώρα αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αβίας. Είναι κτισμένο στη πλαγιά του λόφου όπου βρίσκεται το κάστρο της Ζαρνάτας. Η λέξη Βαρούσι απαντάται σε όλες τις Βαλκανικές γλώσσες. Ο Γουσταύος Μάγερ (Γερμανός γλωσσολόγος) υποστηρίζει πώς η λέξη είναι Σλαβική. Από άλλους θεωρείται Ουγγρική. Στη Τούρκικη γλώσσα συναντάμε το VAROSH (Βαρούζ) απ’ όπου μάλλον προήλθε η ελληνική λέξη Βαρούσι και σημαίνει τον συνοικισμό έξω από ένα κάστρο και εμφανίζεται συνήθως σε μέρη που υπάρχουν παλιά κάστρα και που άλλοτε οι κάτοικοι διακρίνονταν σε "Καστρινούς" και "Βαρουσιώτες". Έτσι είναι και το κάστρο της Ζαρνάτας με το Βαρούσι του. Οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν τη λέξη Βαρούσι όταν επρόκειτο για συνοικία που κατοικούσαν Χριστιανοί. Χαρακτηριστική είναι η έκφραση, "όπου Κάστρο και Βαρούσι". Κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας στα λεγόμενα Βαρούσια κατοικούσαν οικογένειες που διεκρίνοντο για το πλούτο και την καταγωγή τους. Τόπους με το όνομα αυτό, βρίσκουμε στη Κρήτη, στη Κόνιτσα, στην Άρτα, Σέρρες και Κύπρο. Κατά την απογραφή της Πελοποννήσου του Grimani το 1618 τα Βαρούσια και η Μάλτα είχαν 36 οικογένειες με 160 κατοίκους. Το Σταυροπήγιο ήταν έδρα Επισκοπής και καπεταναίοι της περιοχής ήταν οι μετέπειτα Μπέηδες της Μάνης Τζανέτμπεης Κουτήφαρης (1ος Μπέης 1776-1779) και ο Παναγιώτμπεης Κουμουντουράκης (1798-1803). 
 Καλόγρια Στούπας
ΣΤΟΥΠΑ
….Η νεράϊδα της Μεσσηνιακής Μάνης. Η Στούπα είναι ένα νεόδμητο χωριουδάκι, που εξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε ένα φημισμένο διεθνώς παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο. Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, η περιοχή της Στούπας σφύζει από κόσμο και ζωντάνια.
Η προτίμηση από Ευρωπαίους της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης για τις διακοπές τους έχουν καταστήσει τη Στούπα ένα από τους καλύτερους, αν όχι τον καλύτερο, τουριστικό προορισμό.
Οι δυο γραφικές, ρηχές, αμμώδεις  και οργανωμένες παραλίες με τα διαυγέστατα νερά, έλκουν επισκέπτες απ όλα τα μέρη του κόσμου.  Η ποικιλία του τοπίου μοναδική. Κοσμήματα ,αληθινά δώρα της φύσης , τα ποταμάκια, οι γλυφάδες , οι  απίθανες σπηλιές, τα λιμανάκια. τα νησάκια και ο λόφος του Κάστρου.  Οι εξορμήσεις στην ευρύτερη περιοχή προσφέρουν δυνατές συγκινήσεις .  Εστιατόρια, ταβέρνες και καφέ μπαρ στην παραλία καλύπτουν γαστρονομικά όλα τα γούστα.
Ιδιαιτέρως  το πανέμορφο ακρογιάλι της Καλογριάς έχει γίνει γνωστό στα πέρατα του κόσμου διότι το 1917 έζησαν εκεί ο Καζαντζάκης  και ο Ζορμπάς. Εκεί γνωρίστηκαν καλά, έδεσε η φιλία τους και ο διάσημος συγγραφέας εμπνεύστηκε το  μοναδικό  αριστούργημα  Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.
Οι πρώτοι κάτοικοι της Στούπας προέρχονταν από το Λεύκτρο, ένα μικρό χωριό, που βρίσκεται λίγο πιο ορεινά, σε πολύ κοντινή απόσταση. Στη Στούπα έζησαν ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Αλέξης Ζορμπάς. Δούλευαν στα εγκαταλελειμμένα σήμερα ορυχεία της Πραστοβάς στο Νέο Προάστιο, όπου και γνωρίστηκαν. Εδώ εμπνεύστηκε και έγραψε ο μεγάλος συγγραφέας το μοναδικό αριστούργημα «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».
ΣΩΜΑΤΙΑΝΑ
Μικρός οικισμός της πρώην κοινότητας Θαλαμών, που στη συνέχεια εντάχθηκε στο Δήμο Λεύκτρο και σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης. Μαζί με τον Πλάτανο δημιούργησαν την πρώην κοινότητα Θαλαμών
ΣΩΤΗΡΙΑΝΙΚΑ
Κατά την παράδοση, το χωριό πήρε την ονομασία του από τον Σωτήρη Μενούση, τον πρώτο οικιστή του, ο οποίος καταγόταν από τα Ανώγεια της Σπάρτης. 
Η περιοχή Μαυρινίτσα, σύμφωνα με το θρύλο, ονομάστηκε έτσι από την βασιλοπούλα Μαυρινίτσα , η οποία δημιούργησε εκεί έναν ολόκληρο οικισμό και παράλληλα έχτισε τον ναό της Αγίας Κυριάκης περί τα τέλη του 13ου αιώνα. Στα Σωτηριάνικα παρατηρήθηκε Μυκηναϊκή κατοίκηση. Το 1938 βρέθηκαν τυχαία χρυσά κτερίσματα σε λάρνακα, σκαλισμένη σε βράχο, δηλαδή: δίωτο κύπελλο (δακρυχόος) ολόχρυσο βάρους 338 γρ., που έφερε στο πλάϊ ανάγλυφες παραστάσεις δέντρων, άλλο δίωτο, ολόχρυσο κύπελλο με έκτυπες παραστάσεις, χρυσός αμφορέας, χρυσός δίσκος, ένα ολόχρυσο ημικυκλικό διάδημα κ.α.
ΤΟΥΜΠΙΑ
Μικρός οικισμός του Κάμπου την έδρα του πρώην Δήμου Αβίας, του σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης. Ο οικισμός έχει 4 κατοίκους.
ΤΡΑΧΗΛΑ
Το όνομά της το πήρε από το σχήμα του κάβου που βρίσκεται δίπλα της και έχει σχήμα τραχήλου. Πρωτοαναφέρεται σε ένα έγγραφο του 1700 ,ότι απ αυτή επιβιβάστηκε ένα μέρος από τους Μανιάτες που πήγαν στην Κορσική ,ύστερα από σύγκρουση στο Οίτυλο με τον Λυμπεράκη Γερακάρη. Σήμερα κατοικείτε κυρίως από συνταξιούχους και το Καλοκαίρι προσθέτονται και οι μετανάστες που επιστρέφουν στην γενέτειρά τους.
Σημείο αναφοράς για τον τόπο αυτό είναι το τριώροφο σπήλαιο Καταφύγγι με μεγαλόπρεπο στολισμό και τεράστιες κολώνες από σταλαγμικό υλικό. Υπάρχουν ευρήματα που μαρτυρούν ότι το σπήλαιο κατοικείτο. Η εξερεύνησή του έγινε από τον Γιάννη και την Αννα Πετρόχειλου.
Ιδιαίτερη κίνηση έχει το χωριό το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα που γίνεται με φαντασμαγορικό τρόπο το κάψιμο του Ιούδα στο τοπικό πανηγύρι του Αη Γιαννιού το Σεπτέμβριο.
ΤΣΕΡΙΑ
Βρίσκονται στο μεγαλύτερο υψόμετρο (600- 750 μ.) από τα κατοικήσιμα χωριά της Μάνης και αποτελούνται από 6 οικισμούς ,τα Τσέρια, τα Γιατρέϊκα, τον Ζαχαριά, το Καταφύγγιο, το Πεδινό και το Λεπτίνι. Στο σύνολό τους κατοικού 190 άτομα μόνομα. Επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία είναι ότι προέρχεται από τα τσεράτσια ,δηλαδή τα ξυλοκέρατα, που αφθονούν εκεί. Ηταν κέντρο φημισμένων πετρομαστόρων γι αυτό και τα σπίτια εδώ είναι αληθινά μνημεία. Εντυπωσιακή είναι η κυκλική διάταξη των οικισμών για να ελέγχεται η πρόσβαση στην περιοχή και για να είναι εύκολη η διαφυγή σε περίπτωση επίθεσης. Μεγάλη ήταν η συμβολή των Τσεριωτών στον αγώνα για την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Μελανό σημείο του χωριού αυτού, ήταν η δολοφονία του κορυφαίου κλεφταρματωλού Ζαχαρία Μπαρμπιτσιώτη στον Πύργο του κουμπάρου του Κουγέα. Σήμερα διασώζεται ο Πύργος και έξω βρίσκεται η προτομή του ήρωα. Η λέξη Τσέρια είναι Σλάβικη και σημαίνει «συνοικισμοί»
ΤΣΕΡΙΑ ΑΝΩ
υψόμετρο 700-750 μέτρα 
Είναι ο μεγαλύτερος συνοικισμός με 52 μόνιμους κατοίκους σήμερα. Στο σπίτι του Ευστρατίου Ευαγ. Τζαννετέα αναγράφεται η χρονολογία κτισίματος του 1826.
ΦΑΓΡΙΑΝΙΚΑ
Είναι ένας μικρός οικισμός της πρώην κοινότητας Μηλέας του σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης.
ΧΑΡΑΥΓΗ = ΤΡΙΚΟΤΣΟΒΑ
Οικισμός της πρώην κοινότητας Σωτηριάνικων, του πρώην Δήμου Αβίας που σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.  Χαρακτηριστικό του οικισμού ο Πύργος Καπετανάκη.
ΧΩΡΑ
Ο οικισμός αυτός μαζί με το Νίκοβο και την Πρίπιτσα απετέλεσαν την πρώην κοινότητα Εξωχωρίου Καρδαμύλης του πρώην Δήμου Λεύκτρου του σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης. Μάλιστα η Χώρα αποτελούσε το κέντρο της Ανδρούβιτσας όπως λεγόταν το Εξωχώρι.

***  ΜΕΛΙΓΑΛΑ  Οιχαλίας  :   Ο Μελιγαλάς και ο «μύθος» του

«Τιμή στους χίτες και ταγματασφαλίτες» φώναζαν οι χρυσαυγίτες στην εκδήλωση στον Μελιγαλά που έγινε την περασμένη βδομάδα, Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου, για να τιμηθούν τα θύματα της Πηγάδας. Κρίμα που έλειπαν οι αριστεριστές για να φωνάξουν κι αυτοί με τη σειρά τους «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ» και να αναβιώσει το κλίμα της Μεταπολίτευσης. 

Ο Μελιγαλάς και ο «μύθος» του | tovima.gr~


Ο Μελιγαλάς και ο «μύθος» του | tovima.gr
«Τιμή στους χίτες και ταγματασφαλίτες» φώναζαν οι χρυσαυγίτες στην εκδήλωση στον Μελιγαλά που έγινε την περασμένη βδομάδα, Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου, για να τιμηθούν τα θύματα της Πηγάδας. Κρίμα που έλειπαν οι αριστεριστές για να φωνάξουν κι αυτοί με τη σειρά τους «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ» και να αναβιώσει το κλίμα της Μεταπολίτευσης. Η υπόθεση Μελιγαλά είναι βαθιά συνυφασμένη με τα πιο βαθιά τραύματα του Εμφυλίου και ταυτόχρονα ιδεολογικοποιημένη για πολιτική χρήση στο έπακρον. Ο ιστορικός Ιάσων Χανδρινός αναφερόμενος στην εποχή των συνθημάτων αφηγείται τα εξής ευτράπελα; «Αρχές της δεκαετίας του ’80. Το βάρος του «καυτού» εμφυλιακού παρελθόντος αισθητό και στα φοιτητικά αμφιθέατρα, όπου αντιπαρατίθενται από τη μια η ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β’ Πανελλαδική ή/και η εξέλιξή τους, οι Αριστερές Συσπειρώσεις και λοιπές εξωκοινοβουλευτικές ομάδες, και από την άλλη η τότε ταχέως αναπτυσσόμενη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ/ΟΝΝΕΔ, με Ρέιντζερς, Κένταυρους και λοιπές «ομάδες κρούσης». Οταν οι πρώτοι έβριζαν τους δεύτερους «ΔΑΠίτες – Χίτες – Ταγματασφαλίτες», οι δεύτεροι, παραδόξως για την κοινή λογική, υιοθετούσαν το σύνθημα αυτό, για να τονίσουν αυτάρεσκα την ταυτότητα της «μαχητικής εθνικοφροσύνης», που οι πρώτοι τους απέδιδαν ως βρισιά και ως μομφή. Δηλαδή τα ΟΝΝΕΔόπουλα φώναζαν «Ζήτωσαν οι Χίτες, οι ταγματασφαλίτες, ζήτω η ΟΝΝΕΔ και οι ΔΑΠίτες», και τα τοιαύτα και έπαιρναν την απάντηση «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς», σε μια ενδιαφέρουσα «γηπεδική» συνομιλία πάνω στην πρόσφατη (1982) απόφαση του ΠαΣοΚ να αναγνωρίσει επίσημα την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση».
Ο Μελιγαλάς προτού γίνει ιδεολογικός μύθος ένθεν κακείθεν ήταν ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη λίγο μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Πελοπόννησο. Οι Γερμανοί έχοντας οργανώσει και ενισχύσει παντοιοτρόπως τα φιλικά τους Τάγματα Ασφαλείας, που έκαναν τις βρώμικες δουλειές εναντίον των ΕΑΜμιτών, φεύγοντας άφησαν στις διοικήσεις τους την ευθύνη των περιοχών με τον φόβο των κομμουνιστών. Από την άλλη μεριά το ΕΑΜ θέλησε να ξεκαθαρίσει την περιοχή πριν από την έλευση της εξόριστης κυβέρνησης. Ο Μελιγαλάς δεν διαλέχτηκε τυχαία για να γίνει θέατρο των εμφυλιοπολεμικών μαχών.
Με 3.000 περίπου κατοίκους ήταν έδρα των ιταλών καραμπινιέρων (1941-1943), αλλά και ενός τμήματος του γερμανικού στρατού (1943-1944). Εκεί είχε την έδρα του ένα από τα πιο ισχυρά τμήματα των Ταγμάτων Ασφαλείας με 1.000 άνδρες στους οποίους είχαν προστεθεί κι άλλοι που ήρθαν, ένοπλοι αλλά και άμαχοι, κυνηγημένοι από την Καλαμάτα και τα γύρω χωριά. Υπολογίζεται ότι την εποχή της μάχης το χωριό είχε 7.000 άτομα. Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού (Η απελευθέρωσις της Ελλάδος και τα μετά ταύτην γεγονότα, έκδοση του Στρατού το 1973, που δεν κυκλοφορεί πια) όσο και με τον ιστορικό-δημοσιογράφο της περιοχής Πελοποννήσου Παντελή Μούτουλα (Πελοπόννησος 1940-1945, Βιβλιόραμα) επρόκειτο για μια κανονική μάχη δύο σχετικά ισοδύναμων στρατιωτικών τμημάτων, με παγίδες, επιμέρους επιθέσεις, περικυκλώσεις, νάρκες, διεισδύσεις κτλ. Επειτα από μάχες τριών ημερών (14, 15, 16 Σεπτεμβρίου) οι ΕΑΜμίτες καταλαμβάνουν την πόλη του Μελιγαλά και ακολουθούν οι εκκαθαρίσεις στην αγορά Μπεζεστένι και κατόπιν στην περίφημη «Πηγάδα», η οποία «αποτέλει είδος φρέατος που είχεν ανορυχθεί δια την ύδρευσιν της κωμοπόλεως». Ο αριθμός των θυμάτων ποικίλλει ανάλογα με το ποιος τους μετράει. Το Ιστορικό Τμήμα του Στρατού τους ανεβάζει σε 2.000 άτομα. Ο «Σύλλογος Θυμάτων» τους θέλει λίγο λιγότερους, γύρω στους 1.144 (όλοι ενήλικοι άνδρες και 18 γυναίκες). Το ιατροδικαστικό συνεργείο του Καψάσκη, το 1945, ανακοίνωσε ότι ξέθαψε 708 πτώματα. Στο μνημείο είναι γραμμένα 787 ονόματα από 61 πόλεις και χωριά. Η ΕΑΜική πλευρά μιλάει για πολύ μικρότερους αριθμούς, ο ΕΛΑΣ αναφέρει ότι σκοτώθηκαν 60 αντάρτες και 800 «ράλληδες», ενώ άλλοι υπολογίζουν ότι υπήρξαν 120 σκοτωμένοι στη μάχη και 280-350 εκτελεσμένοι στην Πηγάδα (Σπύρος Ξιάρχος, Η αλήθεια για τον Μελιγαλά, Καλαμάτα, 1982).
Είναι φανερό ότι η σφαγή των αιχμαλώτων είχε ξεφύγει από το πλαίσιο μιας τακτικής, κανονικής μάχης. Τα συσσωρευμένα μίση, οι χρόνιες εμφύλιες διαμάχες και κυρίως ο αγώνας για τη μελλοντική εξουσία φούντωναν τα μίση και όπλιζαν τα χέρια. Οπως παραδέχεται και ο «Ριζοσπάστης», το αγριεμένο πλήθος ήταν εκτός εαυτού και με μαχαίρια και τσεκούρια προσπαθούσε να εκδικηθεί τους συνεργάτες των καταχτητών αλλά, ίσως, και να λύσει προσωπικές διαφορές. (Η αλήθεια για τον Μελιγαλά, «Ριζοσπάστης», 11.9.2005).
Μετά το 1982 η επίσημη κυβέρνηση σταματά να παίρνει μέρος στις ετήσιες εκδηλώσεις για τον Μελιγαλά στο πλαίσιο της εθνικής συμφιλίωσης που διακήρυξε το ΠαΣοΚ. Η διαμάχη γύρω από τον Μελιγαλά ατονεί. Η χώρα εισέρχεται στην Ευρώπη και πλέον υπάρχουν άλλες κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές προτεραιότητες. Τα επόμενα χρόνια το μνημόσυνο για τα θύματα του Μελιγαλά διεξάγεται από τον «Σύλλογο θυμάτων», έχει χαρακτήρα οικογενειακό και τοπικό.
Σήμερα αυτοί που θυμούνται τον Μελιγαλά είναι νοσταλγοί του παρελθόντος, άνθρωποι που κρίνουν το σήμερα με ό,τι συνέβη πριν από μισό αιώνα. Τα φρικτά γεγονότα του Μελιγαλά είναι άγνωστα στη νέα γενιά και δεν θα μπορούσε κάποιος να τα εκτιμήσει σφαιρικά αν δεν τα τοποθετήσει στο πλαίσιο ενός σκληρού εμφυλίου πολέμου που έδωσε θύματα και από τις δύο πλευρές. Η Ιστορία δεν ζητεί πια δικαίωση της μιας ή της άλλης πλευράς, αλλά κατανόηση. Τι έγινε και γιατί. 
Επιστροφή στο παρελθόν
Από τους ταγματασφαλίτες στους χρυσαυγίτες

Στο εφετινό μνημόσυνο στον Μελιγαλά, παρουσία επτά βουλευτών της Χρυσής Αυγής, τα συνθήματα που ακούστηκαν πήγαιναν 30 χρόνια πίσω: «Τιμή στους χίτες και ταγματασφαλίτες», «Αλήτες – φονιάδες -κομμουνιστές», «Τσεκούρι και φωτιά στα κόκκινα σκυλιά». Ο βουλευτής μάλιστα της Χρυσής Αυγής Η. Παναγιώταρος στην ομιλία του έκανε λόγο για «καινούργιους συμμορίτες, δεξιούς και αριστερούς» και είπε ότι τις επετείους όπως αυτή στον Μελιγαλά η Χρυσή Αυγή θα τις κάνει εθνικές εορτές, εάν ποτέ πάρουν την εξουσία.
Τα παιδιά της Χρυσής Αυγής έχοντας κρύψει το ναζιστικό και φασιστικό τους πιστεύω κάτω από τα μαξιλάρια τους, έχοντας ξεχάσει το πιστεύω στο δωδεκάθεο και τον αστρικό κύκλο, αφού προσηλυτίστηκαν με βιασύνη στην Ορθοδοξία, έπρεπε να εφεύρουν έναν ιδεολογικό στιβαρό πυρήνα. Ετσι αναζήτησαν ρίζες στη χούντα και τα ιδεολογικά της τερτίπια, κορυφαίο εκ των οποίων υπήρξε η Πηγάδα του Μελιγαλά.
Η δικτατορία των συνταγματαρχών είχε αναδείξει την ιστορία του Μελιγαλά ως εμβληματικό σημείο αντιπαράθεσης με τον πάντα ελλοχεύοντα γι’ αυτήν «κομμουνιστικό κίνδυνο». Από το 1953 ετελούντο στην περιοχή του Μελιγαλά ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης και μισαλλοδοξίας. Η χούντα θα αναβαθμίσει τον εορτασμό. Ο χουντικός υπουργός Αθλητισμού (!) Ασλανίδης θα διαμορφώσει τον χώρο των εκτελέσεων (μάντρες, πάρκινγκ κ.ά.) και θα γιορτάζει πλέον με επισημότητα την επέτειο. Τις εκδηλώσεις θα τιμήσουν διά της παρουσίας τους το 1967 ο Παττακός, το 1968 ο «αντιβασιλέας» Ζωιτάκης, ενώ κατεβαίνουν οργανωμένα στην κάθε επέτειο μαθητές, στρατιώτες και «προσκυνητές» – όπως θα γράψει τοπική εφημερίδα – από άλλους ελλαδικούς τόπους.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
*** 



~* **    ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ  2019  : 

 1,.- Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Καλαµάτας .- Τρίτη 01 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης .- ~ ΚΑΛΟ με Ευλογία Κυρίου μήνα ΟΚΤΩΒΡΙΟ   για όλους μας !   : https://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2019/10/blog-post.html  .- 
2.- Η Εφημερίδα μας Τα Νέα των Αρφαρών Μεσσηνίας . Τετάρτη 02 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2019/10/blog-post.html  .- 
3.- H  Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας   .-  Πέμπτη  03 Οκτωβρίου  2019  Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/2019/10/h.html  .-
4.- Η Εφημερίδα μας  Τα  Νέα  των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας  .- Παρασκευή  04 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://arfara-messinia-stamos.blogspot.com/2019/10/blog-post.html   .- 
5.- Η  Εφημερίδα μας Τα  Νέα  των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας .-Σάββατο 05 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  :  https://dimmetoparfara.blogspot.com/2019/10/blog-post.html     .-
6.- Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας .- Κυριακή 06 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://arfara-kalamata-greece.blogspot.com/2019/10/blog-post.html  .-
7.- Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας   .-  Δευτέρα 07 Οκτωβρίου  2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.com/2019/10/blog-post.html  .-    
8. - Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας .-  Τρίτη 08 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  :  https://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2019/10/blog-post.html  .-
9.-  Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας  .-  Τετάρτη 09 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://snsarfara.blogspot.com/2019/10/blog-post.html .- 10.- Η Εφημερίδα  μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας .-  Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://stamos-dynami.blogspot.com/2019/10/blog-post.html  .-
11.- Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας  .- Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2019/10/blog-post_11.html   .- 
12.- Η Εφημερίδα μας  Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας  .-Σάββατο  12 Οκτωβρίου  2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2019/10/blog-post_12.html  .-
13.- Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας .- Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/2019/10/blog-post.html    .-                    
14.- Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Καλαμάτας Μεσσηνίας  Δευτέρα  14  Οκτωβρίου  2019  Στο αγιάζι της ενημέρωσης  :  https://arfara-messinia-stamos.blogspot.com/2019/10/14-2019.html    .-
15.-  Η Εφημερίδα μας  Τα Νέα των Αρφαρών  Καλαμάτας Μεσσηνίας  .- Τρίτη  15  Οκτωβρίου  2019  Στό  αγιάζι  της  ενημέρωσης  : https://dimmetoparfara.blogspot.com/2019/10/blog-post_15.html   .-
16 .- Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Μεσσηνίας  . Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  
https://snsstamoskal.blogspot.com/2019/10/blog-post.html
17.- Η Εφημερίδα μας  Τα  Νέα  των Αρφαρών  Ν. Μεσσηνίας  .-  Πέμπτη  17 Οκτωβρίου  2019  Στο αγιάζι της ενημέρωσης :  https://arfara-kalamata-greece.blogspot.com/2019/10/blog-post_17.html  .-

18.-.- Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2019    ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ  ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ   Νο 1  / 2019  ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ  2019  .... : https://snsarfara.blogspot.com/2019/10/1-2019-2019.html  .-

19.-20 .-.- Παρασκευή, 18 Οκτωβρίου 2019  ,    ΧΩΡΙΑ  Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ  Νο2 / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ  2019   :  https://snsarfara.blogspot.com/2019/10/blog-post_18.html   .- 
21 .-.- Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας  .-Σάββατο 19  Οκτωβρίου  2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2019/10/blog-post_19.html   .-  
22.-  η Εφημερίδα μας  Τα Νέα των Αρφαρών Μεσσηνίας  Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2019/10/20-2019.html  .-                              23.-Η Εφημερίδα μας Τα  Νέα των Αρφαρών Ν. Μεσσηνίας .- Δευτέρα 21  Οκτωβρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://stamos-dynami.blogspot.com/2019/10/blog-post_21.html .-                                       24.-  .    
 

~

Δεν υπάρχουν σχόλια: