Η
δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται , διότι κατεχράσθει το δικαίωμα της Ελευθερίας
και της Ισότητας .- Διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως
δικαίωμα την παρανομία ως Ελευθερία .- Την αναίδεια του λόγου ως Ισότητα ,. Την
αναρχία ως ευδαιμονία και την Αθεϊα ως απελευθέρωση από τον Ορθόδοξο τρόπο Ζωής
.-
*** ΤΙΜΑ
ΙΑΤΡΟΝ ΠΡΟΣ ΧΡΕΙΑΙΣ ΑΥΤΟΥ ,
ΚΑΙ ΓΑΡ ΑΥΤΟΝ ΕΚΤΙΣΕ ΚΥΡΙΟΣ .
ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΙΑΤΡΟΥ ΑΝΥΨΩΣΕΙ ΚΕΦΑΛΗΝ ΑΥΤΟΥ ,
ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙ ΜΕΓΙΣΤΑΝΩΝ .-
Σοφία Σειράχ , ΚΕΦ. ΛΗ στ 1-4 .-
~ Ο διάβολος , έχει για
όλους τον τρόπο του .- ~ Ο παπάς πρέπει όλους τους ανθρώπους να τους
έχει το ίδιο .-, όλοι είναι δικοί του .-
Όλους να τους δέχεται , χωρίς να κάνει διακρίσεις .- ~ Περισσότερη προσοχή στην ομορφιά της ψυχής
και μετά στα άλλα .-
Στον αγώνα αυτό, έπρεπε να καταβάλουν όλη τους τη δραστηριότητα, χωρίς να χάνουν ούτε στιγμή.
Γι’αυτό τους Είπε, ότι ώφειλον να μη σταματούν και να μη χαιρετούν κανέναν στον δρόμο. Αυτό, είναι μάθημα για μερικούς πνευματικούς εργάτες, που χάνουν άσκοπα ώρες και μέρες φλυαρώντας αντί να διδάσκουν, και να οικοδομούν. Ο Κύριος ζήτησε από τους Αποστόλους, μήτε βαλάντιο να έχουν μαζί τους, μήτε δισάκιο, αλλά ούτε και υποδήματα να έχουν. Με σκοπό να φανεί, ότι οι στρατιώτες του Χριστού πρέπει να έχουν αυταπάρνηση και να εξοικειώνονται με όλες τις στερήσεις. Και να φανεί ότι ο Θεός με ελάχιστα μέσα κατορθώνει τα μεγαλύτερα και δυσκολότερα έργα. Οι εβδομήντα αυτοί Απόστολοι έπραταν την αποστολή τους με όλη την ακρίβεια και την πειθαρχία, όταν ο Χριστός ήταν στη γη. Άλλα και μετά από την ανάληψη Του, έκαναν με ζήλο και αυταπάρνηση όλο το καθήκον τους. Εορτολόγιο: Νικηφόρος. Θεόκτιστος. Ονούφριος. Απολυτίκιο: Θείας πίστεως, τω άμφιβλήστρω, έζωγρήσατε, εθνών αγέλας, Έβδομήκοντα Κυρίου Απόστολοι, προς ευσέβειας την θείαν έπίγνωοιν, ως δεδεγμένοι την χάριν του Πνεύματος. Μύσται ένθεοι, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
– Πάτερ, μη τυχόν είσαι ο Σεραφείμ; – Όχι. Όμως τι τον θέλεις; – Λένε πως «μαντεύει»… Εμένα μου ‘κλεψαν το άλογό μου. Πώς να θρέψω χωρίς άλογο την φαμιλιά μου; Τώρα είμαι χειρότερος κι από ζητιάνος. Στενοχωρημένος κι εγώ για το πάθημα αυτού του φτωχού, έριξα μια ματιά κατά το κελλί του πατέρα Σεραφείμ και τον είδα κοντά στο πλατύσκαλο που ετοιμαζόταν να μεταφέρη ξύλα μέσα στο αμαξοστάσιο. Είπα στον χωρικό: – Ορίστε, νάτος ο πάτερ Σεραφείμ. Δουλεύει κοντά στο κελλί του. Ο χωρικός έτρεξε και έπεσε στα πόδια του γέροντα, ο οποίος τον ανασήκωσε με καλωσύνη. – Γιατί ήρθες να με βρης, εμένα τον ανάξιο; – Μπάτουσκα, μου πήρανε το άλογό μου, χωρίς αυτό δεν μπορώ να θρέψω τη φαμιλιά μου. Και συ, λένε, πως «μαντεύεις». Ο Πάτερ Σεραφείμ πήρε στα χέρια του το κεφάλι του χωρικού και το έφερε· κοντά στο δικό του. – Μη μιλάς καθόλου, είπε, και πήγαινε στο… (ονομάτισε ένα διπλανό χωριό). Πριν μπης σ’ αυτό τό χωριό, στρίψε δεξιά. Προσπέρασε τέσσερα κτήματα από το πίσω μέρος. Τότε θα δης μια μικρή αυλόπορτα. Σπρώχτην, λύσε το άλογό σου και πάρτο χωρίς να πης τίποτα. Έμαθα, αργότερα, συμπλήρωσε ο διάκονος Αλέξανδρος, πως πράγματι, ο χωρικός ξαναβρήκε το άλογό του. Από το βιβλίο της Ειρήνης Γκοραΐνωφ, ο “Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ”, των εκδόσεων Τήνος. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) pemptousia.gr
~** «Χριστός και ψυχή μας χρειάζονται για να εξασφαλίσουμε την επιβίωση»
Σε άλλο σημείο είπε δε: «Γράφουν οι σύγχρονοι νεαροί στους τοίχους των σπιτιών μας: «Κάνε κάτι παραπάνω από το να υπάρχεις, ζήσε!», ενώ έφερε κι ένα παράδειγμα, μιλώντας για ένα παγωτό και ένα κερί, που ενώ λιώνουν και τα δύο, έχουν μια διαφορά: η διαφορά τους είναι ότι το παγωτό λιώνει για προσωπική ευχαρίστηση, ενώ το κερί λιώνει, για να φωτίσει τους άλλους. Κλείνοντας με αυτό, κάλεσε τους πιστούς να διαλέξουν εάν θέλουν να είναι σαν το παγωτό ή το κερί. Παρακολουθήστε:
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος, στον εμπνευσμένο λόγο του για την σημερινή ημέρα, ανέφερε: «Διακόσια χρόνια από την Ελληνική επανάσταση. Μας φαίνεται μακριά και απόμακρη η επέτειος, γιατί ο χρόνος καταλύει τις εντυπώσεις, αλλάζοντας το σκηνικό και τα θέματα. Όμως αυτοί που ξεκίνησαν την επανάσταση, είχαν πίσω τους τετρακόσια χρόνια δουλείας συνεχούς και τραγικής. Για μας τώρα η υπόθεση είναι εορτασμός, για κείνους η υπόθεση ήταν… θάνατος… . Τα δεδομένα ήταν όλα εναντίον τους. Ξεκίνησαν ενάντια σε κάθε λογική παρατήρηση και συνετή σκέψη. Ζητώντας και επιδιώκοντας να κοπεί αυτή η ερυθρά θάλασσα του αίματος, μέσα στο οποίο κάθε μέρα ζούσαν και βούλιαζαν. Πλήρωναν φόρο, γιατί είχαν στις πλάτες κεφάλι, έχαναν τα παιδιά τους στους εξισλαμισμούς, υπέφεραν ως δεύτερης διαλογής πολίτες, μέσα σ’ ένα κράτος που άνθιζε η διαφθορά και επικρατούσε η αναξιοκρατία. Φέτος θα γίνουν πολλές εκδηλώσεις με αφορμή αυτή την ιστορική μας φάση των τετρακοσίων χρόνων. Θα φωτιστούν φωτεινές και σκιερές πλευρές της ιστορίας μας αυτής. Θα αναδειχτούν επιτεύγματα και κατορθώματα σε κοινωνικό επίπεδο, (διοικητική διάρθρωση κοινοτήτων, με κριτήριο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του- κληροδοτήματα για σπουδές- συντηρήσεις σχολείων από μοναστήρια) και θα περιγραφούν πολεμικά κατορθώματα του μικρού Έλληνα Δαβίδ ενάντια στον πελώριο και πάνοπλο Οθωμανό Γολιάθ. Θα παρουσιαστεί το ανέλπιστο. Πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και ειλικρινείς στις αποτιμήσεις. Αληθινοί στην οδύνη παρουσίασης των λαθών μας. Άμεσοι στην κατάθεση στο φώς του τώρα, των πληγών, που δεν χρειάζονται ωραιοποίηση, αλλά διδακτική αποτίμηση προς αποφυγήν. Ο εθνικός μας ποιητής μας έχει ήδη δώσει το στίγμα πλεύσεως: το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό, ό, τι είναι αληθές. Στην πόλη μας, το Ναύπλιο την πρώτη πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους που έχει μεγάλο μερίδιο ιστορικής ευθύνης σ αυτά τα γεγονότα και συνδυάζεται με την φρικαλέα οδύνη του θανάτου του πρώτου κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια, θα μπει σήμερα το «Ευλογητός» αυτών των εορτασμών. Ας μην τους κάνουμε πανηγύρια. Ας αφουγκραστούμε αυτό που έρχεται, ως άκουσμα σε μας τους τωρινούς από το κλάμα της αδικίας που υφίσταντο, από τον ιδρώτα του κόπου του ατέλειωτου, από το αίμα των μαρτύρων, των φτωχών αγίων, από την σοφία των δασκάλων του Γένους, από την θυσία των Προπατόρων, από την αμαρτία των εξωμοτών, από τα λάθη των καιροσκόπων πολιτικών και εκκλησιαστικών, «από φωνών υδάτων πολλών», όπως λένε κατά συγκυρία και οι προσευχές αυτών των ημερών. Δύο πράγματα θα ήθελα σήμερα στην έναρξη των εορτασμών να υπομνήσω. Πρώτο το τρομερό ερώτημα. Τι ήταν άραγε αυτό που κράτησε αυτούς τους ανθρώπους στο να μην υποκύψουν στον πειρασμό να αρνηθούν αυτό που είναι (Χριστιανοί) και να αλλάξουν άρδην οι συνθήκες της ζωής τους; ‘Όταν σε καταπιέζουν, σε κλέβουν, σου παίρνουν τα παιδιά, πληρώνεις φόρο για το κεφάλι σου, γιατί να μην εξωμόσεις, ώστε να αλλάξεις αμέσως τις συνθήκες της ζωής σου; Τι σε κρατάει να μην τα αρνηθείς όλα; Γιατί προτιμάει να πεθάνει παρά να αρνηθεί το Χριστό; Ο προσδιορισμός του Γένους γινόταν με τη θρησκεία. Χριστιανός είναι κάθε Ρωμιός- Έλληνας. Μουσουλμάνος, είναι κάθε Τούρκος. Αλλαγή θρησκείας σήμαινε αλλαγή παράταξης- πλευράς- Γένους ! Και πριν τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και μετά, όλοι αυτοί οι παππούδες μας είχαν φώς οδηγητικό το Χριστό. Αυτόν πίστευαν και αγαπούσαν μέχρι θανάτου. « Χριστός και ψυχή» ήταν η ασφαλιστική δικλείδα της ζωής τους. Και όταν την έχαναν, χάνονταν και για το γένος μας. Μπορούμε εμείς σήμερα να γιορτάζουμε και να μιλάμε για μας, γιατί αυτοί δεν εξώμοσαν. Αν το είχαν κάνει θα ήμασταν κάποιοι … Ασσύριοι και Βαβυλώνιοι στις σελίδες της ιστορίας της ανθρώπινης. Θα μιλούσαν άλλοι για μας. Εμείς θα ήμασταν για τους ιστοριοδίφες. Χάριν της δικής τους αγάπης για τον Χριστό, μπορούμε να μιλάμε εμείς για μας….. όπως και αν μιλάμε! Το δεύτερο είναι τεχνικό. Είναι το εκπληκτικό επίτευγμα, όχι των εκκλησιών, των μοναστηριών και των εκπαιδευτηρίων που συνέστησαν και συντηρούσαν με κόπο και θυσίες για το κοινό καλό, αλλά το καταπληκτικό και … φωτιστικό κατόρθωμα της έκδοσης τριών χιλιάδων τίτλων βιβλίων στο εξωτερικό και κάποιων στην ενδοχώρα. Μετά τον Γουτεμβέργιο και πάρα πολύ γρήγορα ( 75 χρόνια μόνο μετά τον Γουτεμβέργιο) το 1531 αρχίζουν να εκδίδονται βιβλία στα Ελληνικά. Σε γλώσσα ζωντανή και πολύ κοντινή στους αναγνώστες της εποχής, αρχίζουν να κυκλοφορούν βιβλία (… Ακόμα και 800 σελίδων !) που όπως γράφει ο Ιωαννίκιος Καρτάνος στον πρόλογο του βιβλίου του « Παλαιά τε και Καινή Διαθήκη» : «Δεν το έκαμα δια τους διδασκάλους, αλλά δια τους αμαθείς ως εμέ και δια να καταλάβουν πάντες οι χειροτέχναι και αμαθείς την Θείαν Γραφήν, τόσον ναύται όσον και χειροτέχναι και γυναίκες και παιδιά και πάσα μικρός άνθρωπος, μόνον όπου να ηξεύρει να διαβάζει!». Αυτό σημαίνει : ο συγγραφέας να ζητήσει και να πάρει προπληρωμή των αντιτύπων που καθένας ήθελε για να ταξιδέψει στη Βενετία ή στη Λειψία. Να μείνει εκεί τουλάχιστον μία διετία. Να εκτυπώσει το βιβλίο. Να το μεταφέρει στην Ελλάδα. Να το παραδώσει σ’ όλους αυτούς που του είχαν εμπιστευθεί χρήματα ! Και αν πέθαινε; Και αν τον έκλεβαν; Όλα ξεχνιόντουσαν από τους συνδρομητές από την ελπίδα να μπορούν να διαβάσουν και να φωτιστούν . Όπως ξεχνιόταν και από τον συγγραφέα και εκδότη ο κόπος και η ταλαιπωρία αυτής της υπόθεσης, χάριν της ωφέλειας των αδελφών και εξ αγάπης προς αυτούς. Η αγάπη για τον Χριστό και η έγνοια και αγάπη για την γνώση, ήταν σε κείνη την σκοτεινή και αλήστου μνήμης εποχή, οι δύο παρειές της φυσιογνωμίας των Ρωμιών- Ελλήνων. Αυτή ήταν η φυσιογνωμία του τόπου. Αυτόν τον αέρα ανάπνεαν οι παππούδες μας. Αυτό το οξυγόνο «αιμάτωνε» την ύπαρξη τους. Αυτό είχαν να διατρανώσουν σε μας τώρα. Χριστός και ψυχή μας χρειάζονται όπως τόνιζε ο Άγιος Κοσμάς. Αν τα χάσουμε, ίσως εξασφαλίσουμε την επιβίωση μας, αλλά δεν θα’ ναι ζωή. Οι σύγχρονοι νεαροί μας γράφουν στους τοίχους των σπιτιών μας μια προτροπή βγαλμένη από την κούραση της ψυχής τους, βλέποντας εμάς τους πατεράδες τους να μην αγαπούμε τον Χριστό και να μην νοιαζόμαστε για την ψυχή μας : «Κάνε κάτι περισσότερο από το να υπάρχεις, ΖΗΣΕ.» Τα παιδιά μας, μαζί με τους παππούδες μας της Τουρκοκρατίας, μας θέτουν μπροστά στο δίλημμα: «Τι θέλεις να είσαι; Ένα κερί ή ένα παγωτό; και τα δύο λιώνουν. Το παγωτό λιώνει για προσωπική ευχαρίστηση και το κερί λιώνει για να φωτίσει τους άλλους. Οι παππούδες της Τουρκοκρατίας ήταν κεριά ευώδη και ολόφωτα, που έλιωσαν για μας. Εμείς ας μη … μείνουμε παγωτό… ! Από όλους εμάς εδώ στο Ναύπλιο, θερμές ευχές για μία νέα χρονιά γεμάτη ελπίδες».
*** Αυτός είναι ο ανασχηματισμός των αμετακίνητων: Όλα τα ονόματα – Ποιοι μένουν, ποιοι φεύγουν
~ Η πρώτη παραδοξότητα είναι ότι οι περισσότεροι εκ των υπουργών θα μείνουν αμετακίνητοι, παρά τα όσα διέρρεαν το προηγούμενο διάστημα ότι θα πρόκειται για έναν σαρωτικό ανασχηματισμό. Η δεύτερη παραδοξότητα - έκπληξη είναι ότι υπάρχει ισχυρό ενδεχόμενο, το νέο κυβερνητικό σχήμα να το ανακοινώσει ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου
Όπως όλα δείχνουν οι περισσότεροι βασικοί υπουργοί θα παραμείνουν στα πόστα τους. Για πολλούς και διαφόρους λόγους. Εν μέσω πανδημίας και εν μέσω ελληνοτουρκικής κρίσης δεν είναι εύκολο πράγμα να μετακινήσεις Δένδια, Παναγιωτόπουλο, Κικίλια και Σταϊκούρα. Στα ονόματα αυτά προσθέτουμε ως αμετακίνητους τους κυρίους Πιερρακάκη και Χρυσοχοϊδη. Μετακινήσεις θα έχουμε αρκετές καθώς τα «γράψε-σβήσε» σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πάντα αρκετά. Λέγεται και ακούγεται εντόνως ότι το υπουργείο Εσωτερικών θα αναλάβει ο Μάκης Βορίδης με διευρυμένες αρμοδιότητες που ενδέχεται να απορροφήσουν και το υπουργείο προστασίας του πολίτη. Σε θέση αναβάθμισης αναμένεται να βρεθεί και ο Θεόδωρος Λιβάνιος που μέχρι τώρα είναι υφυπουργός Εσωτερικών και έχει δώσει άριστα δείγματα γραφής. Μετακινούμενος φαίνεται να είναι και ο Στέλιος Πέτσας που οδεύει προς οικονομικό υπουργείο. Παρά τα όσα γράφονται και λέγονται, είναι μάλλον απίθανο να μείνουν εκτός κυβέρνησης ο Άδωνις Γεωργιάδης, αλλά και η Νίκη Κεραμέως. Είναι απόλυτα δεδομένη η είσοδος βουλευτών της ΝΔ σε υφυπουργεία. Για την θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου έχουν ακουστεί τα ονόματα των: Βουλευτή Επικρατείας Χρήστου Ταραντίλη, του Σπήλιου Λιβανού, αλλά και της Σοφίας Ζαχαράκη. Στην κυβέρνηση φαίνεται να μπαίνουν επίσης οι: Θεόδωρος Ρουσσόπουλος, Σοφία Βούλτεψη, Άννα Ευθυμίου, Άγγελος Συρίγος, Βασίλης Οικονόμου, Σταύρος Καλαφάτης και Κώστας Κατσαφάδος. Βεβαίως όλα τα παραπάνω διακινούνται ως πληροφορίες και όχι ως τελικές αποφάσεις του πρωθυπουργού, ενώ ενδέχεται να υπάρξουν και αρκετές καραμπόλες κατά τη διάρκεια της ημέρας.
*** Στις 12 ανακοινώνεται επισήμως ο ανασχηματισμός
Οι περισσότεροι εκ των υπουργών θα μείνουν αμετακίνητοι, παρά τα όσα διέρρεαν το προηγούμενο διάστημα ότι θα πρόκειται για έναν σαρωτικό ανασχηματισμό. Όπως όλα δείχνουν οι περισσότεροι βασικοί υπουργοί θα παραμείνουν στα πόστα τους. Για πολλούς και διαφόρους λόγους. Εν μέσω πανδημίας και εν μέσω ελληνοτουρκικής κρίσης δεν είναι εύκολο πράγμα να μετακινήσεις Δένδια, Παναγιωτόπουλο, Κικίλια και Σταϊκούρα. Στα ονόματα αυτά προσθέτουμε ως αμετακίνητους τους κυρίους Πιερρακάκη και Χρυσοχοϊδη. Μετακινήσεις θα έχουμε αρκετές καθώς τα «γράψε-σβήσε» σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πάντα αρκετά. Λέγεται και ακούγεται εντόνως ότι το υπουργείο Εσωτερικών θα αναλάβει ο Μάκης Βορίδης με διευρυμένες αρμοδιότητες που ενδέχεται να απορροφήσουν και το υπουργείο προστασίας του πολίτη. Στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών τοποθετείται ο Στέλιος Πέτσας. Παράλληλα οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι «σπάει» στα δύο το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το υπουργείο Περιβάλλοντος αναλαμβάνει ο μέχρι πρότινος αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, Νίκος Παπαθανάσης, και το υπουργείο Ενέργειας ο Κώστας Σκρέκας Με αναβαθισμένο ρόλο μετακομίζει στο Μέγαρο Μαξίμου ο Θεόδωρος Λιβάνιος που μέχρι τώρα είναι υφυπουργός Εσωτερικών και έχει δώσει άριστα δείγματα γραφής. Παρά τα όσα γράφονται και λέγονται, είναι μάλλον απίθανο να μείνει εκτός κυβέρνησης ο Άδωνις Γεωργιάδης, ενώ κλείδωσε η παραμονή στο υπ. Παιδείας της Νίκης Κεραμέως. Παράλληλα για υφυπουργός στο υπουργείο Δικαιοσύνης «παίζει το όνομα» του νεαρού Γιώργου Κώτσηρα. Το υπουργείο Εργασίας, εντωμεταξύ, αναλαμβάνει ο Κωστής Χατζηδάκης στη θέση του Γιάννη Βρούτση. Είναι απόλυτα δεδομένη η είσοδος βουλευτών της ΝΔ σε υφυπουργεία. Στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου θα βρεθεί ο βουλευτής Χρήστος Ταραντίλης ενώ ο Σπήλιος Λιβανός αναλαμβάνει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μετά την αναβάθμιση του Μάκη Βορίδη. Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν στο υπουργείο Τουρισμού να πηγαίνει ως υφυπουργός η Σοφία Ζαχαράκη. Στο υφυπουργείο Αθλητισμού παραμένει ο Λευτέρης Αυγενάκης ενώ δεν αλλάζει τίποτα στο οικονομικό επιτελείο. Στην κυβέρνηση φαίνεται να μπαίνουν επίσης οι: Σοφία Βούλτεψη, Άννα Ευθυμίου, Άγγελος Συρίγος (πιθανότατα στο υπ. Εξωτερικών), Βασίλης Οικονόμου, Σταύρος Καλαφάτης και Κώστας Κατσαφάδος. Τις τελευταίες ώρες πάντως έντονες είναι οι φήμες για δημιουργία υπουργείου Συντονισμού ή Προεδρίας ωστόσο δεν επιβεβαιώνονται με στενούς συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη να τηρούν «σιγή ιχθύος».
Αν δεν έχει σβηστεί καθετί καλό από τις ψυχές τους, αν υπάρχει ακόμα μέσα τους κάτι, που να επιτρέπει και στην προσευχή σας να καρποφορήσει και στη χάρη του Θεού να ενεργήσει, τότε θα συνέλθουν, θα μετανοήσουν, θα δουν το φως του Κυρίου και θ’ ακολουθήσουν το δρόμο Του. Να προσεύχεστε όσο μπορείτε πιο εγκάρδια. Η θερμή και καλοπροαίρετη προσευχή σας δεν θ’ αφήσει αδιάφορες τις ψυχές τους – γιατί οι ψυχές επικοινωνούν μυστικά – και δεν θα μείνει ατελέσφορη: Θα σκορπίσει τους ολέθριους λογισμούς τους και θα τις οδηγήσει στη θεογνωσία. Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος – «Χειραγωγία στην πνευματική ζωή», εκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου
~** H προσευχή επηρεάζει τις λειτουργίες του σώματος και καταπολεμά το στρες!ΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ: Ο Δρ. Herbert Βenson*, έχει αφιερώσει τα τελευταία 35 χρόνια της ζωής του στο να βρει τις επιστημονικές αποδείξεις που θα δίνουν απάντηση στο ερώτημα «έχει η προσευχή θεραπευτική δράση;». Σκοπός του είναι η εργασία του να αποτελέσει τη «γέφυρα» μεταξύ της Ιατρικής και της Θρησκείας, που θα οδηγήσει στην ίαση ασθενειών. Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο pyles.tv και την Όλγα Τάντου, μιλά για τα πειράματα που έχει κάνει, τα συμπεράσματα στα οποία έχει καταλήξει, αλλά και πώς αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί του την έρευνά του. «Ναι, υπάρχει σχέση μεταξύ προσευχής και θεραπείας!» Herbert Benson: «Μελετήσαμε ανθρώπους που προσεύχονταν επαναλαμβανόμενα, με την προϋπόθεση ότι κατά τη διάρκεια της προσευχής ήταν πολύ συγκεντρωμένοι. Βρήκαμε πως όταν οι άνθρωποι κάνουν αυτά τα δύο βήματα, υπάρχει ελαττωμένος μεταβολισμός, μειωμένοι παλμοί καρδιάς, μειωμένη πίεση του αίματος, μειωμένος ρυθμός αναπνοής, και μείωση της δραστηριότητας του εγκεφάλου (κάτι που προέκυψε από μαγνητικές απεικονίσεις). Έτσι, αρχικά αποδείξαμε επιστημονικά ότι η προσευχή επηρεάζει τις λειτουργίες του σώματος και καταπολεμά το στρες. Όλγα Τάντου: Στα πειράματα που πραγματοποιήσατε λάβατε υπόψη σας το ενδεχόμενο ίασης όταν κάποιος ασθενής προσεύχεται για τον εαυτό του, ή και το ενδεχόμενο κάποιοι άλλοι να προσεύχονται για την υγεία του; Herbert Benson: Δεν μπορούμε να σχολιάσουμε τι συμβαίνει όταν άλλοι άνθρωποι προσεύχονται για τον ασθενή, δεν ήταν μέρος των πειραμάτων μας. Ξέρουμε όμως ότι η προσευχή από τον ίδιο σίγουρα βοηθά την υγεία του. Ο.Τ.: Μετά από τόσα πειράματα που διεξάγετε εδώ και 35 χρόνια στο Ινστιτούτο Μυαλού– Σώματος, θεωρείτε ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της προσευχής και της ίασης ασθενειών; Herbert Benson: Βρήκαμε πως υπάρχει σχέση με ό,τι κάνει ένα άτομο κατ’ επανάληψη, αμελώντας άλλες σκέψεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι προβαίνουν σε αυτό μέσω της προσευχής. Επομένως, ναι, πιστεύουμε πως όταν ένα άτομο επαναλαμβάνει μία προσευχή, ξανά και ξανά, υπάρχει μία ίαση, ιδιαίτερα αν η ασθένεια έχει προκληθεί από το στρες. Ο.Τ.: Εκτιμάτε πως οι γιατροί θα αποδεχτούν τη σχέση προσευχής – ίασης, ή θα την απορρίψουν; Herbert Benson: Επειδή αυτά που σας περιέγραψα έχουν επιστημονική βάση, πολλοί γιατροί το αποδέχονται και χρησιμοποιούν την προσευχή σε συνδυασμό με την ιατρική και τη χειρουργική». Στο τόπικ του φόρουμ «Η πίστη και η προσευχή, κάνουν θαύματα;», μπορείτε να καταθέσετε τις δικές σας εμπειρίες από τη δύναμη της προσευχής! *Ο Δρ. Herbert Benson είναι Καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, εργάζεται επίσης ως Καθηγητής στο Ινστιτούτο Μυαλού / Σώματος του ίδιου Πανεπιστημίου, και ακόμη, είναι Ιδρυτής και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Benson – Henry. Μέχρι σήμερα έχει προχωρήσει σε 180 δημοσιεύσεις αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα, και έχει εκδώσει 11 βιβλία.
ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ: Για να βοηθήσει ο Θεός τους νέους που στεναχωριούνται και πληγώνονται από έρωτα Λέγεται το Τρισάγιο πριν την προσευχή για ερωτευμένους Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. Δόξα σοί ο Θεός ημών, δόξα σοί. Βασιλεύ ουράνιε, παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές) Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. (Ψαλμός 41) Προσευχή για ερωτευμένους 2 Ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου προς σε, ο Θεός. 3 εδίψησεν η ψυχή μου προς τον Θεόν τον ζώντα· πότε ήξω και οφθήσομαι τω προσώπω του Θεού; 4 εγενήθη τα δάκρυά μου εμοί άρτος ημέρας και νυκτός εν τω λέγεσθαί μοι καθ’ εκάστην ημέραν· που εστιν ο Θεός σου; 5 ταύτα εμνήσθην και εξέχεα επ’ εμέ την ψυχήν μου, ότι διελεύσομαι εν τόπω σκηνής θαυμαστής έως του οίκου του Θεού εν φωνή αγαλλιάσεως και εξομολογήσεως ήχου εορτάζοντος. 6 ινατί περίλυπος ει, η ψυχή μου, και ινατί συνταράσσεις με; έλπισον επί τον Θεόν, ότι εξομολογήσομαι αυτώ· σωτήριον του προσώπου μου και ο Θεός μου. 7 προς εμαυτόν η ψυχή μου εταράχθη· διά τούτο μνησθήσομαί σου εκ γης ‘Ιορδάνου και ‘Ερμωνιείμ, από όρους μικρού. 8 άβυσσος άβυσσον επικαλείται εις φωνήν των καταρρακτών σου, πάντες οι μετεωρισμοί σου και τα κύματά σου επ’ εμέ διήλθον. 9 ημέρας εντελείται Κύριος το έλεος αυτού, και νυκτός ωδή αυτώ παρ’ εμοί, προσευχή τω Θεώ της ζωής μου. 10 ερώ τω Θεώ· αντιλήπτωρ μου ει· διατί μου επελάθου; και ινατί σκυθρωπάζων πορεύομαι εν τω εκθλίβειν τον εχθρόν μου; 11 εν τω καταθλάσθαι τα οστά μου ωνείδιζόν με οι εχθροί μου, εν τω λέγειν αυτούς μοι καθ’ εκάστην ημέραν· Που εστιν ο Θεός σου; 12 ινατί περίλυπος ει, η ψυχή μου; και ινατί συνταράσσεις με; έλπισον επί τον Θεόν, ότι εξομολογήσομαι αυτώ· σωτήριον του προσώπου μου και ο Θεός μου. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, δόξα Σοι ο Θεός. (τρίς) Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν. Θεοτοκίον (Προσευχή για ερωτευμένους) Υπό την σην ευσπλαχνίαν καταφεύγομεν, Θεοτόκε, τας ημών ικεσίας, μη παρίδης εν περιστάσει, αλλ’ εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, μόνη Αγνή, μόνη ευλογημένη. Απολυτίκιον Ήχος γ’. Θείας πίστεως. Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιον του Παρακλήτου, Ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, Πάτερ ’Οσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος. Δί’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.
Το απόγευμα του Σαββάτου, στο Νοσοκομείο της Καλαμάτας εξέπνευσε τρίτος ασθενής από την Αργολίδα ο οποίος είχε επιπλοκές που προκαλεί ο κορονοϊός. Πρόκειται για 75χρονο ο οποίος νοσηλευόταν έχοντας υποκείμενα νοσήματα και είχε μεταφερθεί στην Καλαμάτα από το Ναύπλιο. Υπενθυμίζουμε ότι πριν από μερικές ημέρες στο Νοσοκομείο Κορίνθου έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του κορονοϊού δύο ηλικιωμένες γυναίκες από τα Δίδυμα και το Κουρτάκι, με υποκείμενα νοσήματα. argolika.gr
Την Πέμπτη 7 Ιανουαρίου, αντί γι’ αύριο Δευτέρα όπως αρχικά προγραμματιζόταν, αναμένεται να εμβολιαστούν οι πρώτοι υγειονομικοί στο Νοσοκομείο Καλαμάτας, σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες. Ο εμβολιασμός σε πρώτη φάση θα αφορά την παραλαβή συνολικά 420 εμβολίων, με σκοπό να εμβολιαστούν πρώτα το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό των Νοσοκομείων Καλαμάτας & Κυπαρισσίας, καθώς και “Κέντρων Υγείας” της Μεσσηνίας. Η “αναβολή” της αυριανής έναρξης των εμβολιασμών, όχι μόνο στην Καλαμάτας, δημιούργησε και πολιτικό ζήτημα καθώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης εξαπέλυσαν βολές προς την Κυβέρνηση, για έλλειψη σχεδιασμού. Χαρακτηριστική είναι δε, είναι και η δήλωση του βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Χαρίτση. Από την πλευρά της κυβέρνησης διέψευσαν την “αναβολή” των εμβολιασμών, ενώ σημείωναν χαρακτηριστικά ότι πρόκειται για μια μικρή καθυστέρηση καθώς πρέπει να εμβολιαστούν πρώτα υγειονομικοί των νοσοκομείων της Βορείου Ελλάδος. Τέλος, να σημειώσουμε ότι στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου της Καλαμάτας παραμένουν 2 ασθενείς διασωληνωμένοι ενώ 7 ακόμα συνεχίζουν να νοσηλεύονται στην κλινική “covid19” του νοσηλευτικού ιδρύματος.
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος και οι κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις, διοργανώνουν διαφόρους Επετειακές Εκδηλώσεις, διά τον Εορτασμό της συμπληρώσεως διακοσίων ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Η Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας, ως η επαρχία εις την οποίαν έλαβε χώρα η έναρξη της Επαναστάσεως, κατά την 23ην Μαρτίου 1821, έχει προγραμματίσει σειράν Επετειακών Εκδηλώσεων, προς τιμήν των ηρώων, των διδάχων του γένους και των προγόνων μας. ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ 200 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821* Ἀγαπητά μου παιδιά· 1. Τό ἔτος 2021 ἀποτελεῖ ἕνα ἔτος ἐπετειακό γιά τήν Πατρίδα μας, καθώς συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη Μεσσηνίας, ἡ σημερινή ἡμέρα, 3 Ἰανουαρίου 2021, ὁρίστηκε ὡς ἡ ἀφετηρία τῶν ἐπετειακῶν ἐκδηλώσεων γιά αὐτόν τόν ἑορτασμό, καί ἐπιλέξαμε τήν Ἱερά Μονή Ζωοδόχου Πηγῆς Βελανιδιᾶς γιά τήν ἐπίσημη ἔναρξη, μέ τήν πεποίθηση ὅτι ἡ μνήμη τῆς ἱστορίας διδάσκει τό παρόν καί δίνει προοπτική μέλλοντος σέ κάθε λαό, γιατί ἔχει βεβαιωθεῖ, ὅτι ἡ ἱστορική μνήμη δέν εἶναι μία ἁπλή ἀνάμνηση ἀλλά σύζευξη παρόντος καί μέλλοντος. Ἄλλωστε ὁ λαός, ὁ ὁποῖος ξεχνᾶ τήν ἱστορία του, δέν ἔχει μέλλον, κυρίως στήν παροῦσα ἱστορική συγκυρία τῆς μετανεωτερικότητας καί τῆς ἰδεολογοποίησης τῶν πολιτισμικῶν ἀξιῶν.
2. Στό ἐπετειακό πλαίσιο τοῦ παρόντος ἑορτασμοῦ, καλούμεθα πρώτιστα νά περιγράψουμε καί νά διαζωγραφήσουμε τήν ἰδιοπροσωπία τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Γι’ αὐτό ὀφείλουμε νά ἐπισημάνουμε, ὅτι κανένας παραλληλισμός δέν ὑφίσταται τόσο πρός τήν Γαλλική Ἐπανάσταση (1785- 1789) ὅσο καί πρός τήν προγενέστερη τῆς Γαλλικῆς, Ἀμερικανική Ἐπανάσταση (1775-1783). Ἡ πρώτη, ἡ Γαλλική Ἐπανάσταση, ὑπῆρξε μία Ἐπανάσταση ταξικοῦ χαρακτήρα καί ἡ δεύτερη, ἡ Ἀμερικανική, μία πολεμική κίνηση ἀνεξαρτησίας ἀπό τούς κατακτητές, τῶν ἀποικιοκρατῶν τῆς ἀμερικανικῆς γῆς. Σέ ἀντίθεση πρός αὐτές τίς Ἐπαναστάσεις, ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἀπετέλεσε μία ἐξέγερση τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων ἀπέναντι στόν Τοῦρκο κατακτητή. Ἦταν μία ἐξέγερση σύσσωμου τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀρχόντων, κλήρου καί ἀρχομένων, μέ μόνη διεκδίκηση τήν ἀποτίναξη τοῦ ὑπόδουλου ζυγοῦ τῶν 400 χρόνων καί τήν ἀπόκτηση τῆς Ἐλευθερίας του γιά αὐτοδιάθεση καί αὐτονομία γι’ αὐτό καί δέν εἶχε κανένα ταξικό ὑπόβαθρο. Ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821 δέν εἶχε φυσικά κανέναν κατακτητικό χαρακτήρα, μέ σκοπό τήν αὔξηση τῆς οἰκονομικῆς καί πολιτικῆς εὐημερίας τῶν πολιτῶν καί τοῦ κράτους οὔτε βέβαια ἐπέκτασης τῶν γεωπολιτικῶν ὁρίων τῆς Πατρίδας. Ἦταν μία Ἐπανάσταση ἀπελευθερωτική ἀπό τόν Τοῦρκο κατακτητή καί ὂχι ἰδεολογική, γιατί στούς ἰδεολογικούς ἀγῶνες θυσιάζονται οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις στό βωμό τῶν ἰδεῶν καί οἱ ἄνθρωποι χωρίζονται ἰδεολογικά καί δέν καλλιεργοῦν τήν ἑνότητα καί τή συνοχή τοῦ λαοῦ. Ἀντίθετα, ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση, ἦταν ἑνωτική ἐξέγερση γιά ἀπελευθέρωση καί ὄχι γιά ἐπικράτηση ἰδεῶν μόνο. 3. Μέ τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ὁ Ἑλληνικός λαός ἔμεινε στή βάση του πάντοτε ἑνωμένος στόν ἀγῶνα γιά τήν Ἐλευθερία του ὑπηρετῶντας ἕναν Ἐθνικό καί Ἱερό σκοπό. Ἀγωνίστηκε «γιά τοῦ Χριστοῦ τή πίστη τήν ἁγία καί τῆς Πατρίδας τήν ἐλευθερία». Αὐτός ὁ κοινός ἐθνικός σκοπός ἀπετέλεσε καί θά συνεχίσει νά ἀποτελεῖ τήν ἀπάντηση σέ ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι διερωτῶνται: «τί ἕνωνε αὐτόν τόν λαόν στόν ἀγῶνα του αὐτό;». 4. Χαρακτηριστικό τῆς ἰδιοπροσωπίας τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ἦταν καί ὁ πρωταρχικός καί οὐσιαστικός ρόλος τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία δέν συμμετεῖχε ἁπλᾶ καί ἐπιστηρικτικά στόν ἀγῶνα αὐτό, ἀλλά καθοριστικά ἐμψύχωνε, στήριζε καί συνέβαλλε στόν ἀγῶνα τοῦ λαοῦ. Σέ καμμία ἄλλη Ἐπανάσταση ἡ Ἐκκλησία δέν πρωτοστάτησε σύσσωμη, συμβάλλοντας θετικά στήν αἴσια ἔκβαση τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος, ὅπως συνέβη στήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Γι’ αὐτό καί ἀποτελεῖ τήν τροφό τοῦ Γένους καί ὁλόκληρου τοῦ ἀγώνα. Προσέφερε ὡς πρωτεργάτης τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης ἀγωνιστές κληρικούς ὅλων τῶν βαθμῶν, ἀρχιερεῖς, πρεσβυτέρους, διακόνους καί μοναχούς. Ἔδωσε χρήματα, κτήματα καί κάθε πολύτιμο εἶδος γιά τήν οἰκονομική στήριξη καί ἐνίσχυση τοῦ ἀγῶνα. Πρωταγωνίστησε ὥστε νά διασωθεῖ ἡ ἑλληνική γλῶσσα καί ἡ παιδεία τῶν Νεοελλήνων καί διετήρησε ἀναλλοίωτα τά ἤθη, τά ἔθιμα καί τίς τοπικές παραδόσεις, ἐπειδή θεωροῦσε καί συνεχίζει νά θεωρεῖ ὅτι ἀποτελοῦν δομικά στοιχεῖα τῆς ἰδιοπροσωπίας τοῦ Νεοέλληνα. Ἡ Ἐκκλησία συμμετεῖχε ἐνεργᾶ στήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821 προβάλλοντας ὡς πρότυπα ζωῆς, ἤθους καί αὐταπάρνησης, τούς ἁγίους καί μάρτυρες τῆς Πίστης Της. Μέ τή συμμετοχή Της αὐτή ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἡ ἀξία τοῦ γνήσιου, ἀνόθευτου καί ἀπαραχάρακτου πατριωτισμοῦ ἐκφράζεται ὡς ἀγάπη καί θυσία γιά τήν Πατρίδα καί ὡς σεβασμός στά δικαιώματα τῶν ἄλλων λαῶν. Ἡ Ἐκκλησία μεταλαμπαδεύει αὐτό ὡς γνήσιο πατριωτικό ἦθος, δηλαδή ὡς ἀγάπη πρός ὅλους τούς ἄλλους, ἀφοῦ λαοί πού ἀγαποῦν καί σέβονται ὅλους τούς ἄλλους λαούς καί τά ἔθνη ξέρουν νά ἀγαποῦν καί νά πεθαίνουν καί γιά τήν Πατρίδα τους. Αὐτό σημαίνει γνήσιος Πατριωτισμός. Ὄχι μῖσος, ἀντιπαράθεση ἤ διεκδίκηση δικαιωμάτων ἄλλων ἀλλά σεβασμός, ἀποδοχή καί ἀνεκτικότητα. Ὁ γνήσιος αὐτός Πατριωτισμός ἐκφράστηκε στό Γένος τῶν Ἑλλήνων ἀγωνιστῶν, ὡς ἐθνικό φιλότιμο καί λεβεντιά, δύο ἔννοιες ἑλληνικές, οἱ ὁποῖες παραμένουν δυσμετάφραστες στίς ἄλλες Εὐρωπαϊκές γλῶσσες. Γιά τούς λόγους αὐτούς καί ἡ ἔννοια τῆς Πατρίδας, στούς Ἕλληνες διαχρονικά, δέν ἐκφράζει τίποτε τό ἐθνικιστικό ἀλλά τό ἐθνοτικό καί ἀποτελεῖ τό κατεξοχήν «ἑλληνικό λαϊκό γνώρισμα», τό ὁποῖο διαμορφώθηκε μέσα σέ ἕνα πνευματικό καί πολιτισμικό περιβάλλον, τό ἐκκλησιαστικό, ὅπου ὁ ἀγῶνας γιά Ἐλευθερία καί ἀξιοπρέπεια τοῦ λαοῦ ἀποτελεῖ καθοριστικό στοιχεῖο τοῦ ἐθνικοῦ ἤθους καί τῆς ταυτότητας τῶν Ἑλλήνων. Ὑπ’ αὐτή τήν ἔννοια ἡ Πατρίδα γιά τόν Ἕλληνα ἀποκτᾶ ὄχι μόνο ἐθνικό περιεχόμενο ἀλλά καί «θρησκευτικό χαρακτήρα», καί γίνεται Ἱερή, γιατί εἶναι συνυφασμένη μέ τήν ἴδια τήν ὑπόστασή του καί μέ τήν Πίστη του. Γιά τόν λόγο αὐτό ἡ Ἐκκλησία προβάλλει καί τήν θυσία τῶν νεομαρτύρων καί τῶν ἐθνο-ϊερομαρτύρων ἀναδείξασα καί ἂλλους κατά τήν διάρκεια τοῦ ἀγώνα. Οἱ ἀγωνιστές τοῦ 1821 ἤξεραν ὅτι πολεμοῦν ὡς μικροί καί λίγοι ἔναντι τῶν πολλῶν καί ἰσχυρῶν, πολέμησαν ὅμως μέ αὐτοθυσία καί ἡρωϊκά, διεκδίκησαν τό δίκαιο καί ὑπερασπίστηκαν τήν ἀξιοπρέπεια καί τήν ἑλληνικότητά τους, συνυφασμένη μέ τήν ἐλπίδα γιά ἐλευθερία τῆς Πατρίδας καί μέ τήν βεβαιότητα τῆς ἀλήθειας τῆς Πίστης τους στό Χριστό. 5. Σήμερα, 200 χρόνια μετά, εἶναι ὑποχρέωσή μας ὄχι μόνο νά ἐνθυμούμεθα ὅλη αὐτή τήν προσφορά ἀλλά καί νά τήν τιμοῦμε. Νά τιμοῦμε τά πρόσωπα, τούς τόπους καί τίς ἀρχές τους. Νά τιμοῦμε τόν δικό τους ἀγώνα γιά τήν ἔννοια τῆς πραγματικῆς ἐλευθερίας, πού σημαίνει προσφορά θυσίας χωρίς κάποιο ἀτομικό ἀντάλλαγμα. Θυσία χωρίς ἀντίδωρο. Ἡ τιμή αὐτή ἀποτελεῖ ἔκφραση σεβασμοῦ στά πρόσωπα καί στήν Πατρίδα ἀλλά καί ὑπηρεσία στίς ἀξίες τῆς Πατρίδας καί τοῦ Γένους. Ἀναμφίβολα, ὁ καθένας μας μπορεῖ νά ἔχει τή δική του ἄποψη γι’ αὐτήν τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821· τίς προσωπικές του ἀντιλήψεις γιά τά διάφορα γεγονότα. Στόν ἀντίποδα ὅμως τῶν προσωπικῶν αὐτῶν ἀπόψεων καί ἑρμηνειῶν προβάλλει ἡ ἐθνική μνήμη γιά τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ὡς συλλογική ἔκφραση ἑνός λαοῦ, ὡς μνήμη ἱστορική καί συγχρόνως ὡς ἀναγκαιότητα καί δικαίωση γιά ἐπίτευξης μιᾶς ἑνότητας, μέ τήν ὁποίαν χαρακτηρίζεται καί περιγράφεται ἡ ἐθνική ταυτότητα καί ἡ ἰδιοπροσωπία μας ὡς Ἑλλήνων καί Χριστιανῶν. Γιά τόν λόγο αὐτό, θεωρῶ ἐπιβεβλημένη τήν συνεχῆ ἀνάγνωση τῆς ἱστορίας μας, χωρίς τούς παραμορφωτικούς φακούς τῆς ἰδιοτέλειας καί τῆς σκοπιμότητας. Ἄλλωστε, ἡ ἱστορία αὐτή, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἂν καί δέν ξαναγράφεται στή συλλογική συνείδηση τοῦ λαοῦ ἐντούτοις πρέπει νά ξαναδιαβάζεται. Σήμερα ἡ Πατρίδα μας εἶναι μέλος τῆς μεγάλης Εὐρωπαϊκῆς Οἰκογένειας καί καλεῖται μαζί μέ τά ἄλλα Εὐρωπαϊκά Κράτη νά συμβάλλει ὥστε ἡ Εὐρώπη -ἐν μέσῳ πολιτισμικῶν κυρίως καί ἄλλων παγκόσμιων περιδινήσεων- νά προσδιορίσει τελικά τή δική της εὐρωπαϊκή ταυτότητα, προβάλλοντας τίς ἀξίες τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἰσότητας, τῆς ἰσονομίας, τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς ἐθνικῆς ἀξιοπρέπειας, τοῦ ἔμπρακτου σεβασμοῦ στή διαφορετικότητα καί τῆς ἀποδοχῆς στήν ἑτερότητα ἀλλά καί τοῦ δικαιώματος τῆς ἐλευθερίας, τῆς αὐτοδιάθεσης καί τῆς διατήρησης τῆς πολιτισμικῆς ἰδιαιτερότητας κάθε Κράτους-Μέλους.
Στή σημερινή κρίσιμη ἐποχή ὁ ἑορτασμός τῶν 200 χρόνων ἀπό τό ξέσπασμα τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ὑπενθυμίζει στόν Ἑλληνικό Λαό, μέ τήν μεγάλη ἱστορική δόξα καί ἐμπειρία καί τήν πολιτισμική ἀξία, τό χρέος του καί τήν ἀποστολή του. Τόν καλεῖ νά ἀνασυγκροτήσει τίς δυνάμεις του γιά νά φέρει στό προσκήνιο τίς ἀληθινά ἐθνικές του ἀξίες. Μέ αὐτές ὡς πνευματικό ἐφόδιο μπορεῖ νά ἀντιμετωπίσει τίς δοκιμασίες τῆς ἐποχῆς, ὄχι μόνο οἰκονομικές ἤ τεχνολογικές ἀλλά κυρίως κοινωνικές καί ἀνθρωπιστικές. Μέ αὐτές μπορεῖ νά ἀνταποκριθεῖ συγχρόνως στά ἀδυσώπητα προβλήματα τῆς ἐποχῆς, πού εἶναι προβλήματα ἤθους καί στάσης ζωῆς ἤ θανάτου. Ἡ ἐποχή τήν ὁποίαν διερχόμεθα δέν εἶναι ἁπλᾶ ἐποχή μεταβατική ἀλλά ἐπαναστατική σέ κάθε διάσταση τῆς ζωῆς καί γιά νά ἐπιβιώσουμε εἶναι ἀνάγκη νά διδαχθοῦμε ἀπό τήν ἱστορία μας «πῶς δεῖ καί ὑπέρ ὧν δεῖ» νά ἀγωνιζόμαστε. Παραδειγματιζόμενοι ἀπό τόν ὑγιῆ πατριωτισμό τῶν ἀγωνιστῶν τῆς παλιγγενεσίας τοῦ 1821, πρέπει νά διαφυλάξουμε τά πρωτοτόκια τῆς ἰδιοπροσωπίας μας καί τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας, καί συγχρόνως νά μεταλαμπαδεύουμε τά πολύτιμα ἀγαθά τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ μας στήν Εὐρώπη τῶν λαῶν, ὥστε τελικά νά ἀποτελέσουν αὐτά τήν «ψυχή τῆς Εὐρώπης» ἀλλά καί ὃλης τῆς Οἰκουμένης. Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ † Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων
Ξεκίνησαν οι Επετειακές Εκδηλώσεις του εορτασμού των 200 ετών στην Ι. Μητρόπολη Μεσσηνίας
3 Ἰανουαρίου 2021. Κυριακή πρό τῶν Φώτων.
Δοξολογία ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ ἐπισήμου Ἑορτασμοῦ τῆς 200ετηρίδος τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821.
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χ ρ υ σ ό σ τ ο μ ο ς Γ΄ ὡς Διάδοχος τῶν Ἐθνομαρτύρων Ἀρχιερέων: Μητροπολίτου Μονεμβασίας & Καλαμάτας ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ Παγώνη, Ἐπισκόπου Ἀνδρούσης καί εἶτα Μεσσήνης καί Μεσσηνίας ΙΩΣΗΦ Νικολάου, Ἐπισκόπου Κορώνης ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Μπίστη καί Ἐπισκόπου Μεθώνης ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Παπαθεοδώρου, κι ἄλλων ἐπιφανῶν Ἀρχιερέων, θά τελέσῃ τήν Θείαν Λειτουργίαν ἐν τῇ Ἱστορικῇ Ἱερᾷ Μονῇ Βελανιδιᾶς, τόπον Μοναχικῆς κουρᾶς τοῦ «Μπουρλοτιέρη τῶν ψυχῶν» Ἀρχιμανδρίτου Γρηγορίου Δικαίου ἤ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ καί Στρατηγεῖον καί Ὁρμητήριον τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος διά τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς Καλαμάτας τήν 23ην Μαρτίου 1821. Ἅμα τῇ ἀπολύσει θά ὁμιλήσῃ, κηρύσσων καθ’ ἅπασαν τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Μεσσηνίας, τόν ἐπίσημον ἑορτασμόν ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τῆς ἐνάρξεως τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ἤτοι ἀπό τῆς 1ης Ἰανουαρίου ἕως καί τῆς 31ης Δεκεμβρίου 2021.
Πολλές φορές, μάλιστα, το συμβόλαιο αναφέρει τι θα γίνει, αν πεθάνει το παιδί, που θα γεννήσουν: «Αν το παιδί, που θα γεννηθεί, πεθάνει, θα γίνει αυτό κι αυτό». Ακόμα δεν φάνηκε ο απόγονος, και εκδόθηκε η απόφαση του θανάτου του! Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Ότι, πηγαίνοντας στο συμβολαιογραφείο για τη σύνταξη ενός συμβολαίου, ο καθένας γνωρίζει πως ο θάνατος θα επισκεφθεί κάποια στιγμή τον ίδιο ή έναν δικό του άνθρωπο. Το θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Όταν, όμως, έρθει ο θάνατος, ξεχνάει όσα έγραψε και άλλα λέει. «Έπρεπε να πάθω εγώ τέτοιο πράγμα;», φωνάζει με θρήνους και αναστεναγμούς ο άντρας που χήρεψε. «Περίμενα να με βρει τέτοια συμφορά και να χάσω τη γυναίκα μου;». Τι λες, άνθρωπε μου; Όταν ήσουνα, ή μάλλον νόμιζες πως ήσουνα, μακριά από το θάνατο, ήξερες καλά τους φυσικούς νόμους τώρα που έπαθες τη συμφορά, τους ξέχασες; Ίσως να πήρε ο Θεός τη γυναίκα σου, επειδή θέλει να σε οδηγήσει στην εγκράτεια, επειδή σε θεωρεί ικανό για μεγαλύτερους αγώνες, για ανώτερη πνευματική ζωή, και γι’ αυτό σε ελευθέρωσε από τον συζυγικό δεσμό. Κι εσύ πάλι, η γυναίκα, που έχασες τον άντρα σου, γιατί κλαις; Μήπως επειδή έχασες τον προστάτη σου κι έμεινες έρημη στον κόσμο; Ποτέ μην πεις κάτι τέτοιο. Γιατί δεν έχασες το Θεό, που είναι ο πραγματικός προστάτης όλων μας. Αφού έχεις βοηθό το Θεό, δεν έχεις ανάγκη από κανέναν άλλο. Μήπως, και όταν ζούσε ο άντρας σου, ο Θεός δεν ήταν που σας τα έδινε όλα; Αυτό να σκέφτεσαι και να λες, όπως ο Δαβίδ: «Ο Κύριος είναι το φως μου και ο σωτήρας μου, ποιόν θα φοβηθώ; Ο Κύριος είναι ο υπερασπιστής της ζωής μου, τι θα με κάνει να δειλιάσω;». Τώρα πια Αυτός, «ο πατέρας των ορφανών και συμπαραστάτης των χηρών», θα φροντίζει για σένα περισσότερο απ’ όσο φρόντιζε πριν. Βλέπεις, λοιπόν, ένα συγγενή σου να φεύγει απ’ αυτόν τον κόσμο; Μην τρομάζεις, μη θρηνείς, μη συντρίβεσαι. Συγκεντρώσου στον εαυτό σου, εξέτασε τη συνείδησή σου και σκέψου ότι σε λίγο καιρό σε περιμένει κι εσένα το ίδιο τέλος. «Μα ο νεκρός», θα μου πεις, «σαπίζει, γίνεται σκόνη». Ακριβώς γι’ αυτό πρέπει να χαίρεσαι περισσότερο. Όταν θέλει κανείς να ξαναχτίσει ένα σπίτι, που πάλιωσε και έγινε ετοιμόρροπο, αφού πρώτα βγάλει τους ενοίκους, το κατεδαφίζει και το φτιάχνει πιο καλό. Και όταν γίνεται αυτό, οι ένοικοι δεν λυπούνται, επειδή βγήκαν από το παλιό σπίτι, αλλά μάλλον ευχαριστημένοι είναι. Δεν τους νοιάζει, βλέπεις, για την κατεδάφιση, που βλέπουν με τα μάτια τους, γιατί συλλογίζονται τη νέα και ωραία οικοδομή, που θα ανεγερθεί, κι ας μην τη βλέπουν ακόμα. Το ίδιο κάνει και ο Θεός. Όταν πρόκειται να διαλύσει το σώμα μας, βγάζει πρώτα την ψυχή, που κατοικεί μέσα σ’ αυτό, όπως θα την έβγαζε από ένα παλιό και ετοιμόρροπο σπίτι, για να την εγκαταστήσει πάλι με μεγαλύτερη δόξα στο νέο σπίτι, που θα οικοδομήσει. Και ο Αδάμ, όταν δημιουργήθηκε, δεν είδε ότι πλάστηκε από χώμα. Ο Θεός, δηλαδή, δεν έπλασε την ψυχή πρώτη, για να μη δει τη δημιουργία του σώματος. Γι’ αυτό η ψυχή δεν γνώριζε την ευτέλεια του σώματος. Όταν, όμως, γίνει η κοινή ανάσταση, τότε η ψυχή θα βρεθεί σ’ ένα νέο άφθαρτο σώμα, όχι πια στο παλιό χωμάτινο ένδυμά της. Ο νεκρός, κι αν δεν βλέπει τον εαυτό του, βλέπει όμως εκείνους που πέθαναν πιο μπροστά να γίνονται σκόνη, και διδάσκεται πολλά. Για κοίτα πόσο μαζεμένοι και συγκρατημένοι είναι μπροστά στους νεκρούς ακόμα και οι πιο περήφανοι, ακόμα και οι πιο απόκοτοι άνθρωποι! Ακούγεται η λέξη «θάνατος», και η καρδιά όλων σπαρταράει από το φόβο. Και φιλοσοφούμε γύρω από τους τάφους και σκεφτόμαστε που καταλήγουμε και φλυαρούμε για τη ματαιότητα των εγκοσμίων, αλλά, μόλις απομακρυνθούμε, ξεχνάμε την ευτέλεια μας. Να, για παράδειγμα, όταν βρεθεί κανείς στην κηδεία ενός φίλου του, γυρίζει στο διπλανό του και του λέει λόγια σαν και τούτα: «Αλήθεια, πόσο ταλαίπωροι είμαστε! Πόσο ασήμαντη είναι η ζωή μας! Τι γινόμαστε, άραγε, μετά το θάνατο; Αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε και να μην κακολογούμε, να μην αδικούμε, να μη μνησικακούμε…». Φαίνεται να μιλάει με τόση ειλικρίνεια, ώστε, καθώς τον ακούς, δεν αμφιβάλλεις ότι την ίδια κιόλας στιγμή θ’ απαρνηθεί ολότελα την κακία του και θ’ αρχίσει να ζει ενάρετα. Μα, αλίμονο, μετά την κηδεία θα ξεχάσει και το φόβο του και τα λόγια του, και θα συνεχίσει να ζει στην αμαρτία, όπως πρώτα… Του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου
*** Κορονοϊός: Και δεύτερο κρούσμα από... την Πρωτοχρονιά στο Ντουμπάι
Eυχές, χίλιες ευχές και χαμόγελα!.. Χαμόγελα και ελπίδες για μας, τους φίλους, τους συγγενείς, την κοινωνία, την Πατρίδα μας !.. Στο ξεκίνημα του καινούργιου χρόνου, ευχόμαστε όλοι από καρδιάς να γεμίσει ευτυχία και ελπίδα κάθε ελληνικό σπιτικό, κάθε ελληνική εστία στα τετραπέρατα της γης, όπου κυκλοφορεί απρόσβλητη από ιούς η ιδέα του ελληνισμού και της πατρίδας.
Κρινιώ Καλογερίδου
Της πατρίδας – Ελλάδας και της πατρίδας – Κύπρου, που κάνει – επί 46 χρόνια και βάλε – την ίδια πάντα ευχή μήπως και την ακούσουν εκεί πάνω: Να είναι τα τελευταία Χριστούγεννα και η τελευταία Πρωτοχρονιά που γιόρτασε υπό κατοχή. Οι Πράσινες Γραμμές και οι τούρκικες σημαίες παραπλήγιασαν ήδη το σώμα της μισής Κύπρου και τα Βαρώσια με την Αμμόχωστο γνέφουν πως δεν αντέχουν άλλο, θα σωριαστούν. Θα σωριαστούν και θα ρημάξουν κάτω απ’ την μπότα του Τούρκου κατακτητή, όπως ρήμαξαν πρόωρα η μονή του Αποστόλου Βαρνάβα και οι αρχαιότητες της Σαλαμίνας, που υψώνουν τα πλημμυρισμένα στα δάκρυα μάτια τους εκλιπαρώντας για λευτεριά. Λευτεριά ζητάει και ο κάμπος της Αμμοχώστου απ’ το Ακρωτήρι του Αποστόλου Ανδρέα μέχρι την βορεινή οροσειρά του Πενταδάκτυλου και την κορυφή του Αγίου Ιλαρίωνα, όπου υψώνεται ανίερα η κατοχική σημαία σε γη μπολιασμένη απ’ την καμένη σάρκα των Ελλαδιτών, οι οποίοι λαμπάδιασαν μαχόμενοι για την σωτηρία της Κύπρου το 1974 κάτω απ’ τις βόμβες ναπάλμ των τουρκικών αεροπλάνων. Το μαύρο πέπλο της σκλαβωμένης Βόρειας Κύπρου, που φτάνει ως το ακρωτήρι του Κορμακίτη και τα μισά του κόλπου της Μόρφου, βάρυνε τώρα περισσότερο, γιατί η ”πόλη-φάντασμα” της Μεγαλονήσου – πέρα απ’ τους καταπατημένους τάφους, τα ”κρυφά σχολειά” και τις παραμορφωμένες ιστορικά, δημογραφικά και πολιτιστικά εστίες των εκτοπισμένων απ’ τους Τούρκους κατοίκων της – κουβαλάει το άχθος του ολοκληρωτικού εποικισμού της, που συνιστά ουσιαστικά την ταφόπλακα του Κυπριακού προβλήματος… Ωστόσο αυτά – μέσα στα άλλα προβλήματα της Κύπρου, που παλεύει με τις μικρές της δυνάμεις να κρατήσει μακριά από την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της τους Τούρκους και να σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί υπό τη σκιά των οπλισμένων drones της Άγκυρας – ουδόλως φαίνεται να απασχολούν την Αθήνα. Την Αθήνα που δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με την πειρατική στρατηγική της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, γιατί πήρε φωτιά το δικό της το σπίτι που κινδυνεύει να μετατραπεί σε ”γκρίζα ζώνη” ολόκληρο, κάτω απ’ το βάρος της ραγδαίας εξάπλωσης της πανδημίας του covid 19 και την αναγκαστική αλλαγή των σχεδίων της κυβέρνησης Μητσοτάκη – σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο – λόγω του εξοπλιστικού ανταγωνισμού της Ελλάδας με την Τουρκία. Ενός ανταγωνισμού που, στην κορύφωση της δράσης του, μας έκανε ήδη να κινηθούμε αστραπιαία στο θέμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων μας. Έτσι είμαστε σε αναμονή παραλαβής προσεχώς τριών μικρών οπλικών συστημάτων (UAS S-100, Sperwer και T-6A NTA Texan II), ενώ – σε απάντηση της παραλαβής από την Τουρκία των 6 γερμανικών ”αόρατων” υποβρυχίων τύπου ”ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ” – εμείς θα αποκτήσουμε απ’ την Αμερική (το αργότερο μέχρι το ’22) ελικόπτερα ανθυποβρυχιακού πολέμου MH-60R (Romeo). Ωστόσο αυτά τα πολύ θετικά στο ζήτημα των εξοπλιστικών της Αεροπορίας μας (γιατί λύση δε βρήκαμε για το ΠΝ, ακόμα) τα σκιάζει το νέφος ανησυχίας και αγωνίας μας για δύο κυρίως θέματα της Εξωτερικής πολιτικής μας: 1. Για τις αρνητικές εξελίξεις στην Κύπρο (λόγω των προκλητικών πρωτοβουλιών της Τουρκίας στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της και και των αυθαιρεσιών της στην ΑΟΖ της Μεγαλονήσου) και 2. Για τον τουρκικό ”Μινώταυρο” της πενταμερούς διάσκεψης, με αφορμή την επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών μας με την Τουρκία για το Αιγαίο. Μια επανεκκίνηση που κρύβει παγίδες για μας ενόψει της Χάγης. Παγίδες που διαιωνίζονται απ’ το ’16 ακόμα (οπότε είχαν διακοπεί οι διερευνητικές επαφές λόγω του πραξικοπήματος στην Τουρκία) και επαυξάνονται σήμερα λόγω της αδιαλλαξίας της, αφού επιμένει στην πλήρη (εφ’ όλης της ύλης) ατζέντα συζητήσεων, ενώ εμείς – υποτίθεται – στην περιορισμένη (επί της υφαλοκρηπίδας μας στο Αιγαίο και των θαλασσίων ζωνών). Και λέω ”υποτίθεται” γιατί πολύ φοβάμαι ότι είναι εικονικές οι ”επιφυλάξεις” που εκφράζει η Αθήνα (δια του υπουργείου Εξωτερικών) τόσο απέναντι στις… προκλήσεις της Άγκυρας (για διάλογο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της), όσο και απέναντι στις υποδαυλιζόμενες από γνωστά κέντρα πιέσεις των ξένων ”προσωπιδοφόρων” του Ερντογάν στο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Πιέσεις αυτών που κρύβονται πίσω απ’ τη μάσκα του διαμεσολαβητή και από το παρασκήνιο μάς προτρέπουν επίμονα να κρούσουμε πρύμναν έναντι των απαιτήσεων του αδηφάγου γείτονα εξ Ανατολών μας για το μοίρασμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας μέσα στο ’21, όπως προανήγγειλε ήδη με καυχησία και περισσή σιγουριά ο υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Φαρούκ Καιματσί σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Daily Sabah. Σ’ αυτήν τη διαπίστωση της πλασματικής εκ μέρους μας αντίστασης, μιας αντίστασης που ρίχνει στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού με στόχο τις ελληνικές καλένδες, με οδηγεί η απλή λογική. Η λογική που παραπέμπει στην οικειοθελή αποποίηση εκ μέρους μας της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια δια στόματος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου και του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα. Όπερ σημαίνει ότι είμαστε μάρτυρες ενός θεάτρου σκιών που εκτυλίσσεται μπροστά μας, αφού είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι ταυτιστήκαμε με την Τουρκία στο ζήτημα της (μη) ισχύος της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, απ’ τη στιγμή που την παραγνωρίσαμε για χάρη της σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Συμφερόντων που – αν και μας έδιναν το δικαίωμα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης μας στα 12 μίλια – εμείς τα απαρνηθήκαμε αφήνοντας αδιάθετη την θαλάσσια περιοχή πέραν των 6νμ, με αποτέλεσμα να μειωθεί δραματικά και οριστικά η ελληνική δικαιοδοσία στη ζώνη αυτή του Αιγαίου προς επιβεβαίωση του Τσαβούσογλου που είπε προ ημερών (24/12/’20) ότι βάσει του τουρκολιβυκού μνημονίου (την ισχύ του οποίου εμείς αρνηθήκαμε) ”τα δυτικά σύνορα της τουρκικής υφαλοκρηπίδας φτάνoυν μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια από τα ελληνικά νησιά”… Η παράδοση δυστυχώς που θέλει τις ελληνικές κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, να έχουν μια τάση ενδοτική όταν πιέζονται από τρίτους, δυστυχώς συνεχίζεται. Αυτό επιβεβαίωσε ”χθες” η εκποίηση του ονόματος της Μακεδονίας (με όλα τα συμπαραμαρτούντα: γλώσσα και εθνότητα) στους Σκοπιανούς και αυτό επιβεβαιώνει σήμερα η ”επιφύλαξη” της ελληνικής κυβέρνησης (λόγω της φοβίας της να υψώσει εθνικό ανάστημα) για διάλογο με την Τουρκία. ”Επιφύλαξη” η οποία εκλαμβάνεται απ’ τους ξένους (που επιζητούν παράδοση άνευ όρων της Ελλάδας στον βουλιμικό γείτονα) ως μη… διαλλακτική στάση εκ μέρους μας, η οποία δικαιολογεί την απόφαση των μελών της ΕΕ στην Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου (Γερμανών, Ιταλών, Ισπανών Μαλτέζων και Βουλγάρων) να μην επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία για την ηγεμονική, αυθαίρετη και προκλητική πολιτική της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. ”Επιφύλαξη” που δεν οφείλεται, δυστυχώς, στο ένστικτο της εγρήγορσης μπροστά στο σήμα κινδύνου, αλλά στην φοβία, την αδράνεια και την άτολμη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και της ”υποτακτικής” αντιπολίτευσης, οι οποίες συμφωνούν στην ουσία για… win-win συνευρέσεις με τους Τούρκους παρά τις διαφωνίες τους στη Βουλή και τις επικοινωνιακές κορώνες για τα 12 μίλια του Αλέξη Τσίπρα. ”Επιφύλαξη” που οφείλεται στην άτολμη στάση των ιθυνόντων του υπουργείου Εξωτερικών και του Μαξίμου να αντιμετωπίσουν τις εκβιαστικές προτάσεις των Τούρκων (οι οποίοι κάνουν τον ”ηγεμόνα” στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο) και τις παρεμβάσεις των ξένων ”προστατών” τους, οι οποίοι πιέζουν για έναρξη των ελληνοτουρκικών συνομιλιών με στόχο την αποστρατικοποίηση των νησιών και την καζάν-καζάν συνεκμετάλλευση (δηλαδή τον διαμοιρασμό) των κεκτημένων μας στο Αιγαίο. Η δική μας υποχωρητικότητα στο θέμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων (η οποία είναι αυτονόητη για όλα τα κράτη του κόσμου πλην ημών), καθώς και η ημιτελής ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία (που άφησε έκθετη στις ορέξεις των Τούρκων τη θαλάσσια ζώνη μεταξύ του 28ου και 32ου μεσημβρινού) είχαν σαν αποτέλεσμα να εγκαταλείψουμε ουσιαστικά την κυριότητα του μισού Αιγαίου. Να την εγκαταλείψουμε στα χέρια των Τούρκων και των ξένων ”διαμεσολαβητών” (Γερμανών και Αμερικανών), ενώ αφήσαμε – επιπλέον – μετέωρη κάθε σκέψη για οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, όπως έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Επιπλέον, όπως πληροφορούμαι – παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, τα πλοία του στόλου μας ”αποφεύγουν” να κινηθούν στο εύρος των 12 νμ, σαν να δεχτήκαμε σιωπηρά τις τουρκικές προειδοποιήσεις περί επέκτασης της τουρκικής υφαλοκρηπίδας μέχρι τα 6 νμ απ’ τα ελληνικά νησιά. Προειδοποιήσεις οι οποίες ”νομιμοποιήθηκαν” από δηλώσεις δικές μας περί αυτοπεριορισμού μας στα 6 νμ, που έστειλαν σήμα στους ενδιαφερόμενους ότι εγκαταλείπουμε δεκάδες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα θάλασσας προς ικανοποίηση των Τούρκων και των φιλότουρκων ”φίλων” και ”συμμάχων” μας… Με τη στρατηγική όμως της υποχωρητικότητας, του κατευνασμού και της φοβικής ακινησίας (που παραπέμπει στο ”δόγμα της κότας” και την Εξωτερική πολιτική του ’96) δεν διασφαλίζουμε την μακροημέρευση μιας αξιοπρεπούς ειρήνης, αλλά μιας ντροπιαστικής, που κρατιέται μετ’ εμποδίων κα με πολλές κυβιστήσεις οι οποίες δίνουν το δικαίωμα στους ξένους να ”μαγειρεύουν” την ακρωτηριασμένη Ελλάδα του μέλλοντος. Μια Ελλάδα περιορισμένη στα στενότατα όριά της, υποτακτική και πολιτισμικά ανεκτική σε βαθμό αφελληνισμού απ’ την πλημμυρίδα των λαθρομεταναστών της. Μια Ελλάδα-θύμα των ξένων πατρώνων της οι οποίοι σκάβουν τον λάκκο της εθνικής της κυριαρχίας ετοιμάζοντας… διαλεκτικό ”γκριζάρισμα” win-win του Αιγαίου (μέσω της αποστρατικοποίησης των νησιών μας) για ικανοποίηση της αδηφάγου Τουρκίας… Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Μερικοί αλλεργιολόγοι και ανοσολόγοι θεωρούν ότι άτομα που έχουν εκτεθεί προηγουμένως στην πολυ-αιθυλενογλυκόλη μπορεί να έχουν αντισώματα εναντίον αυτού του συστατικού και να βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο αναφυλακτικής αντίδρασης κατά τον εμβολιασμό. Υπολογίζεται ότι έως και το 72% των ανθρώπων εμφανίζουν κάποιου βαθμού αντισωματική απάντηση ως αποτέλεσμα έκθεσης σε καλλυντικά, προϊόντα καθημερινής χρήσης και φάρμακα που περιέχουν πολυ-αιθυλενογλυκόλη. Ωστόσο το 7% έχει αρκετά υψηλούς τίτλους αντισωμάτων που θεωρητικά μπορεί να οδηγήσουν σε αναφυλακτικές αντιδράσεις σε περίπτωση επανέκθεσης σε πολυ-αιθυλενογλυκόλη. Επιπλέον, διαφορετικοί παθογενετικοί μηχανισμοί μπορεί να εμπλέκονται στην εμφάνιση αλλεργικής αντίδρασης έναντι στην πολυ-αιθυλενογλυκόλη και περιλαμβάνουν είτε την ανοσολογική αντίδραση που διαμεσολαβείται μέσω της παραγωγής IgE ανοσοσφαιρινών είτε μέσω της ενεργοποίησης του συμπληρώματος που διαμεσολαβείται μέσω της παραγωγής IgM και IgG ανοσοσφαιρινών (ψευδοαλλεργία που σχετίζεται με την ενεργοποίηση του συμπληρώματος – CARPA). Βέβαια, ο κίνδυνος αλλεργικής αντίδρασης έναντι της πολυ-αιθυλενογλυκόλης δεν έχει επιβεβαιωθεί προς το παρόν και πολλοί θεωρούν ότι είναι σε μεγάλο βαθμό θεωρητικός. Τα εμβόλια mRNA περιέχουν πολύ μικρές ποσότητες πολυ-αιθυλενογλυκόλης και επιπλέον χορηγούνται ενδομυϊκά, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα πολύ μικρές συγκεντρώσεις πολυ-αιθυλενογλυκόλης στη συστηματική κυκλοφορία του αίματος όπου κυρίως μπορεί να βρίσκονται αντισώματα έναντι της πολυ-αιθυλενογλυκόλης. Το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Λοιμωδών Νοσημάτων των ΗΠΑ (NIAID) συνεργάζεται με τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) προκειμένου να εξακριβώσει τον κίνδυνο για σοβαρή αλλεργική αντίδραση με βάση προηγούμενη αλλεργική αντίδραση σε φάρμακα ή εμβόλια και ανάλογα με τα επίπεδα αντισωμάτων έναντι της πολυ-αιθυλενογλυκόλης. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αναφυλακτικές αντιδράσεις μπορεί να παρατηρηθούν με οποιοδήποτε εμβόλιο και είναι πολύ σπάνιες – περίπου 1 ανά 1 εκατομμύριο. Έως τις 23 Δεκεμβρίου 2020 είχαν αναφερθεί στις ΗΠΑ 10 περιστατικά αναφυλαξίας σε ένα σύνολο 614.117 χορηγηθέντων δόσεων του εμβολίου των Pfizer/BioNTech. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ιδιαίτερα σημαντική η συνέχιση των εμβολιασμών, η δήλωση πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών και η λήψη προληπτικών μέτρων (παρακολούθηση των εμβολιασθέντων για 15 λεπτά) καθώς και ύπαρξη απαραίτητης υποδομής (αντιαλλεργικά φάρμακα) για αντιμετώπιση οξέων συμβαμάτων στα εμβολιαστικά κέντρα. *Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ιωάννης Ντάνασης, Μαρία Γαβριατοπούλου και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν την ανάλυση του Jop de Vrieze για το περιοδικό Science που δημοσιεύτηκε την 1η Ιανουαρίου 2021 (Vol. 371, Issue 6524).
Αντίθετα δείτε την ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν προς το ρωσικό λαό και πως ξεκινά με τον Εθνικό Ύμνο. https://youtu.be/CwJcTcJxKLc .-
Σύμφωνα με τις υποδείξεις των λοιμωξιολόγων, το άνοιγμα των Γυμνασίων και Λυκείων δεν αναμένεται να γίνει πριν τις 25 Ιανουαρίου. Οι ειδικοί κατέθεσαν συγκεκριμένο σχέδιο για το άνοιγμα των σχολείων, το οποίο θα γίνει με την διενέργεια τεστ και κυλιόμενο ωράριο μαθημάτων.
«Εκεί οδηγούν οι υποχωρήσεις και η ενδοτικότητα της Κυβέρνησης και η απουσία σχεδίου για ασφαλές άνοιγμα», συμπληρώνει στην ίδια ανακοίνωση το ΚΙΝΑΛ.
Η Κυβέρνηση σε όλα τα στάδια της πανδημίας βρισκόταν σε διαρκή διαβούλευση με την Εκκλησία για τα θέματα των λειτουργιών, με σεβασμό στη δημόσια υγεία αλλά και την πίστη των ανθρώπων. Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκαν οι λειτουργίες Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς και προβλέφθηκε η λειτουργία των Θεοφανείων. Η ανάγκη να μην διακυβευθεί η σταθερή πορεία για την καταπολέμηση του ιού, εν όψει ιδίως και της επαναλειτουργίας των σχολείων, επέβαλε για την τρέχουσα εβδομάδα την επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς περιορισμών στην αγορά και την κοινωνία, μεταξύ των οποίων και η πρόβλεψη να γίνει η λειτουργία των Θεοφανείων χωρίς την παρουσία πιστών. Βεβαίως, παραμένει η δυνατότητα παρεμπίπτουσας ατομικής προσευχής των πιστών στους ναούς. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος με την απόφασή της δεν συναινεί στα νέα μέτρα που αφορούν τις λειτουργίες. Όμως ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμόζεται κατά το δοκούν ώστε να τον αγνοεί όποιος διαφωνεί. Ευελπιστούμε ότι η Εκκλησία θα αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών για την κοινωνία, όπως έως σήμερα με υπευθυνότητα έπραξε. Η εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και προφύλαξης αποτελεί υποχρέωση αλλά και πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης και ευθύνης όλων μας. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Αντίδραση στις αποφάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ήρθε από την κυβέρνηση που εκφράζει την ελπίδα η Εκκλησία να «αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών για την κοινωνία, όπως έως σήμερα με υπευθυνότητα έπραξε», αναφέρει μεταξύ άλλων το κυβερνητικό ανακοινωθέν Αναλυτικά το ανακοινωθέν: «Η Κυβέρνηση σε όλα τα στάδια της πανδημίας βρισκόταν σε διαρκή διαβούλευση με την Εκκλησία για τα θέματα των λειτουργιών, με σεβασμό στη δημόσια υγεία αλλά και την πίστη των ανθρώπων. Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκαν οι λειτουργίες Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς και προβλέφθηκε η λειτουργία των Θεοφανείων. Η ανάγκη να μην διακυβευθεί η σταθερή πορεία για την καταπολέμηση του ιού, εν όψει ιδίως και της επαναλειτουργίας των σχολείων, επέβαλε για την τρέχουσα εβδομάδα την επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς περιορισμών στην αγορά και την κοινωνία, μεταξύ των οποίων και η πρόβλεψη να γίνει η λειτουργία των Θεοφανείων χωρίς την παρουσία πιστών. Βεβαίως, παραμένει η δυνατότητα παρεμπίπτουσας ατομικής προσευχής των πιστών στους ναούς. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος με την απόφασή της δεν συναινεί στα νέα μέτρα που αφορούν τις λειτουργίες. Όμως ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμόζεται κατά το δοκούν ώστε να τον αγνοεί όποιος διαφωνεί. Ευελπιστούμε ότι η Εκκλησία θα αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών για την κοινωνία, όπως έως σήμερα με υπευθυνότητα έπραξε. Η εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και προφύλαξης αποτελεί υποχρέωση αλλά και πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης και ευθύνης όλων μας».
«Δεν υπάρχουν δεδομένα που να αποδεικνύουν ότι η προστασία μετά την πρώτη δόση διατηρείται μετά από 21 ημέρες», υπογράμμισαν. Λίγο νωρίτερα σήμερα ο Γερμανός υπουργός Υγείας Γενς Σπαν δήλωσε πως το Βερολίνο εξετάζει αν θα επιτρέψει μια καθυστέρηση στη χορήγηση της δεύτερης δόσης του εμβολίου, λόγω έλλειψης ποσότητας τους, προκειμένου να επιταχυνθεί ο εμβολιασμός περισσότερων πολιτών με την πρώτη δόση, μετά από μια παρόμοια κίνηση της Βρετανίας την περασμένη εβδομάδα. Ξεχωριστά, η Δανία ενέκρινε μια καθυστέρηση έως και έξι εβδομάδων μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης λήψης του εμβολίου. Από την πλευρά του, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων ανακοίνωσε σήμερα ότι το μέγιστο χρονικό μεσοδιάστημα 42 ημερών μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης δόσης του εμβολίου των Pfizer/BioNtech θα πρέπει να τηρείται για να επιτυγχάνεται πλήρη προστασία. Τα αποδεικτικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου βασίζονται σε μια μελέτη όπου η χορήγηση δόσεων πραγματοποιήθηκε με απόσταση 19 έως 42 ημερών, ανέφερε ο ΕΜΑ, σημειώνοντας ότι η πλήρης προστασία έρχεται μόνο επτά ημέρες μετά την ενισχυτική δόση. «Οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτό θα απαιτούσε μια παραλλαγή στην άδεια κυκλοφορίας καθώς και περισσότερα κλινικά δεδομένα για την υποστήριξη μιας τέτοιας αλλαγής, διαφορετικά θα θεωρηθεί "εκτός ένδειξης χρήση"». Η εκτός ένδειξης χρήση συνεπάγεται χαμηλότερες υποχρεώσεις στους κατασκευαστές εμβολίων.
~** ΣΗΜΕΡΑ ,... Δευτέρα 04/01/2021 για την 14η αγωνιστική της Super League:
Βόλος: Κλέιμαν – Ντεντάκης, Μήτογλου, Σάντσες, Φεράρι – Ριένστρα, Μπαριέντος – Ουάρντα, Μπαρτόλο, Περέα - Δουβίκας
~** ΧΘΕΣ ,... Κυριακή 03/01/2021 Super League:
~ ΑΕΛ Λάρισα - ΠΑΟΚ 1-1 .- ^ Διαιτητής : Άγγελος Ευαγγέλου .- Τα γκολ : {73΄Πινάκας , 90+7΄Βιερίνια } .- ^
~ Παναιτωλικός - ΟΦΗ 2-1 .- ^ Διαιτητής : Ιωάννης Παπαδόπουλος .- ^ Τα γκολ : { 55΄πεν. Στάϊκος , 83΄Μανθάτης , 86΄Λιάβας , 90+4 - κόκκινη 2η κίτρινη Νέϊρα } .-
~ Παναθηναϊκός - Αστέρας Τρίπολης 0-0 .-^ Διαιτητής : Αθανάσιος Τζήλος .- ^~ ΠΑΣ Γιάννινα - Απόλλων Σμύρνης 1-3 .- ^ Διαιτητής : Στέφανος Κουμπαράκης .- ^
~ Ιωνικός Νίκαιας - Άρις Θεσ/νίκης 68-64 .- ^
~ Περιστέρι - ΠΑΟΚ 76-67 .- ^
~ Μεσσολόγγι /Χαρίλαος Τρικούπης - Προμηθέας Πάτρας 82-88 .-^
~ Λαύριο Megabolt - ΚΑΕ Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ 92-82 .-^ { Tα δεκάλεπτα : 9-19 , 22-23 , 33-17, 28-23 } .-
~**
.-
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου