Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ *

Αγάπη πρώτα στο Θεό μας , μετά στον εαυτόν μας και τέλος στον εχθρό μας ! Κι άν περισεύει στα Ζώα και τα Φυτά μας !

O NOMOS MESSHNIAS 2009 .

http://snsarfara.blogspot.com/ , STAMOS-ARFARA- GREECE .- .
http://vlasiosarfara.blogspot.com/ , Πέμπτη, 22 Οκτωβρίου 2009
Το Μεσσηνιακό λάδι
ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ !! Τι καλύτερο στον κόσμο
ΚΑΤΑΡΑΚΤΗΣ ΣΤΟ ΝΕΔΑ ΠΟΤΑΜΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΙΡΑΣ , περιοχής Σιδηροκάστρου Δήμου Αυλώνος 2009 .- Η ομορφιά της φύσης στο Νομό Μεσσηνίας !!

** Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ
ΣΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚ. ΖΟΥΡΝΑΤΖΟΓΛΟΥ
ΝΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!!!

Ο άγιος Γέροντας Παΐσιος κοιμήθηκε στις 12 Ιουλίου 1994 μ.Χ.
και αναπαύεται στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης

Ο άγιος Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, η αγιότητα του οποίου έχει ομολογηθεί από όλους σχεδόν τους Έλληνες, πολιτικούς, στρατιωτικούς, λαϊκούς, Μοναχούς, Ιερείς, Επισκόπους και αυτόν τον ίδιο τον Πατριάρχη, είχε κατά καιρούς μιλήσει σε πολλούς ανθρώπους για ό,τι βλέπουμε σήμερα στο Αιγαίο και για ό,τι θα δούμε σύντομα!
Πολλές από αυτές τις αποκαλύψεις και προφητείες που προείπε ο Γέροντας Παΐσιος με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, εμπεριέχονται στο νέο, συναρπαστικό βιβλίο του Επισμηναγού ε.α. Νικολάου Ζουρνατζόγλου «Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, 1924 – 1994» εκδόσεις Αγιοτόκος Καππαδοκία, κεντρική διάθεση Ορθόδοξος Κυψέλη.
Συγκεκριμένα θα αναφέρουμε μερικά εξόχως αποκαλυπτικά σημεία, που αφορούν τις σχέσεις με την αμετανόητη Τουρκία, η οποία όπως γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα ήδη από τον Άγιο Κοσμά τον Αίτωλο θα μας επιτεθεί ύπουλα ως τα «Εξαμίλια»…


Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ 2009 (Χάρτης ).
Ο Γέρων Παΐσιος για Τουρκία, Πόλη, Αιγαίο
► «Οι Τούρκοι τα κόλλυβα τα έχουν στη μέση τους. Θα πάθουν μεγάλο κακό. Τότε θα επέμβη από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως τα λέει η προφητεία του Αγίου Κοσμά. Οι μεγάλοι θα φροντίσουν… Την Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες πρέπει να τη φυλάξουν. Και, έτσι, ο Θεός θα τη χαρίσει σε μας. Θα μας βοηθήσει ο Θεός, γιατί είμαστε Ορθόδοξοι»… σελ. 410

► «Η Τουρκία θα διαλυθεί και, μάλιστα, θα τη διαλύσουν οι ίδιοι οι σύμμαχοι» Μάρτιος 1994, σελ. 412

► «Οι Τούρκοι έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους» 1991, σελ. 413

► «Άντε, άντε, δε θα είμαι να σε καμαρώσω στην προέλαση, όταν θα προελαύνει ο ελληνικός στρατός για την Κωνσταντινούπολη» 1992, προς Αξκο της Π.Α., σελ. 413

► «Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε δίκιο που είπε για τα «Εξαμίλια», διότι τα «Εξαμίλια» δεν είναι ούτε χωριά, ούτε πόλεις, αλλά είναι τα έξι ναυτικά μίλια, η ζώνη των έξι μιλίων που περιβάλλει τα παράλια της Ελλάδας και κάθε νησί μας. «Εξαμίλι» είναι κάθε σημείο που απέχει έξι μίλια από τις ακτές της Ελλάδας, χερσαίες ή νησιωτικές. Εκεί, λοιπόν, θα γίνει εκείνο που είπε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» σελ. 417

► «Όταν ο τουρκικός στόλος ξεκινήσει να κατευθύνεται κατά της Ελλάδος και φθάσει στα έξι μίλια, πράγματι θα καταστραφεί. Θα είναι η ώρα που θα έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους. Αλλά, αυτό δε θα γίνει από εμάς. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Το «Εξαμίλι» θα είναι η αρχή του τέλους…..Μετά θα αρχίσουν όλα τα γεγονότα, που θα καταλήξουν στο να πάρουμε την Πόλη…. Την Πόλη θα μας τη δώσουν….. Θα γίνει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Στην αρχή, οι Τούρκοι θα νομίσουν ότι νικάνε, αλλά αυτό θα είναι η καταστροφή τους. Οι Ρώσοι, τελικά, θα νικήσουν και θα πέσει η Πόλη στα χέρια τους. Μετά θα την πάρουμε εμείς…… Θα αναγκασθούν να μας τη δώσουν…» σελ. 417 - 418

► Οι Τούρκοι «θα καταστραφούν. Θα σβήσουν από το χάρτη, διότι είναι ένα έθνος, το οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού. Από τους Τούρκους το 1/3 θα πάει από όπου ξεκίνησαν, στα βάθη της Τουρκίας, το 1/3 θα σωθεί, διότι θα έχει εκχριστιανισθεί και το τελευταίο 1/3 θα σκοτωθεί στον πόλεμο αυτόν….» σελ. 418-419 σ.σ. πρόκειται για την γνωστή Προφητεία του Αγίου Κοσμά. Βλέπε σχετικά στο αφιέρωμα του Νοιάζομαι για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό ΕΔΩ

► «Δεν ήθελα τίποτα άλλο. Να με κρατούσε ο Θεός ακόμη λίγα χρόνια στη ζωή, για να έβλεπα την πατρίδα μου μεγαλωμένη. Θα μεγαλώσει…» σελ. 419

► «Η Τουρκία θα διαμελισθεί. Ο διαμελισμός αυτός σίγουρα μας ικανοποιεί και μας συμφέρει ως κράτος. Έτσι θ΄ απελευθερωθούν τα χωριά μας, οι αλύτρωτες πατρίδες. Η Κωνσταντινούπολη θα ελευθερωθεί, θα ξαναγίνει ελληνική. Θα ξαναλειτουργήσει η Αγία Σοφία» σελ. 422

► «Η Τουρκία θα διαμελισθεί σε 3-4 κομμάτια. Ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφή μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους. Το κουρδικό θέμα έχει ήδη δρομολογηθεί. Αυτά θα γίνουν, όχι τώρα, αλλά σύντομα, όταν θα πάψει αυτή γενιά που κυβερνάει την Τουρκία και θα αναλάβει νέα γενιά πολιτικών. Τότε θα γίνει ο διαμελισμός της Τουρκίας. Πολύ σύντομα οι προσευχές που γίνονται κάτω από την επιφάνεια της γης, θα γίνονται επάνω στη γη και τα κεράκια που ανάβονται κάτω, θα ανάβονται επάνω (εννοούσε τους Κρυπτοχριστιανούς)….Πίστη και ελπίδα στο Θεό να υπάρχει και θα χαρούν πολλοί. Όλα αυτά θα γίνουν μέσα στα χρόνια αυτά. Έφτασε ο καιρός» σελ. 431

► «Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι θα μας παραχωρήσουν την Κωνσταντινούπολη. Όχι γιατί μας αγαπάνε, αλλά γιατί αυτό θα συμπλέει με τα συμφέροντά τους» σελ. 432

► Οι Τούρκοι «θα κάνουν μόνο μία πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη. Και εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα. Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, “θα πούμε το ψωμί ψωμάκι”» σελ. 434 και άλλη φορά έλεγε … «Να έχετε ένα κτηματάκι και λίγο να το καλλιεργήτε. Κοντά σε σας, θα βοηθήσετε και κάποιον που δε θα έχει» σελ. 436

► «Όταν ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης) από 6 σε 12 μίλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Ακολουθεί….Μετά την πρόκληση των Τούρκων, θα κατεβούν οι Ρώσοι στα Στενά. Όχι για να βοηθήσουν εμάς. Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα. Αλλά, χωρίς να το θέλουν, θα βοηθάνε εμάς. Τότε, οι Τούρκοι για να υπερασπισθούν τα Στενά, που είναι στρατηγικής σημασίας, θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα στρατεύματα. Παράλληλα δε, θα αποσύρουν δυνάμεις από καταληφθέντα εδάφη. Όμως, θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι – εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν: “Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;” Όλοι, όμως θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος. Έτσι θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο…..Θα βγάλει η (ελληνική) κυβέρνηση απόφαση να μη στείλη στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δε θα πάρει μέρος. Γιατί , όποιος πάρει μέρος σ΄ αυτόν τον πόλεμο (εν. τον ευρωπαϊκό), χάθηκε…»… 434

► «Οι Τούρκοι θα μας χτυπήσουν, αλλά η Ελλάδα δε θα πάθει μεγάλη ζημιά. Δε θα περάσει πολύς καιρός μετά την επίθεση των Τούρκων στη χώρα μας και τότε οι Ρώσοι θα κτυπήσουν τους Τούρκους και θα τους διαλύσουν. Όπως ένα φύλλο χαρτί που το χτυπάς και διαλύεται, έτσι και οι Τούρκοι θα διαλυθούν. Το 1/3 από αυτούς θα σκοτωθεί, το 1/3 θα εκχριστιανισθούν και το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά. Η χρησιμοποίηση των νερών του Ευφράτη για αρδευτικά έργα από τους Τούρκους θα είναι μια προειδοποίηση ότι άρχισε η προετοιμασία του μεγάλου πολέμου που θα ακολουθήση» 1991, σελ. 439

► «Μετά τη διάλυση της Τουρκίας, η Ρωσία θα συνεχίσει τον πόλεμο μέχρι τον Περσικό Κόλπο και θα σταματήσουν τα στρατεύματά της έξω από την Ιερουσαλήμ. Τότε οι δυτικές δυνάμεις θα δώσουν προθεσμία στους Ρώσους για να αποσύρουν από τα μέρη αυτά τα στρατεύματά τους, τόσο χρόνο όσο χρειάζεται για να γίνουν τα λάχανα, δηλαδή 6 μήνες. Η Ρωσία, όμως, δε θα αποσύρει τις δυνάμεις της. Και τότε οι δυτικές δυνάμεις θα αρχίσουν να συγκεντρώνουν στρατεύματα, για να επιτεθούν στους Ρώσους. Ο Πόλεμος που θα ξεσπάσει θα είναι Παγκόσμιος και θα έχει ως συνέπεια να χάσουν οι Ρώσοι. Θα ακολουθήσει μεγάλη σφαγή. Οι μεγαλουπόλεις θα γίνουν παραγκουπόλεις. Εμείς, οι Έλληνες, δεν θα συμμετάσχουμε στον παγκόσμιο πόλεμο.» σελ. 440 - 441

► «Η διοίκηση της Πόλης , από μας, θα είναι και στρατιωτική και πολιτική»!!! 1991, σελ. 435

► «Εσύ (είπε σε νεαρό φοιτητή του Πολυτεχνείου Ξάνθης), σαν πολιτικός μηχανικός, θα συμβάλεις στην ακοικοδόμηση της Πόλης, γιατί η Πόλη θα ανοικοδομηθεί από την αρχή» σελ. 435

ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ ο Αγιορείτης
ο σύγχρονος άγιος του Ελληνισμού
ΓΕΝΝΗΣΗ - ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ
Ο γέροντας Παΐσιος, αυτή η σύγχρονη αγιασμένη μορφή του Αγίου Όρους, πρωταντίκρισε το φως του κόσμου στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου 1924 μ.Χ..
Τις ταραγμένες εκείνες για τον Μικρασιατικό Ελληνισμό ημέρες, τις ώρες του μαρτυρικού ξεριζωμού, ο ίδιος ο ʼγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, ο ʼγιος των Φαράσων, βάπτισε το γιο του λεοντόψυχου Πρόδρομου Χατζηδιγενή (Εζνεπίδη) και της ευσεβούς Ευλογίας (Ευλαμπίας), δίδοντάς του το δικό του όνομα, το όνομα Αρσένιος, προλέγοντας ότι «θα τον αφήσει στο πόδι του», προφητεύοντας έτσι το μετέπειτα θαυμαστό άγιο βίο εκείνου του παιδιού!

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΙΟΝΙΟ
Οι ξεριζωμένοι Φαρασιώτες, που με τον ηρωισμό, την προσευχή και την θεία παρρησία του Αγίου Αρσενίου είχαν αντιμετωπίσει ως τότε αποτελεσματικά του Τσέτες (άτακτο τούρκικο στρατό), πήραν τον κατάπικρο δρόμο της Ανταλλαγής και έφτασαν μετά από ταλαιπωρίες και πολύ υπομονή στην Κέρκυρα, όπου είχε προφητέψει πως θα κοιμηθεί ο ʼγιος Αρσένιος, ο οποίος και είχε προφητέψει επίσης από την Καππαδοκία ακόμα, πολύ νωρίς, όχι μόνο τη συμφορά του ξεριζωμού, αλλά και την τελική νίκη κατά των Τούρκων, την ελευθέρωση της Πόλης και το ξαναγύρισμα του Ελληνισμού!!!
Οι προφητείες αυτές του Αγίου Αρσενίου, βρίσκονται ακόμη αδημοσίευτες στο Μοναστήρι του στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης και είναι καταγραμμένες στα τουρκικά, όπως ο ίδιος ο γέροντας Παΐσιος είχε αποκαλύψει!

ΚΟΝΙΤΣΑ - ΗΠΕΙΡΟΣ
Από την Κέρκυρα οι Φαρασιώτες εγκαταστάθηκαν στην Κόνιτσα, όπου μεγάλωσε με θεία ζωή ο μικρός Αρσένιος, ζώντας από μόνος του σαν Μοναχός, με εκούσιες στερήσεις, θυσίες, προσευχές, αγρυπνίες, καλοσύνες και ταπείνωση και νηστεία συστηματική, αποτέλεσμα της μεγάλης αγάπης που είχε η ψυχή του για το Χριστό, την Παναγιά και τους Αγίους, τους οποίους μιμούνταν από τα πρώτα παιδικά του χρόνια, διαβάζοντας με δίψα τους θαυμαστούς βίους τους, επιθυμώντας όσο τίποτα να απολαμβάνει τη μυστική επίσκεψη της Θείας Χάριτος στην ψυχή του! Κι όταν βέβαια τον ρωτούσαν τι θα γινόταν σαν μεγάλωνε, απαντούσε «καλόγηρος»!

ΞΥΛΟΥΡΓΟΣ ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
Τελειώνοντας το Δημοτικό, πήγε να μάθει την τέχνη του ξυλουργού και επειδή έπιαναν τα χέρια του, έγινε ο καλύτερος μάστορας της Κόνιτσας, φτιάχνοντας ανάμεσα στα άλλα και εικονοστάσια και ξύλινους σταυρούς, βοηθώντας όπου και όπως μπορούσε, κάθε άνθρωπο που ήθελε στήριγμα ή είχε ανάγκη!

Η ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!!
Στα δεκαπέντε του χρόνια, όπως αναφέρει το πολύτιμο βιβλίο «Βίος Γέροντας Παϊσίου του Αγιορείτου» Ιερομονάχου Ισαάκ – διατίθεται από το Ι.Ησυχ. ʼγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Μεταμόρφωση Χαλκιδικής τηλ. 23750 61592 – κάποιος προσπάθησε να τον δηλητηριάσει πνευματικά, αναπτύσσοντάς του τη θεωρία του Δαρβίνου για την άθεο «εξέλιξη»…. Ο έφηβος Αρσένιος ταράχτηκε και αποφάσισε να προσευχηθεί, λέγοντας τότε με το μυαλό του: «εάν ο Χριστός είναι Θεός, θα μου παρουσιαστή να πιστέψω». Κόπηκε τότε στην προσευχή! Ώρες ατέλειωτες! Αλλά τίποτα! Έβαλε τότε απλοϊκό, καλό λογισμό, πως ακόμα «και άνθρωπος να ήταν (μόνο ο Χριστός), αξίζει να τον αγαπήσω, να τον υπακούσω και να θυσιαστώ γι΄ Αυτόν»!.. Ε, μετά από αυτόν το λογισμό, του παρουσιάσθηκε αμέσως ο ίδιος ο Χριστός μας, μέσα σε άφθονο φως, κοιτώντας τον με πολύ αγάπη και λέγοντάς του με το ίδιο Του το στόμα: «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, κάν αποθάνη, ζήσεται»!!!

ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ
Αργότερα, σαν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία και αφού ο Θεός τον τοποθέτησε ασυρματιστή, ώστε «να μη σκοτώσει άνθρωπο» όπως είχε ζητήσει, έδειξε και εκεί το θαυμαστό του χαρακτήρα, βοηθώντας κάθε άλλον συνάδελφό του, ριψοκινδυνεύοντας τη ζωή του, προσευχόμενος και αγωνιζόμενος μέχρι θυσίας.

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ
Αφού επισκέφθηκε ως πολίτης πια έπειτα το ʼΑγιον Όρος, επέστρεψε στην Κόνιτσα για να δουλέψει ως μαραγκός, ώστε να βοηθήσει την οικογένειά του και αφού τακτοποίησε όλες τις εκκρεμότητες, ήσυχος, τράβηξε για εκεί που ποθούσε από μικρό παιδί η ψυχή του.
ΑΒΕΡΚΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
Πέρασε πάλι στο ʼΑγιον Όρος και μπήκε δόκιμος στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου (που τότε δεν ήταν ζηλωτικό μοναστήρι) και πάσχιζε με αμέτρητους κόπους, εργασίες, γονυκλισίες, προσευχές, νηστείες, στερήσεις, υπακοή, ταπείνωση και νοερή συνεχή προσευχή να ανέβει σε αρετή. Στη ρασοευχή ονομάστηκε Αβέρκιος και από ταπείνωση δεν έλαβε το Μεγάλο Σχήμα, αλλά ποθώντας την πνευματική και ασκητική ησυχία, αναχώρησε με την ευχή του πνευματικού του.

ΠΑΪΣΙΟΣ ΣΤΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ
Υποτάχθηκε κατόπιν στον προορατικό γέροντα Κύριλλο στην Καλύβα των Εισοδίων, της Σκήτης του Αγίου Παντελεήμονα Κουτλουμουσίου και με προτροπή του έμεινε στη συνέχεια στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, έχοντας για προσκέφαλο ένα κούτσουρο και αντιμετωπίζοντας μεγάλο πόλεμο λογισμών από τον εχθρό, που πάντα προσπαθεί να βάλει δικές του άθλιες, πονηρές και βλάσφημες σκέψεις μέσα στο δικό μας μυαλό, υφαρπάζοντας το κυβερνείο του εαυτού μας, ώστε να μας ρίξει σε βαριά αμαρτία (πνευματική τρικλοποδιά)…

Χάρη στους ασκητικούς του αγώνες, με τους οποίους προσπαθούσε να εξουθενώσει τη σάρκα, επιδεινώθηκε η κατάσταση της υγείας του, με αποτέλεσμα να σταλεί στην Κόνιτσα, όπου συνέχισε τους κόπους της προσευχής, αρχικά στο ξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας και κατόπιν σε κάποιο σπίτι μιας ηλικιωμένης γερόντισσας, ενώ σαν καλυτέρευσε λίγο, επανήλθε στην Ι.Μ. Φιλοθέου, όπου και έλαβε τελικά το Μικρό μοναχικό Σχήμα, παίρνοντας το όνομα Παΐσιος, προς τιμή του Μητροπολίτου Καισαρείας Παϊσίου Β΄, που καταγόταν από τα Φάρασα!

Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ!!!
Ο πόθος όμως του Παϊσίου για την ασκητική έρημο, είχε γίνει ακόμη πιο έντονος και λαχταρούσε να πάει στα ερημικά Κατουνάκια του ʼθωνα, αλλά διαφορετικό ήταν το θέλημα της Κυρίας Θεοτόκου, που μια μέρα του έδειξε στο κελί του οφθαλμοφανώς, σαν σε πνευματική τηλεόραση, τη Μονή Στομίου Κονίτσης και του είπε ολοζώντανα η ίδια η Παναγία: «δεν θα πας στα Κατουνάκια. Θα πας στη Μονή Στομίου»!!!!
Δηλαδή η Παναγιά τον έστελνε σαν να λέμε σε αποστολή, σε ένα άλλο Μοναστήρι της, στο στόμιο του ποταμού Αώου στην Κόνιτσα, στη χαράδρα του Αώου, ανάμεσα στα βουνά Τραπεζίτσα και Γκαμήλα στην Ήπειρο! ʼΑλλωστε ο γέροντας ήξερε τα μέρη, αφού είχε μεγαλώσει στην Κόνιτσα και τώρα ήξερε και το θέλημα της Κυράς του Αγίου Όρους!

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΟΜΙΟΥ
Το Μοναστήρι της Παναγιάς Στομίου, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είχε πρωτοχτιστεί στην απέναντι πλευρά στα 1590, αλλά μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση στα 1774, επειδή εκεί μετέβη θαυματουργικώς η Εικόνα της Μονής!
Η Ιερά Μονή έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πνευματική καλλιέργεια των χωριών, αφού συντηρούσε συνεχώς πολλά σχολεία στη γύρω περιοχή, διατηρώντας έτσι αναμμένο το αληθινό φως της Παιδείας, την ορθόδοξη, ελληνοχριστιανική αγωγή, αυτή που άναψε τη λαμπάδα και το μπαρούτι του ΄21, αυτή που έφτιαξε τα μεγάλα Έπη των Βαλκανικών Απελευθερωτικών Πολέμων του 1912 – 1913, καθώς και το απαράμιλλο Έπος του 1940-41! Ίσως γι΄ αυτό μάλιστα τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής να κάψανε το Μοναστήρι στα 1943!!!

ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟΜΙΟΥ
Το Μοναστήρι ήταν κατεστραμμένο – εκτός από το Ναό – για δεκαπέντε χρόνια! Οι Ναζί είχαν φροντίσει γι΄ αυτό! Όμως τώρα φρόντιζε και η Παναγιά για την ανοικοδόμηση και ανακαίνιση τις Ιεράς της Μονής, στέλνοντας ένα αγαπητό παιδί της, το μοναχό Παΐσιο, ο οποίος κατέβαλε κάθε κόπο, κουβαλώντας ακόμα και με τα χέρια βαριά φορτία από κάτω από το ποτάμι, κινητοποιώντας και ευαισθητοποιώντας τους αγαθούς κατοίκους των γύρω χωριών, συγκεντρώνοντας εισφορές που του έστελνε η Παναγιά με ευσεβείς ανθρώπους, μαζεύοντας εργάτες, φτιάχνοντας ο ίδιος κουφώματα, πατώματα, στέγες, σα μαραγκός και μάλιστα από τους καλύτερους, πάντα με χαρά και νηστεία, αγάπη και προσευχή! Πάντα ο τόσο αδύνατος στο σώμα και ο τόσο δυνατός στην ψυχή και την Πίστη!


ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΤΣΙΜΕΝΤΩΝ!!!
Στο πιο πάνω αναφερόμενο βιβλίο - «Βίος Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου» - συμπεριλαμβάνεται ένα θαυμαστό κυριολεκτικά γεγονός, που δείχνει τι γίνεται όταν υπάρχει «ευλογία» και πόσο ισχύει «δέησις δικαίου»…. Έριχναν λοιπόν τότε μια μεγάλη πλάκα στο Μοναστήρι με εβδομήντα άτομα, ώσπου ξαφνικά και ενώ προχωρούσε το ρίξιμο της πλάκας, οι μαστόροι συνειδητοποίησαν ότι χρειάζονταν ακόμη είκοσι σωστά τσουβάλια τσιμέντου!!! Ξαφνιάστηκε ο Γέροντας! Ούτε μπορούσαν να αφήσουν στη μέση την πλάκα, όπως ξέρουν καλά οικοδόμοι, ούτε μπορούσαν να πάνε να φέρουν άλλα σακιά, διότι χρειάζονταν από τα μονοπάτια κοντά 4,5 ώρες!!! Μπήκε λοιπόν μέσα στην Εκκλησία αμέσως ο Γέροντας Παΐσιος, άναψε ένα κερί, γονάτισε και παρακάλεσε την Παναγιά να βοηθήσει!!! Βγήκε κατόπιν έξω και λέει στους εργάτες «συνεχίστε και βάλτε την κανονική αναλογία τσιμέντου»! Και το θαύμα; Όχι μόνο τέλειωσε η πλάκα – που στέκει ως τώρα – όχι μόνο έβαλαν την κανονική δόση, αλλά περίσσεψαν από πάνω και πέντε ολόκληρα τσουβάλια τσιμέντου!!!

ΤΟ ΨΕΥΔΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ – ΨΕΥΤΙΚΟΣ «ΧΡΙΣΤΟΣ»
Μια νύχτα πάλι, εκεί στη Μονή Στομίου, καθώς έλεγε την ευχή, άνοιξε η στέγη και φάνηκε ένα δυνατό φως, μαζί με ένα ξανθό πρόσωπο σαν του Χριστού, που φαινόταν όμως μισό, ενώ μια επιγραφή έγραφε «Δόξα εν υψίστοις Θεώ»! Τότε μια φωνή είπε στον Γέροντα «αξιώθηκες να δεις το Χριστό»! Εκείνος τότε έκανε ταπεινό λογισμό «ποιος είμαι εγώ ο ανάξιος να δω τον Χριστό» και τότε χάθηκε και το φως, χάθηκε και ο δήθεν «Χριστός»! «Έτσι αρχίζει η πλάνη, συμβούλευε σχετικά ο γέροντας. Αν δεν με βοηθούσε ο Κύριος να το αντιληφθώ ότι είναι δαιμονικό αυτό, μετά θα άρχιζε η τηλεόραση του πονηρού. Να ο Χριστός, να η Παναγιά, να οι προφητείες κλπ.. Και έτσι πλανάται ο άνθρωπος. Γι΄ αυτό χρειάζεται τα οράματα, και από τον Θεό να είναι, να μην τα παραδεχόμαστε εύκολα. Και ο Θεός τρόπον τινά χαίρεται, διότι έτσι δείχνουμε ταπείνωση και προσοχή, που ζητά από μας. Γνωρίζει Εκείνος μετά να μας δείξη αυτό που θέλει και να μας διδάξη με άλλον τρόπο»!!! (σ.σ. φανταστείτε τι μηχανή έχει στήσει ο πονηρός, με την ψευτογλωσσολαλιά των Πεντηκοστιανών, ώστε να πλανά αφελείς ανθρώπους, έντιμους κατά τα άλλα, που δεν θα μπορούσε αλλιώς ίσως να τους τουμπάρει… Παρόμοια γίνεται με ανθρώπους επιρρεπείς σε φλιτζάνια, χαρτιά και όνειρα, που ενώ πηγαίνουν στην Εκκλησία κάπου κάπου, ζουν τόσο μακριά από αυτήν… κανονίζοντας τη ζωή τους ανάλογα με το φλιτζάνι, τα χαρτιά ή τα όνειρα, που δεν είναι παρά δαιμονικοί τρόποι – πλάνες, ώστε να οδηγήσουν το άτομο και αυτούς που επηρεάζονται από εκείνο στην απώλεια… ʼλλωστε και ο Μωάμεθ, δέχτηκε λέει την επίσκεψη του «Αρχαγγέλου», του πονηρού, που μπορεί να μετασχηματίζεται ως γνωστόν και ως «άγγελος φωτός»… Γι΄ αυτό και όλοι οι έμπειροι Πνευματικοί Γέροντες, συμβουλεύουν ακριβώς ταυτόσημα με τα λόγια του Γέροντος Παϊσίου: καμία σημασία σε όνειρα! Απολύτως καμία!... Ο Θεός έχει άπειρους και ασφαλείς τρόπους για να μας οδηγήσει στο Θέλημά Του. Ώστε να ζητούμε να μας κυβερνά ο Χριστός και όχι τα όνειρα!... Παρόμοιες πλάνες συμβαίνουν με τους «αναστενάρηδες» και άλλους «θαυματοποιούς»,, με «θεραπευτές» που δήθεν τους παρουσιάζονται οι «ʼγιοι Ανάργυροι», με τα ψευδοσημεία στο Τραχώνι της Κύπρου και τόσα άλλα… Μόνο κοντά σε έμπειρο, Ορθόδοξο, εντός της Εκκλησίας μας Πνευματικό, μπορεί κανείς να βαδίσει με ασφάλεια, διότι είναι αμέτρητες οι παγίδες του πονηρού, όπως τις είδε και έφριξε ο Μέγας ʼγιος Αντώνιος!...)

ΑΛΛΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ …ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ…
Ο Γέροντας είχε καταργήσει τις κοσμικές διασκεδάσεις μέσα στην αυλή της Μονής κατά την ημέρα της Πανηγύρεως! (σ.σ. άλλο θα πει Εορτή και Πανήγυρις Πνευματική και άλλο Κοσμική – πολλοί δε άνθρωποι ιδίως σε χωριά, έχουν μπερδέψει τα δύο αυτά διαφορετικά πράγματα και προγραμματίζουν γλεντοκόπια σε ημέρες Πνευματικών-Εκκλησιαστικών Εορτών και ημέρες τρομακτικών Μαρτυρίων Αγίων!!! Κι όταν οι Ιερείς τους συμβουλεύουν ότι δεν είναι επιτρεπτά αυτά, θυμώνουν κι από πάνω… Διότι λείπει η σχετική κατηχητική Ορθόδοξη Παιδεία από τα Σχολεία, όπου ο άνθρωπος θα μπορούσε να μαθαίνει νωρίς, σωστά και μια για πάντα τι επιτρέπεται και τι όχι, ώστε να βαδίζει με ασφάλεια! Πολλά δε από αυτά αγνοούν και κάποιοι Θεολόγοι, διότι δεν τα έχουν διδαχθεί και μάλιστα θεωρούν παρακατιανούς τους Αγιορείτες!. Γι΄ αυτό ίσως και η Εκκλησία θέλει και δικαιούται να κάνει τις δικές της Σχολές, ώστε να βλαστήσει μαζί με την Ορθοδοξία και η Ορθοπραξία) . Μάλιστα και τότε κάποιοι δυσαρεστήθηκαν - για τους ίδιους λόγους - από το Γέροντα και κάποια μέρα κατά τη διάρκεια του Πανηγυρικού Εσπερινού, άναψαν φωτιές στην αυλή και χόρευαν! Ο Γέροντας - αφού τέλειωσε - πήρε το ράσο του και έφυγε! Αργότερα, με τις ασταμάτητες παρακλήσεις των ευσεβών, επέστρεψε, ώσπου στο τέλος και αφού ολοκλήρωσε το έργο του και εφόσον βοήθησε και γλύτωσε 80 ελληνικές οικογένειες που είχαν πέσει στην πλάνη και αίρεση των Προτεσταντών και τις γύρισε στην Ορθοδοξία, ακολούθησε τη νέα υπόδειξη της Παναγιάς να πάει πλέον στο Σινά!

ΩΣ ΣΤΡΟΥΘΙΟΝ ΣΤΟ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟ ΟΡΟΣ!
Στο Θεοβάδιστο Όρος Σινά ο Γέροντας, αφού βοήθησε σε πολλές ξυλουργικές εργασίες συντήρησης εικόνων στο καστρομονάστηρο της Αγίας Αικατερίνης που έχτισε ο Ιουστινιανός στη θέση μικρού Ναού που είχε φτιάξει η Ελληνίδα βασιλομήτωρ Αγία Ελένη, πήρε την ευχή και ανέβηκε ψηλά στα 2000 μέτρα, στο κελί-σπηλιά των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, ξυπόλητος, με ματωμένα πόδια, άσαρκος επίγειος άγγελος, τρεφόμενος μόνο με τις λιγοστές στάλες νερού που έβγαζε μια μικρή ευλογημένη πηγούλα, σε ρυθμό κομβοσχοινιού!


Ο ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ «ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ»
Εκεί μια μέρα πάλεψε με τον διάβολο που του παρουσιάστηκε, πιέζοντάς τον συνέχεια και λέγοντάς του επί μιάμιση ώρα «πήδα κάτω από το βράχο Παΐσιε. Σου υπόσχομαι, δεν θα πάθεις τίποτε», ώστε να τον ωθήσει να πέσει μόνος του και να σκοτωθεί! Στο τέλος ο Γέροντας πήρε μια πέτρα και την έριξε στον γκρεμό λέγοντας στον πονηρό «άντε να σου αναπαύσω το λογισμό σου»! Ο διάβολος τότε, αφού νικήθηκε, προσπάθησε να ρίξει το Γέροντα με δεξιό λογισμό υπερηφανείας, λέγοντάς του με δήθεν θαυμασμό: «Τέτοια απάντηση ούτε ο Χριστός δεν μου έδωσε. Εσύ καλύτερα απάντησες»! Αλλά ο Γέροντας χωρίς να αφήσει δευτερόλεπτο αμέσως του γύρισε: «Ο Χριστός είναι Θεός. Δεν είναι σαν και μένα τον καραγκιόζη. “Ύπαγε οπίσω μου σατανά”»!

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
Ο ΧΟΤΖΑΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ
Αναδημοσιεύουμε σήμερα ένα ακόμη μεγάλο σύγχρονο θαύμα του καιρού μας, που αποτελεί απάντηση στα διάφορα λιβελογραφήματα, στα κατευθυνόμενα άρθρα, στην υπονόμευση της Θράκης και την ολιγοπιστία όλων μας…
«…Όπως εξιστορεί ο ίδιος ο πρώην Χότζας, γράφει η εφημερίδα Στύλος Ορθοδοξίας, η μεταστροφή του οφείλεται σε θαύμα. Ο πρώην Χότζας και νυν νεοφώτιστος Χριστιανός ανέφερε ότι η μικρή κόρη του έπασχε από ανίατη ασθένεια. Γύρισε όλα τα νοσοκομεία και επισκέφθηκε αρκετούς γιατρούς στην Αίγυπτο, όπου μέχρι πρότινος ζούσε αλλά και στο εξωτερικό. Όλοι οι γιατροί σχεδόν συνέκλιναν στην ίδια άποψη. Συνιστούσαν θεραπευτική αγωγή, η οποία ωστόσο, όπως τόνιζαν δεν θα βοηθούσε για την αποφυγή του μοιραίου. Μάλιστα συνέστησαν στον απελπισμένο πατέρα να πάρει την κόρη του στο σπίτι, αφού πίστευαν ότι δεν υπάρχει πλέον θεραπεία.
Ο απελπισμένος πατέρας, καλλίφωνος Χότζας προσευχόταν καθημερινά στον Αλλάχ για βοήθεια. Βλέποντας τη θλίψη του κάποιος κοντινός φίλος του πρότεινε να βάλει πάνω από το προσκεφάλι της κόρης του, ένα σταυρό. Στο άκουσμα της πρότασης ο πρώην Χότζας αντέδρασε… «Δεν είναι δυνατόν να κάνω εγώ κάτι τέτοιο, δεν θα πουλήσω την πίστη μου…», είπε.
Η ιδέα, ωστόσο, της τοποθέτησης του σταυρού άρχισε να τον απασχολεί. Χωρίς να αναφέρει σε κανένα τίποτε, αγόρασε ένα σταυρό και το έβαζε όταν ήταν μόνος στο δωμάτιο της κόρης του πάνω από το προσκεφάλι της. Οι ημέρες περνούσαν και η κόρη του εισήλθε σε κωματώδη κατάσταση, χάνοντας κάθε επικοινωνία με το περιβάλλον. Όλοι στην οικογένεια αλλά και στην περιοχή που υπηρετούσε ο πρώην Χότζας περίμεναν το μοιραίο. Ο απελπισμένος πατέρας μέρα-νύκτα καθόταν δίπλα της, κλαίγοντας. Μέσα του, όπως ομολογεί τώρα, υπήρχε μια ελπίδα πως κάτι θα συμβεί. Ένα βράδυ καθώς ο θλιμμένος πατέρας κρατούσε το χέρι της κόρης του, είδε πως από το σταυρό που είχε στο προσκεφάλι της να εκπέμπεται ένα εκτυφλωτικό φως, το οποίο απλώθηκε σ’ όλο το κρεβάτι. Αρχικά νόμιζε πως ονειρεύεται ή ότι κάτι συμβαίνει με τη σκέψη του εξ αιτίας της στεναχώριας. Ωστόσο, το φως το έβλεπε φανερά. Ξαφνικά βλέπει την κόρη του να σηκώνεται από το κρεβάτι της και να λέει: «Μπαμπά πεινάω, φέρε μου κάτι να φάω»! Ο δυστυχής Χότζας δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Πήγε στην κουζίνα περιχαρής. Οι φωνές του ξεσήκωσαν τη σύζυγό του αλλά και τη γειτονιά. Σε λίγο στο σπίτι του ήταν το αδιαχώρητο. Ο ίδιος έλεγε και ξανα-έλεγε τις ακριβώς συνέβη. Μιλούσε για το θαύμα του σταυρού. Τηλεφώνησε μάλιστα στο φίλο του που του είχε προτείνει να βάλει το σταυρό στο προσκεφάλι της μικρής κόρης του και τον ευχαρίστησε. Οι γείτονες και οι φίλοι του προσπάθησαν να αποδώσουν το θαύμα στον Άγιο Γεώργιο, τον οποίο αποδέχονται οι μουσουλμάνοι. Εκείνος όμως ήξερε για την δύναμη του σταυρού. Βίωσε το θαύμα. Η κόρη του πλέον δεν παρουσίαζε τίποτε και οι θεράποντες γιατροί που γνώριζαν την κατάσταση δεν πίστευαν στα μάτια τους, όταν είδαν πως οι νέες εξετάσεις δεν έδειχναν απολύτως τίποτε.
Λίγες ημέρες μετά το θαύμα ο πρώην Χότζας είχε λάβει την απόφασή του. Είπε στη σύζυγο του πως θα γίνει Χριστιανός. Εκείνη αρχικά αντέδρασε και σκέφθηκε τους διωγμούς που θα ακολουθήσουν για τον ίδιο και για όλη την οικογένεια από τους μουσουλμάνους. «Θα μας σκοτώσουν» έλεγε. Εκείνος όμως είχε πλέον πάρει το δρόμο του. Της ανακοίνωσε πως θα φύγουν οριστικά από την Αίγυπτο. «Θα βαπτισθούμε χριστιανοί και θα ζήσουμε πλέον σε άλλη χώρα». Έτσι και έπραξε. Ωστόσο, η είδηση της εισόδου του στην Εκκλησία του Χριστού κυκλοφόρησε ευρέως τόσο στην πόλη που υπηρετούσε, όσο και στο μουσουλμανικό ιερατείο. Σήμερα ο πρώην Χότζας και νυν νεοφώτιστος Χριστιανός σπουδάζει θεολογία. Για τους μουσουλμάνους σήμερα ο ίδιος και η οικογένεια του είναι επικηρυγμένοι. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε περισσότερα στοιχεία» καταλήγει η Εφημερίδα…

** ΠΛΗΘΟΣ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΑΓΑΘΩΝΟΣ


Η φωτογραφία του http://www.noiazomai.net/ , http://www.νοιαζομαι.gr/ , αδιάψευστος μάρτυρας των αφιερωμάτων – ταμάτων που έχουν αφήσει οι πιστοί ως ευχαριστήρια ενθύμηση κάποιου θαύματος

ΡΟΥΜΕΛΗ. Ο δρόμος για την Ιερά Μονή Αγάθωνος, μέσα σε μια ζεστή και ηλιόλουστη ημέρα του Καλοκαιριού, μας πέρασε από την πρωτεύουσα της Φθιώτιδας τη Λαμία και μας ταξίδεψε μέσα από το γραφικό επαρχιακό δίκτυο προς το Λειανοκλάδι, παράλληλα με το ρου του Σπερχειού ποταμού.

ΟΙΤΗ
Από το Λειανοκλάδι στρίψαμε αριστερά προς Υπάτη, αντικρίζοντας μπροστά μας τον επιβλητικό και καταπράσινο ορεινό όγκο της Οίτης, που σκαρφαλώνει ως τα 2.152 μέτρα και είναι γνωστή για τον περίφημο ομώνυμο Εθνικό Δρυμό.
Ήταν απόγευμα και ο ήλιος που είχε πάρει το κατηφόρι προς τη Δύση, φώτιζε τόσο τέλεια την Οίτη, αναδεικνύοντας τη σπάνια φυσική ομορφιά της, όταν στα ριζά του βουνού συναντήσαμε ένα κατάφυτο μέρος, γεμάτο δροσιά και ξεκούραση, τα περίφημα Λουτρά της Υπάτης.

ΝΕΑΙ ΠΑΤΡΑΙ - ΥΠΑΤΗ
Αμέσως άρχισε το σκαρφάλωμα, μέσα από μια πολύ γραφική διαδρομή, που αφού μας δρόσισε στους καταρράκτες των νερόμυλων Ματσούκα, μας έβαλε στη μαρτυρική Υπάτη με την όμορφη πλατεία, τη Βυζαντινή Νέα Πάτρα, το Πατρατζίκι, περιοχή καταγωγής της ιστορικής οικογένειας των Αινιάνων, των Παπακυριαζήδων, καθώς και πατρίδα του εθναπόστολου ποιητή Σπύρου Ματσούκα! Από εδώ ήταν ο Αθανάσιος Μετεωρίτης, που στέριωσε τον Μοναχισμό των Μετεώρων και εδώ οι Τούρκοι σκότωσαν την ώρα της Θείας Λειτουργίας, μέσα στον Μητροπολιτικό Ναό της Υπάτης, το νεομάρτυρα Μητροπολίτη Νέων Πατρών Γρηγόριο…

Η Υπάτη, τόπος σπουδαίων μαχών για την Εθνική Ανεξαρτησία του 1821, έμελλε και στη νεότερη εποποιία του ΟΧΙ και της Εθνικής Αντίστασης, να δώσει σαν καταρράκτης το αίμα της λευτεριάς, όταν οι στις 2 Δεκεμβρίου 1942, 10 κάτοικοι της Υπάτης εκτελέστηκαν στα ερείπια της γέφυρας του Γοργοποτάμου, ως αντίποινα από τους Γερμανούς για την ανατίναξή της, που είχε ως συνέπεια να αποκοπεί για ενάμισι μήνα η τροφοδοσία του Ρόμελ στην Αφρική!
Στις 17 Ιουνίου 1944, ημέρα Σάββατο, τα θηρία του Χίτλερ ξαναγύρισαν και επιτέθηκαν κατά της Υπάτης βάση σχεδίου της Γερμανικής Διοίκησης, εκτελώντας 28 άτομα, τραυματίζοντας 30, καταστρέφοντας 375 από τα 400 σπίτια της πόλης, βυζαντινές εκκλησίες και ιστορικά αρχοντικά!

ΤΟ …ΓΕΡΑΚΙ ΤΗΣ ΟΙΤΗΣ
Καθώς ανηφορίζαμε τις κορδέλες της Οίτης και απλωνόταν κάτω μας ο κάμπος του Σπερχειού, ξαφνικά σε μια στροφή του στενού δρόμου, στην κόψη του βουνού κυριολεκτικά, στο μπαλκόνι της Οίτης, τρίψαμε τα μάτια μας, για να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν! Ένα πολεμικό μας αεροσκάφος, φρέσκο και περιποιημένο, του κουτιού όπως λέμε, να δεσπόζει δίπλα στο δρόμο, φρουρός λες ακοίμητος των ουρανών μας, που ατενίζει σα γεράκι κρυμμένο στις φυλλωσιές, από τα 600 μέτρα ψηλά, τους αιθέρες, δίνοντας κουράγιο και δύναμη στον επισκέπτη, ψιθυρίζοντάς του σε γλώσσες μυστικές, λόγια γεμάτα ηρωισμούς και αναμετρήσεις, που είδαν τα μάτια του στο Αιγαίο, που ξεδιπλώνεται πιο εκεί, πέρα από τον Μαλιακό και την Εύβοια…

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΑΘΩΝΟΣ

Η Ιερά Μονή Αγάθωνος είναι πια κοντά, χωμένη μέσα στο πιο πράσινο καταφύγιο της Οίτης, σε μια όαση απίστευτης δροσιάς και αναψυχής, τόπος παραδείσιος λες, όπου η ψυχή από μόνη της ανεβαίνει στον Ποιητή των πάντων!
Η πρώτη έκπληξη έρχεται από το μεγάλο βιότοπο της Μονής, όπου αμέτρητα παγώνια, φασιανοί, πέρδικες, πάπιες, χήνες και ένα σωρό άλλα είδη πουλιών αναπαύονται στη δροσιά και τα καθαρά νερά του βουνού! Υπάρχουν επίσης ελάφια, αγριοπρόβατα, ακόμη και στρουθοκάμηλοι!!! Λες και είναι η Κιβωτός του Νώε!!!
Ο τ όπος μας κέρδισε με το πρώτο! Απερίγραπτη ομορφιά! Απερίγραπτη περιποίηση, φροντίδα και καθαριότητα και όλα βαλμένα με αγάπη, τάξη και αρμονία, όπως ταιριάζει σε τόπο προσευχής, σε τόπο ιερό, σε τόπο που ενέπνεε τον ποιητή Σπύρο Ματσούκα!
Και ακόμα περισσότερο κερδίζει την ψυχή του προσκυνητή ο βυζαντινός Ναός του Οσίου Αγάθωνος, παλαιός, κατανυκτικός, που δείχνει σα μεγάλο αιωνόβιο πλατάνι, την ηλικία την πνευματική του τόπου και σε εμπνέει να συναντήσεις την Πίστη και την Πατρίδα σου, σε καθαρίζει από τους ρύπους, τις επιθέσεις και τις αθλιότητες των ΜΜΕ που πολεμούν σα Τούρκοι πολλές φορές ό,τι μας γέννησε, ό,τι μας έθρεψε, ό,τι μας άντρωσε, ό,τι μας ευλόγησε, ό,τι μας ανέστησε! Αναπνέουν εδώ τα πνεμόνια και του σώματος και του πνέματος και νιώθεις την καθαρότητα, την αγιότητα και βλέπεις πόσο μακριά της είσαι, μα αποφασίζεις και πάλι να ανέβεις ψηλότερα, να προσπαθήσεις περισσότερο, γονατισμένος στη μεγάλη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Αγάθωνος λέγοντας: «βόηθα με Παναγιά μου, να μη χάσω το δρόμο, να μην χάσω το χέρι σου το μητρικό, αυτό που κράτησε τον ίδιο το Χριστό μας και Θεό μας… Και πρέσβευε Παναγιά μου υπέρ αναπαύσεως όλων αυτών που κόπιασαν γι΄ αυτό τον τόπο, γι΄ αυτή την γλυκιά πατρίδα, για τούτη τη γλυκιά και ανεμπόδιστη ελευθερία που μας έδωσες Υπέρμαχε Στρατηγέ μας και μας αξίωσε να έρθουμε σήμερα ως εδώ στη Χάρη σου»…
Και ύστερα, σαν σηκώνεσαι, δίπλα και αριστερά στο προσκυνητάρι της Παναγιάς, όπου προσκύνησαν τόσοι και τόσοι καπεταναίοι, να ΄σου και βλέπεις μια μικρή πορτούλα, που σε καλεί να σκύψεις ταπεινά και να περάσεις σε ένα στενό, μικρό, παλαιό, πανέμορφο παρεκκλήσι, το παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους (που εορτάζεται πανηγυρικώς από τη Μονή στις 10 Φεβρουαρίου), όπου βρίσκεται το σκήνωμα του Γέροντα Βησσαρίωνα!

ΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ
Σταματά εδώ ο νους του ανθρώπου! Άλλο να τα βλέπεις από τηλεόραση και εφημερίδες και άλλο να είσαι μπροστά, πρόσωπο προς πρόσωπο με την πραγματικότητα, που ξεπερνά την πραγματικότητα!
Άφθαρτος, κοιμάται ήσυχα ο Γέροντας μπροστά σου, κρατώντας με δύναμη ανίκητη το άφθαρτο μικρό Ευαγγέλιο, το Λόγο του Θεού, που είναι η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή!

Δεκαπέντε χρόνια μέσα στο σκοτεινό τάφο, τα πάντα έμειναν ανέπαφα από το χρόνο! Άφθαρτα! Τα άμφια είναι σαν μόλις να φορέθηκαν, με όλη τη λάμψη, τη λευκότητα, την ακρίβεια των χρωμάτων, των κεντημάτων, ιερή στολή αφθαρσίας!
Άφθαρτο και το φέρετρο, μέσα στο οποίο 15 χρόνια κοιμόταν ο αγιασμένος Γέροντας!!! Επάνω του έχει τοποθετηθεί απλά ένα τζάμι, αφήνοντας να φανεί όλο το μέγα θαύμα!!! Καθώς παρουσιάζεται αφθαρσία σε όλα τα υλικά μαζί, που περικλείανε το λείψανο του Γέροντος!!! Γεύση της αφθαρσίας του Παραδείσου και της αιωνιότητας; (σ.σ. παρόμοια αφθαρσία ακόμη και στα ρούχα αναφέρεται κατά την εκταφή του Αγίου Βασιλέως Ιωάννη Δούκα Βατάτζη, του και Ελεήμονος, Αυτοκράτορος Νικαίας)!
Το πιο θαυμαστό εδώ, είναι το μικρό Ευαγγέλιο, που κρατά στα χέρια του ο Γέροντας! Οι σελίδες του είναι κατάλευκες!!! Κάτασπρες! Σα να βγήκε μόλις από το Εκδοτήριο! Άφθαρτο είναι και το εξώφυλλο, διατηρώντας το κόκκινο και το χρυσαφί χρώμα του ολοζώντανο!!!
Βέβαια τι να πει κανείς για το σώμα, το σκήνωμα του Γέροντος… Πριν λίγες ώρες ήμασταν στο άφθαρτο λείψανο του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου στο Προκόπι της Εύβοιας και τώρα βλέπαμε παρόμοια σημεία στο ιερό λείψανο του Γέροντος Βησσαρίωνα!
Αυτοί που μιλούνε πάντα περιφρονητικά για την Ορθοδοξία και αφού μείνανε άλαλοι για κάμποσες ημέρες, επιστράτευσαν τη θεωρία της δήθεν «μουμιοποίησης», χωρίς καν να έρθουν να δουν το λείψανο!!! Τέτοιοι σπουδαίοι «επιστήμονες» είναι… Εξ αποστάσεως…
Και κρύβουν πως στην περίπτωση του Γέροντος, όπως και κάθε Χριστιανού, ούτε σπλάχνα αφαιρέθηκαν, ούτε όργανα, ούτε έγινε ταρίχευση, πράγματα αποκρουστικά και ξένα στην Ορθοδοξία! Απλά πρόκειται για Θεοσημεία, για θαυμαστή ανταμοιβή για πράγματα που ο Θεός γνωρίζει, σχετικά με το βίο, την ταπείνωση, τις κρυφές ελεημοσύνες και κόπους του Γέροντα! Και το σημείο της αφθαρσίας του σώματος, δίδεται από τον Κύριο της Ζωής και της Αιωνιότητας! Και εσφραγίστηκαν τα στόματα των εναντίων! Εκείνων που προσπαθούν να χτυπήσουν την Ορθοδοξία, δηλαδή την Εκκλησία του ίδιου του Χριστού!

Για του λόγου το αληθές, αδιάψευστος μάρτυρας είναι η παρακάτω αποκλειστική φωτογραφία του Νοιάζομαι, που δείχνει πλήθος ταμάτων – αφιερωμάτων, που ως γνωστόν δίνονται επί την εκπλήρωση κάποιου αιτήματος του πιστού, κάποιου θαύματος που επιτελεί ο άγιος με τη Χάρη και τα Χαρίσματα που έχει από το Θεό, Ο οποίος είπε στους πιστούς και αφιερωμένους μαθητές Του: «αμήν λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, ου μόνον το της συκής ποιήσετε, αλλά καν τω όρει τούτω είπητε, άρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν, γενήσεται. και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε» Κατά Ματθαίον 21, 21-22

Όταν τελικά φύγαμε από την Ιερά Μονή Αγάθωνος, μια απερίγραπτη χαρά βρέθηκε να κυλά μέσα μας! Σαν τα νερά του Σπερχειού, που ξεδιπλώνονται κάτω στο κάμπο, στην καταπράσινη ποδιά της Οίτης, καρτερώντας τις πηγές των αγίων βουνών να στείλουν και άλλο, πολύ, θαυμαστό, αγνό, γάργαρο, κρυστάλλινο νερό στη διψασμένη γη και τις καρδιές των κουρασμένων ανθρώπων.

** Συζήτηση δύο συναδέλφων οδοντιάτρων Κοζάνη – Καλαμάτα Οκτώβρης 2009 :

[24/10/2009 3:57:22 μμ] apokara: Ευχαριστώ Σταμάτη .
*** [24/10/2009 3:57:22 μμ] apokara: Ευχαριστώ Σταμάτη .
[24/10/2009 4:10:54 μμ] skoulikas stamatios: Απόστολε πέρασα για μιά καλησπέρα και να έχεις ένα καλό Σ/Κ με όλη σου την οικογένεια ! Σταμάτης
[24/10/2009 4:12:57 μμ] skoulikas stamatios: http://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2009/10/blog-post_23.html , Παρασκευή, 23 Οκτωβρίου 2009 Τοπικά Νέα και Άλλα *ΛΙΓΟ-ΛΟΓΑ ..ΤΟΠΙΚΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ κ. α. 22& 23 -10-2009
[24/10/2009 4:13:39 μμ] skoulikas stamatios: http://snsarfara.blogspot.com/2009/10/blog-post_21.html , ΤΕΤΑΡΤΗ, 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009
ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΗ *
[24/10/2009 4:14:26 μμ] skoulikas stamatios: ~* http://vlasiosarfara.blogspot.com/2009/10/blog-post_13.html , , Τρίτη, 13 Οκτώβριος 2009…Από τη ζωή των τσοπάνηδων * Από τη ζωή των τσοπάνηδων και των τσελιγκάδων .-
Η ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ...Ο ΙΣΘΜΟΣ στα Ίσθμια το 2009 .
[9:16:19 πμ] apokara: Γεια σου φίλε μου Σταμάτη.
Είσαι ένας χείμαρρος που κατεβάζεις πληροφορίες.
Ωραία τα blogs πλούσια και ατελείωτα.
Πότε τα προλαβαίνεις ; Μάλλον η γυναίκα σου θα βλέπει μόνο την πλάτη σου , γιατί εσύ θα βλέπει το PC.
Τα stage τα σταματάνε για να βάλουν ημετέρους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου .
Το ίδιο σενάριο το έζησα πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν στο ΙΚΑ και με έδιωξαν και επαναπροσέλαβαν ημετέρους .
Στο ΚΥ σταμάτησαν κάθε παραγγελία .Την χειρολαβή ακόμη να τη πάρω.
Πες μου λίγα λόγια πως δουλεύετε στο οδοντιατρείο στο ΚΥ.
Εμείς κάθε μήνα (από Οκτώβριο) καλούμε μια τάξη στο ΚΥ . Με διαφάνειες κάνουμε ενημέρωση και με εκμαγεία δείχνουμε το σωστό τρόπο πλυσίματος των δοντιών.
Μετά εξετάζουμε τα παιδιά και σε βιβλίο καταγράφουμε τα δόντια που θέλουν προληπτικές εμφράξεις , τις τερηδόνες , τα ορθοδοντικά προβλήματα κ.α.
Κλείνουμε ραντεβού στο κάθε παιδί και δίνουμε έντυπο ( θα σου το στείλω ) με οδηγίες. Ορίζουμε την ημέρα και ώρα που θα έλθει το παιδί στο οδοντιατρείο.
Τα παιδία με συνοδεία γονέα έρχονται για θεραπεία την ημέρα του ραντεβού.
Στους ενήλικες προσφέρουμε υπηρεσίες εφόσον έχουν κάποιο επείγον πρόβλημα (οδονταλγία , οδ. απόστημα) ,κάνουμε τις εξαγωγές και συνταγογράφηση.
Με την τακτική αυτή έχουμε παιδιά που έχουν υγιή δόντια .
Άρχισα να ασχολούμαι με τους αρχαίου ημών προγόνους . Για δες…
http://www.ellinikifilologiaauth.blogspot.com/ ,
Απόστολος Διευθυντής Οδοντιατρικού στο Κ. Υ Τσοτιλίου - Κοζάνης Κυ 25-10-2009
Απάντηση:
[9:29:27 πμ] skoulikas stamatios: Καλέ και αγαπητέ μου Φίλε Απόστολε , καταρχάς μια καλημέρα σε όλη την οικογένειά σου , με εκτίμηση , ανθρωπιά και αγάπη . και συνεχίζω για τα γραφόμενά σου στην λειτουργία του Δικού μας Κ. Υ........Μελιγαλά - Μεσσηνίας ....
[9:32:20 πμ] skoulikas stamatios: Στο Κ. Υ. δεχόμαστε όλες τις ηλικίες για οδοντιατρική φροντίδα και περίθαλψη , όλα τα ταμεία ανεξαιρέτως , καθώς και ανασφάλιστους , με πάντα προτεραιότητα στις ηλικίες 0-18 χρονών !
[9:35:43 πμ] skoulikas stamatios: Τα προγράμματα Πρόληψης που είχαμε καθιερώσει και κάναμε για 7 χρόνια , επισκεπτόμενοι και όλα τα Σχολεία της περιοχής ευθύνης Κ.Υ. με δικία μας ευθύνη και έξοδα κίνησης , τα σταμάτησα για πάρα πολλούς και ουσιαστικούς λόγους , με βασικότερο τα ακάλυπτα προβλήματα που θα είχαμε σε περίπτωση τροχαίου και όχι μόνον.-
[9:38:26 πμ] skoulikas stamatios: Για ένα δύο χρόνια φέρναμε τα Σχολεία στο Κ.Υ. με προγραμματισμό , οδηγίες , καταγραφές , καρτέλες κ.τ.λ.π- Όμως και αυτά είχαν προβλήματα από τους δασκάλους και καθηγητές που αναλάμβαναν την ευθύνη μεταφοράς και προσοχής των παιδιών από πάμπολλους κινδύνους .....
[9:44:53 πμ] skoulikas stamatios: Έτσι και αυτά τώρα έχουν σταματήσει . Έρχονται μεμονωμένα μαθητές , σύμφωνα πάντα με τις δικές μας καταγραφές προβλημάτων και προγραμματισμών .. Δεν νομίζω όμως ότι αυτή είναι η εφαρμογή της προληπτικής Οδοντιατρικής ...Θα πρέπει το ίδιο το κράτος με έγγραφη άδεια και με παραχώρηση μέσου διακίνησης προς τα Σχολεία και αντίστροφα με ορθολογιστικό προγραμματισμό να γίνεται η Πρωτοβάθμια οδοντιατρική φροντίδα , πρόληψη , και οδηγίες σωστής φροντίδας του στόματος , σωστής διατροφής κ.π.α. για την οδοντιατρική πρόληψη ....
[9:52:13 πμ] skoulikas stamatios: η ζωή μας πάντως συνεχίζεται πάντα με τον ίδιο ρυθμό και εναλλαγή , ...Άλλως τε είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή για συνταξιοδότηση , αφού έχω 38 χρόνια στο ΤΣΑΥ και 24χρόνια πραγματικά στο Δημόσιο συν τα τρία χρόνια στρατού στο Υγειονομικό κ.λ.π. http://snsarfara.blogspot.com , Ston H/Y φίλε μου εδώ και δύο χρόνια σκοτώνω τον ελεύθερο χρόνο μου , μετά από την χειρουργική επέμβαση ανοιχτής καρδιάς το 2005 ...... Φιλικότατα πάντα ...και στην διαθέσει σου για ότι θέμα ή πρόβλημα και μπορώ να βοηθήσω . Σταμάτης 25-10-2009
Ισθμός - Διώρυγα Κορίνθου .-περνόντας τη διώρυγα με το πλοίο της "Αγάπης"!
....

**** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2009/10/blog-post_04.html , Κυριακή, 04 Οκτωβρίου 2009
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ *
Από τις σελίδες Χαμομηλάκι !!

** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2009/10/blog-post_05.html , Δευτέρα, 05 Οκτωβρίου 2009
Σελίδες από το Χαμομηλάκι *
Αδιαφορία πολλών Ρίχτερ και δολοφονική αμέλεια σε Sumatra και Samoa

** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2009/10/blog-post_06.html , Τρίτη, 06 Οκτωβρίου 2009
Για τις Γυναίκες , και το Χαμομηλάκι *
ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ...ΜΕ ...ΣΙΛΟΥΕΤΑ !!

** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2009/10/blog-post_13.html , Από τη ζωή των τσοπάνιδων *
Από τη ζωή των τσοπάνιδων και των τσελιγκάδων

** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2009/10/blog-post_13.html , Τρίτη, 13 Οκτωβρίου 2009
Από τη ζωή των τσοπάνιδων *
Από τη ζωή των τσοπάνιδων και των τσελιγκάδων.-

**
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ο Ελεήμων, γεννήθηκε το 1193 στο ιστορικό Κάστρο της Θράκης, στο Διδυμότειχο. Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο, αφού ο παππούς του Κωνσταντίνος, ο Βατάτζης λεγόμενος, ήταν Στρατοπεδάρχης του βασιλέως Μανουήλ του Κομνηνού.
Όταν κοιμήθηκαν οι γονείς του Ιωάννη, του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία, την οποία όμως ως σώφρων εκείνος, μοίρασε στους φτωχούς, καθώς και σε αφιερώματα στους Ιερούς Ναούς και τις Εκκλησίες, διότι “μακάριοι οι αγαπώντες την ευπρέπειαν του οίκου Σου”…
Στη συνέχεια ο Ιωάννης, μια που η Κωνσταντινούπολη ήταν στα χέρια των Φράγκων, κατευθύνθηκε στο Νύμφαιο της Βιθυνίας, όπου και ήταν η έδρα της αυτοκρατορίας μας, αφού από το 1204 ο Πόλη είχε αλωθεί και κατακυριευθεί με δόλο από τους “Σταυροφόρους” και νέος αυτοκράτωρ είχε ανακηρυχθεί στη Νίκαια της Βιθυνίας ο ευσεβέστατος Θεόδωρος Λάσκαρης, ο ποιητής της Μεγάλης Παράκλησης στην Παναγιά, την οποία και ψάλλουμε εναλλάξ με την Μικρή, κάθε ημέρα, από την 1η έως τις 15 Αυγούστου!
Εκεί κατέφυγε λοιπόν ο Ιωάννης, για να βρει ένα θείο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Ιερεύς στα ανάκτορα του Θεοδώρου Λάσκαρη. Έτσι, γνωρίστηκε με τον καλό βασιλέα, αλλά ούτε στιγμή δεν υπερηφανεύτηκε για εκείνη τη συναναστροφή του, αλλά εξακολούθησε να είναι φιλικός και ταπεινός με όλους, ευπρόσιτος, πράος, άκακος, γαλήνιος, σεμνός και πάντα ήρεμος στο διάλογο. Έτσι, με όλα αυτά τα χαρίσματα, ήταν αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα Θεοδώρου, ο οποίος και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του Ειρήνη. Για να τη λάβει όμως γυναίκα του, χρειάστηκε να μονομαχήσει με το Λατίνο Κόραδο, που καυχιόταν για τη δύναμή του! Όμως ο Ιωάννης Βατάτζης τον νίκησε, λέγοντας “Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθει μοι”, σαν δεύτερος Νέστορας!
Όταν ο βασιλιάς-υμνογράφος του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα κοιμήθηκε, ανέλαβε την Αυτοκρατορία ο ίδιος στα 1222 μ.Χ., ως Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης. Και από τότε έδειξε για μια ακόμη φορά, πόσο σοφή ήταν η εκλογή του Θεόδωρου. Έγινε λοιπόν από τότε ο Ιωάννης, ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος κριτής, η πηγή η αστείρευτη της ελεημοσύνης, τόσο, που του δόθηκε το προσωνύμιο Ελεήμων!!!
Ήταν ακόμη ευσεβής και πιστός στην Ορθοδοξία βασιλεύς και όχι μόνο έδειξε, αλλά και κατάφερε με το ζήλο του να βαπτιστούν Χριστιανοί όλοι οι Ιουδαίοι της επικράτειάς του!!!
Επίσης, προσπάθησε τα μέγιστα, να γίνει η επανΕνωση των Εκκλησιών, δηλαδή να αναγνωρίσει η Δύση το ορθό Δόγμα. Κατάφερε μάλιστα να αποσταλούν πρέσβεις από τον Πάπα Γρηγόριο Θ’ και να αρχίσει διάλογος, προεξάρχοντος από τη δική μας πλευρά του τότε Πατριάρχου Γερμανού του νέου. Ο Ιωάννης θα κατάφερνε τότε το ευχόμενο, αλλά δυστυχώς οι Δυτικοί δεν θέλησαν στο τέλος να αφαιρέσουν την αντιορθόδοξη προσθήκη από το Σύμβολο της Ορθής Πίστεως, δηλαδή το “και εκ του Υιού εκπορευόμενον”…
Ο Βατάτζης, υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων, αφού για να τους βοηθήσει έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους μεγαλοκτήμονες και τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!!! Στάθηκε αληθινός “πατέρας των Ελλήνων”, πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός βασιλιάς, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους! Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια, που απαγόρευαν τη σπατάλη του ιδιωτικού πλούτου, ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια μας.
Μάλιστα τέτοια ήταν η πολιτική ποιότητά του, που όταν κάποτε συνάντησε το γιο του Θεόδωρο στο κυνήγι να φορά πολυτελή ρούχα, αρνήθηκε να τον χαιρετήσει! Και όταν το παιδί του τον ρώτησε σε τι είχε σφάλει, ο Ιωάννης απάντησε ότι εκείνα τα μεταξωτά και χρυσούφαντα που φορούσε ο γιος του ήταν από το αίμα του λαού του και πως θα έπρεπε να ξέρει ότι κάθε έξοδο, πρέπει να γίνεται για τον λαό, διότι ο πλούτος των βασιλέων, στο λαό ανήκει!!!
Η πίστη του στο Θεό ήταν πολύ μεγάλη και τον βοήθησε αποφασιστικά σε κάθε του βήμα, όπως και τότε που χρειάστηκε να μονομαχήσει με τον σκληρό Αζατίνη, Σουλτάνο του Ικονίου, που συχνά πυκνά λεηλατούσε τις πόλεις μας που ήταν κοντά στον ποταμό Μαίανδρο. Άκουσε τότε νοερά θεία φωνή, που του έλεγε:
“Ο σταυρωθείς εγήγερται, ο μεγάλαυχος πέπτωκεν, ο καταπεσών και συντριβείς ανώρθωται” και πήρε ευθύς τέτοια δύναμη, ώστε όρμησε και κατανίκησε τον τρομερό Σουλτάνο!!!
Ποτέ ο Ιωάννης Βατάτζης δεν έβγαζε από το νου του το μεγάλο ποθούμενο, την ανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως και την ανασύσταση της Ελληνοχριστιανικής Αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό εργάστηκε και προς την κατεύθυνση αυτή με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Σώφρων, συνετός και προνοητικός στην πολιτική του, αν και είχε εκλέξει ικανότατους στρατηγούς, επιδίωκε την αποφυγή των μαχών. Γνώριζε να μην αναλαμβάνει τίποτε πριν το προπαρασκευάσει κατάλληλα, ενώ είχε βαθιά ευσέβεια και έδειχνε σεβασμό και στον πιο απλοϊκό μοναχό. Ο λαός τον αγαπούσε και η Εκκλησία προσευχόταν με χαρά για αυτόν! Και εκείνος, ακόμη πιο πολύ προχωρούσε προς τον ιερό σκοπό της πατρίδας.
Νίκησε τους Λατίνους που κρατούσαν όμως ακόμα σκλαβωμένη την Πόλη και τους επέβαλε τη συνθήκη του 1225, με την οποία κατελάμβανε όλα τα Μικρασιατικά εδάφη, εκτός από αυτά που ήταν κοντά στη Νικομήδεια και απέναντι από την Κωνσταντινούπολη.
Κατασκεύασε κατόπι ισχυρό στόλο και ελευθέρωσε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Κω και άλλα νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους, υπολογίζοντας σωστά ότι κουμάντο στο Αιγαίο κάνει όποιος έχει στόλο και άρα οι Λατίνοι χωρίς πολεμικά πλοία και βάσεις, δεν θα κρατούσαν για πολύ ακόμη τη Θεοφύλακτη. Έπιασε λοιπόν και τα Στενά της Έλλης (Ελλήσποντος) και επιχείρησε τις πρώτες επιθέσεις στα περίχωρα της Βασιλίδας, πετυχαίνοντας στα 1225 να απελευθερώσει τη στρατηγικά σημαντική Αδριανούπολη! Ο δρόμος πια για την Πόλη του Κωνσταντίνου ήταν ανοιχτός!
Στα ανατολικά προελαύνουν εκείνο τον καιρό οι Μογγόλοι, που νικούν το Σουλτάνο του Ικονίου, ο οποίος αναγκάζεται να ζητήσει συνθήκη με τη Νίκαια, παύοντας προς το παρόν να αποτελεί κίνδυνο, λύνοντας τα χέρια του Βατάτζη, που κατατροπώνει τώρα και τους Βουλγάρους στα 1246 και ελευθερώνει το κομμάτι Αξιός - Έβρος ποταμός, ενώ οι καμπάνες κοντεύουν να σπάσουν από τη χαρά τους όταν ο Ιωάννης Βατάτζης, ο Άγιος Βασιλιάς, μπαίνει με συγκίνηση στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας, στην Πόλη του Αγίου Δημητρίου, στη Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη, τον Δεκέμβριο της ίδιας ευλογημένης χρονιάς!
Όμως, η καλή του σύντροφος, η Ειρήνη Λάσκαρι, κλείνει για πάντα τα μάτια της και κείνος θα κρατήσει για πάντα μέσα του ανεξίτηλη τη γλυκιά μνήμη της. Όμως ξέρει πως ο εαυτός του δεν του ανήκει, αλλά αξίζει να το κάνει κάθε μέρα θυσία για το λαό του και την πατρίδα! Έτσι ο Ιωάννης, έχοντας αναπτύξει μια φιλία με το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β’, δέχεται να γίνει ο γάμος του με την κόρη του Φρειδερίκου Κωνσταντία, ως επισφράγηση μιας πανίσχυρης συμμαχίας, που θα τρομάξει την Ευρώπη και ιδίως τους Λατίνους, που πιέζονται τώρα πανταχόθεν.
Αλλά, ενώ ο Ιωάννης Βατάτζης έφτιαξε ένα πανίσχυρο κράτος από τις στάχτες του Βυζαντίου και είχε σφίξει ασφυκτικά τον κλοιό γύρω από την Κωνσταντινούπολη, στις 4 Νοεμβρίου του 1254, σε ηλικία 72 ετών, αφήνει την τελευταία πνοή του, επάνω στο δρόμο για το όνειρο, επάνω στο δρόμο για το καθήκον, την Πίστη του Θεού, το Χρέος για την Πατρίδα, την Αγάπη για το λαό…
Το τίμιο σώμα του ευσεβεστάτου, δίκαιου, γενναίου και ελεήμονος βασιλέα, ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το είχε ονομάσει Σώσανδρα, ενώ αργότερα δια θαυμαστής αποκαλύψεως ο ίδιος ο Ιωάννης, ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη Μαγνησία (της Μικράς Ασίας). Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη μετακομιδή, αντί να βγει η γνωστή δυσωδία, μια γλυκιά ευδία απλώθηκε τριγύρω, σαν να είχε ανθίσει απότομα κήπος αρωματικός! Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Ο νεκρός φαινόταν σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου, χωρίς να έχει καμιά μελανότητα, καμιά δυσωδία, κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός!!! ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως κάθε φυσιολογικού εν ζωή ανθρώπου! Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος, αλλά ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ!!! Και μάλιστα και αυτά ακόμη τα ρούχα του επίσης είχαν διατηρηθεί επί επτά χρόνια αδιάφθορα και έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις ραφθεί!!! Γιατί έτσι αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που Τον δοξάζουν στη γη!
Μάλιστα από τότε το τίμιο λείψανο του Αγίου βασιλέως Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος έδωσε πάμπολλα θαύματα, γιατρεύοντας θαυματουργικά Χάρητι Θεού ασθένειες, διώκοντας δαίμονες και θεραπεύοντας ένα σωρό πάθη, με την κατοικούσα εν αυτώ Χάρη του Αγίου Πνεύματος!
Αναφέρεται -όπως σημειώνεται σε ημερολόγιο που εξέδωσε το 2001 η Ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου- ότι μέχρι το 1992 “η μνήμη του αυτοκράτορα Ιωάννου του Ελεήμονος ετιμάτο κάθε χρόνο στην εκκλησία της Μαγνησίας, την οποία έκτισε ο ίδιος και στην οποία βρήκε την τελευταία ανάπαυσή του, καθώς και στο Νυμφαίον, την αγαπημένη του κατοικία” (Οστρογκόρσκυ).
Όμως τι απέγινε ο Ναός εκείνος; Τι απέγινε το άφθαρτο λείψανο του “Μαρμαρωμένου Βασιλιά”; Τι σχέση έχει με το “θρύλο” και ποια με τις προφητείες για ανάκτηση της Πόλης, που τόσο και ο ίδιος είχε πασχίσει;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ - ΕΚΚΛΗΣΗ :Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ και προσωπικά ο ταπεινός συντάκτης Κ.Κ. ,έχουν πολύτιμη ανάγκη από κάθε σχετική πληροφορία, που μπορεί να υπάρχει κυρίως από πρόσφυγες ή και προσκυνητές της περιοχής για τον τάφο και το λείψανο του Αγίου. Σε κάθε τέτοια περίπτωση, παρακαλούμε θερμά να επικοινωνήσετε αμέσως μαζί μας, πατώντας εδώ.
***
ΣΗΜΕΡΑ, η μνήμη του Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιό του:
“ Τον λαμπρόν Βασιλέα και των πιστών μέγα καύχημα και των νυμφαίων το κλέος, Ιωάννην τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην επιτελούντες αυτού, συμφώνως ανακράζοντες. Δόξα τω σε Δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα των ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα” .-

**